The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.

About this Item

Title
The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.
Author
Prynne, William, 1600-1669.
Publication
London :: Printed for the author by Thomas Ratcliff, and are to be sold by Abel Roper ... Gabriel Bedell ... and Edward Thomas ...,
1665-1668.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Henry -- III, -- King of England, 1207-1272.
Edward -- I, -- King of England, 1239-1307.
Constitutional history -- Great Britain -- Sources.
Great Britain -- History -- 13th century -- Sources.
Great Britain -- Church history -- 13th century -- Sources.
Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/A70866.0001.001
Cite this Item
"The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A70866.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 6, 2024.

Pages

* 1.1 Clerici non veniant ad Summonitionem Laicorum.

CUm Ecclesia Angliana, portiuncula divinae messis, non solum contra divina jura & canonica statuta, sed etiam contra libertates à regibus & principibus, & aliis regni Magnatibus concessas, eisdem ausibus sacrilegis, novis usurpationi∣bus, diris concussionibus, et oppressionibus nefariis multipliciter sit attrita, et haec nec absque superni Regis offensa, et perpetuo Re∣gis nostri temporalis animarum et aliorum regni Magnatum et no∣strorum subditorum periculo, sub dissimulationis conniventia per∣transire ulterius non possumus, authoritate praesentis Concilii inhi∣bendo statuimus, ut si contingat ab hac die in aliam, (quod Deus avertat à sensi∣bus fidelium Sanctae matris Ecclesiae filiorum) quempiam Archiepiscopum, Episco∣pum, vel alium praelatum inferiorem per literas Domini Regis, vel ali∣cujus alterius potestatis, ad seculare judicium evocari, ut ibi respon∣deant, super his quae merè ad officium ipsius, & forum Ecclesiastium pertinere nos∣cuntur, prout temporibus retroactis usurpatione quadam contra Deum & Justitiam, ac libertatem Ecclesiasticam pluries est praesumptum. Statuimus, inquam, et statueudo inhibemus, quod Archiepiscopus, Episcopus, et caeteri Praelati, majores et minores, ad seculare judicium non veniant, si∣cut nec venire tenentur, pro hujusmodi spiritualibus evocati; ut si fortè Praelati vocentur responsuri in seculari judicio, pro eo quod Clericos ad Ecclesias vacantes admiserint, vel non admiserint, rectores instituerunt in eisdem, suos subditos excommunicaverint, excommuicantes suspenderint, vel interdixerint, vel denunciaverint interdictos, vel suspensos, sive pro eo quod dedicaverint Ecclesias, vel ordines celebraverint, aut tantum de cau∣sis merè spiritualibus cognoverint, ut puta de decimis, oblationibus, limitibus pa∣rochiarum, & similibus, quae non possunt ad secularem forum aliquatenus pertinere; sivè etiam cognoverint, de peccatis & excessibus subditorum, sicut de perjurio, fidei laesione, sacrilegio, violatione ac perturbatione Ecclesiasticae libertatis, prae∣sertim cum ipsius violatores, nec non et libertatum perturbatores per Chartas Do∣mini Regis Ecclesiae concessarum in sententia excommunicationis incidant ipso sacto. Et si vocetur Praelatus ad judicium secularem, pro eo quod cognovit, vel cognoscit, inter Clericos suos, vel inter laicos conquerentes & Clericos defendentes, in per∣sonalibus actionibus super contractibus, vel delictis, vel quasi, aut pro eo quod personas Ecclesiasticas, aut mandatum Domini Regis in foro seculari non exhibu∣erint se Clericos in foro seculari, pro negotiis ad forum Ecclesiasticum pertinenti∣bus; amerciatos nec compulerint ad amercimenta hujusmodi persolvenda, aut ipsa non solverint pro eodem in ejusdem si jurisdictionem suam in Ecclesia, vel Capellis Episcopalibus, vel monasteriis annexis per mortem Praelatorum, vel cessionem va∣cantibus canonicam & consuetam, & siqua hiis similia fecerint pertinentia ad officia eorundem & ad forum seu jurisdictionem Ecclesiasticam evidenter: Pro talibus in∣quam, & hiis similibus; Praelati ad judicium seculare vocati, ut ibi∣dem pro hiis judicium subeant nullatenus venire praesumant; cum

