Sancti Cæcilii Cypriani Opera recognita & illustrata per Joannem Oxoniensem episcopum ; accedunt Annales Cyprianici, sive, Tredecim annorum ; quibus S. Cyprianus inter Christianos versatus est, brevis historia chronologice delineata per Joannem Cestriensem.

INDEX S. SCRIPTURARUM TOTO OPERE CITATARUM à Jac. Pamelio adornatus; relatione habita ad praesentem hanc Editionem.

Quum in Veterum operibus soleant plerique non aliud quam Scripturarum toto opere explica∣tarum Indicem texere, idque etiam verbis immutatis, ita ut quae plerumque citantur jux∣ta editionem 70. Interpretum, ipsi describant juxta vulgatam D. Hieronymi editionem (quam recte viderint alii) consilio eruditissimorum quorundam Theologorum, & verbo tenus ipsum Cyprianum secutus sum, & quidquid apud illum citatur, in hunc indicem contexui. Primus numerus indicat locum Scripturae: Alter vero paginam hujus libri in quo citatur. Litera E. Epistolas, T. Tractatus, ¶ Annotationes designat.

EX GENESI.

• SPIRITUS Domini ferebatur super aquam, c. 1. v. 2. T. 231.
• Et vidit Deus lucem, quia bona est; & divisit inter lucem & tenebras. ib. v. 4. T. 238
• Faciamus hominem ad imaginem & similitudinem no∣stram, ib. v. 26. T. 99.
• Adam primus à Deo factus, ib. v. 27. T. 23.
• Crescite & generate, ib. v. 28. T. 102
• Plasmavit Deus hominem, & insufflavit in faciem ejus flatum vitae, ib. E. 213.
• Complevitque Deus die septimo opus suum. c. 2. v. 2. T. 27
• Plantaverat autem Dominus Deus 〈◊〉〈◊〉 ib. v. 8. T. 173.
• Tunc dixit Deus ad serpentem; Quia tu hoc fecisti, maledictus tu ab omni genere bestiarum terrae. Pectore tuo & ventre repes, & erit tibi terra cibus in omnibus diebus vitae tuae. Et ponam inimicitiam inter te & mu∣lierem, & inter semen ejus: ipse tuum observabit caput, & tu observabis calcaneum ejus, c. 3. v. 14. T. 37, 126 ¶
• Multiplicans multiplicabo tristitias tuas, & gemitus tuos: & in tristitia paries filios, & erit conversio tua ad vi∣rum tuum, & ipse tui dominabitur, ib. v. 16. T. 74, 102
• Tunc dixit Dominus ad Adam: Quia exaudisti vo∣cem uxoris tuae, & manducasti ex illa arbore, de qua sola praeceperam tibi ne manducares; maledicta terra erit in omnibus operibus tuis. In tristitia & gemitu edes ex ea omnibus diebus vitae tuae. Spinas & tribulos ejiciet tibi, & pabulum agri edes. In sudore vultus tui edes panem tuum, donec revertaris in terram, de qua & sum∣tus es; quia terra es & in terram ibis, ib. v. 17. T. 80, ¶ 214.
• Abel justus, c. 4. v. 2. T. 23.
• Ad Cain munera non respexit Deus, ib. v. 5. T. 113, 149
• Et interfecit fratrem suum Abel, ib. v. 8. E. 12, 119, 123, 127. T. 222.
• Et complacuit Enoch Deo, & non est inventus post∣modum, quia Deus illum transtulit, c. 5. v. 24. T. 23, 80, 164
• Noe electus, c. 6. v. 8. T. 23.
• Noe obtulit Deo, & delectatus est Deus in odorem suavitatis, c. 8. v. 20. E. 233.
• Bibensque vinum inebriatus est, c. 9. v. 21. T. 149, 153
• Et dixit Dominus Deus ad Abraham: Exi de terra tua, & de cognatione tua, & de domo patris tui, & vade in illam terram quam tibi ostendero: & faciam te in gen∣tem magnam, & benedicam te, & magnificabo nomen tuum, & eris benedictus; & benedicam qui te benedixe∣rit; & maledicam qui te maledixerit, & benedicentur in te omnes tribus terrae, c. 12. v 1. T. 27
• Melchisedech rex Salem protulit panem & vinum, fu∣it autem sacerdos Dei summi, & benedixit Abraham, c. 14. v. 18. E. 149. T. 23.
• Credidit Abraham Deo, & deputatum est ei ad justiti∣am, c. 15. v. 6. E. 149. T. 22, 77
• Abrahae de ancilla natus est prior filius, c. 16. v. 15. T. 26.
• Circumcidetur ex vobis octavo die, c. 17. v. 10. T. 23
• Et pluit Dominus super Sodomam & Gomorrham sul∣phur & ignem de coelo à Domino, c. 19. v. 24. T. 75
• Uxor Loth retro respexit, ib. v. 26. E. 26.
• Et tentavit Deus Abraham, & dixit ad illum: Accipe filium tuum unicum quem diligis Isaac, & vade in ter∣ram altam imponens illum ibi in hostiam, in unum ex montibus de quo tibi dixero, c. 22. v. 1. T. 68, 160, 214.
• Et vocavit Abraham Angelus Domini de coelo, & dix∣it illi: Abraham, Abraham. Ille autem dixit: Ecce ego. Et dixit: Noli imponere manum tuam super puerum, neque feceris illi quicquam. Nunc enim cognovi, &c. ib. v. 11. T. 33, 71.
• Non accipias uxorem filio meo de semine Chanaan, c. 24. v. 3. T. 83.
• Et dixit Dominus Rebeccae: Duae gentes in utero tuo sunt, & duo populi de ventre tuo dividentur, & populus populum superabit, & major serviet minori, c. 25. v. 23. T. 26.
• Esau primatus perdidit, ib. E. 109. T. 218.
• Et benedixit Isaac Jacob: Ecce odor filii mei sicut odor agri pleni, quem benedixit Dominus. Et det tibi Deus de rore coeli, & à fertilltate terrae multitudinem frumenti, & vini, & olei; & servient tibi gentes, & ado∣rabunt te principes, & eris Dominus fratris tui, & ado∣rabunt te filii patris tui; & qui te maledixerit, erit ma∣ledictus, & qui te benedixerit, benedictus, c. 27. v. 27. T. 27.
• Jacob fugientem persecutus est Esau. ib. v. 41. E. 119.
• Lapidem posuit Jacob ad caput suum, c. 28. v. 11. T. 42.
• Jacob uxores duas habuit, c. 29. v. 23. T. 26.
• Rachel peperit Joseph, c. 30. v. 22. T. 26.
• Et dixit mihi Angelus Domini in somnis: Ego sum Deus, quem vidisti in loco Dei, ubi unxisti mihi titulum lapideum, & vovisti mihi votum, c. 31. v. 13. T. 34.

