The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.

About this Item

Title
The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.
Author
Prynne, William, 1600-1669.
Publication
London :: Printed for the author by Thomas Ratcliff, and are to be sold by Abel Roper ... Gabriel Bedell ... and Edward Thomas ...,
1665-1668.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Henry -- III, -- King of England, 1207-1272.
Edward -- I, -- King of England, 1239-1307.
Constitutional history -- Great Britain -- Sources.
Great Britain -- History -- 13th century -- Sources.
Great Britain -- Church history -- 13th century -- Sources.
Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/A70866.0001.001
Cite this Item
"The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A70866.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 13, 2024.

Pages

Rverendissimis Patribus in Christo & Dominis, Sacrosanctae Ecclesiae Romanae* 1.1 Cardinalibus, devotisui, &c. salutem, reverentiam debitam & honorem. Ad universitatem vestram, velut ad bases Ecclesiam Dei fulcientes, humiliter supplicantes confugimus, & obnoxè deprecamur, quatenus pressuras quibus mancipamur attendere dignantes, opem ferre velitis, ut post repetita gravamina, quae Anglicanae Ecclesiae praete∣ritis diebus occurrerunt, respirare possit, & ex hoc vobis assurgere teneamur, ad debitas gratiarum actiones. A tempore namque ultimi Concilii Lateranensis, primò vicesima triennii in subsidium Terrae Sanctae, postmodum decima in subsidium Domini Papae, post∣modum praestationibus aliis diversimodè & ad usus diversos, de mandato sedis Apostolicae Anglicana Ecclesia pulsata, profudit prompta voluntate quae potuit habere ad manus. Regi etiam nostro ac patrono temporali, ad mandatum sedis Apostolicae, iteratis vicibus secundum vires suas fecit succursum, & jam per preces vestras exigitur succursus iterato ad opus ejusdem Domini Regis (cui in necessitatibus suis deesse, nec potest, nec debet) ut hostium incursus repellere posset, & Regni sui jura tueri ac recuperare promptius occupata. Postremò autem, petitur ab eadem Ecclesia diebus istis, quod portare non potest, rerum penuria negante quod exigitur, ab aliis, videlicet, medietas bonorum, ab aliis tertia, & à reliquis vicesima omnium quae possident. Pars scilicet in usus Francorum, qui nos & gentem nostram persequuntur, ad conquestum Imperii Graecorum: pars in subsidium Terrae Sanctae, quae posset, ut mundus clamat, cum minori discrimine rehaberi ab hostibus. Pars autem ad usus alios, quos Apostolica sedes ordinaret. Durum quidem videtur nobis & absurdum, ut aliis abundantibus de bonis & laboribus nostris, nos & nostri, ac

Page 680

pauperes Regionis nostrae, quibus exhibitio propinquior competit, vacui jejunemus. Hostiles etiam insidias & incursus, quos Deus avertat, Rex noster & Regni militia repellere non valeret, nec posset pereuntibus & inopibus subveniri, aere Regni & aerario vacuato. Imò etiam & si venalia exponerentur omnia quae Clerus habet, non posset apud nos inveniri pe∣cunia quaeexigitur. Sequerentur quidem infortunia multa ex praemissis, si ad ea, quod absit, cogeretur. Pro quibus vobis exponendis, praesentium latores Nuncios nostros com∣munes ad vestram clementiam destinamus, petentes attentè, quatenus propter Dominum & honorem sedis Apostolicae, animum Domini Papae, & manus vestras ac consilia à gra∣vamine tali revocare velitis; providentes, si placet, ut ad gremium & obedientiam matris Ecclesiae sic revocetis errantes & dispersos, ne dispergatis et alienos reddatis, prius in charitate & devotione collectos. Et quia communit as nostra sigillum non habet, praesentes Literas signo communitatis Civitatis Londinensis vestrae Sanctitati mittimus consignatas.

His autem auditis infremuit Curia Romana, et suam doluit avari∣tiam* 1.2 tam redargui quam refraenari. Timentes quoque Papa & Cardinales nè sibi, quod comminatione tali imminebat, ingrueret periculosa confusio, (to give some little content and ease at present) non penitus omittebant gravare Regnum & Eccle∣siam Angliae (non enim permittebat hoc paternae charitatis inopia) sed rigorem memora∣tum tali moderamine temperarunt, ut ad undecim millium Marcarum sum∣mam, subsidium prius postulatum restrinxerunt. In quod Episcopi Angliae congregati, (without and against the inferiour Clergies consents) & super hoc, consilium cum deliberatione habentes, pro persecutione Romanae Ecclesiae reprimenda, (when as the Pope and Church of Rome were in truth the persecutors of the Empe∣ror, not the persecuted) ad hoc, licet grave sibi videretur, in praedictam pecuniae sum∣mam Domino Papae contribuendae consenserunt: (against the Kings and Nobles Letters and Prohibitions) In ipso tamen Concilio, quod omni charitate fraterna ac civilitate caruit, (such was their Legerdemain in this grand concernment) excluserunt omnes Abbates Angliae exemptos, voracitati Romanae Curiae periculosius expo∣nendos.

