Page 211
A Love-Elegie from one of the Five Members to his Paramour, together vvith his repulse in her Ansvver. A. 1642.
Carmen Eroticon ab uno Membrorum quin∣que, ad Dilectissimam suam Amicam D. C. conscriptam.
ILLE ego prognatus de nigrescente caballo,
Quem fertur moriens spontè dedisse Pater,
En Patrem refero (petulans genus extat equorum)
Pronus in amplexus, (diva Corinna) tuos:
Ille ego cordate cujus moder amine vobis
Nondum clauduntur (Parliamenta) fores,
Quem ratis Angliacae Typhin, quem qúis quē popelli
Regalis currûs Automedonta vocant,
Quique Stuardiadis Caroli diademata vinco,
Vincor captivue (pulchra Corinna) tuus.
Curribus en jungit binas Cytheraea columbas▪
Cantat Iö victrix, ecce triumphus, ait.
En tibi subjectus, jam nunc dedisco rebellem:
Quem nequiit piëtas flectere flexit amor.
Et licèt haud valeam Dominum tolerare Carollum▪
Te fateor Dominam (sancta Corinna) meam.
Ah me Discipulum Veneris plus fulmine sternunt
Ex oculi pharetris spicula jacta tuis.
Neque tamen regis fasces amor urget habendi,
Quàm quibus ingenii sis potienda modis:
Aureus in gremium patulum tibi (chara) venirem▪
Ut quondam Danaë Jupiter imbre suae.
En tibi submitto jugulum; si jusseris ipsa
Sedulus in funes obvia colla dabo:
Non me latratu terret canis iste trifauci,
Quando concubitum (Lux mea) quaero tuum.