Sancti Cæcilii Cypriani Opera recognita & illustrata per Joannem Oxoniensem episcopum ; accedunt Annales Cyprianici, sive, Tredecim annorum ; quibus S. Cyprianus inter Christianos versatus est, brevis historia chronologice delineata per Joannem Cestriensem.

About this Item

Title
Sancti Cæcilii Cypriani Opera recognita & illustrata per Joannem Oxoniensem episcopum ; accedunt Annales Cyprianici, sive, Tredecim annorum ; quibus S. Cyprianus inter Christianos versatus est, brevis historia chronologice delineata per Joannem Cestriensem.
Author
Cyprian, Saint, Bishop of Carthage.
Publication
Oxonii :: E Theatro Sheldoniano,
1682.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Theology -- Early works to 1800.
Theology -- History -- Early church, ca. 30-600.
Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/A35526.0001.001
Cite this Item
"Sancti Cæcilii Cypriani Opera recognita & illustrata per Joannem Oxoniensem episcopum ; accedunt Annales Cyprianici, sive, Tredecim annorum ; quibus S. Cyprianus inter Christianos versatus est, brevis historia chronologice delineata per Joannem Cestriensem." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A35526.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 25, 2025.

Pages

Page 158

EPISTOLA LXIV. Cyprianus & ceteri Collegae qui in concilio affuerant numero lxvj. Fido fratri ¶ 1.1 Salutem.

LEGIMUS literas tuas, frater carissime, quibus significa∣sti * 1.2* 1.3 de a 1.4 Victore quondam Presbytero ¶ 1.5, quod ei, antequam poe∣nitentiam * 1.6 plenam egisset, & Domino Deo, in quem delique∣rat, * 1.7 satisfecisset, temere Therapius collega noster immaturo tempore, & praepropera festinatione pacem dederit. Quae res nos satis mo∣vit, secessum esse à decreti nostri b 1.8 auctoritate, ut ante legitimum & plenum tempus satisfactionis, & sine petitu & conscientia plebis ¶ 1.9, nulla infirmitate urgente, ac necessitate cogente, pax ei concedere∣tur. Sed librato apud nos diu c 1.10 consilio, satis fuit objurgare The∣rapium collegam nostrum, quod temere hoc fecerit; & instruxisse, ne quid tale de cetero faciat. Pacem tamen quomodocunque à sacer∣dote Dei semel datam ¶ 1.11 non putavimus auferendam, ac per hoc Vi∣ctori communicationem fibi concessam usurpare permisimus.

