Holl ddled-swydd dyn gwedi ei osod ar lawr, mewn ffordd hynod ac eglur, desnyddiol i bawb, ond yn enwedig i'r darllenydd mwyaf annyscedig : gwedi ei ddosparthu i XVII. o bennodau : y rhai, trwy ddarllen un o honynt boáb dydd yr Arglwydd, a ddarllenir i gyd trostynt deirgwaith yn y flwyddyn : angenrheidiol i boáb teuluoedd : ynghyd a Dwywolder neillduol ar amryw achosion / a gyfiaithwyd yn Gymro-aeg gan Jo. Langford ...

Gweddi tros Ddyn Clâf.

O Arglwydd Trugarog a chyfiawn, Duw'r iechyd a chlefyd, bywyd ac angeu, yr wyf fi yn cydnabod yn ddiffuant, mae fy nir∣fawr gam-arfer i o'r llaweroedd o ddyddiau hynny o iechyd ac hawddfyd a ganniadhéaist, ti i mi a haeddodd yn dra-chyfiawn dy ym∣weliad presennol. Yr wyfi 'n deifyf, O Ar∣glwydd, yn ostyngedig ymfodloni i'r gospedi∣gaeth hon am fynghamwedd, a dwyn cerydd yr Arglwydd yn ammyneddgar, oblegid i mi bechu yn ei erbyn ef. Ac, O Dad Trugarog, yr hwn nid wyt yn amcanu dinistr uo d gwell∣hâad y rhai yr wyt ti yn ei fflangellu, yr wyf fi yn attolwg i ti trwy dy Râs felly

Sanctciddio dy gerydd hon i mi fal y bo y Clefyd ymma o'm Corph i yn foddion o iechyd i'm henaid; gwnâ i mi yn ddiwyd chwilio fy nghalon, a chynnorthwya di fi, O Arglwydd, i ddadcuddio pôb rhyw ddiofryd∣beth, er dirgeled y cuddir ef yno, fal trwy ei summudiad ef ymmaith oddi yno, y bo i mi wneuthur lle i summudiad y gospedigaeth hon oddiwrthif. Jachá fy Enaid, O Ar∣glwydd, yr hwn a bechodd i'th erbyn, ac yna os dy ewyllys bendigedig di yw hynny, iachá fy nghorph hefyd; Edfryda lêf gorfoledd ac iechyd i'm presswylfa, modd y gallwyf fyw i'th foliant di, a dwyn ffrwythau addas o Edi∣feirwch. Ond os trefnaist ti yn amgenach yn dy Ddoethineb, ac os rhag-ordeiniaist ti i'r Clefyd hwn i fód i farwolaeth, yr wyfi yn attolwg i ti fy nghymwyso a'm paratoi i i hynny, dód i mi yr Edifeirwch difrifol a diffûant hynny, i ba ûn yr addewaist ti dru∣garedd a maddeuant; diddyfna fy nghalon i oddiwrth y bŷd a'i holl wagedd darfodedig, a gwná i mi hiraethu am y llawenydd mwy godidog a pharháus hynny sydd ar dy dde∣heulaw di yn dragywydd. Arglwydd, der∣chá di lewyrch dy wyneb arnafi, ac yn holl gystuddiau fy nghorph, ac ing fy yspryd, bydded dy Ddiddanwch di i gyssuro fy Enaid, a gwná i mi ddisgwyl yn ammyneddgar hyd oni ddelo fy nghyfnewidiad. A chaniadhá O Arglwydd, pan ddattodir fy naiarol dŷ o'r Babell hon, fód i mi gael Adeilad Duw, tŷ nid o waith llaw, trgywyddol yn y Nefoedd, a hynny er ei fwyn ef, yr hwn a bwrcasodd hynny i mi sef Jesu Grist Amen.

Diolch am gaffaeliad Iechyd.

