Hē tēs anthologias anthologia Florilegium epigrammatum græcorum, eorumque latino versu à varijs redditorum / authore Tho. Farnabio.

IN EQUOS.

Lucillij. T. F.

Thessalum habos, Erasistrate, equum: sed pharmaca quem non Thessaliae possunt cuncta movere loco. Verè ligneum equum: quem, si auxilintur Achivi Teucris, non intra limina Scaea trahant. Hunc anathema Deo statuas, si me satis audis, Et ptisanam pucris hordea cocta parent.

Ejusdem. T. F.

Pollicitus mihi equum, grandem tulit Euclio caudam; E qua pendebat parvus & aeger equus.

IN SIMULACHRUM OCCASIONIS.

Posidippi. Lil. Gyraldus.

Unde hic est plastes? Sicyonius, Ede age nomen! Lysippus. Tu quis? Tempus ego, omne domans. Cur summis instas pedibus? semper rotor. Alas Cur plantis gestas? ur levis aura feror. Quid dextrae sibi vult inserta novacula? signum hoc, Quod quavis acie sum mage acuta, docet. Curcoma fronte jacet? veniens me ut prendere possis. Cur parte est calvum posteriore caput? Quòd postquam levibus praeceps effugero pennis, Ne possit tergo qui revocare velit. Tale, tui causâ, me plastes fioxit, ut esset. Prae foribus, vitae quod documenta daret.

IN PULCHRITUDINEM. T. F.

Tres fuerant Charites: tribus his tu nasceris una, Quam Chariteia colat triga suam Charita.

Rufini. T. F.

Gratia quarta, secunda Venus, decima addita Musis, Dercylis, in cunctis Gratia, Musa, Venus.

Meleagri. H. Stephanus.

Si tua forma perit, cur quod perit, Aula, negabis? Si manet, anne neges, quod manet usque datum?

Incerti. T. F.

Una rosam brevis hora aperit, sed conficit una, Pro tenerâ superest horrida spina rosâ.

Platonis. M. Bentinus.

Malo ego te ferio, cape si me diligis illud Laeta, & me imperti virginitate tuâ. Hoc fieri si posse negas, tamen accipe, malum, & Quàm parvo pereat tempore forma, vide.

Rufini. V. Velis.

Lumina Junonis, Melite, digitosque Minervae. Pectus habes Veneris, atque pedes Thetidos. Felix te quicunque videt, felicior audit, Oscula Semideo, caetera digna Deo.

IN CITHARAEDOS.

Lucillij. Leod. à Quercu.

Nycticorax cantat lethaliter: ast ubi cantat Demophilus, moritur carmine nycticorax.

Ejusdem. T. F.

Nocte canens totâ vicinos Simylus omnes Excepto tantùm perdidit Horigene. Namque is surdus erat, defectum hunc tempore vitae Pensavit vindex ulteriore Deus.

IN FURES. T. F.

Coeli ministrum, nuncium alatum Jovis, Regem Arcadum, dolosum abactorem boüm, Certaminum ipsum praesidem & surum Deum, De nocte suffuratus Aulus sic ait; Superant magistrum saepe discipuli suum.

In domum inanem & incustoditam. Ang. Politianus.

Ite aliò fures, nullo hîc occasio lucri; Nam fida est custos addita, pauperies.

IN ADULATORES.

Luciani. H. Stephanus.

Inter mortales non pestis terrior ulla est Illo, qui veram fingit amicitiam. Non ut ab hoste caves, sed fidis sicut amico: Alta solo admissus Pergama stravit equus.

Palladae. A. Alciatus.

Munera qui dederit, dominus fratétque vocatur: Si quis nulla ferat, vix tibi frater erit. Haec pretio mera verba gravi venalia prostant: Ipse sed ut dominus, sic nec ero dominus.

Ejusdem. F. Bellicarius.

Palponem & corvum distinguit litera Graijs; Dicitur ille Colax, dicitur iste Corax. Res eadem est: hoc ergo animal cave lamice: memento Esse hominum Coracas blaudiloquos Colacas.

IN TONSOREM. Lucillij. T. F.

