Sancti Cæcilii Cypriani Opera recognita & illustrata per Joannem Oxoniensem episcopum ; accedunt Annales Cyprianici, sive, Tredecim annorum ; quibus S. Cyprianus inter Christianos versatus est, brevis historia chronologice delineata per Joannem Cestriensem.

IV. Sitio.

ECce iterum mysteria; et ad invicem sibi Sacramenta divina occurrunt. Respon∣sum erat de Cruce Latroni, et Matri; et ad confirmationem spei, pietatisque exemplum; Latro in regnum praemittitur, Mater interim ob i 1.1 rerum mysterium reservatur. His pie pro∣videque dispositis, Christus inter supplicia 〈◊〉〈◊〉 Exhaustum erat sacrum pectus sudore k 1.2 sangui∣neo; et lignum illud cui affixus erat, sanctis bajulaverat humeris; et ut l 1.3 solet ex moestitia somnus nonnullis obrepere, sic poterat sitis m 1.4 illa ex tormento accendi. Forsitan sic erat: Ego vero sacramentalem hanc sitim intelligo, in qua non tam desideratur potus, quam hom inumsalos. Ne{que} enim ab irrisoribus et interfectoribus po∣terat beneficium expectari, quia omnes ad im∣pietatem proni, paratiores erant augere injuri∣as, quam misereri vel compati. Perseverabant adhuc; nec flagellis, nec sputis, nec colaphis poterant saturari. Unde nec consequens vi∣detur, ut audita sitis, eorum cor emolliret, quibus parum erat quod in Cruce pendebat; nec n 1.5 satifactum esse ipsa morte, malignantibus videbatur. Christus tamen, sicut per David praedixerat, irruentibus in se universis, tan uam parieti inclinato & maceriae depulsae, currit & sitit. Sitit conversionem, currit ad remissio∣nem, exolvit quae non rapuit. Et licet illi pre∣tium illud magnum cogitarent repellere; jam absorpto serpente festinat ad lavacrum inimi∣corum, & moritur pro impiis, & rebelles adop∣tat, & tanti o 1.6 affectus beneficia largitur ingratis.

Hoc etiam in titulo Psalmi 33. continetur; ubi affectare David in persona Christi praedici∣tur, cum coram Abimelech vultum suum mu∣tasse perhibetur. Affectabat David, & tym∣panizabat ad ostia civitatis, & ferebatur mani∣bus suis, & in barbam ejus difluebant salivae: Affectante quippe Christo, & hoc sitiente, ut mansuesceret domus exasperans, & durae cer∣vicis populus molliretur: exhaustoque poeni∣tentiae antidoto, felleas viscosasque peccati sae∣ces evomerent, visa sunt eis hujus doctrmae ver∣ba omni ratione carentia, & dementiae adscri∣bebant quod eos ad carnis suae edulium invita∣bat. Horrebant potum sanguinis, & carnem humanam cibum insolitum 〈◊〉〈◊〉 inferre impium & nefarium judicabant. Durus erat sermo hujusmodi; quia sensu carnis opressi, spi∣ritum et vitam in verbis veracibus contemne∣bant. Hoc intimabant illae per barbam David p 1.7 fluentes salivae, quod insantilia haec verba et frivola aestimarent Judaei, et contemnenda q 1.8 es∣sent à profanis sacramenta Dominica, et quasi arreptitii et furibundi reputandi essent horum dogmatum discipuli, et intellectualium myste riorum ministri. Sed Christus 〈◊〉〈◊〉 pa∣tientiae edocens, nec irascitur, nec ulciscitur sed sustinet et praestolatur, et affectat ut illumi netur populi caecitas, ut convalescat et exurga infidelitatis mole suffocata illa tyrannica 〈◊〉〈◊〉 effraenis obstinatio, tandemque pateat veritas et redeat ab errore conversa impretas. 〈◊〉〈◊〉 panizat ergo ad ostia clausa, ad aures oppilatas

