Sancti Cæcilii Cypriani Opera recognita & illustrata per Joannem Oxoniensem episcopum ; accedunt Annales Cyprianici, sive, Tredecim annorum ; quibus S. Cyprianus inter Christianos versatus est, brevis historia chronologice delineata per Joannem Cestriensem.

About this Item

Title
Sancti Cæcilii Cypriani Opera recognita & illustrata per Joannem Oxoniensem episcopum ; accedunt Annales Cyprianici, sive, Tredecim annorum ; quibus S. Cyprianus inter Christianos versatus est, brevis historia chronologice delineata per Joannem Cestriensem.
Author
Cyprian, Saint, Bishop of Carthage.
Publication
Oxonii :: E Theatro Sheldoniano,
1682.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Theology -- Early works to 1800.
Theology -- History -- Early church, ca. 30-600.
Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/A35526.0001.001
Cite this Item
"Sancti Cæcilii Cypriani Opera recognita & illustrata per Joannem Oxoniensem episcopum ; accedunt Annales Cyprianici, sive, Tredecim annorum ; quibus S. Cyprianus inter Christianos versatus est, brevis historia chronologice delineata per Joannem Cestriensem." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A35526.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 15, 2024.

Pages

Page 124

〈1 page duplicate〉〈1 page duplicate〉

Page 125

〈1 page duplicate〉〈1 page duplicate〉

Page 126

EPISTOLA. LIX. Cyprianus Cornelio fratri, Salutem.

LEGI literas tuas, frater carissime, quas per Saturum fratrem ¶ 1.1* 1.2* 1.3 nostrum Acoluthum misisti, & dilectionis fraternae, & Eccle∣siasticae * 1.4 disciplinae, & sacerdotalis censurae satis plenas; qui∣bus a 1.5 significasti, Felicissimum hostem Christi, non novum, sed jam pridem ob crimina sua plurima & gravissima abstentum, & non tan∣tum mea ¶ 1.6, sed plurimorum coepiscoporum sententia condemnatum. rejectum b 1.7 à te illic esse c 1.8: & cum venisset stipatus caterva & factione desperatorum, vigore d 1.9 pleno, quo Episcopos agere oportet, pulsum de Ecclesia esse: de qua jam pridem cum sui similibus, Dei majestate, & Christi Domini ¶ 1.10 & judicis nostri severitate, depulsus est, neschis∣matis & dissidii auctor ¶ 1.11, ne pecuniae commissae sibi fraudator, nestu∣prator virginum, ne matrimoniorum multorum depopulator atque corruptor, ultra adhuc sponsam Christi incorruptam, sanctam, pu∣dicam, praesentiae suae dedecore, & impudica atque incesta contagi∣one violaret.

Sed enim lecta alia tua Epistola, frater, quam primis literis sub∣junxisti, * 1.12 satis miratus sum: cum animadvertissem te minis atque ter∣roribus eorum, quivenerant, aliquantum esse commotum; cum te, 〈◊〉〈◊〉 quod scripsisti, aggressi essent, cum summa 〈◊〉〈◊〉 comminantes, quod si literas quas attulerant non accepisses, e 1.13 pub∣lice eas recitarent, & multa turpia ac probrosa, & ore suo digna pro∣ferrent. Quod si ita res est, frater carissime, ut nequissimorumti∣meatur audacia, & quod mali jure, atque aequitate non possunt, te∣meritate ac desperatione perficiant; actum est de Episcopatus vi∣gore, & de Ecclesiae gubernandae sublimi ac divina potestate: nec Christiani ultra aut durare, aut esse jam possumus, si ad hoc ventum est, ut perditorum minas atque insidias pertimescamus. Nam & gentiles, & Judaei minantur, & haeretici, atque omnes quorum pecto∣ra & mentes diabolus obsedit, venenatam rabiem suam quotidie suri∣osa voce testantur; non tamen iccirco cedendum est, f 1.14 aut ideo ad∣versarius & inimjcus major est Christo, quia tantum sibi vendicat, & assumit g 1.15 in seculo. Manere apud nos debet, frater carissime, 〈◊〉〈◊〉 robur immobile; & stabilis atque inconcussa virtus contra omnes in∣cursus, atque impetus oblatrantium fluctuum, velut petrae ¶ 1.16 objacen∣tis fortitudine & mole debet obsistere. Nec interest unde Episcopo aut terror aut periculum veniat, qui terroribus & periculis vivit ob∣noxius, & tamen sit de ipsis terroribus ac periculis gloriosus. Nec enim solas gentilium vel Judaeorum minas cogitare & spectare debe∣mus,

Page 119

cum videamus ipsum a 1.17 Dominum à fratribus esse detentum, & * 1.18 ab eo, quem inter Apostolos ipse delegerat, proditum: inter initia * 1.19* 1.20 quoque mundi Abel justum non nisi frater occiderit; & Jacob fugi∣entem * 1.21 persequutus sit srater infestus; & b 1.22 Joseph puer venierit ven∣dentibus * 1.23 fratribus: in Evangelio etiam c 1.24 legamus, esse praedictum * 1.25 magis domesticos inimicos futuros, & qui prius copulati sacramento unanimitatis ¶ 1.26 fuerint, ipsos invicem tradituros. Nihil interest quis tradat, aut saeviat, cum Deus d 1.27 tradi permittat quos dispoint coro∣nari e 1.28 Neque enim nobis ignominia est pati à fratribus, quod pas∣sus est Christus: nec illis gloria est facere quod f 1.29 fecerit Judas. Quae autem sui elatio est, quae comminantium tumens & inflata & vana ja∣ctatio; illic absenti minari, cum hic me habeant in potestate praesen∣tem? Convicia eorum, quibus se & vitam suam quotidie lacerant, non timemus; fustes, & lapides, & gladios, quos verbis parricidali∣bus jactitant, non perhorrescimus. Quod in illis est, homicidae sunt apud Deum tales: necare tamen non possunt, nisi eis Dominus ne∣care permiserit. Et cum nobis semel moriendum sit, illi tamen & odio & verbis, & delictis suis quotidie perimunt.