• Dixit autem Deus ad Jacob: Exsurge & ascende in lo∣cum Bethel, & habita illic, & fac illic altare illi Deo, qui tibi apparuit cum fugeres à facie Esau fratris tui, c. 35. v. 1. T. 34. ¶ ib.
• Ecce somniator venit. Nunc ergo venite, occidamus eum, c. 37. v. 12. E. 169.
• Ut vendiderunt Joseph fratres ejus, ib. v. 28. E. 127. T. 214.
• Thamar cooperuit se pallio, & adornavit; & cum a∣spexisset eam Judas, visum est ei meretricem esse, c. 38. v. 14. T. 76.
• Ut vidit autem Joseph, quoniam superposuit pater suus manum dexteram super caput Ephraim, grave illi visum est; & apprehendit Joseph manum patris sui, au∣ferre eam à capite Ephraim ad caput Manasse. Dixit au∣tem Joseph ad patrem suum: Non sic pater. Hic est pri∣mogenitus meus, superpone dexteram tuam super caput ejus. Ille autem noluit, & dixit: Scio fili, scio; & hic erit in populum, & hic exaltabitur, sed frater ejus junior major illo erit, & semen ejus erit in multitudinem gen∣tium, c. 48. v. 17. T. 27.
• Juda, te laudabunt fratres tui, manus super dor∣sum inimicorum tuorum. Adorabunt filii patris tui, catulus leonis Juda, de frutice fili mi ascendisti, recubans obdormivisti sicut leo, & velut catulus leonis. Quis ex∣citabit illum? Non deficiet princeps de Juda, & dux de femoribus ejus, quoadusque veniant deposita illi; & ipse est spes gentium. Deligans ad vitem pullum suum, & ad Helicem pullum asinae suae: lavabit in vino stolam suam, & in sanguine uvae amictum suum. Formosi oculi ejus à vino, & candidi dentes ejus magis quam lac, c. 49. v. 8. E. 150. T. 27.

EX EXODO.

