Rationes decem quibus fretus, certamen aduersarijs obtulit in causa fidei / Edmundus Campianus ...

About this Item

Title
Rationes decem quibus fretus, certamen aduersarijs obtulit in causa fidei / Edmundus Campianus ...
Author
Campion, Edmund, Saint, 1540-1581.
Publication
[Henley-on-Thames, England :: S. Brinkley,
1581]
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Apologetics -- History -- 16th century.
Apologetics -- Early works to 1800.
Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/a17868.0001.001
Cite this Item
"Rationes decem quibus fretus, certamen aduersarijs obtulit in causa fidei / Edmundus Campianus ..." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/a17868.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 2, 2024.

Pages

Page [unnumbered]

Edmundus Campianus, Doctissimis Academicis, Oxonii florentibus & Cantabrigiae, S. P. D.

ANNO praeterito, cùm ex instituto vitae meae, iussus in hanc Insulam remeas∣sem, clarissimi viri, offen∣di sanè fluctus haud paulo saeuiores in Anglicano litore, quám quos in Oce∣ano Britannico recens à tergo reli∣queram. Mox interiorem in Angli∣am vbi penetrassem, nihil vidi fami∣liarius, quám inusitata supplicia: nihil certius, quam incerta pericula. Colle∣gi me vt potui, memor causae, memor temporum. Ac ne priùs fortè corri∣perer, quám au ditus a quopiam fuis∣sem, scripto protinus mandaui cōsili∣um meum, qui venissem, quid quaere∣rem, quod bellum, & quibus, indicere cogitarem. Autographō apud me ha∣bui, vt mecum, si caperer, caperetur:

Page [unnumbered]

Exemplum eius apud amicum depo∣sui, quod, me quidem nesciente, pluri∣bus communicatum est. Aduersarij publicatam schedulam atrociter acce∣perunt, cùm caetera, tum illud inuidio∣sissime criminantes, quód vnus omni∣bus in hoc religionis negotio certa∣men obtulissem. quanquam solus in acie non eram futurus, si fide publica disputassem. Responderunt postula∣tis meis, Hanmrus, & Charcus. Quid tandem? Otiosé omnia. Nullum enim responsum praeter vnum honesté da∣bunt, quod nunquam dabunt: Conditi∣ones amplectimur, Regina spondet, aduo∣la. Interea clamant isti: Sodalitium tuum, seditiones tuas, arrogantiam tu∣am, proditorem, sine dubio, prodito∣rem. Ridiculè▪ Operā & oleum & fa∣mam homines non insipientissimi cur profundūt? Verum his duobus (quo∣rum prior, animi causà, meam char∣tam delegit in quam incurreret: alter malitiosius totam rem conuoluit) prae∣bit{us}

Page [unnumbered]

nuper est libell{us} admodū luculē∣tus, qui quātum oportuit, tantū & de Societate nostra, & de horum iniuri∣is, & de prouincia quam sustinemus, edisserit. Mihi supererat, (quoniam, vt video, tormenta non scholas pa∣rant antistites) rationem facti mei vobis vt probarem: capita rerum, quae mihi tantum fidētiae pepererunt, qua∣si digito sontes ostenderem: Vos eti∣am hortarer, quorum interest praeter caeteros, incumbatis in hanc curam, quam à vobis Christus, Ecclesia, Res∣publica, & vestra salus exigunt. Ego, si fretus ingenio, literis, arte, lectione, memoria, peritissimum quen{quod} aduer∣sarium prouocaui, fui vanissimus & superbissimus, qui ne{quod} me, ne{quod} illos inspexerim: Sin causam intuitus, ex∣istimaui satis me valentem esse, qui docerem hunc solem meridie lucere, debetis mihi feruorem istum conce∣dere, quem honor IESV CHRISTI REGIS mei, & inuicta veritas impe∣rarunt.

Page [unnumbered]

Scitis, M. Tullium in Quinti∣ana, cum ei Roscius victoriam adpro∣mitteret, si efficeret argumentis, sep∣tingenta millia passuum non esse de∣cursa biduo, non modo nihil veritum articulos & neruos Hortensij, sed ne grandiores quidem Hortensio Phi∣lippos, & Cottas, & Antonios, & Crassos, quibus maximam dicēdi glo∣riam tribuebat, metuere potuisse. Est enim quaedam veritas tam illustris & perspicua, vt eam nullae verborum re∣rūue praestigiae possint obruere. Por∣rò liquidius est quod nos agimus, quā illa fuit hypothesis Rosciana. Nam si hoc prestitero, coelos esse, diuos esse, fidem esse, Christum esse, causam ob∣tinui. Hic ego non sim animosus? E∣quidem occidi possum, superari non possum. Ijs enim doctoribus insisto, quos ille Spiritus erudijt, qui nec fal∣litur, nec vincitur. Quaeso a vobis, vt salui esse velitis. A quibus hoc impe∣traro, reliqua minimè dubitanter ex∣pecto.

Page [unnumbered]

Date modó vos huic solicitu∣dini, Christum obtestamini, industri∣am adiungite, profecto sentietis id, quod res est, & aduersarios desperare, & nos tàm solidé fundatos, quieto magno{quod} animo hanc arenam expete∣re oportere. Breuior hic sum, quód re∣liquo sermone vos alloquor. Valete.

Page [unnumbered]

RATIONVM CAPITA.
  • 1. SACRAE Literae.
  • 2. SAcrarum Literarum sententia.
  • 3. NATVRA Ecclesiae.
  • 4. CONCILIA.
  • 5. PATRES.
  • 6. FIRMAmenta Patrum.
  • 7. HISTORIA.
  • 8. PARADOXA.
  • 9. SOPHISMATA.
  • 10 OMNE genus testium.
Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.