Marmora Oxoniensia ex Arundellianis, Seldenianis, aliisque conflata recensuit & perpetuo commentario explicavit Humphridus Prideaux ... ; appositis ad eorum nonnulla Seldeni & Lydiati annotationibus accessit Sertorii Ursati Patavini De notis Romanorum commentarius.

APPARATUS CHRONOLOGICUS, ET CANON CHRONICUS AD EPOCHAS MARMOREAS; Maximam partem ad mentem JOHAN. SELDENI.

UT satis intelligantur clariora vetustissimae, quam Marmori debe∣mus, Epocharum descriptionis vestigia, & usui facilius accom∣modentur, post Notas Historicas, adjecimus etiam Apparatum Chronologicum, & Chronicum Canonem. Ad primum recte in∣stituendum, Tria item aperienda sunt, & argumentis, pro viribus, firman∣da. Annorum nempe quibus Tempora putantur, ratio; Annus in quem Termini, ad quos intervalla deducuntur, sive citeriora calculi parapegmata incidunt; & demum Astyanactis archontis Parii (ita enim mutilum illud in fronte nomen supplere liceat) & Diogneti Athenarum archontis 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 ini∣tia; quibus porro accedat de archontum ceterorum, quorum annis singulis E∣pochae notantur complures, quantum sane fieri potest, initiis & finibus indi∣cium. Horum enim quodpiam quo minus scimus, eo in Epocharum & inter∣vallis & parapegmatis, ut magis caecutiamus necesse est. Atheniensibus, ad quorum tempora omnia plane heic exigenda sunt, quemadmodum & pleris{que} aliis gentibus, in usu fuisse annos tum Naturales, seu hierophanticos, tum Ci∣viles, seu populares, tam certum est ut de ea re dubitari nequeat. Natura∣les dico, quos Tropicos esse seu Astronomicos, id est, circulari Solis 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 motu terminatos credebatur. Atque redeuntis aevi constans, com∣munis, & aequabilis mensura hi erant; systemata nimirum dierum 365, & plerunque quadrantis, qualia sunt ipsi Juliani quibus hodie utimur; aut eis proximantia. Horum, ante alios, insignis est testis autor vetustissimus Gemi∣nus. Civiles anni erant Lunares, qui scilicet Festis celebrandis, Magistrati∣bus ineundis, creditis, usuris, stipendiis, pensionibus solvendis, & id genus aliis statis temporibus, perficiendis aptati, inaequales quidem fuere, adeo ut Communes Naturalibus, diebus aliquot, essent minores; Embolimaei, pro embolismi varietate, pluribus majores. Utrique tamen ita dispositi erant, ut, per solennes integrorum, suis locis, mensium embolismos, & dierum, ad patrium ritum, prosthaphaereses, post certam annorum Naturalium absolu∣tam periodum, ab eodem naturali initio denuo Civiles redintegrarentur, & u∣triusque sideris rationum ejusmodi fieret pariatio, quae in orbem deinceps si∣militer rediret. Lunarium horum annorum, puto, quantitas primo dierum erat 360, quot scilicet menses pleni 12 conficiunt. De hisce capio Herodo∣tum in Clio, seu Solonis ibi de infelicitate humana ad Croesum orationem. Neque vero Lunares appello, perinde ac si veris Lunae motibus is numerus di∣erum respondisset. Sed, rudi hactenus Mathematices in Graecia aevo, men∣strui Lunae motus quam annui Solis imperitiores non minore quam 30 dierum spatio Lunam circulum suum peragrare falso autumabant, & ad eum calculum neomenias, exactiori artificio carentes, & cetera tam sacra quam civilia cele∣lebrabant.

Postea, exploratâ, quae vero proprior erat, mensis atque anni Lunaris quantitate, diebus 354, cum horis & scrupulis appendicibus Civilis annus terminabatur, post certas etiam (uti vetustior) periodos, anno Solari seu Naturali per embolismos & prosthaphaereses conciliatus. Atque, ad hu∣jus generis formulas, annis eorum peractis, primo in Trieteridibus, postmo∣dum Octaeteridibus Cleostrateâ & Harpaleâ, inde in Metonica Enneadecae∣teride seu cyclo decemnovennali, & demum in Calippica Hebdomecontaexae∣teride seu cyclo annorum 76, (neque enim infra autoris nostri Marmorei ae∣vum descendimus) utriusque sideris circulares motus & tempora ab iis men∣surata, pro vario cyclorum artificum ingenio, aequabantur. Et de hisce Cen∣sorinus satis, ad rem nostram, de Die Natali capite 18. Sed vero non solum adinvicem erant inaequales civiles anni seu Lunares, verum etiam ipsa inae∣qualitas per frequentem periodorum novationem & multiplices artificum er∣rores adeo incerta erat & tumultuaria, ut, superioribus maxime seculis, Festa sua, variatim inde revertentia, ne ipsi quidem Dii (ut lepide, apud Aristopha∣nem in Nubibus, conqueritur Luna) cogno scerent; Sed, cum sacrarum epu∣larum lautitias, sive ad verum Lunae motum, sive ad elapsi ultimo anni ratio∣nem, expectabant, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, ob dierum sive anticipationem, sive comperen∣dinationem, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, tam festo die quam epulis fru∣strati redirent jejuni, eoque nomine Lunae ipsi graviter minarentur. Quin postea quam propius ad veras Lunae rationes accesserant novae periodi, ita ut non tam dissimiles locos neomemae, panegyres, & festa quotannis redeuntia sortirentur; ejusmodi nihilominus mansit Communium & Embolin aeorum inaequalitas, atque ea alternationis disparitas, ut ne sic quidem communis men∣surae omnino praestare potuissent officium sine accuratissimâ simul embolismi cujuslibet, praeter id genus cetera quae inaequalitatem pariebant, cognitione, quâ operosius vix quidquam erat in calculo, aut in turba periodorum incerti∣us. Quamobrem, tametsi anni vocabulo, ubi veteribus Graecis de stipendi∣orum, verbi gratiâ, solutionis tempore, quod ad civilis anni rationem accipi∣endum erat, verba fiunt, Lunaris denotatur (c••jus rei expressissimum est apud Aristotelem in Oeconomicorum secundo, ubi Cleomenis fraudem memorat, exemplum) attamen, intervallis per annos generatim designandis, alium quam Naturalem seu Solarem annum, aequabilem scilicet, stabilem, communem & notissimam mensuram, Scriptorem apud eos quempiam, adeoque inter eos Autorem nostrum, adhibuisse credibile puto non est. Maxime autoris nostri seculo, quod in periodum Calippicam primam, ut mox demonstrabitur, in∣cidit, cui, uti & proxime saltem superiori, non modo ad aequandam Lunarium anomaliam, sed etiam ad annos simpliciter designandos, Solares in usu fuisse manifestum est. Inde annus absolute Platoni in Timaeo dictus, Solaris est. Lunae motu Mensis, inquit, conficitur, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, annus vero postquam Sol suum absolverit circulum, quod nec de alio anno solari quam quo nunc utimur intelligit, ad eundem, scriptor vetustus Chalci∣dius, Neque de alio sane anno loqui Aristotelem, summorum aliquot viro∣rum pace, existimo, ubi, temporum spatia explicando, dies duntaxat 360, numero rotundo, annuae tempestati tribuere videatur. Libro 6, de Historia animalium cap. 20. 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, inquit, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.

Gestat uterum canis Laconica, sextam anni partem, quae sex∣agenis ex di••bus constat; quanquam uno alterove, aut tertio die plures; pauciores vero uno; ut recte vertit Julius Scaliger, & Theodorum Gazam, qui aut uno vel altero die plus minusve habet, in corruptum notat incidisse exemplar.

Et paulo post etiam Aristoteles, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.

Nonnullae canes uterum ferunt quintam anni partem, id est, dies 72.

Annus hic Solaris in∣telligitur.

Neque enim, aut Aristotelis aevo, aut eo quod eum praecessit, Lu∣naris tot dierum systema esse credebatur; quod ex periodorum Cleostratae, Harpaleae, Metonicae, etiam Callipicae, (nam post ejusce etiam initia Aristo∣teles circa sexennium vixit) ratione satis deprehenditur. Scio locum illum; ad aequabilem Graecorum annum, uti appellatur, Minorem, trahi ab incom∣parabili viro Josepho Scaligero. Atqui nec de ipso anno, ita ei dicto, mihi quidem persuadet. Ingeniosissimum agnosco Inventum. Sed qua ratione ve∣terum testimoniis ita subnitatur, ut fides ei sit habenda, nondum ex eruditissi∣mis ejus lucubrationibus, quarum nec indiligens fui, mihi compertum est. Sed vero neque Aristotelem ex tot solum diebus annum Solarem constituisse quis, sine summa in magnum Philosophiae parentem injuria, autumet. Nam tum in Metonica enneadecaeteride tum in hebdomecontaexaeteride Calippi (quibus utrisque labentibus floruit Aristoteles) annum Solarem dierum fuisse 365, praeter horas appendices, ab eo ignorari plane nequibat. Sed rotun∣de ad morem loquutus est vulgi, quod, utcunque receptâ, ob aequationem & temporum per secula dinumerationem, accuratiori anni Solaris quantitate, atque ea quae à vero propius aberat; exprimendis tamen anni partibus, qui∣bus agriculturae, uteri gestationis, & id genus aliorum tempestates mensurabat, ejusmodi dierum numerum qui maxime multiplices haberet ex diebus integris conflatas partes, unde scilicet divisioni esset commodissimus, uti fieri amat, re∣tinebat: quinque, qui appendices erant, diebus, eo quod multiplicem divisio∣nem impedirent, non minus quam horis & momentis, neglectis. Nam etsi quinta pars anni Solaris, sive Metonici; sive Calippici, dies habuit 73, atque ita totidem dies pro quinta anni parte vulgo usurpari potuit; attamen, si ad eum modum porro supputassent, nullam aliam ex diebus integris constantem habuissent; sed in divisione, seu partium pro vario usu, indicatione, admo∣menta non ad dies satis incommode necessario numerâssent. Sed notissima plerunque fuit numeri 360, ut etiamnum est in calculo Astronomico, com∣moditas. Alias autem integer annus, ut communis erat intervallorum men∣sura, solis integra revolutio Aristoteli aestimabatur. Et tralatitium satis est nu∣meros rotundos, momentis quae calculum turbarent praetermissis, ubi perne∣cessaria non sunt, adhiberi. Id ipsum fere quod heic Aristotelem fecisse cen∣semus, fecit olim Gregorius Magnus, cum dies 36 anni Juliani pars decima ei habiti sunt; uti videre est Homilia ejus 16 ad Evangelia, & Dist. 5. de Con∣secratione c. 16. Neque aliud Jurisconsulti Romani, qui in eodem anno, menstruum tempus simpliciter dictum nec termino diei quoti, à quo, signa∣tum, triginta tantum diebus, atque hisce multiplicatis menses plures metiri solent, quod habetur C. de jure deliberandi l. 22. sect. 1. & 2. Idem docet Alexander Consilio 114, Alciatus ad lib. 98. Cum bissextus D. de verborum significatione, alii. Haud aliter, opinor, intelligendum est illud Cleobuli, de duodecem anni filiis, quorum singulis triginta filiae, aenigma Graecum quod in disputationibus de anno Graecorum afferri solet; nisi forsan ad superiora se∣cula, quibus annum Lunarem revera diebus 360 confici creditum est, spectet. Nec quid aliud innuere videtur togatorum ille Doctissimus Varro, ubi, apud Nonium, tot scribit statuas aeneas Demetrio Phalereo Athenis dicatas,

Quot luces habet annus absolutus.

Signanter dicit annus absolutus. Non pro eo quod est annui Solaris motus tempus absolute finitum, sed pro absoluto illo & rotundo dierum numero, qui, diebus illis multiplicem divisionem minime ferentibus liber & absolutus, an∣num mensurare vulgo solebat. Inde est quod st tuarum numerus erat 360, uti à Plinio libro 34, cap. 6, docemur. Sed quod addit Plinius nondum anno hunc numerum dierum excedente ab hoc ipso Varronis loco perperam intellecto emanâsse suspicor, & temere viro alioquin scientissimo excidisse. Neque enim

hujusmodi anni sive Lunaris, sive Solaris vestigium, puto, circa Demetrii Phalerei seculum in Graecorum monimentis omnino occurrit. Erat autem Demetrius autori nostro & primae periodo Calippicae labenti coaevus. Ita tandem annorum simplex dinumeratio, tum alibi apud Aristotelem, tum apud vetustiores Graecos, qui extant, de solaribus, seu Julianis, saltem qui Julia∣nis proximant, intelligenda est. Ejusmodi habendus etiam Decennii calculus apud Homerum in Iliados secundo, quod nempe belli Trojani mensura. Inde Themistius ad Physicorum quarti extremum, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, inquit, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Quanto tempore Ilium captum est? Decem annis, id est, decem solis revolutionibus. Annis ejusmodi si∣gnantur apud Herodotum & Thucydidem (quorum uterque Nostro antiqui∣or est) Induciae, Foedera, & quae sunt id genus aliae temporum durationes. Atque inde est quod Thucydides, ubi annos Peloponnesiaci belli numerat, non per archontum series aut nomina, quod idem est acsi dixisset, non per annos Lunares (quibus singulis archontes singuli imperabant) sed per aestates & hy∣emes, quae annos plane solares significant, se putare profitetur; & decennium ejudem belli integrum, & hujusmodi nempe annis conflatum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 vo∣cabulo denotat, quod 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 seu solidorum & Naturaliter revertentium annorum spatio recte interpretatur Scholiastes. Vide eum libro quinto. Hinc vetustissimis Graecorum, annum simpliciter dictum nomine à Sole, quem 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 vocabant, sumto, indicari credebatur. Id 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 est. Homero usur∣patum Odyss. 〈☐〉〈☐〉. Macrobius Saturnalium 1. cap. 17. Annum vetustissimi Grae∣corum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 appellant, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, id est, Sole 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 autem Solem vocari Lycopolitana Thebaidos civitas testimonio est, quae pari religione Apollinem itemque Lupum, hoc est, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 colit, in utroque Solem venerans. Nec quisquam alios quam solares in Eratosthenis, Nostro coaetanei, Canoni∣bus Chronicis intellexit. Iidem usurpabantur in Chaldaeorum veterum, & Aegyptiorum temporis calculo. Et tandem universe id verum fuisse videtur etiam ab initio seculi, quod scribit Cicero in Somnio Scipionis (idque ante∣quam in civilem usum Romanis receptus est annus Solaris, aliter quam ad Lu∣nares aequandos) homines populariter, seu vulgari temporum dinumeratione, Annum tantummodo Solis reditu metiri. Quin nostrum & coaetaneos, in Grae∣cia & ubicunque periodus Calippica civiles annos aequabat, scriptores ita re∣ditu Solis tempora mensos esse verisimillimum est, ut etiam diem integrum ex quatuor quadrantibus confectum cuilibet quadriennio non minus nec ali∣ter adjicerent quam Romani post Julianam anni novationem, & Christianae etiamnum Europae gentes. Sic ratio certissima temporum constare potuit, & revertentium annorum initia satis retineri, quae, quadrantibus illis neglectis, per totum annum post periodum annorum 1440, prorsum vagari necesse erat; uti in veteri Aegyptiorum rationibus. Calculus autem hujusmodi quadran∣tum in Calippica periodo nemini non obvius erat. Nam anni ejusdem sola∣res, ipsissimi erant Juliani. Et de Annorum, quibus usus est Noster, ratione, hactenus. Plura de ea multa dici poterant. Sed doctioribus haec multa ni∣mis videantur; quae tamen, ne harum rerum rudiores variis apud veteres an∣norum formis turbati, in limine haesitarent, praemonere duximus. Quod vero ad Terminorum ad quos, seu citeriorum parapegmatum, Annum attinet: cum intervalla omnia usque ad Astyanactem Parium & Diognetum Atheni∣ensem Archontas (quos 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 seu annuos fuisse dubitandum non est) dedu∣cantur, par sane est ut ante eorum initia quodlibet intervallum penitus abso∣lutum esse existimemus, atque sic putata ab Autore tempora fuisse, ut in an∣num Solarem qui proxime Archontū horum initia antecedebat, universi ter∣mini citeriores incidant; habita nempe, ut necessarium est, ratione varieta∣tis mensium, dierum, & anni tempestatum, ad quas sigillatim spectabant ter∣mini à quibus, sive ulteriores. Scio nihilominus 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, seu 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, uti nostro scribitur, id est, usque, tam inclusionem, quam exclusionem saepius signare.

