Pontici Virunnii viri doctissimi Britannicæ historiæ libri sex magna et fide et diligentia conscripti: ad Britannici codicis fidem correcti, & ab infinitis mendis liberati: quibus præfixus est catalogus regum Britanniæ: per Dauidem Pouelum, S. Theolog. professorem.

Annotationes in Cap. 11.

1 FLandria, olim Menapiscus pagus, de quo in legibus Caroli Magni frequens fit mentio, (& posteà Rutheia, vt Diuae∣us & Caenalis testantur) sic dicta siue à Flandra Luderici vxore, siue à Flandeberto Clodij regis nepote, siue ab aestu ventísque maris, siue à Ger∣manica voce Flandren, quae sagittam significabat; regio est inferioris Germaniae, ad mare Britanni∣cum & Oceanum septentrionalem sita, soli fertili∣tate & omniū rerum copia florentissima: sed aestu∣antis maris inundationibus maxime subiecta. Vn∣de maritimi tractus incolae saepenumero, cum eo∣rum regio violenta aquarum irruptione esset sub∣mersa, alijs in locis sedes sibi coacti sunt quaerere. Cùm Gulielmus Normaniae dux, qui Angliam sibi subiugauit, aduersus Heraldum Goduini filium qui in regni possessionem irruerat, exercitum para∣ret, Balduini Flandriae Comitis soceri sui opem im∣plorauit. Flandrus genero suo cum magna copia praestò ádfuit, hac tamen conditione, vt ipse omnés{que} post eum Angliae reges in perpetuū trecentas mar∣chas argenti in annos singulos Flandriae Comitibus penderet. Illo tempore insinita multitudo, cùm infi∣mae sortis hominum, tùm etiam eorum qui maris excursu & inundatione à sedibus pellebantur, in Angliam cum Flandro commigrarunt: quos etsi

Anglus (pacificam regni possessionem nactus) Ma∣tilde regina intercedente, in suam clientelam pro∣tectioném{que} suscepit, eos tamen terrarum possessio∣nibus non ditauit. Hi non ita multo pòst, per vni∣uersum regnum dispersi, toti Angliae molesti esse coeperunt. Quamobrem postea ob denegatam prae∣dictarum 300. marcharum solutionem, orta est si∣multas inter Robertum Hierosoly mitanum Flan∣driae Comitem & Henricum Angliaeregem. Vnde Anglus omnes Flandricae nationis regni sui incolas èsuis ditionibus expellere decreuit. Verùm quia matris suae intercessione primò fuerant recepti, at{que} etiam vt eorum opera Cambrenses sibi subiugaret: Rossiam Demetiae prouinciam, illis concessit ad ha∣bitandum: sic (inquit Castoreus) Angliam defae∣cauit, & arctauit Walliam. Hi multis bellis à Cambriae Principibus lacessiti, se suáque fortissimè tutati sunt, & in hunc diem (teste H. Lhuyd) & lingua & moribus à Cambris diuersis, ibidem pro Flandris agnoscuntur.