The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.

About this Item

Title
The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.
Author
Prynne, William, 1600-1669.
Publication
London :: Printed for the author by Thomas Ratcliff, and are to be sold by Abel Roper ... Gabriel Bedell ... and Edward Thomas ...,
1665-1668.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Henry -- III, -- King of England, 1207-1272.
Edward -- I, -- King of England, 1239-1307.
Constitutional history -- Great Britain -- Sources.
Great Britain -- History -- 13th century -- Sources.
Great Britain -- Church history -- 13th century -- Sources.
Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/A70866.0001.001
Cite this Item
"The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A70866.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 13, 2024.

Pages

REX Omnibus Ballivis &c, salutem. Sciatis quod suscepimus in salvum &* 1.1 securum conductum nostrum exhaeredatos de partibus borealibus, vel Nun∣cios eorundem, quos Venerabilis Pater O. sancti Adriani Diaconus Card. Apo∣stolicae sedis Legatus in Literis patentibus duxerit associandos, inveniendo ad ipsum Legatum ad tractandum de pace & reconciliatione sua, morando, & redeundo. Et ideo vobis mandamus quod eisdem exhaeredatis vel eorum Nunciis, quos prae∣dictus Legatus in Literis suis patentibus duxerit nominandos, in veniendo, morando & redeundo sicut praedictum est nullum inferatis vel inferri permittatis injuriam, mo∣lestiam, dampnum, aut gravamen; Dum tamen nobis aut aliquibus de fidelibus nostris interim dampnum non inferant, nec inferri procurent. In cujus rei testimo∣nium has Literas nostras fieri fecimus patentes, duraturas usque ad diem Mercurii in crastino beatae Margaretae Virginis prox. futur. & per totam eandem diem. Teste Rege apud Kenillworth 5. die Julii.

* 1.2 Matthew Westminster relating the chief Causes of the Civil wars between King Henry and his Barons, that the Bishops were the principal Advisers, Fomentors there∣of, and of the Ordinance of Oxford, gives us a more particular account of this Cardi∣nals proceedings in the close thereof. In diebus illis provisionum Apostolicarum in Ecclesiasticis Beneficiis Angliae multitudo succrevit, & pro commer∣cio regni Apuliae, exactionis debiti, tam mercatorum quam Romanae Ecclesiae jugum grave. Haec sunt illa discordiae incentiva inter alienigenas et indigenas, tam nobiles quam praelatos, quorum pauci reipublicae, plures invidiae, plures ambitionis movebantur affectu. Colligerunt etiam pontifices, ne di∣cam Pharisaei, consilium adversus Christum Domini, regem suum, dicentes. Videtis quia nihil proficimus, si sic regem dimittimus, Uenient Roma∣ni,