Et si inclusio heic eo intelligatur, Annus terminorum erit ipse archontum, quos diximus, annus; non autem qui praecedit, nisi exclusionem denotari sentia∣mus, uti & ego quidem sentio, & in hujusmodi rationibus res ipsa ferme exi∣git. Atque ita sane verisimillimum est Autorem nostrum ipso Archontum anno Chronologiam suam scripsisse. Quotus igitur annus ille Archontum ini∣tia praecedens, seu Annus Terminorum citeriorum fuerit in Periodo Juliana, quae tum communis, tum optima annorum mensura est, perpendamus. Ut is rite eruatur, Epochae Autoris nostri, de quibus omnino consensus est apud Scriptores alios fide dignissimos, observandae; atque ex eis per annorum ad∣jectionem annus, quem quaerimus, prodibit. Cum autem, juxta tria illa, de quibus Varro apud Censorinum, temporum discrimina, Obscurum nempe seu, ut vocat ille 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Mythicum sive Fabulosum, & Historicum; in pri∣mo nullas, in secundo & tertio complures habeat noster Epochas; eae vero, quae ad secundum spectant, non minus sint plerunque incertae quam quae ad primum, adeo ut de illis etiam inter veteres passim disconveniat; è tertio dun∣taxat sumendae sunt quae hic usui esse possunt. Secundum autem, quod O∣lympiadum Iphitearum initia antevertit, apud nostrum durat usque ad Epo∣cham de Colonia Syracusas deducta ab Archia, regnante Athenis Aeschylo. Quae hanc praecedunt, intervalli sunt Mythici. Haec autem & quae sequun∣tur, Historici. In Historico tamen intervallo, ad eliciendum annum Ter∣minorum, non sine delectu adhibendae sunt Epochae. Etenim in hoc etiam sunt nonnullae huic rei nimis incertae; quippe controversae. Controversam autem Epocham heic in partes trahere, est ipsam, quam venamur, rem aeque controversam imprudentur relinquere. Superest igitur ut certissimas se∣ligamus. Eae sunt de quibus non solum unanimis inter Scriptores editos, sed etiam inter hosce & Nostrum reperitur consensus, quales sunt anni ali∣quot Archontum qui proximo ante Nostrum seculo Imperia tenuêre, adeoque etiam ei ante alias notissimi. Hujus generis sunt omnium Archontum anni qui, Marmore numeris notati, Socratis mortem & Lachetem Archontem se∣quuntur; Aristocratis scilicet, Pytheae, Asteii, Phrasiclidis, Nausigenis, & Agathoclis, quos singulis ad hunc modum Epochis adjectos exhibet Marmor.

	Anni	Archonte.
Ex quo ....................	CXXXV	Aristocrate.
Ex quo mortuus est Philoxenus	CXVI	Pytheâ
Ex quo Astydamus vicit	CIX	Asteio.
A pugna Leuctrica	CVII	Phrasiclide.
A morte Dionysii Siculi	CIV	Nausigene.
A morte Timothei	XCIII	Agathocle.

Rerum aliarum in hisce Epochis, praeter ipsos Archontas, nihil ad id quod impraesentiarum agimus, spectar. Anni autem horum Archontum in Fastis Atticis, nemine contradicente, Olympiadum & proinde periodi Julianae an∣nis quos subjicimus, signantur.

	Olympiadis	Anno;	Periodi Juliana.
Aristocratis	XCV	2	4315.
Pytheae.	C	1	4334.
Asteii.	CI	4	4341.
Phrasiclidis.	CII	2	4343.
Nausigenis.	CIII	1	4346.
Agathoclis.	CV	4	4357.

Ineundus igitur ita est calculus. Singulis Archontum annis, in Periodo Ju∣liana, adjice singula Marmorei autoris intervalla. Conficitur annorum nu∣merus qui Terminorum annum indicat. Aristocratis annus est in Periodo

4315. Autoris intervallum 135, cui annis 4315 adjectis, fiunt 4450 in Pe∣riodo. Itaque annus 4450, cui Olympiadi 129 respondet, est annus citeri∣oris Termini Intervalli quod Aristocrate signatur. Eadem dinumeratione in ceteris, quae sequuntur, adhibita, idem prodit annus. Sed monendum interea, anni in Periodo ejusmodi heic rationem habendam, ut non aliud initium & finem sortiatur quam initia binorum in fronte Marinoris Archon∣tum; quae jam demum eruenda sunt, patiantur. Neque enim Periodi hujus anni minus ab alio quovis, in Chronologicis explicationibus, die exordium pro re nata sumere possunt quam à Calendis Januariis; ut nemini non liquet cui varius ejus usus incognitus non est. Cum igitur, labente Periodo Calip∣pica prima, sub qua Noster scripsit, anni Attici civilis seu Lunaris aut Magi∣stratuum, sive 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, caput sub aestivum solstitium figeretur, nemo non videt finem & initia anni terminorum circa eandem cecidisse tempestatem. Unde fit, ut, sub aestivum solstitium anni 4450 Periodi Julianae à Calendis Januariis, ut vulgo, putati, initium habuerit Terminorum annus; circa idem quod secutum est, solstitium, anni nempe Periodi Julianae 4451, finitus; pri∣die scilicet neomeniae Hecatombaeonis mensis (in qua Magistratus iniri soli∣ti) seu ultimo anni praecedentis. Atque ita à Solstitio aestivo ad solstitium, ad Atticorum temporum rationem, non à Calendis Januariis, ut plerique ho∣die ad Christianorum annos Periodi Marmori mox aptatos dinumeramus. Restat igitur ut binorum, quos diximus, Archontum initiorum diem, caput nimirum anni Lunaris seu 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, id est, neomeniam Hecatombaeonis, anni Periodi Julianae 4451, in diebus item Julianis disquiramus. Eâ repertâ, ipsa etiam anni solaris Terminorum inde retro putandi initia aeque erunt ma∣nifesta. Periodus Calippica, seu hebdomecontaexaeteris, quae annorum 76 cyclus est, ad cujus rationes Lunares Magistratuum quotannis initia aliter at{que} aliter se habuere, incepit sub aestivum solstitium anni Periodi Julianae 4384. quod satis ex Ptolemaeo non uno in loco liquet. Id item pluribus & expres∣sius post virum summum Josephum Scaligerum, ostendit pridem vir sane eti∣am summus Dionysius Petavius in secundo de Doctrina Temporum, lib. 2. cap. 18. cujus ideo libentius hoc nomine obiter memini, ut Exemplarium Pto∣lemaei editorum apud eum ibi castigationem saltem unicam, quae ad periodi hujus exordium spectat, ex Manuscripto Ptolemaei Codice, firmarem. Me∣morat Ptolemaeus sub extremum libri 4 Almagesti, tres ab Hipparcho de∣fectiones Lunares observatas. 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, inquit, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, primam ait commissam anno quin∣quagesimo secundo periodi Secundae Calippicae. Mendosum heic numerum esse quovis pignore contendere vult Petavius, & 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 pro 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 substituen∣dum. Idque rectissime. Quod non modo Georgii Trapezuntii versio, ubi 54, habetur, suadet, verum etiam tum Calculus Astronomicus, quo in 26 gradu Piscium eclipsis illa anno 54 Periodi reperitur, tum Periodi ipsius alibi apud Ptolemaeum computus demonstrat. Et Codex, quem dixi, qui ante an∣nos 200 aut circiter pulcherrime exaratus 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 est Bibliothecae instructis∣simae Reverendissimi Archiepiscopi Cantuariensis, eo in loco, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 habet. An∣num item 54 heic notari in Latino Codice Ms. ex Arabico verso, qui servatur in Bibliotheca Collegii Omnium Animarum Oxoniis, pridem monuit, idque amicissime, vir doctissimus Joan. Banbrigius, Astronomiae ibidem Professor dignissimus. Ceteros autem annorum ejusdem Ptolemaei capitis non aliter ex∣hibet Codex Cantuariensis, ac exemplaria typis vulgata. Sed vero, primo ita primae Periodi Calippicae anno indicato, annum Julianae Periodi 4451, anno Calippicae primae 68 respondere palam est. Neomenia autem Hecatom∣baeonis mensis anni, Periodi Calippicae primae 68, seu initium Magistratu∣um in anno eo Lunari, tam ad Petavianas, quam ad Scaligerianas rationes, cadit in 8 Julii. Eo igitur die inibant Magistratus Astyanax noster Parius &

Diognetus Atheniensis Archontes. Itaque septimo Julii, seu, quod in hoc anno idem est, pridie neomeniae Hecatombaeonis finitus est annus noster Ter∣minorum, qui cum Solaris, ut ante disputatum est, fuerit, ab 8 die Julii re∣tro putatus, ab eodem die in anno praecedente, feu 4550 Julianae Periodi, & 67 Periodi ejusdem Calippicae sumsit exordium. Atque ita inter 7 Julii anni alterius & alterius 8, omnes intervallorum termini citeriores collocandi. Hisce nixi fundamentis Canonem construximus Chronicum tum Per. Jul. tum eis qui vulgarem D. N. Epocham antevertunt aliis{que} item Epocharum annis signatum, quo, sine operiosiori aliquo calculo, Epochae cujussibet Autoris No∣stri annus indicetur. Reges item Athenarum adjecimus, & Archontas annuos seu 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 quemadmodum in Marmore habentur. Sed & horum tandem initia & fines, quantum scilicet à doctissimis temporum interpretibus edoce∣mur, qua ratione eliciantur heic subjungimus. Ad hanc rem, Tempora quae in Canone, quem infra exhibemus, primam annorum Archontum institutio∣nem sequuntur, trifariam dividimus; In intervallum quod ab anno Periodi 4030 usque ad 4178 inclusis Terminis protenditur; Id quod hunc annum & 4294 interjacet; & demum quod inde ad extremum succedit. Intervalli primi, fateor me nulla ratione ita Attica tempora hactenus assecutum esse, ut qualesnam Periodi annorum ad aequandos utriusque luminalis motus in usu fuerint, satis cognoverim. In obscuro sunt & incerto posita quae de ea re Scriptores reliquere. Atqui ex Tetraeteridibus hebdomecontaexaeteridem confecit Vir magnus Josephus Scaliger, quam ut vetustissimam Atticorum temporum & certissimam mensuram, Periodi Atticae vocabulo, tam in libris de Emendatione quam in Canonibus edidit. Sed ingenium scientissimi He∣rois & immensam eruditionem multo magis semper admiratus sum, quam do∣ctrinae illius periodi assentiri potui. Etiam ipsa quibus nititur ipse testimonia (& res est ejusmodi quae non tam artificis ingenio quam vetustatis testimonio ponderanda est) lectoris benignioris, si bene perpendantur, etiam cohibent assensum, saltem non pariunt; quin adversariis tela fiunt, quibus sententia ejus fidenter nimis tradita, non mediocriter enervatur. Consule, si placet, quae contra disputarunt & popularis noster Thomas Lydiatus, & Dionysius Petavius. Ceterum quoniam impense autori periodus illa placuit, & aliis for∣san non paucis ob incomparabilis viri autoritatem nondum displicet, tabellam adjicimus quâ laterculum neomeniarum periodi Atticae apud Scaligerum in 1. de Emendatione, pagina 42. & primo Canonum pag. 59. cuiquam ingredi liceat,* 1.1 & facillime Neomeniam seu caput anni cujusque Archontis atque finem in primo Canonis nostri Intervallo reperire. Neome∣nia autem ea est heic Gamelionis mensis. Nam, seculis vetustiori∣bus, Gamelion anni civilis caput habetur cui locus est sub hibernum Solstitium. Dato nimirum, in hoc Canonis intervallo, Periodi Julianae anno, abjice numerum qui in tabella proxime minor est. Nam 3976 primus est primae Periodi Atticae seu Scaligerianae hic labentis. Qui residuus habetur, in laterculo Scaligeriano Neomeniam Ga∣melionis seu archontis initium indicat. Proximus demum in eodem laterculo, demto triduo, finem ostendit. Nam, etsi pridie Neomeniae Gamelionis pro∣xime sequentis annus lunaris finiebatur, attamen, ad Scaligeri rationes, duo annum clauserunt, ad finem Posideonis ultimi mensis, adjectitii dies qui 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 dicti, eo quod per illud biduum Athenae Magistratibus carebant. Im∣periis enim, ut vult ille abibant ultimo die, seu 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 Posideonis, adeo{que} triduo ante Neomeniam. Biduo autem interjacente, comitia creandis Ma∣gistratibus habita. Verbi gratia Agon Pythicus, in Canone nostro, Corona∣rius denuo fit anno Periodi Julianae 4132, archonte Damasiâ Secundo. Nu∣merus in tabella proxime minor est 4127; quo abjecto, residuus est 5. Huic respondet in Laterculo Scaligeriano dies 22 Januarii pro Neomenia Gamelio∣nis, qua Magistratum iniit Damasias. Neomenia Gamelionis anni insequen∣tis

est Januarii 19, unde triduo demto, dies ejusdem Januarii 16, anni Da∣masiae exitum indicat. Intervallo autem Canonis nostro secundo, omnia ad hanc disquisitionem adeo incerta sunt ob Octaeteridum Cleostrateae & Har∣paleae usus ignorationem, ut futile nimis esset contendere in eo initia & fines archontum certis diebus signare. Sed sub hujus intervalli extremum saltem, si non antea, caput anni 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 seu Magistratuum à Gamelione seu car∣dine hiberno translatum est, quod necessario monendum, ad Hecatombaeo∣nem seu aestivum cardinem, quod non solum ex Antiphontis coaevi oratione 16 seu 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, sed etiam, ut alia omittamus, ex Thucydide liquet. De Rege Sacrorum (qui in Magistratibus annuis) locutus Antiphon 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, inquit, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Imperii ejus duo menses supererant, Thargelion & Scirrophorion; quibus verbis manifesto innuit insequentis mensis, qui Hecatombaeon est, Neomeniam caput anni Magistra∣tibus creandis aptati fuisse. Thucydides autem de ipso anno, à cujus initio enneadecaeteridem suam (quae nondum in usu recepta erat) auspicabatur Me∣ton, verba faciens libro 2. 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, ait, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.

