Epigrammata

About this Item

Title
Epigrammata
Author
Elys, Edmund, ca. 1634-ca. 1707.
Publication
London :: Printed for James Collins ...,
MDCLXVIII [1668]
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Epigrams.
Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/A39349.0001.001
Cite this Item
"Epigrammata." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A39349.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 8, 2025.

Pages

Page [unnumbered]

CHRISTIANIS Universis, Graecarum Literarum Studiosis, EDMUNDUS ELISIUS S. P. D.

FAteor equidem, quod vitio mihi vertere Vulgus solet, Scientiam illam, quam in∣didit mihi PATER LUMINUM, non posse me sub intimis Animi penetrali∣bus recondere: Ignis instar jugiter erum∣pic, huc illuc spargit Flammas. Jam vero causae satis graves Me, Generis Hu∣mani Amantissimum, ideoque Societatis Cupidissimum, Invitâ Indole, ad 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 quandam amplectendam impellunt, nec liberis istis, quibus ab ineunte aetate assuetus fui, Colloquiis frui patiuntur; Scilicet, haud esse 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Id tandem expertus sum, quo ego tantopere Delectatus, idem etiam Omnibus Gustan∣dum propino. Seria nimirum Ridet Vulgus, Sacra Oderunt Profani: Mortalium omnium Primae Cogitationes Vulgare ali∣quid, aliquid Profanum habent: Saepissime apud omnes Collo∣quia Familiaria Primas tantum, Scripta elaborata Secundas Co∣gitationes apud Doctos, & Pios semper adipiscuntur. Scribo itaque, licet quo dammodo Hominum Consortium reliqui.—〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Nuper mihi stetit Sententia, Concilia omnia, & Pleraque Patrum Scripta, Graeca praecipue, sedulo evolvere ut eorum Phrasibus, ac Testimoniis Arma quaedam Spiritualia fa∣bricarem ad Convincenda eorum Dogmata, qui vel Arctiorem esse autumant Viam, quae ducit ad Vitam; vel Latiorem, quam reve∣ra esse eam ostendit DEUS.

Haec mihi Probanda statui: CHRISTIANIS Arctissimam esse AMANDI Viam; at Explicite sive (ut ita dicam) Formaliter CRE∣DENDI Regulam, Luxiorem: Fidem Salvificam nil aliud esse quam DEUM, atque Homines per CHRISTUM AMANDI Ra∣tionem: ideoque eos omnes, qui Rite AMANT, qui Mundum animitus Spernunt, CREDENDA omnia, Implicite saltem, sive (ut aliqui loquuntur) Virtualiter Credere. Quinam istiusmodi Propositionum, siquis eas clarius Demonstraverit, Fructus essent

Page [unnumbered]

futuri, id vobis, Patres, ac Fratres, potius Inquirendum existimo, quam mihi Dicendum.

Me ista Cogitantem alio divertit DEUS: noluit eam Corporis sanitatem largiri, quae ad Labores istos exantlandos susficeret. Illos erga DEUM Affectus, quos in Opere isto peragendo statui exerendos, Propositi Frustrationem Tolerando nunc aequum est ex∣erere, atque omnes, qualescunque tandem illae sint, Corporis in∣firmi residuas vires Theologiae Studiis, ac Presbyteri Officiis ar∣dentius impendere. Mallem ego, exequendo Officia, quam Verba faciendo, Proficeri me ECCLESIAE ANGLICANAE Obsequen∣tissimum Filium, Phanaticorum Argumentatiunculas, Christianissi∣mae ejusdem Doctrinae pariter ac Disciplinae Conformiter degendo, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, quotidie Refutantem.

Aequi bonique consulite Pauca haec 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, quae Publici juris fecimus, Lingua Graeca Metrice prolata. Haec mihi aptissima vide∣tur exprimendi norma, Cogitations istas exprimère conanti, qui∣bus ego in Authoribus Graecis perlegendis capidum replevi Ani∣mum. At, cur Metrice? Respondeat (secundum CLEANTHIS Sententiam) Argutissimus ille SENECA. Epist. 108. Quemad∣modum spiritus noster clariorem sonum reddit, cum illum tuba per longi canalis angustias tractum patentiore novissime exitu ef∣fudit; sic sensus nostros olariores carminis arcta necessit as efficit. Eadem negligentibus audiuntur, minusque percutiunt, quamdiu soluta oratione dicuntur: Ubi accessere numeri, & egregium sen∣sum astrinxere certi pedes, eadem illa sententia velut lacerto ex∣cussa torquetur. Cur aliqua Ethnicorum Scripta adeo mihi cordi sint minime gravarer rationem reddere, nisi satis constaret solos eos, si enarrarem, ejusdem Intelligendae capaces fore, qui, quae∣nam sit, ipsi, tacente me, facile Intelligent. Scio ego, quam variae de me jactantur Sententiae; quanta quotidie passurus sum Oppro∣bria. At,

〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Hom. Odyss. E.

Valete, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉: BONUM Cogitemus INFINITUM: Undi∣cunque diffusum Vivamus LUMEN.

PLATO in * Epist. ad Dionis Propinquos, & Familiares. Hom. * Iliad ζ

Octobris 23. An. Dom. 1665.

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.