EOdem tempore, cum Walo Legatus de progressu Lodovici in Angliam certificatus* 1.1 fuisset, ipse ut diligens mandati executor Apostolici, ipsum sequuturus transfre∣tavit, atque illaesus inter hostes transiens, apud Gloverniam ad Regem Iohannem per∣venit. Quem Rex cum magna alacritate suscipiens, spem suam to∣tam in eo posuit hostibus resistendi. At Legatus, Episcopis, Abba∣tibus, cum Clericis, quos habere poterat convocatis; Lodovicum nominatim cum complicibus et fautoribus suis, et praecipue Magi∣strum Simonem de Languetuna, pulsatis campanis et candelis ac∣censis, excommunicavit; praecipiens Episcopis et aliis universis, ut singulis dominicis diebus, ac festivis per totam Angliam sententiam publicarent. Sed ad haec Magister Simon de Languetuna, et Ma∣gister Gervasius de Hobrugge, Ecclesiae Sancti Pauli Londinensis Praecentor, cum quibusdam aliis, dixerunt se pro jure et statu Lodo∣vici appellasse, unde sententiam illam irritam habuerunt et inanem. Such a pitifull Bug-bear was it.
In the mean time Lewes his Proctors at Rome endeavoured to satisfie the Pope that King Iohn had no good Title to the Crown of England, and to make good his own Title thereunto, craving Justice against him therein, which put Pope Innocent to a great dilemma, as this account of these proceedings evidenceth.