Page 1021

et tollent nostros loculos cum argento. Constituamus ergò 24. senio∣res in circuitu chroni ejus, qui exclusis Parthis, Medis & Elamitis, advensque Ro∣manis, liberantes Hierusalem ab Aegyptiaca servitute, negotia regni singula & universa disponanc, primos in coenis accubitus & salutationes in foro tamen regiae magni∣ficentiae reservantes. Whereupon they made their Ordinances of Oxford, to which they compelled the King, Prince Edward, and all others to swear under pain of perpetu∣al imprisonment. Aethelmaro Winton. electo, & Gulielmo de Valentia, dicti regis fratribus uterinis, & pluribus aliis, inchoaae factionis exordio resistentibus, expulsis de regno pariter & bannitis. Vniversi et singuli alii Praelati, Comites et Ba∣rones, de infidelitate hujusmodi fideliter observanda, corporale prae∣stiterunt juramentum, et lata est ab omnibus Archiepiscopis et Episcopis regni, excommunicationis sententia in rebelles. Porro qua fronte patres conscripti, senex ille Wigorn. antistes, et qui∣dam alii praelati, conscientiarum patres et judices, subversioni* 1.3 regiae potestatis gratis praestitere consensum, admiratione non ca∣ret, cum de terreno honore, dicto regi et haeredibus ejus servando, corporale praestiterint juramentum: quod ordinando ne unquam regerent, sed semper ab aliis regerentur, pessime servaverunt. Si enim prodigalitas in∣tolerabilis, vel defectus regis ipsius, evidenter exigeret operam curaoris: nusquam cavetur divinis legibus aut huma••••s, ut itio vel defectu cessante, poenatranseat in haeredes, &c. Et cum inter regem Angliae & adhaerentes ei ex parte una, & Comi∣tem Lece••••rae, & complices suos ex altera, per quosdam mediatores solennes, de pace diutius tractaretur, tandem super omnibus controversiis ortis, occasione provi∣sionum Oxon. fuit à partibus in illustrem Regem Francorum compromissum e dicto ejus, ad altum & bassum firmando, corporali praestito juramento, prout in instrumento su∣per hoc confecto, omnium praedictorum sigillis signato, plenius continetur. Cumque Domi∣nus Rex Francorum, summi pontificis inhaerens vestigiis, provisiones et ordinationes hu∣jusmodi, & quicquid statutum fuit ex eis, arbitia potestate assasset: Comes Leicestrae & ejus complices & fautores, praesumpserunt eas, nihilominus sustinere, dicto Regi Fran∣ciae & praeceptis ejus in omnibus & per omnia resistentes; demolientesque cum Wallensibus Castra domini Regis fidelium, associatisque sibi Lond nensibus, violationes Ecclesiarum & depredationes, & macerationes personarum Ecclesiasticarum, Christianorum & Judae∣orum caedes & incendia, sine delectu conditionis aut sexus, aetatis aut ordinis, perpetrantes. Et cum abominationis hujus clamor, quotidianis afflictorum gemiti∣bus et querelis, ascenderet ad praedictos principes sacerdotum, om∣nes quaerentes quae sua sunt, non quae Christi, inventi sunt procul∣dubio canes muti, valentes sed nolentes latrare. Yea he adds; Episco∣pus Cicestrensis, die praecedente praelium Lewense, Comites Leicestriae & Gloverniae contra Dominum Regem suum praeliaturos, ab omnibus peccat is dicitur absoluisse. Cumque per Londin. Winton. & Wigorn. & quosdam alios Epipiscopos Cantuariae Provinciae Episcopo Sabinensi Cardinali tunc Apostolicae sedis Legato fuisset instantius supplicatum, quod pacem novam ••••••cabili consensu partinm ordinatam promovere curaret, omnibus Episcopis, Comitibus & Baronibus consentientibus, & instrumento super hoc confecto apponentibus igna sua, ipse dictos Episcopos, pro eo quod tantae dpres∣sioni regiae potestatis consentire praesumpserant, graviter reprehen∣dens. Et quia ei non patebat ingressus in regnum, publicis edictis Bononiae propositis, eos citare curavit, ut super regni negotiis tractaturi cum eo, tertio die Bononiae comparerent. Quibus dictis die & loco, & ultra diem, diutius expectatis, nec per se, nec perprocurato∣rem curantibus comparere, Legatus eos à divinorum celebratione suspendit: In praedictos vero Leicestriae & Gloverniae Comites, & eorum complices, Civitatem Londini, t quinque pontus, qui transitum ejus in Angliam manifestè praesumpserant im∣pedire, excommunicationis et interdicti sententias promulgavit. Sed dicti Episcopi, Comites & Barones & caeeri, gravaminibus quibusdam * 1.4 confectis ad sedem Apostolicam, & si necesse fuerit, ad Consilium generale, et ad Ecclesiam, tam triumphantem, quam militantem, per Wigorn Cicestren. & Elien. officiales, legis peritos, & scibas ultra lgale et canomcas observantias appellantes, excom∣municationes hujusmodi non curarunt, sed de gladii Martialis tuiti∣one

Page 1022

confisi, spirituali gladio par vipenso, usque ad adventum Domi∣ni * 1.5 Othonis Cardinalis in Angliam, immiscere se divinis obsequiis prae∣sumpserunt. So little did they esteem the Popes or his Legats Excommunications or Interdicts.

