Sancti Cæcilii Cypriani Opera recognita & illustrata per Joannem Oxoniensem episcopum ; accedunt Annales Cyprianici, sive, Tredecim annorum ; quibus S. Cyprianus inter Christianos versatus est, brevis historia chronologice delineata per Joannem Cestriensem.

About this Item

Title
Sancti Cæcilii Cypriani Opera recognita & illustrata per Joannem Oxoniensem episcopum ; accedunt Annales Cyprianici, sive, Tredecim annorum ; quibus S. Cyprianus inter Christianos versatus est, brevis historia chronologice delineata per Joannem Cestriensem.
Author
Cyprian, Saint, Bishop of Carthage.
Publication
Oxonii :: E Theatro Sheldoniano,
1682.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Theology -- Early works to 1800.
Theology -- History -- Early church, ca. 30-600.
Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/A35526.0001.001
Cite this Item
"Sancti Cæcilii Cypriani Opera recognita & illustrata per Joannem Oxoniensem episcopum ; accedunt Annales Cyprianici, sive, Tredecim annorum ; quibus S. Cyprianus inter Christianos versatus est, brevis historia chronologice delineata per Joannem Cestriensem." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A35526.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 14, 2024.

Pages

EPISTOLA LXXIII. Cyprianus Iubaiano Fratri ¶ 1.1 Salutem.

SCRIPSISTI mihi, frater carissime, desiderans d 1.2 〈◊〉〈◊〉 * 1.3* 1.4 tibi motum animi nostri, quid nobis videatur de 〈◊〉〈◊〉 baptismo, qui foris positi & extra Ecclesiam constituti 〈◊〉〈◊〉 sibi rem nec juris sui, nec potestatis, quod nos nec ratum 〈◊〉〈◊〉, nec e 1.5 legitimum judicare, quando hoc apud eos esse constet il∣licitum. Et quoniam super hac re quid sentiremus, literis nostris expressimus: ut compendium facerem, exemplum earundem litera∣rum tibi misi, quid in concilio cum complures adessemus, decreveri∣mus; quid item postea Quinto collegae nostro de eadem re quaerenti rescripserimus. Et nunc quoque cum in unum convenissemus, tam provinciae Africae quam Numidiae, Episcopi numero septuaginta & unus, hoc idem denuo sententia nostra firmavimus, 〈◊〉〈◊〉 unum baptisma esse quod sit in Ecclesia Catholica constitutum, ac per hoc non rebaptizari, sed baptizari f 1.6 à nobis. Quicunque ergo ab adul∣tera & profana aqua veniunt, abluendi sunt & sanctificandi salutaris aquae veritate.

Nec nos movet, frater carissime, quod in literis tuis complex∣us * 1.7 es; Novatianenses rebaptizare ¶ 1.8 eos, quos à nobis sollicitant: quando ad nos omnino non pertineat quid hostes Ecclesiae saci∣unt, dummodo teneamus ipsi potestatis nostrae honorem, & g 1.9 rati∣onis ac veritatis firmitatem. Nam Novatianus simiarum more, quae cum homines non sint, h 1.10 homines tamen imitantur, vult Ecclesiae catholicae auctoritatem sibi & veritatem vindicare, quando ipse in Ecclesia non sit; imo adhuc insuper contra Ecclesiam rebellis & hostis extiterit. Sciens etenim unum esse baptisma, hoc unum 〈◊〉〈◊〉 vindicat, ut apud se esse Ecclesiam dicat, & nos haereticos laciat. Nos autem qui Ecclesiae unius caput & radicem tenemus, 〈◊〉〈◊〉 scimus & fidimus, nihil illic extra Ecclesiam licere, i 1.11 & baptismati∣quod est unum, caput nos esse, ubi & ipse baptizatus prius suerat, quando

Page 199

quando divinae unitatis & rationem & veritatem tenebat. Quod 〈◊〉〈◊〉 in Ecclesia baptizatos, rebaptizandos foris extra Ecclesiam Novati∣anus existimat, à se incipere debuerat; ut prior extraneo & haeretico baptismo rebaptizaretur, qui post Ecclesiam, imo & contra Ecclesi∣am baptizandos foris opinatur. Quale est autem, ut quia hoc No∣vatianus facere audet, nos putemus non esse faciendum? Quid er∣go? quia & honorem cathedrae sacerdotalis Novatianus usurpat, num iccirco nos cathedrae renunciare debemus? Aut quia Novati∣anus altare collocare, & sacrisicia offerre contra fas nititur; ab al∣tari & sacrificiis cessare nos oportet, ne paria & similia cum illo ce∣lebrare videamur? Vanum prorsus & stultum est, ut quia Novatia∣nus extra Ecclesiam vindicat sibi veritatis imaginem, a 1.12 relinquamus Ecclesiae veritatem.