Cum Pythodoro duo praete∣rea menses fungendi Magistratus superessent, sexto scilicet mense à pugna in Potidaea commissa, & ver jam incepisset, Thebanorum quidam paulo plures trecentis ingressi sunt Plataeam Boeotiae.

Et versioni huic adstipula∣tur plane Scholiastes vetus. Mensis igitur, de quo loquitur, Munichion e∣rat jam labens; is scilicet qui vernorum primus erat; adeoque duo illi qui Pythodoro, primi enneadecaeteridis Metonicae anni archonti 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, super∣erant, ut Thargelion & Scirrophorion fuerint necesse est, & proinde ut He∣catombaeonem caput anni 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 teneret, uti postea, perpetuo tenuit. Tertium demum Intervallum Periodus illa Metonica seu enneadecaeteris oc∣cupat, ad cujus neomenias Hecatombaeonis, quae ad nostri spectant archon∣tas,* 1.2 eruendas, similem priori tabellam adjungimus, usu non omni∣no dissimili. Numero residuo ingredere Laterculum sive Scalige∣rianum sive Petavianum enneadecaeteridis Metonicae. Neomenia quam quaeris in diebus Julianis, statim occurrit; sed diversimode pro diversis, quas amplexantur illi putandi rationibus. Scalige∣rianum habetur in 2 de Emendatione pag. 77. & Canonum 1. p. 64. Petavianum lib. 2. de Doctrina Temporum, cap. 13. Discrepantiae autem cardo in hoc versatur, quod alter neomenias Hecatombaeonis solstitium aestivum nunquam vult antevertisse, alter tam antever∣tisse quam secutas esse. Nam de Periodi hoc initio & Embolismo∣rum numero controversia non est. De horum vero locis, non exigua. Sed de ea re non est hic disputandi locus. Vide quae in Canone notamus ad annum Periodi 4305. In archontis autem cujuslibet exitu seu anni fine heic eruendo, pro triduo quod in Periodo Attica, à proximi anni neomenia, demitur, dies quinque heic subtrahere oportet. Nam 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, sub Metonica Ennea∣decaeteride quatuor erant, de quibus diserte Ulpianus Rhetor ad Demosthe∣nis orationem contra Androtionem.

Absoluto demum Apparatu nostro ad Epochas Chronologico; loco non ita importuno, obiter adjicere liceat de Mensium Atticorum ordine & textu co∣rallarium non omnino contemnendum, quod ad calcem Ptolemaei Magnae Con∣structionis, quam diximus, manu exaratae reperitur. De mensibus iis atque singulis eorum locis diu est quod desudârunt viri Doctissimi, Theodorus Gaza, Gregorius Giraldus, Hadrianus Junius, Joannes Lalamantius, & alii. Sed fru∣stra nimis plerique. Feliciori multo pridem operâ Josephus Scaliger, & nu∣perrime Dionysius Petavius tam ad S. Epiphanium quam in Doctrina Tempo∣rum. Sed nec in eorum contextu Scaligero adversatur Petavius, praeter∣quam quod Maemaecterionem Boedromioni proximâsse vult, nec Pyanepsio∣nem

intervenisse, ut Scaliger, sed esse secutum. Ad calcem autem Ptole∣maei, quo utimur, eâdemipsissimâ contextus formâ qua Scaliger eos disposuit, occurrunt, à vetusto aliquo, nec imperito, quod dubitari nequit, Mathe∣matico, cum Romanorum, Macedonum, Persarum, Arabum & Aegyptio∣rum mensibus, in Chronologorum usum, ad hanc faciem, non alio quam scri∣ptus est codex ipse charactere, adjecti;

〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.
〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.
〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.
〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.
〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.
〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.
〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.
〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.
〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.
〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.
〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.
〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.
〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.	〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.
			〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.		〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.

non ut gentis alterius mensium loci, in anno naturali, mensium alterius locis ubique responderent (quid enim Septembri Romanorum cum Attico Poside∣one, qui primus mensis est hibernus?) sed ut tum mensium cujusque gentis textus, tum diversa veterum annorum civilium initia, mensibus primis signa∣ta, exhiberentur. Fideliter descripsi etiam ea in quibus à librario plane pec∣catum est. Illud enim 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 in Persarum laterculo legi de∣bet 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 furtivi quinque dies, seu 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 Musterakath, uti eodem sensu vocant Persae. Eos inde 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 appellat Isaacus Monachus in Canone Persico, apud Christmannum. De hisce & Persicorum mensium no∣minibus, quae heic, uti etiam in tabulis Alfonsinis, Alfragano, & Isaaco jam dicto depravate nimis leguntur, vide Josephum Scaligerum de Emendatione lib. 3, capite de anno vago Jezdegird, pag. 200, & Canonum lib. 3. ad cap. 11, & ibi Georgium Chrysococcem. Adde Petavii de Doctrina Temporum lib. 3. cap, 9. & sequentia. Arabicos item menses, quorum aliqui in por∣tentosa vocabula (ut fieri saepius amat cum quid ex orientalibus linguis Euro∣paeis characteribus exprimitur) degenerarunt, habes apud Scaligerum de E∣mendatione libro 2. pag. 107. 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 in Arabum laterculo & 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Arabice sunt 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 Rabiu alawol, & 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 Rabiu ala∣cher, id est, Rabiu prior, & Rabiu posterior. Eadem vocabula priorem & poste∣riorem notant in binis sequentibus quorum uterque 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 Gumedii, dictus. Id hic Graecis characteribus sonat 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, aut 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Consule Scali∣gerum in Canonibus, pag. 235. Sed de Maemacterionis loco praeter Scalige∣rum de Emendatione lib. 1. pag. 31. vide porro Petavii disputationes, lib. 1. cap. 10. & libro 4. cap. 8. & ad S. Epiphanii Haeresin 51. pag. 135. Adi etiam Gaurici additiones, quae ad calcem Almagesti, à Georgio Trapezuntio versi, habentur. Laterculus autem, qui prae oculis etiam est, mensium Macedo∣num (in quo pro 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 legendum) non sinit ut castigationem Editorum Venerabilis Bedae nostri exemplarium de Temporum ratione prae∣termittamus.

In ejus quem diximus libelli capite 12, Graecorum menses ita recensentur. Vocatur autem apud eos ipse December 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Januarius 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Februarius 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Martius 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Aprilis 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Maius 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Junius 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Julius 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Augustus 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, September 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 (pro 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉) October 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, November 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Portentosa plane est enumeratio. Quid Elaphebolioni cum Distro, Xantico, & Macedonum ce∣teris? Quid Thargelioni? Hi enim Attici menses, inter illos Macedonum, locum nunquam habuere. 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 vero omnino verbum nihili est. Forsan Munichionis reliquiae. Sed & ita hinc non minus ablegandum quam Attici menses ceteri. Et nimis oscitanter Joannes Noviomagus, qui seriem mensi∣um Graecorum ex depravatissimo hoc loco excerptam Bedae autori tribuit. Ceterum Graecorum vocabulo, Macedonas tantum seu Syromacedonas aeter∣num illud Britanniae decus heic innuit, nec alios quam Macedonum menses revera nominavit. Ita scilicet scripsit ipse; Vocatur autem apud eos ipse De∣cember 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Januarius 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Februarius 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Martius 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Aprilis 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, &c. Id discimus ex vetustissimo Bedae exemplari Ms. in in∣structissima Nobilissimi viri Roberti Cottoni Bibliotheca, ubi ad hunc mo∣dum locus ille exaratur; Graecis, ut fit, nominibus aliquantulum corruptis. Vocatur autem apud eos ipse December Apileos, Januarius Exdynios, Februa∣rius Perithios, Martius Distrios, Aprilis Xanthicos, Maius Artemiseos, Ju∣nius Deseos, Julius Panemos, Augustus Loos, September Gorpieos, October Hyperberetaeos, November Dios. Ita notissimo & perpetuo mensium Mace∣donum textu usus est doctissimus Beda. Elaphebolioni, Thargelioni, Nychi∣oni seu Munichioni, nempe Atticis, nullus ibi locus erat, antequam, sive ab exscriptoribus imperitis, sive à negligentibus Editoribus, perperam, neque summa sine injuria, praeberetur. Quin satis obvium sane fuisset etiam, ex ipsius Ephemeride, sua mensibus heic tribus nomina restituisse. Nam in ea Graecorum duodecem menses vocabulis item Macedonicis adnotantur.

Canon Chronicos.

Veterum Graecorum Epochas ab Anonymo in Marmore descriptas, an∣nis tum Periodi Julianae, tum qui vulgarem D. N. Jesu Chri∣sti Epocham antevertunt singulatim indicans. Adjectae etiam sunt, ut Syncronismus melius cognoscatur, Epochae Graecae, Ro∣manae, & Sacrae. Epochae Graecae sunt ante Trojae excidium, post Trojae excidium, & Olympiadum. Epochae Romanae sunt ante Vrbem conditam, & post Vrbem conditam. Epochae Sacrae sunt ante Exodum Israelitarum ex Aegypto, post Exodum, post conditum Templum Solomonis, & post destructum Templum So∣lomonis. Literae I. P. in prima numerorum Columnâ denotant Julianam Periodum, A. C. in secunda: Ante Christum natum secundum computum vulgarem, Ep. M. in tertia: Epocham per quam in Marmore computatur: In quarta Ant. E. T. ante ex∣cidium Trojae, P. E. T. Post excidium Troja, Olymp. annos Olympiadum: In quinta Ant. V. C. ante urbem seu Romam conditam, V. C. Post urbem conditam: In sexta Ante Ex. ante Exodum, P. Ex. post Exodum, C. T. S. post conditum Templum Solomonis, P. T. D. post Templum destructum.

I. P.	A. C.	Ep. M.		A. E. T	A. V. C	A. Ex.
3132	1582	1318	CEcrops primus Athenarum Rex re∣gnare coepit, ab eoque Regio cir∣cumjacens prius ab Actaeo Actica di∣cta nominata est Cecropia, regnat an. 50.	373	830	86
3140	1574	1310	Deucalion incepit regnare Lycoriae in Parnasso, anno quo Cecrops regnabat Athe∣nis, nono.	365	822	78
3182	1532	1268	Cranaus secundus Athenarum Rex ince∣pit regnare, regnat{que} annos novem, quorum primo Mars Athenis ob caedem Hallirrothii filii Neptuni à patre ejus in judicium vocatus fuit, & locus ubi causam dixit inde 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, i. e. Martia rupes dicebatur.	323	780	36
3185	1529	1265	Diluvium tempore Deucalionis evenit, & ipse Deucalion ex eo servatus Athenas evasit, Templumque ibi condens Jovi 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 (i. e. qui fecit evadere) ob vitam praeservatam sa∣crificavit, an. Cranai quarto.	320	777	33
3191	1523	1259	Amphictyon Deucalionis filius, & Cranai gener expulso socero Athenis regnum inva∣dit, tenetque an. decem.	314	771	27
3192	1522	1258	Amphictyon defuncto patre Deucalione in Thermopylis etiam regnat, ibique è gen∣tibus vicinis Amphictyonicum concilium primo congregat, anno quo ipse Athenis regnabat secundo.	313	770	26

3193	1521	1257	Hellen Deucalionis filius in Phthiotide re∣gnat, & incolas illius regionis prius Graecos dictos à suo nomine Hellenas appellat. Et A∣thenis decretum est Agonem Panathenaicum in Minervae honorem agendum, anno regni Amphictyonis Athenis tertio.	312	769	25
3195	1519	1255	Cadmus è Phoenicia in Boeotiam veniens Cadméam condidit an. regni Amphictyonis A∣thenis quinto.	310	767	23
3198	1516	1252	Eurotas & Lacedaemon, qui Lacedaemonem condidit, in Laconica simul regnant anno re∣gni Amphictyonis Athenis octavo.	307	764	20
3201	1513	1249	Erichthonius pulso Amphictyone Regnum Athenis occupat, tenetque annos quinqua∣ginta.	304	761	17
3203	1511	1247	Navis, quae appellata est Pentecontorus, in Graeciam primo allata est à Danao, qui fra∣trem Aegyptum fugiens, in eâ primo ad Rho∣dum insulam cum quinquaginta filiabus, quae ibi prope Lindum Templum exstruentes Mi∣nervae Lindiae sacrificabant, indeque in Grae∣ciam navigabat, anno Erichthonii Athenis tertio.	302	759	15
3208	1506	1242	Erichthonius Athenarum Rex, celebratis primis Panathenaeis, primus currum junxit. Simulacrum Matris Deorum in Cybelis monti∣bus primoi nventum fuit; & Hyagnis Phryx Tibias primus invenit in Celaenis urbe Phry∣giae, & Harmoniam Phrygiam iis primo ceci∣nit, & aliorum nomorum Matris Deorum Bac∣chi, Panis autor fuit, anno quo Athenis re∣gnabat Erichthonius octavo.	297	754	10 P. Ex.