• QUantoque eos deprimebant, tanto plures fiebant & invalescebant magis, c. 1. v. 12. T. 176.
• Et apparuit ei Angelus Domini in flamma ignis de ru∣bo, & vidit quoniam rubus arderet igni, rubus autem non cremabatur. Et dixit Moyses: Transiens videbo hoc grande visum, cur itaque non crematur rubus. Ut vidit autem quoniam accedit videre, vocavit eum Dominus Deus de 〈◊〉〈◊〉 dicens: Moyses, Moyses. Qui dixit: Quid est? Et dixit: Ne accesseris huc nisi solveris calceamen∣tum de pedibus tuis; locus enim in quo stas, terra san∣cta est. Et dixit ei: Ego sum Deus patris tui, Deus A∣braham, & Deus Isaac, & Deus Jacob, c. 3. v. 2. T. 44, 89.
• Quis dedit os homini? & quis fecit mogilalum? & quis surdum? & quis videntem & caecum? Nonne ego Domi∣nus Deus tuus? Et nunc perge, & 〈◊〉〈◊〉 aperiam os tuum, & instruam te quid loquaris, c. 4. v. 11. T. 176.
• Accipiant sibi singuli ovem per domos tribuum, ovem sine vitio, perfectum, masculum. anniculum erit vobis. Ab agnis & ab hoedis accipietis, & occident illum omne vulgus synagogae filiorum Israel ad vesperam; & acci∣pient de sanguine ejus, & ponent super duos postes, & su∣per limen in domibus, in quibus eum edent in ipsis, & edent carnes ipsa nocte assatas igni, & azyma cum picri∣dibus edent. Non edetis ab eis crudam neque coctam in aqua, nisi astatam igni; caput cum pedibus & interaneis nihil derelinquetis ex his in mane, & os non confringetis ex eo. Quae autem relicta fuerint de eo usque in mane, igni crementur. Sic autem comedetis eum: Lumbi vestri praecincti, & caligae vestrae in pedibus vestris, & bacula vestra in manibus vestris, & edetis eum festinanter, Pas∣cha est enim Domini, c. 12. v. 11. T. 41, 46, 65.
• Et erit sanguis in signo vobis super domos, in quibus ibi critis; & videbo sanguinem, & protegam vos, & non erit in vobis plaga diminutionis, cum percutiam ter∣ram AEgypti, ib. v 13. T. 46, 196.
• In domo una comedetur, non ejicietis de domo car∣nem soras. ib. v. 46. E. 182. T. 86. 110.
• Deus autem praeibat eos, die quidem per columnam nubis ostendere illis iter, noctu autem in columna ignis, c. 13. v. 21. T. 34.
• Quid hoc nobis fecisti in ejiciendo nos de AEgypto? Melius est nobis servire AEgyptiis, quam mori in 〈◊〉〈◊〉 hac. Et dixit Moyses ad populum: Fidite, & state, & cernite salutem quae à Domino est, quam vobis faciet ho∣die. Dominus ipse pugnabit pro vobis, & vos tacebitis, c. 14. v. 11. T. 174. ¶ ib.
• Pharao submersus in mari rubro, ib. E. 187.
• Promovit autem Angelus Dei, qui praecedebat exerci∣tum filiorum Israel, ib. v. 19. T. 34.
• Colligat unusquisque gomor per singula capita, c. 16. v. 4. E. 187.
• Dixitque Moyses ad Jesum: Elige tibi viros, & exi. & constitue cum Amalech in crastinum. Ecce ego stabo in cacumine collis, & virga Dei in manu mea. Et factum est cum levabat manus Moyses, praevalebat Israel: ubi au∣tem submiserat manus Moyses, invalescebat Amalech: sed manus Moysi erant graves, & accepto lapide suppo∣suerunt sub eo, & sedebat super eum: & Aaron & 〈◊〉〈◊〉 sustentabant manus ejus hinc & inde, & factae sunt manus Moysi stabiles usque in occasum solis, & fugavit Jesus Amalech, & omnem populum ejus. Et dixit Dominus ad Moysen: Scribe hoc, ut sit memoria in libro, & da in au∣res Jesu; quoniam deletione deleam memoriam Amalech de sub coelo, c. 17. v. 9. T. 42, 46, 175. ¶ ib.
• Et dixit Dominus ad Moysen: Descende & testisicare populo, & sanctifica illos hodie & cras, & lavent vestem suam, & sint parati in perendinum diem, die enim tertio descendet Dominus in montem Sina, c. 19. v. 10. T. 47. ¶ ib.
• Et mons Sina fumabat totus, quoniam descendebat Dominus in eum in igne, ib. v. 18. T. 89.
• Cum praecepisset Dominus Moysi, ut sanctificaret po∣pulum in diem tertium, sanctificavit ille, & adjecit: E∣stote parati: tribus diebus non accedetis ad mulieres, c. 19. v. 15. T. 75.
• Et sacerdotes qui accedunt ad Dominum Deum sancti∣ficentur, ne forte derelinquat illos Deus, ib. v. 22. E. 162, 170. 197. ¶ ib.
• Non erunt tibi dii alii absque me, c. 20. v. 3. T. 171, 187.
• Non facies tibi idolum, nec cujusquam similitudinem, ib. v. 4. T. 82, 171.
• Non accipies nomen Domini Dei tui in vanum, ib. v. 7. T. 67.
• Honora patrem & matrem, ib. v. 12. E. 207.
• Non facietis vobis Deos argenteos neque aureos, ib. v. 23. T. 82.
• Sacrificans diis eradicabitur nisi Domino soli, c. 22. v. 20. T. 124, 162, 172, 191. E. 134, 162.
• Omnem viduam & orphanum non vexabitis. Si au∣tem vexaveritis eos, & vociferantes exclama verint ad me; exaudiam exclamationes eorum, & irascar animo in vo bis, & perimam vos gladio, & erunt conjuges vestrae 〈◊〉〈◊〉 & filii vestri orphani, ib. v. 22. T. 90.
• Principem populi tui non maledices, ib. v. 28. T. 67.
• Innocentem & justum non occides, c. 23. v. 7. T. 〈◊〉〈◊〉
• Ecce ego praemitto Angelum meum ante faciem tuam ad custodiendum te in itinere, ut te inducat in 〈◊〉〈◊〉 quam tibi praeparavi. Observa eum & obaudi eum, & 〈◊〉〈◊〉 fueris inobaudiens ei, & non deerit tibi, nomen enim me∣um in illo est, ib. v. 20. T. 34. ¶ ib.
• Septiformis lucerna in tabernaculo martyrii, c. 25. v. 31. T. 27.
• Et cum accedunt ministrare ad altare sancti, non addu∣cunt in se delictum, ne moriantur, c. 28. 43. E. 162. ¶ ib.
• Populus ad Aaron: exsurge & fac nobis Deos qui nos praecedant, quia Moyses vir hic qui nos ejecit de AEgyp∣to, quid ei acciderit, non scimus, c. 32. v. 1. T. 20. ¶ ib.
• Et fecit ex eis caput bubulum, ib. v. 4. T. 218. ¶ ib.
• Et consedit populus manducare & bibere, & surrexe∣runt ludere, ib. v. 6. T. 82.
• Precor Domine, deliquit populus hic delictum gran∣de: fecerunt sibi deos aureos & argenteos, & nunc si di∣mittis eis delictum, dimitte; sin autem, dele me de libro quem scripsisti. Et dixit Dominus ad Moysen: Si quis deliquit ante me, delebo eum de libro meo, ib. v. 31. T. 20, 130, 172. E. 214.

EX LEVITICO.

• OMne mundum manducabit carnem. Anima autem quaecunque manducaverit ex carne sacrificii saluta∣ris, quod est Domini & immunditia ipsius super ipsum est, peribit anima illa de populo suo, c. 7. v. 20. T. 87, 128.
• Nadab & Abihu filii Aaron offerebant ignem alienum, c. 10. v. 1. E. 201. T. 116.
• Sancti estote, quoniam ego sanctus sum, c. 19. v. 2. E. 191. T. 143.
• Non dormiet merces mercenarii tui apud te usque in mane, ib. v. 13. T. 86.
• Diliges amicum tuum sicut teipsum, ego Dominus, ib. v. 18. E. 30.
• Non facietis cirrum ex corona capitis vestri, non cor∣rumpetis effigiem barbae vestrae, ib. v. 27. T. 86, 135.
• A facie senioris exurges, & honorabis personam pres∣byteri, ib. v. 32. T. 86.
• Homo in quo fuerit vitium & macula, non accedet offerre dona Deo, c. 21. v. 21. T. 283. E. 162, 170, 197.
• Et locutus est Dominus ad Moysen, dicens: Produc eum qui maledixerit, foras extra castra, & imponent om∣nes qui audierunt manus suas super caput ejus, & lapi∣dabit eum omnis Synagoga filiorum Israel, c. 24. v. 13. T. 67.

