Philosophiæ naturalis principia mathematica autore Js. Newton ...

PRAEFATIO AD LECTOREM

CVm Veteres Mechanicam (uti Author est Pappus) in rerum Naturalium investigatione maximi fecerint, & recentiores, missis formis substantiali∣bus & qualitatibus occultis, Phaenomena Naturae ac leges Mathematicas re••o••••∣re aggressi sint: Visum est in hoc Tractatu Mathesin excolere quatenus ea ad Philosophiam spectat. Mechanicam vero duplicem Veteres constituerunt: Rationalem quae per Demonstrationes accurate pro••edit, & Practicam. Ad practicam spectant Artes omnes Manuales, a quibus uti{que} Mechanica nomen mu∣tuata est. Cum autem Artifices parum accurate operari soleant, fit ut Mechanica omnis a Geometria ita distinguatur, ut quicquid accuratum sit ad Geometriam referatur, quicquid minus accuratum ad Mechanicam. Attamen errores non sunt Artis sed Artificum. Qui minus accurate operatur, imperfectior est Me∣chanicus, & si quis accuratissime operari posset, hic foret Mechanicus omnium per∣fectissimus. Nam & Linearum rectarum & Circulorum descriptiones in quibus Geometria fundatur, ad Mechanicam pertinent. Has lineas describere Geo∣metria non docet sed postulat. Postulat enim ut Tyro easdem accurate descri∣bere prius didicerit quam limen attingat Geometriae; dein, quomodo per has operationes Problemata solvantur, docet. Rectas & circulos describere Pro••lemata sunt sed non Ge••metrica. Ex Mechanica postulatur horum solutio, in Geometria docetur solutorum usus. Ac gloriatur Geometria qu••d tam paucis principiis aliunde petitis tam multa praestet. Fundatur igitur Geometria in praxi Mechanica, & nihil aliud est quam Mechanicae universalis pars illa quae artem mensurandi accurate proponit ac demonstrat. Cum autem ar∣tes Manuales in corporibus movendis prae••ipue versentur, fit ut Geometria ad magnitudinem, Mechanica ad motum vulgo reseratur. Quo sensu Mecha∣nica rationalis erit Scientia Motuum qui ex viribus quibuscun{que} resultant, & vi∣rium quae ad motus quoscun{que} requiruntur, accurate proposita ac demonstrata. Pars haec Mechanicae a Veteribus in Potentiis quinque ad artes man••ales spectantibus exculta fuit, qui Gravitatem (cum potentia manualis non sit) vix aliter quam in ponderibus per potentias illas movendis considerarunt. Nos autem non Artibus sed Philosophiae consulentes, de{que} potentiis non manualibus sed naturalibus scriben∣tes, ea maxime tractamus quae ad Gravitatem, levitatem, vim Elasticam, resisten∣tiam

Fluidorum & ejusmodi vires seu attractivas seu impulsivas spectant: Et ea propter haec nostra tanquam Philosophiae principia Mathematica proponimus. Omnis enim Philosophiae difficultas in eo versari videtur, ut a Phaenomenis motu∣um investigemus vires Naturae, deinde ab his viribus demonstremus phaenomena reliqua. Et huc spectant Propositiones generales quas Libro primo & secundo pertractavimus. In Libro autem tertio exemplum hujus rei proposuimus per explicationem Systematis mundani. Ibi enim, ex phaenomenis caelestibus, per Propositiones in Libris prioribus Mathematice demonstratas, derivantur vires gravitatis quibus corpora ad Solem & Planetas singulos tendunt. Deinde ex his viribus per Propositiones etiam Mathematicas deducuntur motus Planetarum, Cometarum, Lunae & Maris. Vtinam caetera Naturae phaenomena ex principi∣is Mechanicis codem argumentandi genere derivare liceret. Nam multa me mo∣vent ut n••nnihil suspicer ea omnia ex viribus quibusdam pendere posse, quibus cor∣porum particulae per causas nondum cognitas vel in se mutuo impelluntur & se∣cundum figuras regulares cohaerent, vel ab invicem fugantur & recedunt: quibus viribus ignotis, Philosophi hactenus Naturam frustra tentarunt. Spero au∣tem quod vel huic Philosophandi modo, vel veriori alicui, Principia hic posita lucem aliquam praebebunt.

In his edendis, Vir acutissimus & in omni literarum genere eruditissimus Edmundus Halleius operam navavit, nec solum Typothetarum Sphalmata cor∣rexit & Schemata incidi curavit, sed etiam Author fuit ut horum editionem ag∣grederer. Quippe cum demonstratam a me figuram Orbium caelestium impetra∣verat, rogare non destitit ut eadem cum Societate Regali communicarem, Quae deinde hortatibus & benignis suis auspiciis effecit ut de eadem in lucem emitten∣da cogitare inciperem. At postquam Motuum Lunarium inaequalitates aggressus essem, deinde etiam alia tentare caepissem quae ad leges & mensuras Gravitatis & aliarum virium, ad figuras a corporibus secundum datas quascunque leges attractis describendas, ad motus corporum plurium inter se, ad motus corporum in Mediis resistentibus, ad vires, densitates & motus Mediorum, ad Orbes Cometarum & similia spectant, editionem in aliud tempus differendam esse putavi, ut caetera ri∣marer & una in publicum darem. Quae ad motus Lunares spectant, (imperfec∣ta cum sint,) in Corollariis Propositionis LXVI. simul complexus sum, ne sin∣gula methodo prolixiore quam pro rei dignitate proponere, & sigillatim demon∣strare tenerer, & seriem reliquarum Propositionum interrumpere. Nonnulla sero inventa locis minus idoneis inserere malui, quam numerum Propositionum & cita∣tiones mutare. Vt omnia candide legantur, & defectus, in materia tam difficili non tam reprehendantur, quam novis Lectorum conatibus investigentur, & benigne suppleantur, enixe rogo.