〈◊〉〈◊〉 incredulis cordibus intonat, & extensa in 〈◊〉〈◊〉 pelle corporis sui; in psalterio decachordo, 〈◊〉〈◊〉 & novi Instrumenti concutit 〈◊〉〈◊〉 & quasi incantaris serpentibus, ad 〈◊〉〈◊〉 harmoniam reddit edomitos; & 〈◊〉〈◊〉 facit cantores, & impios modulatores. 〈◊〉〈◊〉 omnino facies Christi in specie 〈◊〉〈◊〉 coram Abimelech, id est, coram 〈◊〉〈◊〉 qui ad a 1.9 regnum Christi, ex 〈◊〉〈◊〉 factis ad patres, pertinere videbantur. b 1.10 Hic 〈◊〉〈◊〉 id est, ignorans, c 1.11 hoc est ex parte, populus 〈◊〉〈◊〉 qui non credit nec intelligit. Porrigit 〈◊〉〈◊〉 discipulis suis, imo toti Ecclesiae, propriis 〈◊〉〈◊〉 Eucharistiam, quasi seipsum ferens: 〈◊〉〈◊〉 d 1.12 qui digne accipit, vivit; nec immerito 〈◊〉〈◊〉 qui contemnit: & aliis quidem 〈◊〉〈◊〉 rei mysterium odor est vitae in vitam, aliis 〈◊〉〈◊〉 mortis in mortem. Unde & Achis David 〈◊〉〈◊〉 quia quibusdam ex Judaeis 〈◊〉〈◊〉 verbum hoc, & indignos se vitae aeternae 〈◊〉〈◊〉 doctrinam hujusmodi Christus ad 〈◊〉〈◊〉 convertit.

* 1.13 Abimelech & Achis, non sunt unius personae 〈◊〉〈◊〉 sed quia unius mysterii continent 〈◊〉〈◊〉 non incongrue diversis respectibus uni 〈◊〉〈◊〉 aptantur. Ex parte Achis, id est, 〈◊〉〈◊〉 & error, adhuc in eodem populo perseverat: 〈◊〉〈◊〉 qui filii regni videbantur, contemto affectu 〈◊〉〈◊〉 Christi, & tympano crucis; quasi David 〈◊〉〈◊〉 dimittunt ut eat, cum dicunt Christo, 〈◊〉〈◊〉 nobis scientiam f 1.14 viarum tuarum nolumus.

Maledicunt adhuc Judaei Christo, & veri 〈◊〉〈◊〉 derident calvatium: nec dum tamen 〈◊〉〈◊〉 id est, daemonibus, derisores exponit: 〈◊〉〈◊〉 in multa patientia expectat 〈◊〉〈◊〉 & 〈◊〉〈◊〉, nec infert pro meritis iram. 〈◊〉〈◊〉 Sed perversa & aversa mens carnalium, 〈◊〉〈◊〉 hajus non intelligens sacramentum, 〈◊〉〈◊〉 ori amatitudinem applicat in calamo, 〈◊〉〈◊〉 fonti misericordiae venena propinat. Non 〈◊〉〈◊〉 Judaee Christus poculum tuum, non 〈◊〉〈◊〉 acetum de suburbanis Gomorrhae & vinea 〈◊〉〈◊〉 Fons ille de quo aquae vivae 〈◊〉〈◊〉 cujus rivi in aeternitatem prosiliunt, non 〈◊〉〈◊〉 neque, ut à te impleatur, affectat. 〈◊〉〈◊〉 potius sitit fons ille irriguus, ut ex eo 〈◊〉〈◊〉 haurias, illaque replearis dulcedine, ut 〈◊〉〈◊〉 te refrigerent latices, & ardentium in te 〈◊〉〈◊〉 extinguant carbones. Hoc sitit, ut 〈◊〉〈◊〉 in te caritas perseveret, ut sicut palma in 〈◊〉〈◊〉 comam spei attollas, & sicut cedrus 〈◊〉〈◊〉 imputribilis vivas. Pincernas venesicos 〈◊〉〈◊〉 ista discernit, & propinatores amaritudinis 〈◊〉〈◊〉 & abjicit. Nullis passionum ardoribus 〈◊〉〈◊〉 iste siccatur, nullis pressuris caritas 〈◊〉〈◊〉 Etiam ubi percutis & irrides, ubi fel 〈◊〉〈◊〉 non commutat se dulcedo in 〈◊〉〈◊〉 nec exigit caritas ultionem. Sanguis & 〈◊〉〈◊〉 de latere g 1.15 exeunt vulnerato, aqua in 〈◊〉〈◊〉 & sanguis in mortis exemplum.

