The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.

Quod Officiarii Regii non possunt Excommunicari.* 1.1 An. Dom. 1369.

CAROLUS Dei gratiâ Francorum Rex, Leodegario Waront Parliamenti nostri Hostiario, aut alteri primo dicti Parliamenti nostri Hostiario, & Servienti nostro, ad quem praesentes Literae nostrae pervenerint, salutem. Procurator noster generalis pro nobis, ac Petrus Garnerii Burgensis & Custos Justitiae nostrae in Villa de Medunta, Curiae nostrae exposuerunt, asserendo, quod licet per certa privilegia à sede Apostolica nobis & Praedecessoribus nostris Franciae Regibus concessa, quae adeo sunt notoria, quod nullus ea poterat sive potest ignorare; de hoc quod dicti Praedecessores nostri fuerunt & nos etiam fuimus & sumus in possessione & saisina pacifici, iidem quoque Praedecessores nostri dictas possessiones & saisinam continuarunt, & nos etiam continuavimus, à tanto tempore quod hominum memoria in contrarium non extabat, nullis Archiepiscopis, Episcopis, aut quibusvis aliis judicibus Ecclesiasticis, seu eorum Officialibus, apparatoribus, sive gentibus quibuscunque, authoritate sive virtute eorum Iurisdictionis Ecclesiasticae ordinariae, vel alia quacunque de causa in Villis et locis nostris in Regno nostro Franciae situatis, maxime de nostro proprio domanio existentibus, cessum seu Inter∣dictum ponere, seu poni facere, aut sententias Excommunicationis, vel Interdicti proferre, aut proferri, seu promulgari facere liceat quoquomodo: & nihilominus cum Robertus Munerii dictus de Maule, voerius & receptor noster apud Meduntam, pro suspicione homicidii in personam defuncti Magistri Johannis dicti Bout du Monde in dicta Villa de Medunta perpetrati, nuper in Carceres nostros apud Meduntam, sponte sua prisonarium se reddidisset & posuisset, gentes dilecti & fidelis Consiliarii nostri Episcopi Carnotensis, videlicet Petrus Peregrini Presbyter, Magister Domus Sancti Lazari de Medunta, & nonnulli alii Clerici in Curia Ecclesi∣astica dicti Episcopi frequentantes, necnon P—de Sancto Sylvestro Officialem Archidiaconi de Pinsereio, ex parte nostra propter debatum Jurisdictionis, inter dictos Episcopum & Archidiaconum contentiose, & de super quo lis inter dictos partes in ipsa nostra Curia pendere dicitur, commissum & deputatum se dicens, ac nonnulli alii Clerici in Curia dicti Officialis frequentantes, ac Camer••rius de Columbis peries praedictum Petrum Garnerii in dicta Villa de Medunta, quae est in & de proprio domanio nostro, nuper accesserunt, et eundem sub poena Excommunicationis ac Centum Marcarum Argenti requisiverunt, ut praefatum Robertum, necnon Guliel∣mum de Commeny Lachomum, pro suspicione homicidii supradicti ibidem prisonarium detentum, quos Clericos forè, & in habitu & tonsura Clericali existere asserebant, una cum casibus pro quibus detinebantur eis traderet, & deliberaret instrumentum super hoc à Roberto Gomer Presbytero illic praesente, sibi fieri requirendo. Verum quanquam idem Petrus eisdem amicabiliter respondisset, quod ipse locum tenens Ballivi de Medunta non existebat, nec ab his commissus extiterat, vel erat, nisi in casibus civilibus duntaxat, & ob hoc de dictis prisonariis eis tradendis, & deliberandis potestatem non habuerat nec habebat, praenominati gentes & officiales praedictorum Episcopi & Archidiaceni respon∣sione dicti Petri vera & licita non obstante, eundem Petrum excommunicaverunt, et excommunicatum denunciaverunt, et quod deterius fuit et est, cessum seu Interdictum in praedicta Villa nostra posuerunt, et posi∣tum tenuerunt, atque tenent taliter, quod divinum servitium et alia Ecclesiae Sacramenta in ipsa Villa celebrari non possunt: Quae facta sunt, et fuerunt in nostri et Jurisdictionis nostrae tempora∣lis

