The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.

About this Item

Title
The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.
Author
Prynne, William, 1600-1669.
Publication
London :: Printed for the author by Thomas Ratcliff, and are to be sold by Abel Roper ... Gabriel Bedell ... and Edward Thomas ...,
1665-1668.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Henry -- III, -- King of England, 1207-1272.
Edward -- I, -- King of England, 1239-1307.
Constitutional history -- Great Britain -- Sources.
Great Britain -- History -- 13th century -- Sources.
Great Britain -- Church history -- 13th century -- Sources.
Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/A70866.0001.001
Cite this Item
"The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A70866.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 13, 2024.

Pages

The King having expended his Treasure in his unfortuate Wars in France,* 1.1 scutagium per totam Angliam fecit extorqueri; non sine multo gravamine Anglo∣rum, pro scuto tres marcas, vel ut alii volunt, viginti solidos, extorsit: which be∣ing not sufficient to supply his necessities, Significatum est eo tempore districtus, & a∣micabilter supplicatum Archiepiscopo Eboracensi, a Rege Anglorum, ut ipse Archi∣episcopus omnes Abbates Angliae ordini Cistercinsium subjacentes, in unum authori∣tate Regis congregaret, & congregatos dulcibus affatibus conveniret. Depre∣cans attentius ex parte ejusdem Domini Regis, pro Regni promotione in partibus transmarinis militantis, & etiam personam suam casibus belli ancipitis exponen∣tis, ut eum in exhibitione pecuniae efficater promoverent, & juvarent promoven∣do. Cui illi in unum congregati, responderunt: In quo, domine? At Archi∣episcopus: In parvo. Et cum inquisissent Cistercienses: In quo parvo? Ait Archi∣praesul: In tanta pecunia quantam potestis habere pro lana vestra anni unius. Similis factus dicenti,

Da mihi animas, caetera tolle tibi.

Non enim posset quis alimentorum penuriam per paucos dies tolerare, & vitae carere sustentaculis, quin animam exhalaret. Sed verbum Regis positum fuit in oe Archipr sulis.

At ipsi Cistercienses, comperientes sibi parari laqueos & damnum imminere, pru∣denter* 1.2 responderunt in hoc modo. Domine Archiepiscope, novit authoritas vestra, quod nos omnes membra sumus unius capitis, nec possumus sine nostro generali Ci∣sterciensi. capitulo istud, quod ex parte Domini nostri Regis petitis, concedere. Item, esto quod celebraretur in praesentiarum capitulum generale, novimus, & novisse te∣netur discretio vestra, quod non licet nobis quempiam juvare ad bellum gerendum, per quod sanguis effunditur, praecipue Christianus, ne juvantes ad hoc propter hor∣rorem sanguinis irregulares efficeremur. Sed efficacibus & indefessis precbus, Elee∣mosynis, & aliis operibus pietatis ipsum dominum & patronum nostrum animo li∣benti juvabimus. Et indubitanter credendum est, quod sic melius & certius praeva∣lebit, & gloriosius triumphanti, coeleste juvamen, nisi vacillet fides, quod absit, sibi sentiet profuturum. Quibus cum Archiepiscopus torvo aspectu & adverso vultu respondisset, dicens: Qua fronte ipsum Regem in necessitatibus vestris aliquid ro∣gabitis, qui ei sic tergiversando supplicanti in instanti articulo respondetis? Ait quidam Abbatum Cisterciensium: Domine, recolimus, quod quando consecrabatur in Regem, juravit se cuilibet justitiam exhibiturum. Non petimus ab eo quic∣quam speciale, non potest nec debet illud nobis denegare, quod juratum est gene∣rale. Nos justo regat moderamine, gravamen nullum contra justitiam inferendo. Si autem pro salute animae suae suorumque antecessorum, & statu Regni sui, aliquod bonum speciale nobis contulerit, sinum pandimus gratanter recipi∣entes. A resolute answer of ingratefull covetous Monkes. Hereupon,

Ipso quoque anno non permissi sunt Abbates Cisterciensis ordinis* 1.3 transfretare, ad generale capitulum nunc, eo quod eodem anno (a Re∣ge rogati de lanarum suarum exhibitione, eum juvare noluerunt) nec

Page 604

voluerunt, timentes sibi a Regis fatellibus, maxime per mare, quasi ipso Rege nesciente, eo quod lanas suas unius anni, ut dictum est, negaverunt, laqueos praeparari: se igitur eleganter per pro∣curatores excusarunt, ne viderentur talia procurasse.

