Vindiciæ Ecclesiæ Anglicanæ; siue De legitimo eiusdem ministerio id est, de episcoporum successione, consecratione, electione & confirmatione; item, de presbyterorum, & diaconorum ordinatione, libri V. In quibus Ecclesia Anglicana à Bellarmini, Sanderi, Bristoi, Hardingi, Alani, Stapletoni, Parsonij, Kellisoni, Eudæmonis, Becani, aliorúmque romanistarum calumnijs, & contumelijs vindicatur. Editio secunda, priori Anglicanâ longè auctior, & emendatior. Cui inter alia accesserunt ad Fitzherberti presbyteri, Fitz-Simonis Iesuitæ, D. Kellisoni, Champnæi Sorbonistæ, Fluddi, & nescio cujus anonymi exceptiones suis quæque locis intertextæ responsiones. Opus ex idiomate Anglicano traductum, & locupletatum ab ipso authore Franc. Masono, in S. Theologia Bacchal. Archidiacono Norfolc. et socio Colleg. Mertonensis apud Oxonienses.

CAP. XV. Reuerendissimi in Deo Patris Georgij, nunc Archiepis. copi Cantuariensis, Linea Episcopalis, seu ordina∣tionis successiuae c••tena aurea, per singulos annulos ostendes quomodo ab Episcopis sub Henrico 8. sa∣cratis (qui aduersarijs nostris sunt Canonici) origi∣nem duxerit.

• De
  • Reuerendissimi nunc Archiepscopi Catena aurea. 1
  • Ein•••••••••• ca∣tenae annu∣lo praeci∣puo, quem
    • Puritani, olim infensissimi, non negabant. 2
    • Papista offuscare volunt famà, vel potiùs fu∣mo qui
      • volitat per Romana Collegia. 3
      • Registrorum radijs discutitur. 4

ECquid satis exemplorum tibi exhibuisse vi∣deor? Veruntamen quia vobis omnibus abundè satisfacere ardenter discupio, Reue∣rendissimi Patris Georgij, nunc Archiepis∣copi Cantuariensis (quem in Clericorum solatium, & Ecclesiae benedictionem, opti∣mi & religiosissimi Regis operâ, euexit Ie∣houa) successiuam ordinationem veluti ca∣tenam quandam auream explicandam duxi. In qua, vestram in gratiam, gradatim, sed ordine tamen retrogrado, vt res ipse postu∣lat, ad Episcopos Anglicanos sub Henrico octauo constitutos, qui vobis sunt Canonici, per singulos huius catenae annulos ascendam. Tumihi similem Pauli quinti successionem ostende, & gratiae tibi agentur maximae.

