The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.

EOdem quoque anno facta est praedicato solennis, tam in Anglia quam in Fran∣cia,* 1.1 a fratribus Praedicatoribus & Minoribus, & aliis famosis clericis, theo∣logis, & religiosis, per authenticum domini Papae; cruce se signaturis plenam concedentibus peccatorum indulgentiam, de quibus confessi vere fuerint poeniten∣tes. Qui civitates, castella, & pagos peragrantes, & in temporalibus multa re∣media promittentes, scilicet de * 1.2 usuris contra Judaeos ne amplius currerent, & pro∣tectionem domini Papae in redditibus & rebus impignoratis pro viaticis suis omni∣bus cruce signatis, infinitum populum, ad votum peregrinationis accinxerunt. Et postea misit Dominus Papa in Angliam, fratrem Thomam Templarium familia∣rem suum, cum authentico suo; ut quos vellet, & prout expedire videret, cruce signatos, accepta pecunia, quam se ducebat utilius ad promotionem Terrae sanctae expensurum, a voto peregrinationis absolveret. Quod cum viderent cruce signati, admirantes insaciatam Romanae curiae cupiditatem, mag∣nam conceperunt mentibus indignationem, quod tot argumentis nituntur Romani tam impudenter loculos emungere populorum. Addiderunt namque Praedicatores: Quod si quis cruce signatus vel non signatus, qui in propria persona iter peragere non posset tam laboriosum, quod facultas permitteret in bonis, in subsidium Terrae sanctae conferre non omitteret, & sic plenissime indulgentia gauderet praenominata. Sed haec omnia auditores suspectos reddiderunt. Dicebant namque: Ecquis dispensator noster fidelis erit? Sicque fact∣um est, quod Dominus Papa, concepta indignatione adversus populum, movit guerram, nummos extorquens; collegit decimam ex omnibus regionibus, et infinitam pecuniam adunavit, ut Ecclesiam defenderet. Sed cito pace composita, facti sunt Papa et Impera∣tor

amici, sed nunquam pecunia fuerat restituta. Et sic diatim, multorum devotio, fidesque titubavit plurimorum.