Quantum vero ad causam infantium * 1.12 pertinet ¶ 1.13, quos dixisti in∣tra 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 quotidiano per totam hebdomaden abstinemus. Et 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 de Judaica morositate magis, quam de 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 laudat, & ratione non carere 〈◊〉〈◊〉 quorum tamen hodie magna pars exolevit. Idem 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 jam sua baptismo adbibitam fuisse Unctionem 〈◊〉〈◊〉 Expristina, inquit discipliua, hoc est, 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 de cornu in sacerdotium solebant. Hoc vero 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 aut ab Apostolis factitatum fuisse non legimus; 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 post excessum Apostolorum, Christiani faciles 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 observationibus nondum obliterata retinuerint; 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 si quis omitteret, annorum supra mille prope 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 ebrueretur. Verba sunt in Apocalypsi 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 Ecclesias in Asta: Gratia sit vobis à Christo 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 vos reges & sacerdotes Deo & Patri suo. Sunt & 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 in Epistola priore: Vos estis genus electum, 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 sancta. Quae de regno & sacerdotio 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 Hoc tamen 〈◊〉〈◊〉 atque etiam 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 quantum ab origine Greca deducitur, 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 Christianum ungi oportere, tanquam 〈◊〉〈◊〉 & sacerdotem. Nec alias convenientius, quam in ipso 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 quo nomen 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 Ungi 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 eum qui baptizatus sit, ait 〈◊〉〈◊〉 ad 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 ut accepto chrismate, id est unctione, esse 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 in se gratiam Christi possit. Adeoque Canon 〈◊〉〈◊〉 Synodi primae Arausicanae sic babet: Nullum 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 baptizandi recepit officium, sine 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 inter nos placuit semel chrismari. De eo 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 baptismate, quacunque necessitate faciente, non 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 fuerit, in confirmatione sacerdos admonebitur. 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 administratio pro variorum Episcoporum ingenio 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 & in illo ipso Canone repcriuntur etiam in 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 antiquis 〈◊〉〈◊〉 quaedam parum constanter; & 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 posterioris accommodata. Nam & 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 unctiones, & 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 ea quae in fronte 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 quam in vertice 〈◊〉〈◊〉 placuit. Haec permissa 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 Episcopis reservata, persicientibus & 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 mysteria. Ad baptismi quoque disciplinam 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 ea, quae tradidit Lucas de fraterna 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 inter sese post adeptionem baptismi. 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 in doctrinae Apostolorum, & communicatione, & 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 & precibus. Sed in ea conversatione subit 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 infantes & parvulos; non ita fuisse participes 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 ut etiam baptizarentur. Hoc 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 videtur ex antedictis, ubi 〈◊〉〈◊〉 sunt verba 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 priusquam tingere: & Apostoli 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 deinde baptizantis. Erat Deus ipse ratio, 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 priusquam imponat signaculum fidei, quae fides, 〈◊〉〈◊〉 ex 〈◊〉〈◊〉 veniat, in homine non deprehenditur ante 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 & sapientiae capaces. Adeoque in Actis 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 Cum 〈◊〉〈◊〉 Philippo evangelizanti, 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 viros & 〈◊〉〈◊〉 mentione 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 usque ad Tertulliani tempora, res 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 Et suere, qui occasione verbi 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 ad me, quibus tamen aquas 〈◊〉〈◊〉 ari 〈◊〉〈◊〉 Dominus, etiam recens natos insantes baptizaverint. 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 seculare aliquod negotium cum Deo 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 & fidejussores Christo dederint, adultos à side 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 Quod sane displicuit Tertulliano. Quid 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 est, inquit, sponsores 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 ingeri? 