A brief fourme of confession instructing all Christian folke how to confesse their sinnes, [and] so to dispose themselues, that they may enioy the benefite of true pena[n]ce, dooing the woorthy frutes therof, according to th'vse of Christes Catholique Church. Newly translated into English, and set foorth together with certaine other godly brief treatises and praiers, as is to be seene in the side folowing.

JMPLORA∣TIO DIVINI AVXILII c••ntra tentationem, cum insul∣latione contra Daemones ex spe & fiducia in Deum.

DOmine,* 1.1 quid multiplicati sunt, qui tribulant me? multi insurgunt aduer∣sum me.

Multi dicūt animae meae, Non est salus ipsi in Deo eius.

Tu autem, Domine, susceptor meus es, gloria mea, & exaltans caput meum.

Ego dormiui, & soporatus sum & exurrexi, quia Dominus sus••epit me.

Non timebo millia populi ••ir∣cundantis me: exurge Domine, saluum me fac Deus meus.

Domine deduc me in iustitia tua propt••r inimicos meos:* 1.2 diri∣ge in conspecto tuo viam meam.

Quoniam non est in ore eorū veritas, cor eorum vanum est.

Sepulcrum patens est guttur eorum, iudica illos Deus.

Decidāt à cogitationibus suis: secundùm multitudinem impie∣tatum eorum expelle eos, quo∣niam rritauerunt te domine.

Et laetentur omnes qui sperāt in te, maeternum exultabunt, & habitabis in eis.

Domine vt▪ scuto bonae vo∣luntatis tuae coronasti nos.

Domine deus meus, in te spe∣raui,* 1.3 ••a••uum me fac ex omnibus persequentibus me, & libera me.

Nequando rapiat vtleo ani∣mam meam, dum non est qui re∣dimat, neque qui saluum faciat.

Exurge domine in ira tua, & exaltare in finibus inimicorum meorum.

Persequatur inimi••us animam meā vt cōprehendat, & concul∣cet in terra vitam meam, & glo∣riā meam in puluerem deducat.

Arcum suū tetendit, & parauit illū: & in eo parauit va••a mortis, sagittas suas ardentibus effecit.

Ecce parturit iniustitiā, cōce∣pit dolorē, & peperit iniquitatē.

Lacum aperui••, & effodit eū, incidit in foueam quam fecit.

Conuertetur dolor eius in ca∣put eius, & in verticem ipsius ini¦quitas eius descendet.

Confitebor domino secundū iustitiam eius: & psallam nomini domini altissimi.

In pace in idipsum dormiam & requiescam.* 1.4

Quoniam, tu domine, singu∣lariter in spe constituis•••• me.

Miserere mei domine vide hu¦militatem meā de inimicis meis.* 1.5

E•• sperent in te, qui nouerunt nomē tuum domine, quoniā nō dereliquisti quae••etes te, domine.

Et factus est Dominus re••u∣gium pauperi, adiutor in oppor∣tunitatibus in tribulatione.

Vt quid, ••omine, recessisti longè, despicis in opportunitati∣bus in tribulatione?

Quoniam non in finem obli∣uio erit pauperis, patientia pau∣perum non peribit in finem.

Exurge Domine Deus, exal∣tetur manus tua, ne obliuiscaris pauperum.

Tibi derelictus est pauper, or phano tu eris adiutor.

Desiderium pauperum exau∣diuit Dominus: praeparationem cordis eorum audiuit auris tua.

Dominus in tēplo sancto suo: Dominus in coelo sedes eius.

Oculi eius in pauperem respi¦ciunt: palpebrae eius interrogant filios hominum.

Propter miseriam inopum & gemitum pauperum, nunc exur∣gam, dicit Dominus.

Domine, Deus meus, in te spe¦raui, saluum me fac ex omnibus persequētibus me, & libera me.

Vsquequo, Domine,* 1.6 obliui∣fceris me in finem? vsquequo a∣uertis faciem tuam à me?

Quā diu ponā cōsilia in anima me? dolorē in corde meo per diē?