Apud nos autem non nova, aut repentina res est, ut baptizandos * 1.13 censeamus eos qui ab haereticis ad Ecclesiam veniunt, quando multi jam anni sint, & longa aetas ex quo sub Agrippino ¶ 1.14 bonae memoriae viro convenientes in unum episcopi plurimi hoc statuerint, atque ex∣inde in hodiernum tot millia haereticorum in provinciis nostris ad Ecclesiam b 1.15 conversi, non aspernati sint neque cunctati, imo & ratio∣nabiliter, & libenter amplexi sint, ut lavacri vitalis & salutaris bap∣tismi gratiam consequerentur. Neque enim dissicile est doctori ve∣ra & legitima insinuare c 1.16 eis, qui haeretica pravitate damnata, & Ec∣clesiastica veritate comperta, d 1.17 ad hoc veniunt ut discant, ad hoc dis∣cunt ut vivant. e 1.18 Nos non debemus stuporem haereticis patrocinio consensus nostri augere: cum libenter ac promte obtemperant veri∣tati. Plane quoniam inveni in Epistola, cujus exemplum ad me transmisisti, scriptum esse, quod quaerendum non sit quis baptizave∣rit, quando is qui baptizatus sit, accipere remissam peccatorum po∣tuerit secundum quod credidit; praetereundum hunc locum non pu∣tavi; maxime cum in eadem Epistola animadverterim etiam Marci∣onis fieri mentionem; ut nec ab ipso venientes dicat baptizari opor∣tere, quod jam in nomine Jesu Christi baptizati esse videantur.

* 1.19 Considerare itaque debemus fidem eorum qui foris credunt, an * 1.20

Page 200

secundum eandem fidem possint aliquid gratiae consequi. 〈◊〉〈◊〉 sides una est nobis & haereticis, potest esse & gratia una. Si 〈◊〉〈◊〉 Patrem, eundem Filium, eundem Spiritum sanctum, eandem Ecclesi∣am confitentur nobiscum Patripassiani, Anthropiani, Valentiniani, ¶ 1.21 Apelletiani ¶ 1.22, Ophitae, Marcionitae, & ceterae 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 & a 1.23 gladiis ac venenis subvertentes veritatem: potest illic & 〈◊〉〈◊〉 unum esse, si est & fides una. Ac ne longum sit per 〈◊〉〈◊〉 universas decurrere, & b 1.24 singulorum vel ineptias vel insanias 〈◊〉〈◊〉; quia nec delectat id dicere, quod aut horret, aut 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉; de Marcione interim solo, cujus mentio in Epistola à 〈◊〉〈◊〉 ad 〈◊〉〈◊〉 transmissa facta est, examinemus an possit baptismatis ejus ratio constare. Dominus enim post resurrectionem discipulos suos mit∣tens, quemadmodum baptizare deberent, c 1.25 instituit & docuit, di∣cens: Data est mihi omnis potestas in coelo & in terra: Ite ergo, & * 1.26 docete d 1.27 gentes omnes baptizantes eos in nomine Patris & 〈◊〉〈◊〉 & Spiritus sancti. Insinuat Trinitatem ¶ 1.28, cujus sacramento gentes baptizarentur. Nunquid hanc Trinitatem Marcion tenet? Nun∣quid eundem asserit, quem & nos Patrem creatorem? Nunquid f 1.29 eundem unum filium Christum, de Maria virgine natum; qui ser∣mo caro factus sit, qui peccata nostra portaverit, qui mortem mo∣riendo vicerit ¶ 1.30, qui resurrectionem carnis per semetipsum primus initiaverit, & discipulis suis quod in eadem carne resurrexisset often∣derit? Longe alia est apud Marcionem, sed & apud ceteros 〈◊〉〈◊〉 sides; imo nihil est apud illos nisi persidia, & blasphemia, & g 1.31 contentio sanctitatis & veritatis inimica. Quomodo ergo potest videri qui apud illos baptizatur, consecutus esse peccatorum remis∣sam, & divinae indulgentiae gratiam per suam fidem, qui ipsius fidei non habuerit veritatem? Si enim, sicut quibusdam videtur, secun∣dum fidem suam quis accipere aliquid foris extra Ecclesiam potuit, utique id accepit, quod credidit: falsum autem credens, verum accipere non potuit, sed potius adultera & profana, secundum quod credebat, accepit. Quem locum profani & adulteri baptismi, sub∣tiliter Hieremias propheta perstringit, dicens: Ut quid qui contri∣stant

Page 201

stant me ¶ 1.32, praevalent? Plaga mea solida est, unde sanabor? Dum * 1.33 fit, facta est mihi quasi aqua mendax, non habens fidem. Mentio∣nem facit per prophetam Spiritus sanctus aquae mendacis & fidem non habentis. Quae est haec aqua mendax & perfida? utique ea quae baptismi imaginem mentitur, & gratiam fidei a 1.34 adumbrata si∣mulatione frustratur.

