De causis errorum. Pars prima Opus Edoardi Baronis Herbert de Cherbury et Castri de Kerry.

De Vita Humana Philosophica Disquisitio.

PRIMA fuit quondam genitali semine VITA, Procurasse suas dotes ubi Plastica Virtus Gestiit, & vegeto molem perfundere succo, Signantésque notas quibus heic distinguitur omni Humanum genus à bruto, compingere belle: Inque suas classes describere munia quaeque: Venturíque status vestigia ponere certa: Insita multiplicis colere & plantaria Vitae. Ast unà (ut quae sit sortis praesaga futurae) Externam cauto formam cohibere recessu, Dum conspirantes possint accedere Causae, Et totum tutò liceat proludere foetum, Gnara sat interea, fabrica haec cùm forte labascat, Occiduo semet totam subducere tecto, Sub propriíque operis nec posse perire ruina: Quin ita cùm maneat, simul ut fit tota superstes, Corporis & fabricam condendi calleat artem, Confestim sese Artificis pro more periti Vti materia quavis, tum condere posse Mox aliam atque aliam, numeros dum compleat omnes Quos ferat heic Fatum, det rerum aut scansilis ordo. ALTERA materno tandem succrevit in Arvo Exiles spumans ubi spiritus induit Artus, Exertúsque simul miro sensoria textu Cudit, & hospitium menti non vile paravit, Quae coeloprognata suas mox inde capessat Partes, atque pigro se totam corpore miscens Corrigat ignavum pondus, nec inutile sistat. Scilicet haud tantas utero committeret arcto

Plastica vis vires, ubi nullus viribus usus; Organa vel sensûs furvo concluderet antro Quô vel nulla patent objecta, aut foeda paterent▪ Aut sineret menteni squallere in carcere caeco, Indictis nullis ubi se vel proderet unquam, Ni citò venturae fuerit cùm conscia Vitae Intus adornasset quae nobis Commoda cuncta. TERTIA nunc agitur, quâ Scena recluditur ingens, Cernitur & Festum Coeli, Terrae{que} Theatrum, Congener & species, rerum variataque forma, Et circumferri, motu proprio{que} vagari Contigit, & leges aeternaque foedera Mundi Visere, & assiduo redeuntia sidera cursu; Vnde etiam vitae Causas nexúmque tueri Fas erat, & summum longè praesciscere Numen, Dum varios mirè motus contemperat orbis Et Pater, & Dominus, Custos & Conditor idem Audit ubi{que} Deus; Quid ni modo QVARTA sequatur? Sordibus excussis cùm Mens jam purior instat, Auctáque doctrinis variis, virtuté{que} pollens Intendit vires, magis & sublimia spirat, Et tacitus cordi stimulus suffigitur imo, Vt velit heic quisquam sorti superesse caducae▪ Expetitúrque status felicior ambitiosis Ritibus, & sacris, & cultu relligioso, Et nova succedit melioris conscia Fati Spes Superis haerens, toto perfusáque coelo. Et sese sancto demittit Numen Amori, Et data venturae non fallax tessera vitae, Cúmque Deo licuit non uno jure pacisci, Vt mihi seu servo reddatur debita merces, Filius aut bona adire paterna petam, mihi sponsor Sit Fidei Numen; Mox hanc sin exuo vitam

Quae terris propior, nec dum purgata{que} forsan Aut asserta siet; tenue & simul exuo velum Aëreum, primo quo mens est acta vehi' clo Ad superas auras, tum (ne jam pristina poscam Gaudia, consuetae repetens consortia carnis) Induit aethereo me totum corpore Virtus Plastica, tum major rerum mihi panditur orde, Deliciae surgúntque aliae quam limine coeli Percipiam facilis; tandem proprio quoque jure Vti jam cupiam, fato nec subditus ipsi, Coelestique simul vestiri corpore vellem, Quo celsas Superûm possim conscendere sedes, In coelisque ipsis latè suffragia ferre Libera, ceu Divus; voto & simul annuit omni Ille Deus, c••jus non terris Gratia tantùm Sed coelis prostat; quid ni modò QVINTA sequatur, Et SEXTA, et quicquid tandem Spes sanctior omnis Ac Amor, atque Fides à Numine postulet ipso? Scilicet haud frustra nobis Spes inditur illa Quae fines rerúmque modos ita transilit omnes, Vt pet at immensum, crescens ex fomite semper Incassum nec cedit Amor, qui coeptus ab alto In Numen redit, & commercia mutua pangens Intima perpetuae conjungit foedera vitae: Sed nec vana Fides tot praedita viritus, omnes Vt penetrans coelos, se Numine figat in ipso, Donec sit Vitae compos consórsque futurae: Vt percant ex morte ideo, Timor, Ira, Libido, Et Sitis, atque Fames, tum sensus crassior omnis Quo fruitur juvenis brutorum more ferino, Sed quem dimittit, cum Corpore solvitur isto, Haud unquam fraudi nobis erit ulla facultas Quam peperit coluítque simul maturior Aetas,

Agnovítque Deus, ceu purae Mentis Alumnam, Et comitem coelo juxtim velit esse perennem: Quid quod quae{que} sequens ità ducat VITA sequentem Ordine perpetuo citius quàm PRIMA SECVNDAM? Et Numen votis praestans potiora supersit.