Hermogenem toto villosum corpore tonsor Consulit, unde caput demetere incipiat.

IN SURDOS. Nicarchi. T. F.

Inciderat surdo cum surdo litis amatae Quaestio; sed judex surdior ipse fuit. Ille domus precium per menses quinque locatae Poscit; at hic noctu se molüisse refert Hunc, illum intuitus, nam quid contenditis? inquit Judex; utrique est mater? uterque alite.

IN HELLUONES. Lucillij. T. F.

Nos coenamus avem, carpentes membra, misellam, Ipsi mox diris esca futura avibus. Vulturij immanem Tityon tondent duo: sed nos Curarum laudant* 1.1 bis duo vulturi••.

IN TENUEM.

Lucillij. T. Morus.

Constare ex atomis Epicurus credidit orbem Totum, dum nihil his credidit esse minus. Ex te fecisset, si tum, Diophante, suisses: Namque atomis multò es tu, Diophante, minor. Aut fortè ex atomis cum caetera scriberet esse, Ipsìs tandem ex te scriberet esse atomos.

IN BALNEUM.

I. Cornarius.

Aut Venus ex istis fuit undis nata; vel ipsa Lota hic formoso corpore tinxit aquas.

In aliud. I. Soter.

Cypris, Amor, Charites, Nymphae, Lenaeus, Apollo, Jurarunt sese hîc velle habitare simul.

In aliud Balneum parvum. I. Lascaris.

Parvula spernas & inest sua gratia parvis. Parvus erat Veneris filius ales Amor.

Cyri Poëtae.

Hîc Venus, hîc Charites lotae, hîc puer aurea gestans Tela, dedere decus balneolo precium.

IN FURIOSOS. T. F.

Communi positi lethargicus & furiosus Cella, mutuam opem fortè tulere sibi. Exilit insanus strato, stupidúmque veterno Involat, & crebro verbere membra secat. A plagis utrique venit medicina: soporem Exuit hic, illi membra fovitque laqor.

IN MATHEMATA.

Ptolemaei. T. F.

Mortalem scio me & brevis aevi: dum tamen altè Coelum vestigo sidereásque vias, Non pedibus terram tango, sed cum Jove vescor Ambrosiâ, & Nectar purpureo ore bibo.

Incerti. T. F.

Me brevis esse canunt vitae qui sidera notunt; Sim modò; nil prudens fata, Seleuce, moror. Seriùs aut citiùs sub Tartara tendimus omnes, Urnáque Mincis, nomina cuncta movet. Interea potemus: equus mihi Bacchus ad Orcum. Tam longam pedibus non libet ire viam.

IN EBRIOS.

Calliae Argini. T. F.

Bestia semper eras, quae bestia? copia vini Declarat rabidum te, Philonice, canem. Detegit ebrietas mores; non incipis esse Nunc malus; appares nunc, Philonice, malus.

Incerti autoris. T. F.

Inter qui madidos omnes vis sobrius esse: Solus, Cinna, madens ipse videre mero.

Automedontis Cyziceni. T. F.

Vesperè potantes homines sumus: ebria turba Manè novo pecudes surgimus, imò ferae.

Eratosthenis. T. F.

Vinosus Xenophon vacuam hanc tibi dedicat orcam Bacche; lubens capias, nil habet ille aliud.

Incerti. Jos. Scaliger.

Pernicies calicum Baucis, dum fortè jaceret Aegra. Jovi tales concipit ore preces: Si morbi dira haec incendia fugero, centum Soles de puro non nisi fonte bibam, Sobria, temetóque carens: post functa periclo, Luce illâ, tali concipit arte dolum: Quod versat manibus, per crebra foramina, cribrum Inspicit, & soles callida mille videt.

IN MEDIOCRITATEM.

In Columnam Nemesis. D. Erasmus.

Innuit hoc Nemesis fraeno cubitóque; modestè Usque loqui, & cunctis rebus inesse modum.

Incerti authoris. T. F.

Omne quod est nimium est insuave, Paroemia dicit. Nec tristi nimium mel quoque felle caret.

