The journal of Monsr. de Saint Amour doctor of Sorbonne,: containing a full account of all the transactions both in France and at Rome, concerning the five famous propositions controverted between the Jansenists and the Molinists, from the beginning of that affair till the Popes decision. / Faithfully rendred out of French. ; A like display of the Romish state, court, interests, policies, &c. and the mighty influences of the Jesuites in that church, and many other Christian states, being not hitherto extant.

About this Item

Title
The journal of Monsr. de Saint Amour doctor of Sorbonne,: containing a full account of all the transactions both in France and at Rome, concerning the five famous propositions controverted between the Jansenists and the Molinists, from the beginning of that affair till the Popes decision. / Faithfully rendred out of French. ; A like display of the Romish state, court, interests, policies, &c. and the mighty influences of the Jesuites in that church, and many other Christian states, being not hitherto extant.
Author
Saint-Amour, Louis-Gorin de, 1619-1687.
Publication
London :: Printed by T. Ratcliff, for George Thomason, at the Rose and Crown in S. Paul's Church-yard,
1664.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Jansenists.
Molinism.
Jesuits -- Controversial literature.
Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/A93040.0001.001
Cite this Item
"The journal of Monsr. de Saint Amour doctor of Sorbonne,: containing a full account of all the transactions both in France and at Rome, concerning the five famous propositions controverted between the Jansenists and the Molinists, from the beginning of that affair till the Popes decision. / Faithfully rendred out of French. ; A like display of the Romish state, court, interests, policies, &c. and the mighty influences of the Jesuites in that church, and many other Christian states, being not hitherto extant." In the digital collection Early English Books Online 2. https://name.umdl.umich.edu/A93040.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 13, 2024.

Pages

A Manuscript, whereof the Original is in the Li∣brary of the Augustines at Rome, containing sundry Resolutions pass'd by the Consultors of the famous Congregation de Auxiliis, wherein the principal difficulties concerning Grace are determin'd against Molina, and according to the judgement of S. Augustin's Disciples. It is mention'd Part. 3. Chap. 8.

THe Original of this Manuscript contain'd four∣teen leafs of paper sow'd together, in each of which was set down one of the fourteen Resolutions following, with the names and Subscriptions of the Consultors who sign'd them, all the rest of each leaf remaining white. Upon the back-side were written these Italian words, Capia d' alcune propositioni giu∣dicate erronee dalla Congregatione ordinata da N. S. (i. e.) a Copy of certain Propositions judg'd er∣roneous by the Congregation ordained by our H. Father. The Resolutions themselves follow.

I.

DIcere 1 1.1 quod in statu naturae lapsae vires naturales liberi ar∣bitrii eaedem prorsus seu tales se∣cundum se in nobis manserint, qua∣les illas essemus habituti si homo fu∣isset conditus in statu mere naturali ad finem tantum naturalem, quasi peccatum primi hominis non nisi in supernaturali∣bus nocuisset ejus posteris: adver∣satur doctrinae in Ecclesia, 2 1.2 cum olim contra Pelagianos cocumque reliquias definitae ac defensae, tum novissime in Concilio Tridentino 3 1.3 confirmatae, quando agendo de vi naturae expresse tracitur liberum arbitrium viribus esse attenutum & inclinatum.

Est & hoc conforme antiquis definitionibus, & doctrinae in Ecclesia semper traditae, & creditae, quod in eodem 4 1.4 Concilio contra Hae∣reticos hujus temporis declaratur atque definitur, liberum arbitrium post Adae peccatum non esse extin∣ctum aut amissum. Quod quia similiter intelligitur quoad vires conditionis suae naturalis, ideo huic de∣finitioni non repugnat, quod liberum arbitrium spectando vires, quas ex largitione gratiae accepit, dicatur amissum ac perditum: Quomodo non re∣pugnat quod retenta libertate naturali libertas gra∣tiae dicatur periisse.