Sed non iccirco, frater carissime, relinquenda est Ecclesiastica * 1.30 disciplina, aut sacerdotalis solvenda censura, quoniam conviciis in∣festamur, aut terroribus 〈◊〉〈◊〉, quando occurrat & moneat scrip∣tura divina dicens: Ille vero qui praesumit & g 1.31 contumax est, vir sui * 1.32 jactans, nihil omnino perficiet, qui dilatavit h 1.33 tanquam infernus ani∣mam suam. Et iterum: Et verba viri peccatoris ne timueritis, * 1.34 quia gloria ejus in stercora erit & i 1.35 in vermes. Hodie extolletur, & cras non invenietur, quoniam conversus est in terram suam, & k 1.36 cogitatio ejus perit. Et iterum: Vidi impium exaltatum, & ex∣tolli * 1.37 super cedros Libani, & transivi, & ecce non suit, & quaesivi eum, & non est inventus locus ejus. Exaltatio, & inflatio, & arro∣gans ac superba jactatio, non de Christi magisterio, qui humilita∣tem docet, sed de Antichristi spiritu nascitur, l 1.38 cui exprobrat per prophetam Dominus, & dicit: Tu autem dixisti in animo tuo: In * 1.39 coelum ascendam, super stellas Dei ponam sedem meam: Sedebo in monte alto super m 1.40 montes altos ¶ 1.41 in aquilonem, ascendam super nubes, ero similis Altissimo. Et addidit dicens: Tu vero ad inferos descendes in fundamenta terrae, & qui videbunt te, mirabuntur su∣per te. Unde & parem talibus poenam scriptura divina loco alio comminatur & dicit: Dies enim Domini Sabaoth super omnem in∣juriosum * 1.42 & superbum, & super omnem elatum & excelsum.

De ore itaque ac de verbis suis unusquisque statim proditur, & * 1.43 utrum Christum in corde suo, an vero Antichristum habeat, loquen∣do detegitur: secundum quod Dominus in Evangelio suo dicit: Progenies viperarum quomodo potestis bona loqui, cum sitis ne∣quam? * 1.44

Page 120

de abundantia enim cordis a 1.45 os emittit. Bonus homo 〈◊〉〈◊〉 bono b 1.46 thesauro emittit bona, & nequam homo de nequam 〈◊〉〈◊〉 emittit nequam. Unde & dives ille peccator, qui de Lazaro in sinu * 1.47 nu Abrahae posito ¶ 1.48 atque in refrigerio constituto implorat 〈◊〉〈◊〉 cum in tormentis cruciabundus fiammae cremantis c 1.49 ardoribus 〈◊〉〈◊〉, inter omnes corporis partes magis os ejus & lingua Po 〈◊〉〈◊〉 dat; quia plus scilicet lingua sua & ore peccaverat. Nam 〈◊〉〈◊〉 scriptum sit: Neque maledici regnum d 1.50 Dei consequentur; & 〈◊〉〈◊〉 * 1.51 Dominus in Evangelio suo dicat: Qui dixerit sratri suo, fatue * 1.52¶ 1.53: 〈◊〉〈◊〉 * 1.54 & qui dixerit racha ¶ 1.55, e 1.56 reus erit in gehenna ignis; quomodo 〈◊〉〈◊〉 censuram f 1.57 Domini ultoris evadere, qui talia ingerunt 〈◊〉〈◊〉 fratribus sed & sacerdotibus; quibus honor tantus de Dei 〈◊〉〈◊〉 conceditur, ut quisquis sacerdoti ejus & ad tempus 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 ¶ 1.58 non obtemperaret, statim necaretur? In Deuteronomio 〈◊〉〈◊〉 Dominus Deus, dicens: Et homo quicunque fecerit in 〈◊〉〈◊〉 * 1.59 ut non exaudiat sacerdotem, aut judicem, quicunque fuerit in 〈◊〉〈◊〉 illis, morietur homo ille; & omnis populus cum audierit, time∣bit: & non agent impie etiam nunc. Item ad Samuelem, 〈◊〉〈◊〉 Judaeis sperneretur, Deus dicit: Non te spreverunt, sed me 〈◊〉〈◊〉. * 1.60 Et Dominus quoque in Evangelio: Qui audit vos, 〈◊〉〈◊〉 * 1.61 me audit; qui g 1.62 me audit, & eum qui me misit: & qui rejicit vos, 〈◊〉〈◊〉 rejicit; qui me rejicit, rejicit eum qui me misit. Et cum 〈◊〉〈◊〉 * 1.63 mundasset, Vade, inquit, & demonstra te sacerdotibus. Et h 1.64 cum 〈◊〉〈◊〉 tempore passionis alapam accepisset à servo sacerdotis, cumque 〈◊〉〈◊〉 dixisset: Sic respondes pontifici? adversus pontificem 〈◊〉〈◊〉 * 1.65 contumeliose nihil dixit, nec quidquam de sacerdotis honore de∣traxit, sed innocentiam suam magis asserens & ostendens: Si male, inquit, locutus sum, i 1.66 exprobra de malo ¶ 1.67: si autem bene, quid me caedis? Item in actis Apostolorum. Postmodum beatus Apostolus Pauluscum ei dictum esset: Sic insilis in sacerdotem ¶ 1.68 Dei 〈◊〉〈◊〉 * 1.69 quamvis Domino jam crucifixo, sacrilegi, & impii, & 〈◊〉〈◊〉 esse coepissent; nec jam quidquam de sacerdotali honore & 〈◊〉〈◊〉 retinerent ¶ 1.70: tamen ipsum quamvis inane nomen & umbram quan∣dam sacerdotis cogitans Paulus: k 1.71 Nesciebam, inquit, quia 〈◊〉〈◊〉 est. Scriptum est enim: l 1.72 Principem populi tui non maledices.