EX NUMERIS.

• ET locutus est Dominusad Moysen; dicens: Accipe Levitas de medio filiorum Israel & purifica bis eos. Et ita facies eis purificationem eorum, circumsparges eos aqua purificationis, c. 8. v. 7. E. 186.
• Aqua aspersionis purificatio est, ib. v. 19. E. ib.
• Et fuit Moyses homo nimis lenis, c. 12. 3. E. 107. ¶ 1.
• Desinat murmuratio eorum à me, & non morientur, c. 17. v. 10. T. 68, 160.
• Chore, Dathan & Abiron surrexerunt contra Moysen, c. 16. v. 1. T. 116. E. 5, 183, 201.
• Separamini à tabernaculis hominum istorum durissi∣morum, & noli tangere ab omnibus quae sunt eis, ne si∣mul pereatis in peccato eorum, ib. v. 26. E. 171, 184. ¶ ib.
• Memoriale filiis Israel, ut non accedat quisquam alie∣nigena, qui non ex semine Aaron, imponere incensum ante Dominum, & non sit, ib. v. 40. E. 184.
• Tribui autem Levi non dedit possessionem, c. v. 20. E. 2.
• Et homo qui fuerit immundus usque ad vesperam hic purificabitur die tertio & die septimo, & mundus erit. Si autem non fuerit purificatus die tertio & die septimo, non erit mundus, & exterminabitur anima illa de Israel, quoniam aqua aspersionis non est super eum, c. 19. v. 7. E. 186.
• Et omnia quae tetigerit immundus, immunda erunt, ib. v. 22. E. 190.
• Apprehende Aaron fratrem tuum, & Eleazarum fili∣um ejus, & impones eos in montem coram omni Synago∣ga, & exue Aaron stolam ejus, & indue Eleazarum fi∣lium ejus, & Aaron appositus moriatur illic, c. 20. v. 25. E. 172.
• Asina Balaam, c. 22. v. 30. T. 177.
• Non quasi homo Deus suspenditur, neque quasi filius hominis minas patitur, c. 23. v. 19. T. 45. ¶ ib.
• Ecce populus quasi populus Leoninus exsurget, ib. v. 24. T. 28.
• Procedet homo de semine ejus & dominabitur multa∣rum gentium, & exaltabitur Gog regnum ipsius, & auge∣bitur regnum ejus, & Deus eduxit eum ab AEgypto, quasi claritas unicornis ei, & edet gentes inimicorum suorum, & crassitudines illorum emedullabit, & ballistis suis 〈◊〉〈◊〉 inimicum: recumbens requievit quasi leo, & quasi catulus leonis. Quis suscitabit eum? Qui benedicunt te benedicti sunt, qui maledicunt te maledicti sunt, c. 24. v. 17. T. 37. ¶
• Orietur stella ex Jacob, & exsurget homo ex Israel, ib. v. 17. T. 37.
• Zelus Phinees, c. 25. T. 202.

EX DEUTERONOMIO.

• DOminus Deus tuus, Deus zelans est, c. 4. v. 24. E. 202.
• Diliges Dominum Deum tuum de toto corde tuo, & de tota anima tua, & de tota virtute tua, c. 6. v. 5. T. 71.
• Dominum Deum tuum adorabis, & illi soli servies, ib. v. 13. T. 65, 171, 187.
• Dominus Deus tuus vexabit te, & famem injiciet tibi, & cognoscetur in corde tuo, si bene custodieris praecepta ejus, sive non, c. 8. v. 2. T. 160.
• Tentat vos Dominus Deus vester, ut sciat si diligitis Dominum Deum vestrum ex toto corde vestro, & ex tota anima vestra, c. 13. T. 68, 160, 175.
• Et propheta ille, aut somnium somnians; ille qui lo∣cutus est, ut errare te faceret à Domino Deo tuo, intersi∣cietur, ib. v. 5. E. 84.
• Quod si rogaverit te frater tuus, aut filius tuus, aut filia tua, aut uxor tua quae est in sinu tuo, aut amicus tu∣us, qui aequalis est animae tuae, latenter dicens: Eamus & serviamus diis aliis, diis gentium; non consenties ei, & non exaudies eum, & non parcet oculus tuus super eum & non celabis eum, annuncians annunciabis de illo. Ma∣nus tua erit super eum inprimis, interficere eum, & manus omnis populi postremo; & lapidabunt eum & morietur: quoniam quaesivit avertere te à Domino Deo tuo, ib. v. 6. T. 172. ¶ ib.
• Aut si audieris in una ex civitatibus, quas Dominus Deus tuus dabit tibi inhabitare te illic, dicentes: Eamus & serviamus diis aliis, quos non nosti; quaeres solicite, & si in veneris certum esse quod dicitur: interficiens ne∣cabis omnes qui sunt in civitate caede gladii, & incen∣des civitatem igni, & erit sine habitaculo in aeternum. Non reaedificabitur etiam nunc, ut avertatur Dominus ab indignatione irae suae, & dabit tibi misericordiam, & miserebitur tui, & multiplicabit te, si exaudieris vo∣cem Domini Dei tui, & observaveris praecepta ejus, ib. v. 12. T. 173.
• Et homo quicunque fecerit in superbia, ut non exau∣diat sacerdotem aut judicem quicunque fuerit in diebus illis, morietur homo ille, c. 17. v. 12. E. 5, 9, 85, 128, 166.
• Et omnis populus cum audierit, timebit, & non agent impie etiam nunc, ib. E. 5.
• Non ominemini, neque auguremini, c. 〈◊〉〈◊〉 v. 10. T. 86.
• Et dixit Dominus ad me: Prophetam excitabo eis 〈◊〉〈◊〉 fratribus eorum sicut te; & dabo verbum meum in ore ejus, & loquetur ad eos ea quae praecepero ei. Et quis∣quis non audierit, quaecunque locutus fuerit Propheta ille in nomine meo, ego vindicabo, ib. v. 18. T. 26.
• Non induetur vir vestem muliebrem, c. 22. v. 5. E. 4.
• Non foenerabis fratri tuo usura pecuniae & usura 〈◊〉〈◊〉 borum, c. 23. v. 19. T. 78.
• Si autem voveris votum Domino Deo tuo, non 〈◊〉〈◊〉 feceris reddere illud, quia inquirens quaeret illud Domi∣nus Deus tuus à te, & erit in peccatum. Ea quae egredien∣tur per labia tua, observabis, & facies donum quod lo∣cutus es ore tuo, ib v. 21. T. 73.
• Et scribes super lapidem omnem legem hanc, manise∣ste nimis, c. 27. v. 8. T. 42.
• Eritis gentes in caput, incredulus autem populus in caudam. c. 28. v. 24. T. 28.
• Et erit pendens vita tua ante oculos tuos, & timebis die & nocte, & non credes vitae tuae, ib. v. 66. T. 45. ¶ ib.
• In novissimis diebus circumcidet Deus cor tuum, & cor seminis tui ad Dominum Deum amandum, c. 30. v. 6. T. 23.