  • Ita sentio Petrus Lombardus Archiepiscopus Ard∣macanus.
  • Ita est, Archiepiscopus Fr. Io. de Rada Episcopus Pactensis.
  • Ita sentio Fr. Iulius Santuccius Episcopus S. Agatha Gothorum.
  • Ita sentio Laelius Landus Episcopus Neritonensis.
  • Ita sentio Fr. Hieronymus Pallantus Episcopus Bi∣sontinus.
  • Ita sentio D. Anastasius a Brixia Abbas Farsensis.
  • Ita sentio Fr. Io. Baptista de Plumbino Ord. S. Aug. Prior Generalis.
  • Ita sentio Fr. Gregorius Nunnius Coronel Secretar.
  • Ita censco Fr. Iacobus le Bossu Religiosus S. Dionysii in Francia & Doctor in Facult. Theol. Parisiensi.

II.

DIcere 1 1.5 quod parvuli, cum post judicii diem resumpserint sua corpora, liberabuntur supernatura∣liter ab omnibus molestiis & ae∣rumnis quibus in hac mortali vita subjacemus, melioremque in na∣turalibus vitam vitio omni mentis & corporis immunem in perpetu∣as aeternitates ducent, quam ullus unquam mortalium duxerit, teme∣rarium est, nimiumque accedens ad illum ab Ecclesia Dei errorem 2 1.6 semper habitum, adeoque in Pe∣lagiano & Caelestiano dogmate condemnatum, quo dicebantur parvuli etiamsi non baptizentur, ideoque exclusi maneant a regno caelo∣rum,

Page 32

aeternam ac beatam quandam vitam, sed extra caelum habere.

  • Ita sentio Petrus Lombardus Archiepiscopus Ard∣macanus.
  • Ita est, Archiepiscopus Fr. Io. de Rada Episcopus Pactensis.
  • Ita sentio Fr. Julius Sanctuccius Episcopus S. Aga∣thae Gothorum.
  • Ita sentio Laelius Landus Episcopus Neritonensis.
  • Ita sentio Fr. Hieronymus Pallantus Episcopus Bi∣sontinus.
  • Ita censeo D. Anastasius Abbas S. Mariae Farfensis Ord. S. Bened.
  • Ita censeo Fr. Io. Bapt. de Plumbino Ord. Eremit. S. Aug. Prior Generalis.
  • Ita censeo Gregorius Nunnius Coronel Secretarius.
  • Ita censeo Fr. Iacobus le Bossu Religiosus S. Diony∣sit in Francia, & Doctor in Facultate The∣ol. Parisiensi.

III.

DIcere 1 1.7 quod in statu naturae lapsae homo solo concursu Dei generali absque alio dono vel aux∣ilio gratiae possit efficere opus bo∣num morale quod fini naturali ho∣minis accommodatum atque comparatione illius sit vere bonum, veraeque virtutis opus referendo illud in Deum naturaliter cognitum; id doctrinae illi contradicit, qua contra reliquias Pelagianismi olim definitum, 2 1.8 quod post pecca∣tum primi hominis nullus operari propter Deum quod bonum est possit, nisi gratia eum & miseri∣cordia Divina praevenerit. Ex qua tamen doctrina nequaquam sequitur omne opus quod sine speciali gratia fit ab homine etiam infideli esse peccatum.

  • Ita sentio Petrus Lombardus Archiepiscopus Ard∣macanus.
  • Non placet censura seu propositio, nisi intelligatur quoad opera ardua & difficilia. Archiepiscopus Fr. Io. de Rada Episcopus Pactensis & C.
  • Assero hanc propositionem verificari nedum de opere ar∣duo, sed etiam de bono ornato omnibus circumstan∣tiis. Fr. Iulius Sanctuccius Episcopus S. Agathae Gothorum.
  • Ita sentio ut in censura, Laelius Landus Episcopus Ne∣ritonensis.
  • Ita sentio ut in censura, Fr. Hieron. Pallantus Episco∣pus Bisontinus.
  • Placet mihi propositio ut jacet in censura, Anastasius Abbas Farfensis.
  • Placet propositio, modò addatur ly arduum cum debi∣tis circumstantiis & ab homine posse fieri opera praesentis vitae ex sola facultate naturali. Fr. Io. Bapt. de Plumbino Ord. Etemit. S. Aug. Prior Generalis.
  • Approbo censuram propositionis, Fr. Gregorius Nun∣nius Coronel Secretarius.
  • Approbo simpliciter censuram, imo dico esse duplicem malitiam propositionis. Ʋnam quod possit homo sine gratia facere bonum opus; alteram quod possit illud referre in Deum. Ego Fr. Jacobus le Bossu Doctor Sorbonicus.