* 1.6 Walterus Cantilupo Bishop of Worcester, the night before the Battle of Leweys, (Anno 1264.) Comiti Simoni, et omnibus suis peccatorum absolutio∣nem impendens, jussit ut in remissionem peccatorum pro justitia illa die viriliter decertarent, promittens omnibus taliter morienti∣bus, ingressum Regni coelestis. Notable Episcopal Divinity, to encou∣rage Rebels to fight manfully against their King; neither was he singular therein, for * 1.7 Robert Grosthead Bishop of Lincolne did the same before him, of whom Matthew Paris his Continuer renders us this account, that Comes Simon (the Barons General and chief Champion against the King) Lincolniensi Episcopo adhaerere satage∣bat, eique suos parvulos tradidit nutriendos. Ipsius consilio tractabat ardua, tentabat dubia, finivit inchoata, ea maxime, per quae meritum si∣bi succrescere aestimabat. Qui quidem Episcopus dicitur injunxisse sibi in remissionem peccatorum, ut hanc causam, pro qua certavit usque ad mortem, sumeret; asserens pacem Ecclesiae Anglicanae, (si∣ne) gladio materiali non posse firmari, et constanter affirmans, om∣nes pro ea morientes martyrio coronari. Dicunt quidam, quod Epis∣copus aliquando manum ponens super caput primogeniti dicti Comitis, dixit ei, O fili charissime, tu & pater tuus ambo moriemini uno die, unoque mortis genere, pro justitia tamen & veritate, being both slain in the Battle of Evesham, in rebellion a∣gainst King Henry, to which these ghostly Fathers thus animated them. In hora mortis ejus fiebant tonitrua & fulgura, & tanta obscuritas, ut plurimos ducerent in stuporem; an ill presage of his passage to heaven, though maximè fidus in orationibus Re∣ligiosorum, Ecclesiasticis magnam semper impendens reverentiam, who animated him in his rebellions, and brought him to a tragical death in conclusion.

Othobon the Popes Legate having made an accord between the King and his Commons in the Parliament at * 1.8 Kenillworth, An. 1266. the 51. of his Reign, printed in the Statutes at large, to which I referre you, and Pat. 50. H. 3. dorso 9. The Legate thereupon, as Rishanger in his continuation of Matthew Paris his history, and others relate sent a peremptory message to the disinherited Barons and others, to submit thereto; who rejecting this ordinance and award, returned this answer, shew∣ing how much they slighted him and the Popes authority, and their proceedings a∣gainst them.

Eo tempore exhaeredati latitantes in insula Elyensi, per Nuncios Legati admo∣niti sunt, ut reverterentur ad fidem et unitatem sanctae matris Ec∣clesiae, et obedientiam Romanae Curiae, et pacem Regis, secundum formam provisam, et susciperent absolutionem de sententia in e∣os lata, juxta formam Ecclesiae, et ne ampliores roberias et dam∣nationes facerent, sed et de ipsis restitutionem facerent clero et Ecclesiae. Responsio. Ad primum respondent exhaeredati, quod firmiter tenent ean∣dem fidem, quam didicerunt à Sanctis Episcopis; Sancto Roberto, & Sancto Edmundo, Sanctoque Richardo, alii que viris Catholicis, & quod credunt & tenent articulos fi∣dei, qui in symbolo continentur. Evangelio quoque, & Ecclesiae Sacramentis si∣cut universalis Ecclesia tenet & credit, & ipsi credunt, & propter hanc fidem mo∣ri, & vivere sunt parati. Responsio. Ad secundum dicunt, quod obedientiam ha∣bent Ecclesiae Romanae sicut capiti totius Christianitatis, sed non cupiditatibus & exi∣gentiis voluntariis eorundem qui gubernare debent ne eandem. Et addunt, quod praedecessores sui, quorum ipsi sunt haeredes terram istam * 1.9 conquesi∣erunt per gladium, et ideo visum est eis, quod injuste exhaeredati sunt, et hoc fit per Legatum. Vnde hortantur eundem, ut istud faciat emendari. Responsio. Ad tertium dicunt, quod Legatus missus est in Angliam, ut pacem faceret, sed magis bellum manu tenet,

Page 1023

quia manifeste parti Regis adhaeret, et eam fovet. Et in quan∣tum sic facit, bellum sustinet. Item dicunt, quod forma praevi∣sa nulla est, praecipue quoniam Papa dederit in mandatis Regi et Legato, ut nullus exhaeredaretur: unde hortantur Legatum, ut hoc faciat emendari. Responsio. Ad quartum dicunt, quod primum juramentum fuit ad utilitatem Regni et totius Ecclesiae, et om∣nes Praelati Regni excommunicationis sententiam fulminaverunt in omnes contravenientes: unde adhuc stant in eadem voluntate, et parati sunt mori juramento eodem. Vnde hortantur Lega∣tum, ut revocet sententiam, quam ipse tulit, alioquin appellant ad sedem Apostolicam, et etiam ad generale concilium, vel, si necesse foret ad summum judicem. Responsio. Ad quintum dicunt, quod cum militant pro utilitate Regni & Ecclesiae, oportet eos vivere de bonis inimicorum suorum, qui detinent terras eorum. Ideo hortantur Legatum, ut illis fa∣ciat restituti terras suas, ut necesse non habeant depraedari. Re∣sponsio. Ad sextum dicunt, quod multi discurrentes circumquaque faciant robe∣rias multimodas ex parte Regis & Edwardi, & dicunt, se esse ex parte exhaereda∣torum ut ipsos diffament, & se ipsos excusarent; & ideo monent Legatum, ne talia referentibus fidem tribuat, quia si quenquam in hoc scelere inter seipsos inveni∣ret facerent de tali judicium sina mora.