How much these Papal Exactions were soon after multiplied, notwithstanding these Letters, you shall hear in due place.

Anno 1246. (and some years before) there arose these and other new pernici∣ous Customs and Corruptions in the Court of Rome. * 1.3 Nova in Curia Romana inolevit consuetudo, ut cum bellum inter aliquos Nobiles movere∣tur, unam partium ad eam confugientem, excommunicando alteram, (Excommunications being abused to all sorts of Injustice, Oppressions, Extortions, Rapines, Villanies, as the premised and subsequent passages abundantly evidence) et illos absolvendo, potenter foveret: ut qui per illam resurgeret, omni tempore ipsi teneretur obligatus: quod in Davide Principe Northwalliae fuerat manifeste comprobatum. Similiter, et alia de∣testabilis, ut scilicet si quis Clericus multis et opimis redditibus abundans, in Episcopum forte eligeretur, ex indulgentia Papali, in∣termeantius intercessoribus et muneribus, tam redditus prius ob∣tentos quam Episcopatum licenter cupiditatis brachiis amplexe∣tur: quod in electo Valentino Willielmo, constat fuisse propalatum: Nec∣non et alia nova sunt suorta in Curia memorata, quorum memoria Sanctorum corda lachrymabiliter cruentarunt: for which neither this Pope nor his successors were ever once so much pricked at their stony hearts, as to endeavour to reform them, continuing their avowed shamefull practice till this very day, notwithstanding many successive complaints against them. Amongst other practices, he made use of Croysadoes against the Saracens and Tartars, published and promoted principally by the Friers Preachers and Minorites, to pick the peoples purses to maintain Wars against the Emperor Frederick: Whereupon, * 1.4 Eo tempore Fredericus comperiens Papam abundare Anglico numismate, posuit custodias & insidias transitibus, pontibus, & portubus, ne quis aemulo suo Andegravio à Papa subsidium transportaret: (whom this Pope caused to be elected Emperor; the Archbishop of

Page 681

Colen, et cum eo multi Praelati et aliqui Laici, muneribus Ecclesiae prodigaliter, imo potius prodigialiter saginati, qui partem Papa∣lem conovebant, adhering to him:) Fecit igitur Papa per Praedicatores & Minores mutato habitu, tum scripta consolatoria, quàm alia juvamenta, ad Andegravium transvehi. For which & other services he and Pope Gregory bestowed many large Pri∣ledges upon these Freers, recorded at large by * 1.5 Mat. Paris, where you may pe∣ruse them. And notwithstanding the Tartars then invaded Hungary with a puissant Army, forcing the King of Hungary and his Subjects to leave the frontiers, and retire into fenced Cities and Castels; who writ to the Pope for ayd against them, ut sollicitè sibi totique Christianitati de tam formidabili peste provideret; sed nec sic tamen aversus est Papalis impetus infrunitus, quin pecuniae colligendae totis rictibus in∣hiaret; (especially in England and France) not to War against the Tartars or Sa∣racens, but only against the Emperor, whom he had Excommunicated, Deposed, against all Laws of God and man, setting up an Intruder in his Imperial Throne. Hereupon, Anno sub eodem, ortum est bellum multiforme in partibus Alemanniae & ejus confiniis, between the Emperor and Pontifician Party.