Cum haec tanta ac talia, & multa alia exempla praecedant, quibus * 1.73 sacerdotalis auctoritas & potestas de divina dignatione firmatur:

Page 129

quales putas esse eos, qui sacerdotum hostes & contra Ecclesiam Catholicam rebelles, nec praemonentis Domini comminatione, nec futuri judicii ultione terrentur? Neque enim aliunde haereses a 1.74 obortae sunt, aut nata sunt schismata, b 1.75 quam inde quod sacerdoti Dei non obtemperatur, nec unus in Ecclesia ad tempus sacerdos ¶ 1.76, & ad tempus judex vice Christi cogitatur. Cui si secundum magiste∣ria divina obtemperaret fi aternitas universa, nemo adversum sacer∣dotum Collegium ¶ 1.77 quidquam moveret; nemo post divinum judici∣um, post c 1.78 populi 〈◊〉〈◊〉, post coepiscoporum consensum; judi∣cem se jam non Episcopi, sed Dei ¶ 1.79 faceret: nemo dissidio unitatis, Christi Ecclesiam scinderet; nemo sibi placens ac tumens seorsim foris haeresim novam conderet, d 1.80 nisi si ita est aliquis sacrilegae teme∣ritatis ac perditae mentis, ut putet sine Dei judicio sieri sacerdotem, cum Dominus in Evangelio suo dicat: Nonne duo passeres asse ve∣neunt, * 1.81e 1.82 & neuter eorum cadit in terram fine f 1.83 Patris voluntate? Cum ille nec minima fieri sine voluntate Dei dicat; existimat aliquis summa & magna, aut non sciente, aut non permittente Deo, in Ec∣clesia Dei sieri; & sacerdotes, id est, dispensatores ejus, non de ejus sententia ordinari? Hoc est sidem non habere, qua vivimus; hoc est Deo honorem non dare, cujus nutu & g 1.84 arbitrio regi, & guber∣nari omnia scimus & credimus. Plane Episcopi non de voluntate Dei siunt, h 1.85 qui extra Ecclesiam siunt; i 1.86 sed contra dispositionem & traditionem Evangelii siunt: sicut ipse Dominus in duodecim Prophe∣tis ¶ 1.87 ponit & dicit: k 1.88 Sibimetipsis regem constituerunt, & non per * 1.89 me. Et iterum: Sacrisicia eorum tanquam panis luctus, omnes qui * 1.90 manducant ea, contaminabuntur. Et per Esaiam quoque Spiritus sanctus clamat & dicit: Vae vobis filii desertores, haec dicit Dominus, * 1.91 habuistis l 1.92 consilium & non per me, & fecistis conventionem ¶ 1.93 non per spiritum meum, adjicere peccata super 〈◊〉〈◊〉.

Page 130

a 1.94 Caeterum (dico enim provocatus, dico dolens, dico 〈◊〉〈◊〉 quando Episcopus in locum defuncti substituitur, quando populi 〈◊〉〈◊〉 * 1.95 suffragio in pace ¶ 1.96 deligitur, quando Dei auxilio in Persecu∣tione protegitur; Collegis omnibus fideliter junctus; plebi 〈◊〉〈◊〉 Episcopatu quadriennio ¶ 1.97 jam probatus, in quiete serviens discipli∣nae; in tempestate proscriptus, applicito & adjuncto Episcopatus 〈◊〉〈◊〉 nomine; toties ad leonem petitus ¶ 1.98, in circo, in amphitheatro Domnicae dignationis testimonio honoratus: his ipsis etiam diebus, qui∣bus has ad te literas feci, ob sacrificia, quae edicto proposito celebra∣re populus jubebatur, clamore popularium ad leonem denuo Postu∣latus in circo: cum talis, frater carissime, à quibusdam 〈◊〉〈◊〉 & perditis, & extra Ecclesiam constitutis impugnari videtur, appa∣ret quis impugnet. Non scilicet Christus, qui sacerdotes aut con∣stituit aut protegit; sed ille, qui b 1.99 Christi adversarius, & 〈◊〉〈◊〉 ejus inimicus, c 1.100 ad hoc Ecclesiae Praepositum sua infestatione 〈◊〉〈◊〉, ut gubernatore sublato, atrocius atque violentius circa Eccle∣siae naufragia grassetur. Nec quenquam fidelem & Evangelii memo∣rem, atque Apostoli praemonentis mandata retinentem, movere de∣bet, frater carissime, si quidam in extremis temporibus superbi, & contumaces & sacerdotum Dei hostes, aut de Ecclesia recedunt, 〈◊〉〈◊〉 * 1.101 contra Ecclesiam faciunt, quando tales d 1.102 nunc futuros, & Dominus * 1.103 & Apostoli ejus ante praedixerint. Nec praepositum servum ¶" 〈◊〉〈◊〉 à quibusdam miretur aliquis; quando ipsum Dominum magnalia & mirabilia summa facientem, & virtutes Dei Patris factorum 〈◊〉〈◊〉 testimonio comprobantem, discipuli sui e 1.104 reliquerint ¶ 1.105. Et tamen ille f 1.106 non increpuit recedentes, aut graviter comminatus est, sed ma∣gis conversus ad Apostolos suos dixit: Num quid & vos g 1.107 vultis 〈◊〉〈◊〉 * 1.108? servans scilicet legem, qua homo liberati suae relictus ¶ 1.109, & in 〈◊〉〈◊〉 proprio constitutus, sibimet ipse, vel mortem appetit, velsalutem.