Interim exhaeredati significant Domino Legato, quod irreverenter ejecit à Reg∣no* 1.10 quasi totius Regni consilium, Episcopum Wintoniensen, Episcopum Londinen∣sem, Episcopum Cicestrensem, viros utique consilio & prudentia circumspectos. Quamobrem Regni Consilium in maxima parte debilitatur, & Regnum dilabitur, quia Legatus bona Episcopatuum sibi usurpat, et per absentiam consilii exitium induxit status terrae, et ideo monent Legatum, ut haec faciat emendari. Item significant Legato, ut moneat Regem, quòd alienigenas de consilio suo amoveat, per quos terra captivatur. Monent etiam Legatum, ut terrae suae restituantur eisdem sine redemptione, & ut Provisiones Oxonienses teneantur, & ut obsides eis liberentur in Insulam, ut possint eam paci∣ficè tenere per quinquennium, donec viderint qualiter Rex omnia promissa fecerit observari. Item significant Legato, quòd Abbatiae & aliae domus Religiosorum aedificatae sunt de bonis praedecessorum suorum, quae nunc per extorsiones & tal∣lagia Regis & Legati destruuntur, & ideo nequeunt fieri eleemosynae & hospitali∣tates, sicut solebat. Ideò monent Legatum, ut hoc emendetur. Item signi∣ficant Domino Legato, quod Ecclesiae Regni Angliae collatae sunt alienigenis qui sunt inimici terrae, et bona Ecclesiastica quibus naturales terrae vivere deberent et suffentari, in partes transma∣rinas asportarunt. Et ideo indigne periclitantur, non tantum in corpore sed in anima. Nam pastores non habent, nisi sacerdotes conductitios, qui pro minori pretio possunt conduci: Ideo mo∣nent Legatum, ut hoc faciat emendari. Item significant Lega∣to, quod decimae, quae exigentur a clero, non debent dari, eo quod terra destructa est per regales, et per commune bellum, et terra jacet inculta, et fructus nulli proveniunt, unde populus fame moritur. Rex et Legatus exasperati his responsis anno se∣quenti Insulam obsiderunt.

The Barons and disinherited persons returning this answer to the Legate who was much incensed with it; The King thereupon feasting the Cardinal, and placing him in his Royal Throne, to the great offence of his subjects, by his advice summoned a Parliament to subdue them by force; wherein he demanding an ayde and assistance both of men, monyes, and a Disme from the Bishops, Abbots and other Prelates, who held of him Lands and Baronies, they likewise returned him a very peremp∣tory answer, thus related.

Rex venit Londinum, ad celebrandum festum Sancti Edwardi Regis, prout moris

Page 1024

ejus fuerat cunctis annis. Igitur multis convocatis Ecclesiarum Praelatis, simul* 1.11 cum Baronibus, festum illud cum grandi gaudio solemnizavit. In prandio ve∣ro Legatum in sedili Regio collocavit, singulis ferculis prius apposi∣tis coram eo. An unkingly condescention and flatery in the King, but a greater insolency in this pround and Royal Legate to accept of; who to requie this tran∣scendent honor, presently excommunicated all that were in armes against the King. Soon after,

