PRAEFATIO.
uLTIM A Christi verba quae cruci affixus, novi Testamenti haeredibus a 1.1 〈◊〉〈◊〉 propo∣suit, licet sparsim à nonnullis Commentariis Evangeliorum videantur 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 me tamen verborum sanctorum reverentia, amplius eorum penetralia 〈◊〉〈◊〉 & quod illa hora qua consummata videbantur quae de eo fuerant b 1.2 Prophetata prolata 〈◊〉〈◊〉 cum jam non doctrinae sed passionis agebatur negotium, & quod in eis sua omma 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 c 1.3 dogmata, & tam d 1.4 diffuse prius praedicata brevibus coarctat 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 in 〈◊〉〈◊〉 verborum compendio Christianae fidei ratio splendeat, & de semine exiguo seges immenja 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 cre∣dentium profutura e 1.5 consurgat Quae verba quanto brevius dicta sunt, & in articulo quo seria & 〈◊〉〈◊〉 agi rerum circumstantia postulabat, tanto diligentius inquirenda sunt & tanto 〈◊〉〈◊〉 f 1.6 〈◊〉〈◊〉 quanto faecundior & causalis & seminalis ratio in eis delitescit. Evolutis igitur causis, quasi ex quibus∣dam latebris, & ex quodam reclinatorio aureo, honorabilem internorum intellectuum 〈◊〉〈◊〉 produ∣cens in medium; & egredietur palam in decore suo cognoscibilis veritas, quam antea 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 ignorabas, & cum propius accesseris & infunderit se tibi illuminans sensum tuum 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 ve∣ritatis, intelliges & videbis in scintilla incendium, & in stilla reperies pelagus; & in 〈◊〉〈◊〉 olei, 〈◊〉〈◊〉 g 1.7 creditori tuo reddas debitum, & tibi affatim h 1.8 supersit in inconsumtibilem cibum. Ante tamen exordium, attendamus quisnam ille sit qui se clamat derelictum. Nonne ipse qui Latroni 〈◊〉〈◊〉 & donat Pa∣radisum? Utrobique, Verbi virtutem intellige. Audi quid haec ultima schola 〈◊〉〈◊〉 edoceat. Hic idem qui se derelictum causatur, non pro Latrone Patrem rogat, sed potestative 〈◊〉〈◊〉 dona∣tis reatibus) repente flagitiosum sanctificat, & caelestibus invehit sedibus, & secum in gloria locat. Hoc 〈◊〉〈◊〉 fidei est, hoc argumentum probabile & necessarium, omni 〈◊〉〈◊〉 constat, 〈◊〉〈◊〉 regni Christi etiam in Cruce perfecta sit efficientia: nec minuitur humilitate carnis, 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 hoc ad gloriam crucifixi pertinet, quod in illa contumelia crucis, sapientiam & 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 hujus vincat & superet, quod stultum & infirmum aestimabatur incarnati Verbi venerabile sacramen∣tum. Quod enim Filius in persona derelictorum conqueritur, non est impossibilitatis 〈◊〉〈◊〉 sed hoc potius intimat, quod diminutio illa excellentiae superioris, i 1.9 humilitati corporis tribuat 〈◊〉〈◊〉 vicissim humilitas & sublimitas quibusdam revolutionibus inter se partiantur negotium; forma Dei se exinaniens, & forma servi nomen quod est super omne nomen accipiens. Non derelinquitur 〈◊〉〈◊〉 sed dispensatorie singularum exprimitur ratio naturarum, quia & relin 〈◊〉〈◊〉 & 〈◊〉〈◊〉 & mori, 〈◊〉〈◊〉 arcti & difficiles fiunt transitus, per quos ad solidum & immobilem statum, quasi pelle 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 & omni scabie vitiorum detersa, renovatus homo perveniat. Unde etiam quod k 1.10 sitit in Cruce fons vitae; quod supplicante Christo, etiam crucifigentibus locus est veniae: quod inter convicia & supplicia, pietate matris afficitur: quod omnibus consummatis victor migrat ad Patrem, indiscussum relinquere, ingra∣titudinis esset & torporis: & cum haec singula capitula proprium syntagma requirant, & 〈◊〉〈◊〉 Legis Dei totius hic religionis reperiant semina, de quibus exercitatus animus Divinorum intellectuum fructus uberes metat; ad quarum rerum indaginem licet insufficientem me judicem, net oculis impu∣ris puram lucem intueri sustineam: interim tamen sub umbra Divinorum secretorum sedens, a prohi∣bitis & inaccessibilibus abstinens, ad reliquas Paradisi arbores praesumsi manus extendere, & experire gustu quid saporis intra se dulcedinum multitudo proposita contineat.