Page 131

Petrus 〈◊〉〈◊〉, super quem aedificata ab eodem Domino sue∣rat Ecclesia, unus pro omnibus loquens, & Ecclesiae voce respon∣dens, ait: Domine a 1.110 ad quem ibimus? verba vitae aeternae habes, * 1.111 & nos credimus & cognovimus, quoniam tu es filius Dei vivi: Sig∣nificans scilicet & ostendens, eos qui à Christo recesserint, culpa sua perire: Ecclesiam tamen quae in Christum credat, & quae semel id quod cognoverit teneat, nunquam b 1.112 ab eo omnino discedere: & eos esse Ecclesiam, qui in domo Dei permanent: Plantationem vero * 1.113 plantatam à Deo Patre non esse, quos videmus non frumenti stabili∣tate solidari ¶ 1.114, sed tanquam paleas 〈◊〉〈◊〉 inimici spiritu 〈◊〉〈◊〉 de quibus & Joannes in Epistola sua dicit: Ex nobis exierunt, sed * 1.115 non fuerunt ex nobis: si enim fuissent ex nobis, mansissent utique nobiscum. Item Paulus monet nos, cum mali c 1.116 de Ecclesia pere∣unt, non moveri, nec recedentibus perfidis fidem minui: Quid enim, * 1.117 inquit, si exciderunt à fide quidam eorum, nunquid infidelitas illo∣rum fidem Dei evacuavit? absit: est enim Deus verax ¶ 1.118, omnis 〈◊〉〈◊〉 homo mendax.

Quod ad nos attinet, d 1.119 conscientiae convenit, srater 〈◊〉〈◊〉, * 1.120 dare operam, ne quis culpa nostra de Ecclesia pereat. Si autem quis ultro & crimine suo perierit; & poenitentiam agere, atque ad 〈◊〉〈◊〉 redire noluerit, nos in die judicii inculpatos 〈◊〉〈◊〉, qui 〈◊〉〈◊〉 sanitati; illos solos in poenis remansuros, qui noluerint consilii nostri salubritate sanari. Nec movere nos debent convicia 〈◊〉〈◊〉, quo minus à via recta & à certa regula non recedamus, quan∣do & Apostolus instruat dicens: e 1.121 Si hominibus placerem, Christi servus non essem. Interest utrum quis homines promereri, an De∣um cupiat. Si hominibus placetur, Dominus offenditur; si veroid * 1.122 enitimur & elaboramus ut possimus Deo placere, & convicia & ma∣ledicta debemus humana contemnere.

Quod autem tibi de Fortunato isto pseudoepiscopo, à paucis & * 1.123 inverteratis haereticis constituto, non statim scripsi, 〈◊〉〈◊〉 carissime, non ea res erat, quae in notitiam tuam deberet per nos festinato sta∣tim quasi magna aut metuenda perferri; maxime quando & Fortu∣nati nomen jam satis nosses, qui est unus ex quinque Presbyteris jam∣pridem de Ecclesia profugis, f 1.124 & sententia coepiscoporum nostro∣rum, multorum & gravissimorum virorum nuper abstentis, qui super hac re priore anno ¶ 1.125 ad te literas fecerunt: item Felicissimum signi∣ferum seditionis ¶ 1.126 recognosceres, qui & ipse in iisdem coepiscopo∣rum

Page 132

nostrorum factis ad te pridem literis continetur: qui 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 ab iisistic abstentus, sed abs te illic nuper de Ecclesia 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 Cum haec in notitia tua esse confiderem, & pro certo haerere 〈◊〉〈◊〉, & disciplinae 〈◊〉〈◊〉 scirem: necessarium non putavi, 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 urgenter haereticorum tibi ineptias nunciandas: 〈◊〉〈◊〉 enim ad 〈◊〉〈◊〉 Ecclesiae majestatem pariter, ac dignitatem 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 quid apud se haereticorum & schismaticorum moliatur 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 & a 1.127 pars Novatiani Maximum Presbyterum, nuper ad nos à 〈◊〉〈◊〉 legatum missum, atque à nostra communicatione rejectum 〈◊〉〈◊〉 istic sibi fecisse pseudoepiscopum dicitur. Nec tamen de 〈◊〉〈◊〉 scripseram; quando haec omnia contemnantur à 〈◊〉〈◊〉 & 〈◊〉〈◊〉 tibi proxime nomina Episcoporum istic constitutorum, qui 〈◊〉〈◊〉 & sani in Ecclesia Catholica fratribus praesunt ¶ 1.128. Quod utique 〈◊〉〈◊〉 de omnium nostrorum consilio b 1.129 placuit scribere; ut erroris 〈◊〉〈◊〉 ac perspiciendae veritatis compendium fieret, & 〈◊〉〈◊〉 & 〈◊〉〈◊〉 legae nostri, quibus scribere, & literas mutuo à quibus vos 〈◊〉〈◊〉 oporteret. Si quis autem praeter hos, quos Epistola nostra 〈◊〉〈◊〉 sumus, scribere vobis auderet, sciretis eum vel sacrificio, 〈◊〉〈◊〉 esse maculatum; vel unum de haereticis, perversum 〈◊〉〈◊〉 & pro∣fanum. Nactus tamen occasionem familiarissimi hominis & 〈◊〉〈◊〉; per Felicianum Acoluthum, quem cum Perseo Collega nostro mi∣seras, inter cetera quae in notitiam tuam perferenda hinc 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 de Fortunato isto tibi scripsi. c 1.130 Sed dum istic Felicianus 〈◊〉〈◊〉 noster vel vento retardatur, vel accipiendis aliis Epistolis d 1.131 à 〈◊〉〈◊〉 detinetur, Felicissimo ad vos properante praeventus est. Ita 〈◊〉〈◊〉 semper scelera festinant, quasi contra innocentiam festinatione 〈◊〉〈◊〉 valeant. Per Felicianum autem significavi tibi, frater, venisse 〈◊〉〈◊〉 Privatum veterem haereticum, in Lambesitana colonia an∣te multos fere annos ¶ 1.132 ob multa & gravia delicta nonaginta Episco porum sententia condemnatum; Antecessorum etiam 〈◊〉〈◊〉 quod & vestram conscientiam non latet Fabiani, & Donati ¶ 1.133 〈◊〉〈◊〉 severissime notatum, qui cum causam suam apud nos in 〈◊〉〈◊〉, quod habuimus e 1.134 Idibus Maiis quae proxime fuerunt, agere velle se di∣ceret, nec admissus esset, Fortunatum istum sibi pseudoepiscopum dignum Collegio suo fecit. Venerat etiam cum illo & Felix qui∣dam, quem ipse extra Ecclesiam in haeresi ¶ 1.135, pseudoepiscopum 〈◊〉〈◊〉