O Arglwydd grasusol, Duw ysprydion pób Cnawd, yn llaw pa ûn y mae fy amser i, yr wyfi yn dy foliannu ac yn dy fawrygu di, am iti o Gariad i'm henaid fy achub i o by∣dew llygredigaeth, a rhoddi i mi iechyd tra∣chefn; tydi yn unic, O Arglwydd, a gedwaist fy mywyd rhag dinistr, tydi a'm cospaist, ac a'm ceryddaist i, ond ni'm rhoddaist i i fynu i farwolaeth, O bydded i'r bywyd hwn yr hwn a waredaist ti mor rasusol fód yn hollawl wedi ei gyssegru iti. Wele fi ymma, Arglwydd, trwy dy drugaredd gwedi fy iachau, O gwná i mi edrych yn ofalus rhag pechu mwyach, rhag digwydd i mi beth a fo gwaeth. Na âd, Arglwydd, i'r hamdden ymma a ganiadhéaist ti ti i mi yr awrhon fy ngwneuthur i yn esgeu∣lus, gan feddwl fód fy Arglwydd yn oedi ei ddyfodiad, ond caniadhá i mi, yr wyf yn at∣tolwg i ti, wneuthur iawn ddeunydd o'th hîr-ymaros di, a threulio felly bób munudyn o'r amser a roddi di i mi, fal y gallwyf fod mewn hyfder pan ymddangosech di, ac na'm gwradwydder ger dy fron ar dy ddyfodiad. Mi a welais, O Arglwydd wrth y nessáad ymma tu ac at angeu mor echryslon yw ein cymmeryd yn ammharod; O bydded hynny yn rhybudd gwastadol i mi i wilio am ddyfodiad fy Arglwydd. A phan ymddengys mwyniant pechod i'm llithio i, O gwná i mi gofio mor chwerwon fyddant yn y diwedd. Gwrando fi, O Arglwydd, ac megys yn dy anfeidrol dru∣garedd y caniadheaist i mi amser, felly cani∣adhá

i mi hefyd râs i weithio allan fy Iechyd∣wraeth, i baratoi olew yn fy llusern, fel pan ddelo'r Priodfáb y gallwyf fyned gydág ef i'r Briodas. Canhiadha hyn, yr wyf' yn attolwg i ti, er mwyn dy anwyl Fáb.

Gweddi ym-mron Angeu.

O Dragywyddol a byth-fywiol Dduw, yr hwn ar y cyntaf a anadlaist anadl bywyd i ddŷn, a phan gymmeri di ymmaith yr anadl hwnnw y mae fe'n trengu ac yn dychwelyd i'w lŵch trachefn, edrych yn dosturiol arna'i dy Grea∣dur truan yr hwn wyf yr awrhon yn nessau at byrth angeu, a pheth sydd anfeidrol yn fwy gerwin, at Orsedd Barn; Y mae fy ngha∣lon fy hun, O Arglwydd, yn fy euog-farnu i, ac yr wyt ti yn anfeidrol yn fwy na'm calon, ac yn gwybod pob peth. Y mae'r pechodau yr wyfi yn ei hadnabod ac yn ei cofio, yn fy llenwi i a dychryn; ond y mae hefyd liaws o rai eraill, y rhai naill ai ni ddeliais i sulw arnynt pan wnaed hwynt, neu a angho∣fiais i gwedi hynny yn ddiofal, y rhai ydynt oll yn bresennol gydá thydi. Yr wyti yn go∣sod fy anwireddau ger dy fron, fy nirgel be∣chodau yn goleuni dy wyneb; ac i ba ben∣twrr mynyddaidd y cyfyd fy mhechodau mu∣nudol tros gynnifer o flynyddoedd? Pa fodd y saif ûn mor annuwiol yn dy farn di, neu'r cy∣fryw bechadur ynghynnulleidfa 'r cyfiawn? Ac i anghwanegu etto at fy nychryn, mae arna'i ofn na oddef fy Edifeirwch i mor profiad; fy mynych ail-gwympiadau i a dystiolaethasant yn helaeth ffûg fy Addunedau o'r blaen. Ac

