The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.

REX Dublin. Archiepiscopo, salutem. Summus Pontifex Innocentius Christi* 1.1 Vicarius, & beatorum Petri & Pauli successor. non solum quod expedit sed quod decet, in negotio Sanctae Crucis, cujus signaculum portamus in humero, ponderans in sta∣tera diseretionis praecipuè, fecit nobis gratiam specialem promotoribus ipsius negotii plura praetextu nostrae cruce-signationis indulgens, juxta

quod in Literis suis quas vobis & quibusdam fratribus vestris transmittimus, continetur. Cum igitur proponamus pro nostris viribus vendicare injuriam crucifixi ad exaltationem fidei Christianae, nostrumque honorem, tàm potenter quàm magnificè in propria persona no∣stra exequi votum nostrum, pateruitatem vestram rogamus, quatenus per Civitates & Diocaeses ac Provincias totamque Hyberniam, proponatis & proponi per aliquos quos ad hoc idoneos noveris verbum Crucis, ac earundem Literarum tenorem publicari, aliisque copiam habere faciatis, secundum quod videritis expedire, cum diligentia debita exequen∣tes quaecunque in eisdem Literis videritis contineri, it a quod tàm vos, quàm illi quibus hu∣jusmodi officium commiseritis, fitis universi & singuli in praemissis exequendis solliciti per quod fidelitas & prudentia vestra debeat commendari, dictas autem Literas quas Prior Sanctae Trinitatis Dublin. vobis deferet in eodem Prioratu cum publicatae fuerint, salvo reponi & custodiri faciatis. It a quod ad eas cum necesse fuerit possit haberi recursus. Teste Rege apud Woodst. 16. die Junii.

Consimiles Literae scribuntur Cassal, Archiepiscopo, excepto quod Literas Domini Papae quas Walterus Mansell ei defert post ipsarum publicationem deponi fac. penes Prae∣dicatores Cassal.

Item consimiliter scribitur Ardmachan. Archiepiscopo, & Priori fratrum Praedica∣torum, & Ministro fratrum Minorum, Provincialibus Hyberniae, excepto quod de de∣positione Literae Papalis eis transmissae non fit mentio.

What great extortions, oppressions the Laity and Clergy underwent not only in England, but also in France, by vertue of the Popes Bulls to raise monies to carry on Wars against the Saracens, and Emperor too, though a Christian, Matthew Paris thus relates.

Et si aliae pecuniarum extorsiones per Regnum Francorum factae, irrecitabiles dig∣nae* 1.2 aeterno sint silentio, unum tamen exemplum huic paginae duximus inserendum Notum est, quod Dominus Francorum Rex, ex permissione Romanae Ecclesiae, per triennium decimam ab Ecclesia Regni Francorum emunxit, tali conditione ut Papa tantundem in posterum ab eadem extorqueret, ut Fredericum potentius expugnaret. Cui tamen post primam triennii collectam, scilicet su∣am, Rex Francorum praemonitus, volenti suam vindemiare, multiformis emun∣ctoris ars ut artem falleret, in faciem contradixit, hanc pretendens ra∣tionem, quod nullo modo toleraret Ecclesiam sui Regni depau∣perare, ad etpugnandum Christianos: ad expugnandum vero incre∣dulos, aequanimius tolerari potuit, et potius a laico quam sacerdo∣te. Preterea, si alio proximo triennio depraedaretur, irrestaurabili praedae, quod tamen non curaret, pateret. Extorsit igitur, pecuniam memoratam per quosdam Papae Ministrales, ut efficacius ipsam exigeret, et ut certius sciretur ad quantum pars Papalis ascenderet colligenda. Vnde multorum corda dolore praecordiali cruentabantur, maledi∣centium, et imprecantium, ut Prophetae Isaiae, imo Dei vereficaretur sententia, qui odio semper hactenus habuit rapinam in holocausto. Ʋtinam haec ra∣tionis libra perpenderent Dominus Anglorum Rex, & frater ejus Comes Richar∣dus, & alii Principes crucesignati, turpibus emolumentis incumbentes. Quam∣vis enim pium constat esse actum sanctae peregrinationis, viatica ta∣men turpiter adquisita, piae actionis coinquinat executionem. Haec enim causa licet aliae forte non desint, creditur fuisse jam descriptae confusionis. Harum quoque in Franciae factarum extorsionum, unam quia turpissimum, duximus memorandum. Contigit, ut memoratus Papalis exactor obvium haberet unum Clericulum de Villa venientem, aquam in vasculo cum aspersorio, & frustra panis, data sibi pro aspersione ••quae benedictae bajulantem. Cui Romanus insidiator ait, ad quantum precium ascendit beneficium hoc tibi ab Ecclesia concessum per an∣num? Cui clericus loquearum ignarus Romanorum, respondit. Ad viginti ut aestimo solidorum. Cui Romanus jam se manifestans ait, Hic ergo assurgunt ad fisci com∣modum per annum Viginti & quatuor denarii, scilicet duo solidi. Et suffocavit ipsum pauperem ostiatim mendicantem, dieens: Redde Domino Re∣gi quod debes. Unde pro illa substantiola persolvenda cogebatur ille pauper∣culus,

multis diebus scholas exercens, venditis in parvisio libellis vitam famelicam & Codrinam protelare.

