The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.

ALEXANDER Episcopus, &c. Charissimae in Christo filiae illustri Re∣ginae Anglorum, salutem & Apostolicam benedictionem. Nimis amarae ni∣miumque molestae sunt nobis injuriae, quae devotis Ecclesiae filiis irrogantur: valdè cor nostrum offensae fidelibus Apostolicae sedis illatae conturbant. Sed de illorum mo∣lestiis plus dolemus, quorum circa sedem Apostolicam semper devotio ferbuit, claruitque sinceritas, quod inter alios puritatis titulo praesigniri meruerunt, & ube∣riori ab eadem sede fulciri favore, & attolli honorificentia potiori. Horum namque gravamina illicò sentimus in nobis, qui mox cum laeduntur, degustamus suarum amaritudinem laesionum. Sanè ad audientiam nostram, non sine cordis amaritudine, & mentis tribulatione pervenit, quod nuper Astensibus Civibus ad depopulationem Castri Montis Calerit hostiliter procedentibus, dilectus filius nobilis vir Thomas de Subaudia Comes, avunculus tuus, qui in eodem Castro tunc temporis morabatur, recedens exinde, ad Civitatem se transtulit Taurinensem, sperans cum auxilio Civium Civitatis ejusdem, suorum utique Vassallorum, in successu praedicti Castri, quod ad eum spectare dignoscitur, recuperare. Sed dicti Cives, tanquam contemptores divini timoris, & famae propriae neglectores, * 1.1 fidelitatis juramento, quo praedicto Comiti tenebantur astricti, temerè violato, eisdem Astensibus procurantibus, & ad id auxilium impendentibus, ipsum capere & detinere, non sine proditionis nota, nequiter praesumpserunt. Et quidam rumor jam sinister, interiora nostra dolore immani acriter vulneravit: quia tantò venit auribus nostris acerbior, quantò deten∣ti nobis charior est persona. Tristamur itaque, nec indignè, quod filius, quem inter alios praecipuè complectimur, taliter detinetur. Dolemus, nec mirum, quod tanti persona Magnatis, de cujus sincero confidebamus obsequio, in manus suorum incidit proditorum: arctiusque tenetur, quia devotione assidua invalescens, ad praedictae sedis exaltationem indefessa sollicitudine laborabat. Cum enim praedictum Comi∣tem suumque genus singulari benevolentia prosequimur, cum ejusdem domum propter suae devotionis merita quodam semper affectu praetulerimus speciali, magis ex hoc suarum sentimus aculeos passionum, amplius ob id adversitatum ipsius amari∣tudinem delibamus. Quin imò sic proximo nos ejus detrimenta contingunt, quod ea patienti compatimur statim: similiter non potest unquam adversitatis flagello fe∣riri, quin percutiamur protinus cum eodem. Similes quippe nobis affectus commisit, propriosque dolores amara nobis transfusione partitur. Ideo serenitatem tuam ro∣gandam intentius duximus, & hortandam, quatenus personas & bona Civium Tauri∣nensium & Astensium, in terris tuae ditioni subjectis existentium, capi facias, & tam diu detineri, donec praedictus Comes restituatur pristinae libertati. Regi quoque consi∣milis Epistola est transmissa.

Circa festum beatae Catharinae applicuit Cantuariensis Archiepiscopus de partibus* 1.2 Italiae, post multas inutiles Anglicanae pecuniae effusiones, et labores infructuosos, qui parum profecit in bellicis negotiis apud Taurinam Civitatem. Nec est liberatus frater ejus Thomas, quandoque Comes, à carcere Civium, licet Subaudienses omnes vires effuderint ad ipsius liberationem, & quamvis Papa ipsum liberare conaretur, scribens Reginae Anglorum contra Cives, ad eorum impedimentum: as aforesaid.

What Authority the Pope exercised this year in disposing Archbishopricks in Ire∣land, is thus storied in one particular.

Magister insuper Radulphus de Norwico, Cancellarius Hiberniae, vir dapsilis & face∣tus,* 1.3 sed à primis annis plus in Regis Curia, quàm liberalium artium schola Canonice eruditus, electus est à Canonicis Dublin. in Archiepiscopum Dublinensem. Sed propter aliquorum contradictionem, dilata est ejusdem confirmatio. Reprehendebantur nempe electores, eo quod hominem elegissent penitus saecularem, et adhuc in Regis clientela ac custodia, Hiberniae telonio assidentem. Et sic cassabatur. Matthew Westminster relates, A suis procuratoribus in Curia Romana nequiter proditus est et cassatus, et Fulconi de Sandford, qui a causa aderat, idem Archiepiscopatus confertur: who it seems was put by, and Fulco Basset preferred by the King.