I. P.	A. C.	Ep. M.		A. E. T	A. V. C	P. Ex.
3218	1496	1232	Exodus Israelitarum ex Aegypto, regnante Erichthonio Athenis anno decimo octavo.	287	744	1
3251	1463	1199	Pandion post Erichthonium regnat Athenis annos quadraginta.	254	611	34
3282	1432	1168	Minos ejus nominis primus in Creta regnat, & Cydoniam condit; in eâque insula ab Idaeis Dactylis Celme & Damnaneo in Ida monte ferrum primum inventum fuit, anno regni Pandionis Athenis tricesimo secundo.	223	680	65
3291	1423	1159	Erichtheus post Pandionem Athenis regnat annos quinquaginta.	214	671	74
3305	1409	1145	Ceres Athenas venit, & fruges seminavit, easque ad alias etiam urbes per Triptolemum mittit anno Regni Erichthei Athenis decimo quinto.	20	657	88
3308	1406	1142	Triptolemus hordeum primo seminavit in Campo Rhario prope Eleusinem, regnante A∣thenis Erichtheo an. decimo octavo.	197	654	91
3315	1399	1135	Antiqui alicujus Poetae scil. Orphei, vel Pamphi, vel Eumolpi poemata de Proserpinae raptu, Cereris investigatione, iisque, qui fru∣ges à Cerere acceperunt, edita fuisse existima∣bantur, regnante Athenis Erichtheo an. 25.	190	647	98

....	.....	.....	Eumolpus Musaei poétae filius mysteria E∣leusinia, quorum primus antistes fuit, primo exhibuit, & patris sui Musaei Poemata edidit, regnante Athenis Erichtheo.	....	....	....
3341	1373	1109	Cecrops illius nominis secundus post Erich∣theum regnat Athenis an. 40.	164	621	124
3381	1333	1069	Pandion ejus nominis secundus post Cecro∣pem Athenis regnat an. 25.	124	581	164
3388	1326	1062	Lustratio primo facta est Athenis, Regnante Pandione an. octavo.	117	574	171
....	....	.....	Gymnicum certamen in Eleusine primo pro∣ponebatur.	....	....	....
.....	....	.....	Lycaea, Latine Lupercalia dicta, in Arcadiâ primo instaurata fuere.	....	....	....
3406	1308	1044	Aegeus Pandionis filius Athenis regnat post Pandionem an. 48.	99	556	189
.....	....	.....	Hercules Athenis mysteriis minoribus initia∣tus fuit.	....	....	....
3419	1295	1031	Frugum sterilitas apud Athenienses fuit, de qua Oraculo consulto, datum est responsum debere Athenienses Minoi ob caedem Andro∣gei filii illius, qui Athenis occisus fuit, poenas dare, quascunque ille postularet: indictum i∣gitur à Minoe tributum adolescentum impube∣rum & virginum subiere, regnante Athenis Aegeo an. decimo quarto.	86	543	202
3454	1260	996	Theseus Aegei filius regnat Athenis post Ae∣geum an. 30.	51	508	237
3455	1259	995	Theseus sparsos Atheniensium vicos in u∣nam civitatem collegit, statum popularem in∣stituit, & in Isthmo Corinthiaco Isthmicorum certamen in honorem Neptuni post occisum Sinin instauravit, anno regni sui Athenis se∣cundo.	50	507	238
3463	1251	987	Eteoclus Adrastus & Amphiaraus, qui Ar∣gis simul regnarunt, ad bellum Thebanum gratiâ Polynicis profecturi, in honorem Arche∣mori Nemeorum certamen in Nemea primo instituerunt, regnante Athenis Theseo anno decimo.	42	499	246
3484	1230	966	Menestheus pulso Theseo Athenis regnat, an. 23.	21	478	267
3496	1218	954	Graeci ad Trojam expeditionem susceperunt regnante Athenis Menestheo anno decimo tertio.	9	466	279

I. P.	A. C.	Ep. M.		P. E. T	A. V. C	P. Ex.
3505	1209	945	Troja capta est mensis Thargelionis die vi∣cesimo quarto, regnante Athenis Menestheo an. vicesimo secundo.	1	457	288
3507	1207	943	Demophoon Thesei filius post Menesthei obitum paternum regnum recuperat, regnat{que} an. 33.	3	455	290
3508	1206	942	Orestes ob occisos Aegisthum & Clytem∣nestram in Ariopago Athenis causam dixit, &, quod judicum suffragia aequalia essent, abso∣lutus fuit, regnante Athenis Demophoonte anno 2.	4	454	291

3512	1202	938	Teucer Telamonis Insulae Salaminis Regis filius, à patre post reditum à Troja non rece∣ptus, in Cyprum insulam solvit, ibi{que} Salaminē insulae, è qua exulaverat, cognominem condi∣dit, regnante Athenis Demophoonte an. 6.	8	450	295
3540	1174	910	Oxyntas Demophoontis filius Athenis re∣gnat post patrem annos 12.	36	422	323
3552	1162	898	Aphidas Oxyntae filius regnat Athenis an∣num unum.	48	410	335
3553	1161	897	Thymaetes Aphidantis frater Athenis regnat post Aphidantem an. 8.	49	409	336
3561	1153	889	Melanthus Andropompi filius Messenius è Nestoris posteris, cum in bello, quod Atheni∣enses contra Boeotos gesserant, Xanthum Boe∣otiae regem monomachiâ occidisset, illiusque caede finem bello feliciter imposuisset, deposi∣to Thymaete Erichthidarum ultimo, quam∣vis peregrinus & exul Rex ab Atheniensibus creatur, regnatque annos 37.	57	401	344
3584	1130	866	Heraclidarum in Peloponnesum descensus, regnante Athenis Melantho an. 24.	80	378	367
3598	1116	852	Codrus Melanthi filius post patrem Athenis regnat an. 21.	94	364	381
3619	1095	831	Post Codri mortem, cum Athenienses in Codri honorem, quod se pro patria devovisset, neminem regnare permitterent, abolito regio nomine primus Archon creatur Medon Codri filius, eoque titulo reipublicae praefuit annos 20.	115	343	402
3625	1089	825	Neleus Codri filius fratrem Medontem, illi∣us clauditatem pro injuriae praetextu habens, à principatu per violentiam detrudit, illiusque loco reipublicae praeest an. 13.	121	337	408
3637	1077	813	Neleus, cum principatum, quo fratrem Me∣dontem exuerat, 13 annos tenuisset, ab oracu∣lo Delphico eo iterum cedere jussus, cum Ioni∣bus (qui è Peloponneso pulsi ab Achaeis, quos Lacedaemone & Argis prius expulerant Dores, regnante Melantho Athenas venerant) in A∣siam solvit, Regionemque ibi, quae à gentis no∣mine, quam in Coloniam duxerat, Ionia de∣inde dicebatur, & duodecim illius civitates oc∣cupavit, anno à quo ipse primo, decimo ter∣tio, à quo frater decimo nono, Athenis prin∣cipatum obtinuere.	133	325	420
3639	1075	811	Acastus Medontis filius post patris obitum archon erat Athenis an. 36.	135	323	422
3675	1039	775	Archippus Acasti filius Archon post patrem reipublicae praefuit an. 19.	171	287	458
3694	1020	756	Thersippus Archipi filius Archon Athenis post patrem reipublicae praefuit an. 41.	190	268	477

I. P.	A. C.	Ep. M.		P. E. T	A. V. C	A. C. T. S.
3697	1017	753	Jactum est fundamentum Templi Solomo∣nis an. 480 post Exodum.	193	265	1

3735	979	715	Phorbas post Thersippum est archon Athe∣nis, an. 31.	231	227	39
3766	948	684	Megacles post Phorbam est archon Athenis, an. 30.	262	196	70
3770	944	680	Hesiodus Poeta floruit, archonte Athenis Me∣gacle, an. 5.	266	192	74
3796	918	654	Diognetus post Megaclem est archon Athe∣nis, an. 28.	292	166	100
3807	907	643	Homerus Poeta floruit archonte Athenis Diogneto, an. duodecimo.	303	155	111
3819	895	631	Phidon Argis Tyrannidem occupat, & men∣suras, & pondera invenit, & nummum Ar∣genteum in Aegina insulâ primo excudebat, archonte Athenis Diogneto, an. 24.	315	143	123
3824	890	626	Pherecles post Diognetum est archon Athe∣nis, an. 19.	320	138	128
3843	871	607	Ariphon post Phereclem est archon Athe∣nis, an. 30.	339	119	147
3873	841	577	Thespieus post Ariphontem est archon A∣thenis, an. 37.	369	89	177
3910	804	540	Agamestor post Thespieum est archon A∣thenis, an. 26.	406	52	2••4
3936	778	514	Aeschylus post Agamestorem est archon A∣thenis, an. 22.	432	26	240

I. P.	A. C.	Ep. M.		Olymp.	A. V. C	C. T. S.
3938	776	512	Prima celebrata est Olympias, anno post Trojam captam 434 archonte Athenis Aeschy∣lo, an. tertio.	1. an. 1.	24	242
3956	758	494	Archias Corinthius ob caedem pueri Actaeo∣nis, quem ei vim inferendo occiderat, exulare coactus, educto secum exercitu primo Corcy∣ram occupat, quam cum uni copiarum parti tradidisset incolendam, ipse cum alterâ in Si∣ciliam solvit, ibique, eodem tempore quo Myscellus Achaeus Crotonem in Italia, ille Sy∣racusas condidit, archonte Athenis Aeschylo, anno vicesimo primo.	5. an. 3.	6	260
3958	756	492	Alcmaeon perpetuorum archontum ultimus reipublicae praeest, an. 2.	6.1	4	262
3960	754	490	Alcmaeone defuncto aboletur Athenis perpe∣tuorum Archontum imperium, eorumque loco rempublicam deinde administrant archontes Decennales, quorum primus fuit Charops.	6.3	2 V. C	264

I. P.	A. Ch.	Ep. M.		Olymp.	V. C	C. T. S.
3962	752	488	Roma Condita est secundum computum Catonis anno 1. Olymp. 7.	7.1	1.	266
3970	744	480	Asimedes secundus decennalis archon Athe∣nis constituitur.	9.1	9	274
3980	734	470	Clidius tertius decennalis archon Athenis constituitur.	11.3	19	284
3990	724	460	Hippomenes quartus decennalis archon Athe∣nis constituitur.	14.1	29	294
4000	714	450	Leocrates quintus decennalis archon Athe∣nis constituitur.	16.3	39	304
4010	704	440	Apsander sextus decennalis archon Athenis constituitur.	19.1	49	314
4020	694	430	Erixias septimus decennalis archon Athenis constituitur.	21.3	59	324

4030	684	420	Abolito decennalium archontum imperio annuus archon Athenis primo constituitur Creon.	24.1	69	334
4032	682	418	Tyrtaeus Poeta Lacedaemoniis contra Mes∣senios ab Atheniensibus dux, datur archonte Athenis Lysia seu Tlesia.	24.3	71	336
4069	645	381	Terpander Lesbius nomos Lyricos primo in∣venit, & tibiis cecinit, & Lacedaemone in jus vocatus, quod antiquae tetracordi Lyrae tres nervos addidisset, populi suffragiis absolutus fuit, archonte Athenis Dropilo.	33.4	.108.	373
4109	605	341	Alyattes Croesi pater Lydis incepit regnare archonte Athenis Aristocle.	43.4	148	413
4120	594	330	Sappho Poetria Lyrica Mitylenae in Lesbo floruit, indeque in Siciliam navigat Phaon∣tem juvenem Lesbium, quem misere deperi∣bat, secuta, archonte Athenis Critia priori, & Syracusis rerum potientibus optimatibus Geo∣moris dictis.	46.3	159	424
4123	591	327	Amphictyones victis Cyrrhaeis, quibus ob sacrilegium bellum intulerant, ludos Pythicos instaurant, & captae Cyrrhae spolia victoribus praemia proponunt, unde Agon 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 di∣ctus, archonte Athenis Simone.	47.2	162	427

I. P.	A. Ch.	Ep. M.		Olymp.	V. C	P. T. D
4124	590	326	Templum Solomonis à Chaldaeis destruitur annos 427 postquam exstructum fuit 300 post initium Regni Rehoboami.	47.3	163	.1.
4132	582	318	Secunda Pythias celebrata fuit nono post primam anno, in qua, cum nulla è captae Cyr∣rhae spoliis relicta essent, Coronae laureae se∣cundum vetus institutum, quod in certamini∣bus Musicis antiquitus Delphis in honorem A∣pollinis celebratis observatum fuit, pro prae∣miis victoribus dabantur, & agon inde 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 dictus, qui ab eo tempore quinto quo{que} anno, i. e. post exactos quatuor plenos, eodem modo, quo ludi Olympiaci, agi coeperunt, archonte Athenis Damasio secundo.	49.3	171	9
....	.....	....	Comoedia primo acta fuit Athenis à Susario∣ne & Dolone Icariensibus.	....	....	....
4153	561	297	Pisistratus Athenis Tyrannidem occupat, archonte Athenis Comia.	54.4	192	30
4156	558	294	Simonides Poeta avus nascitur, anno enim Ep. Mar. 205. erat annos natus 90.	55.3	195	33
4158	556	292	Croesus in Asia regnat, & legatos ad Oracu∣lum Delphicum mittit, Archonte Athenis Eu∣thydemo.	56.1	197	35
4172	542	278	Cyrus Persarum Rex Sardes expugnat, & Croesum vivum capit, circa quod tempus flo∣ruit Hipponax, Ephesius Iamborum scriptor insignissimus.	59.3	211	49
4178	536	272	Thespis Icariensis Alcestidem, primam quae Athenis exhibita fuit, Tragoediam è plaustro docuit, & hircum pro praemio reportavit, ar∣chonte Athenis Alcaeo priore.	61.1	217	55

4186	528	264	Mortuo Pisistrato, cum regnasset annos 33, ei succedit in Tyrannide Hipparchus filius il∣lius.	63.1	225	63
4189	525	261	Aeschylus Poeta nascitur; anno enim Ep. Mar. 227. erat annos natus 35.	63.4	228	66
4197	517	253	Darius filius Histaspis occisis Magis Rex Persarum constituitur.	65.4	236	74
4198	516	252	Hipparchus Pisistrati filius Athenarum Ty∣rannus ab Harmodio & Aristogitone interfi∣citur, cum regnasset annos 13, ei succedit fra∣ter illius Hippias.	66.1	237	75
4202	512	248	Hippias cum ceteris Pisistratidis Athenis pel∣litur quarto post Hipparchi caedem anno, & archontis Magistratum accipit Clisthenes Alc∣maeonida.	67.1	241	79
4206	508	244	Chororum virilium certamen primo agi∣tur, quo vicit Hypodicus Chalcidensis archon∣te Athenis Isagorâ.	68.1	245	83
4217	497	233	Sophocles Poeta Tragicus Sophillo patre nascitur; anno enim Ep. Mar. 206 annos na∣tus erat 28.	70.4	256	94
4219	495	231	De Hippia Pisistratida nescio quid habet hic autor.	71.2	258	96
4223	491	227	Athenienses Duce Miltiade Persas prope Marathonem magna clade superant, cui pugnae interfuit Aeschylus Poeta annos natus 35. Ar∣chonte Athenis Phaenippo.	72.2	262	100
4225	489	225	Simonides Ceius Poeta avus Simonidis, qui etiam Poeta fuit, Athenis claruit. Darius mor∣tuus est, & Xerxes filius illius in Persia regnat, archonte Athenis Aristide.	72.4	264	102
4228	486	222	Aeschylus Poeta annos natus 40 Tragoediâ primo vicit. Euripides Poeta nascitur, & Ste∣sichorus è Sicilia in Graeciam venit, archonte Athenis Philocrate.	73.3	267	105
4233	481	217	Xerxes facto super Hellesponto navigiorum ponte in Graeciam ad Thermopylas cum Lace∣daemoniis pugnat, & praelio navali prope Sala∣minem insulam à Graecis superatur, archonte Athenis Calliade.	74.4	272	110
4234	480	216	Pugna ad Plataeas à Graecis contra Persas commissa est, quo Persae amisso Mardonio duce superati Graeciâ iterum excidere. Aetna ignem evomuit archonte Athenis Xantippo.	75.1	273	111
4235	479	215	Gelon Dinomenis filius Syracusis Tyranni∣dem occupat, archonte Athenis Timosthene.	75.2	274	112
4236	478	214	Simonides nepos, Leoprepis filius, Ceius, is, qui memorandi artem invenerat, ludis Athenis vicit; & statuae positae sunt Harmodio & Ari∣stogitoni, qui Hipparchum interfecerunt. Ar∣chonte Athenis Adimanto.	75.3	275	113
4242	472	208	Hiero Syracusis Tyrannidem occupat Gelo∣ni fratri succedens, cujus temporibus floruit Epicharmus Poeta Comicus. Archonte A∣thenis Charete.	77.1	281	119