Per idem tempus, videlicet in crastino Sancti Michalis, dedicata est Ecclesia Con∣ventualis* 1.4 Canonicorum de Waltham, ab Episcopo Norwicensi, solemniter valde, assi∣stentibus aliis plurimis Episcopis, Praelatis, & Magnatibus venerabilibus: statim post dedicationem Ecclesiae Sancti Pauli Londinensis, ut peregrinantes hinc inde indistanter remearent. Eodemque tempore, Adam Abbas de Wareduna, confirmatus est in Episcopum Cunerensem. Qui Episcopatus est in Hibernia, subjacens Metropolitanae Diocaesi Archiepiscopi Armachani.

Eodem tempore, Griffinus filius Leolini in carcere fratris sui David tenebatur in* 1.5 arcta custodia vinctus, quem in dolo vocaverat ad pacificum concilium, sub ducatu Magistri Richardi Bangorensis Episcopi, & quorundam aliorum Nobilium Walliensium, propter quod facinus Episcopus ipse recessit a Wallia, ipso David excommunicato. (Who slighting his Excommunication as a vain scar-crow, thereupon the Bishop,) Veniens ad Regem Angliae, super hoc scelere nequiter perpetrato gravem repo∣suit querimoniam, postulans instantissime, ut Rex liberaret injuste a David nepote suo fratrem incarceratum, ne tanta talisque facinorosa transgressio remotas regiones Curiamque Romanam, in honoris Regii laesionem, macularet. Rex igitur David ne∣potem suum graviter super illa prodit one increpans, praecepit & persuasit efficaciter, ut fratrem suum liberans, famae suae restaurationem & absolutionis beneficium pro∣mereretur. Quod tamen procaciter David facere abnuit, Regi veraciter significans, quod si ipsum Griffinum a carcere liberaret, profecto nunquam Wallia pacis gauderet secu∣ritate. Quod cum Griffino innotuisset, Regi latenter significavit, quod si ipsum a carcere fratris potenter liberaret, terram suam ab ipso Rege teneret, fideliter inde ducentas Marcas annuatim cum gratiarum actionibus & obsequii retributione persol∣vendo, praestito super hoc fidelitatis juramento, & obside tradito speciali: Insuper juvaret eum diligenter, omnes libi rebelles Wallenses longinquos & indomitos subju∣gare. Quidam etiam potent ssimus Wallensium, nomine Griffinus, filius Madoch, ad∣jutorium Domino Regi spospondit indefessum & securum, si Walliam intraret hostili∣ter, moturus bellum contra David fallacem & multis injuriosum. The King there∣upon entred Wales with a great Army, subdued it without effusion of blood, and en∣larged Griffin, who swore Homage and Allegiance to him.

Circa idem tempus, scilicet postquam generale Capitulum ordinis Cisterciensium* 1.6 solutum est, venerunt Abbates recedentes ab eodem Capitulo, hos rumores veraci∣ter de adventu Regis Francorum ad illos venientis nobis nunciates, videlicet, quod mutato more Romanorum, scripserat Dominus Papa eorum Capitulo, orans eleganter, ut continue & instanter Domino preces funderent pro Ecclesiae statu vacillantis. Similiter, & quidam Cardinales, & alii potentes, hoc impreciabile munus ab eis flagitabant, ut scili∣cet Ecclesiae & suo statu roborato tutius Deo militando famularentur. Noverant enim, quod, eo quod Abbates ejusdem ordinis anno praeterito, ne ad Capitulum accederent, per bella fuerant impediti, tunc plenius ad Capitulum generale convenirent. Rex autem Francorum instantius aliis auxilium & precum instantiam postulabat, quia se sen∣serat, postquam iter in Pictaviam moturus bellum arripuerat, nimis de corporis sui statu debilitatum & deterioratum, & alacritate corporali potius indigentem. Solus autem Rex Anglia, missis illuc nunciis solennibus, auxilium pecuniare ab eis instantius po∣stulavit. Erant autem ibidem Monachi ab omni Natione Christiana quae sub coelo est. A quibus omnibus, non sine Anglorum, qui ibidem erant, confusione, solam meruit sine benedictione repulsam. Exigebat enim ab constitutis in Anglia lanas Abbatiis.