• Georgius nunc Archiep••scopus Cantuarlen••••••, sacratus fuit 3. Decemb. 1609 à
  • ••. Richardo Rancro••••o, qui sacratus est 8. Maij, 1597. à
    • ••. Ioh. Whiegisco, qui 21. April, 1557. a••
      • 3. Edm. Grindallo, qui 21. Decemb. 1559. à
        • 4. Mac. Par••••••••, qui ••7. Decemb. 1559. à
          • 5. Will. Barlow,
          • 6. Ioh. Hodg••kins,
            • qui sacrati su••t tempore H. 8.
          • 7. Mil. Couerdal. qui 30. Aug. 1551. à
            • 8. Thom. Cranmero; qui tempore H. 8.
            • Ioh Hodg••kins. vid. 6.
            • 9. Nic. Ridley, qui 5. Sept. 1547. ab
              • 10. Hen. Lincol. qui sub H. 8.
              • Ioh. Bedford. vid 6.
              • 11. Thom. Sidon. quisub H. 8.
          • 12. Ioh. Scor••••. qui consecratus fuit cum Couerdalio, vid. 7.
        • 13. Io Hu••ley, qui 26. Maij 1553. à
          • Tho. Cranmero, vide ••. 14. Sidon.
          • 15. Ioh. Talero, qui 16. ••ulij, 1552. à
            • Tho. Cranmero, vid. 8.
            • Ioh. Scoraeo, vid. 12.
            • Nic. Ridl••o, vid. 9.
        • Will. Barlow. vide 5.
        • Iohanne Bedfordiensi, vide 6.
      • 16. Ioh Elmer, qui▪ 24 Mart. 1577. à
        • Edm. Grindallo, vide 3.
        • 17. Edw. Sandesio, qui sacratus ••uit cum Grindallo, vide 3.
        • 18. Ioh. Pie••s. qui ••5. April. 1576. ab
          • Edm. Grindal. vide 3.
          • Edw. Sands, vid. 17.
          • 19. Ro. Homo, qui 16. Feb. 15••0 à
            • Mat. Pa••••ero, vide 4.
            • Edm. Grindal. vide 3.
            • 20. Th. Yongo, qui 2••. Ian. 1559. à
              • Mat. Parkero, vide 4.
              • Ed. Grindal, vide 3.
              • Ioh. Hodg, ••ins, vide ••.
              • 21. Rich. Cox. qui vna cum Grindallo, vid. 3.
          • 23. T. Ben∣tham, qui 24. Mar. 1559. à
            • Mat. Parkero, vide 4. ••
            • 23. N. Bulling à, qui 2••. Ian. 1559. à
              • M. Pa••k. vid. 4.
              • Ed. Grind. vid. 3.
              • Ric. Cox, vid. 〈◊〉〈◊〉.
              • Ioh. Hodgs. vid. 6
            • 14. Ioh. Iuello, qui cum N. B••llinghamo, vide 23.
      • Rob. Horno. vide 19.
      • 25. ••ich. Curteis, qui 21. Maij. 1570▪ à
        • M. Parker, vide 4.
        • Rob. Horno, vide 19.
        • 26. Edm. Gueast. qui vna cum Nic. Bullingham, vide 23.
    • 27. Iohanne Youngo, qui 16. Martij▪ 1577. ab
      • Ed. Grindal, vide 3.
      • Ioh. 〈◊〉〈◊〉, vide 16▪
      • Ioh. Iuello, vide 24.
    • 28. Ant. Ruddo, qui 9. Iunij, 1594. à
      • Iohanne Whitgifto, vide 2.
      • Iohanne Youngo, vide 27.
      • 2••. ••••c. Fletchero, qui 14. Decemb. 1589. à
        • Iohanne Whi••gis••o, vide 2.
        • Ioh Elmer, vide 16.
        • Ioh. Youngo, vide 27.
        • 30. Ioh. Bullingham, qui 5. Sep••. 158••. ab
          • Ed. Grindal. vide 3.
          • Ioh. Flmero, vide 16.
          • Ioh. Youngo, vide 27.
    • ••••. Rich. Vaughan, qui 25. Ian. 1595. à
      • Ioh. Whitgi••t, vide 2.
      • Rich. Fletcher, vide 29.
      • Ioh. Youngo, vide 27.
    • 32. Ant. Watsono, qui 25. Aug. 1596. à
      • Ioh. Whitgi••••o, vide ••.
      • Ioh. Youngo, vide 27.
      • Rich. Vangh••••, vide 30.
      • 33. Tho. Bilsono, qui ••3. Iun. 1596. à
        • Iohan. Whitgif••o, vide ••▪
        • Rich. Fletchero, vide 29.
        • 34. W. Dayo, qui 25. Ian. 1595. à
          • Io. Whitgif••o, v. 2.
          • Ri. Fletchero, v. 29.
          • Ioh. Youngo, v. 27.
        • Rich. Bangor, vide 30.
  • Lan••••loto Elien••••,
  • Richard. Roffensi,
    • quo••••m consecradones delinca•••• fuerunt, & eodem planè modo deduci possunt.

PHIL.

Hem? Quid audio? O quanta me incessit admiratio, vel stupor potiùs?

ORTH.

Quid rei est? An Medusae tibi caput ostendisse videor?

PHIL.

Vel si quid sit Gorgone ad stuporem creandum effica∣cius. An credibile est haec tamdiu latere potuisse Registra, si mo∣dò vera fuissent, & authentica?

ORTH.

Parkeri consecratio (quae est annulus huius catenae praecipuus, vnde aptati & nexi posteriorum temporum dependent vniuersi) non solùm in celeberrima hominum corona solenniter erat peracta, vt antea monui, sed etiam, eôdem adhuc in viuis agen∣te, typis mandata, & in lucem publicè emissa, dum omnia adhuc firmiter memoriae infigerentur. Quamuis autem non deessent ex eiusdem inimicis maligni & amarulenti homines, qui in vitam eius (inchoatam) Ironicos ederent commentatios, huius tamen conse∣crationis (quae illo in libro exponitur) veritatem in dubium non vocârunt.