IV.

QUi dixerit 3 1.9 quod quoties∣cunque homo ex viribus natu∣ralibus sui arbitrii cum solo concur∣su generali Dei facit, seu conatu facere, praestove est ad faciendum seu conandum totum id quod ex sese potest circa ea quae ad justifi∣cationem pertinent, Deus ipsi conferat gratiam praevenientem auxiliave quibus id faciat ut oportet ad salutem; errat, & supponendo posse hominem aliquid facere seu conari sine gratia Dei quod ad ju∣stificationem consequendam pertinet, & humano o∣peri seu conatui ex negotio justificationis gratiam Dei reipsa subjiciendo.

Et qui quamvis verbo addat, quod homo, eo co∣natu, seu opere non efficiatur dignus talibus auxiliis, ullaque ratione ea promereatur, attamen dixerit, quod inter leges, quas Christus Dominus cum Patre aeterno constituit de auxiliis & donis, quae nobis pro∣meruit, mere gratis conferendis, una eaque rationi maxime consentanea hominibus subveniendi fuerit, ut quoties ex nostris viribus naturalibus conaremut facere quod in nobis est, praesto nobis essent auxilia gratiae, quibus ea ut oportet ad salutem efficeremus, ut ea ratione dum essemus in via, semper in manu li∣beri arbitrii nostri posita esset salus nostra; errat.

Item qui dixerit, quod Deus saepe etiam ob Chri∣sti merita liberum nostrum arbitrium quasi sopitum & torpens omnino excitat, id ita exponendo, sive intelligendo, tanquam non semper, sive non in om∣nibus gratia praeveniat conatum liberi arbitrii, sed in aliquibus liberum arbitrium conatu suo praeveniat gratiam circa ea quae ad justificationem consequen∣dam pertinent; gravissime errat contra doctrinam quae ex Scripturis sacris olim definita contra Pelagi∣anos eorumque reliquias, & hactenus tradita a pro∣batis maxime in Ecclesia Dei Doctoribus. Juxta quam doctrinam firmissime est tenendum et docen∣dum, quod omne opus, omnisque conatus liberi ar∣bitrii ad justificationem et salutem consequendam pertinens, a gratia Dei per Christi merita ad id mo∣vente praevenitur. Quippe quae gratia ut definitum est 4 1.10 non operantibus seu conan∣tibus sine ipsa, sed ut per ipsam o∣perentur et conentur homines quae oportet ad salutem, datur. E sic datur sine lege et conditione, qa vel ullis detur 5 1.11 intuitu alicujus operis, seu conatus, cum nihil ex se operari seu conari possint homines quod prosit ad gratiam obtinen∣dam, vel qua nullis non detur qui qualecunque sit quod ex se sum∣mum possunt, operantur, et co∣nantur. 6 1.12 Verum Dei gratia et Spiritus, qui ubi vult spirat, ob hoc omne ingenii genus in filiis misericordiae non praeterit. Item omne ingenii genus in gehennae fi∣liis praeterit, ut qui 7 1.13 gloriatur, in Domino glorie∣tur. Ac sicut generaliter omnes declinaverunt simul inutiles facti sunt, Non est qui 8 1.14 faciat bo∣num, non est usque ad unum: Sic et in omnibus omnino hominibus, qui operantur seu conantur ali∣quid pertinens ad salutem, gratia praevenit omne ejusmodi opus et conatum.

Page 33

These Resolutions end at the bottom of the Page, and the Subscriptions are folio verso.