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 mortalitatem destituere 〈◊〉〈◊〉 suas 〈◊〉〈◊〉 & 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 indolis falli. Ait quidem 〈◊〉〈◊〉 Nolite 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 ad me venire. Veniant ergo, dum 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 docentur: fiant 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 Quid 〈◊〉〈◊〉 innocens 〈◊〉〈◊〉 ad 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 Parum 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 ad 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 quod omnes in Adamo 〈◊〉〈◊〉 cum 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 esse dixit 〈◊〉〈◊〉 aetatem; 〈◊〉〈◊〉 peccatum illud, 〈◊〉〈◊〉 in 〈◊〉〈◊〉 peccasse 〈◊〉〈◊〉 satis 〈◊〉〈◊〉 credidit 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 nos in Adamo quoque necesse est mori. 〈◊〉〈◊〉 etiam 〈◊〉〈◊〉 videtur 〈◊〉〈◊〉 tempore de 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 quam 〈◊〉〈◊〉 Et 〈◊〉〈◊〉 ad baptismum virgines ad. buc 〈◊〉〈◊〉 satis periculosum 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 sortean aliquae, postquam maturuissent, 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 Ecclesiam 〈◊〉〈◊〉 & cum in manum domumque 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 fidem facile 〈◊〉〈◊〉 cum 〈◊〉〈◊〉 cripi patiebantur. Nec 〈◊〉〈◊〉 absimile periculum in viduis 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 occasione 〈◊〉〈◊〉 quoque 〈◊〉〈◊〉 fortasse 〈◊〉〈◊〉 ac 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 pericula 〈◊〉〈◊〉 pro 〈◊〉〈◊〉 personae 〈◊〉〈◊〉 ac dispositione, etiam 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 fore 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 tamen circa 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 guitatem sic 〈◊〉〈◊〉 Si qui pondus 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 timebunt 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 est de salute. Hanc 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈…〉〈…〉 〈…〉〈…〉 〈…〉〈…〉 〈…〉〈…〉 〈…〉〈…〉 〈…〉〈…〉 & resurrectionem ejus, additam quoque suisse 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 obsignationem baptismi, 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 quodammodo fi∣dei, quae retro erat 〈◊〉〈◊〉 nec potest jam sine 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 egem enim tinguendi impositam esse, & formam 〈◊〉〈◊〉 Quia in hac causa praevaricatoris potius quam interpretis par∣tes agere videtur Rigaltius; operae pretium fuerit, rem totam paucis retractare. Dicit inprimis, fieri, non nasci Christianos; & neminem fidelem baberi, 〈◊〉〈◊〉 Christum sciat, &c. Sed meminisse oportet, infantes ctiam à 〈◊〉〈◊〉 utero vocatos, & Spiritu sancto plenos, 〈◊〉〈◊〉 49. 1. Luc. 〈◊〉〈◊〉 15. Imo martyrii honore auctos, Matt. 2. 16. Porro certum est Judaeos non minus quam 〈◊〉〈◊〉 fide ad salutem pervenire, fide scil. in Messiam venturum, quemadmo∣dum nos, fide in illum orbi datum; & si 〈◊〉〈◊〉 infans licet, ad Circumcisionem, & proinde in 〈◊〉〈◊〉 admis∣sus, nihil est quod prohibeat infantem Christianum co∣dem privilegio gaudere. Infantium 〈◊〉〈◊〉 Ter∣tulliani aevo invaluisse satis constat ex libro ejus de Baptismo; tunc 〈◊〉〈◊〉 temporis docet 〈◊〉〈◊〉 adhi∣bitos fuisse. Et licet 〈◊〉〈◊〉 propria sententia 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 innocens aetas ad 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 tamen fatetur, si mortis periculum ingruat, 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 si quis à sacro fonte in discrimine constitutos arceat. 〈◊〉〈◊〉 inquit, 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 sicuti aut 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 temporis, aut personae conditio compellit. Tunc 〈◊〉〈◊〉 con∣stantia succurrentis excipitur, cum urget 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 Quoniam reus erit perditi 〈◊〉〈◊〉 si superse∣derit praestare quod libere potuit. D. Augustinus Epist. 2. ait, Beatus quidem Cyprianus non aliquod 〈◊〉〈◊〉 condens no∣vum, sed 〈◊〉〈◊〉 si dem 〈◊〉〈◊〉 servans ad 〈◊〉〈◊〉 eos. qui 〈◊〉〈◊〉 ante octavum 〈◊〉〈◊〉 nativitatis non esse parvulum 〈◊〉〈◊〉 non carnem, sed animam dixit esse 〈◊〉〈◊〉 & modo natum rite 〈◊〉〈◊〉 posse, cum suis 〈◊〉〈◊〉 coepis∣copis censuit. Quomodo autem differendum baptismum infantium suadet Tertullianus, non minore de 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 quoque 〈◊〉〈◊〉 censet: in 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 est tam virginibus per maturitatem, quam 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 aut nubant, aut 〈◊〉〈◊〉 corroborentur. 〈◊〉〈◊〉 demum concludit, si qui pondus 〈◊〉〈◊〉 baptismi, 〈◊〉〈◊〉 timebunt consecutionem quam dilationem. Sed hac ex parte Tertullianum audiendum nemo sanus dixerit. Hinc qui∣dem ortum duxit baptismi usquead mortis articulum di∣latio; & infame in 〈◊〉〈◊〉 Clinicorum nomen. Porro hic notandum, non officere Infantium baptismo, quod diem 〈◊〉〈◊〉 em 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 prastet, ut ait Tertullia∣nus; & 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 haec enim ad baptismum adultorum potissimum spectant, qui post Catechamenatus & quadragesimae de cursum, 〈◊〉〈◊〉 & expiati ad sacrum fontem pergebant.

