Prop. XIX.
Divisibilitas Hominis in corpus & spiritum est divisibilitas formalis.
a 1.1 CUm enim unumquod{que} sit activum, quatenus est
To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.
a 1.1 CUm enim unumquod{que} sit activum, quatenus est
Ens;b 1.2 Homo autem quatenus virtute est spiritus, agat se cau∣salitate finali,c 1.3 & causalitas finalis moveat efficietem, & sit potior illa; homo autem ut corpus non moveat sese nisi efficienter, palàm est, hominem esse perfectiorem & magis ens, quatenus est virtute spiritus, quàm quatenus est virtute cor∣pus & Animal purum. Quare, cùm perfectio & entitas per∣tineat ad formam, fit, rationem spiritus in homine esse maximè formalem partem quae sit in homine, & quod ammodo for∣mam formae puri Animalis quam movet. Distinguitur ita{que} à materiâ tanquam for∣ma, & divisibilis est ab illa sicut forma à materiâ & subjecto.
Axio. 1.
Phan. 5.
Prop. 15.