IN NOVERCAM.

Callimachi. V. T. F.

Privignus tumulum exornavit flore novercae; Cum vitâ & mores interijsse ratus. Sed puerum oppressit delapsa columna, novercae Vel tumulum, pueri, si sapitis, fugite.

In Templum Iovis extractum à Cecropi••is. Herm. à nova Aquila.

Hanc tibi Cecropidae posuerunt, Juppiter, aedem: In terram ut veniens alterum Olympum habeas.

IN NAUFRAGOS.

Iulii Leonidae. F. Bellicarius.

Myrtilus evasi clypeo discrimina eodem Bina; feri Martis, letiferíque maris. Urgerent trepidam Cauri cùm flabra carinam, Antè salus bello, tunc fuit ille s••lo.

Phacelli. T. F.

Aequor arare time: stivam preme, coge juvencos Sub juga, si vitae dulcia vota placent. In terrâ videas canos, senióque verendos: Nautam vix canum concolor aequor habet.

Antipatri. V. Opsopoeus.

Rusticus Archippus morbo confectus & annis, Et moriens Stygias jam subiturus aquas, Infit ita natis; Chari exercete ligonem O nati, & vitam vivite ruricolam, Nec maris insani tristem laudate laborem, Nec vos correndi per freta tangat amor. Nam quanto mater superat pietate novercam, Tanto etiam est teilus charior ipsa mari.

IN NAVES.

Zelotae. Mart. Monerius.

Stravere in sylvis venti, cur mittor in undas? Stare solo haud licuit; spésne licere salo?

Incerti. F. Bellicarius.

Pinus ego ventis facilè expugnabilis arbor: Pontivagam fabricas stulte quid inde ratem? Non metus augurio est? qui me quatit horridus alis In terra Boreas, parcet an ille mari?

Platonis. T. Morus.

Naufragus hâc situs est; jacet illâ rusticus urnâ. Ad Styga sive s••lo par via, sive solo.

IN VINUM. Meleagri. T. F.

Ex utero Semeles excussum fulmine Bacchum Merserunt Nymphae slammivomum sub aquis. Gratior hinc Nymphis mistus sumetur Iacchus; Non mistus, flammans fulmen & ignis erit.

Incerti Autoris. V. T. F.

Optimus in vino modus est, nec sumere multum; Nec nimium: hinc moeror provenit, inde furor. Nymphis ipse tribus misceri gaudet Iacchus Quartus, & hinc thalamis apuor ille venit. Sin nimius spiret, dulces avertit amores; Affinis letho mergit & ipse sopor.

Nicerati. T. F.

Pegasus ingenij vinum supra astra Poëtas Rapit; altius nil concipit qui bibit aquam. Haec dixit spirans non unum, Bacche, Cratinus Utrem, sed omne dolium redolens men. Tempora cui circum molles fluxere corollae, Et marcidas tua hedera cingebit comas.

Incerti. T. F.

Quinque pedum spatium te condet: gaudia vitae Nulla tibi; nullum fundet Apollo jubar. Pocula posce meri, laetus bibe Cincie, & inter Uxoris pulchrae brachia lenta iace. Te Sophiae studium tenet immortale? Cleanthem Cum Zenone scias Ditis adîsse domum.

Incerti Autoris. T. F.

Praecipitant nos, per compendia curta viarum, Ad Stygias sedes, balnea, vina, Venus.

Incerti. T. F.

Solventis Veneris, solventis membra Lyaei Solvens membra tibi filia erit podagra.

IN SALTATORES.

Palladae. Ausonius.

Daphnen & Nioben saltavit simius idem, Ligneus ut Daphne, saxeus ut Niobe.

Lucillij. T. Morus.

Caetera ad historiam, quiddam tamen, id quoque magnum Quod tu saltabas, contra erat historiam. Cùm Nioben ageres, veluti modò saxeus esses Stabas; cùm Capaneus, eccerepente cadis. At Canacen referens stricto mucrone coruscans▪ Exis quòd vivus, contra erat historiam.

IN AVES.

Incerti. A. Alciatus.

