The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.

About this Item

Title
The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.
Author
Prynne, William, 1600-1669.
Publication
London :: Printed for the author by Thomas Ratcliff, and are to be sold by Abel Roper ... Gabriel Bedell ... and Edward Thomas ...,
1665-1668.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Henry -- III, -- King of England, 1207-1272.
Edward -- I, -- King of England, 1239-1307.
Constitutional history -- Great Britain -- Sources.
Great Britain -- History -- 13th century -- Sources.
Great Britain -- Church history -- 13th century -- Sources.
Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/A70866.0001.001
Cite this Item
"The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A70866.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 14, 2024.

Pages

Page 856

REX &c. Rogero de Turkleby & Nicholao de Turri. salutem. Quia horrible* 1.1 factum nuper perpetratum in Civitate nostra Linc. de Puero Christiano ibidem Crucifixo in dedecus et vituperium Iesu Christi, toto Cordis desiderio vindicari peroptamus, ad ipsius Iesu Christi nominis honorem, fidei Christianae exaltionem, nec non et pacis nostrae conser∣vationem, constituimus vos Justic. nostros ad faciendam pleniorem inquisitionem quia fuerunt de Schola Peytevini Magni, qui fugit pro morte dicti pueri, & de qui∣busdam articulis dictum factum contingentibus. Et ideo vobis mandamus, quod die Martis prox. ante instantem Dominicam Palmarum, conveniatis apud Linc. ad di∣ctam inquisitionem faciendam prout vobis nuper viva voce injunximus. Mandavimus enim Vic. nostro Linc. quod 12. tam milites quam alios liberos & legales homines de propinquioribus Visnet. Civitati Linc. & 12. Legales & discretos Cives ejus∣dem Civitatis, una cum majore Ballivis & Coronatoribus dictae Civitatis, per quos rei veritas in praemissis melius & plenius investigari valeat & inquiri. Et om∣nes Judaeos et Judaeis qui aliquibus Judaeis in eadem Civitate infra bi∣ennium proximo praeteritum sunt obsecuti, dictis die et loco coram vo∣bis venire faciatis ad dictam Inquisitionem plenius faciendum. Et quod ipse Vic. assumptis secum Coronatoribus nostris Com. sui vobis ad praemissa fa∣cienda dictis die & loco assistat diligenter, ex parte nostra injunxeritis. In cujus, &c. Teste Rege apud Norwicum 27. die Marcii.

The History of this Childs crucifixon, and proceedings against the Jewes upon this inquisition, is thus recorded by the continuer of Mat. Paris.

Anno quoque sub eodem, circa festum Apostolorum Petri & Pauli, Judaei Lin∣colniae* 1.2 furati sunt unum puerum, Hugonem nomine, habentem aetate octo annos. Et cum ipsum in quodam conclavi secretissimo, lacte & aliis puerilibus alimentis nutri∣rent, miserunt ad omnes ferè Angliae Civitates, in quibus Judaei degebant, & convo∣carunt de unaquaque Civitate aliquos Judaeorum, ut in contumeliam, et op∣probrium Iesu Christi interessent sacrificio suo Lincolniae. Habebant enim, dicebant, quendam puerum absconditum ad crucifigendum. Et convenerunt multi Linc. Et convenientes, constituerunt unum Judaeum Lincol∣niensem pro Judice, tanquam pro Pilato. Cujus judicio & omnium favore, affe∣ctus est puer diversis tormentis. Verberatus est usque ad cruorem & livorem, spi∣nis coronatus, sputis ac cachinnis lacessitus. Et insuper à singulis punctus cultellis, qui dicuntur Anelatii, potatus felle, derisus probris & blasphemiis, & crebrò ab eis∣dem, frendentibus dentibus, Jesus Pseudo-propheta vocatus. Et postquam di∣versimodè illuserant ei, crucifixerunt. Et Lancea ad cor pupugerunt. Et cùm ex∣pirasset puer, deposuerunt corpus de Cruce, & nescitur qua ratione eviscerarunt corpusculum: dicitur autem, quod ad Magicas artes exercendas. Mater autem pu∣eri filium suum absentem per aliquot dies diligenter quaesivit, dictumque ei à vicinis, quod ultimo viderunt puerum, quem quaesivit, ludentem cum pueris Judaeorum sibi coaetaneis, & domum Judaei cujusdam intrantem. Intravit igitur mulier subito do∣mum illam, & vidit corpus pueri in quendam puteum praecipitutum. Et cautè convocatis Civitatis Ballivis, inventum est corpus & extractum. Et factum est mi∣rabile spectaculum in populo. Mulier autem mater pueri, querula, & clamosa omnes Cives in uno convenientes, ad lacrymas & suspiria provocavir. Erat autem ibidem Dominus Johannes de Lexintona, vir quidem circumspect us & discretus, in∣super eleganter literatus. Quia ait: Audivimus quandoque quod talia Judaei in op∣probrium Jesu Christi domini Crucifixi, non sunt veriti attemptare. Et capto u∣no Judaeo, in cujus domum scilicet intravit puer ludens, & ideo aliis snspectior, air illi: Miser, nescis quod te festinus manet interitus? Totum aurum A ngliae non sussice∣ret d ereptionem tuam aut redemptionem. Ʋeruntamen dicam tibi, Iicet indigno, quali∣ter poteris vitam tuam reservare, & membra ne mutileris. Utrumque tibi salvabo, si quacunque in hoc casn aguntur, sine fal si stamine mibi pandere non formides. Judaeus igitur ille, cui nomen Copinus, sic credens viam invenisse evasionis, respondit, dicens: Domine Johannes, si dictis fact a compens as, pandam tibi mirabilia. Et animavit eum & stimulavit ad hoc Domini Johannis industria. Et ait Judaeus: Vera sunt quae di∣cunt