Page 159

secundum vel tertium diem, a 1.14 quo nati sint, constitutos, baptiza∣ri non oportere, & considerandam esse legem circumcisionis 〈◊〉〈◊〉

Page 160

intra octavum diem eum qui natus est baptizandum & Sanctifitican∣dum non putares; longe aliud in a 1.15 concilio nostro omnibus visum est ¶ 1.16. In hoc enim quod tu putabas esse faciendum, nemo consensit: sed universi potius judicavimus, nulli hominum nato b 1.17 misencordiam Dei & gratiam denegandam. Nam cum Dominus in Evangeho 〈◊〉〈◊〉 dicat: Filius hominis non venit animas hominum perdere, sed sal∣vare; * 1.18 quantum in nobis est, si fieri potest, nulla anima perdenda est. Quid enim ei deest, qui semel in utero Dei manibus formatus est? Nobis enim atque oculis nostris, secundum dierum fecularium cursum ¶ 1.19, accipere, qui nati sunt, incrementum videntur: ceterum quaecunque à Deo fiunt, Dei factoris majestate & opere perfecta sunt. Esse denique apud omnes, five infantes, five majores natu, anam di∣vini muneris aequalitatem declarat nobis divinae scripturae c 1.20 fides. Helisaeus super infantem Sunamitidis viduae filium qui mortuus jace∣bat, * 1.21 ita se Deum deprecans superstravit, ut capiti caput, & faciei se∣cies applicaretur, & superfusi Helisaei membra singulis parvuli mem∣bris & pedes pedibus jungerentur. Quae res si secundum nativitatis nostrae & corporis qualitatem cogitetur, adulto & provecto infans non posset aequari, nec cohaerere & sufficere possent parva membra majoribus. Sed illic aequalitas divina & spiritalis exprimitur, quod pares atque aequales sint omnes homines, quando à Deo semel facti sunt; & possit aetas d 1.22 nostra in incrementis corporum, secundum se∣culum, non secundum Deum habere discrimen: nisi si & gratia ipsa, quae baptizatis datur, pro aetate accipientium vel minor, vel major tribuitur; cum Spiritus sanctus non de mensura, sed de pietate at∣que indulgentia paterna aequalis omnibus praebeatur. Nam Deus * 1.23 ut e 1.24 personam non accipit, sic nec aetatem; cum se omnibus ad coele∣stis gratiae consecutionem aequalitate librata f 1.25 praebeat patrem. Nam & quod vestigium infantis in primis partus sui diebus constituti, mundum non esse dixisti, quod unusquisque nostrum adhuc horreat exosculari ¶ 1.26, nec hoc putamus ad coelestem gratiam dandam impedi∣dimento esse oportere, scriptum est enim: Omnia munda sunt * 1.27 mundis.

Nec aliquis nostrum id debet horrere, quod Deus dignatus est sa∣cere. * 1.28 Nam etsi adhuc infans à partu novus est, non ita est tamen,

Page 161

ut quisquam illum in gratia danda atque in pace facienda horrere de∣beat osculari; quando in osculo infantis unusquisque nostrum pro sua religione ipsas adhuc recentes Dei manus debeat cogitare, quas in homine modo formato & a 1.29 recens nato quodammodo exoscula∣mur, quando id quod Deus fecit amplectimur. b 1.30 Nam quod in Ju∣daica circumcisione carnali octavus dies observabatur, sacramentum est ¶ 1.31 in umbra atque in imagine ante praemissum, sed veniente Christo veritate completum. Nam quia octavus dies, id est, post Sabbatum c 1.32 primus dies futurus erat, quo Dominus resurgeret & nos vivifica∣ret, & circumcisionem nobis spiritalem daret: hic dies octavus, id est, post Sabbatum primus & Dominicus praecessit in imagine, quae imago cessavit superveniente postmodum veritate, & data nobis spi∣ritali circumcisione.

Propter quod neminem putamus à gratia consequenda impedien∣dum * 1.33 esse ea lege, quae jam statuta est, nec spiritalem circumcisionem impediri carnali circumcisione d 1.34 debere, sed omnem omnino admit∣tendum esse ad gratiam Christi; quando & Petrus in Actis Apostolo∣rum loquatur, & dicat: Dominus mihi dixit e 1.35 neminem hominum communem dicendum & immundum. Ceterum si homines impe∣dire * 1.36 aliquid ad consecutionem gratiae posset; magis adultos, & pro∣vectos, & majores natu possent impedire peccata graviora. Porro autem si etiam f 1.37 gravissimis delictoribus ¶ 1.38 & in Deum multum ante peccantibus, cum postea crediderint, remissa peccatorum datur, & baptismo atque à gratia nemo prohibetur; quanto magis prohiberi non debet infans, qui recens natus nihil peccavit, nisi quod secundum Adam ¶ 1.39 carnaliter natus, contagium mortis antiquae prima nativitate contraxit? qui ad remissam peccatorum g 1.40 accipiendum hoc ipso fa∣cilius accedit, quod illi remittuntur non propria, sed aliena peccata. Eticcirco, frater carissime, haec fuit in concilio nostra sententia, à bap∣tismo atque à gratia Dei, qui omnibus misericors & benignus & pius est, neminem per nos debere prohiberi. Quod cum circa universos observandum sit atque retinendum: magis circa infantes ipsos & h 1.41 recens natos observandum putamus, qui hoc ipso de ope nostra, ac de divina misericordia plus merentur, quod in primo statim nativita∣tis suae i 1.42 ortu plorantes ¶ 1.43 ac flentes, nihil aliud faciunt quam deprecan∣tur. Optamus te, frater carissime, semper bene valere.

Notes

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.