Quid rapis heu Progne vocalem saeva cicadam, Pignoribúsque tuis sercula saeva paras? Stridula stridentem, vernam verna, hospita laedis Hospitam, & aligeram pennigera ales avem: Quin abicis praedam? nam musica pectora summum est, Alteram ab alterius dente perire, nefas.

IN CONSOLATIONEM.

Palludae. Ex Sleidano & Opsopaeo.

Est gravis anxieras miserae expectatio mortis, Hoc dudum lucri mortuus omnis habet. Quocirca vitâ defunctos plangere noli, Certus post mortem nil superesse mali.

IN TERMINORUM TRANSGRESSORES.

Ammiani. T. Morus.

Victor ad Herculeas penctres licet usque columnas, Te terrae cum alijs pars tamen aequa manet, Iro par moriere, obolo non ditior une, Et tua te, sed jam non tua, solvet humus.

IN PATRIAM.

Epersona Vlyssis. T. F.

Salve Ithacae natale solum: post mille labores Bellorum & pelagi te laetus mente saluto. Hîc ego Laërtem, uxorem, natúmque videbo. Demulsit tui amor mihi mentem, ante omnia dulcis, Judice me, est fumus patriae, amplexúsque parentum.

Archiae. H. Stephanus.

Hectoris & Trojae fuit exitus unus, & illo Caeso non Danaos sustinuere Phryges. Pella & Alexandri fato comes, hinc decus aio Esse viros patriae, non patriam esse viris.

IN DIVITES.

G. Buchananus.

Pauper eram juvenis, senìo confectus inerti Sum locuples, miserè sorte in utraque miser. Quando frui poteram rebus, mihi copia de erat: Copia nunc superest, fructus & usus abest.

Palladae. F. Bellicarius.

Aurum, palpantum pater improbe, nate doloris; Te tenuisse metus, te carûisse dolor.

Palladae. T. F.

Divitijs certè polles, quid deinde? sepulcro Post fata ingestas accumulabis opes? Dum corradis opes, pereunt tibi tempora, vitae Fluxae nil spaciis accumulare potes.

Luciani. T. Morus.

Divitias animi solas ego judico veras, Qui rebus pluris se facit ipse suis. Hunc certè ditem, hunc opulentum ritè vocamus, Magnarum quis sit qui videt usus opum. Calculus ut si quem, si aerugo & cura peculi Vexat, qui miseras divitias cumulat, Hic ut apis parvo crebròque foramine fosso Sudat in alveolo, mel comedunt alij.

IN POETAS.

Polliani. T. Morus.

Sunt etiam in Musis furiae, quibus ipse Poëta Factus, sic temerè carmina multa facis. Ergo age, psura precor scribas, tibi nempe furorem Non ego majorem, quem precer, invenio.

In Sappho. Incerti. Ausonius.

Lesbia Pieriis Sappho soror addita Musis 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.

Antipatri in Homerum. T. F.

Praeconem Heroüm decoris, vatémque Deorum, Solem alium vitae, Graecia clara, tuae; Musarum vocem, mundi os, famae tubam, Homerum Hîc maris undisoni vilis arena tegit.

In Homerum. A. Gellius.

Septem contendunt urbes de patriâ Homeri: Smyrna, Rhodos, Colophon, Salamis, Ios, Argos, Athenae.

Homeri quaestio. Vitus Wintz.

Heus piscatores, quam ducunt retia praedam?

Responsio.

Quod captum est periit: sed quae non cepimus adsunt.

In Euripidem. Idem.

Non tui hoc, Euripides, hujus sed tu monumentum es: Victurum nomen cui tua fama dedit.

In Sophoclem. T. F.

Serpe super tumulo Sophoclis, placidéque corymbos Funde, hedera, & virides undique sparge comas. Putpureis stellata rosis comet urna, racemos Luxurians laeto palmite vitis amet. Praemia multijugae sapiens quum exercuit artis. Dulcis, cui Musis Gratia mista fuit.

In Orphea. Antipatri. T. F.