Quod si secundum pravam fidem baptizari aliquis foris, & remis∣sam * 1.35 peccatorum consequi potuit; secundum eandem fidem conse∣qui & Spiritum sanctum potuit; & non est necesse venienti ma∣num imponi ut Spiritum sanctum consequatur & signetur. Aut utrumque enim fides b 1.36 foris potuit, aut neutrum eorum, qui foris fu∣erat, accepit. Manifestum est autem ubi & per quos remissa pecca∣torum dari possit, quae in baptismo scilicet datur. Nam Petro pri∣mum * 1.37¶ 1.38 Dominus, super quem aedificavit Ecclesiam, & unde unitatis originem instituit & ostendit; potestatem istam dedit, ut id solvere∣tur in coelis, quod ille solvisset in terris. Et post resurrectionem quoque ad Apostolos loquitur, dicens: Sicut misit me Pater, & ego * 1.39 mitto vos: Hoc cum dixiset, inspiravit, & ait illis: Accipite Spi∣ritum sanctum: Si cujus remiseritis peccata, remittentur illi: sicu∣jus c 1.40 tenueritis, tenebuntur. Unde intelligimus non nisi in Ecclesia Praepositis ¶ 1.41, & in Evangelica lege ac Dominica ordinatione fundatis licere baptizare, & remissam peccatorum dare; foris autem nec li∣gari aliquid posse nec solvi ¶ 1.42, ubi non sit qui aut d 1.43 ligare possit aliquid, aut solvere. Nec hoc, frater carissime, sine scripturae divinae auctori∣tate proponimus, ut dicamus certa lege ac propria ordinatione divi∣nitus cuncta esse disposita; nec posse quenquam e 1.44 contra Episcopos & sacerdotes usurpare sibi aliquid, quod non sit sui juris & potesta∣tis. Nam & Chore & Dathan, & Abyron, contra Moysen & Aaron * 1.45 sacerdotem sacrificandi sibi licentiam usurpare conati sunt; nec tamen quod illicite ausi sunt, impune fecerunt. Et filii Aaron qui ali∣enum ignem altari imposuerunt, in conspectu statim Domini f 1.46 in∣dignantis extincti sunt. Quod supplicium manet eos, qui alienam aquam g 1.47 baptismo inferunt falso; ut divina censura ulciscatur & vin∣dicet, id haereticos contra Ecclesiam gerere, quod non nisi soli lice∣at Ecclesae.

Quod autem dicunt quidam ¶ 1.48 de eis qui in Samaria baptizati fue∣rant, * 1.49

Page 202

advenientibus Apostolis Petro & Joanne, tantum super cosmanum * 1.50 impositam esse, ut acciperent Spiritum sanctum, rebaptiza∣tos tamen non esse: a 1.51 locum, frater carissime, ad praesentem causam videmus omnino non pertinere. Illi enim qui in Samaria credide∣rant, fide vera crediderant; & intus in Ecclesia, quae una est, & cui soli b 1.52 gratiam baptismi dare, & peccata solvere permissum est, à Philippo diacono, quem iidem Apostoli miserant, baptizati crant. Et iccirco quia legitimum & Ecclesiasticum baptisma consecuti sue∣rant, baptizari eos ultra non oportebat: sed tantummodo quod deerat, id à Petro & Joanne factum est, ut c 1.53 oratione pro eis habita, & manu imposita, invocaretur & infunderetur super eos Spiritus san∣ctus. Quod nunc quoque apud nos geritur, ut qui in Ecclesia bap∣tizantur, praepositis Ecclesiae offerantur, & per nostram orationem ac manus impositionem Spiritum sanctum consequantur, & 〈◊〉〈◊〉 Dominico consummentur ¶ 1.54. Non est ergo, frater carissime, quod ha∣reticis cedendum existimemus, ut baptisma quod non nisi uni, & soli Ecclesiae datum sit, prodendum putemus. Boni militis est, adver∣sus rebelles & hostes imperatoris sui castra defendere. Gloriosi da∣cis est commissa sibi signa servare. Scriptum est: Domina. deus * 1.55 Deus zelans est: qui Spiritum Dei accepimus, zelum divine fidei habere debemus. Quo zelo Phinees placuit, d 1.56 & Deum prome∣ritus * 1.57 indignantis iram populo pereunte lenivit. e 1.58 Quid adulteram & alienigenam & divinae unitatis inimicam in acceptum referimus, qui non nisi unum Christum & unam ejus Ecclesiam novimus? Ecclesiae paradisi instar exprimens ¶ 1.59, arbores fructiferas intra muros suos in∣tus includit, ex quibus quae non facit fructum bonum, exciditur, & in * 1.60 ignem mittitur. Has arbores rigat quatuor fluminibus, id est, Evan∣geliis quatuor, quibus baptismi gratiam salutaris, coelesti inundatio∣ne largitur. Nunquid de Ecclesiae fontibus rigare potest, qui intus in Ecclesia non est? Nunquid paradisi potus salubres & salutares impertire cuiquam potest; qui perversus & à semetipso damnatus, * 1.61 & extra paradisi fontes relegatus aruit, & aeternae sitis siccitate 〈◊〉〈◊〉? Clamat Dominus, ut qui sitit veniat & bibat de fluminibus aquae vivae quae de ejus ventre fluxerunt. Quo venturus est qui sitit, * 1.62 utrumne ad haereticos, ubi fons & fluvius aquae vitalis omnino non

