against God and the Scriptures) Quibus omnibus rite collectis, evi∣denter
satis ostenditur a seculari potestate nec ligari prorsus, nec solvi
posse Pontificem. Quo manifestius approbatur, Alexandrinum Petrum per
Imperialem solummodo sententiam nullo modo potuisse absolvi: being
condemned, deprived by the Synod at Rome & Pope Felix: ubi si Pontificum quo{que}
sociatur assensus, quaerimus utrum praecesserit, an fuerit subsecutus? Si subsecutus
est, nihilominus ad id reditur; ut absolutio seculari potestate praecepta, et prin∣cipaliter
inchoata, valere non possit: pontificumque secutus assen∣sus,
adulationis potius fuerat, quam legitimae sanctionis. Si prae∣cessit,
doceatur a quibus, & ubi ille sit gestus, secundum Ecclesiae regulam celebratus;
si paterna traditione profectus, si majorum more prolatus, si competenti examinatione de∣promptus?
Ubi proculdubio requirendum est, Si Synodali congregatione celebratus, quod in
receptione damnati, & depulsione catholici, quia nova est causa, fieri debuisse certissimum
est. In fine, he concludes, that Peter and Acacius being condemned a prima sede,
(by which he means the See and Council of Rome) could not be absolved nor resto∣red
by the Emperor himself, nor by a Synod of the Clergy held at Constantinople, or
elswhere, but only by the See of Rome, nec ab inferiore quolibet (praecipue cum de secundae
sedis ageretur Antistite, to wit, Acacius of Constantinople) sed a prima sede jure possit
absolvi. Inferior quippe potiorem absolvere non potest: sola ergo potior inferiorem convenien∣ter
absolvit. A doctrin inconsistent with the practise and proceedings of that age, as the
premises, and the deprivations, restitutions of many Bishops by the Emperors, as
well Orthodox as Heterodox, recorded by Eusebius, Socrates Scholasticus, Sozomen,
Tripartita Historia, Nicephorus, and others, abundantly evidence. This Pope Gelasius
in hisSurius Con∣cil. Tom. 2. p. 301, 302.Commonitorium ad Faustum, his Legate sent to Constantinople, hath the like
passages: Quod si dicunt, Imperator hoc fecit (that he restored Peter and Acacius) hoc
ipsum quibus canonibus, quibus regulis est praeceptum? As if Emperors must do nothing
but what Popes and Bishops prescribe, or permit them by their Canons. In his Epi∣stle
toIbid. p. 303, 304.Anastasius the Emperor about the same businesse; after this complement
Romanus natus, Romanum Principem amo, colo, suspicio, & sicut Christianus cum eo, qui
zelum Dei habet, secundum scientiam veritatis habere desidero, & qualiscumque Apostoli∣cae
sedis Vicarius (a phrase not usual in that age) quodcunque plenae fidei catholicae deesse
comperero, pro meo modulo snggestionibus opportunis supplere contendo; He thus proceedPietatem tuam absit (quaeso à Romano Principe) ut intimatam suis sensibus veritatem, ar∣bitretur
injuriam.Gratian Di∣stinctio 96.Duo quippe sunt, Imperator Auguste, quibus princi∣paliter
Mundus hic regitur, authoritas sacra Pontificum, et Rega∣lis
potestas. In quibus tanto gravius est pondus sacerdotum,
quanto etiam pro ipsis regibus hominum in Divino reddituri sunt
examine rationem, (And must not Kings too give an account for Bishops and
Priests under them, if they permit unworthy ones, or enforce them not by their
Lawes to discharge their pastoral duties? No doubt they must.) Nosti etenim fili
Clementissime, quod licet praesideas humano generi dignitate, rerum ta∣men
Praesulibus divinarum devotus colla submittis (this is untrue in
point of Jurisdiction) at{que} ab eis causas tuae salutis expetis (as from his
Ministers, not Superiors) inque sumendis Coelestibus Sacramentis eis∣que
(ut competit) disponendis subdi te debere cognoscis (in point on∣ly
of Administration, not of Power or Jurisdiction) religionis ordine po∣tius
quam praeesse. Itaque inter haec ex illorum te Pendere Judicio (as his Advisers,
not Superiors) non illos ad tuam velle redigi voluntatem, (unless in case of their
Heresie, Error, Excesses which he may reform) Si enim, quantum ad ordinem pertinet
Publicae disciplinae, cognoscentes imperium tibi superna dispositione collatum, legi∣bus
tuis ipsi quoque parent religionis Antistites, (he should have added with
Gratian Dist. 10, 12. unlesse they thwart their Canons and profit) Ne vel in
rebus mundanis exclusae videantur obviare sententiae; quo (rogo)
te decet affectu eis obedire qui praerogandis venerabilibus sunt attri∣buti
Mysteris: (in dispensing those mysteries only according to Gods word, not in
unjust Church-censures.) Proinde sicut non leve discrimen incumbii Pontificibus siluisse pro
divinitatis cultu quod congruit; ita his (quod absit) non mediocre periculum est, qui cum pare∣re
0
|