Vsquequo exaltabitur inimi∣cus meus super me? respice, & exaudi me Domine, deus meus.

Illumina oculos meos, ne vn∣quam obdormiam in morte: ne∣quando dicat inimicus meus, Praeualui aduersus eum.

Qui tribulant me, exultabunt si motus fuero: ego autem in mi¦sericordia tua speraui.

Exultabit cor meum in salu∣tari tuo: cantabo Domino, qui bona tribuit mihi, & psallam no∣mini Domini altissimi.

Conserua me, Domine,* 1.7 quo∣niam speraui in te: dixi Domi∣no, Deus meus es tu, quoniam bonorum meorum non eges.

Perfice gressus meos in semitis tuis:* 1.8 vt non moueantur vestigia mea.

Mirifica mi••ericordias tuas, qui salu••s facias sperantes in te.

* 1.9Prouidebā Dominum in con¦spectu meo semper, quoniam à dextris est mihi, ne cōmouear.

Propter hoc laetatū est cor meū, & exultauit lingua mea, in super & caro mea requiescet in spe.

Tu illuminas lucernam meam domine: Deus meus, illumina ten••bras meas.

Quoniā in te eripiar à tētatio∣ne, in deo meo trāsgrediar murū.

Deus meus impolluta via eius, eloquia domini igne exami¦nata, protector est omnium spe∣rantium in se.

Quoniam quis Deus praeter dominum? aut quis Deus, prae∣ter Deum nostrum?

* 1.10Ego autem sum vermis & nō homo, opprobrium hominum, & abiectio plebis.

Omnes videntes me deriserūt me: locuti sunt labijs, & moue∣runt caput.

Tu es, qui extraxisti me de vē∣tre, spes mea ab vberibus matris meae, in te proiectus sum ex vtero.

De ventre matris meae Deus meus es tu, ne discesseris à me.

Quoniam tribulatio proxima est, quoniam nō est qui adiuuet.

Tu autem, domine, ne elonga∣ueris auxilium tuū à me, ad de∣fensionem meam conspice.

Et si ambulauero in medio vmbrae mortis, nō timebo mala, quoniam tu mecum es.

Virga tua & baculus tuus ipsa me consolata sunt.

Ad te domine leuaui animam meam: Deus meus, in te, cōfido,* 1.11 non erubescam.

Neque irrideant me inimici mei: etenim vniuersi, qui susti∣nent te non confundentur.

Delicta iuuēturis meae & igno¦rantias meas ne memineris.

Secundū misericordiā tuā me∣mēto mei tu, propter bonitatem tuā, dn̄e.

Propter nomen tuum, Domi∣ne, propitiaberis peccato meo, multum est enim.

Oculi mei semper ad Domi∣num, quoniam ipse euellet de la∣queo pedes meos.

Tribulationes cordis mei mul¦tiplicatae sunt, de necessitatibus meis erue me.

Vide humilitatem meam & la¦borem meum, & dimitte vniuer¦sa delicta mea.

Dominus illuminatio mea, & falus mea: quem ••imebo?

* 1.12Dominus protector vitae, meae, à quotrep idabo?

Si consistant aduersum me ca∣stra, non timebit cor meum.

Si exurgat aduersum me prae∣lium, in hoc ego sperabo.

Vnā petij à Domino, hanc re∣quirā, vt inhabitē in domo Do∣mini omnibus diebus vitae meae.

Vt videam voluntatem Do∣mini, & visitem templum eius.

Exaudi Domine vocem meā, qua clamaui ad te, miserere mei, & exaudi me.

Tibi dixit cor meum, ex quisi∣uit te facies mea, faciem tuam domine requiram.

Ne auertas faciem tuam a me: ne declines in ira à seruo tuo.

Adiutor meus esto, ne dere∣linquas me, neque despicias me, Deus salutaris meus.

Credo videre bona Domini: in terra viuentium.

Expecta dominum, viriliter age: confortetur cor tuum, & sustine dominum.

Ad te, domine, clamabo, Deus meus ne sileas à me:* 1.13 nequando taceas à me, & assimilabor de∣scendentibus in lacum.