Page 203

est; an ad Ecclesiam, quae una est, & super unum ¶ 1.63 qui & claves ejus accepit ¶ 1.64, Domini voce fundata est ¶ 1.65 ? Haec est una quae tenet & pos∣sidet omnem sponsi sui & domini potestatem, in hac praesidemus, a 1.66 pro honore ejus atque unitate pugnamus, hujus & gratiam pariter & gloriam b 1.67 fidei virtute defendimus. Nos de divino permissu ri∣gamus sitientem Dei populum, nos custodimus terminos vitalium fontium. c 1.68 Si possessionis ergo nostrae jus tenemus, si sacramentum unitatis agnoscimus; cur praevaricatores veritatis, cur proditores d 1.69 unitatis existimamur? Aqua Ecclesiae fidelis & salutaris & sancta, corrumpi & adulterari non potest; sicut & ipsa Ecclesia incorrupta & casta & pudica est. Si Ecclesiae devoti, & in Ecclesia constituti sunt haeretici, possunt & baptismo ejus, & ceteris salutaribus bonis uti: si autem in Ecclesia non sunt, imo & contra Ecclesiam faciunt, quomodo baptizare baptismo Ecclesiae possunt? Neque enim par∣va res haereticis & modica conceditur, quando à nobis baptisma eo∣rum in acceptum refertur: cum inde incipiat omnis fidei origo, & ad spem vitae aeternae salutaris ingressio, & purificandis ac vivifican∣dis Dei servis divina dignatio. Nam si baptizari quis apud haereti∣cos potuit; utique & remissam peccatorum consequi potuit. Si pec∣catorum remissam consecutus est, e 1.70 & sanctificatus est, & templum Dei factus est ¶ 1.71; quaero cujus Dei? si creatoris, non potuit qui in eum non credidit: si Christi, nec hujus sieri potest templum, qui negat Deum Christum: si Spiritus sancti, cum tres unum sint, quomodo Spiritus * 1.72 fanctus placatus esse ei potest, qui aut Patris, aut Filii inimicus est ¶ 1.73?

Proinde frustra quidam qui ratione vincuntur, consuetudinem no∣bis * 1.74 opponunt ¶ 1.75; quasi consuetudo major sit veritate, aut non id sit in spiritalibus sequendum, quod in melius fuerit à sancto Spiritu reve∣latum.

Page 204

latum. Ignosci enim potest simpliciter erranti, ficut de seipso 〈◊〉〈◊〉 a 1.76 Apostolus Paulus: Qui primo, inquit, fui blasphemus, & 〈◊〉〈◊〉, & * 1.77 injuriosus; sed misericordiam merui, quia ignorans 〈◊〉〈◊〉. 〈◊〉〈◊〉 inspirationem vero & revelationem factam, qui in eo quod 〈◊〉〈◊〉 perseverat prudens & sciens, b 1.78 sine venia ignorantiae 〈◊〉〈◊〉: 〈◊〉〈◊〉 enim atque obstinatione quadam nititur, cum 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉.