yna, O Arglwydd, beth a all fy siccrhau i nad yw fy nghasineb presennol o'm pechodau yn hyttrach yn tarddu oddiwrth fy enbydrwydd dychrynadwy, nag oddiwrth ûn wir gyfnewi∣diad calon? Ac mi a wn, O Arglwydd, na fynni di moth watwor, ac na dderbyni di ddim ond sydd yn hollawl yn ddiffugiol. Pan ystyrwyf hyn, O Arglwydd, y mae ofn a dy∣chryn yn dyfod arna'i, ac arswyd echryslon yn fyngorchguddio, y mae fy nghnawd yn crynu rhag dy ofn di, a'm calon yn archolledig ynof. Ond, O Arglwydd, y mae'r naill ddyfnder yn galw ar y llall, dyfnder fu nhrueni i ar ddyfn∣der dy Drugaredd di; Arglwydd achub yr aw∣rhon neu fe ddarfu am danaf yn dragywydd. O ni chwennychi di fód néb yn golledig, ond dyfod o bawb i Edifeirwch, dwg fi yr wyf' yn attolwg i ti, er mor ddiweddar, i ddifrifol Edifeirwch, y cyfryw ac a fo cymmeradwy genniti, yr hwn wyt yn profi'r galon. Créa ynof, O Dduw, galon lân, ac adnewydda ys∣pryd union o'm mewn: O Arglwydd, y mae ûn dydd gyda thydi megis mîl o flynyddoedd, Gweithied dy Yspryd nerthol ynofi yr awrhon, yn fy nydd diweddaf hwn, beth bynnag a weli di yn ddiffygiol i'm cymhwyso i i'th dru∣garedd a'th gymmeradwyaeth di. Dyro i mi gassineb perffaith hollawl o'm pechodau, a gwná fi yn abl i bresentio i ti yr aberth honno o galon ddrylliog gystuddiedig, yr hon a adde∣waist ti na ddirmygit; fal trwy hon y gallwyf fod yn gymwys i dderbyn yr iawn hwnnw a wnaeth dy garedig Fâb trwy ei offrymmiad mwy rhagorol ei hunan tros bób pechaduriaid edifeiriol. Efe yw 'r iawn tros ein pechodau

ni, efe a archollwyd am ein camweddau ni, ac a ddrylliwyd tros ein hanwireddau ni, arno ef y rhoddwyd Cospedigaeth ein heddwch ni; O iachâ fi trwy ei gleifiau ef, a bydded i lêf ei waed ef foddi bloedd fy mhechodau i. Plentyn digofaint yn wir ydwyfi, ond efe yw Mâb dy Gariad, er ei fwyn ef arbed fi, Ar∣glwydd, arbed dy Greadur a brynnaist a'th werthfawr waed; ac na ddigia wrthif yn dra∣gywydd. Yn ei archollion ef, O Arglwydd, yr wyf' yn cymmeryd fy nghyssegr, O na er∣lidied dy ddíal di fi i'r ddinas hon o noddfa: Y mae fy Enaid yn glynu wrtho ef, O na ddarfydded am dana'i ac a Jesu, ac a Iachawdr yn fy mreichiau. Ond trwy ei ddirfawr ing a'i chwys gwaedlid ef, trwy ei Grôg a'i Ddio∣ddefaint, trwy'r cwbl a wnaeth ac a ddiodde∣fodd ef tros bechaduriaid, Gwared fi Argl∣wydd daionus; Gwared fi, yr wyf' yn at∣tolwg i ti, oddiwrth gyflog fy mhechodau, dy lîd ti, a damnedigaeth tragywyddol, yn awr yn amser fy nhrueni, yn awr Angeu ac yn nydd y Farn. Gwrando fi, O Arglwydd, gwrando fi, ac na wrthod fi yn yr amser ymma o'm hangen mwyaf, am i mi esgeuluso dy al∣wad ti o'r blaen. Nid oes, O Arglwydd, ond cam rhyngo'i ac angeu, O na fachluded fy Haul ar dy ddigofaint di, ond selia fy mhar∣dwn cyn i mi fyned oddiyma ac na'm gwelir mwy. Y mae dy garedigrwydd di yn well na'r bywyd, O gâd i mi gael honno yn gyf∣newid, ac yna myfi a osodaf i lawr yn dra∣hyfryd y bywyd marwol hwn. Tydi, Argl∣wydd, a adwaenost fy neisyfiad, a'm griddfań nid yw guddiedig rhagori; gwná a fi, O Ar∣glwydd

glwydd, yn ól dy drugaredd, canys melus yw dy drugaredd; tynn ymmaith golyn Angeu, euogrwydd fy mhechodau, ac yna er i mi ro∣dio trwy ddyffryn cysgod angeu nid ofnaf ddim drwg; mi a orweddaf i lawr mewn Tangu∣heddyf, a phan ddeffrówyf, Arglwydd, digo∣noler fi a'th bresennoldeb yn dy Ogoniant. Caniadhâ hyn, Drugarog Dduw, er ei fwyn ef yr hwn yw Pryniawd-wr a Chyfryngwr dros bechaduriaid, sef Jesu Grist.

PSALMAU.

ARGLWYDD, na cherydda fi yn dy li∣diawgrwydd, ac na chofpa fi yn dy ddi∣gofaint.