Page 901

judicandi Christos Domini * 1.2 nulla sit laicis attributa potestas, apud quos manet necessitas obsequendi. Ad tantas abusiones to lendas & libertates Ecclesiae conservendas statuimus authoritate praesentis Concilii, ac etiam ordinamus quod paedicti Archiepiscopi, & caeteri Praelati non veniant praedicto modo evocati, Vt tum honori regio deferatur, Majores Praelati Dominum Re∣gem adeant, vel sibi scribant, quod hujusmodi mandatis Regiis parere non possunt, absque periculo sui ordinis, et subversione Ec∣clesiasticae Libertatis. Et fi forte Dominus Rex in suis inhibitionibus, seu summationibus non de decimis, sed de jure Patronatus; non de fide mentita, vel per∣jurio, sed de Catallis: non de sacrilegio vel perturbatione Ecclesiasticae libertatis, sed de transgressione subditorum, vel Ballivorum suorum, quorum correctiones tan∣tum ad se asserit pertinere, fecerit mentionem, tunc intiment ei Praelati praedicti, quod non de jure Patronatus cujus cognitionem Rex de facto exercet, neque de Catallis, vel aliis ad forum ipsius pertinentibus cognoscunt, vel cognoscere inten∣dunt; sed de decimis praedicts & aliis merae spiritualibus ad officium, vel jurisdicti∣onem ipsorum pertinentibus, & animarum salutem: admonendo vel rogando eundem, quod ipsos non impediant in praemissis. Et nichibomi∣nus Episcopus cujus res agitur Dominum Regem moneat iterato, quod animae suae saiuti consulat, et ab hujusmodi mandatis omnino desistat. Et si non destiterit, tunc ad denunciationem Episcopi, Archiepiscopus convocatis duobus Episcopis, vel tribus, vel plu∣ribus quos duxerit evocandos, si in provincia extiterit; Alioquin London. Episcopus, tanquam Decanus Episcoporum duobus Epis∣copis, vel tribus sibi adjunctis, Dominum Regem adeant, et ipsum moneant, diligentius requirendo, * 1.3 quod mandatis supersedeat e∣jus. Et si Dominus Rex expressis exhortationibus hujusmodi et monitionibus ad Attachiones, vel districtiones per se, vel per alios processerit, tunc Vicecomites et alii quicunque Ballivi, (quod non procedant contra ipsos attachiatos per locorum Diocesanos in forma juris per excommunicationis et interdicti sententias arceantur. Idem fiat si Vicecomites, vel Ballivi ad Attachiationes, vel di∣strictiones processerint pendentibus supradictis monitionibus Domi∣no Regi (ut supradictum est) faciendis. Et si Vicecomites, vel Ballivi in sua duritia perseveraverint; loca in quibus commoran∣tur in terra eorum quas habent in Provincia Cantuariensi per locorum Diocesanos ad denunciationem Diocesani, in cujus Episcopatu tales fuerint districtiones, * 1.4 interdicto authoritate praesentis Concilii supponantur. Et si taliter attachiantes Clerici beneficiati fuerint, ab officio suspendantur. Et si in eorum malicia perseveraverint, ad desistendum, et ad satisfaciendum per substractionem proventuum beneficiorum suorum, quae obtinent arceantur. Non beneficiati per quinquennium, si ad beneficium Ecclesiasticum in provincia Cantu∣ariensi extiterint praesentati non admittantur. Clerici vero qui hu∣jusmodi brevia attachiationum, vel districtionum dictaverint, scrip∣serint, signaverint, consilium vel auxilium adhibuerint, canonice puniantur, nec aliqui praemissorum de hiis ratione suspecta, ad ali∣quod beneficium Ecclesiasticum obtinendum donec super his cano∣nice se purgaverint, admittantur. Et si Dominus Rex competenter super hoc monitus, vel alia secularis potestas hujusmodi districtio∣nes seu attachiationes non revocaverint, Episcopus qui districtus fu∣erit, terras, Villas Vicos, et Castra quae * 1.5 Dominus Rex, vel alia se∣cularis persona taliter distringens in suo Episcopatu obtinet, Eccle∣siastico supponat interdicto. Et si Dominus * 1.6 Rex vel alia secularis potestas contemptis poenis hujusmodi in sua duritia persevarave∣rint,