Rex citari fecit Comites & Barones Archiepiscopos, Episcopos, & Abbates, om∣nesque communiter militare servitium sibi debentes, ut apud Sanctum Edwardum, equis & armis sufficienter instructi, convenirent, ad impetendum eos, qui con∣tra pacem Regiam occupaverant insulam Elyensem. Comes autem Gloverniae, cae∣teris mandato parentibus, in confinio Walliae congregans exercitum copiosum ad inimicos suos persequendum, venire supersedit. Mittuntur ergo Legati, Johan∣nes de Warenna, & Gulielmus de Ʋalentia, qui illum ad Parliamentum venire mo∣nerent: sed nihil quidem profecerunt, propter id quod ejus acceperunt patentes literas sigillo suo signatas, quod nunquam arma portaret contra Dominum suum Regem nec contra filium ejus Edwardum, nisi defendendo. Inimicos vero suos Ro∣gerum de Mortuo mari, & caeteros pro posse suo suppeditaret. Hoc, ut diceba∣tur, callide confingebat, quia notam proditionis sibi imponi timebat. Abadu∣natis, qui ad Parliamentum citati fuerant, praeter rebelles, primo principalirer Rex & Legatus subscriptos articulos exigebant. (By the answers of the Bishops and Clergy whereunto, you may judge of their Loyalty and good affection to the King and respect to the Popes Legate, the principall continuer of these Proposals.) Ut omnes Praelati & rectores Ecclesiarum decimas sibi concederent, de tribus se∣quentibus, & de anno proximo praeterito, quantum dabant Baronibus ad custodien∣dum mare contra alienigenas. Responsio. Ad hoc responderunt, quod bellum in∣coeptum fuerat iniquam cup iditatem, & durat in praesens, & necessarium esset, hujusmodi petitiones pessimas praeterire, & de pace Regni tractare, & Parliamen∣tum suum ad utilitatem Ecclesiae & Regni convertere, non ad denariorum extorsi∣onem, praecipuè quum terra in tantum destructa sit per bellum, quod nunquam vel saltem serò, poterit respirare. Secundus. Item petitum est, ut Ecclesiae taxa∣rentur per manus Laicorum justa & alta taxatione ad valorem omnium bono∣rum spectantium ad easdem. Responsio. Ad hoc respondebatur, quod non est ra∣tio, sed omnino contra justitiam, ut Laici de decimis colligendis se in∣tromittant, nec in hoc unquam consentirent communiter, sed tantum ut taxatio antiqua staret. Tertius. Item ut Episcopi & Abba∣tes, &c. decimam suam darent de Baroniis suis plenariè, & de Laico feudo recta & alta taxatione. Responsio. Ad hoc respondebatur, quod depraedationibus sunt de∣pauperati, & sequuti sunt Regem in expeditione, & tanta pecuniarum effusione, quod omnino pauperes sunt effecti & etiam terrae eorum incultae jacebant propter bellum. Quartus. Item petitum est; ut Clerus communiter daret Domino Regi ad relevandum statum suum triginta Millia Marcarum propter▪ antedictas decimas, quas quidem Legatus vendicabat ad opus Romanae Curiae, propter debita Siciliae, Apuliae, & Calabriae contracta in nomine▪ Domini Edmundi filii Regis, modo praesentis. Responsio. Ad hoc respondebatur, quod nihil darent, quia omnes hujusmodi taxationes & extorsiones per Regem factae prius, nunquam in Regis u∣tilitatem vel Regni sunt conversae. Quintus▪ Item petitum est, ut omnes Cle∣rici tenentes Baronias, vel Laicum feudam, personaliter armati procederent contra Regios adversarios, vel tantum servitium in expeditione Regis invenirent, quan∣tum pertineret ad tantam terram, vel tenementum. Responsio. Ad hoc respon∣debatur, quod non debent pugnare cum gladio materiali, sed sp••••i∣tuali, scilicet cum lachrymis et orationibus humilibus et devotis. (Yet they were the prime authors, fomenters of the Wars in the former Wars between the King and his Nobles.) Et quod propter beneficia sua, tenen∣tur pacem manu-tenere, non bellum. Et quod Baroniae eorum ab eleemosynis puris stabiliuntur, unde servitium militare non debent nisi certum, nec novum incipient. Sextus. Item petitum est, ut Clerus communiter adquietaret novem Mille Marcarum, quas Episcopus Roffensis Laurentius, Episcopus Bathoniensis Willielmus, & Abbas Westmonasterii Richardus,