4244	470	206	Socrates Philosophus nascitur, anno enim Ep. Mar. 137. annos natus erat 70. Et Sopho∣cles Poeta Tragoediâ primo vicit annos natus 28, archonte Athenis Apsephione.	77.3	283	121
4245	469	205	Saxum cecidit in Aegos Potamos, & Simo∣nides Poeta moritur nonagenarius, archonte Athenis Theagenida.	77.4	284	122
4251	463	199	Alexander Macedonum Rex moritur, & ei succedit filius illius Perdiccas, archonte Athe∣nis Euthippo.	79.2	290	128
4257	457	193	Aeschylus Poeta annum agens 69 moritur in Sicilia, archonte Athenis Callia primo.	80.4	296	134
4268	446	182	Timotheus Milesius nascitur: anno enim Ep. Mar. 93. annos natus erat 90.	83.3	307	145
4271	443	179	Euripides Poeta aetatis annorum 43 Tragoe∣diâ primo vicit, archonte Athenis Diphilo. Euripidi coaevi erant Socrates & Anaxago∣ras.	84.2	310	148
4275	439	175	Philoxenus Poeta Dithyrambicus nascitur: anno enim Ep. Mar. 116 annos natus erat 60.	85.2	314	152
4294	420	156	Perdiccas Macedonum Rex moritur, eique succedit filius illius Archelaus, archonte Athe∣nis Astyphilo, seu Aristophilo.	90.1	333	171
4303	411	147	Dionysius senior Syracusis Tyrannidem oc∣cupat, archonte, Athenis Euctemone.	92.2	342	180
4305	409	145	Euripides Poeta moritur annos natus 77, ar∣chonte Athenis Antigene.	92.4	344	182
4307	407	143	Sophocles moritur annos natus 91, & Cy∣rus minor in Persiam ascendit, archonte Athe∣nis Callia secundo.	93.2	346	184
4311	403	139	Telestes Poeta Dithyrambicus Athenis vi∣cit, archonte Athenis Micone.	94.2	350	188
4313	401	137	Qui cum Cyro in Asiam ascenderunt Duce Xenophonte in Graeciam, iterum redeunt, & Socrates Philosophus senex septuagenarius ab Atheniensibus condemnatus haustâ cicutâ mo∣ritur, archonte Athenis Lachete.	94.4	352	190
4315	399	135	.................................... .......... archonte Athenis Aristocrate.	95.2	354	192
4334	380	116	Philoxenus Poeta Dithyrambicus sexagena∣rius moritur, archonte Athenis Pythea.	100.1	373	211
4337	377	113	Anaxandrides Comicus Athenis vicit, ar∣chonte Athenis Callia.	100.4	376	214
4341	373	109	Astydamus Poeta Tragicus Athenis vicit, archonte Athenis Astio, & ingens in coelo ar∣sit cometa.	101.4	380	218
4343	371	107	Pugna Leuctrica Lacedaemoniorum & The∣banorum commissa est, in qua Thebani Duce Epaminanda vicere, & in pugna occisus est Cleombrotus Lacedaemoniorum Rex, archon∣te Athenis Phrasiclide.	102.2	382	••20
4344	370	106	Stesichorus Himeraeus secundus vicit Athe∣nis, & Megalopolis condita est in Arcadia, ar∣chonte Athenis Dyscineto.	102.3	383	221

4346	368	104	Dionysius senior Syracusarum Tyrannus moritur, & ei succedit Dionysius filius illius; & Alexander Pheraeus, Pherae in Thessalia incipit regnare, archonte Athenis Nausige∣ne.	103.1	385	223
4356	358	94	Phocenses Templum Delphicum expilarunt, archonte Athenis Cephisodoto.	105.3	395	233
4357	357	93	Timotheus Milesius insignis Lyricus nona∣genarius moritur Athenis, & Philippus Mace∣donum Rex urbem Philippos condidit, & A∣lexander Pheraeus ab uxore sua occisus fuit, & Dion Dionysii duces superavit, archonte A∣thenis Agathocle.	105.4	396	234
4359	355	91	Nascitur Alexander Magnus archonte Athe∣nis Callistrato, cujus tempore floruit Aristote∣les Philosophus.	106.2	398	236
4360	354	90	Calippus occiso Dione Tyrannidem Syracu∣sis occupat archonte Athenis Diotimo.	106.3	399	237

Cetera desiderantur.

Notae Chronologicae ad Canonem Chronicum.

AD an. 3132. Epocha haec recentior est Eusebio, annis 26. Nec major firme consensus est inter eum & nostrum ante annuorum archontum initia, seu Periodi Julianae, an. 4030.

Ad. an. 3185. Convenit Varro apud D. Augustinum de Civitate Dei, lib. 18. cap. 10. uti etiam Graeca Eusebii, pag. 27. Etsi in Chronico ab Hierony∣mo verso & in Canone pag. 74. sub Cecrope ab eodem collocetur. Adstipu∣latur nostro etiam Cedrenus, cujus tamen Graeca male distincta, non melius versa legimus. Diluvium contigit in Thessalia, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, inquit, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, sub Deucalione, regnante At he∣nis Rege secundo Cranao indigena. Sed perperam typis editur, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, quod à Xylandro pejus redditur, Deucalione Athenis regnante, secundo à Cranao indigena. Quin cum nostro consentiunt Tatianus adversus gentes, & Clemens Alexandrinus Stromat. 〈☐〉〈☐〉. quorum uterque sub Crotopo Argivorum Rege, Atheniensium Cranao coaevo, Diluvium hoc ponunt. Sed Orosius lib. 1. cap. 9. sub Am∣phictyone. Seld.

Ad an. 3463. Bellum igitur Thebanum secundum Chronographum no∣strum 42 annis Trojae excidium antecessit. Vetus apud Clementem Alexan∣drinum Chronographus, Strom. 1. illud 5 annis serius statuit. Sed haec in re tantae & tam obscurae antiquitatis levis est disserentia. Hoc bellum ad quod profecti sunt hi Argivorum Reges post instituta Nemaea primum bellum The∣banum dicitur, in quo omnes duces excepto solo Adrasto periere. Illorum igitur filii Epigoni dicti in patrum vindictam secundum bellum Thebanum, a 1.3 decem annos post primum gesserunt, quorum Diomedes, Sthenelus, & Eu∣ryalus bello Trojano etiam interfuere.

Ad an. 3505. Is dies ad Scaligerianae Periodi Atticae rationes, est 23. Junii Juliani. De mense convenit nostro cum plerisque veterum. Nam Tharge∣lione captum Ilium plures scripsere. Plerunque etiam 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 seu 23; alii etiam Scirrophorionis, mensis sequentis, eodem die. Vide Clemen∣tem Stromat. 〈☐〉〈☐〉. & Dionysium Halicarnassensem, lib. 1. Certe, ea anni tem∣pestate, scilicet sub aestatis initium, captum esse etiam indicat Virgilius Ae∣neidos 3.

— Vix prima inceperat aestas Et pater Anchises dare fatis vela jubebat.

Ut autem die septimo & die octavo idem dies innui posset palam est; diversa scilicet initii ratione habita. De anno quo capta est Troja alia fuit plerunque Atticorum scriptorum sententia. Ultimo Menesthei tribuunt, qui scilicet sub Menestheo collocant; aliis sub Demophonte Rege, captam tradentibus. At noster proculdubio vigesimum secundum Menesthei, penultimum scilicet ejus annum, heic adjecerat, utcunque quadratarii incuria 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 praeter∣mittatur, ut supra monuimus. Et ad annum usque 23 regnasse eum plerun∣que volunt; etsi in Graecis Eusebii non semel 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. ci assignetur, & diserte legamus, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, hujus anno 33 Troja capta est. Sed vide item addenda Graecis ejus, pag. 215. ubi 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. leguntur. Plerunque etiam 407. anni ab excidio hoc ad Olympiadem primam Iphiteam numerantur. Vide Eratosthenis Canones, Eusebium numero 835. & ibi Scaligerum, quem etiam consule in 1 de Emendatione pag. 43. & 5. pag. 355. & 3. Canonum

pag. 283. & Dionysium Petavium de Doctrina Temporum, lib. 9. cap. 27. & sequentibus. Constantinus autem Manasses bellum, Trojanum, annis 150. circiter recentius facit. Nam, unde edoctus nescio, Priamum à Davide Ju∣daeorum Rege copias frustra poposcisse auxiliares scribit,

〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, &c.

Et praeter Chronologorum, qui perpetuas temporum series ducunt, turbam, videsis item Herveti Collectanea in Clementem Alexandrinum, pag. 797. Sed demonstrativam esse hanc Epocham asserit Scaliger, utpote quae suo tempe∣statis charactere nititur; adeoque, rationibus subductis, collocat ille in anno Periodi Julianae 301, qui, anno à nostro notato, annis etiam 26 recentior est. Uno anno vetustius numero Scaligeriano conjectat fuisse hoc excidium Petavius. Utriusque rationes perpendant & porro viderint heic doctores. Quin Novennium tantum integrum intervenit post expeditionem Graeco∣rum ad urbem excisam. Et Tempore verno expeditiones fieri solebant, de qua re vide plura postea Notis ad Smyrnaeorum Foedus. Absoluto demum post expeditionem novennio, sub aestatis initiis, id est proximo seu decimo anno capta est urbs.

Et Danaum decimo vere redisse rates

ait Propertius lib. 4. quod & Chalchantis passerum portenti interpretamen∣to apud Homerum Iliade secunda est consonum. Seld.

Ad an. 3561. Hoc anno secundum Eusebium Melanthus Messenius 23 an. ante Heraclidarum in Peloponnesum descensum Athenis primo coepit regna∣re. Non igitur ab Heraclidis pulsus, ut dicunt b 1.4 Strabo, c 1.5 Pausanias, & d 1.6 Co∣non, sed ab aliquam aliam rationem è Patriâ commigravit, quando Athenis regnum obtinuerat. Erroris autem ansam supra citatis autoribus praebuit, quod Nestoridae omnes ab Heraclidis pulsi Athenas fugiebant, atque ideo existima∣runt cum iis etiam Melanthum ad eam civitatem primo commigrasse. Sed ob eam potissimam rationem videntur Nestoridae, cum è Messenia pellerentur, Athenas potius quam ad aliquam aliam Graecam civitatem fugisse, quod in ea Melanthus eorum cognatus, à quo hospitium poterant sperare, antequam ex∣pulsi fuerant regnum obtinuisset, quod idem etiam ea, quae Pausanias in alio loco dicit, satis innuunt. e 1.7 Tradit enim Iones, qui eodem anno, quo Ne∣storidae Peloponneso exacti fuerunt, à Melantho tunc Athenarum rege re∣ceptos fuisse. Melanthus igitur priusquam aut Iones, aut Nestoridae Pelo∣ponneso pellebantur, atque ideo ante Heraclidarum descensum, Athenis re∣gnabat.

Ad an. 3637. Tribuuntur haec plerunque anno octavo Acasti Regis Atheni∣ensium, seu Periodi Julianae 3673. Vide Eusebium numero 975. Et anno∣rum 140 intervallum plerunque habetur inter Trojanum excidium & hanc migrationem, uti diserte etiam numerat Eratosthenes in canonibus. Vide Clementem Stromat. 〈☐〉〈☐〉. Scaligerum ad dictum Eusebii locum, & Petavium de Doctrina Temporum, lib. 9. cap. 30. Atqui, licet prior pars numeri apud nostrum disparuerit, tamen 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. seu 13 eum terminat. Sed nullus est nu∣merus qui ternario terminatus & ex 945 (quo scilicet Epocha Trojae captae Nostro notatur) deductus relinquit 140. Si scripsit noster 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, id est, 813 intervallum illud ei erit tantum annorum 132. Neque alius est nu∣merus ita terminatus unde aut intervallo quod diximus numerus propior elici potest, aut quo propius ad aliorum rationes accedat noster. Ceterum & ita

non solum in anno regis (quocunque is fuerit nomine dictus) annis aliquot ab aliis discrepat, sed etiam prochronismo annorum 36 in Epochae constitu∣tione. Nam si detur numerum quem diximus eum heic adnotâsse, respon∣det, in Periodo, annus 3637.

Ad an. 3770. Suadet Lacuna quae vestigia reliqua numeri, qui ad Hesiodi spe∣ctat, sequitur, eum integrum fuisse 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 seu 680, unde annus, quem adje∣cimus, exit. Si aliter fuit terminatus, pauculorum utcunque annorum dis∣crimen esse duntaxat palam est. Annum autem notatum fuisse puto non a∣lium quam quo primum Hesiodus poemata publice recitavit, aut in certamen Poeticum descendit; quod ipsum sentiendum est de anno Homero proxime assignato. Seld.

Ad an. 3807. Ita 37 annis Hesiodus artis suae specimina publice edidit ante Homerum. De horum aetate, quaestio est & vetustissima & celeberrima. Et uter natu antiquior. Sed L. Accius Poeta, & Ephorus historicus, ut noster, Hesiodum priorem faciunt. Vide Agellium lib. 3. cap. 11. Varias autem de Homeri aevo sententias vide apud Clementem Stromat. 〈☐〉〈☐〉. & Eusebium nume∣ro 908. & in Chronico Graeco, pag. 31, 33, 34, & 215. Adi porro si placet Scaligerum ad dictum numerum, Petavium de Doctrina Temporum, lib. 9. cap. 30. Paterculum lib. 1. &, ad eum, Lipsium, Philostrati 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 in Eu∣phorbo, &, praeter ea quae congessit Gregorius Gyraldus dialogo 2. Apollo∣dorum atque alios apud Joannem Tzetzem Chiliad. 12. cap. 399. Recentio∣res, qui perpetuas annorum series obiter contexunt, praetermittimus. Seld.