Psallite domino Sancti eius, & confitemini memoriae sancti∣tatis eius.* 1.14

Quoniam ira in indignatione eius, & vita in voluntate eius.

Ad vesperam demorabitur fle¦tus: & ad matutinum laetitia.

Auertisti faciem tuam à me, & factus sum conturbatus.

Ad te, domine, clamabo, & ad Deum meum deprecabor.

Quae vtilitas in sanguine meo dum descēdo in corruptionem?

In te, domine, speraui, nō con¦fundar in aeternum: in iustitia tua libera me.

* 1.15Inclina ad me aurem tuam, accelera vt eruas me.

Esto mihi in Deum protecto∣rem, & in domum refugij, vt sal∣uum me facias.

Quoniā fortitudo mea & refu¦giū meū estu, & propter nomen tuū deduces me, & enutries me.

Educes me de laqueo, quem absconderunt mihi, quoniam tu es protector meus.

In manus tuas, Domine, com∣mendo spiritum meum redemi∣sti me, domine, Deus veritatis.

Miserere mei, domine, quo∣niam tribulor, conturbatus est in ira oculus meus, anima mea & venter meus.

Quoniā defecit in dolore vita mea, & anni mei in gemitibus.

Infirmata est in pau{per}tate virt{us} mea, & ossa mea cōturbata sunt.

Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium vicinis meis valde, & timor notis meis.

Qui videbant me, foras fuge∣runt à me: obliuioni datus sum tanquam mortuus à corde.

Factus sum tāquā vas perditū: quoniā audiui vituperationem multorū cōmoratiū in circuitu.

In eo dum conuenirent simul aduersum me, accipere animam meam consiliati sunt.

Ego autem in te speraui, do∣mine: dixi, Deus meus es tu, in manibus tuis sortes meae.

Illustra faciem tuam super seruum tuum, saluum me fac in

misericordia tua, domine non confundar, quoniā inuocaui te.

Quâm magna multitudo dul∣cedinis tuae, domine? quam ab∣scondisti timentibus te.

Ecce, oculi domini super ti∣mentes eum, & in eis qui sperāt super misericordia eius.

Vt eruat à morte animas eo∣rum, & alat eos in fame.

Anima nostra sustinet domi∣num, quoniam adiutor & pro∣tector noster est.

Quia in eo laetabitur cor no∣strum, & in nomine sancto eius sperauimus.

Fiat misericordia tua domine super nos:* 1.16 quemadmodum spe∣rauimus in te.

Accedite ad eum, & illumina∣mini, & facies vestrae non con∣fundentur.

Immittet Angelus domini in circuitu timentium eum, & eri∣piet eos.

Gustate, & videte, quoniam suauis est Dominus, beatus vir, qui sperat in eo.

Timete dominum omnes San¦cti eius, quoniam non est inopia timentibus eum.

Diuites eguerunt, & esurie∣runt: inquirentes autem domi∣num non minuētur omni bono.

Iuxtà est dominus his, qui tri∣bulato sunt corde, & humiles spi¦ritu saluabit.

Filij hominum in tegmine ala¦rum tuarum sperabunt,* 1.17 inebria∣buntur ab vbertate domus tuae.

Quonā apud te est fons vitae, & in lumine tuo videbimus lumē.

Dn̄e,* 1.18 ne in furore tuo arguas me, ne{que} in ira tua corripias me.

Quoniā sagittae tuae infixae sunt mihi, & confirmasti super me manum tuam.

Non est sanitas in carne mea à facie irae tuae, nō est pax ossibus meis à facie peccatorum meorū.

Quoniā iniquitates meae super gressae sunt c••put meū, & sicut o∣nus graue grauatae sunt super me.

Putrue ••unt & corruptae sunt cicatrices meae, à facie insipien∣tiae meae.

Miser factus sum, & curuatus sum vs{que} in finem: tota die con∣tristatus ingrediebar.

Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: & non est sani¦tas in carne mea.

Afflictus sum, & humiliatus sum nimis: rugiebam à gemitu cordis mei.

