The Psalter of Dauid newely translated into Englysh metre in such sort that it maye the more decently, and wyth more delyte of the mynde, be reade and songe of al men. Wherunto is added a note of four partes, wyth other thynges, as shall appeare in the epistle to the readar.

❧OVVINO OGLETHROPO INSIGNI THEOLOGO, at{que} Oxoniae Magdalenensium praesidi, caeteris{que} eiusdem Collegij studiosis Robertus Croleus spiritus sancti auxilium optat assiduum.

EQVIDEM (VIRI STVDIOSISSIMI) postquam hos sacrosanctos Dauidis hymnos ad exemplare a Leone Iuda elaboratum, a Bibliādro reuisum, at{que} ab uniuersa Tigurina ecclesia comprobatum reddidissem Anglice: caepi mecum cogitare, cuinam potissimum hosce meos labores dedicare cōueniret. Caepi inquam mecum cogitare: & inter cogitandū, occurrunt multi quibus multa debeo, qui{que} mihi uidentur, suo iure posse, harum mearum lucubrationum laudem sibi uendicare. Occurritquo{que} autoris dignitas: cui si responderet nostra translatio, non alij (mihi credite) quam serenissimo regi quadraret patrono. Erat enim Propheta altissimi, de quo testatur solus ille omnipotens, uirum secundum cor suum inuenisse se. Haec dum cogito at{que} imis sensibus recolere incipio: uos mihi, uos inquam (a quibus est, si qua sit in me literatura) indissolubilibus argumentis posse conuincere uidemini: uestrum hoc esse totum, & in uestram debere cedere gloriā quicquid id erit quod ingenij mei tenuitas pepererit. Quum enim rudis adhuc at{que} omnium literarum expers, Oxoniae studere instituissem inops, at{que} inopia coactus ab incepto pene destitissem misellus: uos (sed precipue tu Oglethrope, ut non dicam solum) in uestrà literarum palestram uestrū reuocastis Crooleum. Me quidem reuocastis, non muneribus aut amicorum precibus prouocati, ut (flens dico) plerum{que} fit Oxoniae, ne{que} spe premij ducti, nisi (quod suspicor) diuinum expectastis premium: sed nullis muneribus, nullis amicorum precibus soliciti, me indigum at{que} omnibus bonis desti∣tutum, at{que} uix ausum tale quicquam a uobis petere, libere at{que} uestrapte sponte eligere uoluistis.

Adhaec, res ipsa quam tractaui, cum sit totius scripturae pandecte at{que} uerum Christianae Ecclesiae Gazophilacium: non nisi erudi∣tissimos & pijssime doctos patronos decet. Indecorum enim est Martem praeficere Musis, aut Mineruam Bellonae substituere. Imò contra. Quis unquam qui Gentem domuit, aut prouinciam bello adquisiuit, eandem ducibus bellorum inexpertis defendendam tradi∣dit? Sed heus tu (dicet sorte aliquis) quos tu Magdalenenses facis? Sunt ne omnium doctissimi? Non habet Anglia Magdale∣nensibus doctiores, & qui Christum magis sapiunt? Sunt patres conscripti, sunt Episcopi, sunt magninominis praelatimu ti Non est inter eos quisquam dignus qui tuis patrocinetur laboribus? Sunt hercle ex his doctissimi & dignissimi qui doctissimorum lucubra∣tionibus (quid ni nostris ludicris) patro cinentur. Alit etiam Oxoniae per multos, quibus uos (uiri studiosissimi) palmam porrigere non grauabimini scio: non est tamen quisquam cui ego ingenij mei fructus aeque debeo at{que} uobis, quibus (ut dixi) totam illam quae in me est eruditionis s••ntillam debeo. Praeterea ego uos pernoui, & iam binis lustris uestrae lenitatis experientiam habui, quo sit quod maiori cum fiducià aus••m a uobis petere laborum meorum patroci∣nium, & uestro nomini dedicare, quod alijs uix ausim proponere legendum.

Postremo, uos me nouistis, & eruditionis meae tenuitatem ha∣betis cognitam, lu••e igitur vestro potestis hoc officija me exigere: ut uos pro Censoribus semper agnoscam, quibus lucubrationes meas omnes relinquam corrigendas. Accipite igitur haec (incondita qui∣dem, ut me indicent autorem) & bom consulite ut uobis est dignum. At{que} si quid mepte, indecte, aut minus eleganter sit dictū: id totum curis huius uitae (quibus undi{que} opprimor) ascribite. Solida enim studia integrum requirum animum, neq fieri potest ut qui manibus uictum queritant (s••m licet studios••simi) aliquid eximij faciant in re literaria, nisi in eis spiritus il••e sapientiae operetur occulte. Perlegite igitur obsecro, Psalmorum hunc libellum, hoc tantum animo, ut per uestram diligentiam, ab erroribus quibus per inscitiā nostram scatet, quam cito repurgetur. Ego pro ingenij & eruditio∣nis meae portiuncula, ad sensum reddidi: uos pro uestra plenitudine annotationibus adhibitis, loca difficiliora exponite, ut simul cum iucunda lexione percipiatur ueritas. Inuenietis quidem multa

Theologorū multorum placitis contraria: nam solam Leonis Iudae uersionem sum secutus, quod is mihi uidetur interpresprae caeteris omnibus fidelis. Quod scio tamen, nihil impium aut Christianae ueritati dissonum habet haec nostra translatio. Imo ut hanc ansam praeripiam calumniatori: Deum (qui renes scrutatur & corda) conscientiae meae testem assumo, hanc curam mihi fuisse precipuam, ut uerum & Germanum sensum exprimeret nostra uersio.

Valete,

& studiosi studiosis fauete.

Ex officina nostra Londini Septembris. 20. Anno salutis nostrae. 1549.

Vester Robertus Croleus.