Jam neque saxa trahes, nec quercus ampliùs, Orpheu, Duces: mulcebunt nec tua plectra feras, Vellera non nivium, non sistes grandinis imbres, Nec Boreae fremitum, aut jurgia rauca maris, Nam tua Mnemosynes natae flent fata, sorores Pieriae; & mater Calliopeia dolet. Et cur lugemus natorum funera, quando Non licuit divis asserüisse suos?

In Anacreonta. Antipatri Sidonij. T. F.

Pubescant hederae tibi Anacreon usque corymbis, Puniceis niteant gemmea prata rosis. Fonte cadant niveo divini flumina lactis, Fundat odoriferum prodiga terra merum. Ossa cinísque tuus dilecta ut gaudia ducunt; In cinerem versos gaudia si qua manent.

IN MALOS.

Incerti. F. Bellicarius.

Sermo vetus; mordere malos mus audeat: atqui Falsus erat; sermo verior alter erit. Nam mordere bonos audebit & exiguus mus: At mordere malos horreat ipse draco.

Demodoci. T. Morus.

Vipera Cappadocem mordebat: protinus hausto Pestifero interiit sanguine Cappadocis.

IM PYRAMIDAS JUXTA

Memphin. T. F.

Historiae non certa fides Titanas Olympo Pelion atque Ossan imposuisse refert. Pyramides verò, Nilum propè, frontibus altis Aurea contingunt sydera Pleiadum.

IN RHETORAS.

Lucillij. D. Erasmus.

Sucula, bos, & capra mihi periere, Menecles, Ac merces horum nomine pensa tibi est. Nec mihi cum Othryade quicquam estve fuitve negoti, Nec fures in jus huc cito Thermopylis: Sed contra Eurychidem mihi lis est, proinde quid hic mi Aut Xerxes facit, aut quid Lacedemonij? De lege & de me loquere, aut clamavero clarè, Longè aliud dicit sus, aliud Menecles.

Ammiani. T. F.

Crebrior est albus corvus, testudo volucris Crebrior integro est rhetore Cappadoce.

Ammiani. T. F.

Demiror Butus qua sit ratione Sophista; Communi sensu qui & ratione caret.

Arabij Scholastici. Idem.

Aurea publicitùs Longini staret imago, Aurum reijceret ni veneranda Themis.

IN ROMAM.

Crinagora. G. Buchananus.

Ebibat undosum castris Germania Rhenum, Deucalioneis aequor inundet aquis: Non tamen aeternae divina potentia Romae, Incolumi nobis Caesare, fracta cadet. Sic Jovis aëriae quercus radicibus haerent, Cùm Boreâ frondes discutiente cadunt.

In Statuam Victoriae, cui alae fulmine afflata decutiebantur, Romae. Pompeij. T. F.

Roma caput Mundi, amisit Victoria pennas, Nec fugiet; tua jam gloria fixa manet.

IN SILENTIUM.

Palladae. L. Martellus.

Doctrina eximia est praestare silentia rebus, Hic testis sapiens est mihi Pythagoras: Qui reliquos docuit tacuisse, loqui ipse peritus. Inde quies, multis & medicina malis.

In CLOACAS SMYRNAE.

Agathiae Scholastici. T. F.

Hîc tandem excretis epulis, censura palati Mergitur, & precii gratia cara perit. Hîc Scythicae volucres, pisces, pulmenta, salivae Irritamenta; hîc ostrea, sumen, aper, In stercus vertuntur; ubi prona ejicit alvus Quod cepit docta ac ingeniosa gula. Hinc serò agnoscit stultus, quanto emerit auro Sordes atque aurum, foeda cloaca, tuum.

IN FORTUNAM.

Incerti antoris. G. Lilius.

Inveni portum; Spes & Fortuna valete: Nil mihi vobiscum, ludite nunc alios.

Luciani. V. Velius.

Fundus Achaemenidae fueram, nunc cedo Menippo; Mox alium rursus, mox aliúmque sequar Hîc proprium me credit, idem credebat & ille. Sed me, Fortunae sum quia, nullus habet.

Palladae. I. Sleidan.