Domine, ante te omne deside¦rium meum: & gemitus meus à te non est absconditus.

Cor meum conturbatum est, dereliquit me virtus mea: & lu∣men oculorum meorum, & ip∣sum non est mecum.

Amici mei & proximi mei ad∣uersum me appropin quauerunt, & steterunt.

Et qui iuxta me erant, delon∣gè steterunt, & vim faciebāt, qui quaerebant animam meam.

Et qui inquirebāt mala mihi, locuti sunt vanitates▪ & dolos to¦ta die meditabantur.

Ego autem tanquam surdus, non audiebam: & sicut mutus, non aperiens os suum.

Et factus sum sicut homo non audiens, & nō habens in ore suo redargutiones.

Quoniam in te, domine, spe∣raui, tu exaudies me, domine, Deus meus.

Quia dixi, Nequando super∣gaudeant mihi inimici mei, & dum commouentur pedes mei, super me magna locuti sunt.

Quoniam ego in flagella para¦tus sum, & dolor meus in cōspe∣ctu meo semper.

Quoniam iniquitatem meam annūciabo, & cogitabo pro pec∣cato meo.

Inimici aūt mei viuunt, & cō∣firmati sunt super me: & multipli¦cati sunt, qui oderūt me iniquè.

Qui retribuunt mala pro bo∣nis, detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.

Ne derelinquas me, domine: Deus meus, ne discesseris à me.

Intēde in adiutorium meum, domine, Deus salutis meae.

Dixi, Custodiam vias meas, vt nō delinquam in lingua mea.* 1.19

Posui ori meo custodiā, cū cō∣sisteret peccator aduersum me.

Obmutui, & humiliatus sum, & silui à bonis, & dolor meus renouatus est.

Cōcaluit cor meum intra me, & in meditatione mea exarde∣scet ignis.

Locutus sum in lingua mea, Notum fac mihi domine finem meum.

Et numerum dierum meorū quis est, vt sciam quid desit mihi.

Ecce mēsurabiles posuisti dies meos, & substantia mea tāquam nihilum ante te.

Veruntamen vniuersa vani∣tas, omnis homo viuens.

Veruntamen in imagine per∣transit homo, sed & frustra con∣turbatur.

Thesaurizat, & ignorat, cui congregabit ea.

Et nunc quae est expectatio mea? nónne dominus? & sub∣stantia mea apud te est.

Ab omnibus iniquitatibus meis erue me, opprobrium insi∣pienti dedisti me.

Obmutui, & non aperui os meum: quoniam tu fecisti, amo∣ue à me plagas tuas.

A fortitudine manus tuae ego defeci, in increpationibus: {pro}pter iniquitatē corripuisti hominem.

Et tabescere fecisti sicut ara∣neam animam eius, veruntamen vanè conturbatur omnis homo.

Exaudi orationem meam, do¦mine, & deprecationem meā, au¦ribus percipe lachrymas meas.

Ne sileas: quoniā aduena ego sum apud te, & peregrinus, sicut omnes patres mei.

Remitte mihi, vt refrigerer, priusquā abeā, & amplius nō ero.

* 1.20Beatus vir, cuius est nomē do¦mini spes eius, & non respexit in vanitates, & insanias falsas.

Multa secisti tu domine, mira¦bilia tua, & cogitationibus tuis, non est qui similis sit tibi.

Tu autem, domine, ne longè facias miserationes tuas à me, misericordia tua & veritas tua susceperunt me.

Quoniam circundederunt me mala, quorum non est numerus: cōprehenderunt me iniquitates meae, & non potui vt viderem.

Multiplicatae sunt super capil¦los capitis mei, & cor meum de∣reliquit me.

Complaceat tibi, domine, vt eruas me▪ Domine ad adiuuan∣dum me respice.

Exultent & laetentur super te omnes quaerentes te, & dicant semper, magnificetur dominus, qui diligunt salutare tuum.

Ego aūt mendicus sum & pau¦per, dominus solicitus est meî.

Adiutor meus & protector meus tu es, Deus meus ne tar∣daueris.