a 1.3 Pope Alexander the 3d. and the Council of Lateran, about the year 1166. taking upon them the power and right to define what Children were legitimate, and who were Bastards, made these summary Decrees concerning it. Ante Matrimoni∣um geniti, per Matrimonium post contractum fiunt legitimi. Non est exhaeredandus, quicunque ante desponsationem est natus. Ad Re∣gem, non ad Ecclesiam pertinet de rebus haereditariis judicare. The two first of these Decrees being contrary to the Common Law of England, re∣solving all Children born before Marriage to be illegitimate, and not inheritable to their Parents, though afterwards lawfully coupled in Matrimony: Thereupon there arose a great question in England between the Bishops, Nobles, and Kings Judges, concerning this point, (long before the Statute of Merton) under King Henry the 2d. thus expressed by b 1.4 Glanvil, upon a Writ directed to the Archbishop of Canter∣bury from the Kings Temporal Court, in a real action, wherein the Tenant alledged Bastardy in the Demandant, Quod ipse Bastardus sit natus ante Matrimoni∣um ipsorum. Et quoniam ad Curiam meam non •••• ectat agnoscere de Bastardia, eos ad vos mitto, mandantes, ut in Curia Christianitatis inde facias quod ad vos spectat. Et cum loquela illa debitum coram vobis finem sortita fuerit, mihi Liter is vesiris significetis quid inde coram vobis actum fuerit, &c. Circa hoc autem orta est Quaestio; Si quis antequam pater matrem suam desponsaverit, fuerit genitus vel natus, utrum talis filius sit legi∣timus haeres, cum postea matrem suam desponsaverit? Et qindem, licet secundum Canones et Leges Romanas talis filius sit legitimus haeres, tamen secundum jus et consuetudinem Regni, nullo modo tanquam haeres in haereditate sustinetur, ut haereditatem de jure Regni petere potest. Sed orta super hoc tamen contentione, utrum scilicet genitus an natus fuerit ante despon∣sationem, an post, discutietur id, ut dictum est, coram judice Ecclesiastico? & quod ab eo ju∣dicatum fuerit, id Domino Regi vel ejus Justiciario scire faciet; Ita tamen, quod secun∣dum quod judicatum fuerit in Curia Christianitatis de Matrimonio, scilicet, utrum fuerit ille qui haereditatem petit, natus vel genitus ante Matrimonium contractum, vel post? In Curia Domini Regis supplebitur de adjudicanda vel abjudicanda ipsi, haereditate super qua contentio est, ita quod per judicium Curiae haereditatem ipsam obtinebit vel cla∣meum suum perdet. The Bishops to advance their own Courts above the Kings, and the Canons made by the Pope and Lateran Council at Rome, above the Common Law and custome of the Realm in this particular, * 1.5 refused to return any Certificate in such cases, upon the Kings Writs directed to them, or to act any thing against the Churches Canons, and were very importunate with the Nobles in the Parliament held at Merton, Anno 20 H. 3. to alter the Common Law in this point, according to their Canons, which the Nobles peremptorily refused to do, as the Statute or Merton cap. 9. and Henry de Bracton (a Learned Judge, who lived in that age) more fully informs us, in his excellent Discourse concerning Bastardy. c 1.6 Qua∣liter opponi debeat Bastardia in primis videndum. Proponi quidem solet aliquando cum adjectione causae, quare Bastardus sit, & quandoque sine causa: sed quoniam ubi causa non adjicitur, sub tali responsione poterit esse obscuritas & incertitudo, quia cum sciri non poterit ad quod forum pertinere debeat cognitio, non refert, Utrum quis omnino non respondeat, vel obscure: ut si dicat tenens simpliciter, quod petens nihil juris habet, in re petita, quia Bastardus est, & paratus est probare Bastardiam ubi & quando debuerit, si prohibitio ex tali probatione & responsione statim mitta∣tur ad Curiam Christianitatis, ita poterit quidem probatio quaelibet indifferenter fieri in Curia Christianitatis, quae in quibusdam est contraria Legi & Consuetudini Angliae, quod esse non debet, cum nihil aliud sit sub tali obscuritate transmittere in∣quisitionem de Bastardia faciendam ad Curiam Christianitatis, quam venire contra Legem & Consuetudinem Angliae. Ad talem igitur errorem tollendum, necesse est causam addiscere, ut si dicat tenens, frater nihil juris habes in terra petita quia Bastar∣dus es, quia Pater tuus nunquam desponsavit matrem tuam. Talis cognitio Bastar∣diae recte pertinet ad judicem Ecclesiasticum, ex quo praecise deductum est Matrimoni∣um, quia non pertinet ad judicem secularem discussio, utrum sit ibi Matrimonium vel non? cum ipse cui objicitur dicat contrarium. Idem erit si dicat, frater nihil juris habes in terra illa licet Matrimonium intervenerit, quia inter Patrem tuum & Ma∣trem

