The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.

Eodem anno, protervientibus Papalibus exactoribus, Ecclesia Be∣ati* 1.1 Albani, circa festum Simonis & Judae, per quindecim dies supposi∣ta est interdicto, non quia magnificis destituta sit privilegis, sed quia haec adjectio detestabilis, Non obstante, omnium sanctorum Pa∣trum pias enervat concessiones, et annullat auctoritatem. Ma∣luit igitur Conventus injustam ac violentam sententiam, ne contemptus tribulatio∣nem suscitaret, observare reverenter, quàm temerè non tenere. Cessavit igitur à campanarum pulsatione, divinorumque celebratione: & interim in Capitulo horas Canonicas cum Matutinis, complevit voce demissa. Animante igitur fratre Johanne de Dia, qui quasi vices egit Legati tunc in Anglia, Conventus divina modo consueto celebravit. The like opposition was made by the Cestorian Abbats, thus related.

Diebus sub eisdem, Magister Rustandus vocavit omnes Abbates Cisterciensis ordi∣nis* 1.2 in Anglia auctoritate Apostolica: ut coram eo quarta Dominica post Pas∣cha apparerent, mandatum Domini Papae ibidem audituros. Qui cum convenissen•• loco et die quo eos vocaverat, Rustandus facto pro∣logo satis prolixo, postulat ab eis ad opus Papae et ad opus Regis juvamen pecuniare non modicum, quantum ascendit pretium lana∣rum suarum, vel amplius. Et novit mundus, quod in lanis eo∣rum omnis eorum subsistit commoditas et sustentatio. Quod cum audissent Abbates, communicato consilio, omnes constanter re∣sponderunt unanimiter, quod non licuit tali ac tantae exactioni praeci∣se respondere, irrequisito assensu et consilio Abbatis et Capituli Cisterciensis, cujus membra erant et filii. Et sic irato valde magistro Rustando, ad sua coenobia remearunt. Magister igitur Rustandus sicut solet infans laesus et querulus ad sinum matris, ad Regem fe∣stinavit quantocyus pervenire, asserendo enarrans et conquestus, quod Abbates Cisterciensis ordinis uno spiritu procaci et superbo re∣sponderunt, se nullo modo ipsum in hac sua necessitate adjuturos.

Rex igitur iratus juravit, quod singulos damnificaret, quos om∣nes nequiverat flectere ad consensum. Et quia dixerant, quod Regem plus decuit orationes ab iisdem exigere, quam pecuniam: juravit, quod voluit et orationes habere ab eis, et pecunia non desti∣tui. Erat autem tunc fortè in Curia Abbas de Bildewas ordinis Cisterciensis, quem Rex objurgans jussit sibi accersiri, & ait: Quid est Abbas, quod mihi indigenti & humiliter postulanti, auxilium pecuniare denegasti? Nonne sum patronus vester? Cui Abbas: Ʋtinam patronus, pater, & defensor. Ʋeruntamen non expedit vobis nos in extorsione pecuniae damnificare, sed potius cum devotione orationum suffragia postulare, exemplo pii Regis Francorum salubriter informatus. Cui Rex: Vtrumque exigo, pecuniam videlicet cum orationibus. Cui Abbas: Non credo hoc posse contingere. Alterutro oportet te carere. Si enim substantiolas nostras a nobis violenter extorqueas, quomodo devotè & sinceris cordibus pro te orabimus? Oratio nempè sine devotione parum vel nihil prodesse praevalebit. Rex autem, li∣cèt satis eleganter respondisset Abbas, tamen Abbatibus Cisterciensibus tacitus insidi∣abatur universis.

Erat autem tunc temporis quidam Miles dives, Willielmus de Bello Campo dictus,* 1.3 uxorem habens nomine Ydam, genere nobilem, sed moribus degenerem nimis, & re∣ligiosorum & religiosarum, persecutrix fuerat indefessa. Haec igitur nacta jam no∣cendi Abbati de Wared de Regis ira oportunitate, more foemineo nocere machinans, gravem movit contra dictum Abbatem in Regis Curia quaestionem; sciens quòd Rex ipsum justè vel injustè, quia iratus, damnificarēt. Et cùm ex causa pusilla, vel nul∣la, in misericordiam Regis cecidisset, & necesse haberet Abbas à Rege ipso, quia alias Rex vias praecluserat, misericordiam humiliter postulare, Rex torvo vultu ju∣rando horribiliter respondit; Qua fronte, Abbas, misericordiam postulas? Qui nuper mihi indigenti misericordiam cum tuis Coabbatibus denegasti. Et damnificavit eum Rex in multae pecuniae, ad arbitrium & persequentem voluntatem, effusione. Si∣militer autem & Abbas de Rufore Cisterciensis ordinis, pro quadum non causa, ut causa, quam provocarunt & excitarunt duae viles personae, quas garciones vocant, ad solutionem non minimae pecuniae, licet injustè, cogebatur. Similiter & alii Ci∣sterciensis ordinis Abbates, damna & injurias & subire multipliciter compelle∣bantur.