Page 857

Christiani. Judaei ferè quolibet anno, unum puerum in injuriam & contumeliam Jesu crucifigunt. Sed non quolibet anno comperitur. Occultè enim hoc faciunt, & loc is absconditis & secretissimis. Hunc autem puerum, quem Hugonem vocant, immiseri∣corditer nostri Judaei crucifixerunt, & cum objisset, & mortuum vellent abscondere, non potuit obrui in terra, nec abscondi. Inutile enim reputabatur corpus insontis angurio, ad hoc enim eviscerabatur. Et cum manè putatur absconditum, edidit illud terra & evo∣muit, & apparuit corpus aliquoties inhumatum supra terram, unde abhorruerunt Judaei. Tandem in puteum praecipitatum est, nec adhuc tamen poterat occultari. Mater enim improba omnia perscrutando, tandem corpus inventum Ballivis intimavit. Dominus autem Johannes tenuit Judaeum vinculis mancipatum. Et cum haec Canonicis Ecclesiae Lincolniensis Cathedralis innotuissent, petierunt corpusculum sibi dari, & concessum est illi. Et cum ab infinitis satis consideraretur, honorificè in Ecclesia Lincolniensi; tanquam pretiosi martyris, humabatur. Sciendum, quod Judaei tenuerant puerum vivum per decem dies, ut tot diebus pastus lacte, tormenta vivus multiformia tole∣raret. Cum Rex redisset de partibus Borealibus Angliae, & certificaretur de prae∣missis, increpavit Dominum Johan nem, quod tam flagitioso vitam & membra polli∣ceretur, quod dare nequiverat. Dignus enim erat blasphemus ille & homicida, mortis poena multiformi. Et cum judicium reo immineret irremediabile, ait: Im∣minet mihi mors mea, nec potest mihi Dominus Johannes perituro suffragari. Nunc dico vobis omnibus veritatem: Hujus pueri, de quo calumniantur Judaei, morti consentie∣bant omnes ferè Judaei Angliae. Et cujuslibet ferè Civitatis Angliae, in qua Judaei habi∣tant, quidam electi convocabantur ad illius pueri immolationem, quasi ad Paschale sacri∣ficium. Et cum haec dixisset simul cum aliis deliramentis, ligatus ad caudam equinam, & tractus ad patibulum, aëreis cacodaemonibus in corpore & anima praesentatur. Et alii Judaei, hujus facinoris participes, quaterviginti & undecim, in bigis Londinum ducti, carcerali custodiae mancipantur. Qui si fortè ab aliquibus Christianis plan∣gerentur, ab aemulis eorum Caursinis siccis lachrymis deplorabantur.

Posteà verò, per inquisitionem Justitiariorum Domini Regis praeceptum fuit &* 1.3 inventum, quod Judaei Angliae communi consilio puerum innocentem, pluribus die∣bus flagellatum, interemerunt crucifixum. Sed posteà pro iniquitate illa, matre dicti pueri contra ipsos de tali morte appellationem suam coram Rege constanter prosequente, Deus ultionum Dominus dignam pro meritis reddidit retributionem. Nam in die Suncti Clementis, octodecim de d tioribus & Majoribus Civitatis Lincolni∣ensis inerunt tracti, & ad furcas novas, ad hoc specialiter praeparatas vento prae∣sentati. Et in Turri Londinensi, plusquam viginti tres ad simile judicium in carcere sunt reservati.

I find a * 1.4 Pardon granted by the King to one John a Convert Jew, pro morte pueri nuper Crucifixi apud Lincoln. ad instantiam dilecti nobis in Christo fratris Johannis de Darbuton: Ita tamen quod stet rectus in Curia nostra, si quis versus cum inde loqui voluerit.

The Archbishop of Tuam and his Suffragans in Ireland, complaining to the Pope this year (as they did to the * 1.5 King the year before) of divers abuses done to them and their Tenants by the Kings Justices and Bayliffs in Ireland, procured a Bull from the Pope to Excommunicate the Justices and Bayliffs, as well as others, not∣withstanding the Kings Prohibition or other Constitutions, thus entred in the Patent Rolls.

Notes

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.