  • Ita sentio Petrus Lombardus Archiepiscopus Ard∣macanus.
  • Ita sentio Archiepiscopus Fr. Io. de Rada Episco∣pus Pactensis.
  • Ita sentio Fr. Iulius Sanctuccius Episcopus S. Aga∣thae Gothorum.
  • Ita sentio Laelius Landus Episcopus Neritonensis.
  • Ita sentio Fr. Hieronymus Pallantus Episcopus Bi∣sontinus.
  • Ita sentio Anastasius Abbas S. Mariae Farfensis.
  • Ita sentio Fr. Io. Bapt. de Plumbino Ord. Erem. S. Aug. Prior Generalis.
  • Ita sentio Fr. Gregorius Nunnius Coronel Secreta∣rius.
  • Ita sentio Fr. Jacobus le Bossu Doctor Sorbonicus.

V.

QUi dixerit hominem ex facultate liberi sui ar∣bitrii cum solo concursu generali Dei posse iis quae credenda sunt assentiti, tanquam a Deo re∣velatis, & quia a Deo revelata sunt, quando pro∣ponuntur & explicantur adhibitis argumentis quae afferri solent, ut homines merito sibi persuadeant ea revelata esse a Deo, & jussa credi, & acceden∣te externa vocatione ad fidem per concionatores aliosque Ecclesiae ministros, errat.

Qui dixerit similiter posse praeexistente assensu hoc in intellectu elicere actum sperandi a Deo, quae ab eo revelata ac promissa sunt nobis, errat.

Qui dixerit similiter posse elicere actum absolu∣tum dilectionis Dei super omnia, placendi Deo in omnibus, & propositum absolutum servandi man∣data omnia naturalia obligantia sub peccato letali, errat.

Qui dixerit similiter posse praeexistente maxime lumine fidei, qua Dei beneficia cum naturae tum gratiae, praemia justis & supplicia impiis proposita agnoscimus, elicere ex Dei timore actum attritio∣nis cum spe veniae, & ex Dei amore actum contri∣tionis de peccatis commissis cum proposito non pec∣candi amplius letaliter, errat, etiamsi dicat actus e∣jusmodi esse mere naturales.

Qui dixerit hominem postquam edoctus fuerit auxilium gratiae supernaturale sibi esse necessarium ad justificationem & salutem, similiter posse illud optare, desiderare, petere sibi donari, & satagere se disponere ad illud recipiendum, errat contra do∣ctrinam qua constat revelatum esse in Scripturis sa∣cris actus illos, prout jam descripti sunt, esse do∣na Dei per Christi gratiam & merita, idque ab ipsa prima in iis cogitatione, ideoque ab Ecclesia merito definitum esse non posse eos fieri sine speciali Dei adjutorio. Quae & deinde doctrina in Ecclesia Dei tam severe definita, & constanter asserta, ut si quis affirmaret hominem per naturae vigorem sine praeveniente Spiritus Sancti gratia posse aliquem ex iisdem actibus operari seu conari sicut oportet, sive ut expedit, quod est operari seu conari secundum circumstantias omnes debitas ab homine in ejusmo∣di actibus adhiberi ad misericordiam seu justificatio∣nem consequendam, is & in antiquis definitioni∣bus contra Pelagianos eorumque reliquias haeretico falli spiritu pronunciatus fuerit, & novissime in Concilio Tridentino contra calumnias Haereticorum hujus temporis eandem doctrinam confirmando, a∣nathemate feriatur.

In qua definitione cum dicitur hominem non posse per—

These nine words are the last legible at the bot∣tom of this page, and probably were the begin∣ning of some Observation which Petrus Lombar¦dus thought to have added, for they are of his hand and besides these, there are two or three more which cannot be read.

The Subscriptions following are on the back-side of the same page.

  • Ita sentio Petrus Lombardus Archiepiscopus Ard∣macanus.
  • Ita sentio Archiepiscopus Fr. Io. de Rada Episco∣pus Pactensis.
  • Ita sentio Fr. Julius Sanctuccius Episcopus S. Aga∣thae Gothorum.
  • Ita sentio Laelius Landus Episcopus Neritonensis.
  • Ita sentio Fr. Hieronymus Pallantus Episcopus Bi∣sontinus.
  • Ita sentio Anastasius Abbas Farfensis.
  • Ita sentio Fr. Io. Bapt. a Plumbino Ord. Erem. S. Aug. Prior Generalis.
  • Ita sentio Fr. Gregorius Nunnius Coronel. Secreta∣rius.
  • Ita sentio Fr. Jacobus le Bossu Doctor Sorbonicus.