Missi sunt igitur viri discreti de ordine Cisterciensi ad curiam Romanam, ut super* 1.4 hoc gravamine remedium impetrarent. Contra quos & Rex pro eo Dominum Willielmum Boncoque, Militem & Jurisperitum, ad eandem curiam, & ob alia nego∣tia destinavit. Impetratio autem Cisterciensium talis erat. Alexander Episcopus, ser∣vus servorum Dei, dilectis filiis Abbatibus & Conventibus Cisterciensis ordinis in Regno Angliae, ac locis qui sub eisdem Regni Dominio subsistunt constituti, salutem & Apostolicam benedictionem. Quanto excelsiorem eximiae religionis gradum or∣do vester gratia divina conscendit, & sublimius suae conversationis stationem ac sancti∣moniae collocavit: tanto eum amplius sedes Apostolica, pia mater, continuis semper promovit augmentis & spiritualibus favoribus communivit. Nos igitur, qui eun∣dem ordinem affectu prosequimur intimae charitatis, attendentes ejusdem ordinis Monasteria Regni Franciae, à praestatione decimae Ecclesiasticorum proventuum, à foelicis recordationis Innocentio Papa praedecessore nostro, charissimo in Christo filio nostro Regi Francorum illustri concessae in Terrae sanctae subsidium, excepta fuisse, eo∣dem Rege devotarum orationum ejusdem ordinis suffragia pluris quàm temporalia subsidia aestimante. Ac volentes quieti vestrae, quantum cum Deo possumus, pro∣videre, specialem gratiam vobis faciendo, ne praetextu concessionis charissimo in Christo filio nostro Regi Angliae illustri à praedicta sede factae, de decimis Ecclesiasti∣corum proventuum Regni sui & locorum suo Domino subjectorum certò percipien∣dis ab eo tempore, in subsidium Terrae sanctae, decimam reddituum & proventuum vestrorum ipsi Regi seu alii solvere teneamini, nec ad ipsarum solutionem compelli possitis, auctoritate praesentium vobis indulgemus. Decernentes vos nihilominus à praestatione harum decimarum, & quarumlibet exactionum genere, seu obliga∣tione bonorum vestrorum occasione hujusmodi, penitus liberos & immunes, omnes indulgentias & li••eras super hoc ab eadem sede concessas, & processus, si qui contra vos & Monasteria vestra, penitus revocamus. Ac statuimus insuper, concedendas, cujuscunque tenoris indulgentias & literas super hoc ab eadem sede concessas, &

processus, si qui contra vos & Monasteria vestra, penitus revocamus. Ac statuimus insuper concedendas, cujuscunque tenoris indulgentias & Literas, nisi de hac specia∣lem & plenam de verbo ad verbum fecerint mentionem; vires aliquas adversus vos & Monasteria vestra non habere. Nulli ergo omnino hominum liceat, hanc pagi∣nam nostrae constitutionis & revocationis infringere, vel ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei & bea∣torum Petri & Pauli Apostolorum, se noverit incursurum. Data Neapoli, octavo Calend. Junii, Pontificatus nostri anno primo.

Misit insuper eodem tempore Papa Literas Regi deprecatorias (praedictas) pro* 1.5 ordine Cisterciensi. Scripsit insuper Albus Cardinalis Regi devotissimè pro ordine Cisterciensi; ne pro Deo ipsum sacrum ordinem talibus vexaret exactionibus, & sic ad horam Cistercienses respirarunt, qualiquali pace gaudentes.

But soon after, Rex praecepit, ne aliqua gratia exhiberetur Cisterciensibus, sed* 1.6 ut vexarent eos Vicecomites & alii Regii satellites, nec fieret eis jus, nisi commune. Et iratus quia intercessores procurabant pro eis, permisit, ut exigeretur & extorque∣retur ab illis, cum redirent de generali eorum Capitulo, Telonium, quod vulga∣riter dicitur Paagium, contra libertatem & antiquam, & approbatam eorum con∣suetudinem. Unde multi super hoc non praemuniti, cucullas & tunicas vendere cogebantur.