• Ecce dedi ante faciem tuam vitam & mortem, bonum & malum: elige vitam tibi, ut vivas, ib. v. 19. T. 79.
• Sacrificaverunt daemoniis, & non Deo, c. 32. v. 17. T. 20, 172.
• Mihi vindictam & ego retribuam, ib. v. 35. T. 89, 192.
• Videte, quia ego sum Deus, & non est Deus praeter me. Ego interimam & vivere faciam, percutiam & ego sanabo, & non est qui eripiat de manibus meis, ib. v. 39. T. 171.
• Qui dicunt patri aut matri: Non novite, & filios su∣os non agnoverunt, hi custodierunt praecepta tua, & te∣stamentum tuum servaverunt, c. 33. v. 9. T. 142, 173, 204.

EX JESU NAVE.

• NOn recedet liber legis hujus ab ore tuo, sed medita∣beris in eo die ac nocte, ut observes facere omnia quae scripta sunt in eo, c. 1. v. 8. E. 211.
• Patrem tuum, & matrem tuam, & fratres tuos, & totam domum patris tui colliges ad teipsam in domum tuam: & omnis qui exierit ostium domus tuae foras, reus sibi erit, c. 2. v. 18. T. 110. E. 182.
• Et dixit Dominus ad Jesum: Fac tibi cultellos petri∣nos nimis acutos, & assidens circumcide secundo filios Israel, c. 5. v. 2. T. 23.
• Et factum est cum esset Jesus in Jerico, circumspexit oculis, & vidit hominem stantem ante faciem suam, & frameam habentem (vel tenentem) in manu ejus, & dix∣it: Nosteres, an adversariorum? ille autem dixit: E∣go sum dux virtutis Domini, nunc adveni. Et Jesus ce∣cidit in faciem ad terram, & ait illi: Domine, quid im∣peras samulo tuo? Et ait dux virtutis Domini: Solve calceamentum de pedibus tuis, locus enim in quo stas, terra sancta est, ib. v. 13. T. 44. ¶ ib.
• Et accepit lapidem magnum, & statuit eum illic con∣tra Dominum. Et ait Jesus ad populum: Ecce lapis iste erit in testimonium, quia iste audivit omnia quae dicta sunt à Domino quanta locutus est ad vos hodie, & erit ipse vobis in testimonium in novissimo dierum, quando recesteritis à Deo vestro, c. 24. v. 26. T. 42. ¶ ib.

EX JUDICUM LIB.

• ET fecerunt filii Israel malignum coram Domino Deo patrum suorum, qui ejecit eos de terra AEgypti, & se∣cutisunt Deos gentium, quae circa illos sunt, & offende∣runt Dominum, & reliquerunt Deum, & servierunt Baal. Et adjecerunt filii Israel iterum facere malignum coram Domino, & servierunt Baal & diis alienigenarum, & re∣liquerunt Dominum, & non servierunt illi, c. 2. v. 11. T. 20.

EX REGNORUM LIB. 1.