To maintain which War, as he formerly published the forecited Decree, * 1.6 Quod bona intestatorū in usus ejus cederent; and this hypocritical Decree made by him in the Coun∣cil of Lyons, * 1.7 De reparatione Terrae Sanctae, & negotio Crucis. Afflicti corde pro deplo∣randis Terrae Sanctae periculis, sed pro istis praecipuè, quae constitutis in ipsa fidelibus noscuntur noviter accidisse, ad liberandam ipsam, Deo propitio, de manibus impio∣rum, totis affectibus aspiramus; diffinientes sacro approbante Concilio, ut ita Cruce∣signati se praeparent, quod opportuno tempore universis insinuando fidelibus per Praedicatores, nostrosque Nuncios speciales, omnes qui disposuerunt transfretare, in locis idoneis ad hoc conveniant: de quibus in ejusdem Terrae Sanctae subsidium, cum divina & Apostolica benedictione procedant. Sacerdotes autem & alii Clerici, qui fuerint in exercitu Christiano, tam subditi, quàm Praelati, orationi ac exhortati∣oni diligenter insistant: docentes eos verbo pariter, & exemplo, ut timorem & amo∣rem Domini semper habeant ante oculos, ne quid dicant aut faciant, quod aeterni Regis Majestatem offendat. Et si aliquando lapsi fuerint in peccatum, per veram poenitentiam mox resurgant; gerentes humilitatem cordis & corporis, & tam in victu, quàm in vestitu mediocritatem servantes, dissentiones & aemulationes omnino vitando, rancore ac livore à se penitùs relegatis: ut sic spiritualibus & materialibus armis muniti, adversus hostes fidei securiùs praelientur; non de sua praesumentes po∣tentia, sed divina virtute sperantes. Nobiles, quidam & potentes exercitus, ac om∣nes divitiis & opibus abundantes, piis Praelatorum monitis & exhortationibus indu∣cantur, ut intuitu Crucifixi, pro quo Crucis signaculum assumpserunt, ab expensis inutilibus & superfluis, sed ab illis praecipuè, quae fiunt in commessationibus & con∣viviis nimiis & sumptuosis, abstinentes; eas convertant in personarum illarum sub∣sidium, per quas Dei negotium valeat prosperari; & eis propter hoc juxta Praelato∣rum ipsorum providentiam, peccatorum suorum indulgentia tribuatur. Praedictis autem Clericis indulgemus, ut beneficia sua integrè percipiant per triennium, ac si* 1.8 essent in Ecclesiis residentes. Et si necesse fuerit, ea per idem tempus pignori vale∣ant obligare. Ne igitur hoc sanctum propositum impediri vel retardari contingat, uni∣versis Ecclesiarum Praelatis districtè praecipimus, ut siguli per loca sua, illos qui signum Crucis deposuerunt, resumere, ac tàm ipsos quàm alios Crucesignatos, & quos adhuc signari contigerit, ad reddendum Domino vota sua diligenter moneant ac inducant: et si necesse fuerit, per Excommunicationis in personas, et Interdicti sententias in terras ipsorum, omni tergiversatione cessante, compel∣lant. Ad hoc, ne quid in negotio Domini nostri Jesu Christi de contingentibus omit∣tatur, volumus, & mandamus, ut Patriarchae, Archiepiscopi, Episcopi, Abbates, & alii, qui curam obtinent animarum, studiose proponant commissis sibi populis verbum Crucis; obsecrantes per Patrem, & Filium, & Spiritum Sanctum, unum solum verum aeternum Deum, Reges, Duces, Principes, Marchiones, Comites, & Barones, aliosque Magnates, necnon communia Civitatum, Villarum, & oppidorum, ut qui personaliter non accesserunt in subsidium Terrae Sanctae, competentem conferant numerum bella∣torum, cum expensis ad triennium necessariis, secundum proprias facultates, in re∣missionem suorum peccaminum: prout in generalibus Literis, quas pridem per or∣bem terrae miserimus, est expressum, & ad majorem cautelam inferius exprimetur.

Page 682

He likewise sent his Agents, who were Freers, to raise monies for the pretended ayd of the Emperor of Constantinople, by these new devises.

Eodem anno postquam Dominus Papa ad hoc Fratres Praedicatores diligenter ex∣equendum* 1.9 constituisset, Literas illud ministro Fratrum Minorum in Anglia, direxit, ut tam Fratres Minores quàm Praedicatores, à via humilitatis & paupertatis volunta∣riae, quam se sectatores sunt professi, avertens, suos constitueret procuratores, Lite∣ras districtum praeceptum Papale cum diversis articulis continentes. Quorum unus tenor est, ut ipse vel fratres sui inquirant de usurariis vivis, & eorum per usurariam pra∣vitatem malè adquisitis, & ipsa colligant ad opus Imperii Constantinopolitani, (this was the pretext, it being only for his own use) & quod per censuram Ecclesiasticam compescant contradictores. Alterius tenor est, quod qui velint Crucesignari pro libera∣tione praedicti Imperii, vel de catallis suis ibidem mittere sufficienter, de peccatis suis ab∣solventur. Alterius tenor est, quod relicta in Testamentis decedentium per usurariam pravitatem adquisita colligant ad subsidium Imperii memorati, & quod compescant con∣tradictores & rebelles. Alterius tenor est, quod colligant relicta in Testamentis dece∣dentium, vel quae usque ad triennium relinquentur pro restitutione bonorum, quae dece∣dentes malè adquisierunt, ad subsidium praedicti Imperii, contradictores & rebelles com∣pescendo. Alterius tenor est, quodea quae relinquuntur distribuenda in pios usus, secun∣dum arbitrium executorum testamentorum decedentium, nec praefata relicta ab ipsis testa∣toribus certis locis aut personis deputata fuerint, vel de jure aliis debeantur, aut per prae∣dictos executores in usus hujusmodi sint conversa, ad subsidium Imperii praedicti colligant, & significent ci de quantitate ipsorum, & compescant, &c. Alterius tenor est, quod de malè adquisitis viventium inquirant diligenter, & colligant ad subsidium Imperii memo∣rati: dummodo personae, quibus pro taliter adquisitis satisfieri deberet, inveniri non possint: & rescribant Papae, & compescant, &c. Alterius Literae talis est tenor, quod dictus minister habet potestatem absolvendi excommunicatos, qui scienter fraudem com∣miserint in his quae colligendae sunt ad Imperium praedictum: dummodo ministerio, vel fratribus suis, ad illud negotium deputatis, congruam satisfactionem im∣penderint.