The King upon this denyal and affront of theirs, by way of retaliation, Eodem* 1.7 anno, prohibuit Dominus Rex, ne lanae Cisterciensium Monachorum venales ad par∣tes transmarinas ad suum commodum transveherentur, volens eos sic gravare & damnificare, eo quod eum transfretatum in Gasconiam, auxilio pecuniari nec voluerunt, nec etiam valuerunt, juvare.

Petrus de Supino, and Petrus de Rubeo, Pope Gregories Legates and grand extorters of monies in England, Ireland, & Scotland, to maintain his Wars against the Empe∣ror, departing speedily out of the Realm, so soon as they received secret tydings of

Page 605

this Popes death, (which was for some dayes concealed from the people) thereupon,* 1.8 Walterus de Ocra, Nuncius Imperialis, eos pedetentim insequebatur; iter suum equis non parcentes maturabant. Et cum transalpinassent, se in suorum parentum Civitates & domos clanculo receperunt, pecuniam, qua onerati venerant, in locorum abditis reponentes, praesentiam quoque suam non omnibus exponentes. Et cum nec ipsos, nec praedam eorum, praedictus Walterus liquido potuit invenire, nisi per levis famae si∣bila, haec omnia Domino suo Imperatori significavit. Dominus igitur Imperator per singulas Civitates Italiae ditioni suae subjectas, diligenter fecit indagari, qui fuissent illi Papales Nuncii vel Mercatores, qui ad subversionem Imperii et Reipublicae, & fomentum belli, per diversas Regiones, praecipue Anglicanam, fraudulenter colle∣gerant pecuniam, ut Papae ipsam conferrent, & sic ei darent cornua & pruritum ad perturbandum Imperium. Fecit igitur ipsos capi, et captos arctius, quasi f∣nestos inimicos, conveniri, et infiscata omni eorum substantia cum domibus et totius parentelae eorum, viris spectabilioribus cum uxo∣ribus et liberis incarceratis, inquiri jussit districte de summa pecuniae ad opus Papae collectae, per tabelliones et scripta penes Mercatores Civitatum, et conscios et consortes reposita, et omnia fecit pruden∣ter restitui. Et sic miserabilibus personis Ecclesiasticis, sub alis Papalibus prote∣gendis, penitus spoliatis, adversarii Ecclesiae majora gravamina fortius intulerunt.

The sudden death of this turbulent oppressive Extortioner, Pope Gregory the 9th.* 1.9 the decease of Celestine the 4th. in 12. dayes space after his election, and near two years vacancy of the Roman See before Innocent the 4th. his election, by reason of the Schisms amongst the Cardinals, and the Emperors interpositions, exempted Eng∣land from Papal Exactions and Provisions above two years space. At last, Anno 1243. Die Nativitatis Sancti Johannis Baptistae, creatus est in Papam Dominus Sine∣baldus Cardinalis, postquam vacaverat sedes Papalis per annum & novem mensibus. (Cardinales in unum propter metum Imperatoris congregati, elegerunt Senebaldum Cardinalem in Papam, virum in Decretis, & jure Canonico eleganter eruditum, pecu∣niae tamen non contemptorem, adds Matthew Westminster.) Et die Apostolorum Petri & Pauli consirmatus est, & vocatum est nomen ejus Innocentius Quartus. Et confirmatus, statim confirmavit sententiam latam a praedecessore suo Gregorio in Imperatorem Fredericum. Creatus autem est Anagniae, unde Romani & Romanorum Imperator, quasi pro duplici injuria ipsi Papae moliebantur gravamina, & insidias paraverunt, & eo instantius, quia Imperator credebat Papam sibi favorabi∣lem habiturum. Posuit igitur Imperator in transitibus viarum & portuum arctas custodias, & per mare galeias, ne Bullarnm portitores transmearent, libera transitu gratulantes. Nec multum post haec, Dominus Imperator duos fratres de ordine Minorum comprehendit, eo quod Literas jussu superiorum suorum, ad susci∣tandum bellum inter quosdam Magnates, praecipue contra Imperatorem, furtive detulerunt, et comprehensos jussit suspendi. They being the common Carriers of the Roman Pontifs Bulls and Letters of this nature, when their Legates or Nuncioes had no free passage.