Quemadmodū desiderat cer∣uus ad fontes aquarum:* 1.21 ita desi∣derat anima mea ad te, Deus.

Sitiuit anima mea ad Deum fontem viuum: quando veniam, & apparebo ante faciem Dei?

Fuerunt mihi lachrymae meae panes die ac nocte, dum dicitur mihi cotidie, Vbi est Deus tuus?

Haec recordatus sum, & effudi in me animam meam, quoniam trāsibo in locum tabernaculi ad∣mirabilis vsque ad domum Dei.

In voce exult••tionis & con∣fessionis, sonus epulantis.

Quare tristis es anima mea? & quare conturbas me?

Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei, & Deus meus.

Ad meipsum anima mea con∣turbata est: propterea memor ero tuî de terra Iordanis, & Her¦monij à monte modico.

Abyssus abyssum inuocat, in voce cataractarum tuarum.

Omnia excelsa tua & fluctus tui super me transierunt.

In die mandauit Dn̄s miseri∣cordiā suā, & nocte canticū eius.

Apud me oratio deo vitae meae: dicam Deo, Susceptor meus es.

Quare oblitus es mei? & qua∣re contristatus incedo, dum af∣fligit me inimicus?

Dum confringuntur ossa mea, exprobrauerunt mihi, qui tribu¦lant me, inimici mei.

Dum dicunt mihi per singulos dies, Vbi est Deus tuus?

Quare tristis es anima mea? & quare conturbas me?

Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei, & Deus meus.

Deus noster refugium & vir∣tus:* 1.22 adiutor in tribulationibus quae inuenerunt nos nimis.

Propterea non timebimus dū turbabitur terra: & transferen∣tur montes in cor maris.

Sonuerunt & turbatae sunt a∣quae eorum: cōturbati sunt mō∣tes in fortitudine eius.

Fluminis impetus laetificat ci∣uitatem Dei: sanctificauit taber∣naculum suum Altissimus.

Deus in medio eius non com∣mouebitur, adiuuabit eam deus manè diluculo.

Miserere meî Deus,* 1.23 secun∣dùm magnam misericordiam tuam.

Et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele ini∣quitatem meam.

Amplius laua me ab iniquita∣te mea: & à peccato meo mun∣da me.

Quoniam iniquitatem meam ego cognosco: & peccatū meum contra me aest semper.

Tibi ••oli peccaui, & malū corā te feci: vt iustificeris in sermoni¦bus tuis, & vincas cū iudicaris.

Ecce enim in iniquitatibus cō¦ceptus sum & in peccatis conce¦pit me mater mea.

Ecce enim veritatem dilexi∣sti: incerta & occulta sapientiae tuae manifestasti mihi.

Asperges me hyssopo, & mun¦dabor: lauabis me, & super ni∣uem dealbabor.

Auditui meo dabis gaudiū & lae¦titiā: & exultabūt ossa humiliata.

Auerte faciem tuam à peccatis meis: & omnes iniquitates meas dele.

Cor mundū crea in me Deus: & spiritum rectum innoua in vis¦ceribus meis.

Ne proijcias me à facie tua▪ & Spiritum sanctum tuum ne au∣feras à me.

Redde mihi laetitiam salutaris tui▪ & Spiritu principali confir∣ma me.

Docebo iniquos vias tuas: & impij ad te conuertentur.

Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis meae & exul¦tabit lingua mea iusti••••am tuam.

Domine, labia mea aperies: & os meū annuntiabit laudem tuā.

Quoniam si voluisses sacrifi∣ciū dedissem vtique: holocaustis non delectaberis.

Sacrificium Deo, spiritus con∣tribulatus cor contritum & hu¦miliatum, Deus non despicies.

Benignè fac, domine, in bona voluntate tua Sion: vt aedificen∣tur muri Hierusalem.

Tunc acceptabis sacrificium iustitiae, oblationes & holocausta: tunc imponent super altare tuū vitulos.

Exaudi, deus, orationē meam, & ne despexeris deprecationem meā,* 1.24 intēde mihi, & exaudi me.

Cor meum conturbatum est in me, & sormido mortis cecidit super me.