PHIL.

Apertissimum est mendacium, vt docet a Champnaeus.

ORTH.

Apertissimum mendacium? Quantus hîc hiatus? Ne∣que sic vociferari Sorbonistae satis est, sed appingit ad marginem has duas voces, tanquam gemmas, scilicet, apertum mendacium. Verùm, ômi Champnaee; Parciùs ista viris tamen obijcienda memento;

Nouimus & qui te.

Sed quae demum est haec maledicentia? Nam quod scripsit Ma∣sonus, non est apertum mendacium, sed comperta veritas.

PHIL.

Hardingus, Sanderus, Stapletonus, vt ex proprijs corum ver∣bis clarissimè constat, Parkero non solùm superstite, sed corum aliqui ad ipsummet scribentes, consecrationem illius non modò in dubium v••car••••, sed absolutè expresséque negârunt, idque absque omni vel ab ipso vel, à quo∣uis alio illius nomine factâ contradictione, vel minimâ replicatione.

ORTH.

Egregiè. Masonus loquitur de Parkeri inimicis, qui in eius vitam ridiculos commentarios edidissent, tu Hardingos, Sanderos, Stapletonos nobis commemoras. Nunquid isti in vi∣tam Parkeri commentarios scripserunt? Masonus de Puritanis agit, tu respondes de Papistis. Sic tu soles Masonum debellare. Sed quid audio? Nemóne Papistis hac in causa contradixit? O insigne mendacium! Contradixit enim totus Senatus Parliamen∣tarius.

PHIL.

b Mihi quidem firmiter persuadeo, magnum Masono faces∣surum negotium, qui ab eo vel vnum exemplar illius exigeret.

ORTH.

Hunc libellum ipse aliquandò habui; nec desunt ex amicis qui similem hodierno die possident. Quin & mihi olim in Bibliotheca Bodleiana ostendebat amicus meus singularis, mag∣nus ille librorum helluo, Doctor Iamesius, eiusdem Bibliothecae Protobibliothecarius.

PHIL.

Si quae citas Registra, vera sint & fide digna, satis mira∣ri nequeo quánā ratione illa de capite manni narratio in Collegio

Anglico-Romano, Rhemensi, Duacensi tantoperè increbesceret. Nihil enim illâ vsitatius, nihil frequentius.

ORTH.

Profectò, Philodoxe, quod cuiquam si accideret, esset gratum, illud ita se habere facillimè credet. Ita est ingenium ho∣minis comparatum ••••mens odio fascinata, in eorum quos odit re∣bus bonis & splendidis caecutire solet, in malis plus aequo oculata. Nodum in scirpo quaerunt; quem si non videant, sibi tamen vide∣re visi sunt. Inde fit, vt tanquam vera, in vulgus spargere soleant, quae nec vera sunt, nec veritatis speciem aut vmbram vel tenuissi∣mam habent. Fama autem primò serpit humi, mox, vbi idoneum reperit auditorem, alas sumit, & sese tollit in auras. Et sanè vobis operaepretium est hoc vinum, vel venenum potiùs, in vestrorum Seminariorum alumnos, tanquam in vasa recentia quamprimum infundere, vt idem semper redoleant. Hinc istiusmodi fabulae, tanquam fumi volitantes, ab imperitis cupidè arripiuntur ac imbi∣buntur, & quas vobis inuicem Sacrosancta traditionis manu soletis porrigere; & in his tanquam argumento insolubili exultare & tri∣umphare. Ita commilitones vestri in castro olim Framlingami∣ensi; ita Hartus in colloquio Londinensi. Qui tamen postquam Registrorum consignatas tabulas inspexisset, illorum splendore has nebulas discuti & dispelli facilè animaduertit. Ille igitur olim his rumusculis delusus, perinde ac tu, tandem fulgenti cessit verita∣ti; quod vtinam, mi Philodoxe, & ipse facias. Sed de Harto c po∣steà.

Notes

• 2
• a

  Champ. p. 517.
• ^bChamp. ibid.
• b

  Champ. p. 518.
• 3
• c

  Infra▪ ••. 1••. ••. 13.