This Pope treading in the foot-steps of his Predecessors, soon after his instalment dispatched a new Roman Harpy and Extortioner with extraordinary large powers into England, before he was sent for or expected, to fleece, yea fley the Clergy, Laity, Church, Realm, and dispose of all Ecclesiastical rents and preferments at his pleasure to the Popes kinred and aliens, as these ensuing narratives inform ns.

Circa idem tempus, misit Dominus novus Papa quendam novum in Angliam pe∣cuniae* 1.10 extortorem, Magistrum videlicet Martinum, autenticum Popale deferen∣tem, et habentem potestatem excommunicandi, suspendendi, et multipliciter voluntati suae resistentes puniendi. Qua roboratus potestate, suspendit Praelatos Angliae a collatione beneficiorum, donec voluntati Papali satisfactum fuisset, redditus ad opus Clericorum suorum et consangui∣neorum postulanti. Indignum tamen judicabat aliquem redditum suscipere, nisi triginta Marcas aut supra valentem, ne quisquilias colligere tantus vir videretur. Coepit igitur dictus Magister Martinus munera, praecipue palefridos concupiscibiles imperiose exigere et ertorquere a Praelatis, maxime a Religiosis, praecipiens per Literas districte illi Abbati, vel illi Priori, ut ei equos, quales decebat specialem

Page 606

Domini Papae Clericum insidere, transmitterent: Contradicentes autem & excnsationes & causas negationis protendentes, etiam rationabiles, (utpote Abbatem de Malmesburia, & Priorem de Meriona) * 1.11 suspendenda usque ad plenam satisfactionem, graviter punivit. Sedulus etiam explorator Ecclesias vacantes & Praebendas consideravit, ut ipsas patenti sinui Papalis indigentiae prae∣sentaret. Inter quas dum Praebenda opima Sarisburiensis Ecclesiae, spectans ad Praecentorem, vacaret, invito Episcopo & nimis dolente cum toto Capitulo, manus rapidas eidem Praebendae statim injecit, et jussu Papae, cui∣dam puero nepoti suo, non sine multorum cordium amaritudine et stupore, contulit. Credebant enim multi & sperabant, quod Romana Cu∣ria a Deo multipliciter jam flagellata, froeno moderaminis suam avaritiam solitam aliquantulum saltem coerceret. But no Divine nor Humane Laws, Judgements, Medicaments, could cure or allay this Roman Drop∣sie, Avarice, Rapine.