Timor & tremor venerūt su∣per me, & cōtexerūt me tenebrae.

Et dixi, Quis dabit mihi pen∣nas sicut columbae, & volabo & requiescam?

Iacta super Dominum curam tuam, & ipse te enutriet.

Nōne deo subiecta erit anima mea?* 1.25 ab ipso enim salutare meū.

Nam & ipse Deus meus, & sa∣lutaris meus, susceptot meus, nō mouebor amplius.

Quous{que} irruitis in hominem? interficitis vniuersi vos, tāquam parieti inclinato, & maceriae de∣pulsae.

Veruntamen Deo subiecta e∣sto anima mea, quoniam ab ipso patientia mea

Quia ipse Deus meus, & Salua¦tor meus, adiutor meus, nō emi∣grabo.

In Deo salutare meum, & glo∣ria mea, Deus auxilij mei, & spes mea in Deo est.

Sperate in eo omnis congre∣gatio populi, effundite coram il∣lo corda vestra, adiutor Deus no¦ster in aeternum.

Semel locutus est Dominus, duo haec audiui, quia potestas Dei est, & tibi Domine miseri∣cordia, quia tu reddes vnicuique iuxta opera ••ua.

Deus, Deus meus: ad te de lu∣ce vigilo.* 1.26

Sitiuit in te anima mea, quàm multipliciter tibi caro mea.

In terra delerta, inuia, & ina∣quosa, sic in sancto apparui tibi, vt viderē virtutem tua & gloriā tuam.

Quoniam melior est miseri∣cordia tua super vitas, labia mea laudabunt te.

Sic benedicam te in vita mea, & in nomine tuo leuabo manus meas.

Sicut adipe & pinguedine re∣pleatur anima mea, & labijs exul¦tationis laudabit os meum.

Sic memor fui tuî super stratū meum, in matutinis meditabor in te, quia fuisti adiutor meus.

Et in velamento alarum tua∣rū exultabo, ad haesit anima mea post te, me suscepit dextera tua.

Ipsi verò in vanum quaesierunt animam meam: introibunt in in∣feriora terrae, tradentur in ma∣nus gladij, partes vulpium erūt.

Rex verò laetabitur in Deo, laudabuntur omnes qui iurant in eo: quia obstructum est os lo∣quentium iniqua.

Deus misereatur nostrî & be∣nedicat nobis,* 1.27 illuminet vultum

suum super nos, & misereatur nostrî.

Vt cognoscamus in terra viam tuam, in omnibus gentibus salu∣tare tuum.

Confiteātur tibi populi, Deus: confiteantur tibi populi omnes.

Laetentur & exultent gentes, quoniā iudicas populos in aequi∣tate, & gentes in terra dirigis.

Confiteātur tibi populi, Deus, confiteantur tibi populi omnes: terra dedit fructum suum.

Benedicat nos Deus, Deus, noster, benedicat nos Deus, & metuant eū omnes fines terrae.

FINIS.

Notes

• * 1.1

  Psalt. 5.
• * 1.2

  Psalt. 5.
• * 1.3

  Psal. 7.
• * 1.4

  Psal. 4.
• * 1.5

  Psal 9.
• * 1.6

  Psal. 12.
• * 1.7

  Psal. 15.
• * 1.8

  Psal. 16.
• * 1.9

  Psal. 15.
• * 1.10

  Psal. 21.
• * 1.11

  Psal. 24.
• * 1.12

  Psal. 26.
• * 1.13

  Psal. 27.
• * 1.14

  Psal. 29.
• * 1.15

  psal. 30.
• * 1.16

  Psal. 33.
• * 1.17

  Psal. 35.
• * 1.18

  Psal. 37.
• * 1.19

  Psal. 38.
• * 1.20

  Psal. ••9.
• * 1.21

  Psal. 41.
• * 1.22

  Psal. 45.
• * 1.23

  Psalt. 50.
• * 1.24

  Psal. 54.
• * 1.25

  Psal. 61.
• * 1.26

  Psal. 62.
• * 1.27

  Psal. 66.