Page 133

constituerat. Sed & Jovinus Maximus comites cum Privato haere∣tico affuerunt, ob nefanda sacrificia & crimina in se probata, senten∣tia novem Episcoporum collegarum nostrorum condemnati, & itera∣to quoque à pluribus nobis, in concilio anno priore abstenti. Cum his autem quatuor junctus est & a 1.136 Repostus Suturnicenis ¶ 1.137, qui non tantuni in persecutione ipse cecidit, sed & maximam partem plebis suae sacrilega b 1.138 persecutione dejecit. Hi quinque cum paucis vel Sacrificatis ¶ 1.139, vel male sibi consciis ¶ 1.140, Fortunatum sibi pseudoepis∣copum cooptarunt, ut criminibus c 1.141 in unum convenientibus talis esset scilicet rector, quales illi qui reguntur. Hincjam & cetera mendacia, frater carissime, potes noscere, d 1.142 quae illic homines despe∣rati, & perditi ventilaverunt, ut cum de sacrificatis vel de haereticis amplius quam quinque pseudoepiscopi non fuerint qui Carthaginem venerint, & Fortunatum sibi dementiae suae socium constituerint; illi tamen, quasi filii diaboli,& mendacio 〈◊〉〈◊〉, ausi sunt, ut scribis, 〈◊〉〈◊〉 vigintiquinque Episcopos affuisse: quod mendacium & 〈◊〉〈◊〉 prius apud fratres nostros jactitabant, dicentes vigintiquinque Epis∣copos de Numidia esse venturos, qui sibi Episcopum sacerent; quo in mendacio suo posteaquam, quinque solis convenientibus nausra∣gis & à nobis abstentis, detecti sunt atque confusi; Roman cum mendaciorum suorum merce navigaverunt ¶ 1.143 quasi veritas post eos navigare non posset, quae mendaces linguas rei certae probatione convinceret. Atque haec est, e 1.144 frater, vera dementia, non cogitare, nec scire, quod mendacia non diu fallant; noctem tamdiu esse f 1.145 quamdiu illucescat dies, clarificata autem die, & sole oborto, luci tenebras & caliginem cedere, & quae grassabantur per noctem latrocinia cessare. Denique si nomina ab eis quaereres, non haberent vel quos fallo nominarent: tanta apud eos etiam malorum penuria est, ut ad illos nec de sacrificatis, nec de haereticis viginti quinque colligi possint. Et tamen ad decipiendas aures simplicium & absentium mendacio numerus inflatur; quasi, etsi verus esset hic numerus, aut ab haereti∣cis Ecclesia, aut ab injustis justitia vincatur, Nec me oporter, fra∣ter carissime, g 1.146 paria nunc cum illis facere, & ea, quae commiserunt atque hucusque committunt meo 〈◊〉〈◊〉 decurrere; cum conside∣randum sit nobis, quid proferre & scribere sacerdotes Dei oporteat, nec tam dolor apud nos debeat, quam pudor loqui; & nevidear provocatus, maledicta potius quam crimina & peccata congerere. Taceo itaque de sraudibus Ecclesiae factis: conjurationes, & adulte∣ria, & varia delictorum genera pratereo: unum illud (in quo non mea, nec hominum, sed Dei causa est) de eorum facinore non puto esse reticendum; quod à primo statim persecutionis die, cum re∣centia

Page 134

delinquentium facinora ferverent, & sacrificiis nefandis ¶ 1.147 〈◊〉〈◊〉 tantum diaboli altaria, sed adhuc manus ipsae lapsorum atque 〈◊〉〈◊〉 fumarent, communicare cum lapsis & poenitentiae agendae 〈◊〉〈◊〉 non destiterunt.

Clamat Deus: Sacrificans diis eradicabitur, nisi Domino 〈◊〉〈◊〉 * 1.148* 1.149 Et Dominus in Evangelio dicit: Qui me negaverit, negabo 〈◊〉〈◊〉 * 1.150 Et alio loco indignatio & ira divina non tacet, dicens: Illis 〈◊〉〈◊〉 * 1.151 libamina, & illis imposuistis sacrificia: super haec non 〈◊〉〈◊〉 dicit Dominus: Et intercedunt ne rogetur Deus, qui 〈◊〉〈◊〉 ipse testatur. Intercedunt ne exoretur precibus & satisfactionibus Christus, qui negantem se negare profitetur. Nos in ipso Persecu∣tionis tempore de hoc ipso literas misimus, nec auditi sumus. Conci∣lio frequenter acto, non consensione tantum nostra, sed & comminati one decrevimus, ut poenitentiam fratres agerent, ut poenitentiam non agentibus nemo temere pacem daret: & illi contra Deum 〈◊〉〈◊〉, contra sacerdotes Dei impio furore temerarii, de Ecclesia rece∣dentes, & contra Ecclesiam parricidalia arma tollentes, 〈◊〉〈◊〉 (ut opus suum Diaboli a 1.152 malitia consumment) b 1.153 ne vulneratos divi∣na clementia iu Ecclesia sua curet; miserorum poenitentiam men∣daciorum suorum fraude c 1.154 corrumpent, ne Deo indignanti satisfiat: ne Christum Dominum suum, qui Christianus esse vel erubuit ante, vel timuit, postmodum quaerat; ne ad Ecclesiam qui de Ecclesia re∣cesserat, redeat. Datur opera, d 1.155 ne satisfactionibus & lamentati∣onibus justis delicta redimantur, ne vulnera lacrymis abluantur. Pax vera falsae pacis mendacio tollitur, salutaris sinus matris 〈◊〉〈◊〉 e 1.156 intercedente praecluditur, ne de pectore atque ore lapsorum 〈◊〉〈◊〉 & gemitus audiatur. Compelluntur adhuc insuper lapsi, ut linguis atque ore, quo in Capitolio ante deliquerant, sacerdotibus convici∣um faciant; confessores, & virgines ¶ 1.157, & justos quosque sidei laude praecipuos, atque in Ecclesia gloriosos, contumeliis & maledicis vo∣cibus prosequantur. A quibus quidem non tam nostrorum mode∣stia, & humilitas, & pudor caeditur, quam illorum ipsorum spes & vita laceratur. Neque enim qui audit, sed qui facit convicium, miser est: nec qui à fratre vapulat, sed qui fratrem caedit, in lege peccator est, & cum nocentes innocentibus injuriam faciunt, f 1.158 illi pati∣untur injuriam, qui facere se credunt. Denique hinc illis g 1.159 percus∣sa mens, & hebes animus, & sensus alienus est. Ira est Dei non in∣telligere delicta, h 1.160 ne sequatur poenitentia, sicut scriptum est: Et * 1.161 dedit illis Deus spiritum transpunctionis ¶ 1.162; ne revertantur 〈◊〉〈◊〉,