Matthew Westminster renders us this ampler and more particular account of his powers and proceedings. * 1.12 Circa idem tempus, consisus Dominus Papa nimis de Regis simplicitate & patientia, quendam novum pecuniae extortorem, non insigniis Legati redimitum, sed inauditis potestatibus communitum, nomine Martinum, trans∣misit in Angliam, qui se in solitum legatorum & Papalium Nunciorum & Clericorum receptaculum, scilicet in Novum Templum Londini, statim recipiens, potestatem suam, redditus recipiendi, et pecuniam multipliciter extorquendi ma∣nifestavit, et eam exercuit diligenter usque ad multorum cordium summam amaritudinem et conscientiarum laesionem. Habebat enim potestatem, collationem beneficiorum prohibendi donec ad votum suum, ipsi foret satisfactum. Qui exiles redditus quasi quisquilias, despiciens, opimis manus rapidas injecit: habebatque potestatem excommunicandi, suspendendi, & multipliciter voluntati suae, licet impetuose resistentes puniendi, & pro voluntate; quasi ipso die in Papali cancellaria, Bullatas Chartas autenticas more protulisset con∣sueto. Unde a nonnullis, nec sine causa dicebatur, ipsum plures Chartas Bullatas sed vacuas, ad placitum suum scribendas, quod absit, detulisse. Coepit igitur memo∣ratus Magister Martinus undique munera, praecipue palefridos concupiscibiles, & vasa pretiosa imperiose a Praelatis exigere, exigendo extorquere, maxime a Reli∣giosisad opus suum (stulte enim orat qui sui obliviscitur) et ad opus Papae reddi∣tus et Praebendas praeelectas: utens hac odibili adjectione, non ob∣stante privilegio, &c. Inter quas dum Praebenda opima quaedam Sarum vacaret, dictus Magister Martinus, sedulus explorator, avidas & aduncas manus injiciens, irrequisito, imo potius invito, loci ipsius Episcopo, contulit ipsam cuidam adolescentulo, Domini Papae nepoti. Similiter & alias ipsius Papae consanguineis, quibus idem Papa mirabiliter abundavit, collegit dictus Magi∣ster Martinus indefssus, non sine multorum peritorum stupore. All their comfort in the mean time was this good news; that, In octavis vero Purificationis Beatae Mariae Virginis, obiit vas superbiae, et omnis fomes contumeliae inter Dominum Papam et Imperatorem exortae. Johanne de Collumna, Car∣dinalis Romae. Qui vir Martius, & genere praeclarus inter omnes Cardinales, Ca∣stris & Palatiis necnon & Thesauris, & redditibus instauratus, claruerat poten∣tissimus.

These unexpected new Grievances, Extortions, Provisions, Powers of the Popes avaritious imperious Agent, made the English to begin to meditate how they might totally cast off the insupportable Roman yoke of bondage; their grounds exciting them thereunto, and their proceedings therein, are thus presented to us by our Hi∣storians, being ushered in with the sad tydings then received from the Holy Land.

* 1.13 Dum autem in Syria tot mundi turbinibus genus humanum exagitaretur, in Anglia etiam & ejus confiniis,

Saevit in humanis divina potentia rebus.

Romana enim Curia, rubore deposito, tempore novi Papae nostri

Page 607

Innocentii quarti, secus quam speravimus, non desinebat per provi∣siones quotidianas, redditus impudenter extorquere. Exiit igitur (licet sero) murmur, in cordibus Anglorum diu conceptum et reten∣tum, in manifestam querimoniam, et quasi parturientes loquuti, non poterant amplius sese continere. Patientia enim eorum desidiosa erat, et humilitas infructuosa, imo potius et damnosa.

Et in unum Convenientes totius Regni Nobiles, Regem efficacissime su∣per* 1.14 hoc convenerunt, asserentes, se malle mori, quam amplius tales enor∣mitates tolerare. Non enim eorum, neque antecessorum suorum intentio fuerat, quando contulerunt bona viris Religiosis & aliis locis pia consideratione constructis, ut ipsa ad arbitrium Papae viris Italicis ignotis, et eis quos no∣verant simoniis et usuris pollutos, et viciis multimodis, quibus non est cura, praedicatio, vel hospitalitas Christi fidelibus impendenda, con∣tribuerent: as Masthew Westminster abbreviates their complaint, thus more at large recorded by Matthew Paris. Et in unum convenientium talis erat consideratio Regi et Regno intimanda.

