Philosophiæ naturalis principia mathematica autore Js. Newton ...

About this Item

Title
Philosophiæ naturalis principia mathematica autore Js. Newton ...
Author
Newton, Isaac, Sir, 1642-1727.
Publication
Londini :: Jussu Societatis Regiae ac Typis Josephi Streater ...,
1687.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Mechanics -- Early works to 1800.
Celestial mechanics -- Early works to 1800.
Cite this Item
"Philosophiæ naturalis principia mathematica autore Js. Newton ..." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A52251.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed May 29, 2024.

Pages

Scholium.

Harum attractionum haud multum dissimiles sunt Lucis reflex∣iones & refractiones, factae secundum datam Secantium rationem, ut invenit Snellius, & per consequens secundum datam Sinuum rationem, ut exposuit Cartesius. Nam{que} Lucem successive propa∣gari & spatio quasi decem minutorum primorum a Sole ad Ter∣ram venire, jam constat per Phaenomena Satellitum Iovis, Ob∣servationibus diversorum Astronomorum confirmata. Radii au∣tem in aere existentes (ubi dudum Grimaldus, luce per foramen in tenebrosum cubiculum admissa, invenit, & ipse quo{que} expertus sum) in transitu suo prope corporum vel opacorum vel perspi∣cuorum angulos (quales sunt nummorum

[illustration]
ex auro, argento & aere cusorum ter∣mini rectanguli circulares, & cultrorum, lapidum aut fractorum vitrorum acies) incurvantur circum corpora, quasi at∣tracti in eadem; & ex his radiis, qui in transitu illo propius accedunt ad corpo∣ra incurvantur magis, quasi magis attrac∣ti, ut ipse etiam diligenter observavi. In figura designat s aci∣em cultri vel cunei cujusvis AsB; & gowog, fnvnf, emtme, dlsld sunt radii, arcubus owo, nvn, mtm, lsl versus cultrum incurvati; id{que} magis vel minus pro distantia eorum a cultro. Cum autem talis incurvatio radiorum fiat in aere extra cultrum, de∣bebunt etiam radii, qui incidunt in cultrum, prius incurvari in a∣ere quam cultrum attingunt. Et par est ratio incidentium in

Page 232

vitrum. Fit igitur refractio, non in puncto incidentiae, sed pau∣latim per continuam incurvationem radiorum, factam partim in aere antequam attingunt vitrum, partim (ni fallor) in vitro, post∣quam illud ingressi sunt: uti in radiis ckzkc, biyib, ahxha incidentibus ad r, q, p, & inter k & z,

[illustration]
i & y, h & x incurvatis, delineatum est. Igitur ob analogiam quae est inter pro∣pagationem radiorum lucis & progres∣sum corporum, visum est Propositiones sequentes in usus opticos subjungere; in∣terea de natura radiorum (utrum sint corpora necne) nihil omnino disputans, sed trajectorias corporum trajectoriis radiorum persimiles solum∣modo determinans.

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.