Caritati igitur Christi quae esurit & sitit justi∣tiam nostram, testimonium perhibet in 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 ipse Filius qui justificat, Spiritus qui 〈◊〉〈◊〉 Pater qui glorificat, quia & justitia, & sancti∣tas, & claritas nostra de sursum est, & testimoni∣um Dei (quod majus est hominis) haec in nobis dona sua commendat, & informat, & confirmat. Ni∣hilominus in terra, per visibilia & corporalia sacramenta, quod intus invisibiliter agitur, com∣mendatur extrinsecus; & attestantur fidei Chri∣stianae, spiritus, aqua & sanguis: quae tria h 1.16 unum sunt & individua manent, nihilque eorum à sui connexione sejungitur, quia Catholica Ecclesia hac fide vivit ac proficit, ut jam nec sine vera divinitate humanitas, nec sine vera humanitate credatur divinitas. Nec sufficere nobis posset ad intellectum veritatis, testimonium quod de coelo est, quod sibiipsi perhibet Trinitas; nisi & nobis innotesceret aliquibus signis, & aliquibus argumentis, i 1.17 fidei veritas. Sunt itaque haec tria, spiritus sanctificationis, sanguis redemtio∣nis, aqua purificationis. Non redimit sanguis nisi quos grat a vocat & lavat, nec nisi ablutos & mortuos peccato, Spiritus sanctificat. In commune 〈◊〉〈◊〉, redemtio & ablutio & sanctificatio. Alterum sine altero esse non po∣test, quodque agitur unum est, non multiplex. Spiritus namque sanctus superfertur 〈◊〉〈◊〉, interest sacramentis, quorum rationem aqua mundans significat, quae illius rei continet si∣gnum, cui & sanguis Christi & spiritus Dei prae∣bet 〈◊〉〈◊〉 In aqua mundamur, in sanguine informamur.

Mirum dictu, tremendum relatu. Proflu∣entibus de sacro latere aquis viventibus, & e∣manantibus de fonte uberi largis liquoribus, Christus sitire se perhibet, & ipse mundum irrigans & foecundans, de ariditate causatur. Omnino sane sitis illa exprimit, raros tunc ex∣titisse qui crederent, cum ipsi & laterent & du∣bitarent illa hora Apostoli, & adhuc non illabe∣batur sanguis & aqua in corda discipulorum ra∣dicitus, nec immaduerant ebrietate Spiritus, quorum animas timor & dubietas siccaverant.

Te sitit Christus, o Petre: revertere, & dic 〈◊〉〈◊〉 Obedire oportet Deo magis quam hominibus. Revertere & confide, & cum frater tuus in ali∣quo delicto praeoccupatus fuerit; tu qui spiritua∣lis es, judica in spiritu lenitatis. Et tu tentatus es aliquando, & ad unius ancillae vocem à propo∣sito excidisti. Verum sanguis Magistri hunc reatum aspersit, manet tibi eadem gratia, non privaris Apostolatu, manent tibi claves tuae, & eadem excellentiae tuae dignitas perseverat. Ex∣urge, & bibe de fonte misericordiae, & tu ali∣quando conversus, confirma fratres tuos, & in ea∣dem mensura qua propinatum est tibi, remetire eis: & ad formam tuam, qui stat, videat ne ca∣dat; & qui cecidit, adjiciat ut resurgat.

Etiam te Judaee parricida, Christi caritas sitit. Muta intentionem, replica orationem. Dixisti, sauguis ejus super nos & super filios nostros. Bonum

〈1 page duplicate〉〈1 page duplicate〉

〈1 page duplicate〉〈1 page duplicate〉

est quod dicis, si recte a 1.18 intenderis. Sit super te sanguis ejus, & consepelire ei per baptismum in mortem. Opta salvari, non damnari: bibe & tu nobiscum de calice passionis illius. Non est hoc horroris, sed poculum pietatis. Limi∣nare frontis tuae lini hoc sanguine, & praeteriet te Angelus percutiens; nec tanget primogeni∣ta tua, sed attrita AEgypto evades illaesus.

Notes

• i 1.1

  Certum, Bod. 1, 2.
• k 1.2

  Sanguinis, Bod. 1, 2.
• l 1.3

  Solet moest. Bod. 1, 2. Imp.
• m 1.4

  Sic 〈◊〉〈◊〉 1, 2. Imp. Illa accendi.
• n 1.5

  Sic Bod. 1, 2. Imp. Satis actum.
• o 1.6

  Effectus, Sic Bod. 1, 2. Imp. beneficii.
• p 1.7

  〈◊〉〈◊〉 Bod. 1 2. 〈◊〉〈◊〉
• q 1.8

  Sic Bod. 1, 2. Imp. Essent profanis.
• a 1.9

  Sic Magd. Imp. Regnum Dei Christi. Bod. 1, 2. Dei ex.
• b 1.10

  Hoc Achis, Bod. 1, 2. Magd.
• c 1.11

  Sic Bod. 1, 2. Magd. Imp. 〈◊〉〈◊〉
• d 1.12

  Quia, Bod. 1, 2.
• * 1.13

  e Demittit, quibusdam, Bod. 1, 2.
• f 1.14

  Viam semitarum tuarum, Bod. 1, 2.
• g 1.15

  Effluunt, Bod. 1, 2. Magd.
• h 1.16

  Divinum sunt, Bod. 1, 2.
• i 1.17

  Fides clareret, Bod. 1, 2. Magd.
• a 1.18

  Intendis, Bod. 1, 2. Magd.