Rebus in humanis misere Fortuna jocatur, Inter pauperem divitiásque rotans. Evehit hos rorsum quos improba presserat antè, Praecipitátque solo, quos modò ad astra tulit.

Luciani. T. F.

Multa potest, inopina licet, Fortuna: potentes Dejicit, ac humiles ad loca summa vehit. Illa supercilum demet tibi, flumine quamvis Indus, & auripluo Jupiter imbre ruat. Non illa in j••••co aut malvâ sua stamina perdit: Sed platanos, ornos, robora sternit humi.

IN INJURIOS.

Incerti. T. F.

Imminet omni operi Momus; quem, teste Cimone, Effugere haud quaquam Daedalus ipse potest.

Palladae. I. E.

Sim pauper! quid dignum odio vel crimine feci? Fortunae, haud morum est error hic & vitium.

Apollinarij. I. E.

Absenti malè si dicas, injuria nulla est: Sin benè praesenti dixeris, obsoqueris.

IN DIVITES PARCOS & AVAROS.

Incerti. D. Heinsius.

Omnibus es dives, solo me judice pauper, Usus opum namque est testis, Apollophanes. Si frueris, sunt nempe tuae: si haeredibus usum Conservas, etiam nunc aliena tenes.

Palladae. D. Heinsius.

Ditis opes tibi sunt, animus sed pauperis: ergò Haeredi locuples, at tibi pauper eris.

Poliani. T. F.

Inter opes pauper qua sis ratione requiris? AEra locas, aliis dives, inò sque tibi.

Inèerti. V. Obsopoeus.

Vivens, ut mulus, dum sumptus praecavet omnes, Supputat innumeras Artemidorus opes. Auri saepe gerunt ingentia pondera dorso Muli: sed siecum nil nisi gramen edunt.

Lucilij. T. Morus.

Murem Asclepiades ut apud se vidit avarus, Et quid apud me ô mus, inquit, amice facis? Mus blandè arridens, noli, inquit, amice timere, Hîc ego non victum quaero, sed hospitium.

Nicarchi. H. Stephanus.

Nectere quum vellet laqueum Dinarchus avarus, Illi obolus coepit nectere, Glauce, moram. Namque obolus laquei precium fuit: ille licetur Haud tanto: &, mors hac vilior (inquit) erit. Ultima avaritiae meta haec; qui mortis amore Arserit, illi obolum nectere posse moram.

Lucilii. Idem.

Hermocrates morti quum se videt esse propinquum, Ex asse haeredem se facit in tabulis. Supputat in morbum quos sumptus fecerit, exin Sit medicis merces debita quanta suis; Ergò valetudo drachmâ haud reparabilis una, Est potior mihi mors, inquit; & en moritur. Possidet unum obolum nunc mortuus, at bona multi Haeredes avido caetera dente vorant.

IN INVIDIAM.

Palladae. T. Morus.

Invidiâ est pejor miseratio, Pindarus inquit. Felici invidiam splendida vita facit. Contrà horum miseret quorum est sors aspera: felix Nec nimis esse volo, nec miserandus ego. Scilicet extremis longè mediocria praestant. Insima calcantur, summa repentè ruunt.

Incerti. T. F.

Pessima cùm res sit, tamen hoc habet utile livor: Liventis quòd edit cor, oculósque gravat.

Lucillij. H. Stephanus.

In cruce cùm figi socium majore videret, Liventi Diophon tabuit invidiâ.

IN AVAROS.

Statyllij Flacci. Jos. Scaliger.

Quidam auro invento laqueum abjicit: alter ubi aurum Non reperit; nectit quem reperit laqueum.

Nicandri. H. Stephanus.

Effundit lacrymas, ron quòd moriatur, avarus Phaedon, sed quòd emat quinque minis loculum. Haec donate illi; natísque è pluribus unum Injicite, in loculo si quid erit vacuum.

IN AMICITIAM.

Incerti Autoris. Luscinius.

Ingens thesaurus, bonus est & fidus amicus, Si quis servare hunc. Heliodore, sciat.

Lucillij. I. E.

