Page [unnumbered]
In sequentem doctissimi Domini Jo∣hannis Wilsoni de statu Vanitatis vanissimo Tractatum.
ALitis aucupio argenti lassatus inani,
Crasse, sitibundus fulvum, liquidum{que} metallum
Deglutis. Quis non crassus? Sud••re solutae
Liquuntur vires, cura laniantur atroci,
Fallitur, eripitur, lato captatur biatu,
Ulterius sitiens tamen urget hirudo petendi.
Quis petit ah quis! Aquas ex fonte salutis aperto?
Quisve Deum, Christum, coelum sectatur anhelus?
Aut tempestiva quis s••llicitudine status
Pungitur aeterni? Nullus? Forte unus, & alter.
Pro Coelo certare jubet sapientia, clamans
Excute segnitiem, cessator, ad arma vocaris;
Persentisce, piger, stimulos torpedine dempta;
Dum radio claro fallacia gaudia monstrat
Brachia Centimano desunt, obtorpet Arachne,
Lynceus & talpa est, O Monstrum! Batte, silebis,
Midas auritus petulante reculcitrat aestu,
Parve; tibi suade••e, liber, provincia dura est.
Sed quid dico? Tuum non est opus, illa potestas
Sufficit hic tantum cui mundi machina debet,
Illius auxilio pravorum dedoceantur
Artifices, discant potius pollere supernis,
Turpe, rogent nostrum quo tandem vivere ducat,
Crustati vitiis mollescant; sint{que} lacertis
Herculis indomiti vera pietate subacti;
Aures at{que} graves pateant dum tympana pulsas,
Det Deus & monitis corda incrassata terebres.
* 1.1 Segniter in quot, inepte, dies dormis vocat, instet