Ad an. 3824. Hactenus in assignandis annis regnorum regum Athenien∣sium Eusebium secuti sumus, in sequentibus vero in quibus Marmor ab Euse∣bio differt usque ad Archontes decennales secundum hypothesin Lydiati (quem vide pag. 51.) annos assignamus

Ad an. 3956. Conditas Syracusas numero 1284. scribit Eusebius, id est anno Clidici Athenarum Regis primo. Epochae numerus annorum in Marmore evanuit. Sed annus regis manet, nimirum 21 Aeschyli regis, qui primum Clidici annis 24 antevertit, & anno 4. Olympiadis 5 respondet, seu Periodi 3957. Videsis Scaligerum ad Eusebianum numerum & Hubertum Goltzium in Sicilia pag. 21. qui Eusebium heic sequuntur. Sed instauranda forsan hinc est Chronologia tam de Naxo condita quam de Syracusis, si Thucydidi item fides habenda, cui, proximo post Naxum conditam anno, colonia ab Archia deducta est. Vide eum sub initio libri 6. Quinto item, inquit ille, post ha∣bitatas Syracusas anno, Chalcidenses è Naxo profecti Catanam condidere, & sub idem tempus Lamis, coloniâ Megaris deductâ, Trotilum condidit; alia item enumerat quae pariter ab hoc Archiae Epocha ita pendent, ut, eâ ignora∣tâ, simul etiam illa ut ignorentur necesse est. Haec omnia à Chronologicis instaurentur, nostro autore, qui 150 duntaxat annis aut circiter post Thucy∣didem scripsit. Seld. Sed cum Lydiati hypothesin sequamur, qui 22 annos Aeschylo assignat, à Seldeno uno anno differimus.

Ad an. 3970. Secundum f 1.8 Pausaniam Aesimedes tres annos citius principa∣tum adeptus est, dicit enim ille annum secundum nonae Olympiadis esse quin∣tum à quo Aesimedes Aeschyli filius decennalis archon summae reipublicae prae∣erat.

Ad an. 3990. g 1.9 Pausanias eodem modo quo Aesimidis sic etiam Hippomenis initium tres annos citius ponit; dicit enim Hippomenis annum quartum esse Olympiadis decimae quartae primum.

Ad an. 4030. Consentit heic noster ad amussum cum Eusebio. Et firmat id uterque quod impugnat Scaliger ad numerum Eusebianum, & 1296. & 1333. Sed & vide Eusebii Graeca, pag. 215. ubi item Olympiade 24. primus archon annuus praeficitur; qui idem est annus. Atqui ex Pausaniae loco in

Messenicis de Hippomenis archontis decennalis anno quarto, adstruere hic vult Scaliger metrachonismum integri quadriennii commissum esse Eusebio, quem arguit ac si in confesso esset, decennales illos archontas quatuor singulis decenniis integris praefuisse; id quod etiam admittit Eusebius. Sed disce∣dendum à receptiori de hac Epocha sententia non fentio. Ea scilicet procul∣dubio notior multo erat quam singulorum archontum qui praecesserunt, anni, qui etiam pro imperiorum prorogatione, morte praeveniente, aut Decreto summovente, plures aut pauciores esse potuissent, nec satis scriptoribus co∣gniti; ipsa interim annuorum Epochâ, utpote Olympiadibus aut alio quovis charactere certissimo signatâ, notissimâ. Sed & vide porro Eusebii Graeca, pag. 39. lin. 42. & 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 historicam Scaligerianam, ubi triennio recen∣tius quam nostro collocatur Creon, primus 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, scilicet anno O∣lympiadis 24, tertio, uti etiam Carolo Sigonio in Fastis Atticis. Adi insuper Meursium de Archontibus lib. 1. cap. 8. & Petavium lib. 13. pag. 548. Seld.

Ad an. 4032. Seldenus in hoc Marmoris loco archontis nomen legit Lysiam, sed pro Lysia restituendum esse Tlesiam supra indicavi in Notis Historicis, Tlesias enim secundum h 1.10 Pausaniam archon erat anno quarto 23 Olympiadis; sed eo anno secundum Chronographum nostrum nondum constituti erant an∣nui archontes Athenis; anno enim sequenti primo scilicet Olympiadis 24 ab eo primus archon statuitur Creon, eodem igitur modo, quo supra in statuen∣dis initiis Aesimedis & Hippomenis, sic etiam hic in statuendo Tlesiae magi∣stratus anno Pausanias computationem Chronographi tres annos antecedit. Additis igitur tribus annis quarto anno 23 Olympiadis erit annus tertius 24 Olympiadis, & Ep. Mar. 418. quo secundum mentem Chronographi nostri Tlesias Athenis archon erat, & bellum Messenium secundum habuit initium, & Lacedaemoniis à Messeniis ad Deras superatis ex Oraculi responsu ab Atheni∣ensibus datur Dux Tyrtaeus poeta.

Ad an. 4069. Annus est Olympiadis 33 quartus. Ejusdem secundo Ter∣pander insignis habetur Eusebio. Huic etiam aevo eum tribuit Hellanicus de anno dissentiens, apud Athenaeum lib. 14. ubi in Carneis primum eum vicisse ait. Carneorum autem Festum institutum est 26 Olympiade, teste ibidem Sosimo. Sed Hieronymo, eodem in loco, Plutarcho etiam libro de Musica, & Nichomacho Geraseno lib. 2. cap. 1. multo vetustior est, & Olympiadibus Iphiteis prior. Unde etiam collocatur à Josepho Blancano in Mathematico∣rum Chronologia, an. 800, ante Christi Epocham. De Terpandro vide item Joannem Tzetzem Chil. 1. cap. 16. & Eusebium in Chronico Graeco pag. 40. Seld.

Ad an. 4109. Prochronismus est apud Chronologos aliquot, qui accuratius rem aestimant, novennii; Eusebio, septennii. Ex vestigiis quae in Marmore nondum obliterata sunt, cum systemate ejusdem aevi comparatis, alium heic praeter hunc Alyattem innui persuasum non habeo. Numeri, qui Epocham designaret, partem priorem disparuisse verum est. Sed reliquiae illae .....〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, si conjecturae fides, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 indicant. Major esse annorum nu∣merus nequit, quod tum ex instituto autoris ordine, tum ex veteri Graecorum numerandi ratione scimus. Si minor fuerit, ut decennio minor sit necesse est, adeoque ut eo longius à recepta Chronologia discrepet. Vide Eusebium num. 1405. & Canonum Scaligerianorum lib. 2. & 3. atque ejusdem fequaces. Seld.

Ad an. 4132. Sic firmat noster sententiam receptam de anno quo heic agon coronarius factus est; tertio scilicet Olympiadis 49, uti diserte Pausanias e∣tiam in Phocicis. Sed dum hoc firmat, convellit interim, quae de Pythiade praecedente habent scriptores Vide 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 historicam cum Eusebii Chro∣nico editam in Olympiadis MH anno tertio. Quin vero Agonem pentaeteri∣cum ante hanc instaurationem fuisse, pro confesso habent, hoc est, post quar∣tum

quemlibet annum agi, uti Olympicum, solitum, adeoque praecedentem instaurationem quâ 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Cyrrhaeis excisis, factus est, tertio Olympiadis 48. tribuunt, uti etiam, apud Pausaniam in Phocicis, habetur. Et videsis Scaligerum operis magni libri 1. capite de Periodo Delphorum Pythia & ad numerum Eusebianum 1435. Adde Petavium de Doctrina Temporum lib. 1. cap. 33. & Erasmum Schmidium in prolegomenis ad Pindari Pythionicas. Atqui instauratio illa, quae Cyrrhae excidium secuta est, nostro cadit in an∣num 2. Olympiadis 47, Julianae nempe, ut vides, Periodi 4123. Ita noven∣nium intercessit, non tantum quadriennium. Et certe legimus agonem hunc olim fuisse novennalem. Argumenti tertii Pythiorum Pindari autor, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, inquit, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Celebrabatur antiquitus cer∣tamen Pythium quolibet novennio. Et Censorinus de die Natali capite 18. Delphis quoque ludi, qui vocantur Pythia, post octavum olim conficiebantur. Ce∣terum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 quam diximus autor (qui ipse Scaliger est) ab instaurata, an∣no Olympiadis 48 tertio, Pythiade, ipsas dinumerari Pythiadas scribit, neque aliter dinumerat. Res non omnino levis est momenti. Et porro viderint e∣ruditi. Quod autem ad archontas attinet, gratissima à nostro lux est. Et Simon, & Damasias secundus, in archontum Fastis, suis locis, unde apud vi∣ros doctissimos hactenus exularunt, restituendi. Vide loca superius in notis ad hunc agonem indicata. Damasias vero apud Diodorum, qui Olympiade 35 praefuit, primus erat; hic, sub quo instauratus agon, secundus; quod primo ex hoc Marmore cognitum facem praebet insignem viro doctissimo lib. 1. de Archontibus cap. 11. quem unicum Damasiae nomen fefellit. Seld.

Ad an. 4172. Si nostro heic cum Eusebio convenit, tunc scripsit noster 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, seu 282, unde fit Periodi 4168. Nam Eusebio haec Epocha est Olympiadis 58, annus tertius. Sed neque hisce acquiescas. Consule quae adnotat Scaliger ad numeros Eusebianos 1462, & 1471, & Olympiadum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, in NH. Sed de Hipponacte complurium annorum heic apud Eu∣sebium prochronismus est. Is Olympiade 23 collocat Hipponactem, seu pe∣riodi Julianae 4026. At Plinius certum esse ait Hipponactem fuisse Olympiade 93, quae seculo quod à nostro indicatur satis respondet, Vide item Scaligeria∣nam illam 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 historicam Olympiade 〈☐〉〈☐〉. Seld. Sed rationem ob quam à Seldeno discrepamus legas in notis Historicis.

Ad an. 4178. Olympiade 61 docuisse seu Tragoediam primo edidisse Thes∣pim, autor est Suidas. Nostri numerus in Lacunam desinit. At si Suidae fi∣des, spatio Lacunae non refragante potius annuente, habenda sit, ita supplen∣dus est 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, 273. Inde prodeunt numeri quos adnotavimus. Certe minorem fuisse quam 291 liquet ex Croesi Epocha; & cum nostro exacte ita convenit 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 Olympiadum. Sed de hirco pro praemio dato & Tragoe∣dia inde dictâ, prochronismus est apud Eusebium annorum sane 55. Vide Nu∣merum ejus 1426. Seld.

Ad an. 4186. Pisistratus enim occubuit 33 annis postquam Tyrannidem obtinuisset: si igitur ille an Ep. Marmor. 297. successor illius anno Ep. Marm. 264 incepit regnare.

Ad an. 4197. Quae reliqua sunt numeri, autorem scripsisse 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, 253, satis demonstrant. Sed metachronismus est quadriennii, & manifestissimus error, nisi alia nostro fuerit annorum ejus ratio quam hactenus didicimus. Nam binas habemus apud Ptolomaeum in quarto Magnae Constructionis, E∣clipses Lunares, quarum alteri annus Darii 20 & dies vigesimus octavus Epi∣phi, Novembris scilicet 19, alteri annus 31 & dies tertius Tybi seu Aprilis 25 tribuitur. Nec aliter ejus anni in Ms. quem diximus codice Reverendis∣simi Archiepiscopi Cantuariensis notantur quam in vulgatis, nisi quod nu∣merus 31, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, non numeralibus literis exprima∣tur. Et consensus hic est tam exemplarium Graecorum quam versionum sive

ex Graecis, sive ex Arabicis, uti ab eximio Mathematices Oxonii professore Joanne Banbrigio, peramice monitum est. Eclipsium harum altera in an∣num Nabonassari 246 incidit, altera in 257, id est, in annum Periodi Julia∣nae 4212 altera, altera in 4223. Ergo annus Darii primus congruit Periodi anno 4193 qui quadriennio solido nostri calculum antevertit. Videsis Jose∣phum Scaligerum lib 5. de Emendatione, pag. 379. & Dionysium Petavium de Doctrina Temporum, lib. 10. cap. 18. Seld.

Ad an. 4198. Hipparchus ab Harmodio & Aristogeitone occisus fuit qua∣tuor annis priusquā Pisistratidae Athenis exulabant. Si igitur secundum Chro∣nographum nostrum Pisistratidae Athenis exularent, an. Ep. Mar. 248. Hip∣parchus interfectus fuit an. Ep. Mar. 252.

Ad an. 4202. Prope abest noster à sententia quam V. CL. Joannes Meursius de Pisistratidatum initio stabilire nititur libro de Fortuna Attica cap. 10. Sed tamen abest. Vide ejus rationes tum ibi, tum in Pisistrato ejus cap. 5. Adde Dionysii Petavii Paralipomena ad libros de Doctrina Temporum pagina 856. Seld.

Ad an. 4219. Fuga ejus in Sigeum non aliud videtur quam tyrannidis Pisi∣stratidarum finis, quem supra indicaverat. Neque finis ille locum omnino heic obtinere potuit. De Hippiae rebus vide Herodotum in Terpsichore & Thu∣cydidem lib. 6. Annus hic est quartus ante pugnam Marathoniam, qua Hippias sub Dario stipendia meritus est, & in patriam pugnans occubuit. Notatur eidem anno ab aliis Philippus archon. Vide Meursium de archontibus lib. 2. cap. 3. Seld.

Ad an. 4223. Discrepant de anno hujus pugnae Scriptores. Olympiadis 72 anno primo (qui ipse nostri possit esse annus; Saltem plusquam anno unico discrepare nequit) Epocham hanc collocat Olympiadum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 Scaligeri∣ana. Adi Scaligerum ad numerum Eusebianum 1525, & Meursium de archon∣tibus lib. 2. cap. 4. Sed ingeniosissimas Scaligeri rationes exacte firmat noster. Vide eum de Emendatione Temporum lib. 5. pag. 382. Sed adversatur Pe∣tavius de Doctrina Temporum lib. 10. cap. 22. & anno sequenti tribuit. Hac pugna, quod ex vestigiis orationis contextus elicitur, Aeschylus poeta annos natus 35, certamine strenue contendit, cum fratre scilicet Cynaegiro. An∣nus est Olympiadis 72 secundus. Suidas autem concertâsse scribit Pratinam cum Aeschylo & Chaerillo Olympiade 70, in 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, neque aliud puto voluit in Aeschylo ubi, ut codices editi habent, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, inquit, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Certavit Olympiade 9. annos natus 25. Rescribendum forsan, modo sit ipse sui medela, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Et proclivis lapsus erat, ut ex O, in numeris Θ fieret. Ita inter Suidam & nostrum de aetate consensus est. Atque ita recte, puto, Suidas emendatus. Satis item consentit Olym∣piadum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Videsis Isaacum Casaubonum de Satyra Poesi lib. 1. cap. 5. & 1. Meursium de Archontibus lib. 2. cap. 2. & 19. & Periodi heic annos 4228. & 4257. Seld.

Ad an. 4225. Quae restant ex notis numeralibus sunt 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. aut 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Nam utrum ex vestigiis eliciendum sit, non satis liquet. Scripsisse puto autorem 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Inde natus est in Periodio Juliana, annus 4225. In Darii excessu heic prochronismus est, ut in initiis metachronismus, si ad aliorum rationes exigas. Si alium fingamus numerum integrum ita finientem, longius à rece∣pta Epocha vagabimur. Vide Josephum Scaligerum de Emend. Temp. lib. 5. pag. 382. Ad Simonidem hunc spectat illud apud Eusebium num. 1530. Sed & vide eum numero 1354. & Graece pag. 40. & infra, annum Periodi 4245. Seld.