VI.

QUi dixerit in homine post lapsum talem esse libertatem ad quamcunque tentationem seu difficultatem cum solo concursu generali Dei in quocunque temporis momento superandum, quam pro servanda in quolibet ejusmodi instanti lege na∣turali necesse sit vincere, etiamsi ea de causa mors sit toleranda, ut si consentiat ideo peccet, quia secluso quocunque alio majori auxilio in potestate ipsius positum est non transgredi tunc legem & non transgrediendo victoriam comparare, er∣rat.

Qui dixerit hominem posse, etsi non sine ingen∣ti difficultate vincere ex solis viribus naturalibus sin∣gulas tentationes, quantumvis graves & molestas, dummodo non longo tempore durent, gratiam vero tantum esse necessariam ad facilius, vel solum ad superandas omnes simul exsurgentes concupis∣centias ne decursu temporis vincamur, adversatur Ecclesiasticis definitionibus de imbecillitate natu∣rae humanae post lapsum ad tentationes superan∣das.

Juxta quas definitiones declaramus 1 1.15 tenen∣dum ac docendum, quia tunc victa vitia deputan∣da sunt cum Dei amore vincuntur, quem nisi Deus ipse non donat, nec aliter nisi per mediatorem Dei & hominum hominem Iesum Christum; id circo in vitiis & illicitis concupisceniis evincendis, in diaboli infidiis superandis, & tam in resistendo quam in succumbendo quibuscunque tentationibus; 2 1.16 li∣cet habeat homo libertatem, id est liberum usum propriae voluntatis, tamen ad vincendam seu super∣andam quamcumque tentationem, ita nimirum, ut praeceptum circa quod tentatur quispiam ser∣vetur propter Deum, id est, ne offendatur Deus,

Page 34

non sufficiunt vires naturales liberi arbitrii, sed ne∣cessarium est quotidianum, id est continuo seu con∣tra tentationes singulas subministratum adjutorium specialis gratiae Dei, idque non tantum ad facilius & melius comparandam victoriam & servandum praeceptum, sed quoniam ad ejusmodi observatio∣nem & victoriam adjutorium istud simpliciter est necessarium, juxta id quod olim a Sede Apostolica 2 1.17 responsum est in hac causa, necesse est ut quo auxiliante vincamus, eo iterum non adjuvante vin∣camur.

  • Ita sentio Petrus Lombardus Archiepiscopus Ard∣macanus.
  • Archiepiscopus Fr. Io. de Rada Episcopus Pactensis.
  • Ita sentio Laelius Landus Episcopus Neritonensis.
  • Ita sentio Fr. Hieronymus Pallantus Episcopus Bi∣sontinus.

The four following Subscriptions are folio verso.

  • Ita sentio Anastasius Abbas Farfensis.
  • Ita sentio Fr. Io. Bapt. de Plumbino, Prior Ord. S. Aug.
  • Ita censeo Fr. Gregorius Nunnius Coronel. Secreta∣rius.
  • Ita sentio Ego Fr. Iacobus le Bossu Doctor Sorbo∣nicus.

VII.

QUi dixerit gratiam qua Deus operatur in nobis velle & perficere, non sic movere nostram voluntatem, ut ex virtute motionis Dei per eam operantis sit infallibile, quod actu consentiamus & operemur; errat.

  • Ita sentio Petrus Lombardus Archiepiscopus Ard∣macanus.
  • Idem sentio Archiepiscopus Fr. Io. de Rada Episco∣pus Pactensis.
  • Ita sentio Laelius Landus Episcopus Neritonensis.
  • Ita sentio Fr. Hieronymus Pallantus Episcopus Bi∣sontinus.
  • Ita sentio Anastasius Abbas Farfensis.
  • Ita sentio Fr. Io. Baptista de Plumbino Ord. S. Aug. Prior Generalis.
  • Ita sentio Fr. Gregorius Nunnius Coronel. Secreta∣rius.
  • Ita censeo Fr. Iacobus le Bossu Doctor Sorbonicus.