The sad effects of these impious Rapins, and Croysadoes, ending in the totall over∣throw and destruction of the French army, the Captivity of their King, the mis∣chief and confusion of the whole Kingdom, yea in blasphemies against God and Christ himself; Apostacy from the Christian Religion, and detestation of these Papal Extor∣tions, Cheats, are at large recorded by the same historian, & thus Epitomised by him.

Haec igitur lugubria postquam per aliquos ob Orientialibus partibus redeuntes, ad* 1.3 audientiam Dominae Blanchiae, & Magnatum Franciae pervenissent, &c. tota Franciae dolorem induit & confusionem, & tam Ecclesiastici viri quàm militares maerore querulo contabuerunt, nolentes recipere consolationem. Ubique enim patres, & matres suos filios, pupilli & orphani genitores, consanguinei consangui∣neos, amici amicos cecidisse conqueruntur: Immutata est mulierum speciositas, serta de floribus projecta sunt. Cantilenae suspenduntur. Instrumenta musica prohi∣bentur. Omne quoque genus laetitiae in luctum, & lamenta commutatur. Et quod pejus est, Dominum de injustitia redarguentes, in verba Blasphe∣miae quae Apostasiam vel haeresim sapere videbantur, prae mentis amaritudine et doloris immanitate sapientes prorumpunt. Et multorum caepit fides vacillare. Venetia quoque Civitas Nobilissi∣ma, et multae Civitates Italiae quas inhabitant semi-Christiani, in A∣postasiam prolapsi essent, nisi Episroporum et Sanctorum virorum religio sorum consolatione roborarentur. Qui veraciter affirmabant, ip∣sos occ••sos jam regnare Martyres in Caelestibus, nec modo velle, pro totius mundi auro in hujus mundi valle tenebrosa degere. Et sic vir quievit aliquorum, non tamen omnium indign atio.

He addes, Coeperunt igitur multi, quos firma fides non roboraverat, tàm desperatione &* 1.4 blasphemiis, quàm fame contabescere. Et fides, heu, heu, multorum coepit vacillare, dicen∣tium ad invicem: Ʋt quid dereliquit nos Christus, pro quo & cui hactenus militavimus? I am multoties nostris diebus victi confundimur, & hostes nostri, imò Christi, de nostro sanguine & spoliis gloriantur triumphantes. Primò apud Damiatam Civitatem istam, quando Nili fluentis circundati, compulsi fuimus Damiatam tanto sanguine adquisitam, resignare. Iterum, non procul ab Antiochia, Templi inclyta militia, signifero detrun∣cato, victa confundebatur. Iterum, à Saracenis paucis annis avolutis apud Gazaram occubuimus, à Comite Richardo quodam Anglico post redempti. Posteà verò à Choros∣minis ferè tota Christianorum universitas in Terra Sancta trucidabatur, qui loca omnia, quae dicuntur sancta, polluentes destruxerunt. Modo verò, quod omnibus gravius est, Rex noster Christianissimus miraculose suscitatus à mortuis, cum tota Franciae Nobilitate ignominioso patet discrimini, factus est nobis Dominus velut inimicus. Et qui solet Dominus dici exercituum, nunc, proh dolor, à suis hostibus tanquam multoties superatus aspernatur. Quid nobis nostra devotio, religiosorum orationes, amicorum nostrorum pro∣sunt cle••mosynae? Nunquid melior est lex Machometi lege Christi? Et sic deliramenta verborum ex fide titubante resonabant, & dies Quadragesimales, plus poenales quàm poe∣nitentiales deducebant.

Tales igitur fructus parturiunt rapinae & depraedationes quas faciunt Magnates,* 1.5 pauperibus multimodas injurias patientibus, ut eorum marsupia repleantur permittente, imo docente Ecclesia Romana, quoties pe∣regrinaturi ut Deo militent, proficiscuntur. Patet ergo luce cla∣rius ex praemissis quantum Deo displicet quaestus talis, qui de pau∣perum surgit oppressionibus et depauperatione.

To pass from these Croysadoes; this year the Prelates and their Officials being summoned to Oxford, about the grace and indulgence * 1.6 forementioned, granted to Archbishop Boniface, the King to preserve the Rights and exemptions of his free Chapples from this Papal imposition, issued this memorable prohibition to them.

Notes

• * 1.1

  Claus. 34H. 3. m. 11. dorso.
• * 1.2

  Mat. Paris, p. 758, 771, 772. & Mat. Westm. Exemplum me∣morabile turpis∣simae extorsi∣onis in Gallia factae.
• * 1.3

  Mat. Paris Hist. Ang. p. 771, 772. Indignatio Francorum au∣dita clade suo∣rum.
• * 1.4

  Historiae, p. 751 Fides multo∣rum vacillat.
• * 1.5

  Mat. Paris, p. 771. Querimonia super extorsio∣nibus pecunia∣rum.
• * 1.6

  Here p. 683, 684, 685.