Circa diem vero Sancti Dunstani, prohibuit Rex, nescitur qua ratione,* 1.4 (though it appears it was principally to prevent Letters and Bulls from Rome) portus, ne quis Praelatus, Miles, vel Clericus, transfretaret: cum tamen transfretaverant Episcopus Bathoniensis, et Episcopus Roffensis▪ (with the Kings license.)

Soon after, Dominus Abbas Westmonasteriensis, & Magister Rustandus, electusque* 1.5 Sarum pro Domini Regis negotio, eodem Rege sic volente; nescie∣batur ad quid, sed ob arcanas causas, utinam bonas, transfretarunt. Et pro multiplicatis saecularium discordiarum redivivis seminibus extirpandis, Batho∣niensis & Roffensis Episcopi latenter et festinanter transalpinaverunt.

The Bishop elect of Winton having forcibly and unjustly by his power deprived the Prior of Winton, and thrust another into his place without due election, the de∣prived Prior thereupon appealed to the Pope and Court of Rome, where he expected to be restored with great confidence; but to shew how much more prevalent money then was in that corrupt Court, then justice, this intruder was confirmed, and he re∣turned after great expence frustrate of his expectation, having some Mannors assign∣ed him for his support during life, out of which the Pope had an annual pension of 365. Marks to support his Table.

Prior autem Wintoniensis per electum intrusus, Andraeas nomine, adminiculo ipsius* 1.6 electi, in loco suo, quem occupaverat, contra omnium opinionem (ut sciatur quantum possunt munera Romae) stabilitur. Et qui tot expensas pro jure suo obtinendo effuderat, rediit in Angliam, suo defraudatus proposito, quamvis de promissione certissima, non sine opima retribu∣tione, spem praeconceperat, ut Prior in domo sua, prout jus exegerat, restitueretur. Assignata igitur sunt ei quaedam Maneria, ut inde vitam confusio∣nis quoad viveret, continuaret, de domo Wintoniensi, ut sciant omnes quan∣tum valent munera in Curia Romana. Dispersi igitur Monachi non sine rubore revocantur.

Anno sub eodem, ex prodigalitate Prioris Wintoniensis expulsi, recepit mensa Pa∣palis* 1.7 incrementum qualibet die per annum, unius marcae argenti in reditu perpetuo. Quem Dominus Papa patentibus rictibus deglutivit. Sunt autem dies in anno 365. Reditus igitur extortus ad tot marcas ascendit. Et cachinnantibus Romanis, recessit idem Prior infecto negotio a Cu∣ria, omni fraudatus proposito desiderato: Nam munera sui adver∣sarii, videlicet electi Wintoniensis, ad plus ascendisse perhibentur.

How fraudulently and forcibly Pope Alexander and his Instruments by a Provision from Rome, intruded and installed one Jordan an alien, Dean in the Church of York, and how much he vexed the Archbishop, Sewal, for opposing it in the Court of Rome, this History informs us.

Per idem tempus, venerunt quidam ignoti in Ecclesiam Eboracensem, in hora dum* 1.8 discumberent homines soli mensae intendentes, clanculo intrantes: inquisiverunt à quodam ibidem orante, quodnam esset stallum Decani? Et responsum est, hoc, de∣monstrato* 1.9 stallo Decanali. Duo igitur tertio, quem installarunt, dixerunt: Fra∣ter, nos te authoritate Papali installamus. Quod cum cognovisset Archiepiscopus Sewalui, noviter creatus, & quandoque illius Ecclesiae Decanus,* 1.10 doluit inconsolabiliter de tali fraude perpetrata, et factum illud subdolum, quantum in se potuit, irritavit. Fraudulenti tandem

Romanam Curiam, de qua venerant, adeuntes, illum bonum virum et modestum Archiepiscopum, interdici fecerunt, et damnis et labo∣ribus immensis fatigarunt. Quae omnia Sanctus Praesul sustinuit in patientia, ut immineret ei evidenter tribulatio, quam Magister, ejus amicus quondam & socius, Sanctus Edmundus, praedixerat profuturam. Haec autem fraudulenta praesumptio, omnes Canonicos ita reddidit attonitos, quod quid agendum penitus ignorarunt. Absurdum namque et omni rationi dissonum, imo detestabile eis me∣rito videbatur, tam nobilem Praebendam, tam arduum officium, de∣spicabili et ignoto, sic intruso, conferri permittere, ut in tam nobili Ecclesia fieret talis et taliter suo Archiepiscopo secundarius. Au∣thoritatem tamen tyrannicam Domini Papae, cui se Rex totum in∣clinavit, et ut aptius dicam, incurvavit, vehementer formidabant.

What Bishops and other Ecclesiastical persons died this year, how the King and Pope disposed of their Temporalties, Goods, Elections of their Successors, and Suits against each other, the continuer of Matthew Paris thus relates.