VIII.

3 1.18 QUi dixerit gratiam istam ad volendum & o∣perandum quae pertinent ad salutem, aut non esse ita efficacem ut praeveniendo voluntatem nostram ipsam vera & reali efficientia praemoveat & faciat velle atque operari, aut sine ea posse ali∣quem actu velle & operari; errat.

  • Ita sentio Petrus Lombardus Archiepiscopus Ard∣macanus.
  • Ita sentio Archiepiscopus Fr. Io. de Rada Episcopus Pactensis, &c.
  • Ita sentio Laelius Landus Episcopus Neritonensis.
  • Fr. Hieronymus Pallantus Episcopus Bisontinus Ita sentio.
  • Ita sentio Anastasius Abbas Farfensis.
  • Ita sentio Fr. Io. Bapt. de Plumbino Prior Ord. S. Aug.
  • Ita sentio Fr. Gregorius Nunnius Coronel. Secreta∣rius.
  • Ita sentio Fr. Iacobus le Bossu Doctor Sorbonicus.

IX.

4 1.19 QUi dixerit gratiam efficacem excitare, al∣licere, invitare, & suadere voluntatem, non tantum ita ut Deus efficienter moveat volunta∣tem ipsam ad consentiendum, sed ipsa jam consen∣tiente & cooperance simul cum ea influat tantum in actum; errat.

  • Ita sentio Petrus Lombardus Archiepiscopus Ard∣macanus.
  • Ita sentio Archiepiscopus Fr. Io. de Rada Episcopus Pactensis.
  • Ita sentio Laelius Landus Episcopus Neritonensis.
  • Ita sentio Fr. Hieronymus Pallantus Episcopus Bi∣sontinus.
  • Ita sentio D. Anastasius Abbas Farfensis Secretarius.
  • Ita est, Fr. Io. Bapt. a Plumbino Prior Ord. S. Aug.
  • Ita sentio Fr. Gregorius Nunnius Coronel. Secre∣tarius.
  • Ita sentio Fr. Iacobus le Bossu Doctor Sorbonicus.

X.

5 1.20 QUi dixerit Deum per auxilium gratiae suae, & liberum hominis arbitrium tanquam duas causas partiales se habere in negotio nostrae ju∣stificationis, ita ut una ab altera non praemovea∣tur nec ab ea virtutem agendi recipiat; errat.

Qui dixerit efficaciam gratiae Dei, seu hoc quod est auxilium gratiae, esse efficax, pendere a consen∣su & cooperatione liberi arbitrii hominis: aut libe∣rum hominis arbitrium suo consensu & cooperatio∣ne efficere auxilium gratiae efficax: adversatur do∣ctrinae 6 1.21 qua ab Ecclesia Dei definitum est, De∣um etiam in illis, quos vocat gratis, non expectare eorum voluntates, seu consensum ad ipsos gratia sua adjuvandum, quasi ab ipsorum libero arbitrio sic penderet, quod consentiant vocationi, aut ve∣lint id, ad quod sunt vocati, ut Deus hoc in iis non operetur efficaci sua gratia, sed ab iis expectet pro innata ipsis libertate.

  • Ita sentio Petrus Lombardus Archiepiscopus Ard∣macanus.
  • Ita sentio Archiepiscopus Fr. Io. de Rada Episcopus Pactensis, &c.
  • Ita sentio Laelius Landus Episcopus Neritonensis.
  • Ita sentio Fr. Hieronymus Pallantus Episcopus Bi∣sontinus.
  • Ita sentio D. Anastasius Abbas Farfensis Secreta∣rius.
  • Ita sentio Fr. Io. Bapt. de Plumbino Ord. S. Aug. Prior.

Page 35

  • Ita sentio Fr. Gregorius Nunnius Coronel. Secreta∣rius.
  • Ita sentio Fr. Iacobus le Bossu Doctor Sorbonicus.

XI.

2 1.22 QUi dixerit perseverantiam in bono usque ad finem vitae non esse ex tali singulari Dei do∣no quo non solum dat quod quis perseverare possit, si velit, sed etiam quo opetatur efficaciter, ut ex virtute ipsius doni, velit, & perseveret: aut dixe∣rit cum hoc dono non cohaerere arbitrii creati liber∣tatom; errat.