Ad an. 4228. De Aeschyli victoriis, vide Scholiastem ejus in Persas, Sui∣dam, vitam ejus, Gregorium Giraldum Dialog. 6. & quae supra citavimus an∣no Periodi 4223. Instauratio Olympiadum aliquot, quae ei tributae, à nostro

forsan accipienda. Sed trinis ferme Olympiadibus integris, ante nostri Epo∣cham Aeschylum agnitum fuisse notat Eusebius; quod ipsum etiam notat O∣lympiade plusquam integrâ recentius.

Euripidis autem natales, apud nostrum, sexennio antevertunt annum à Diogene Laertio in vita Socratis assignatum, qui est Olympiadis 70 primus seu Periodi 4234, qui annus dicitur vulgo Xerxis transitus in Graeciam, ut alter regni ejus initiorum. Etiam Suidas & Thomas Magister, Olympiadum item 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 Scaligeriana Laertii sunt sequaces. Vide porro Giraldum Dialog. 6. & 1. Meursium de Archontibus lib. 2. cap. 8. Sed Eusebio clarus habetur anno tertio Olympiadis 77. Certe ad Laertii rationes ita admodum puer clarus erat. Ad nostri vero, annum agens sextum decimum.

Stesichoros autem habet noster binos. De altero seu juniore, inferius pro∣xime post annum Periodi 4343. Natum autem scribit Stesichorum Suidas 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Olympiade 37. Et ad summam senectutem eum per∣venisse, annum scilicet 85, ex Luciani Macrobiis docemur. At si natus fue∣rit Olympiade 37; ad nostri rationes, jam ad annum 146 pervenerat, aeta∣tem eo aevo rarissimam. Atqui & mortem obiisse ait Suidas Olympiade 56, seu annis 70 ante annum quo noster eum collocat. Eusebio autem clarus ha∣betur Olympiade 42, mortuus 55. Stesichorus vero, Poeta etiam insignis, de quo mortuo Phalaris tyrannus scribit tum ad filias suas, tum ad Himeraeos Epistolas 31, 54, & 103, obiit saltem ante Olympiadis 38 annum secundum, quo nempe ipsa Phalaridis tyrannis juxta Eusebium finita. Vide etiam Phila∣ridis Epistolas alias. Anne igitur tres Stesichori? Adi etiam, si placet, Gi∣raldum Dialog. 6. & Joannem Tzetzem Chiliad. 1. cap. 25. Sed Suidae etiam convenit cum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 historiarum Scaligeriana, quam videsis Olympiadi∣bus 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. & 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Geloni autem Siciliae tyranno coaevum fuisse Stesichorum habet Conon, nostro astipulatus, apud Photium Cod. 186. sect. 42. vide in∣fra, annum Periodi 4235. Seld.

Ad an. 4233. Haec vulgo anno tribuuntur proximo. Alii aliter. Sed de ea re vide quae Scaliger disputat lib. 5. de Emendatione pag. 383. & in tertio Canonum pag. 231. ubi etiam de die, ingeniosissime, ut solet. Sed exacte cum nostro conveniunt Petavii rationes, quas vide de Doctrina Temporum lib. 10. cap. 24. Adde ejus caput 22. libri 1. & notas ad Themistii orationem 12. Archon heic erat Calliades uti etiam ex Marmoris vestigiis liquet. Ita etiam nominatur Laertio in vita Socratis, Dionysio Halicarnassensi lib. 9. Diodoro lib. 11. & Thomae Magistro in vita Euripidis. Sed eidem Laertio in Anaxagora Callias vocatur, uti & Eusebio, & D. Hieronymo ad Danielem cap. 11. & Olympiadum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Seld.

Ad an. 4234. Neque enim Marmore alius hic potuit esse numerus integer quam 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 qui annum hunc indicat. Transitus Xerxis praecedente hanc pugnam anno suffragiis plerumque omnium collocatur. Itaque Pausaniae cum nostro de utroque forte convenit. Is enim in Eliacorum 2 pugnam hanc Olympiadi 75 tribuit qui hic ipse annus est; ergo, ut videtur, Xerxis tran∣situm praecedenti. Sed apud Eusebium metachronismus est quadriennii; pu∣gna hac Olympiade 76 positâ.

De Aetnae flammis consule Philippum Cluverium in Sicilia antiqua lib. 1. cap. 8. Sed nunc primum montem ignem evomuisse, innuit, ni fallor, no∣ster. Seld.

Ad an. 4235. Sed mirum heic inter nostrum & Scriptores alios, quos inter neque consensus est, discrimen. Vide Eusebium numero 1530, &, ad eun∣dem, Scaligerum. Adde Pindari Scholiasten ad Pythionicarum 1. & 3. & Sca∣ligerum ad numerum porro Eusebianum 1542. item Olympiadis OB'. anni secundi 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Seld.

Ad an. 4236. In Lacunam desinit numerus. Sed ex eo quod archontis no∣minis reliquum est .... 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, manifestum est satis 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, exaratum fuisse.

Is proximum post Timosthenem annum occupat in Fastis Atticis. Nu∣merus igitur erat 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, 214, qui nostros facit; aut proxime minor. De Simonide hoc, nihil, ni fallor, occurrit in Eusebii Chronicis. Videsis supra ad annum Periodi 4225. & inferius ad 4245. ubi de Simonide avo. Nepo∣tem autem legimus, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 historica à Josepho Scaligero edita, flo∣ruisse Olympiade 56, anno scilicet 80 aut circiter ante nostri Epocham. Seld.

Ad an. 4242. Ergo annos duntaxat 7 non 17 regnavit Gelo; quod tamen in Eusebii Graecis, &, pro rationum fundamento, Scaligero habetur. Annus hic est Olympias 77. Prochronismus est, in Hieronis initiis, triennii apud Eusebium; spatii item amplioris, si perochae, quae de Hierone praecedit, fi∣des apud eundem magis habenda. Vide eum numero 1538, & 1542. Pin∣dari Scholiastes ad Pythiorum 3, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, inquit, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Regnare coepit Hiero Rex Olympiade 76, quae Pythiadi 28 respondet. Id est anno Olympiadis 76 tertio, qui ipsa est Pythias 28, ab eo tempore quo agon Pythicus coronarius factus est dinumerata; de qua re vide ante numerum Periodi 4132. Tertii autem Olympiadum anni Pythiades sunt. Sed Pindari Scholiastis calculus, biennio tantum antevertens, Nostri rationibus proxi∣mat. Vide supra citata ad numerum 4235. praeter 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 Olympiadum, in 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Vestigia autem quae in Marmore restant, Charetem satis indicant ar∣chontem qui hunc annum in Fastis Atticis tenet. Scripsit plane noster 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Seld.

Ad an. 4244. De Socrate vide infra annum Periodi 4313. At natus igitur est Sophocles Periodi anno 4217. seu Olympiadis 70. quarto, ut supra notavi∣mus. Metachronismus, de natalibus, novennii est apud Suidam, qui natum eum esse ait, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, seu Olympiade 73. Quadriennil, apud vitae ejus autorem, qui 71. Olympiadis secundo & Philippo archonti tribuunt. Ita etiam Olympiadum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 anonymus, quem vide item anno tertio 73 Olympiadis. Vide Meursium de archontibus lib 2. cap. 3. & Gregori∣um Giraldum. Sed hoc ipso anno id ipsum de victoria ejus forte innuerat Eusebius. Nam sub eodem in Latinis; Sophocles & Euripides, inquit, clari babentur. In Graeco vero Canone, anno praecedente eum quem designat no∣ster, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, ait, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Sophocles Tragicus Poeta primum ingenii sui opera publicavit, id est, in certamen Poeticum descendit, quod tamen in Latinis Eusebii ipsa Olympiade ponitur. Vide eum numero 1545, & in priore parte Chronicorum Graece pag. 44. D. Hieronymum ad Danielem cap. 11. & Scaligerum ad dictum numerum. De Archonte hujus anni, vide inferius ad Periodi 4313. Seld.

Ad an. 4245. De archontis nomine non est cur dubitemus. Plane indicat quod est nominis in Marmore reliquum. Vide autem notas historicas. De Saxi casu (de coelo nempe decidisse ferebant) quadrennii est apud Eusebium Metachronismus. Prochronismus Plinio biennii. Vide eum lib. 2. cap. 58. Sed non omnino heic doctissimo viro assentire queo, qui, ex Lysandri vita a∣pud Plutarchum, putat eliciendum, Anaxagoram quidem casum, uti est a∣pud Laertium, praedixisse, sed sexaginta aut circiter post annis saxum ceci∣disse; eo scilicet quod Lysandri in Athenienses victoriam, quae tot annis po∣stea parta est ad Aegos flumen, casum hunc portendisse tunc conjectabant nonnulli, aut ejus 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, quod ait Plutarchus, fuisse; ac si casus, qui tot an∣nis anteverterat, victoriae signum fuisse minime omnino conjectassent harioli. At vero ex astrorum positu, scimus, fata, quae post multo plures annos eve∣niant, à futili Astrologorum gente quotidie, idque ritu veteri, praedici solere. Quod nemo nescit qui eorum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Directiones, uti vo∣cant, & Revolutiones tam in singularium hominum quam in urbium genti∣umque thematis atque alias ejusdem farinae nugas exploravit. Etiam celeber∣rimum

est in historia Britannica saxum, quod, non semel translatum, certissi∣mum futuri, post compluria secula in loco quem occupaverit, regni indici∣um & omen habitum est; idque divulgatissimo carmine. Nihil igitur vetat quin Saxum quod sub Anaxagora cecidit, victoriae quae tot annis postea par∣ta est, sive signum sive portentum apud conjectores, qui tam libentissime re∣rum ejusmodi ansas quam vanissime arripiunt, aestimaretur. Sed porro de casu vide ibidem Plutarchum. Adi, si placet, I. Meursium de Archontibus lib. 2. cap. 14. Romae certe lapidibus pluisse saepius, & portentum sacris no∣vendialibus ritu veteri lustrari solitum legimus apud Julium Obsequentem de Prodigiis. Et ejusmodi quid de lapidibus, aevis recentioribus non uno in loco memoratur. Seld.

De Simonide avo heic autorem locutum esse puto. Adi notas historicas, pag. 220. Simonidis nomen non semel luxatum legitur apud Eusebium. Vide supra, annum periodi 4225, Sed & vide eum numero 1457, qui Olympias est 55, id est, Periodi Julianae 4154. Simonides, inquit, clarus habetur; & in Graecis 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Certe circa eum ipsum annum, si nunc no∣nagenarius erat, natales ejus collocandi. Nonne igitur pro 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 illuc ir∣repsit 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, quod tum Eusebium in annalibus quos exscripsit, tum D. Hieronymum fefellerit? Suadit sane temporis ratio. Ad eundem Simoni∣dem etiam spectat illud, puto, quod habet Eusebius numero 1480. Sed quod occurrit de hoc nomine apud eum 1354, pertinere ad avum ibi nequit, nedum ad nepotem. Et certe submovendum. Vide Gregorium Giraldum. Adde quod habetur in 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 Olympiadum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉· & apud Synesium Epistola 49, ad Theotimum. Seld.

Ad an. 4251. De Archonte quem tamen Euhippum vocant, consensus a∣liquis est apud alios scriptores. De anno vix ullus apud veteres. Vide Eu∣sebium, Diodorum, Scaligeri Canonum librum 3. pag. 335. & Dionysium Petavium in Paralipomenis ad Doctrinam Temporum, pag. 849. Marmo∣ris autem vestigia reliqua tam patris quam filii nomina satis indicant. Seld.

Ad an. 4257. De eo vide supra ad annos Periodi 4189, 4223, & 4228. A∣pud Suidam autem aetas ejus annis undecem minor est. In vita ejus, sexen∣nio. Adi item, praeter Isaacum Casaubonum de Satyrica Poesi, lib. 1. cap. 5. & Gregorium Giraldum, Joannem Meursium de Archontibus, lib. 2. cap. 19. Seld.

Ad an. 4271. Vide supra ad annum Periodi 4228. Hoc ipso anno Euse∣bius, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Euripides tragoediarum scriptor cla∣rus habetur, ut habet D. Hieronymus. Victoria haec innuitur. Numeri in Marmore literae posteriores evanuere. Sed par satis est, ut credamus, ex iis quae de natalibus Euripidus supra habentur, scriptum fuisse 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, sive CLXXX. Id firmat etiam lacunae spatium. Sed & vide D. Hieronymum ad Danielem cap. 11. At Diphilus biennio post Archon est in Fastis. Seld.

Ad an. 4294. Obliterantur pleraeque numerales literae quae Archelai ini∣tium signabant. Sed ex Archontis nomine forsan deprehendendi. Is est A∣styphilus, aliis item Aristophilus dictus. Sed, cum nostro, Astyphilum eum nominat Athenaeus lib. 5. Archon erat ille anno Olympiadis 90. primo, qui est Periodi Julianae 4294. Vide Diodorum, & Meursium de Archontibus lib. 3. cap. 8. Ita scripsit noster 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, seu 156, si ad Archontum Fastos vulga∣tos eum exigas. Quos inter & eum interdum tamen discrimen est. Ergo regnavit Perdiccas annos 63, qui sunt 15 plures quam ei tribuit Eusebius. Sed de Perdiccae excessu & Archelai initiis immanis est apud veteres discrepantia, quorum nemini tamen adsentit noster. Certe Nicomedes Acanthius qui an∣nos 41 Perdiccam regnasse scripsit, propius à nostro abest. Theopompus au∣tem regnasse eum tradidit annos 35, Anaxamines 40, Hieronymus, vetus re∣rum

Graecarum Scriptor, 28, (quem secutus est Eusebius) & ut aliquis de∣mum reperiatur consensus, Marsyas & Philochorus 23. Horum sententias ex∣hibet Athenaeus lib. 5. Singularem item habet Diodorus sibi Perdictae exces∣sus annum. Seld.

Ad an. 4303. Metachronismus est triennii apud Eusebium. Vide eum num. 1609, Diodorum, alios. Sed tamen ipsum annum, cui ejus initia ty∣rannidis plerunque tribuuntur, obtinet Euctemon (quem habet noster) Ar∣chon in Fastis vulgatis, in quibus Theopompus est nostri anno Archon, in∣tercedentibus Glaucippo & Diocle ante Euctemonem. Vide Epocham heic proximam. Seld.