Page 135

& curentur, & deprecationibus & satisfactionibus justis post peccata sanentur. Paulus Apostolus in Epistola sua ponit & dicit: a 1.163 Dile∣ctum * 1.164 veritatis ¶ 1.165 non habuerunt ut salvi fierent; ac propterea mittet illis Deus operationem erroris ¶ 1.166 ut credant mendacio, ut judicen∣tur omnes qui non crediderunt veritati, sed sibi placent in injustitia. Primus felicitatis gradus est, non delinquere: secundus, delicta cognoscere b 1.167. Illic currit innocentia integra & illibata quae servet, hic succedit medela quae sanet: quod utrumque isti offenso Deo perdiderunt, & ut amissa sit gratia, quae de baptismi sanctificatione percipitur, c 1.168 & non subveniat poenitentia, per quam culpa curatur. An putas, frater, levia esse adversus Deum facinora, parva & modi∣ca delicta, quod per illos non rogatur majestas indignantis Dei? quod non timetur ira & ignis, & dies Domini? quod imminente An∣tichristo, exarmatur fides militantis d 1.169 populi, dum tollitur vigor & timor Christi? Viderint laici hoc quomodo curent; sacerdotibus labor e 1.170 major incumbit in afferenda, & procuranda Dei majestate, ne quid videamur in hac parte negligere; cum admoneat Dominus & dicat: Et nunc praeceptum hoc ad vos est, ô sacerdotes: Si non * 1.171 audieritis, & si non posueritis in corde vestro ut detis honorem no∣mini meo, dicit Dominus; immittam in vos maledictionem, & male∣dicam benedictionem vestram. Honor ergo datur Deo, quando sic Dei majestas & censura contemnitur, ut cum se ille indignari & irasci sacrificantibus dicat, & cum poenas aeternas & supplicia per∣petua comminetur: proponatur à sacrilegis atque dicatur; ne ira cogitetur Dei, ne timeatur judicium Domini, ne pulsetur ad Ecclesi∣am Christi; sed sublata poenitentia, nec ulla exomologesi criminis facta, despectis Episcopis atque calcatis, f 1.172 pax à Presbyteris verbis fallacibus praedicetur; & ne lapsi surgant, aut foris positi ad Eccle∣siam redeant, g 1.173 communicatio à non communicantibus offeratur? Quibus etiam satis non fuit ab Evangelio recessisse, spem lapsis satis∣factionis & poenitentiae sustulisse, fraudibus involutos, vel adulteriis commaculatos, vel sacrificiorum funesta contagione pollutos, ne Deum rogarent, ne in Ecclesia exomologesin criminum facerent, ab omni & sensu & fructu poenitentiae h 1.174 removisse; nisi foris sibi ex∣tra Ecclesiam & contra Ecclesiam constituissent conventiculum per∣ditae factionis, cum male sibi consciorum & Deum rogare ac satisface∣re nolentium caterva i 1.175 conflueret. * 1.176

Posta ista adhuc insuper pseudoepiscopo sibi ab haereticis constitu∣to, navigare audent ¶ 1.177; & ad Petri Cathedram, atque ad Ecclesi∣am

Page 136

principalem ¶ 1.178, unde unitas sacerdotalis exorta est, à 〈◊〉〈◊〉 & profanis literas ferre, nec cogitare eos esse Romanos (〈◊〉〈◊〉 fides, Apostolo praedicante, laudata est ¶ 1.179) ad quos persidia 〈◊〉〈◊〉 non possit accessum. Quae autem causa veniendi & a 1.180 〈◊〉〈◊〉 contra Episcopos factum nunciandi? aut enim 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 quod fecerunt, & in suo scelere perseverant: aut si displicet & 〈◊〉〈◊〉, sciunt quo revertantur. Nam cum b 1.181 statutum sit 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 ¶ 1.182 nobis, & aequum sit pariter ac justum, ut uniuscujusque causa 〈◊〉〈◊〉 audiatur, ubi est crimen admissum, & singulis pastoribus portio c 1.183 gregis ¶ 1.184 sit adscripta, quam regat unusquisque & gubernet, ratio∣nem sui actus Domino redditurus; oportet utique eos quibus pra∣sumus non circumcursare, nec Episcoporum concordiam cohaerer∣tem sua subdola & fallaci temeritate collidere, sed agere illic causam suam, d 1.185 ubi & accusatores habere & testes sui criminis possint ¶ 1.186; ni∣si