Page 1025

mutuo receperunt à Mercatoribus Papae in Curia Romana, quando fuerunt ibidem▪ pro Regis negotiis expediendis. Responsio. Ad hoc respondebatur, quod nun∣quam consentiebant mutuationi tanti debiti, nec unquam inde sciebant, unde in nullo tenentur illud adquietare. Septimus. Item petitum est ex parte Papae, ut fieret praedicatio in omni festinatione de Cruce per totum Regnum, ad expugnan∣dum populum, quem Curia provideret, vel ad Crucem perpetuam redimendam. Responsio. Ad hoc respondebatur, quod populus terrae per bellum in magna parte perimitur, & si modo Cruce signarentur, pauci, vel nulli ad defensionem patriae re∣manerent. Unde manifestum est, quod Legatus vellet naturalem ter∣rae progeniem exulare, ut alienigenae liberius conquirere possint ter∣ram. Octavus. Item dicebatur, quod Praelati tenebantur ad omnes petitiones, vellent▪ nollent, propter juramentum de Conventre, ubi juraverant, quod Do∣mino Regni auxiliarentur modis omnibus, quibus possent. Responsio. Ad hoc re∣sponderunt. quod quando juramentum fecerunt, non intelligebant de alio auxilio quam spirituali, consilioque salubri.

A fine prelatical and Clerical equivocation.

How little Gilbert de Clare Earle of Gloucester, esteemed the Popes Legates Authority, who took more power upon him then the King, possessed himself of his regal Palace and Fort of the Tower of London, promoted, preached this Croysado, excommunicated all the disturbers of the Kingdoms peace and enemies of the King, and interdicted all the Churches in and near London, is thus related by Matthew Westminster, together with the Kings pawning his Jewels to him and giving him power to pawn them, to supply his necessities.

Gilbertus de Clare Comes Gloverniae, cum magno exercitu venit Londinum quasi* 1.12 Domino suo Regi auxilium praestiturus, verba pacifica loquebatur in dolo, sicque Civitatem ingressus, ipsam protinus tanquam Dominus occupavit, mandans Nuncias ad Legatum, quod sibi Turrim Londinensem, in qua habi∣tabat, redderet sine mora, et ut posset assequi citius suum velle, prohibuit ne Legato victualia venderentur. Legatus siquidem, tan∣quam bonus Pastor à bono Pastore directus, veniens ad Ecclesiam Sancti Pauli, Lon∣dini, Crucis negotium exposuit coram multis. Quidam ergo corde compuncti, Crucem protinus receperunt, inter quos fuerant Thealdus Archdiaconus Leodicensis, Papa futurus, qu••••n Angliam venerat cum Legato, cui valedicens, iter versus Ter∣ram Sanctam arripuit, & Nobilis vir, Thomas de Clae, qui spreto consilio fratris sui, Comitis Gloverniae, Regem adiit, & ei fideliter obedivit. Igitur de nego∣gotio Crucis sermone completo, Legatus imperterritus sermo∣nem suum in Comitem Gloverniae convertit, monens ut fidelitatem; quam Regi debuit et sposponderat, observaret, addens, quod si∣bi reformatori libertas egrediendi Turrim et Civitatem Londini nec etiam victualia debuerant denegari. Salubria Patris monita, induati cordis filius non audivit. Legatus, cum quibusdam no∣bilibus, Regis fidelibus, clam Turrim Londini est ingressus. Iu∣daei non pauci, cum uxoribus et parvulis, post Legatum. In the mean time those who where disinherited, marching out of the Isle of Ely; Mona∣steria invadentes in eisdem deposita rapuerunt; deposita in Ecclesia Westmonast. abstulerunt. Legatus postmodum in perturbatores pacis Regis et Regni, sententiam excommunicationis generaliter promulgavit, et Ecclesias Civitatis Londinensis, et Civitati continguas suppo∣suit interdicto. In domibus tamen Religiosis, sine strepitu Cam∣panarum et vocis, exclusis pacis perturbatoribus, missas celebra∣ri praecepit. * 1.13 The Londiners upon the Legates cursing of them and forbidding them the Company of Christian men beseiged him in the Tower of London, till many Bishops armed had him away. Undique vallabant Regem angustiae, adversariorum saevicia, & defectus pecuniae. Initoque consilio, jocalia Ecclesiae Westmonast. ima∣gines fretri aureas, & lapides praeciosos, in manibus tradidit mercatorum, mo∣dicam

Page 1026

pecuniam mutuo recipiens pro eisdem, quae tamen tranquillitatis tempore restituit Ecclesiae supradictae.

Our Records inform us, that the King being in great want of monies commanded all his Jewels in the Tower and elsewhere to be delivered to the Popes Legat, to pawn for what mony he could raise upon them, to be reserved in the Tower of London under his custody, and desired his favor for levying the Disme granted him by the Pope, not in such manner and form as the Pope expressed in his Bull, and the Legate in his Commissions, but after the old rate in some Diocess for expedition.

Notes

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.