• LOquebatur in corde suo, & labia ejus movebantur, & vox ejus non audiebatur, & exaudivit eam Deus, c. 1. v. 13. T. 140.
• Nolite gloriari neque loquamini elata, & non proce∣dat magniloquentia de ore vestro, quia Deus scientiarum Dominus, c. 2. v. 3. T. 62.
• Invalidus factus estarcus potentium, & infirmi accin∣cti sunt virtute, ib. v. 4. T. 62.
• Sterilis peperit septem, &c. ib. v. 5. T. 27.
• Si delinquendo peccet vir adversus virum, orabunt pro eo Dominum: si autem in Deum peccet homo, quis orabit pro eo? ib. v. 25. T. 73, 172, 226.
• Eos qui clarificant me, clarificabo: & qui spernit me, spernetur, ib. v. 〈◊〉〈◊〉 T. 143.
• Et suscitabo mihi sacerdotem fidum, qui omnia quae sunt in corde meo faciet, & aedificabo ei domum fidelem, & transibit in conspectu Christorum meorum omnibus diebus, & erit qui remanserit in domo tua, veniet adora∣re in obolo pecuniae & in pane uno, ib. v. 35. T. 26.
• Posuerunt arcam super lapidem magnum, c. 6. v. 15 T. 42.
• Lapidem statuit Samuel, & appellavit eum Abenezer id est, lapis auxiliator, c. 7. v. 12. T. 43.
• Non tespreverunt, sed me, c. 8. v. 7. E. 5, 128, 166. ¶ 〈◊〉〈◊〉
• Homo videt in facie, Deus autem in corde, c. 16. v. 7. T. 80, 134. E. 108.
• Lapis, quo frontem Goliae percussit David, c. 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 49. T. 42.
• Et respondit sacerdos ad David, & dixit: Non sum panes profani in manu mea, nisi panis sanctus unus: 〈◊〉〈◊〉 observati sunt pueri à muliere, manducabunt, c. 21. v. 〈◊〉〈◊〉 T. 75. ¶ ib.

EX REGNORUM II.

• ET fuit verbum Domini ad Nathan, dicens: Vade & dic servo meo David: Haec dicit Dominus: Non tu aedificabis mihi domum ad inhabitandum, sed erit cum impleti fuerint dies tui, & dormieris cum patribus tuis, suscitabo semen tuum post te, qui erit de utero tuo, & parabo regnum ejus; hic aedificabit mihi domum in no∣mine meo, & erigam thronum ejus in secula, & ego ero ei in patrem, & ipse erit mihi in filium, & fidem conse∣quetur domus ejus, & regnum ejus usque in secula in conspectu meo, c. 7. v. 11. T. 24. ¶ ib.

EX REGNORUM III.

• ET averterunt uxores alienigenae cor ejus post Deos suos, c. 11. v. 4. T. 83.
• Et excitavit Dominus Satanam ipsi Solomoni, ib. v. 14. T. 86, 117, 150.
• Achias Propheta Jeroboam Regi obvius factus in campo, in duodecim scissuras vestimentum suum disci∣dit, dicens: Sume tibi decem scissuras, quia haec dicit Dominus: Ecce scindo regnum de manu Solomonis, & dabo tibi decem sceptra, & duo sceptra erunt ei propter servum meum David, & propter Hierusalem civitatem, quam elegi, ut ponam nomen meum illic, ib. v. 14. T. 110. ¶ ib.
• A tribu Juda & Benjamin scissae sunt decem tribus. ib. E. 182.
• Homo Dei ad Hieroboam missus, c. 13. v. 9. E. 183.
• Helias pastus à corvis, c. 17. v 6. T. 148, 201.
• Haec dicit Dominus: Fidelia farris non deficiet, & capsaces olei non diminuetur usque in diem, quo dabit Dominus imbrem super terram, ib. v. 14. T. 204. ¶ ib.
• AEmulando aemulatus sum Domino Deo omnipotenti, quia dereliquerunt te filii Israel, altaria tua demolie runt, & Prophetas tuos intersecerunt gladio, & remansi ego solitarius, & quaerunt animam meam auferre 〈◊〉〈◊〉 c. 19. v. 10. T. 20. E. 174.

EX REGNORUM IV.

• INfans resuscitatus ab Helisaeo, c. 4. v. 34. E. 160. Et indignatus est Dominus in omne semen Israel, & dimovit eos, & dedit eos in direptionem donec abjice∣ret eos à facie sua, quia dissipatus est Israel à domo Da∣vid, & constituerunt sibi Regem Hieroboam filium Na∣bat. c. 17. v. 19. E. 183.
• Non morientur patres pro filiis: & filii non morien∣tur pro patribus, unusquisque in peccato suo morietur, c. 24. v. 6. E. 113.
• Venit Nabuchodonosor Rex Babyloniae in Hierusa∣lem, & expugnabat eam, & dedit eam Deus in manum ejus, ib. v. 11. T. 150.

EX PARALIPOMENON II.

• DOminus v biscum est dum estis cum ipso, si dereli∣queritis eum, derelinquet vos, c. 15. v. 2. T. 〈◊〉〈◊〉 174.
• Et dixit eis Zacharias: Haec dicit Dominus Deus, de∣reliquistis vias Domini, & ipse derelinquet vos, c. 24. v. 21. E. 138.

• Ozias lepra percussus, c. 26. v. 18. T. 116.

EX ESDRAE I.

• SAtis non fit Deo cum vastarentur Judaei, nisi alieni∣genas uxores cum filiis quoque quos ex illis procre∣averant, reliquissent, c. 10. T. 83.

EX ESDRAE II.

• DEsciverun 〈◊〉〈◊〉 te, & abjecerunt legem tuam post dor∣sum suum, & Prophetas tuos interfecerunt, qui ob∣testabantur eos, ut reverterentur ad te, c. 9. v. 29. T. 21.

EX ESDRAE III.

• VEritas manet, & invalescit in aeternum, & vivit & ob∣tinet in secula seculorum, c. 4. v. 38. E. 215.

EX TOBIA.