Page 137

paucis desperatis & perditis minor videtur esse auctoritas Epis∣coporum in Africa constitutorum ¶ 1.187, qui jam de illis judicaverunt, & eorum conscientiam multis delictorum laqueis vinctam judicii sui nuper gravitate damnarunt. Jam causa eorum cognita est: jam de eis dicta sententia est, nec censurae congruit sacerdotum mobilis at∣que inconstantis animi levitate reprehendi, cum Dominus doceat & dicat: Sit sermo vester, est est, non non. Si eorum, qui de illis * 1.188 priore anno judicaverunt, numerus cum Presbyteris & Diaconis computetur, plures tunc affuerunt judicio & cognitioni, quam sunt iidem isti, qui cum Fortunato nunc videntur esse conjuncti. Scire enim debes, frater carissime, eum posteaquam pseudoepiscopus ab haereticis factus est, jam pene ab omnibus esse desertum. Namque ii, quibus in praeteritum praestigia obtendebantur, & dabantur ver∣ba fallacia, quod simul ad Ecclesiam regressuri dicerentur; postea∣quam viderunt illic pseudoepiscopum factum, frustratos & deceptos se esse didicerunt, & remeant quotidie atque ad Ecclesiam pulsant: nobis tamen, à quibus ratio Domino reddenda est, anxie ponderan∣tibus, & sollicite examinantibus, qui recipi & admitti ad Ecclesiam debeant. Quibusdam enim ita aut crimina sua obsistunt, a 1.189 aut fra∣tres obstinate & sirmiter renituntur ¶ 1.190; ut recipi omnino b 1.191 non pos∣sint, cum scandalo, & periculo plurimorum. Neque enim sic c 1.192 pu∣tamina ¶ 1.193 quaedam colligenda sunt, ut quae integra & suna sunt, vulne∣rentur; nec utilis aut consultus est pastor, qui ita morbidas & con∣tactas oves gregi admiscet, ut gregem totum mali cohaerentis af∣flictatione contaminet d 1.194.

O si posses, frater carissime, istic interesse nobiscum, cum pravi * 1.195 isti & e 1.196 perversi de schismate revertuntur; videres quis mihi labor sit persuadere patientiam fratribus nostris, ut animi dolore sopito recipiendis malis curandisque consentiant. Namque ut gaudent & laetantur, cum tolerabiles & minus culpabiles redeunt: ita contra fremunt & reluctantur, quoties inemendabiles, & potervi, & vel a∣dulteriis, vel sacrificiis contaminati, & post haec adhuc insuper & su∣perbi, sic ad Ecclesiam remeant, ut bona intus ingenia corrumpant. Vix plebi persuadeo, imo extorqueo, ut tales patiantur admitti: & justior factus est fraternitatis dolor, ex eo quod unus atque alius, f 1.197 obnitente plebe, & contradicente, mea tamen facilitate suscepti,

Page 138

pejores extiterunt, quam prius a 1.198 fuerant, nec fidem poenitentiae ser∣vare potuerunt, quia nec cum vera poenitentia venerant.

De istis vero quid dicam, qui nunc ad te cum Felicissimo omnium * 1.199 criminum reo navigaverunt, legati à Fortunato pseudoepiscopo mis∣si, tam falsas ad te literas afferentes, quam est & ipse, cujus literas ferunt, falsus; quam b 1.200 est ejus peccatorum multiplex conscientia, quam execrabilis vita, quam turpis, ut etsi in Ecclesia essent, 〈◊〉〈◊〉 tales de Ecclesia debuissent? Denique quia conscientiam suam no∣runt, nec nos audent adire, aut ad Ecclesiae limen accedere; sed 〈◊〉〈◊〉 per provinciam circumveniendis fratribus, & spoliandis peter∣rant: & omnibus jam satis noti, atque undique pro suis facinoribus exclusi, iiluc etiam ad vos navigant. Neque enim potest illis frons esse ad nos accedendi, aut apud nos consistendi; cum sint acerbis∣sima & gravissima crimina, quae eis à fratribus ingerantur. Si indi∣cium nostrum voluerint experiri, veniant. Denique si qua illis excu∣satio & defensio potest esse, videamus quem habeant satisfactionis suae sensum, quem afferant poenitentiae fructum: nec Ecclesia istic cuiquam clauditur, nec c 1.201 Episcopus alicui denegatur ¶ 1.202; patientia & facilitas & humanitas nostra venientibus praesto est. Opto omnes in Ecclesiam regredi, opto universos commilitones nostros intra Christi castra, & Dei patris domicilia concludi: remitto omnia. multa dissimulo studio & voto colligendae fraternitatis, etiam quae in Deum commissa sunt, non pleno judicio religionis examino, delictis plusquam oportet remittendis pene ipse delinquo: amplector prom∣ta & plena dilectione cum poenitentia revertentes, peccatum suum satisfactione humili & simplici confitentes.

Si qui autem sunt, qui putant se ad Ecclesiam non precibus, sed * 1.203 minis regredi posse, aut existimant aditum se sibi non lamentationi∣bus, & satisfactionibus, sed terroribus facere; pro certo habeant, contra tales clausam stare Ecclesiam Domini, nec castra Christi in∣victa & fortia, & Domino tuente munita, minis cedere. Sacerdos Dei Evangelium tenens, & Christi praecepta custodiens, occidi po∣test, non potest vinci. Suggerit & subministrat nobis exempla d 1.204 vir∣tutis ac fidei Zacharias antistes Dei, qui cum terreri minis & e 1.205 lapi∣datione non posset, in templo Dei occisus est; clamans & identidem dicens: quod nos quoque contra haereticos clamamus & dicimus: Haec f 1.206 dicit Dominus: Dereliquistis vias Domini, & Dominus g 1.207 re∣linquet * 1.208 vos. Neque enim, quia pauci temerarii & improbi, h 1.209 coe∣lestes & salutares vias Domini i 1.210 derelinquunt, & sancta non agentes à sancto Spiritu deseruntur; ideo & nos divinae traditionis immemo∣res esse debemus, ut majora esse furentium scelera, quam sacerdotum judicia censeamus; aut existimemus plus ad impugnandum 〈◊〉〈◊〉 humana conamina, k 1.211 quam ad protegendum praevalet divina tutela. An ad hoc, frater carissime, deponenda est Catholicae Ec∣clesiae dignitas, & plebis intus positae fidelis atque incorrupta maje∣stas ¶ 1.212, & sacerdotalis quoque auctoritas ac potestas, ut judicare vel∣le