Nec quisquam dicat quod accepimus ab Apostolis, hoc 〈◊〉〈◊〉; * 1.79 quando Apostoli non nisi unam Ecclesiam 〈◊〉〈◊〉 & baptisma unum, quod non nisi in eadem Ecclesia sit 〈◊〉〈◊〉; & neminem inveniamus ab Apostolis, cum a pud haereticos 〈◊〉〈◊〉, esset, in eodem baptismo admissum esse, & communicasse, 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 Apostoli baptisma haereticorum probasse. Quod enim 〈◊〉〈◊〉, c 1.80 dicunt quasi ad haereticorum suffragium pertineat, quod 〈◊〉〈◊〉 Apostolus Paulus: Veruntamen omnimodo ¶ 1.81, sive per 〈◊〉〈◊〉 si∣ve * 1.82 per veritatem, Christus annuncietur: invenimus hoc 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 eorum patrocinium, qui haereticis suffragantur & plaudunt, 〈◊〉〈◊〉 posse proficere. Neque enim de haereticis, aut de eorum 〈◊〉〈◊〉 loquebatur in Epistola sua Paulus, ut aliquid quod ad hanc 〈◊〉〈◊〉 neat, posuisse ostendatur. Loquebatur de fratribus sive 〈◊〉〈◊〉 ate, & contra Ecclefiasticam disciphnam ambulantibus, sive 〈◊〉〈◊〉 veritatem de Dei timore servantibus. Et quosdam ex eis posuit ver∣bum Domini constanter atque intrepide locutos, quosdam vero in d 1.83 invidia & dissensione versatos; quosdam servasse circa se 〈◊〉〈◊〉 caritatem, aliquos vero habuisse malevolam dissensionem. Sed tamen patienter omnia se sustinere, dummodo sive in veritate, sive per occasionem; nomen Christi, quod Paulus praedicabat, ad plurimo∣rum notitiam perveniret ¶ 1.84; & nova adhuc ac rudis sermonis semina∣tio loquentium praedicatione crebesceret. Porro aliud est eos qui intus in Ecclesia sunt, de nomine Christi loqui: aliud est eos qui soris sunt, & contra Ecclesiam faciunt, in nomine Christi baptizare. Qua∣re qui haereticis e 1.85 patrocinantur, non id proferant, quod Paulus de fratribus posuit, sed f 1.86 ostendant si haeretico aliquid concedendam g 1.87 putavit, aut si perfidos & blasphemos remissionem peccatorum h 1.88 pc∣cipere extra Ecclesiam posse constituit. Si autem quid Apostolide de ha∣reticis senserint, consideremus; inveniemus eos in omnibus epistolis suis execrari & detestari haereticorum sacrilegam pravitatem. Nam cum dicant sermonem eorum ut cancer serpere; quomodo 〈◊〉〈◊〉 is * 1.89 sermo dare remissam peccatorum, qui ut cancer ser pit ad aures audi∣entium? Et cum dicant nullam participationem esse justitiae & ini∣quitati, * 1.90

Page 205

nullam communionem lumini & tenebris; quomodo possunt aut tenebrae illuminate, a 1.91 aut iniquitas justificare? Et cum dicant de Deo eos non esse, sed esse de antichristi spiritu; quomodo gerunt * 1.92 spiritalia & b 1.93 divina tractant, qui sunt hostes Dei, & quorum pecto∣ra obsederit spiritus antichristi? Quare c 1.94 si rejectis humanae conten∣tionis erroribus ¶ 1.95 ad Evangelicam auctoritatem atque ad Apostolicam traditionem sincera & religiosa side revertamur; intelligemus nihil eis ad gratiam Ecclesiasticam & salutarem licere, qui spargentes at∣que impugnantes Ecclesiam Christi, à Christo ipso adversarii, ab Apostolis ejus antichristi d 1.96 nominantur.

* 1.97* 1.98 Non est autem quod aliquis ¶ 1.99 ad circumveniendam Christianam * 1.100 veritatem, Christi nomen opponat, ut dicat: In nomine Jesu Christi ubicunque e 1.101 quomodocunque baptizati, gratiam baptismi sunt con∣secuti, quando ipse Christus loquatur & dicat: Non omnis qui dicit * 1.102 mihi, Domine, Domine, f 1.103 intrabit in regnum coelorum; & iterum praemoneat atque instruat, ne quis à pseudoprophetis, & psendochri∣stis in nomine suo facile fallatur. Multi, inquit, venient in nomine * 1.104 meo dicentes: ego sum Christus, & multos fallent. Et poscea ad∣didit, dicens: Vos autem cavete, ecce praedixi vobis omnia. Unde apparet, non ea statim suscipienda & assumenda quae jactantur in nomine Christi, sed quae geruntur in Christi veritate ¶ 1.105. Quod enim in Evangeliis & in Apostolorum Epistolis Jesu Christi nomen insinu∣atur ad remissionem peccatorum, non ita est quasi aut sine Patre, aut contra Patrem prodesse cuiquam solus Filius possit; sed ut Judae∣is qui jactitabant se Patrem habere, ostenderetur quod nihil eis Pa∣ter profuturus esset, nisi in Filium crederent quem ille misisset. Nam qui Deum Patrem creatorem sciebant, Filium quoque Christum scire debebant; ne sibi blandirentur & plauderent de solo Patre sine Filii ejus agnitione; qui & dicebat: Nemo venit ad Patrem nisi per * 1.106 me. Duorum autem cognitionem esse quae salvet, idem ipse mani∣festat, dicens: Haec est vita aeterna, ut cognoscant te solum & verum * 1.107 Deum, & quem misisti Jesum Christum. Cum ergo ex ipsius Chri∣sti praedicatione & contestatione Pater ante cognoscendus sit, qui misit: tunc deinde Christus, qui missus est: nec possit esse spes salu∣tis, nisi duobus simul cognitis; quomodo non cognito, imo & blas∣phemato Deo Patre, qui apud haereticos Christi nomine h 1.108 baptizati dicuntur, peccatorum remissam consecuti judicantur? Alia enim fu∣it Judaeorum sub Apostolis ratio, alia est gentilium conditio. Illi quia jam legis & Moysi antiquissimum baptisma fuerant adepti, in nomine quoque Jesu Christi erant baptizandi, secundum quod in Actis Apostolorum Petrus ad eos loquitur & dicit: Poenitemini, & * 1.109 baptizetur unusquisque vestrum in nomine Domini Jesu Christi in