Nid oes iechyd yn fy nghnawd o herwydd dy ddigllonedd: ac nid oes heddwch i'm he∣scyrn oblegid fy mhechodau.

Canys fy nghamweddau a aeth dros fy mhen; megis baich trwm y maent yn rhŷ drwm i mi.

Fy nghleisieu a bydrasant ac a lygrasant gan fy ynfydrwydd.

O herwydd pa ham y pallodd fy Yspryd ynof; ac a synnodd fy nghalon o'm mewn.

Fy mhechodau a'm daliasant fel na allwn edrych i fynu; amlach ydynt na gwallt fy mhen, am hynny y pallodd fy nghalon gen∣nif.

Eithr ti, O Arglwydd, wyt Dduw trugarog, a graslawn; hwyrfrydic i lîd, a helaeth o dru∣garedd a gwirionedd.

Dychwel attafi a thrugarhâ wrthif, canys unig a thlawd ydwyfi.

Os creffi di ar anwireddau, Arglwydd: O Arglwydd, pwy a saif?

Na chofia bechodau fy ieuengctid, na'm cam∣weddau; ond yn ôl dy drugaredd meddwl di am danaf, yn ôl dy ddaioni, Arglwydd.

Edrych ar fy helbul a'm trueni a maddeu fy holl gamweddau.

Na chuddia dy wyneb rhag dy wâs, canys cyfyng yw arnafi; o bryssia, a gwrando fi.

O'r dyfnder yr wyf'n yn galw arnat, Ar∣glwydd, gwrando fy llefain.

Dychwel, Arglwydd, a gwared fy Enaid, O achub fi er mwyn dy drugareddau.

Nag ymbellhâ oddiwrthif, canys trueni sydd yn agos, ac nid oes Cynnorthwy-wr.

Yr wyf' yn estyn fy nwylaw attat, 'mae fy Enaid yn hiraethu am danat megis tîr crâs sychedig.

Nessâ at fy Enaid ag achub ef, O gwared fi oblegid fy ngelynion.

Canys y mae fy Enaid yn llawn blinder; a'm bywyd sydd yn nessau i'r beddrod.

Achub fi rhag safn y Llew: gwrando ar∣nafi o blîth cyrn Unicorniaid.

Gosod fi ar graig sydd uwch na myfi, ca∣nys ti yw fy ngobaith, am Tŵr cadarn rhag wyneb y gelyn.

Pa ham i'th ddarostyngir fy Enaid? A pha ham y terfysci ynof?

Ymddiried yn Nuw, canys etto y moliannaf ef, sef, iecydwraeth fy wyneb.

Yr Arglydd a gyflawna ei garedigrwydd a mi, iè, dy drugardd O Arglwydd sy'n par∣hau'n dragywydd; na ddirmyga waith dy ddwylo.

〈1 page duplicate〉〈1 page duplicate〉

〈1 page duplicate〉〈1 page duplicate〉

O DDUW, ti yw fy Nuw, yn foreu i'th geisiaf.

Y mae fy Enaid yn sychedu am danat, fy nghawd hefyd yn hiraethu am danati', mewn tîr crâs sychedig heb ddwfr.

Fel y brefa 'r hŷdd am yr afonydd dyfro∣edd, felly yr hiraetha fy Enaid am danati, O Dduw.

Y mae fy Enaid yn sychedig am Dduw, am y Duw byw, pa brŷd y deuaf ac yr ymddan∣gosaf ger bron Duw?

Mor hyfryd yw dy drigfa, O Arglwydd y Lluoedd!

Fy Enaid a hiraetha, iè ac a flysia am gyn∣teddau 'r Arglwydd: fy nghalon am cnawd a lawenychant yn y Duw byw.

O na bai i mi adenydd fel Colommen: yna yr ehedwn ymmaith ac y gorphywswn.

Anfon dy oleuni a'th wirionedd, tywysant hwy fi ac arweiniant fi i fynydd dy Sanctei∣ddrwydd, ac i'th bebyll.

Canys gwell yw diwrnod yn dy gynteddau di na mil.

Dewiswn cadw drŵs yn nhŷ fy Nuw, o flaen aros ym mhebyll anghyfiawnder.

Deffygiaswn pe na chredaswn weled da∣ioni 'r Arglwydd yn nhîr y rhai byw.

Fy nghymmorth a'm gwaredudd ydwyt ti: fy Nuw na hîr drîg.