• ET dixi Tobiae filio meo: Vade & adduc quemcun∣que pauperem inveneris ex fratribus nostris, qui ta∣men in mente habeat Deum ex toto corde suo; cum ad∣duc, & manducabit pariter mecum prandium hoc. Ecce sustineo te fili, donec venias, c. 2. v. 2. T. 57. ¶ ib.
• Ubi sunt justitiae tuae, ecce quae pateris, ib. v. 15. T. 59, 64, 160.
• Omnibus diebus vitae tuae, fili, Deum in mente habe, & noli praeterire praecepta ejus. Justitiam fac omnibus diebus vitae tuae, & noli ambulare viam iniquitatis; quo∣niam agente te ex veritate, erit respectus operum tuorum. Ex substantia tua fac eleemosynam, & noli avertere fa∣ciem tuam ab ullo paupere: ita fiet ut nec à te averta∣tur facies Dei. Quomodo habueris fili, sic fac. Si tibi fuerit copiosa substantia, plus ex illa fac eleemo∣synam: si exiguum habueris, ex hoc ipso exiguo com∣munica. Et ne timueris cum facis eleemosynam; praemi∣um bonum reponis tibi in 〈◊〉〈◊〉 necessitatis: quoniam eleemosyna à morte liberat, & non patitur ire in tene∣bras. Munus bonum esteleemosyna, omnibus qui faciunt eam coram summo Deo, c. 4. v. 6. T. 57, 83, 205, 206.
• Uxorem accipe ex semine parentum tuorum, & noli sumere alienam mulierem, quae non est ex tribu paren∣tum tuorum, ib. v. 12. T. 83.
• Opera Dei revelare & confiteri honorisicum est, c. 12. v. 8. T. 153, 160.
• Bona est oratio cum jejunio & eleemosyna, c. 12. v. 9. T. 153, 199.
• Quia eleemosyna à 〈◊〉〈◊〉 liberat, & ipsa purgat pec∣cata, ib. E. 110.
• Nam quando orabas tu & Sarra nurus tua, ego obtuli memoriam orationis vestrae in conspectu claritatis Dei. Et cum sepelires tu mortuos simpliciter, & quia non es cunctatus exsurgere & derelinquere prandium tuum, & abisti & condidisti mortuum, missus sum tentare te. Misit me Deus curare te & Sarram nurum tuam. Ego enim sum Raphael unus ex septem angelis justis, qui assistimus & conversamur ante claritatem Dei, ib. v. 15. T. 27, ¶ 160.
• Ego in terra captivitatis meae confiteor illi, & ostendo virtutem ejus in natione peccatrice, c. 13. v. 6. T. 148.

EX JOB.

• IOb homo verus & justus habuit septem filios, & silias tres. Et emundavit illos offerentes pro eis hostias Deo secundum numerum illorum, & pro peccatis eorum u∣num, c. 1. v. 5. T. 205.
• Animadvertisti puerum meum Job, non enim est fimi∣lis illi quisquam in terris homo sine querela; verus Dei cultor, abstinens se ab omni malo, ib. v. 8. T. 68, 159.
• Ecce omnia quaecunque habet, in manus tuas do, sed ipsum cave ne tangas, ib. v. 12. T. 150.
• Nudus exivi de utero matris meae, nudus etiam ibo sub terram: Dominus dedit, Dominus abstulit, sicut Domino placuit, ita factum est: sit nomen Domini bene∣dictum, ib. 21. T. 63, 159. ¶ ib.
• Dic verbum aliquod in Dominum, & morere. At ille intuitus eam, dixit: Tanquam una ex insipientibus mu∣lieribus locuta es. Si bona suscepimus de manu Domini, mala cur non tolerabimus, c. 2. v. 10. T. 68, 159.
• In his omnibus quae contigerunt ei, nihil peccavit Job labiis suis in conspectu Domini, ib. v. 22. T. 63, 159.
• Reprehendam sapientes in astutia ipsorum, c. 5. v. 13. T. 85, 210.
• Quis enim mundus à sordibus? Nec unus, etiamsi uni∣us diei sit vita ejus in terra, c. 14. v. 4. T. 80. ¶ ib.
• Conservavi egenum de manu potentis, & pupillo cui non erat adjutor, auxiliatus sum. Os viduae benedixit me, cum essem oculus caecorum, pes quoque claudorum ego essem, & invalidorum pater, c. 29. v. 12. T. 90.

EX PSALMIS.

• CAthedra pestilentiae, Ps. 1. v. 1. T. 111. in lege Domini voluntas ejus, & in lege ejus medi∣tabitur die ac nocte, ib. v. 2. T. 91.
• Propterea non resurgent impii in judicio, neque pec∣catores in consilio justorum, ib. v. 6. T. 74. ¶ ib.
• Ad quid tumultuatae sunt gentes, & populi meditati sunt inania? Astiterunt reges terrae, & principes collecti sunt in unum adversus Dominum, & adversus Christum ejus. Disrumpamus vincula corum, & projiciamus à no∣bis jugum eorum, Ps. 2. v. 1. T. 24, 91.
• Ego autem constitutus sum rex ab co super Sion mon∣tem sanctum ejus, adnuncians imperium ipsius, ib. v. 6. T. 49.
• Dominus dixit ad me: filius meus es tu, ego hodie ge∣nui te. Postula à me, & dabo tibi gentes haereditatem tu∣am & possessionem tuam terminos terrae, ib. v. 7. T. 37.
• Reges eos in virga ferrea, & tanquam vas fictile con∣fringes eos, ib. v. 9. E. 100, 112.
• Et nunc reges intelligite: emendamini qui judicatis terram, ib. v. 10. T. 90.
• Servite Domino in timore, & exultate ei in tremore, ib. v. 11. T. 72, 92.
• Continete disciplinam ne forte irascatur Dominus, & pereatis de via recta, cum exarserit cito ira ejus super vos, ib. v. 12. E. 17. T. 84. 92. ¶ ib.
• Ego dormivi, & somnum cepi, & resurrexi, quoniam Dominus auxiliatus est mihi, Ps. 3. v. 5. T. 47.
• Dicite in cordibus & in stratis vestris, & transpunge∣mini, Ps. 4. v. 5. T. 140.
• Sacrisicate sacrificium justitiae, & sperate in Domi∣num, ib. v. 6. T. 25.
• Rex meus & Deus meus, quoniam ad te orabo Domi∣ne, mane exaudies vocem meam: mane assistam tibi, & contemplabor te, Ps. 5. v. 2. T. 50, 154.
• Apud inferos autem quis consitebitur tibi? Ps. 6. v. 5. E. 108, 114. T. 90.
• 〈◊〉〈◊〉 tibi Dominus secundum cor tuum, Ps. 13. v. 4. E. 45.
• Qui pecuniam suam non dedit in foenore, & munera super innocentes non accepit: qui ista fecerit, non com∣movebitur in aeternum, Ps. 14. v. 6. T. 78.
• Non derelinques animam meam apud inferos, neque dabis sanctum tuum videre corruptionem, Ps. 15. v. 10. T. 47.
• Cum justo justificaberis, & cum viro innocente inno∣cens eris, & cum perverso perversus eris, Ps. 17. v. 28. T. 88.
• Constitues me in caput gentium. Populus quem non cognovi, servivit mihi, in auditu auris obedivit mihi, ib. v. 47. T. 28.
• In universam terram exivit sonus eorum, Ps. 18. v. 4. E. 218.
• Et ipse velut sponsus egrediens de thalamo suo, ex∣ultavit ultavit ut gigas viam currere, à summo coeli egressio ejus, & decursio ejus usque ad summum ejus, & non est qui lateat à calore ejus, ib. v. 5. T. 43.