Page 206

remissionem peccatorum, & accipietis donum Spiritus sancti. 〈◊〉〈◊〉 enim est promissio & filiis vestris, & omnibus deinceps quoscun∣que advocaverit Dominus Deus noster. Jesu Christi mentionem facit a 1.110 Petrus, non quasi Pater omitteretur, sed ut Patri quoque 〈◊〉〈◊〉 adjungeretur. Denique ubi post resurrectionem, à Dommo A∣postoli ad gentes mittuntur; in nomine Patris, & Filii, & Spiritu san∣cti * 1.111b 1.112 baptizare gentiles jubentur. Quomodo ergo quidam dicunt foris extra Ecclesiam imo & contra Ecclesiam, modo in nomine 〈◊〉〈◊〉 Christi ubicunque & quomodocunque gentilem baptizatum, 〈◊〉〈◊〉 peccatorum consequi posse; quando ipse Christus gentes bap∣tizari jubeat in plena & adunata Trinitate? Nisi si, qui Christum ne∣gat, negatur à Christo; qui patrem ejus negat, quem ipse 〈◊〉〈◊〉 consessus sit, non negatur: & qui in eum blasphemat, quem 〈◊〉〈◊〉 Dominum & Deum suum dixerit, remuneratus à Christo remissionem peccatorum, & baptismi sanctificationem consequitur.

Qua autem potestate consequi in baptismo remissionem 〈◊〉〈◊〉 * 1.113 rum potest, negans Deum creatorem ¶ 1.114 patrem Christi; quandoipsam potestatem qua baptizamur, & c 1.115 sanctificationem ab eodem 〈◊〉〈◊〉 Christus acceperit; quem majorem dixerit, à quo clarificari petierit, * 1.116 cujus voluntatem usque ad obsequium bibendi calicis, & subcunda * 1.117 mortis impleverit? Quid est igitur aliud quam participem haereticis blasphemantibus sieri; defendere velle & asserere, quod 〈◊〉〈◊〉 peccatorum accipere in Christi nomine possit, blasphemans graviter & peccans in Patrem & Dominum & Deum Christi? Quid deinde illud, quale est, ut qui Filium Dei negat, neque Patrem habeat; & qui negat Patrem, Filium habere videatur; cum Filius ipse d 1.118 conte∣stetur & dicat: Nemo potest venire ad me, nisi fuerit illi datum à * 1.119 Patre: ut manifestum sit nullam remissionem peccatorum in baptis∣mo accipi à Filio posse, quam constet Patrem non dedisse; maxime quando adhuc idem repetat & dicat: Omnis plantatio quam non * 1.120e 1.121 plantavit Pater meus coelestis, eradicabitur. Quod si Christi discipuli f 1.122 discere à Christo nolunt, quantum venerationis & honoris paterno nomini debeatur; vel de exemplis terrenis ac secularibus 〈◊〉〈◊〉: & sciant Christum non sine maxima exprobratione 〈◊〉〈◊〉: Filii seculi hujus prudentiores sunt filiis lucis in seculo isto. Si eujus * 1.123 patri aliquis convicium fecerit, si g 1.124 contumeliosus ac procax 〈◊〉〈◊〉 ejus & honorem maledico ore laceraverit; indignatur filius & irasci∣tur, & laesi patris injuriam quibus potest viribus vindicare conatur. 〈◊〉〈◊〉 Christum putas impiis & sacrilegis, & in Patrem suum 〈◊〉〈◊〉 impunitatem dare, & eis in baptismo peccata dimittere, quos conster baptizatos, eadem adhuc in personam Patris maledicta congerere, & incessabili blasphemantis linguae scelere peccare? Hoc Christianus, hoc Dei servus potest aut mente g 1.125 concipere, aut side credere, aur