Page 902

tunc Archiepiscopus ad denunciationem Episcopi conque∣rentis, convocatis duobus Episcopis, vel pluribus quos duxerit evocandos, si sit in Provincia; alioquin Episcopus London. tanquam Decanus Episcoporum, duobus Episcopis, vel tribus, vel pluri∣bus sibi adjunctis, Dominum Regem adeant, et ipsum moneant dili∣genter requirentes, quod a mandatis supersedeat supradictis. Et si Dominus Rex hujusmodi exhortationibus et monitionibus ob∣auditis ad attachiationes vel districtones per se, vel alios processe∣rit; tunc caeteri coepiscopi districtionem hujusmodi quasi commu∣nem injuriam Ecclesiae reputantes, cunctas terras dominicas, bur∣gos, castra et Villas ipsius Regis alteriusve potestatis in suis Epis∣copatibus existentes authoritate praesentis Concilii Ecclesiastico sup∣ponant interdicto. Et si non infra 20. dies postmodum attachia∣tiones seu districtiones hujusmodi Rex, vel potestas attachians, vel distringens revocaverit; effectus cum Pharaone durior inter fla∣gelia paenarum; ex tunc Archiepiscopus suas dioceses Ecclesiastico * 1.7 supponant interdicto. Idem fiat de castris, terris et burgis Mag∣natum regalia habentium in Provincia memorata. Et si aliquis Episcoporum contra executionem praemissarum paenarum in suis ca∣sibus inventus fuerit negligens vel remissus, per suum metropo∣litanum graviter arguatur. Et si perseveraverit in sua negligentia canonice puniatur per eundem, et nichilominus sua Dioc. omnium Praelatorum, et sua Authoritate, voluntate et consensu in praesenti Concilio interpositis et expressis, Ecclesiastico subjaceat interdicto. Item statuimus, vel si forte ab hac die in antea ab aliquo Episcopo, vel Iudice, vel Ecclesiastico, vel inferiori praelato compulso per districtio∣nes, vel spontanee comparente coram Domino Rege, vel Iusticia∣riis suis, vel aleget privilegium suum et forum nisi in casu a jure praemisso, vel ut eos moneant, ut a praedictis desistant injuriis, acta processus sui exigi contingat, ut per ea appareant, utrum contra prohibitionem regiam in aliquo praedictorum casuum et similium pro∣cesserit, vel petatur super hiis ab eo juramentum excusationis vel purgationis, nullo modo exhibeat acta vel juret, cum instrumenta sive acta possint a partibus, vel aliqua partium si necesse fuerit exhi∣beri. Et si clericus super hoc arrestetur, Dioce sanus taliter arresta∣ti, vel impediti Clerici, vel Archiepiscopus, vel Episcopus London. tanquam Decanus Episcoporum, cum aliquibus sibi associatis E∣piscopis Si Episcopus fuerit iste qui arrestatus extitit, requirant eum ut puniant detentores. Et si necesse fuerit ad paenas alias pro∣cedant superius annotatas. * 1.8 Item, si in aliquo evincente placito ita jus patronatus contra aliquem in foro Regio scribat Rex Episcopo, vel alteri ad quem institutio pertinet: quod praesentatum ab illo qui eviit admittat si vacaverit beneficium, ne Patrono fiat injuria (si alias nil Canonicum aliud obsistat) admittat libere praesentatum. Si vero non vacat beneficium illud, hoc Domino Regi, vel Iusticia∣rio, studeat intimare praelatus, excusando se, quod quia beneficium tale non vacat, et quod non potest mandatum regium adimplere, li∣ceat autem patronis si velint possidentem iterum praesentare, vel il∣lius evincentis▪ jus patronatus in posterum declarare.

Notes

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.