To all which new devised Papal Extortions to raise monies, I shall sub joyn ano∣ther of a different nature. Excommunications being grown very common and for∣midable in that age, some Knights and persons of quality lyable to them, for money purchased from this Pope an Exemption from all Excommunications, by any person but by the Popes own special command: particularly, * 1.10 Lambertus de Muletuna Miles, qui nuper Privilegium mirabile datis non paucis muneribus a Papa impetraverat, ut scilicet nulli liceret eum pro quacunque culpa excommunicare, nisi de speciali mandato Papae, ac si liceret eidem impunè peccare, & qui multos laeserat, plures fatigare, hoc modo à Domino meruit sauciari, ut cum phaleratis superbè equi∣tando à quodam peracto suo rediret placito, descendens se querebatur morbo diffi∣cili praegravari. Et praecipitanter recubans, antequam depositis calcaribus discalce∣ari potuit, morte palluit repentina.

This crafty Pope to pacifie King Henries indignation against these and other his Rapines, thought meet to gratifie him in some seeming measure, in his and his No∣bles complaints against bestowing Bishopricks and Ecclesiastical Benefices by Provi∣sions, that so he might countenance or connive at, not absolutely prohibite them; to which end, * 1.11 Ipso tempore Dominus Rex, nesciens se versutiis Romanorum subdolè verborum involucris muscipulatum, per quosdam aulicos suos ipsi Regi pla∣cere cupientes, privilegium quoddam sibi in Curia Romana gratanter suscepit, in∣dustria procuratorum Domini Regis elaboratum, Quod quanquam Papa pro suae voluntatis arbitrio, ad intolerabile Regni Angliae gravamen, passim et indifferenter Provisiones fecerit in Angliae de Beneficiis Ecclesiasticis ad opus Italicorum, nunc gratia Dei, in ipsa parte ita sedata est tempestas illa, quod quando Papa alicui vel aliquibus ex nepotibus ejus vel Cardinalium, ipse vel ipsi Cardinales rogabunt Regem cum instantia, quod placeat Regi, ut sic tali provideatur. Quo umbratili Privilegio ac deceptorio, amici Domini Regis fortunales, cor ejus de∣mulcentes, ipsum strictius illoquearunt. In quo enim gravantur notarii ac ta∣belliones Romanae Curiae, ad munera cerei ac prostantes, si imperante Papa petitiones urgentes & rhetoricas Domino Regi transmittant, ut se ditent, et Regem depau∣perent?

Page 683

Nihil igitur aliud illud arbitror, nisi hamum inescatum: the Kings Royal assent being not required before, but after the Popes Provisions granted, and enjoyed by a Papal Non obstante, in case he gave not his Royal assent thereto upon the Popes and Cardinals requests.

Boniface Archbishop of Canterbury this year (1246.) upon a feigned pretext, that his Church of Canterbury was involved in very great Debts by his Predecessor, but in truth by himself to carry on foreign Wars, and gratifie the Pope, procured from Pope Innocent a grant of the First Years Fruits of all Benefices that should fall void within his Diocesse during the space of seven years, till he should raise out of them the sum of Ten Thousand Marks, besides Two Thousand Marks yearly out of the Bishoprick; thus registred by Matthew Paris.

Per idem tempus, tales à Domino Episcopo Lincolniensi, ut major certificatio de* 1.12 praedictis habeatur, Literae emanarunt.

Notes

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.