Page 207

sermone proferre? Et ubi erunt legis praecepta divinae, quae dicunt: Honora patrem & matrem, a 1.126 si vocabulum patris quod in homine ho∣norari * 1.127 praecipitur, in Deo impune violatur? Ubi erit quod ipse Chri∣stus in Evangelio ponit & dicit: Qui maledixerit patri aut matri, * 1.128 morte moriatur: si is qui maledicentes parentibus carnalibus puniri & intersici mandat; in coelestem & spiritalem patrem maledicos, atque Ecclesiae matris inimicos ipse vivificat? Execranda ac dete∣standa res à quibusdam prorsus asseritur, b 1.129 ut is qui blasphemantem in Spiritum sanctum reum futurum peccati aeterni ¶ 1.130 comminatur, idem * 1.131 in Patrem Deum blasphemos salutari baptismo c 1.132 sanctificare dig∣netur. Et nunc qui talibus ad Ecclesiam venientibus sine baptismo communicandum existimant, non putant se alienis, imo aeternis pec∣catis communicate; admittentes sine baptismo eos, qui non nisi in baptismo possint blasphemiarum suarum peccata deponere.

Quam vanum est porro & perversum, ut cum ipsi haeretici repudia∣to * 1.133 & relicto vel errore, vel scelere in quo prius fuerant, agnoscant Ec∣clesiae veritatem; nos veritatis ejusdem jura & sacramentum mutile∣mus, & venientibus ac poenitentibus dicamus eos remissionem pecca∣torum consecutos esse, quando illi se peccasse, & propter hoc ad Eccle∣siae indulgentiam venire fateantur? Quare Ecclesiae Catholicae sidem ac veritatem, frater carissime, & tenere debemus sirmiter & docere, & per omnia Evangelica & Apostolica praecepta rationem d 1.134 divinae dis∣pensationis, atque unitatis ostendere. Nunquid potest vis baptismi esse major, aut potior, e 1.135 quam confessio, quam passio; ut quis coram hominibus Christum consiteatur, & sanguine suo baptizetur? Et ta∣men neque hoc baptisma haereticis prodest, quamvis Christum con∣fessi, & extra Ecclesiam fuerint occisi, f 1.136 nisi si haereticorum patroni & advocati haereticos in falsa confessione Christi interfectos, marty∣res praedicant, & contra Apostoli contestationem, qui nihil eos * 1.137g 1.138 quamvis exustos & occisos dicit posse proficere, gloriam eis & co∣ronam passionis assignant. Quod si haeretico nec baptisma publicae confessionis & sanguinis proficere ad salutem potest, quia salus extra h 1.139 Ecclesiam non est: quanto magis ei nihil proderit, si i 1.140 in latebra & in latronum spelunca ¶ 1.141k 1.142 adulterae contagione aquae tinctus, non tantum peccata antiqua non exposuerit, sed adhuc potius nova & majora cumulaverit? Quare baptisma nobis & haereticis commune esse non potest, cum quibus nec Pater Deus, nec Filius Christus, nec Spiritus sanctus, nec sides, nec Ecclesia ipsa communis est: & ideo baptizari eos oportet qui de haeresi ad Ecclesiam veniunt; ut qui legitimo & vero, atque unico sanctae Ecclesiae baptismo ¶ 1.143 ad regnum Dei regeneratione divina praeparantur, sacramento utroque nascan∣tur,

Page 208

quia scriptum est: Nisi quis renatus fuerit ex aqua & 〈◊〉〈◊〉 * 1.144 non potest intrare in regnum Dei.

Quo in loco quidam quasi evacuare possint humana argumentati∣one, * 1.145 one, praedicationis Evangelicae veritatem, catechumenos nobis 〈◊〉〈◊〉, si quis ex his antequam in Ecclesia baptizetur, in confessione nominis apprehensus fuerit & occisus; an spem salutis & praemium confessionis amittat, eo quod ex aqua prius non sit renatus. Sciant igitur hujusmodi homines suffragatores & fautores haereticorum, ca∣techumenos illos primo integram fidem & a 1.146 Ecclesiae unitatem tene∣re, & ad debellandum diabolum de divinis castris cum plena & sin∣cera Dei Patris, & Christi, & Spiritus sancti cognitione procedere; deinde nec privari baptismi sacramento, utpote qui baptizentur gloriosissimo & maximo sanguinis baptismo ¶ 1.147, de quo & Dominus di∣cebat habere se aliud baptisma baptizari. Sanguine autem suo bap∣tizatos, * 1.148 & passione sanctificatos consummari, & divinae pollicitatio∣nis gratiam consequi; declarat in Evangelio idem Dominus, quan∣do ad latronem in ipsa passione credentem ¶ 1.149 & confitentem loquitur, * 1.150 & quod secum futurus sit in paradiso pollicetur. Quapropter qui si∣dei & veritati praesumus, eos qui ad fidem & veritatem veniunt, & agentes poenitentiam remitti sibi peccata deposcunt, decipere non debemus & fallere; b 1.151 sed correctos à nobis ac reformatos ad reg∣num coelorum disciplinis coelestibus erudire.

