The journal of Monsr. de Saint Amour doctor of Sorbonne,: containing a full account of all the transactions both in France and at Rome, concerning the five famous propositions controverted between the Jansenists and the Molinists, from the beginning of that affair till the Popes decision. / Faithfully rendred out of French. ; A like display of the Romish state, court, interests, policies, &c. and the mighty influences of the Jesuites in that church, and many other Christian states, being not hitherto extant.

CAPUT. I.

Assignantur sensus propositionis erronei & dam∣nati.

VIdetur primo intuitu illegitimus esse & intole∣rabilis hujus propositionis sensus. Primo quia affinis errori haereticorum nostri temporis, qui dicunt, Praecepta Dei esse impossibilia etiam viris ju∣stis, nec per divinae gratiae quantumcumque auxili∣um impleri posse. Secundo quia contrarius de creto Concil. Trid. sess. 6, can 18. Si quis dixerit Dei praecepta homini etiam justificato & sub gratia con∣stituto esse ad observandum impossibilia, anathema sit. Tertio, quia adversans dicto B. Augustini lib. de na∣tura & gratia cap. 49. Firmissime creditur Deum justum & bonum impossibilia non potuisse praecipere. Quarto, quia idem Augustinus lib. de haeres. Ma∣nich. cap. 3, dixit: Omnes homines posse se conver∣tere ad Dei praecepta observanda si velint, quia illud lumen omnem hominem illuminat venientem in hunc mundum. Igitur si in eo sensu sumatur propositio, ut absolutam praeceptorum impossibilitatem, nullo divinae gratiae auxilio superandam importet: du∣bium non est quin haeretica sit & in legislatorem Deum horrendo blasphema.

Rursum erronea erit & impertinens propositio, si a justis quamdiu manent justi, removere intel∣ligatur gratiam necessariam ad abstinendum a pec∣cato mortali, & implenda consequenter praecepta ex quorum transgressione peccarent mortaliter: cum enim non sit justus quisquam, nisi quamdiu

perseverat absque culpa lethali; sequitur necessa∣rio necessitate suppositionis, quod quamdiu manet justus, hoc habeat per gratiam perseverantiae, qua fiunt ei praecepta possibilia, & movetur efficaciter pro loco & tempore ad ea implenda, & declinan∣dum a peccato. Unde erroneum foret, nedum contra fidem, sed & contra ipsumrationis lumen, hanc gratiam possibilitatis praeceptorum a justo quamdiu manet justus, removere voluisse.

Hi sunt sensus in hac propositione tam manifeste falsi, & tam ad primam propositionis superficiem cuique occurrentes, ut sperarint forsan qui censurae propositionis insistunt, ex horum horrore mox eam damnandam. Et si eorum subdolam mentem ex factis non sinceris liceat penetrare, hinc factum puto quod praeter disciplinae regulas, sub vaga, in∣definita & incircumscripta terminorum expressione examinandam Sedi Apostolicae propositionem ob∣tulerint, quo sub ea illimitatione ob pravos quos continet sensus indistincte damnatam, in iis quoque quos oppugnant sensibus Theologicis damnatam mentirentur, & apud imperitos lo canerent, ac quasi pro magna quam sibi pepetissent victoria in∣sulse triumpharent: Distinctione igitur, ut dixi, opus est, ne quo ictu religioso perimitur falsitas, putetur & eodem sacrilego cecidisse & veritas.