Si quid ames me, seriò ames, nec amare professo Sit tibi, quâ noceas, machina, structus amor. Namque mihi potior longè est inimicus apertus, Quam qui praetextu laedit amicitiae. Incautam frangunt ubi saxa latentia puppim, Rupes extantes aequore nauta fugit.

IN PHILOSOPHOS.

Apophthegmata septem Sapientum. Justus Otho vertit.

Vox, Patria & nomen Sapientum en carmine septem: Optima res modus est, Cleobulus Lindius inquit. At natus Chilon Lacedaemone, Nosce teipsum. Pone, Corinthiacus ••eriander, fraena furori, Pittacus at Mitylenaeus, Ne quid nimis, inquit. Atticus atque Solon, Vitae modo respice finem. Parsque, Bias, hominum majer malesana, Prieneus. Pro nullo spondeto, Thales Milesius inquit.

Lucillii. I. E.

Esse quidem Cynicum te aiunt: ait hoc quoque nudus Pes tuus: hoc algor, ne dubitemus ait. Sin rapias panes, praemorsaque frusta; cavebis Ne cùm fustem habeo, tunc habeare canis.

Ammiani. P. T.

Esse tibi ingenii formatrix barba videtur: Hinc quae abigat muscas barba gravis fruticat. Tonde, si me audis: pedibus ne & lendibus auctâ Hac, sis mento quàm mente tuâ gravior.

Palladae. T. Morus.

Si promissa facit sapientem barba, quid obstat Barbatus possit quin caper esse Plato?

In Thaletem. Antipatri. T. F.

Parvus hic est tumulus: sed, ut ars divina Thaletis, Gloria sic scandit sidera celsa poli.

In Heraclitum. Laërtii interpres.

Heraclitus ego: quid me obtrectatis inertes? Non vos, sed doctos postulat iste liber. Unus homo mihi erit triginta millia: mille Vix unus. Stygiis haec quoque natro deis.

In Diogenem. Antipatri. T. F.

Pera, tribon duplex, baculus, suit arcta suppellex Diogenis, vitae & non grave dulcis onus.

In Pythagoram. M. Bentinus.

Haudquaquam solus tu animatis abstinuisti. Quisnam animata vorat, dic mihi Pythagora. Verum ubi quid tostum est, elixum, vel sale sparsum, Tunc edimus, quoniam spiritus omnis abit.

Amoebaeum, in Pyrrhonem scepticum. Juliani. I. E.

a Mortuus es Pyrrho? b dubito. a post fata suprema Jam dubitas? b Dubito. a Mortuus haud dubitat.

Palladae. R. B.

Auree flos Sophiae, coelesti vecte curuli, Quid cupis argenti (ô dedecus) axe vehi? Infra major eras, supra es minor: ergò deorsum Huc ascende: etenim, dum petis alta, jaces.

IN PRUDENTIAM.

Luciani. T. F.

Successu laeto fundata & lenta coronant Consilia; at stultè praecipitata nocent.

IN CURAS SOLLICITAS.

Mimnermi. T. F.

Mente fruare tuâ laetus; quid quisque loquatur Securus: dicent hic benè & ille malé.

Palladae. I. E.

Si quid cura juvat, cures: curare necesse est: Sin tu cura Deo es, quid tua cura valet? Nil sine Diis facies, esto anxius, esto supinus: Verùm ut tu cures, curat id ipse Deus.

IN TEMPUS.

Platonis. T. F.

Omnia fert aetas: naturam, nomina rerum, Mutare & formam secula longa valent.

Incerti. T. F.

Utendum est aetate: citatim cuncta senescunt. Una aestate hircus, qui fuit hoedus, erit.

Palladae. T. F.

O muneris vitae voluptatem brevem! Quidni fleamus temporis volucrem fugam? Nos ocio turpi leves, somno graves Luxus laborve vexat: at tempus fugit. Fugit, & citato pede misellos deserit, Catastrophen mortalibus vitae ferens.

IN CLAUDUM.

Palladae. T. Morus.

Clauda tibi mens est, ut pes; natura notásque Exterior certas interioris habet.

FINIS.

Notes

• * 1.1

  4. affectus.