tuam contractum fuit Matrimonium illegitimum, ex quo prius contraxit cum quadam quae vixit tempore quando contraxit cum matre tua. Est igitur ad Curiam Christianitatis inquisitio in hoc transmittenda, quia ad judicem secularem non per∣tinet discussio, quis eorum & quae illarum sit legitima uxor, & quae non. Item, oppo∣ni poterit Bastardia cum adjectione causae, ut supra, sed non erit ad Curiam Christia∣nitatis inquisitio demandanda, quia nihil pertinet ad judicem Ecclesiasticum cognos∣cere de prioritate, vel posterioritate nativitatis ejus cui opponitur Bastardia, cum sponsalia vel Matrimonium hinc inde concessa sint, non magis quam si quis ita diceret, frater nihil juris habes in terra illa, & si jus haberes, petere non potes, quia petis de tempore Henr. senioris vel ulterius quod omnem excludit••actionem: vel si dicat tenens sic, frater nihil juris habes in terra petita quia Bastardus, quia natus fuisti per tan∣tum tempus ante sponsalia vel Matrimonium contractum inter Pa∣trem tuum et Matrem tuam. Et quia hinc inde conceditur Matrimonium, bene poterit Rex in Curia sua inquirere sine alicujus praejudicio, utrum talis cui objicia∣tur, natus sit ante Matrimonium vel post? sicut inquirere poterit in aliis casibus, utrum natus in tempore Regis H. vel Regis J. & maxime in defectum Episcoporum, quia contrarii sunt Legibus et Consuetudinibus Angliae, nec etiam magis injurio∣sum est quam si Rex in placito Dotis in Curia sua fieri faciat inquisitionem, utrum mulier dotem petens dotata sit ad ostium Ecclesiae vel alibi? vel utrum sponsalia vel Matrimonium publicum sit, vel clandestinum? Et cum in Curia Domini Regis, Anno Regni sui Vicesimo, in crastino Sancti Vincentii apud Merton, coram Venerabili Patre tunc Cantuariensi Archiepiscopo, & coram Suffraganeis suis omnibus, & coram ma∣jore parte Comitum & Baronum Angliae, tunc & ibidem existentium pro Coronati∣one Regis & Reginae, pro quo omnes vocati fuerunt, generaliter tractatum esset de communi utilitate totius Regni, super pluribus articulis Regem & Reginam tangenti∣bus, inter alia tractatum esset de hujusmodi objectione Bastardiae, Utrum (viz.) quis natus ante sponsalia et Matrimonium haberi possit pro legi∣timo, sicut ille qui post Matrimonium natus fuit? Ad quod omnes Episcopi responderunt, Quod omnes illi qui nati fuerunt ante sponsalia vel Matri∣monium, ita erunt legitimi sicut illi qui nati erunt post Matrimonium quoad Domi∣num Deum, & quoad Ecclesiam, * nec voluerunt, nec potuerunt sine praejudicio Ec∣clesiasticae* 1.7 dignitatis respondere ad Breve super hujusmodi inquisitione facienda de Bastardia, rescribere Domino Regi, (viz.) utrum ante vel post, quia hoc esset in praejudicium Sanctae Ecclesiae, ut dicebant, sed rogabant Reegm & Magnates, quod ad hoc consensum praeberent, quod nati ante Matrimonium quoad omnia legitimi esse possent sicut illi qui post: et omnes Comites et Barones, quotquot fuerunt, responderunt una voce, * 1.8 Quod nolue∣runt Leges Angliae mutare, quae usque ad tempus illud usitatae fue∣runt et approbatae. Postea vero die Jovis proxime post festum Sancti Dionysii, An∣no eodem, coram ipso Domino Rege, & subscriptis convocato consilio, provisum fuit, & concessum ab ipso Domino Rege coram Venerabili Patre E. Cantuariensi Archiepiscopo, R. Cicestr. Episcopo, Domini Regis Cancellario, R. Dunolm. Epis∣copo, H. Elyens. Episcopo, Episcopo Norwic. Episcopo London. Episcopo Bathon. Episcopo Exon. Episcopo Karleol. Episcopo Hereford. & Episcopo Roffen. Item coram Baronibus subscriptis Richardo Comite Cornubiae, & Petro G. Com. Marr. I. Com. Linc. W. Com. Warham. J. Com. Cestr. W. Com. Ferr. F. Com. Warr. H. Com. Kanc. H. de Ver Com. Oxon. H. Com. Hereford. Simon de Monte-forte Com. Leic. Item coram Baronibus subscriptis Radulpho de Tony, Philippo de Albinaco, R. filio Michaelis, H. filio Machute, J. Marescall, G. de Lucy, R. de Argento, H. Dispensa∣tore, W. de Say, W. Bardolph, W. de Cantelupo, seniore, & W. juniore, R. Sylkard, W. de Bromich, A. de Sancto Amando, B. Curiall, E. de Syngoy, R. de Mussengoy, B. de Paucy, G. de Lucy, R. filio Hug. & aliis quampluribus tunc ibidem praesentibus, quod de caetero cum Bastardia objecta fuerit alicui de tali causa in Curia Domini Regis quod Bastardus sit, & ideo Bastardus, quia natus ante sponsalia vel Matrimonium contractum inter Patrem suum & Matrem suam, mittatur loquela ad ordinarium loci, & fiat inquisitio per hac verba, utrum (viz.) talis natus fuerit ante sponsalia vel Matrimonium, vel post? Et rescribat ordinarius per eadem verba Domino Regi sine aliqua cavillatione. Et in inquisitione illa facienda cesset omnis appellatio, sicut in omni alia inquisitione de Bastardia de qua inquisitio demandanda fuerit alicui ordinario

