Luthers Alcoran being a treatise first written in French by the learned Cardinall Peron, of famous memory, against the Hugenots of France, and translated into English by N.N.P. : the page following sheweth the particular contents of the booke, which consisteth of symbolismes, parallells, identities.

The Particular Passages of the Alcoran, alledged in this Treatise, according to the Order, as they do occurre in this Booke: Of which Passages diuers are se∣uerall tymes vpon seuerall occasions re∣peated, and urged. And heere we are to note, that the different Passages of the Alcoran are distinguished (as by so many Sections, or Paragraphs) by the word, Azoara 1.2.3. &c. CHAP. III.

• Azoara 5. DEus pius, [ 1] & misericors, priùs Testamen∣tum Vetus (videlicet legem Moysis & Psalterium) demceps Euangelium, re∣ctas Vias hominibus tradidit.
• Azoara 13. Increduli, & minime Deum (videlicet absque Filio & Spiritu Sancto) adorantes, cum postulan∣tur praeceptis à Deo positis, suo{que} legate (Mahu∣meti) fidem adhibere; Aiunt se nolle quicquam mutari, nisi quod Patres imitati sunt. Quibus ta∣men fit Obiectio: Vtrum Patres semper non nisi re∣ctam sidem tenuerunt?
• Azoara 1. Sciendum est geueraliter, quoniam omnis rectè ••iuens, beni{que} gestor; Iudaeus, seu Christianus, seu l••ge sua relicta in aliam tendens; Omnis scilicet

• Deum adorans, indubitanter diuinum amorem assequetur.
• Azoara 61.62. & seqq. Per Ventos inflantes, & Nubes, [ 4] & Naues ae∣quore currentes, & Angelos Nuncios; per montem Synai, & domum superné aedificatam; per stellam respertinam; per stellas retrogradas, & combustas; per noctem, & auroram iuro, quod non sum Daemo∣niacus, aut Magus, sed Dei Opermi nuncius, qui nihil erre nihil ex proprio velle loquor, nisi tantùm quod est mihi diumitus mandatum.
• Azoara 12. Increduli sunt qui lesum silium Mariae, [ 5] Deum esse dicunt, cum ipse Dominus dicat; In Dominum Deum meum, & vestrum credite.
• Azoara 19. Confundat Deus Christianos [ 6] qui Mariae filium loco Dei venerantur; cùm ipsis praeceptum sit, non nisi vnum Deum venerari.
• Azoara 12. & 20. Iudaei Mariae blasphemiam, [ 7] & immoderatam contumeliam inferunt, dum eius filium, Christum Dei nuncium se interemisse perhibē: Eum enim ne∣qu••quam, sed alterum ei similem interfecerunt; quia Deus incomprehensibilis & sapiens, cum ad se migrare fecit.
• Azoara 27.28. Deus est substantia necessario existens, [ 8] cui im∣possibile est, vt naturam aliunde natuetur.
• Azoara 4.9. & 53. Constanter dic illis Christianis, Deum vnum esse necessariò omnibus, qui nec genuit, nec genera∣tus est; nec habet quicquam simile.

• Azoara 13. O Iesis fili Mariae, tu persuades hominibus, [ 10] ni te, matrem{que}tuam, duos Deos habeant, & vene∣rentur.
• Azoara 8. Vnore quotiescumque placuerit, [ 11] duas scilicet, tres, aut quatuor ducite &c nisi timueritis eas nul∣latenus pacificare posse; Cum contingerit vobis eas non diligere, vnam pro alia mutare licet.
• Azoara 5.11. Iesus Mariae filius, [ 12] fuit Dei Nuncius, & Spiri∣tus, & verbum Dei caelitus immissum; Cui Dei le∣gato omnes debent credere.
• Azoara 12. Iesus fuit Sapientia, [ 13] & Verbum Patris, & Messias, & Princeps; Fuit Dei Spiritus, & mens, principumque, & Capus ommum ho••••num.
• Azoara 31. Omnium mulierum optimae Mariae, [ 14] abomnibus intactae, animam suam Deus insufflauit.
• Azoara 31. Spiritus Dei intrauit Mariam, [ 15] & Iesum ex ca genuit.
• Azoara 76. Maria aliquid inali, [ 16] siue malitiae non operatae est.
• Azoara 5. Maria fuit omnibus vtris, [ 17] & mulieribus splen∣didior, & mundior, & purior; soli{que} Deo perseue∣ranter student.
• Azoara 4. Angelui Gabriel ad Virginem Mariam a Deo missus est, [ 18] narraturus ••am (quamquam Virginem)

• ...Dei tam••n Omnipotentia filium concepturam.
• ...Azoara 43.Omnes mulieres tuae manui per emptionem sup∣positas, & Amitae tuae▪ Matertera{que} filias; [ 19] Omnes item bonas mulieres tibi volenti gratis succumberé cupientes, licitas constituimus.
• ...Azoara 10.De Dei promissionibus in Lege, [ 20] & Euangeli•• propositis, non est disputandum.
• ...Azoara 20.Emina, mater Mahumetis, [ 21] testabatur filium Mahumetem nec in vtero, nec in partu vlli•••• sibi dolorem fecisse.
• ...Azoara 74.Nuntium vobis affero, [ 22] de Nuntio post me ventu∣ro, cui nomen Mahumetus.
• ...Azoara 63.Tanti spatij interuallo, [ 23] quantum sagitta his discurreret.
• ...Azoara 54.65.66.In Paradiso fideles habebunt hortos, & fontes, [ 24] vestientur sericis & purpura; puellas habebunt cum oculis claris & immensis, quorum ••lbugines candi∣dissimae, & pupillae nigerrimae.

Thus far of these passages of the Alcoran; where it is to be obserued, that one and the same Azoara, is vpon different occasions se∣uerall times alledged, as aboue I aduertized. And it is to be further obserued, that besides the forsaid Passages of the Alcoran aboue alledged, there are also produced many Te∣stimonies, and Authorities of seuerall graue Writers, whose Bookes treat of the Alcoran,

or of the Religion, Manners, and Customs of the Turks or Mahumetans, whose sentences are here alledged against the Lutherans, ei∣ther by way of Symbolisms, or Parallels. The names of which Authours I haue thought conuenient here to set downe.

• 1. Theodorus Bibliander in Praefatione Alcorani.
• 2. Cusanus in Cribratione Alcorani.
• 3. Richardus Ordinis Praedicatorum in confu∣tatione legis Saracenae.
• 4. Septem-castrensis de fide, & Religione Tur∣carum.
• 5. Christopherus Richerius, de moribus Turca∣rum, ad Franciscum Galliae Regem.
• 6. Cuspinianus de Religione Turcarum.
• 7. Postille de la Republique des Tures.
• 8. Bellanius des singularités.
• 9. Chronica Saracenorum.
• 10. Munsteri Cosmographia.
• 11. Georgensis de Turcarum Moribus.
• 12. Theueti Cosmographia.
• 13. Literae Constantinopoli scriptae ad quendam Venetum Patricium.

Extant in fine libri, de furoribus Galliae.