Page 139

se dicant de Ecclesiae praeposito extra Ecclesiam a 1.213 constituti? de Christiano haeretici? de sano saucii? de integro vulnerati? de stante lapsi? de judice rei? de sacerdote sacrilegi? Quid superest quam ut Ecclesia Capitolio cedat, & recedentibus sacerdotibus, ac b 1.214 Domini altare removentibus, in Cleri nostri sacrum venerandumque consessum, simulacra atque idola cum aris suis transeant, & Novatiano declaman∣di adversum nos atque increpandi largior & plenior materia praeste∣tur; si ii qui sacrificaverunt, & Christum publice negaverunt, non tantum rogari, & sine acta poenitentia admitti; sed adhuc insuper coeperint terroris sui potestate dominari? Si pacem postulant, arma deponant: si satisfaciunt, quid minantur? aut si comminantur, sciant quia à Dei sacerdotibus non timentur: neque enim & Antichristus cum venire coeperit, introibit Ecclesiam quia minatur; aut armis ejus & violentiae ceditur, quia resistentes peremturum se esse prositetur. Armant nos haeretici, dum nos putant sua comminatione terreri, nec in c 1.215 faciem nos dejiciunt, sed magis erigunt & accendunt, dum ipsam pacem persecutione pejorem fratribus faciunt. Et optamus quidem ne quod loquuntur furore, impleant crimine: d 1.216 ne qui verbis persi∣dis & crudelibus peccant, factis quoque delinquant.

Oramus ac deprecamur Deum, quem provocare illi & exacer∣bare * 1.217 non desinunt, ut eorum corda mitescant, ut furore deposi∣to e 1.218 ad sanitatem mentis redeant, ut f 1.219 pectora operta delictorum tenebris, poenitentiae lumen agnoscant; & magis petant fundi pro se preces atque orationes antistitis, quam ipsi fundant sanguinem sacerdotis. Si autem in suo furore permanserint, atque in istis insidiis ac minis suis parricidalibus crudeliter perseveraverint, nul∣lus Dei sacerdos sic infirmus est, sic jacens & abjectus, sic imbe∣cillitate humanae mediocritatis invalidus; qui non contra hostes & impugnatores Dei divinitus erigatur, cujus non humilitas & infirmi∣tas, vigore & robore g 1.220 Domini protegentis animetur. Nostra nihil interest, aut à quo, aut h 1.221 quando perimamur, mortis & sanguinis praemium de Domino recepturi. Illorum flenda & i 1.222 lamentanda concisio est ¶ 1.223, quos sic Diabolus excaecat; ut aeterna gehennae suppli∣cia non cogitantes, Antichristi jam propinquantis adventum conen∣tur imitari. Et quanquam sciam, frater carissime, pro mutua dile∣ctione quam k 1.224 debemus, & exhibemus invicem nobis, florentissimo illic Clero l 1.225 tecum praesidenti, & sanctissimae atque amplissimae plebi legere te semper literas nostras; tamen nunc & admoneo & peto, ut quod alias sponte atque honorifice facis, etiam petente me facias, ut hac Epistola mea lecta, si quod illic contagium venenati sermonis & pestiferae seminationis irrepserat, id omne de fratrum auribus & pectoribus exuatur, & bonorum integra m 1.226 ac sincera dilectio ab om∣nibus haereticae detractionis sordibus repurgetur. Declinent autem

Page 140

de cetero fortiter, & evitent dilectissimi fratres nostri verba & col∣loquia eorum, quorum sermo ut cancer serpit: sicut Apostolus di∣cit, * 1.227 Corrumpunt ingenia bona confabulationes pessimae. Etiterum: * 1.228 Haereticum hominem post unam correptionem evita, sciens quia per∣versus * 1.229 est a 1.230 hujusmodi, & peccat, & est b 1.231 à semetipso damnatus. Et per Solomonem loquitur Spiritus Sanctus: Perversus, inquit ¶ 1.232, c 1.233 in * 1.234 ore suo portat perditionem, & in labiis suis ignem condit. Item denuo monet dicens: Sepi aures tuas spinis ¶ 1.235, & noli audire lin∣guam * 1.236 nequam. Et iterum: Malus obaudit linguae iniquorum, ju∣stus * 1.237 autem non intendit labiis mendacibus. Quod, quanquam lci∣am illic fraternitatem nostram, vestra scilicet d 1.238 providentia moni∣tam, sed & sua vigilantia satis cautam, nec capi haereticorum venenis posse, nec decipi; tantumque apud illos praevalere magisteria & prae∣cepta divina, quantus illis in Deum timor est; tamen ex abundanti, vel sollicitudo nostra, vel caritas scribere ad vos ista persuasit, ut nulla cum talibus commercia copulentur, nulla cum malis convivia vel colloquia misceantur, simusque ab eis tam separati, quam e 1.239 sunt illi de Ecclesia profugi, quia scriptum est; Si autem & Ecclesiam * 1.240 contemserit, sit tibi tanquam ethnicus & publicanus: & beatus f 1.241 Apostolus non monet tantum, sed & jubet à talibus ut recedatur. Praecipimus, inquit, vobis in nomine Domini Jesu Christi, ut receda∣tis * 1.242 ab omnibus fratribus ambulantibus inordinate, & non secundum traditionem quam acceperunt à nobis. Nulla societas fidei & per∣fidiae potest esse: qui cum Christo g 1.243 non est, qui adversarius Christi est, qui unitati & paci ejus inimicus est, nobiscum non potest cohae∣rere. Si cum precibus & satisfactionibus veniunt, audiantur: Si maledicta & minas ingerunt, respuantur. Opto te, frater carissime, semper bene valere.

Notes

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.