The dead mans real speech a funeral sermon preached on Hebr. xi. 4, upon the 29th day of April, 1672 : together with a brief of the life, dignities, benefactions, principal actions, and sufferings, and of the death of the said late Lord Bishop of Durham / published (upon earnest request) by Isaac Basire ...

Adjutorium nostrum in No∣mine Domini, qui fecit Caelum & Terram.

In Nomine & Honore ejusdem Domini Dei nostri, Patris, & Filii & Spiritus Sancti, Sum∣mae ac individuae Trinitatis.

QƲoniam Statutum est omnibus semel mori, & Corpus unius∣eujusque dissolutum iri, tem∣pus verò dissolutionis meae cùm incer∣tum sit, de qua tamen quasi in propin∣quo esset, assiduâ animi meditatione sollicitus, & frequenti Corporis infir∣mitate pulsatus, subinde cogito; Ego Johannes Cosinus, humilis Ecclesiae Dei Administer, & modò permissione altissimi Episcopus Dunelm. non ponens spem meam in praesenti hac vitâ, sed ad alteram (quae futura est) in Caelis aeternam, ex divina tandem miseri∣cordiâ,

adipiscendam semper anhelans, & humiliter orans pro salute animae meae, ut per merita Jesu Christi Filii Dei vivi, & Redemptoris ac Media∣toris nostri unici, omnia mea mihi re∣mittantur delicta; hoc Testamentum, continens ultimam voluntatem meam, sanâ mente & puro corde condo, or∣dino, & facio, in hac formâ quae se∣quitur.

Ante omnia, Domino nostro Deo Omnipotenti gratias ago quas possum maximas, quòd me ex Fidelibus, & bonis Parentibus in hanc vitam nasci, atque in Ecclesiâ suâ, per Sanctum Ba∣ptismi Lavacrum ab ipso institutum, ad vitam aeternam renasci voluerit, me{que} à juventute meâ in doctrinâ sanâ erudi∣verit & sanctorum suorum participem effecerit, fidem{que} non fictam vel mor∣tuam, sed veram & vivam in animo meo impresserit, unà cum adjunct â spe firmâ fore posthac ut perducar ad vi∣tam sempiternam. Quae quidem fides in co consistit ut adoremus & venere∣mur deum, in eum{que} credamus, &, in quem misit, filium ejus dilectissimum, verbum aeternum ante secula genitum,

Jesum Christum Dominum nostrum, qui propter nos nostram{que} salutem, ex bea∣tissimâ Virgine Mariâ, superveniente in eam spiritu sancto, carnem in saeculo sumpsit & homo factus est; deinde na∣tus, passus, crucifixus, mortuus ac sepul∣tus, & postquam ad inferos descendisset, ex sepulchro suo resurrexit, & captivam ducens captivitatem, adscendit in Coe∣los, ubi ad dexteram Dei Patris sedet, & regnat in aeternum; inde verò, spi∣ritum sanctum (in quem pariter nobis credendum est) misit, a Patre Filio{que} procedentem, per quem largissimè dona distribuit hominibus, & Ecclesiam suam Catholicam in communione sanctorum, in Divinis Sacramentis, in verâ fide, in doctrinâ sanâ, ac moribus Christi∣anis instituit; unà cum remissione pec∣catorum piis omnibus, & dignos in eadem Ecclesiâ paenitentiae fructus pro∣ferentibus, impertiendâ; quibus etiam quum in supremo saeculi die de Coelis re∣diturus ut mortuos resuscitet, & om∣nes judicet, collaturus est aeternam bea∣titudinem; reliquis verò infidelibus, aut qui secundum carnem vixerint, & con∣verti, sive paenitentiam agere nolenti∣bus

aeternum supplicium irrogaturus. In hac Fide, quae totius sacrae Scriptur ae summa est, & absolutissimum compen∣dium, sanctis (Judae vers. 3.) semel tradita, & ab Apostolis, eorum{que} suc∣cessoribus propagatâ, at{que} ad nos us{que} derivata vivere me profiteor, & ut in ea ad▪ ultimum vitae spiritum constan∣ter ac sine haesitatione perseverem & moriar, assiduis quantum possum pre∣cibus à Deo contendo; unitaetem in∣tereà colens & servans vinculum pacis ac charitatis cum omnibus ubi{que} Chri∣stianis, qui inter tanta Ecclesiae mala, distractiones & calamitates (quibus equidem non possum non illachrymari) hanc fidem integrè admittunt, nullam{que} ejus partem in dubium vocant. Spero etiam, quae est Dei Christi{que} 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Servatoris nostri benignitas omnes eos, qui haec à Deo revelante tradita simpli∣citer nobiscum crediderint & piè vi∣xerint, in magno illo die Domini salvos fore, etiamsi singulorum rationem red∣dere, vel modum exponere, vel quae∣stiones circa ea exortas solvere, vel dum fortè satagunt Hallucinationes aliquot effugere, & penitùs ab errore immunes esse nequiverint.

