The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.

REX Dilectis & fidelibus suis Majori & Vicecomitibus suis London, & Omnibus* 1.1 Ballivis & fidelibus suis ad quos &c. salutem. Sciatis, quod ad honorem Dei & Universalis Ecclesiae, ac emendationem & utilitatem terrae nostrae & relevatio∣nem Christianorum de dampnis & gravaminibus, quae sustinuerunt occasione libero∣rum tenementorum quae Judaei Regni nostri clamabant habere in terris, tenementis, feodis, redditibus & aliis tenuris, & ne vobis seu Communitati Regni nostri, vel ipsi Regno possit de caetero praejudicium generari; providimus de consilio Praelatorum, Magnatum & Procerum qui sunt de Consilio nostro, ac etiam ordinavimus & statui∣mus pro nobis & haeredibus nostris. Quod nullus Iudeus liberum tenemen∣tum habeat in maneriis, terris, tenementis, feodis, redditibus, vel tenuris quibuscunque per Chartam, donum, Feofamentum, con∣firmationem, seu quamcunque aliam obligationem, seu quo∣cunque alio modo. Ita tamen quod domos suas quas ipsimet inhabi∣tant in Civitatibus, Burgis, seu aliis Villis, inhabitent de caetero et eas habeant sicut habere consueverunt temporibus retroactis, et etiam alias domos suas quas Iocandas habent, licite locare possint Iudaeis tantum et non Christianis. Ita tamen quod non liceat Iu∣deos nostros London. plures domos quam nunc habent emere, sive quocunque alio modo perquirere in Civitate nostra London. per quod Ecclesiae perochiales ejusdem Civitatis vel Rectores earundem ja∣cturam incurrant. Poterunt tamen iidem Judaei London. domos & aedificia sua antiqua prius diruta & destructa reparare, & in statum Pristinum redigere ad volun∣tatem suam. Providimus etiam & statuimus de eodem consilio nostro quod de domibus suis praedictis inhabitandis vel locandis, ut praedictum est, nullus Iudeus placi∣tet vel placitare possit per brevia nostra Originalia de Cancellaria, sed tantummodo coram Iusticiariis nostris ad Custodiam Iudeorum assignatis, per brevia Judaismi consueta et hactenus usitata; de terris autem et tenuris de quibus Iudei ante praesens statutum Feofati

fuerunt, & quas nunc tenent, volumus, quod hujusmodi infeodationes & dona pe∣nitus adnullentur, & terrae & tenementa illa Christianis qui sibi ea dimiserunt rema∣neant. Ita tamen, quod Christiani satisfaciant ipsis Judaeis de pecunia seu Catallo contento in Chartis & Cyrograffis suis, sine usura, quod Judaei pro hujusmodi dono vel infeodatione dederint Christianis. Hac autem adjecta conditione, ut si Christiani illi incontinenti inde satisfacere non possint, liceat Judaeis praedictis tenementa illa ali∣is Christianis dimittere, donec inde per rationabilem extentam secundum verum va∣lorem eorundem Catalla sua sine usura levari possint. Salvo tamen Christianis illis herbergagio suo, Ita quod Judaeus pecuniam seu Catallum suum per manus Christi∣anorum & non Judaeorum inde recipiat sicut praedictum est. Et si contingat Judaeum aliquem Feoffamentum amodo recipere à quovis Christiano de aliquo feodo seu tenemento contra praesens statutum, Judaeus ipse dictum tenementum seu feodum pe∣nitus amittat, & in manum nostram capiatur, & salvo custodiatur. Et Christiani illi vel eorum haeredes terram vel tenementum illud de manu nostra rehabeant. Ita tamen quod totam pecuniam quam ab ipsis Judaeis pro hujusmodi Feoffamento receperint nobis tunc solvant, vel si eorum facultates ad hoc non sufficiant, tunc ve∣rum valorem tenementorum vel feodorum nobis & haeredibus nostris annuatim red∣dant ad scaccarium nostrum per veram & rationabilem extentam eorundem, donec de hujusmodi pecunia seu Catallo nobis plenè fuerit satisfactum. De nutric bus autem parvulorum, pistoribus, Braceatoribus & Cocis Judeorum, Quia Iudaei et Christiani in cultu fidei dispares sunt, providimus et statuimus, quod nullus Christianus vel Christiana eis ministrare praesumant in Ministeriis praedictis. Et quia Iudaei quosdam redditus, de ter∣ris et tenementis Christianorum tanquam perpetuos dudum reci∣pere solent per manus Christianorum, qui etiam feoda dicebantur, volumus, et statuimus, quod statutum tunc inde per nos factum firmitatis robur obtineat, nec ei per praesens statutum in aliquo dero∣getur. Et ideo vobis praecipimus firmiter injungentes, quod provisionem, ordinatio∣nem & statutum praedictum publicè per totam Ballivam vestram proclamari & fir∣miter teneri & observari faciatis. In cujus, &c. Teste Rege apud Westm. 25. die Julii.

Eodem modo mandatum est singulis Vicecomitibus per Angliam. Teste ut supra.

The Suprior & Covent of Canterbury oppressing and annoying the Prior & Co∣vent of Saint Martines Dovor, belonging to the Archbishop of Canterbury, against their Priviledges, during the vacancy of the Arbishoprick then in the Kings hands, the King thereupon by his Soveraign Ecclesiasticall Authority, issued this Writ to the Constable of Dovor to maintain their priviledges, and not suffer them to be injuried or molested in any kinde.

Notes

• * 1.1

  Pat. 55 H. 3. m. 10. dorso.