  • Ita sentio Petrus Lombardus Archiepiscopus Ard∣macanus.
  • Ita sentio Archiepiscopus Rada Episcopus Pactensis, &c.
  • Ita sentio Laelius Landus Episcopus Neritonensis.
  • Ita sentio Fr. Hieronymus Pallantus Episcopus Bi∣sontinus.
  • Ita sentio D. Anastasius Abbas Farfensis Secretarius.
  • Ita sentio Fr. Io. Bapt. de Plumbino Prior Ord. S. Aug.
  • Ita sentio Fr. Gregorius Nunnius Coronel. Secre∣tar.
  • Ita sentio Fr. Iacobus le Bossu Doctor Sorbonicus.

XII.

QUi dixerit Deum ab aeterno non ita constitu∣isse, proposuisse, praedefinisse, seu praedeter∣minasse illos omnes & singulos consensuros, cre∣dituros, operaturos, & perseveraturos, quicun∣que in tempore Deo vocanti ad salutem consenti∣unt, & consentientes credunt, operantur, & per∣severant, ut decreto absoluto, id est, quo abso∣lute vult quod consentiant, credant, operentur, seu perseverent, praeordinaverit unicuique eorum dare auxilium gratiae, cujus virtutem seu motionem praescit tam esse efficacem ad subjiciendum sibi libe∣rum arbitrium ejus cui datur, ut ex ea certum sit, & infallibile, & insuperabile, quod is consentiet, credet, operabitur, seu perseverabit, aut ejus∣modi decretum Dei absolutum seu efficacem mo∣tionem libertatem arbitrii tollere vel ei adversari; errat.

3 1.23 Placet doctrina in propositione hac & sequenti∣bus duabus comprehensa; sunt tamen redigendae in breviorem formam, & paulò clariùs exprimendum in quo falsa sit ratio illius praescientiae conditionato∣rum, quam ante decretum Dei ponit Molina.

  • Ita sentio Petrus Lombardus Archiepiscopus Ard∣macanus.
  • Ita sentio Archiepiscopus Rada Episcopus Pactensis.
  • Ita sentio Laelius Landus Episcopus Neritonensis.
  • Ita sentio Fr. Hieronymus Pallantus Episcopus Bi∣sontinus.
  • Ita censeo D. Anastasius Abbas Farfensis Secreta∣rius.
  • Ita censeo Fr. Io. Bapt. de Plumbino Prior Ord. S. Aug.
  • Ita censeo Fr. Gregorius Nunnius Coronel. Secretar.
  • Ita censeo Fr. Iacobus le Bossu Doctor Sosbonicus.

XIII.

QUi dixerit praescientiam Dei de hominum salute, seu quocunque illorum actu ad salutem perti∣nente, fundari non in virtute auxilii, seu motio∣nis efficacis ad subdendum sibi arbitrium ejus cui da∣tur, sed in praeviso usu humani arbitrii pro sua liber∣tate auxilio Dei utentis, vel non utentis, aut hu∣jusmodi praescientiam esse necessariam ad concilian∣dum inter se auxilium gratiae Dei, & liberum usum humani arbitrii, errat, ponendo in Deo scienti∣am, quae nullum prorsus habet, vel habere potest objectum.

XIV.

QUi dixerit praedestinationem electorum sic pen∣dere ab ipsorum arbitrio, ut non per efficaci∣am, seu virtutem auxiliorum, quae Deus sua prae∣destinatione decrevit dare, fiat quod bene iis utan∣tur, sed quia Deus in praescientia sua videns quibus auxiliis pro sua libertate bene utentur electi, haec ipsis dare decrevit; errat, in illud incidens, praede∣stinationem esse ex metitis hominum: ita nimirum, ut gratia, qua adjuvantur homines ad consequen∣dum effectum & finem, ad quem sunt praedestina∣ti, ideo iis detur, quia ipsi volunt usu illo sui arbi∣trii, quem pro libertate sua adhibent, non autem ideo velint, quia per gratiam adjuvantur.

Notes

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.