The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.

About this Item

Title
The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.
Author
Prynne, William, 1600-1669.
Publication
London :: Printed for the author by Thomas Ratcliff, and are to be sold by Abel Roper ... Gabriel Bedell ... and Edward Thomas ...,
1665-1668.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Henry -- III, -- King of England, 1207-1272.
Edward -- I, -- King of England, 1239-1307.
Constitutional history -- Great Britain -- Sources.
Great Britain -- History -- 13th century -- Sources.
Great Britain -- Church history -- 13th century -- Sources.
Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/A70866.0001.001
Cite this Item
"The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A70866.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 13, 2024.

Pages

DUm autem Rex Anglorum cum innumera Armatorum copia circa maritima, Regis* 1.1 Francorum prestolaretur adventum, applicuerunt duo fratres de Militia templi apud Doveram, & venientes amicabiliter ad Regem dixerunt ei, Missi sumus ad te,

Page 271

O Rex potentissime, ex parte Pandulphi subdiaconi ac Domini Papae familiaris, qui pro utilitate vestra, & Regni vestri, vobiscum petit habere colloquium: proponet enim quan∣dam tibi pacis formam, qua poteris Deo & Ecclesiae reconciliari: licet in Curia Romana jure Regni Angliae abjudicatus fueris, & sententialiter condemnatus. Rex vero cum Templariorum verba intellexisset, misit Templarios memoratos propter Pandulphum quantocius transfretare. Venit ergo Pandulphus, (ut dictum est) invitatus ad Re∣gem, & apud Doveram, cum ipso loquutus est, dicens: Ecce Rex Francorum poten∣tissimus in Ostio Sequanae fluminis cum innumera navium multitudine & maximo, militum, equitum, peditumque stipatus agmine ad hoc expectat, ut majoribus adhuc vallatus catervis, super vos & Regnum vestrum hostiliter veniat, & quasi Domino & summo Pontifici rebellem, a Regno te violenter depellat, atque authoritate sedis A∣postolicae Regnum Angliae perpetuo jure possideat. Veniunt & cum illo omnes Episcopi dudum ab Anglia proscripti, cum Clericis & Laicis exultantibus: ut ipso duce sedes Episcopales, cum rebus aliis, te invito recipiant, & obsequium vobis olim & antecessoribus vestris exhibitum, ipsi de caetero reverenter impendant. Jactat se praeterea idem Rex Chartas habere omnium fere Angliae Magnatum de fidelitate & subjectione, unde plenam concepit securitatem ad finem optimum rem perducere inchoatam. Consule ergo saltem nunc quasi in extremis agenti, utilitati tuae, ut ad poeni∣tentiam redeas, & Dominum quem contra te ad vindictam provocasti gravissimam, placere ne differas, si enim sufficientem volueris praestare cautionem, judicio Ecclesiae parendi, & humiliari pro ipso, qui se pro te humiliavit, poteris ex Clementia sedis Apostolicae Regnum recuperare, a quo pro contumacia Romae abjudicatus fuisti. Nunc autem ne supergaud∣ant de e inimici tui, revertere ad cor tuum, cavens ne te in talem difficultatem inducas, de qua te volens expedire non valeas.

Rex denique Johannes his auditis ac medullitus intellectis, confusus est valde, & mente nimis perturbatus, videns undique sibi periculum imminere. Erant enim quatuor causae principales quae ipsum ad poenitentiam simul ad satisfactionem compulerunt. Prima▪ Quod jam per quinquenium excommunicatus permanserat. Deumque & Sanctam Eccle∣siam in tantum offenderat, quod de salute animae penitus desperabat. Secunda, Quod Re∣gis Francorum adventum metuebat, qui circa maris littora cum innumera Armatorum copia expectans, insidias suae dejectionis parabat. Tertia, Quod si forte cum hostibus su∣pervenientibus belli certamen iniret, Verebatur ne a Magnatibus Angliae, & propria gen∣te, solus in Campis relinqueretur, aut inimicis ad perdendum traderetur. Quartam, Vero causam aliis plus omnibus timebat: Instabat enim dies Dominicae Ascentionis, in qua juxta Prophetiam, P. Heremitae, de quo superius relatum est, cum ipsa vita Regnum, tam temporale quam aeternum amittere verebatur. His autem & consimilibus causis in dessera∣tionem dilapsus, persuasionibus Pandulphi & quievit, & subscriptam pacis formam non sine dolore concessit. Iuravit ergo Rex, tactis Sacrosanctis Evangeliis in praesentia Pandulphi, se judicio Ecclesiae pariturum, & sexdecim cum eo Comites & Barones ex potentioribus Regni in animam ipsius Regis, Quod si forte facti poeniteret eum pro possibilitate ad satis∣factionem compellerent.

Hereupon this perplexed King, intoxicated by Pandulphus, entertained the most dishonourable terms of Peace that ever were formerly proposed to him.

Notes

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.