coetus ingressus cum Optimatibus et Senioribus Palatii sui supplex
se omnium orationibus commendavit suosque fideles ita facere sancta exhortatione coegit,
atque hanc institutionem quam ex praecepto ejus, & devoto nostro sancimus divina
inspiratione praemisit, as one; or permisit, as another Copy renders it. Can. 7.
decrees, Ut in omni Concilio Episcoporum Hispaniae, universalis Concilii Decretum (to
wit, Toletan. 4. Can. 74.) quod propter Principum nostrorum est salutem constitutum,
peractis omnibus in Synodo publica voce debat pronunciari, quatenus saepè replicatum au∣ribus,
vel assidnitate iniquorum mens territa corrigatur, quae ad praevaricandum & obli∣vione
& facilitate perducitur. Can. 8. they grant the King power to dispense offen∣ces
against the Canons of this Council. In his omnibus quae praemisimus potestatem
indulgentiae in culpis delinquentium Principi reservamus, ut jurta bonitatis
suae ac pietatis moderamen, ubi emendationem presfexerit mentium, veniam tribuat
culparum. After their thanks to God, they conclude; Post haec gratias excellentissimo
gloriosissimo Principi nostro Chintillano regi peragimus, cujus ardor fidei et bonae
intentionis, et unitatis concordiam nobis tribuit, et fiduciam charitatis.
Donet ei Dominus & de inimicis triumphum, & de beatitudine gaudium, custodiat cum
protectione assidua, muniat bonae voluntatis suae circumsectione iutissima, cujus regnum
manet in secula seculorum.The 6. Council of Toledo summoned by this King Suintilla,Anno 638(who was present in
it with his Nobles) Can. 2, 3. recites,Surius Concil: Tom: 2. p. 742, 744, 745.That inspiramine summi Dei excellentissimus &
Christianissimus Princep Chintillanus, ardore Fidei inflammatus, cum regni sui
Sacerdotibus, praevaricationes & superstitiones Judaeorum eradicare elegit funditus;
nec sinit degere in regno suo eum, qui non sit Catholicus: ob cu∣jus
fervorem fidei gratias Domino omnipotenti coelorum agimus;
eo quod ei tam illustrem creavit animam, et sua replevit sapientia;
Ipse quoque donet ei & praesentis aevi diuturnam vitam, et in futuro gloriam aeternam;
Quocirca consonam cum eo corde et ore promulgamus Deo placi∣turam
sententiam, simul etiam cum suorum Optimatum illustrium{que}
virorum consensu et deliberatione sancimus, ut quisquis succeden∣dentium
temporum regni sortitus fuerit apicem, non ante conscenda
regiam sedem quam inter reliqua conditionum sacramenta, polli∣citus
fuerit, hanc se Catholicam non permissurum eos violare fidem.
Can. 14, 15, 16, 17, 18. they provide for the safety, succession of this King and his po∣sterity,
against all Trasons, Usurpations, Conspiracies and pretenders: Nefas est enim
in dubium deducere ejus potestatem, cui omnium gubernatio superno
constat delegata judicio. Concluding the Acts of this Synod thus. Gratias agimus
Christianissimo & gloriosissimo Chintillano Principi nostro, cujus studio advocati & instan∣tia
collecti sumus; cujus voluntas probata, ordinatio extitit religiosa: Donet ei Domi∣nus
optimo Principi diuturnum in seculum triumphum, & in parte justorum perpetuum
regnum, felicibusque annis felix ipse in longa felicitate fruatur, & divinae dexterae pro∣tectione
ubique muniatur.Platina, Albo Floriacensis, Anastatius, & Balaeus in Vita Severini, Blondus in De∣cad. 1. l. 9. p. 124 Centur. Magd. 7. c. 7. col. 235. c. 10. col. 493.Seveinus being elected Pope by the Clergy and people of Rome,Anno 638Isacius Italiae
Exarchus Roman veniens, eum in Pontificatu confirmavit: tunc enim tempo∣ris
Cleri et populi electio nihil valebat, nisi confirmatio Imperatoris aut eius
Exarchi accederet. A strong evidence of the Emperors Supream Jurisdiction o∣ver
Popes, not of Popes over them. Honorius his predecessor having heaped up a
great masse of monies in Episcopio Lateranensi; Isacius intreated Severinus, ut aliquid
in militares sumptus conferret; who denying it, thereupon others stirred up the Ro∣man
Army against him; saying, Quid prodest, quod tantae pecuniae congregatae sunt in
Episcopio Lateranensi, ab Honorio Papa, & Miles iste nihil subventus habet?
Whereupon all the Soldiers, from the youngest to the eldest, besieged and assault∣ed
the Popes Pallace, sealed up the Treasury till Isacius came from Ravenna to
Rome; qui misit omnes Primates Ecclesiae singulos per singulas Civitates in exilium, ut
non fuisset qui ei resistere debuisset de Clero; and then entring the Popes Pallace con∣tinued
there 8. dayes, untill he had seised on and removed all the Treasure, part
whereof he sent to the royal City of Constantinople to Heraclius the Emperor. So
little Soveraign Authority had Popes in that age over the Emperor, or his Officers;
who patiently submitted to this plunder, without thundring out any excommu∣nication
against the Soldiers, Officers, or Emperor.0
|