Qui verò ex parte universitatis Praelatorum ad Romanam Ecclesiam destinabantur,* 1.7 talem adepti sunt modificationem, & de intolerabili rigore remedium. Alexander, &c. Praelatis, &c. Provisionis nostrae provenire debet auxilio, ut unde nullum est is com∣modum assequuti, detrimentum minimè sentiatis. Cum igitur venerabilis frater noster Herefordensis Episcopus, de nostra licentia sibi per Literas nostras concessa, à dilectis filiis specialibus, Olivero Rosa, ac eorum sociis, Civibus ac Mercatoribus Florentinis, quingentas Marcas sterlingorum mutuò receperit, pro negotiis charissimi in Christo filii nostri Anglorum Regis illustris: quanquam in Literis ipsis & instrumento publico con∣fecto super hujusmodi mutuo contineatur expressè, quod non pro vestris & Monasterii ve∣stri negotiis fuit hujusmodi pecunia mutuata, pro qua etiam idem Episcopus vos ac dictum Monasterium & ejus bona, praefatis Mercatoribus obligavit. Nos volentes super hoc ta∣liter providere, quod vos vel dictum Monasterium ex hoc non incurratis aliquam laesionem, actoritate praesentium vobis indulgemus, ut si eundem Regem in praedictae pecuniae solutione cessare contigerit, & vos de ipsa Mercatoribus satisfacere memoratis, liceat vobis deci∣mam vestrorum proventuum Ecclesiasticorum, dicto Regi ab Apostolica sede pro Terrae Sanctae subsidio deputatam, usque ad quantitatem praedictae pecuniae, quam Mercatoribus solvetis eisdem, ac damnorum & expensarum, quae fortè propter hoc incurretis, liberè re∣tinere: non obstantibus aliquibus Literis super executione praedictae decimae, sub quacun∣que forma verborum, ad quoscunque Judices seu exequutores, à sede impetratis, vel etiam impetrandis. Caeterum, si occasione hujus retractionis praedictae deci∣mae, fuerint in vos vel aliquem vestrum per quoscunque suspensio∣nis, excommunicationis, vel interdicti sententiae promulgatae, de∣cernimus eas auctoritate praesentium nullas esse, et vos ad ipsorum conservationem non teneri.

What an opinion many had of this Pope hypocrisie, occasioned by his rapines, this passage clearly discovers.

Diebus sub eisdem, tepuit devotio multorum, quem de Papa* 1.8 nostro patre, et Ecclesia Romana matre nostra habere consueverant. Ex quo enim in principio creationis suae precum suffragia exigebat à fidelibus; hypocrisim reputant et saecularitatis palliationem quamplurimi, sed de sua suspicione decepti: cum sanctus nos admoneat, dicens: Cum quid inceperis bonum, instanter Deum posce, ut ipse perficiat, &c. Sed quia hujus∣modi devotionem opera subsequuntur contraria, verba de eo per∣currunt incongrua. Spes igitur praeconcepta de sanctitate Papae, prorsus evanuit exsuffiata. Veruntamen multorum auribus veraciter instillatum est, quod de Bulla decepto Papa fraus committitur multiformis. Sed haec ratio, si-tamen ratio est, Papam non excusat.

What ill successe Boniface Archbishop of Canterbury and his Brother had in their Wars, supported with the Archbishops rapines in England, and what a flattering

consolatory Letter Pope Alexander writ to the King and Queen of England, to allay their grief for this losse, to seise the goods of these Delinquents, and promote his rapines by their favour, is thus related by Matthew Paris.

Petrus autem de Subaudia constantissimè cum Magnatibus generis sui, videlicet* 1.9 Archiepiscopo Cantuariensi, & electo Lugdunensi, & aliis Subaudiensibus, Urbem Taurinam infestat, ita ut deficientibus victualibus, nec poterat eis pondus proficere, Urbem suam imbelli populo vacuarent. Cives igitur quantò plus arctabantur, tan∣tò firmius Comitem Thomam tenuerunt vinculatum: ut si Cives puniendi fortè caperentur, ipse Comes, qui primus & ultimus causam perturbationis suscitave∣rat, primitus puniretur. Dominus autem Papa, ut videretur Domino Regi An∣glorum & Reginae in hoc casu profuisse, ipsos blandis consolationibus demulcendo, scripsit eisdem sic.

Notes

• * 1.1

  Mat. Paris Hist. p. 907. Ecclesia S. Al∣bani supponitur interdicto.
• * 1.2

  Mat. Paris Hist. p. 895. Abbas de Wa∣red. misericordi∣am postulat a Rege.
• * 1.3

  Abbas de Wa∣••ed, misericor∣diam postulat •• Rege.
• * 1.4

  Mat. Paris Hist. p. 896. 897. Literae Papales pro ordine Cister.
• * 1.5

  Mat. Paris Hist. Angl. p. 896. Literae depre∣catoriae pro or∣dine Cisterc.
• * 1.6

  Mat. Paris Hist. Angl. p 906. Monachi Ci∣stercienses vectigal solvere coguntur.
• * 1.7

  Mat. Paris Hist. Angl. p. 896. Modificatio Papalis.
• * 1.8

  Mat. Paris Hist. Angl. p. 897. Tepuit multo∣rum devotio er∣ga Papam.
• * 1.9

  Mat. Paris Hist. p. 899, 900. Papa scribit Re∣gi ac Reginae Angliae.