Eodemque anno coepit aegrotare lethaliter Archiepiscopus Burdegalensis, jam senex* 1.11 & decrepitus. Et cum penitus crederetur, qui semivivus extitit, mortuus Episcopus Herefordensis (qui summo desiderio ad illum Archiepiscopatum ambiens an••elabat) impetratis Literis Domini Regis, quem habuit favorabilem, utpote Telonearius ejus, cum veritas pateret quod viveret, iter, laborem, operam perdidit, & expen∣sas, multis sannis appetitus, sicut de quodam Magistro Lambino dicitur contigisse, de quo licet tantillum à materia digrediar, duo versiculi componebantur:

Aere dato multo, nondum Pastore sepulto, Lambit ad optatum Lambinus Pontificatum.

Eodemque tempore obiit Landanus, & alius est substitutus. Eodem quoque anno Episcopus Karleolensis Magister Thomas in principio Octobris, qui sicut Episco∣pus Eliensis, vix uno anno suum rexerat Praesulatum, de medio sublatus est. In qui∣bus pendula gloria dignitatis saecularis, quàm sit transitoria, luce clarius declaratur. Episcopus autem Elyensis Willielmus, in itinere Hispaniensi, dum Regi terreno mi∣nistraret obsecundans; ad tribunal summi tractus Imperatoris, in fata concessit pe∣regrinus. Cor autem ipsius ad suam Ecclesiam Elyensem defertur tumulandum so∣lenniter in eadem. Episcopus quoque Cestrensis, Magister videlicet Rogerus de West∣ham, die Omnium Sanctorum, ultro suo concessit Episcopatui. Obiit quoque eodem tempore Prior de Newburgo Johannes Canonicus, qui sicut Episcopus Elyensis Williel∣mus de quo praedictum est, Domino Regi familiaris, & consiliarius extitit specialis.

Eodem anno, quibusdam controversiis inter Episcopum Bathoniensem & Conven∣tum* 1.12 Glastonensem exortis, intrusus quidam in illud Coenobium violenter, & invito Episcopo, authoritate Regia, coepit omnia ausu temerario ordinare, sigillum sibi ad∣ulterinum fabricare. Interim dum Episcopus, pro jure suo prosequendo, Romam peteret, rerum fiebat utrobique distractio. Intrusus autem quoscunque poterat con∣vocat nebulones & gyrivagos, & convocatos indignos, in laesionem honoris Mona∣stici, (ut suam partem contra Episcopum roboraret) Monachavit decem & octo, & tertia die fecit professos, non veritus istam Dominicam comminationem, imo po∣tius maledictionem, Vae homini per quem scandalum suscitatur. Similique modo no∣bilis Ecclesia Wintoniensis schismate turpabatur. Et sicut illi histriones, quos electus Wintoniensis in contumeliam Prioris convocatos Monachaverat, apostatantes recesse∣runt, sic non aliud ab istis sperabatur.

It seems there was a Suit pending in the Archbishops Court, prosecuted by the Bishop of Bath and Wells against this Abbot, * 1.13 to deprive and excommunicate him, and another Suit at the same time in the Kings Court, for the Temporalties of the Abbey, whereupon the King issued this Prohibition to stay the proceedings touch∣ing the Deprivation and Excommunication.

Notes

• * 1.1

  Yet Popes ea•• dispense with them to in∣fringe such Oathes, with∣out sin or scruple.
• * 1.2

  Mat. Paris Hist. Angl. p. 907. Redit Archie∣piscopus Can∣tuariensis ex▪ Italia in An∣gliam.
• * 1.3

  Mat. Paris Hist. Angl. p. 892. Mat. Westm. Anno 1257. p. 276. R. de Norwico electus in Ar∣chiepisc. Dubl.
• * 1.4

  Mat. Paris Hist. p. 896, 897. Portus prohi∣betur.
• * 1.5

  Mat. Paris Hist. Angl. p. 892. Abbas Westm. & Rustandus transfretant.
• * 1.6

  Mat. Paris Hist. Angl. p. 900. Prior Winton. intiusus stabili∣tur.
• * 1.7

  Mat. Paris Hist. Angl. p. 902. Prior Winton. expulsi munus ad mensam Pa∣palem.
• * 1.8

  Mat. Paris Hist. p. 905, 906, 926.
• * 1.9

  Decanatus E∣boracensis per fraudem occu∣patur.
• * 1.10

  Godwins Cata∣logue of Bps. p. 465, 466.
• * 1.11

  Mat. Paris Hist. Angl. p. 906. Obitus quorun∣dam Episcopo∣rum.
• * 1.12

  Mat. Paris Hist. Angl. p. 907. Scandalum or∣tum in Coeno∣bio Glaston.
• * 1.13

  See Bracton l. 5. De excep∣tionibus, c. 25. sect. 2.