The works of the reverend and learned Henry Hammond, D.D. The fourth volume containing A paraphrase & annotations upon the Psalms : as also upon the (ten first chapters of the) Proverbs : together with XXXI sermons : also an Appendix to Vol. II.
Hammond, Henry, 1605-1660.
Page  792

CAP. X.

Argumentum ex Eutychio. Eutychii 〈 in non-Latin alphabet 〉. Episcopi in Aegypto plures praeter Alexandrinum. 〈 in non-Latin alphabet 〉 Episcopus Anianus. Hieronymus cum Eutychio non concordat. 〈 in non-Latin alphabet 〉 ad Epis∣copos, electio ad Presbyteros pertinere potest.

§. 1. REstat unicum Argumentum, quod contra Thesin nostram satis prosperè militasse quibusdam creditur, Ex Annalistâ illud Alexandrino, aut Originum scriptore Eutychio, Authore certè (ne quid gravius dicam) non adeò venerando, produxit *D. Blondellus, Qui post Marci Ecclesiae Alexandri∣nae fundatoris tempora, usque ad Demetrium ejusdem Ecclesiae Episcopum, Patriarchas singlos Alexan∣drinos electos, & cum ordinatione manuum ordinatos à Presbyteris 12, ídque ex ipsius Marci jussu factum esse affirmat.

§. 2. Facilis itidem responsio, nullam hâc in re Eutychio fidem deberi, ut qui assertioni huic apertâ 〈 in non-Latin alphabet 〉 viam muniverit, nullam ante Demetrium in universâ Aegypto, praeter Patriarcham Alexandri∣num, Episcopum fuisse pronuntians.

§. 3. Verùm potior multò testis Eusebius, l. 6. c. 1. apud quem 〈 in non-Latin alphabet 〉, i. e. plurium in Aegyto dioecesium, (quas sine Episcopis, qui illis praeficerentur, fuisse nemine credibile erit) mentio re∣peritur, quarum, inquit ille, 〈 in non-Latin alphabet 〉Demetrius post Julianum suscepit.

§. 4. His addi secundò potest, Patriarchatum (quem ab ipsius Marci temporibus *Eutychius ipse ag∣noscit) civitatis istius Episcopo neutiquam competere potuisse, si nulli in universâ provinciâ Episcopi es∣sent, quibus praeponeretur; Ideóque quod ab eodem Eusebio de Marco affirmatur, l. 2. c. 〈 in non-Latin alphabet 〉. dignum est quod his addatur, eum nempe 〈 in non-Latin alphabet 〉, plures in ipsâ Alexandria constituisse Ecclesias, (quas sub nomine 〈 in non-Latin alphabet 〉Anianus suscepit, c. 〈 in non-Latin alphabet 〉.) Tantam enim multitudinem eorum fuisse, qui 〈 in non-Latin alphabet 〉ex primâ Marci aggressione Christi fidem amplexabantur, 〈 in non-Latin alphabet 〉, sanctissimo vitae ejus instituto ad fidem allecti, ut Philo Judaeus Apostolorum〈 in non-Latin alphabet 〉, missus ad Caium Imperatorem legatus, ipsorum 〈 in non-Latin alphabet 〉 sibi delineandam scriptis suis putaret.

§. 5. Nec illud tantùm. Videatur liber 〈 in non-Latin alphabet 〉. & ex eo Eusebius hist. l. 2. c. 〈 in non-Latin alphabet 〉. Describit, inquit ille, 〈 in non-Latin alphabet 〉, Aegyptiacum hunc praesidendi modum inter eos qui Ecclesiastica ministeria obierunt. Is verò duobus absolvebatur, 〈 in non-Latin alphabet 〉, Diaconorum ministeriis, & supremis, super omnes, Episcopatus, vel Episcopalis honoris praesidentiis. Omnia quidem ad aliarum Ecclesiarum ritum amussitata, nec quicquam extra orbitam, quo sibi sic prolixè placeant, aut exultent Presbyterani.

§. 6. Tertiò, de Valentino affirmat *Tertullianus, Episcopatum ab eo affectatum esse, ut qui eloquio multum potuit, cùm verò spe istâ excideret, aliúsque ex causâ martyrii ei anteponeretur, ad haeresim divertisse. In Aegypto illud factum esse satis constat, ipsum quippe Valntinium,*Epiphanio teste, 〈 in non-Latin alphabet 〉ex divisione Athribite, satis ab Alexandriâ dissitâ, oriundum, nec igitur causam sub∣esse, cur aut Alexandrinum Patriarchatum ab Athribite affectatum, aut nullos praeter Alexandriae Patriar∣cham in Aegypto Episcopos fuisse suspicemur.

§. 7. Imò quartè, eundum hunc Marcum in Pentapoli Ecclesias constituisse, author est vitae ejus scrip∣tor apud Photium, quas igitur Patriarchae Alexandrino subjici jubet Canon Nicenus 6. ut & Aegypti & Ly∣biae reliquas, ídque ex antiquo & primitivo more in Ecclesiis illis obtinente.

§. 8. Quintò, in Epistolâ Adriani Imperatoris, apud *Vopiscum, eorum mentio occurrit, qui se Christi Episcopos dicunt, ídque in Aegypto, ubi Serapis colebatur, & ne Episcopos pro Presbyteris sumi putemus, statim distinctè adjicitur, Nemo Christianorum Presbyter.

§. 9. Sextò, Hieronymus ipse, cui sic amicè suffragium suum dedisse Eutychium gloriantur, cum Euty∣chio non concordat, Ep. 85. ad Evagrium.* Ille certè, electionem Episcopi usque ad Heraclam & Dio∣nysium penes Presbyteros fuisse affirmat, at ordinationis, aut impositionis manuum Presbyterorum, nulla lli mentio est, nullum vestigium, nec vola, nec manus, ut dici solet. Illa quidem 〈 in non-Latin alphabet 〉 ab Epis∣copis Aegypti, ex Marci jussu, nunquam non adhiberi, & interim electio ad Presbyteros Alexandrinos per∣tinere potuit. Nec quicquam igitur hinc concludi poterit, quod Presbyteranorum〈 in non-Latin alphabet 〉 faveat, At ex adverso, ab ipso Marco, Ananiam, seu Anianum, ut Episcopum & Patriarcham, eúmque in excelsiori super Presbyteros gradu in Ecclesiâ illâ collocatum esse. Imò quam primum alii in Aegypto Episcopi essent, quorum manus Patriarcha huic imponi potuerunt, Patriarcham ab illis constanter institutum, & conse∣cratum fuisse, nec denuò ad Presbyteros actum istum rediisse, Eutychii, si opus sit, testimonio firmabitur. At de istis satis.