Sed dicit aliquis: Quid ergo fiet de his qui in praeteritum de ha∣resi * 1.152 ad Ecclesiam venientes, sine baptismo admissi sunt ¶ 1.153? 〈◊〉〈◊〉 est Dominus misericordia sua indulgentiam dare, & eos qui ad Eccle∣siam simpliciter admissi ¶ 1.154, in Ecclesia dormierunt, ab Ecclesia suae muneribus non separare. Non tamen quia aliquando erratum est, ideo semper errandum est; cum magis sapientibus & Deum timenti∣bus congruat, patefactae & perspectae veritati libenter atque incunctan∣ter obsequi, quam pertinaciter atque obstinate c 1.155 contra fratres & con∣sacerdotes pro haereticis reluctari. Nec quisquam existimet haere∣ticos,

Page 209

eo quod illis a 1.156 baptisma opponitur ¶ 1.157; quasi secundi baptismi vo∣cabulo scandalizatos, ut ad Ecclesiam veniant retardari: imo vero hoc ipso magis ad necessitatem veniendi, testimonio ostensae sibi & probatae veritatis adiguntur. Nam si viderint judicio ac sententia nostra id decerni & statui, ut baptisma justum & legitimum compu∣tetur, quo illic baptizantur; putabunt se Ecclesiam quoque & cete∣ra Ecclesiae munera juste & legitime possidere ¶ 1.158; nec erit causa ve∣niendi ad nos, quando habentes baptisma, habere videantur & ce∣tera. Porro autem cum cognoscunt baptisma nullum foris esse, nec remissam peccatorum extra Ecclesiam dari posse, avidius ad nos & promtius properant, & munera ac dona Ecclesiae matris implorant; certi pervenire se omnino non posse ad veram divinae gratiae pollici∣tationem, nisi prius venerint ad b 1.159 Ecclesiae unitatem. Nec recusa∣bunt baptizari apud nos haeretici legitimo & vero Ecclesiae baptis∣mo, quando ex nobis didicerint, baptizatos quoque à Paulo eos qui jam baptismo Joannis baptizati fuissent; sicut legimus in Actibus * 1.160 Apostolorum.

Et nunc apud quosdam de nostris, haereticorum c 1.161 baptisma occu∣patum * 1.162 asseritur, & invidia quadam quasi rebaptizandi, d 1.163 baptiza∣re post hostes Dei nefas ducitur; cum baptizatos inveniamus quos Joannes baptizaverat: Ille Joannes major inter Prophetas habitus, ille divina gratia adhuc in utero matris impletus, ille Heliae spiritu & virtute subnixus, qui non adversarius Domini, sed praecursor ac praedicator fuit, qui Dominum non tantum verbis praenunciavit, sed & oculis ostendit; qui ipsum Christum, per quem baptizentur ceteri, baptizavit. Quod si iccirco haereticus jus baptismi obtinere potuit, quia prior baptizavit; non possidentis erit jam baptisma, sed occupantis ¶ 1.164: & cum separari à se & dividi omnino non possint bap∣tisma & Ecclesia; qui occupare baptisma prior potuit, & Ecclesiam pariter occupavit: & incipis tu illi haereticus videri, qui praeventus posterior esse coepisti; qui cedendo ac manus dando, jus quod e 1.165 ac∣ceperas reliquisti. Quam periculosum sit autem in divinis rebus ut quis cedat jure suo & potestate; scriptura sancta declarat, cum in Genesi, Esau primatus suos inde perdiderit ¶ 1.166, nec recipere id postmo∣dum potuerit quod semel cessit. Haec tibi f 1.167 breviter pro nostra

Page 210

mediocritate rescipsimus, frater carissime, nemini praescribentes 〈◊〉〈◊〉 praejudicantes, quo minus unusquisque Episcoporum quod a 1.168 putat faciat, habens arbitrii sui liberam potestatem ¶ 1.169. Nos quantum in no∣bis est, propter haereticos cum Collegis & coepiscopis nostris non contendimus, cum quibus divinam concordiam & Dominicam pa∣cem tenemus; maxime cum & Apostolus dicat: Si quis autem * 1.170b 1.171 putatur contentiosus esse, nos talem consuetudinem non habemus, neque Ecclesia Dei. Servatur à nobis patienter & c 1.172 fir miter caritas animi, collegii honor, vinculum fidei, & concordia sacerdotii. Propter hoc etiam d 1.173 libellum de bono patientiae, quantum valuit no∣stra mediocritas permittente Domino & inspirante conscripsimus, quem ad te pro mutua dilectione transmifimus. Opto te, frater ca∣sime, semper bene valere.

Notes

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.