condemnationem, ut nullus praetermitteretur: sic & in eo quod dictum est, per unius justi∣tiam in omnes homines in justificationem vitae, nullus praetermissus est. Non quia omnes in eum credunt, & baptismo ejus abluuntur: sed quia nemo justificatur, nisi in eum credat, & baptismo ejus abluatur. De Natur. & Grat. contra Pelagian. cap. 41. page▪ 750. D. Tom. 7. And a little after that; Ea quippe Fides justos sanavit antiquos, quae sanat & nos; id est, mediatoris Dei & hominum hominis Iesu Christi, fides sanguinis ejus, fides crucis ejus, fides mortis & resurrectionis ejus. ibid. cap. 44. page 751. D.
To mention no more Antient writers, come we to the Latter writers, forrein and domestique, who speak more punctually and clearly to the matter in hand.
Calvin, that Apostolical man, Speaking of the Covenant mentioned in Hos. 2. thus ex•…•…res∣seth the reciprocalness, and consequently the Conditionality thereof; Nunc declarat quibus legi∣bus hoc facturus sit: nempe, In •…•…ustitia & judicio: hoc est, in ejus federe nihil fuit simula∣tum vel fallax. Quum ergo syncere Deus populum adoptasset, quibus vitiis opponit justi∣tiam & judicium? Respondeo, haec nomina ad utramque partem contrahentem referri. Justitiam ergo Deus intelligit, non suam duntaxat, sed quae mutua sit & reciproca, ut loquun∣tur. Ioh. Calv. Com. in Hos. 2. 19. And afterwards; Et ipsa dicet m•…•…hi, Tu deus meus. Pro∣pheta enim significat Deum antevertere nos federe suo, quia alioqui arcemur ab accessu. Deus ergo sponte nos praevenit & •…•…orrigit nobis manum, deinde subsequitur Consensus fidei nostrae. ibid Comment. in •…•…os 2. 23.
Luther declares, that as God deals with us by way of Promise we deal with him by way of Faith; Deus non aliter cum hominibus unquam egit, aut agit, quam verbo PROMIS∣SIONIS: Rursus nec nos cum Deo unquam agere aliquid possumus quam FIDE in verbum promissionis eju•…•…. Opera ille nihil curat▪ nec eis indiget, quibus potius erga homi∣nes & cum hominibus & nobis ipsis agimus. Indiget autem ut verax in suis promissis in no bis habeatur, talisque longanimiter sustineatur, ac sic Fide, Spe & Caritate colatur. Quo fit ut gloriam suam in nobis obtineat, dum non nobis currentibus, sed ipso Miserente, Pro∣mittente, Donante, omnia bona accipimus & habemus. Luth. in Tom. 2. Latin. page 280 A.
Pete•…•… Martyr, describing the Covenant, asserts the m•…•…tual stip•…•…lation of the federates, viz. of God and his people to one another; Quae autem Promissa utrinque servanda fuerint, Scrip∣tura non semel docet. Deus enim pollicitus est, se futurum populi sui Deum, nempe qui adsit ei juvando, eripiendo, & modis omnibus quoad omnia bonorum genera ornando. Populus vicissim recepit se Dominum •…•…ehovam pro Deo suo credendo, colendo & obediendo habi∣turum. Christus autem in Federe, tanquam Mediator, inter utramque partem intercedit. Haec est Federis inter Deum & homines initi Explicatio & natura. Pe•…•…. Mart. in Loc. Com. Class. Secund▪ Cap. 16 Sect. 1.
Cameron Describes the Covenant of Grace by the express mention of Faith in Christ as the Condition thereof, and asserts, that in that Covenant God st•…•…pulates and requires faith from us; Fedu•…•… Gratiae est illud quo deus, propositâ conditione fidei in Christum, remissionem peccatorum in ejus Sanguine, & vitam coelestem pollicetur, idque eo fine, ut ostendat Divi∣tias misericordiae suae▪ Ioh. Cameron. de tripl. Dei cum Homine Federe. Thes. 82. And before; Quomodo differat Fides illa quam praesupponit justitia exacta in Federe Naturae, ab ea Fide quam stipulatur Deus in Federe Gratiae. Thes. 11.—In hoc convenire cum Fide quae postulatur in Federe Gratiae,—At fides quae requiritur in Federe Gratiae. Thes. 14.
Ursinus and Pareus, writing of that Common pla•…•…e, of Gods Covenant, do often express the Conditionality of the Covenant of Grace; Fedus Dei est mutua pactio inter Deum & homi∣nes, quâ Deus confirmat hominibus, se futurum eis propitium, remissurum peccata, &c. vicissim homines se obligant Deo ad fidem & poenitentiam, hoc est, ad recipiendum vera fide hoc tantum beneficium, &c. Fedus dei est unum substantia, duplex Circumstantiis: Seu, est unum, quod ad Conditiones principales, quas Deus nobis, & nos Deo stipulamur: & sunt Duo quod ad Conditiones minus principales, vel ut alii loquuntur, quod ad modum administrationis. Zach. Ursin. in Explicat. Catechet. Quest. 18. de Federe, Sect. 1. & 3.