Sed quàscun{que} olim Haereses & quae∣cun{que} etiam Schismata, quibuscun{que} tan∣dem nominibus appellentur, prisca & universalis sive Catholica Christi Ec∣clesia, unanimi consensu rejecit & con∣demnavit, ego pariter condemno & re∣jicio; unà cum omnibus earundem Hae∣resium fautoribus hodiernis, Secta∣riis & Fanaticis, qui spiritu malo acti mentiuntur sese spiritu Dei afflari. Ho∣rum omnium, inquam, Haereses & Schis∣mata, Ego quo{que} Ecclesiae nostrae Angli∣canae, imò Catholicae, Symbolis, Syno∣dis & Confessionibus addictissimus pa∣riter improbo constanter{que} rejicio, at{que} repudio. In quorum numero pono non tantùm segreges Anabaptistas & eorum sequaces (proh dolor!) nimiùm multos, sed etiam novos nostrates Independen∣tes & Presbyterianos, genus hominum malitiae, inobedientiae & seditionis spi∣ritu abreptum, qui inauditâ à seculis audaciâ & perfidia, tanta nuper per∣petrarunt facinora, in contemptum & opprobrium omnis Religionis & Fidei Christianae, quanta quidem non sine horrore dici aut commemorari queant: Quinetiam à corruptelis & ineptis

nuper{que} natis sive Papisticis (quas vo∣cant) superstitionibus, doctrinis, & assumentis novis in Avitam ac Primae∣vam laudatissimae olim tam Orthodoxae & Catholicae Ecclesiae Religionem ac fi∣dem jamdudum contra sacram Scriptu∣ram, veterum{que} Patrum Regulas ac mores introductis, me prorsus jam alie∣num esse, at{que} adeò à Juventute mea semper fuisse, sanctè, & animitùs ad∣severo.

Ʋbicun{que} verò Terrarum Ecclesiae, Christiano nomine censae veram, Pris∣cam & Catholicam Religionem Fi∣demque profitentur, ut Deum Patrem, Filium & spiritum sanctum uno ore & mente invocant ac colunt, eis, si me us∣piam actu jam nunc jungi prohibet vel distantia Regionum, vel dissidia ho∣minum, vel aliud quodcun{que} obstaculum, semper tamen animo, mente & affectu conjungor ac coalesco; id quod de Pro∣testantibus praesertim, & benè refor∣matis Ecclesiis intelligi volo: Funda∣mentis enim salvis, diversitatem, ut opinionum, ita quo{que} rituum circa res juxta adnatas, & minùs necessarias, nec universali veteris Ecclesiae praxi

repugnantes in aliis Ecclesiis (quibus nobis praesidendum non est) amicè, pla∣cidè & pacificè ferre possumus, atque adeo perferre debemus. Eis verò om∣nibus qui malè consulti quoquo modo me iniquis calumniis insectati sunt, vel adhuc insectari non desinunt, ego qui∣dem ignosco, & deum seriò precor, ut ipse quo{que} ignoscere, & meliorem eis mentem inspirare velit. Operam inte∣rim & mihi, & aliis omnibus fratri∣bus, praesertim Episcopis, & Ministris Ecclesiae Dei, quantum ex illius gratiâ possumus, dandam & conferendam esse existimo, ut tandem sopiantur, vel sal∣tem minuantur, Religionis dissidia, at{que} ut pacem sectemur, cum omnibus, & sanctimoniam. Quod ut fiat quàm ocyssimè, faxit Deus Pacis Autor & Amator concordiae. Cujus immensam misericordiam oro & obtestor, ut me in peccatis & iniquitatibus conceptum ab omni humanae infirmitatis labe & cor∣ruptela repurget, dignum{que} ex indigno per magnam clementiam suam faciat, mihi{que} passionem & immensa merita dilectissimi sui filii Domini nostri Jesu. Christi, ad delictorum meorum omnium

expiationem applicet: ut quum novis∣sima vitae hora non improvisa venerit, ab Angelis suis in sinum Abrahae rap∣tus, & in societate sanctorum & ele∣ctorum suorum collocatus, aeternâ foeli∣citate perfruar.

Haec praefatus quae ad Religionem & Animae meae statum ac salutem spe∣ctant, quae{que} Latino Sermone à me dictata at{que} exarata sunt, reliqua, quae ad sepulturam corporis, & bo∣norum meorum temporalium disposi∣tionem attinent, sermone patrio per∣scribi faciam, ac perorabo.

Vid. J. Will. &c.