Si mentis oculis intueretur Dominus Papa statum Primitivae Ecclesiae in Anglia; medium & praesentem, non concuteret Ecclesias & Ecclesiasticas personas, nec illas arctaret hujusmodi exactiombus & angariis, & quod suum non est, ab Ecclesiis non vendicaret, nec extorqueret. Praedicante enim in Anglia beato Augustino Anglorum Apostolo, Rex Athelbertus conversus ad fidem Christi, Londinen em, Roffensem, & Cantuariensem instituit Ecclesias. Hic Clericos & Sacerdotes, ibi Monachos apponens, assignatis illis speciali patrimonio suo, terras & possessiones sufficientes ad sustenta∣tionem eorum, quos ad hoc solum deputavit, ut in locis sibi assignatis divina celebra∣rent, laudesque Deo die ac nocte & gratiarum exsolverent actiones, & eleemosy∣nas, & alia pietatis opera exercentes, hospitalitatem pauperum sustentarent pro men∣sura facultatum. Consimiliter alii Reges in aliis Cathedralibus Ecclesiis & Praeben∣dalibus, & Conventualibus, quod videri potest si decurratur ad eorum instrumenta & modos donationum. Nec adeo libertati dederunt hujusmodi possessiones, quin tria sibi reservarent semper propter publicam Regni utilitatem, videlicet expedi∣tionem pontis et arcis reparationes vel refectiones, ut per ea resisterent hostium incursibus. Si igitur ista & consimilia dantur locis spiritualibus, & locorum Episcopis, tanquam certis personis, in Cathedralibus Ecclesiis dicimus, & Abbatibus, & Abbatiis, de patrimoniis & Laicis feudis Regum & Principum, quo jure poterit, praeter in juri∣am juris alieni, in alios usus praemissa convertere? Praesertim ad illos, ex quibus ori∣untur caedes, & incendia, & sanguinum effusiones, cum dicente Petro, Domine, si per∣cutimus in gladio? respondit Dominus, Converte gladium in vaginam. Item, si trans∣mitterentur substantiae Clericorum Angliae ad Italiam, unde procurarent pontis & ar∣cis refectionem, & expeditionem, si ingrueret necessitas? Unde sectarentur hospita∣litates? Quo modo morarentur in certis locis sibi deputatis? Item, praeter alia mala, quae possunt evenire adeuntibus Curiam Romanam de Regno Angliae per satellites Imperatoris, unum quasi in evidenti est, & in promptu, quod cum terra Imperatoris non distabat ab Anglia nisi modico freto, quod transmeari potest uno fluxu & refluxu maris, & tendat jam Imperator ad partes illas, verendum esset, ne sic provocatus hostiliter Regnum ingrederetur, prout dixit Magister Walterus de Ocre coram Rege in communi colloquio Baronum Londini: supplicans ex parte Imperatoris devo∣tissime Regem et Barones, quod non permitterent tallias fieri in Regno, vel a Clericis, vel a Laicis, in subsidium Domini Papae contra Imperatorem, inculcans mnloties, quod si secus fieret, sine pruritu tot accumulatis Regno bellis, scalperent se Rex & Regni Magnates usque ad ossa. Item, cum de voluntate & mandato & consilio Ecclesiae nuptui traderet Dominus Rex soro∣rem suam Imperatori, ex qua proles suscepit, quas de stirpe nostra & Anglorum san∣guine constat esse, quid aliud esset, contribuere contra Imperatorem, nisi confundere oriundos ex natione nostra? quod absit. Et quid aliud esset, nisi dare occasiones Im∣peratori, ne possit Domino nostro Regi subvenire in recuperationem terrarum sua∣rum? Item, si attenderet Dominus Papa afflictiones & jacturas, quas sustinuit An∣glia per Ludovicum Regem Francorum, qui hostiliter ingressus est eam, qui nec pe∣percit Ecclesiis, nec Ecclesiasticis personis, sed omnia depraedatus est, ita quod vix

Page 608

poterunt hactenus Praelati Angliae respirare, non adderet afflictionem afflictioni su∣per afflictos: imo consultius exigeret aestimationem damnorum, quae fuerunt illata Ecclesiae, & exinde promoveret exercitus suos in hostes, quod facere posset, etiam contradicente Rege Angliae, & sine convocatione Imperatoris contra Regem & Reg∣num. Item, aurum habet Ecclesia, Civitates, munitiones, & Castra, quae etsi non suf∣ficiant contra tantum Principem, advocet ad manus suas beneficia Italicorum & Ro∣manorum quae non modica contulit eisdem, tam in Anglia quam in aliis Regionibus: & ex eorum fructibus, quos ita beneficiavit, sumptus faciat hostiles, & non de no∣stris, scilicet de his quae nobis non contulit, imo soli contulerunt patroni, quantum in ipsis fuit, quos oportet de necessitate sustentare, si vergant ad inopiam. Attende∣re etiam deberet, quod Pharao in afflictione populi Israelitici, Sacerdotes & Levitas ab omnibus hujusmodi exact onibus absolvit.

Rex igitu his suprdictis provocatus injuriis, & Romanorum multiplici lacessitus* 1.15 avaritia, Domino Papa scribit sic:

Notes

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.