facienda & maxime, quod milla fiat appellatio extra Regnum si de necessitate contingat appellari: & tunc praeceptum fuit, quod ita teneretur & observetur in futuro, tam de illis, quam de quibus judicium ex tunc faciendum esset in Curia Domini Regis, tam de placitis inceptis quam incipiendis cum hujusmodi Bastardia ob∣jiciatur ex tali causa. Et quod Assisa mortis antecessoris processit in Curia Domini Regis super hujusmodi Bastardia infra aetatem petentium, & ubi jurata dixit quod non fuerunt Haeredes propinquiores quia nati fuerunt in adulterio ante Matrimoni∣um, probatur in itinere M. de Pateshull, in Com. Cant. Anno Regis H. filii J. unde∣cimo Assisa mortis antecessoris si Henricus Pamsore decen. Norlington. Rationibus igitur supra dictis & ex tali communi consensu, in electione Domini Regis esse po∣terit, utrum velit inquisitionem illam faciendam, demandare ordinariis, vel illam face∣re in Curia sua, quia si illam in Curia sua fecerit cum exceptio ei data fuerit & aperta & ex certa causa non debet responsio esse obscura, sed sicut opponit exceptio quod secundum Legem & Consuetudinem Angliae Bastardus est, eo quod natus ante sponsalia vel Matrimonium, et sic ex tali causa replicare debet pe∣tens et dicere, quod legitimus est ex causa contraria, quia natus est post sponsalia vel Matrimonium, et sic contradicere intentioni tenen∣tis, quia non contradicit, sed dicit simpliciter quod legitimus sit, et paratus probare se legitimum ubi debuerit, quia ad causam non re∣spondet. Debet igitur dicere causam, quod legitimus quia natus est post sponsalia vel Matrimonium; si autem ex tali obscura responsione mittatur ad Curiam Christiani∣tatis, & rescribatur obscure, quod legitimus, vel si causa objecta fuerit & non rescri∣batur per eadem verba, sed quod legitimus sit, in defectum Curiae Christianitatis fiat inquisitio in Curia Domini Regis, utrum ante Matrimonium vel post? quia vi∣detur per hoc quod ibi possit esse fallacia, & verum rescribatur & falsum, sed diver∣sis respectibus, quia poterit esse legitimus secundum statuta Ecclesiae quantum ad or∣dines, & quantum ad dignitates, & quantum ad Leges & Consuetudines Angli∣canas Bastardus, quantum ad successiones, quia ibi licet legitimus ad praedicta sive ante sive post. Et cum taliter objecta fuerit Bastardia ex causa tali, si petens obscure re∣spondeat, denegetur ei actio ac si nihil respondisset, & tenens se teneat in pace. Si autem tenenti objecta fuerit, & sic obscure responderit, quasi indefensus rem pos∣sessam amittat, quia non omnino respondere vel obscure, ad paria judicantur, &c.

