Philosophiæ naturalis principia mathematica autore Js. Newton ...

About this Item

Title
Philosophiæ naturalis principia mathematica autore Js. Newton ...
Author
Newton, Isaac, Sir, 1642-1727.
Publication
Londini :: Jussu Societatis Regiae ac Typis Josephi Streater ...,
1687.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Mechanics -- Early works to 1800.
Celestial mechanics -- Early works to 1800.
Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/A52251.0001.001
Cite this Item
"Philosophiæ naturalis principia mathematica autore Js. Newton ..." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A52251.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 4, 2024.

Pages

Lemma XIX.
Invenire punctum P, a quo si rectae quatuor PQ, PR, PS, PT ad alias totidem positione datas rectas AB, CD, AC, BD singulae ad singulas in datis angulis ducantur, rectangulum sub duabus ductis, PQ×PR, sit ad rectangulum sub aliis duabus, PS×PT, in data ratione.

Lineae AB, CD, ad quas rectae duae PQ, PR, unum rectan∣gulorum continentes ducuntur, conveniant cum aliis duabus po∣sitione

[illustration]
datis lineis in punctis A, B, C, D. Ab eorum a∣liquo A age rectam quam∣libet AH, in qua velis punc∣tum P reperiri. Secet ea lineas oppositas BD, CD, nimirum BD in H & CD in I, & ob datos omnes an∣gulos figurae, dabuntur rati∣ones PQ ad PA & PA ad PS, adeo{que} ratio PQ ad PS. Auferendo hanc a da∣ta ratione PQ×PR ad PS×PT, dabitur ratio PR ad PT, & addendo datas rationes PI ad PR, & PT ad PH dabitur ratio PI ad PH at{que} adeo punctum P.Q.E.I.

Corol. 1. Hinc etiam ad Loci punctorum infinitorum P punc∣tum quodvis D tangens duci potest. Nam chorda PD ubi punc∣ta P ac D conveniunt, hoc est, ubi AH ducitur per punctum D, tangens evadit. Quo in casu, ultima ratio evanescentium IP & PH invenietur ut supra. Ipsi igitur AD duc parallelam CF, occurrentem BD in F, & in ea ultima ratione sectam in E,

Page 75

& DE tangens erit, propterea quod CF & evanescens IH pa∣rallelae sunt, & in E & P similiter sectae.

Corol. 2. Hinc etiam Locus punctorum omnium P definiri po∣test. Per quodvis punctorum A, B, C, D, puta A, duc Loci tangentem AE, & per aliud quodvis punctum B duc tangenti

[illustration]
parallelam BF occurrentem Lo∣co in F. Invenietur autem punc∣tum F per Lemma superius. Biseca BF in G, & acta AG di∣ameter erit ad quam BG & FG ordinatim applicantur. Haec AG occurrat Loco in H, & erit AH latus transversum, ad quod latus rectum est ut BGq. ad AG∣H. Si AG nullibi occurrit Loco, linea AH existente infinita, Lo∣cus erit Parabola & latus rectum ejus BGq./AG Sin ea alicubi occurrit, Locus Hyperbola erit ubi puncta A & H sita sunt ad easdem partes ipsius G: & Ellipsis, ubi G intermedium est, nisi forte an∣gulus AGB rectus sit & insuper BG quad. aequale rectangulo AGH, quo in casu circulus habebitur.

At{que} ita Problematis veterum de quatuor lineis ab Euclide in∣caepti & ab Apollonio continuati non calculus, sed compositio Geometrica, qualem Veteres quaerebant, in hoc Corollario ex∣hibetur.

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.