PSAL. 54. Dafydd yn galw ar Dduw i ddinistrio ei elynion, drwy ••ddo diolchgarwch.
DUw yn d'enw cadwn fi'n dda,
a barnai i'th gadernid,
[verse 2] Duw clyw fy ngweddi, gwrando'nghwyn
a'm llef yn achwyn wrthyd.
[verse 3] Cans codi'm herbyn i yn chwyrn
mae cedyrn ac estroniaid.
Ac heb osod Duw gar eu bron,
mor greulon ynt i'm henaid.
[verse 4] Wele Duw fydd ym' cymorth rhag
pwy bynnag a gais ddial;
Duw sydd gyda'r rhai sy'ar blaid
fy enaid, er ei gynnal.
[verse 5] Efe a dâl o'r achos hon
i'm gelynion eu drygedd,
O torr di ymaith hwynt (fy Ion)
yn eigion dy wirioned.
[verse 6] Rhof aberth yt o wllys da,
a chlod-fora'dy enw
Fy Arglwydd cymmwys ydyw hyn,
sef ti wyd yn fy'n hadw,