FLAMMIS, fumo{que} quam lectione, aut oculis digniores multo perlegimus tuas literas, quibus tua ipsius scelera in nos torquere subdole, & astutè admodum moliris Et quo firmius ista tua statuas, veterē inter pocula me tui suggillatorem facis. Quod quam vere (vt omnia) dicas, iam vide. Narrauit nobis praesentib{us} iamolim Marchfeldiae vnus & item alter, qui tuae interfuerant concioni, te palam summa{que} vt prae te ferebas, cum authoritate dixisse, indignos esse miseros homunculos, qui angelica salutatio∣ne salutent deiparam virginem ni velint ipsam rursum vt p••r••••t Christum. Ego haec dixi, parum Christiane & religiose abs te di∣cta, cauendumque diligenter pijs quibusque christianis, ne hu∣iusmodi fidem habeant concionatoribus. An hoc est te ••uggillate an magis & tibi & illis pie, & religiose consulere? Nihil ego tibi & tu mihi, necdum viso, bilis impingo, sed summa raraque te esse modestia, & tolerantia hominem (vt videri vis) gaudeo, sed & gaudebo nec retorqueo in te conuitia, & probra, quibus tuae scatent literae. At istud non video quomodo dicas (imo nec admo¦nitum tandem, sed acerimè potius redargutum, sed conuitijs & mendatijs male habitum potius, sed calumnijs inique affectum potius, sed falso condemnatum potius) Redargui fate or, at ea re∣dargutio quam admonitio, aliud nihil. Conuitium nullum, men∣datium nullum, calumnia nulla, quod sciam, in meis conspicitur literis, nisi mentitus est Paulus, Nisi calūniatus est Paulus, Nisi cō¦uiciatus est Paulus quum diceret quosdam se dixisse, faciend•• mala vt venirent bona. Nos calidi adhuc tuo spiritu, tua tibi te∣tulimus verba, id quod norūt probe omnes, qui te illic vna au∣diere. Vtinam tu nil tale effudisses, ego tum certe nihil tibi tale ass∣cripsissem. Absit à me vt ego (quod dicere videris, vllo te animi odio, vllo te impio mentis affectu persequar. Didici ex Christo di∣ligere etiam inimicos: tantum abest vt hominem fratrem, eius∣demque domini conseruum odio habeam Sed plus quam hostili∣a, plus quam cruenta tua verba nequicquā me mouent. Tantum quam possum paucissimis tuis respondebo post hac te tuo reli∣cturus iudici.
Primum quod dicis (Esto dixerim ego, omnes papas, omnes episcopos, vicarios, rectoresque omnes per ostium non intrantes sed ascendentes aliunde fures esse & latrones, dum sic dixi, ex as∣sensu non ex personis & titulis cum Christo sum rem metitus.) Si id dixisses, nihil nobis tecum ea de re negotij fuisset. Sed (quod tu mea minerua collegisse dicis) dicebas, Papae videlicet omnes, episcopi omnes, vicarij omnes, rectores omnes fures sint, & la∣trones, nulla, quam audiui neque ascensus, neque descensus, ne∣que per hostium, neque per fenestram mentione facta. Nec ego adeo surdis eram auribus, vt si quid tale suo loco dixisses, conti∣nuo non excepsissem. Eum quem nunc adfers sensum catholicum veneror, & exosculor: priorem reijcio & detestor. Sacra scriptu∣rae authoritas principi populi tui non maledicis) non sinit me vt sentiam, vt tu mihi ascribere videris, plaerosque omnes aliunde as∣cendere. Quis sum ego vt iudicem alienum seruum (Vnusquis∣que enim propriam sarcinam baiulabit. Non ego, sed nec alius quisquam vetuit vnquā quo minus diceres omnes esse fures qui per hostium non intrantes ascendunt aliunde, quibuscunque in∣terim titulis splendescant. sed qui per hostium non intrantes, as∣cendunt aliunde, iam primum audio quod si prius (vt iam dixi) adiecisses, verbum nullum. Quod dicis, quae me dementia coepe rit sic, collegisse, vt plures fures quam postores, plures hoedos quam oues esse in ecclesia dixisti. Quod quam dixeris, vt prius dixi, vere, ipse videto. Iam prioribus literis saniorem fuisse diui Cypriani Martyris de ecclesia censuram docuimus. Frustra dicis apertam illam & in os obiectam criminationem, vae vobis Scri∣bae & Pharisaei,, hypocritae, mihi è regione displicituram, quum a∣deo, vt dicis arrideat tecta & parabolica illa, Qui non intrat per hostium in stabulum ouium &c. Non potest profecto mihi vn∣quam displicere aliquod sacrum Christi factum. Praesētes reprae∣hendebat ipse impios, Scribas & Pharisaeos iuxta id: Annuncia populo meo scelera sua non aliena: absentes tu papas & episco∣pos, qui talia fecerant vae futurum praedixit: tu vocabula, quo ne∣scio afflatu, tantum respiciebas. Nullius ego hominis animum iudico vnquam, sed nec iudicabo, tantum abest vt animi tui emphasin mihi arrogauerim vnquā. Desine mihi obijcere talia. Quod audiuimus loquimur, quod vidimus testamur. Si sanè, & rectè ad quem libet Christianum interpretatus es id Matthaei. Tu es Petrus, aequaliter, vt dicis, de ecclesia, nihil omnino de vi clauium locutus, gaudeo. Mihi certe non arridet. Nec dixi te dix∣isse omnes Christianos, vt tu es, sacerdotes esse, sed illjusmodi nudam & confusam interpretationem non parum fouere & nutrire huiusmodi assertionem Lutheranam, id quod credo, ipse vides. Me illorum adijces numero, qui promptiores sunt ad pri∣matum Petri defensandum etiam, vt ais, quum nihil * sed haereticum dictum videtur. Christianus enim conditionem significat non actionem sine actu, Signa latet quippiam. &c.
Besides these latine letters aboue expressed other let∣ters also he wrote in English as well to others, as name∣ly Syr Edward Baynton Knight, which letters because they do conteine much fruitfull matter worthy to be read and knowne, I thought here presently to insert, which al∣beit may seeme somewhat prolixe in reading: yet the fruite thereof I trust shall recompense the length of them.