dictorumque privilegiorum nobis ut supradictum est, indultorum ac possessionis, et saisinae nostrarum praedictarum, necnon praedicti Petri praejudicium et contemptum, ut asserunt. Procurator noster & Petrus Garnerii antedicti supplicantes, sibi super hoc de remedio competenti provideri, attento quod dictus defunctus tempore quo vivebat & decessit, erat noster Advocatus in dicta Villa, ac in nostra salva & speciali gardia notoriè & competenter publicata, quanquam dicta nostra Curia ex certis justis causis ad hoc ipsum moventibus ordinavit, & mandavit dictum Robertum Prisonarium, ad eandem nostram Curiam adduci. Quocirca tibi tenore praesentiam committimus, & mandamus, quatenus si decessu seu In∣terdicto pradictis sibi summariè constiterit praedictos Episcopum, Archidiaconum, & Camerarium, ac eorum Officiales, vicarios, promotores, & gentes de quibus pro parte dicti procuratoris nostri, & Petri super hoc fueris requisitus ex parte nostra requiras, & etiam praecipias eisdem si sit opus, ut hujusmodi cessum seu Interdictum in dicta Villa ut praemittitur, appositum revocent, et adnullent: quod si facere renuerint, aut plus debito distulerint, ••••sos ad hoc per captionem et detentionem temporalitatis eorundem, absque aliqua recredentia de hoc facienda viriliter compellas indilate: et insuper dictos Episcopum, Archidiaconum, et Camerarium, ac eorum Offi∣ciales, vicarios, et gentes, ex parte nostra requiras, ut ipsi et eo∣cum singuli prout ad eos spectabit, Citationes, Monitiones, Sen∣tentias, Excommunicationes, denunciationes et processus Ecclesi∣asticos quoscunque contra praedictum Petrum aut alios Officiarios, vel Servitores nostros in praedicta Villa, occasione praemissorum factos seu inchoatos, similiter revocent omnino et adnullent: et ip∣sum Petrum et alios Officiarios nostros, et gentes si qui sint a senten∣tiis Excommunicationum eorundem Episcopi, Archidiaconi, Ca∣merarii, Officialiumque promotorum et gentium suarum sumpti∣bus et expensis absolvi, et ab omnibus Citationibus, Monitioni∣bus, denunciationibus, et processibus Ecclesiasticis totaliter cessari faciant indilate, ipsos ad hoc per captionem, et detentionem eorum temporalitatis praedictae compellendo: et in casu quo dicti Episcopus, Archidiaconus, Camerarius, et eorum Officiales, et alii praedicti, sententias Excommunicationis, ac Monitiones et processus prae∣dictos contra dictum Petrum et alios Officiarios nostros factos et in∣choatos revocare noluerint, et ad hoc se opponere voluerint, prae∣dictos, quoad hoc opponentes, et etiam praedictos Episcopum, Archi∣diaconum, Camerarium, et gentes, et Officiarios suos superius nominatos, qui expleta praedicta fecisse dicuntur, adjornes ad cer∣tam brevem et competentem diem in nostro praesenti Parliamento non obstante quod sedeat, et ex causa videlicet dictos opponentes supradicta oppositione processuros, et ipsos et alios superius nomina∣tos praedictis. Procuratori nostro, et Petro Garnerii, si et prout expe∣riti voluerint, super praemissis, et ea tangentibus, responsuros, et ulterius processu••os et facturos, prout fuerit rationis, eisdemque ex parte nostra sub cerris magnis poenis nobis applicandis injungas ne interim ad ulteriores sententias Monitiones, et processus, con∣tra dictum Petrum et alios Officiarios nostros procedant occasione pr••missorum, sed e•• onmia in ••••atu in quo sunt teneant, quousque per dictam nostram Curiam partibus auditis aliud extiterit super hoc ordinat••••, eandem ••••••••ram Curiam ad diem super praedictis 〈◊〉〈◊〉; de requisitionibus, praeceptis, adjournamentis, nominibusque adjornato∣r••m, & al••••s q•••• 〈◊〉〈◊〉 in •••••• parte certificando competenter; ab omnibus autem Justi∣tiariis & subditis nostris tibi in praemissis, & ea tangentibus p••rere volumus efficaciter, & jubemus. Quod prafata nostra Curia sic fieri voluit, & Procuratorio nostro, &

Petro Garnerii memoratis concessit, & ex causa. Datum Parisiis in Parliamento quinto die Januarii, Anno Domini 1369. & Regni nostri Sexto.

There are many like Arrests of the Kings and Parliaments of France, for seisures of the Temporalties of Archbishops, Bishops, Archdeacons, and Ecclesiastick Judges, for admonishing, excommunicating, interdicting the Kings Officers, and others, and refu∣sing to absolve them when enjoyned: and exceeding the legal bounds of their Ecclesia∣stical Jurisdiction: And some declaring the Monitions and Excommunications of Bishops against several persons, to be abusive, scandalous, vexatious, full of fal∣sities, impostures, tending to sedition, rebellion, derogatory to the Kings Crown and dig∣nity, and commanding them to be revoked, yea torn, and publickly burnt by the Executio∣ner as such; which you may peruse at leisure in the 5, and 6. Chapters of Prenves des Libertez de L'eglise Gallicane.

The English Nobility and Laity in the Diocesse of Lincoln, (as this innovating, turbulent Bishop conceived, encouraged by these Presidents of the French) una∣nimously opposed his Usurpations of like nature upon their Liberties, Reputations, Consciences, complaining to King Henry the 3d. and his Counsil against the Bishops, Archdeacons, Deans and Officials vexations, and illegal Oathes, proceedings; the King thereupon by special Writs prohibited them, as prejudicial, derogatory to his Crown and Dignity, repugnant to the antient Customs of his Realm, his peoples Liberties, and hurtfull to their fames, souls: But this obstinate head-strong Bishop slighting the Kings Writs, and proceeding in these his illegal Vifitations and Inqui∣sitions notwithstanding; the King and his Counsil upon new complaints the next year, (Anno 31 H. 3.) issued forth new Prohibitions to all Sheriffs within the Diocesse of Lincoln, thus recorded in the Clause Rolls in the Tower.

Notes

• * 1.1

  Preuves des Li∣bertez de Leg∣lise Gallicane, cap. 5. p. 166, 167.