Ad an. 4305. Vide supra ad annum periodi 4228. & 4270. At Eusebio anno qui proxime insequitur, eodem scilicet quo ille Dionysii Siculi initia statuit, moritur Euripides. Videsis ad eum, Scaligerum, ad numerum 1609. Archon autem anni, quo vivere desiit Euripides, Callias est aliis; qui Anti∣genem scilicet excepit, & triennio tardius quam nostri rationes patiuntur Ma∣gistratum inivit, uti & Antigenes biennio; si scriptoribus vulgatis credimus. Vide Diodorum & Meursii Archontas, lib. 3. cap. 12. Et huic anno Diocles assignatur. Quin Euctemon & Antigenes archontes sunt in fastis continui, cum tamen inter Dionysii initia, archonte Euctemone, & Euripidis mortem, Antigene archonte, intercedat heic biennium integrum. Sed id recte satis fieri forsan potuit, servatâ interim exactissime successione illa continua, si an∣norum embolimaeorum rationem habeamus, eorumque in enneadecaeteride Metonica ad Scaligeri calculum. Etenim sub hisce archontibus agebatur ennedecaeteris secunda, cujus in annum quintum, juxta nostrum, cadit annus Antigenis, qui Scaligero atque ejus sequacibus est embolimaeus. Et rationi∣bus ita subductis, Euctemonis initia sive Hecatombaeonis ejus neomenia inci∣dit in 12 Julii, Antigenis in ejusdem mensis redeuntis 2, cujus tamen annus, utpote embolimaeus, Euctemonis superabat diebus saltem 15, & ad 16 diem Julii proximi anni protendebatur. Ita Euctemonis & Antigenis bini anni ci∣viles preater duos integros annos solares communes, dies 4 occupabant. Cum quibus etiam quatuor alii dies 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 censendi, de quibus supra. Itaque quod sub initiis evenit Euctemonis, biennio ante collocandum fuerit quam id quod sub Antigenis finem. Atque ita tempestas anni, ferme ipsi dies, in utraque Epocha hinc (si fides calculo) indicari possint. Ceterum, levi ele∣mentorum figurae mutatione vulgatis heic rationibus consentiet fere noster in utroque archonte. Scilicet si in hac Epocha legerimus, quod mihi non permittit Marmor, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, in illa vero 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Sed ratio tunc in∣tercalationis Scaligerianae non procedit. Nam anni quibus collocantur hi archontes in fastis sunt ei utrique communes. Sextus nempe & septimus en∣neadecaeteridis. Sed de Metonico hoc cyclo, vide porro Dionysium Peta∣vium, cui calculus alius est, alia embolismorum dispositio. Et nec Euctemo∣nis neque Antigenis (ut nostro collocantur) annus ei embolimaeus est. Dis∣crepant enim saepius Scaliger & Petavius in primae anni Attici neomeniae loco. Hic eam perpetuo fuisse quae Solstitio proximabat asserit, ille eam quae solsti∣tium proxime insequebatur. Atque in ea re cardo certe est controversiae quam de calculo Attico instituit in Scaligerum Petavius. Vide Petavium lib. 2. de Doctrina Temp. cap. 11, 12, & 13. Seld.

Ad an. 4307. Quam vis disparuerit Epochae numerus, & primum etiam ae∣tatis Sophoclis elementum, tamen ex eo quod hujus reliquum est, & eis quae superius de Sophocle occurrunt, annus quem annotavimus non obscure eli∣citur, vide supra ad annum 4244. Epocha igitur in Marmore heic erat 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, seu 143. At tam Euripidis quam Sophoclis mortem statuunt eodem anno, alii plerique. Vide Meursium de Archontibus, lib. 3. cap. 12. Gregorium Giraldum Dialog. 6. & Olympiadum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 anno tertio no∣nagesimae tertiae. Cyri ascensum ex vestigiis illis 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 ........ quod 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉

forte indicat, adjecimus. Sed 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Hunc sexennio post ascendisse tam Eusebius quam Diodorus scribit, archonte Exaeneto. Vide inferius ad annum periodi 4313. Sed nec ita, biennio intercedente inter hanc & eam quae pre∣cedit Epocham, Antigeni proxime succedit Callias, quod tamen volunt fasti omnes. Neque heic ab intercalatione medicina est, juxta nostri rationes; si eas recte capimus. Atque ita hi in fastis collocantur, ut septimum alter, alter octavum enneadecaeteridis annum, id est embolimaeum, occupet. Et Antigenis sic annus à 10 Julii ad 28 Junii, Callia autem inde ad 17 Julii rede∣untis anni Scaligeriani extenditur. Certe sic biennium inter eorum praetu∣ris signatas Epochas locum habuerit. Adjectione autem 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 innuit Calliam, ut videtur, etiam nunc archontem fuisse qui 50 antea anno, quo mortuus est Aeschylus, archon item erat etiam tunc 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 dictus. Alius enim ejusdem nominis erat eodem aevo subinde archon annuus. Seld.

Ad an. 4311. Selinuntium poetam dithyrambicum intelligit. Athenaeo citatur hic saepius. Nec dubitari potest de nomine tametsi primum disparu∣erit in Marmore elementum. Quadriennio autem post, illustris habetur a∣pud Diodorum, lib. 14. Ithycle scilicet archonte. Et cum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 Timotheo Milesio, Philoxeno & Polyeido connumeratur. Vide infra ad annum periodi 4334. Telestis vitam scripsit Aristoxenus Musicus, uti memorat Apollonius in 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Seld.

Ad an. 4313. Hoc anno Graecos, qui cum Cyro contra Artaxerxem ascen∣derunt Duce Xenophonte in Graeciam iterum rediisse ex ipso Xenophonte, qui hujus expeditionis scripsit Historiam, manifestum est; dicit enim ille totum tempus expeditionis in ascensu & reditu absumtum fuisse unum an∣num & tres menses: Ascensus autem fuit, teste Diodoro Siculo, Archonte Athenis Exaeneto, reditus igitur fuit anno sequente quo Archon fuit La∣ches.

Eusebio Olympiadis 95 anno 2 moritur Socrates. Metachronismus est bi∣ennii, aut circiter. Sed & Eusebius in Graecis nonagenarium tempore mor∣tis fuisse ait. 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 G, Hausta cicuta mortuus est no∣nagenarius. Depravata forte est illa figura numeralis ex O. quod Septuaginta notat. Quin natales Socratis Eusebio, ipso anno tertio Olympiadis 78 tri∣buuntur. Ita mortuus est, postquam vicerat annos 65. In utroque igitur loco erratum est. Sed ad amussim ferme consentiunt noster & Apollodorus a∣pud Laertium, qui Olympiadis 77. anno quarto sub Aphepsione, aut Apse∣phione, uti nostro vocatur, archonte natum scribit. Et tam de anno nata∣lium expresse Olympiadum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, quam de mortis, astipulatur. Vide supra annum periodi 4244. Neque omnino ullâ Laertii loco, in vita Socratis, de hac re medelâ opus est, quam tamen attulit vir doctissimus tam Aphepsionis & Phaedonis nominibus eundem, apud Scriptores, annum designantibus, quam iteratis forte Aphepsionis praeturis, ni fallor ipse, deceptus: nec tamen sine exemplo: videsis 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 Olympiadum, Olympiad. 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 anno tertio & 1. Meursium de Archontibus lib. 2. cap. 7. & 12. Nam per totum annum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, quo Socratem natum aiunt, aut Aphepsion magistratum gessit, Phaedon etiam, nescio quare, vocatus, aut suffectus est ei mortuo Phaedon, qui quod reliquum erat anni incepti implevit. Videsis fastos Atticos & Sui∣dam. Etiam de morte adeoque de aetatis annis cum nostro satis convenit La∣ertio, quem consulas in vita Xenophontis, ubi idem dicit quod in Socratis. Laertius autem Xenophontem cum Cyro ascendisse ait proximo ante Socratis obitum anno. Certe de iis qui 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 scripsisse etiam heic no∣strum, vix est ut omniho dubitemus. Vestigia illa ....... 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 satis suadent. Etiam sub hoc ipso tempore collocatur apud optimos Scriptores ipsa Cyri 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Vide Scaligerum de Emendatione lib. 5. pag. 389. & supra, annum periodi 4037. Seld.

Ad an. 4315. Atqui in Fastis, archontes continui sunt Laches & Aristo∣crates; integro nihilominus heic inter Epochas biennio putato. Neque o∣pem fert heic Scaligeriana intercalatio, sive anni 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 ratio. Secundae enim enneadecaeteridis Metonicae annos habent hi, uti in fastis locantur, 14 & 15, quorum uterque ad Scaligeri calculum communis est. Anne igitur in∣ter hosce alius locum obtinuit? Atqui ad nostri rationes, Lacheti annus est em∣bolimaeus, decimustertius nimirum enneadecaeterici Cycli secundi, unde sal∣tem res haec salva fieri possit. Calculo autem Petaviano etiam annus Cycli hujus 14 est embolimaeus. Seld.

Ad an. 4337. Annus Epochae disparuit; sed manet archon qui Calleas est seu Callias, ut Diodoro atque aliis dicitur: quem Chabriam male nominat Si∣gonius. Post Aristocratem archontem, nostro cum fastis vulgatis, de annis, exacte convenit. Ita numerus heic erat 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, seu 113, unde is quem adje∣cimus prodit. Optime consentit Suidas in 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Et anno proximo 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, in Olympiadum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, archonte Chariandro.

Ad an. 4341. Fabulae Astydamas, poeta utpote tragicus, commissione certabat annis antea 26, aut circiter, archonte Aristocrate. Ita tum Dio∣doro, lib. 14. tum Olympiadum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 legitur. De Cometa, vide Notas Historicas. Seld.

Ad an. 4343. In hanc Lacedaemoniorum cladem collocat diserte Pausa∣nias in Arcadicis; ita alii. Anno insequenti potius tribuit magnus Scaliger. Vide eum de emendatione lib. 5. pag. 391. Saltem Phrasiclide in fine anni magistratum gerente, putat praelium commissum. Nam Plutarchus (quem de hac pugna vide in Pelopida & Epaminonda) contigisse ait Hippodromii mensis 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Et Hippodromium cum Hecatombaeone confert. Sed ea res satis est, si dies spectemus, incerta; de tempestate interim anni, non item. Phrasiclidis annus, ad Scaligeri rationes Metonicas, embolimaeus, quintus nempe enneadecaeteridis quartae Metonicae, incepit 2. die Julii; fi∣nivit ejusdem mensis 15. in anno sequente. Et cum sub id tempus, aestivum scilicet Solstitium, quod Plutarchi de Hecatombaeone mentio innuit, prae∣lium commissum fuerit, atque noster annos solares ab 8 Julii retro putarit (de qua re, in apparatu diximus) secundum hasce rationes tam in finem Phrasi∣clidis, quam in initium conjici posset. Sed annus hic communis est Petavio, & incipit 3 die Julii, Junii 22 (aut si 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 ratio habeatur) 18. fi∣nitus. Vide autem proximam Epocham, qua forte ad finem ejus praeturae necessario trahendum indicatur. Seld.

Ad an 4344. De Stesichoris vide supra ad annum 4228. Epochae numerus heic cum ipsius Marmoris fragmentis aliquot amplis uti & alia pluria disparu∣ere. At si Pausaniae fides, ipsum qui adjectus erat numerum revocare for∣san non est difficile. Certe si nostro cum Pausania hic quemadmodum in priori Epocha, conveniebat, res erit manifesta. Ille in Arcadicis, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, inquit, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.

Condita est Megalopolis eodem anno quo & mensibus paucis postquam cladem accepere Leuctris La∣cedaemonii, Phrasiclide Archonte Athenarum, secundo scilicet anno Olym∣piadis 102.

Vide Epocham proxime superiorem. De initio Phrasiclidis anni loqui eum non opinor nisi à nostro plane discedat. Nam si menses illi pauxilli ab initiis ejus putandi, tunc hae duae Epochae in unam concurrere debu∣issent non dividi. Nec eosdem annorum numeros alibi omnino iterat noster praeterquam semel idque sub tempus mythicum: sed quae ad eundem spectant numerum, sub eodem simul collocare solet. Ceterum annum hic ad Juliani formulam intelligi opi••or à Pausania quae, eo scribente, passim in usu; neque aliter quam si dixisset eodem anno Juliano, à Calendis scilicet Januariis putato, quo praelium contigit Leuctricum Archonte nempe Phrasiclide, seu Olym∣piadis

102 secundo, & paucis, post ipsum praelium, mensibus, conditam esse Megalopolin; id est, in annis Olympiadicis, anno post Phrasiclidem, proxi∣mo, seu Olympiadis tertio. Si ita intelligatur tunc ad finem Phrasiclidis non ad initia ejus spectat ipsum praelium in nostri Epocha; si nempe recte Plutar∣chus sub Solstitium aestivum id collocarit. Sic numerus in Marmore erat, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, 106. Sed tam Megalopolis conditum quam Pugnam Leuctricam sub Phra∣siclidis anno ponit Scaliger in Olympiadum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Vide Petavium de Doctrina Temporum, lib. 10. cap. 31. Seld.

Ad an. 4346. De anno hoc, cum aliis nostro convenit. Exacte ita Euse∣bius; qui Olympiade 103 collocat Dionysii junioris initia. Sed si recte ra∣tiones nostri tenemus, plures aliquot anni Dionysio patri, quam vulgo assi∣gnantur, tribuendi. Certissimum est male tam in Graecis quam Latinis Eu∣sebii octodecim duntaxat notari, quod ex ipso Eusebio, cui Dionysius tyran∣nidem invasit sub Olympiade 93. satis arguitur. Triginta octo habet Hel∣ladius in Chrestomathia. Id rationibus, ex Dionysii initiis apud Eusebium sumtis proximat, & à Chronologis magnis recipitur. Sed nostro sunt 43. Vide supra ad annum Periodi 4303. & Scaligerum ad Eusebianum numerum 1649. Quae in lacuna hujus Epochae supersunt vestigia Alexandri Amyntae F. Mace∣donum Regis mors & Ptolomaei Aloritae successoris initia fuerint notata, ne ariolari possum quid sibi velint. Spatium fragmenti quod evanuit non dissen∣tit. Sed prochronismus est apud Eusebium quinquennii; apud quem Mace∣donum Regum etiam satis turbata sunt tempora. Sed vide Scaligeri Cano∣num lib. 3. pag. 335. Seld.

Ad an. 4348. Nausigenem excepit Polyzelus Archon, quem Cephisodorus, fastorum consensu. Sed quid de Phocensibus & Delphis annotatum fuerit, ne conjectari quidem possum. Graeca habent 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 ..... Certe octennio post, Archonte Agathocle, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 diripiunt Templum Delphicum quod docent & Pausanias in Phocicis, & Olympiadis 105 anni quarti 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Sed Cephisodori annus in fastis ei quem adjicimus respondet. Seld.

Notes

• * 1.1

  Anui Periodi Julianae.

  • 3075.
  • 4051.
  • 4127.
• * 1.2

  Anni Periodi Julianae.

  • 4281.
  • 4300.
  • 4319.
  • 4338.
  • 4357.
• a 1.3

  Diodor. Sic. lib. 4. Apollodor. lib. 3.
• b 1.4

  Lib. 9.
• c 1.5

  In Corinthiacis.
• d 1.6

  Apud Photium narrat. 39.
• e 1.7

  In Achaicis.
• f 1.8

  In Messenicis pag. 226.
• g 1.9

  Messenicis pag. 241.
• h 1.10

  In Messenicis pag. 243.