The Pope & Popish Clergy having made a 1.9 Marriage one of their seven Sacraments of the Church, under the new Testament, though very improperly, it being institu∣ted for Adam and all his Posterity at the very Creation, common to all Pagan Nati∣ons as well as Christian, (if not to some birds and beasts, who by the instinct of nature couple themselves together two & two, by a kind of conjugal tye, as Doves, &c.) and altogether inconsistent with their Sacrament of Orders, which it totally nulls and pro∣phanes by their Doctrine and Romish Canons, b 1.10 inhibiting Priests Marriage as incon∣sistent with their Orders, and nulling, defiling their Sacerdotal function more then professed Whoredome or Adultery. Thereupon inferred, that the King and his Temporal Courts, Judges, had no Jurisdiction at all in cases of Marriage, Divorce, or Bastardy, but only Popes, c 1.11 Bishops, and Courts Christian, as if Kings, and their Temporal Judges, Courts, were not Christian. Upon which mistake d 1.12 Bracton makes this inference, in the case of Bastardy. Ad Papam et ad Sacerdotium quidem per∣tinent ea quae spiritualia sunt, (true only in a qualified, ministerial sense) ad Re∣gem vero et ad Regnum ea quae sunt temporalia, juxta illud, Coelum Coeli Domino, terram autem dedit filiis hominum. Et unde ad Papam nihil pertinet ut de temporalibus disponat vel ordinet, non magis quam Reges vel Principes de spiritualibus, ne quis eorum falcem immitat in messem alienam, (which subverts the Popes Temporal Monar∣chy.) Et sicut Papa ordinare potest in spiritualibus quoad ordines et dignitates, ita potest Rex in temporalibus de haereditatibus dandis, vel haeredibus constituendis fecundum consuetudinem Regni sui. Habet enim quodlibet Regnum suas consuetudines & diversas; poterit enim una esse consuetudo in Regno Angliae, & alia in Regno Franciae quantum ad successiones, Which he further proves in this case of Bastardy. Wherein the Law being thus setled, declared in England, the King by this memorable Writ setled the like Law,

and the Statute of M••rron in Ireland, and resolved some other points in Law there controverted, according to the Laws then used in England, upon the supplication of the Archbishop of Dublin, and chief Justice of Ireland, to be resolved therein.

Notes

• * 1.1

  Mat. Paris Hist. Angl. p. 418.
• * 1.2

  See here p. 448. 449.
• a 1.3

  Surius Con∣cil. Tom. 3. ps 620. See Cook 2 Instit. p. 96, 97. & 1 Instit. Sect. 399, 400. See Brooke and Fitzherbert Title Bastardy.
• b 1.4

  De Legibus & Consuetudini∣bus Angliae, lib. 7. c. 14, 15. See here p. 445.
• * 1.5

  Here p. 445.
• c 1.6

  De Legibus & Consuetudini∣bus Angliae, lib. 5. De Excepti∣onibus, c. 15. f. 416, 417, 418.
• * 1.7

  Nota.
• * 1.8

  See Cookes 2. Justit. p. 96. 97.
• a 1.9

  Surius Con∣cil. Tom. 4. p. 496, 729, 971. Richardus de Med. Villa. in 4. Distinct. 26. Artic. 4. qu. 2. Summa Angel∣lica & Rosella Tit. Matrimo∣nium & Sacra∣mentum.
• b 1.10

  Surius Con∣cil. Tom. 4. p. 472. Tom. 1. p, 257. See Clau∣dius Espensaeus de Continentia. Dr. Halls ho∣nour of the Married Clergy.
• c 1.11

  Matrimonia∣lis causa hodie ad Episcopum pertinet. Grati∣an Caus. 33. qu. 2. Surius Tom. 4. p. 972, 982.
• d 1.12

  Lib. 5. c. 19. f. 417. b.