1. Objiciunt Divum Thomam 1. ad Timoth. 2. lect. 1. in fine: Homo Christus est mediator Dei & hominum, non quorundam, sed inter Deum & homi∣nem: & hoc non fuisset nisi venisset omnes salvare. — Ipse est propitiato pro peccatis nostris, pro aliquibus efficaciter, pro omnibus sufficienter: quia pretium e∣jus est sufficiens ad salutem omnium, sed non habet efficaciam nisi in electis propter impedimentum.
Respondemus, nos admittere haec omnia: inde tamen non potest colligi quod Deus det omnibus auxilia sufficientia interna, quibus possint ad libi∣tum uti vel non uti; sed colligitur quid sit Christum mortuum esse pro omnibus sufficienter, videlicet quia pretium ejus est sufficiens pro omnibus: Dicit autem non habere efficaciam nisi in electis propter impedimentum: sed quis possit non ponere hujus∣modi impedimentum, explicat S. Thomas 3. con∣tra gentes cap. 163. ut supra ostendimus. Addimus autem, quod, cum sanguis Christi esset sufficiens ad tollenda omnia impedimenta quae proveniunt ex parte hominis, cur noluit illa tollere, non est al••a ratio inquirenda, nisi voluntas divina, ut docet ip∣se S. Thomas ibid. cap. 162.
2. Objiciunt Divum Thomam q. 23. de verit. a. 2. Quia ergo Deus omnes homines propter beatitudi∣nem fecit, dicitur voluntate antecedente omnium salu∣tem velle; sed quia quidam suae saluti adversantur — implet in eis alio modo quod ad suam bonitatem per∣tinet, scilicet eos per justitiam damnans.
Respondemus, nihil hoc loco dici de morte Chri∣sti: quod autem Deus velit omnes salvos fieri vo∣luntate antecedente, concedimus, sed dicimus vo∣luntatem illam antecedentem nihil aliud esse in Deo quam voluntatem ordinandi homines ad beatitudi∣nem, hoc est, voluntatem qua voluit omnes ho∣mines facere & creare propter beatitudinem: & ex consequenti Deus voluit toti generi humano media quibus posset ad illam pervenire, quae quia volun∣tarie amisimus, Deus dat alia efficacissima electis: non dat autem aliis qui suae saluti adversantur pec∣cando, cum posset si vellet eis dare etiam effica∣cissima quibus possent & vellent salvati, & de facto salvarentur. Unde Divus Thomas hoc satis insinuat in verbis quae consulto omiserunt adversarii: ait e∣nim, Sed quia quidam suae saluti adversantur, quos or do suae sapientiae ad salutem venire non patitur prop∣ter eorum defectum, implet in eis, &c. Ordo igitur divinae sapientiae quosdam non patitur venire ad sa∣lutem ob eorum defectum vel actualem vel origina∣lem, quem Deus, si vellet, posset ab eis tollere. Quare autem nolit? O altitudo divitiarum! ô ho∣mo tu quis es qui respondeas Deo! Cui solutio ista di∣splicet, quaerat me doctiores, sed caveat ne inveniat praesumptores, inquit Augustinus de spiritu & litera cap. 33. qui etiam se ignorare fatetur cum Aposto∣lo, cap. 8. lib. de correptione & gratia.
3. Objiciunt Divum Thomam in cap. 2. ad Heb. lect. 3. ad illa verba Divi Pauli, Ʋt gratia Dei pro omnibus gustaret mortem. Pro omnibus autem, in∣quit Divus Thomas, dupliciter potest intelligi, vel ut sit distributio accommoda scilicet pro omnibus prae∣destinatis; pro istis enim tantum habet efficaciam: vel absolutè pro omnibus quantum ad sufficientiam; sufficiens enim quantum ad se omnibus est.
Respondemus, quod cum Divus Thomas dicat locum illum Divi Pauli posse intelligi per distributi∣onem accommodam de solis praedestinatis, ut etiam intellexit S. Augustinus, quomodo potest hinc elici propositionem hanc quintam damnari a Divo Tho∣ma? plane non videmus. Verum mirabilis est fraus adversariorum, quia ve••ba sequentia suffurati sunt, ne intelligeretur quo sensu dicat Divus Thomas, quod mors Ch isti sufficiens est pro omnibus: sub∣jungit haec verba 1. ad Timoth. 4. Qui est Salvator omnium, maximè fidelium. Chrysostomus: Pro om∣nibus hominibus generaliter mortuus est, quia omni∣bus pretium sufficit; etsi omnes non credunt, ipse ta∣men quod suum est implevit. Ex illis ergo Divi Chry∣sostomi verbis, quae affert, Divus Thomas satis o∣stendit quo sensu dixerit mortem Christi omnibus esse sufficientem, quia videlicet omnibus pretium sufficit: quod admittunt omnes, etiam ipse Ianse∣nius, in loco ex quo desumpta est haec quinta pro∣positio. Quod autem omnibus omnino Christus promeruerit auxilia sufficientia, ne verbum quidem in Divo Thoma, multo minus quod haec auxilia sint determinabilia a libero hominis arbitrio.