• Timor Domini tastus perseverans in secula seculorum, ib. v. 10. T. 72.
• Delicta quis intelligit? Ab occultis meis munda me, Domine, ib. v. 13. T. 80.
• Isti in curribus, & isti in equis; nos autem in nomine Domini Dei nostri magnificabimus. Ipsi copulati sunt pedes, & ceciderunt; nos autem surreximus & erecti su∣mus, Ps. 19. v. 8. T. 176. ¶ ib.
• Ego autem sum vermis & non homo, maledictum ho∣minis & abjectio populi. Omnes qui me videbant, de∣spiciebant me, & locuti sunt in labiis, & moverunt ca∣put. Speravit in Domino, eripiat eum, salvum faciat eum, quoniam vult eum, Ps. 21. v. 6. T. 39.
• Aruit velut testa virtus mea, & lingua mea adglutina∣ta est faucibus meis, ib. v. 16. ib.
• Effoderunt manus meas, & pedes meos, dinumerave∣runt omnia ossa mea. Ipsi autem contemplati sunt, & vi∣derunt me, & diviserunt vestimenta mea sibi; & super vestem meam sortem miserunt. Tu autem Domine ne e∣longaveris auxilium tuum à me: in auxilium meum at∣tende. Libera à gladio animam meam, & de manu canis unicam meam. Salva me ex ore leonis, & à cornibus u∣nicornium humilitatem meam. Enarrabo nomen tuum fratribus meis, in medio Ecclesiae laudabo te, ib. v. 18. T. 45. ¶ Ib.
• Commemorabuntur & convertentur ad Dominum om∣nes termini terrae, & adorabunt in conspectu tuo omnes patriae gentium; quoniam Domini est regnum, & ipse do∣minabitur omnium gentium, ib. v. 29. T. 49.
• Calix tuus inebrians, quam peroptimus, Ps. 22. v. 7. E. 153. ¶ ib.
• Quis ascendet in montem Domini, aut quis stabit in loco sancto ejus? Innocens manibus & mundo corde, qui non accepit in vano animam suam, & non juravit subdole proximo sibi: iste accipiet benedictionem à Domino, & misericordiam à Deo salutari suo. Ista nati∣vitas eorum qui eum quaerunt, qui quaerunt faciem Dei Jacob. Ps. 23. v. 3. T. 43, 86.
• Auferte portas principes vestras, & extollimini portae aeternales, & introibit rex claritatis. Quis est iste rex claritatis? Dominus fortis & potens, Dominus fortis in praelio. Auferte portas principes vestras, & extollimini portae aeternales, & introibit rex claritatis. Quis est iste rex claritatis? Dominus virtutum ipse est rex claritatis, ib. v. 7. T. 49. ¶ ib.
• Vias tuas Domine ostende mihi, & semitas tuas; doce me, & deduc me ad veritatem tuam, & doce me, quoni∣am tu es Deus salvator meus, Ps. 24. v. 4. T. 37.
• Si directa fuerint in me castra, non timebit cor meum; & si exsurrexit super me bellum, in illud ego sperabo. Unam petii à Domino, hanc requiram ut inhabitem in domo Domini per omnes dies vitae meae, Ps. 26. v. 5. T. 176. E. 217.
• Redde eis retributionem eorum, quoniam non intel∣lexerunt in operibus Domini, Ps. 27. v. 7. T. 21.
• Domine, reduxisti ab inferno animam meam, Salvasti me à descendentibus in 〈◊〉〈◊〉 Ps.. 29. v. 3. T. 47.
• Nunquid exomologesin facit tibi pulvis? ib. v. 12. T. 90. ¶ ib.
• Sermone Deicoeli firmati sunt, & spiritu oris ejus om∣nis virtus corum, Ps. 3. v. 6. T. 32.
• Benedicam Dominum in omni tempore, semper laus ejus in ore meo, Ps. 33. v. 1. T. 68.
• Gustate & videte quoniam dulcis est Dominus; felix est vir qui sperat in eum. Timete Dominum Deum omnes sancti ejus, quoniam non est inopia eis qui eum metuunt. Divites eguerunt & esurierunt, qui autem inquirunt Do∣minum non indigebunt omni bono, ib. v. 8. T. 29, 72.
• Quis est homo qui vult vitam, & amat videre dies op∣timos, ib. v. 12 T. 67, 119.
• Contine linguam tuam à malo, & labia tua ne loquan∣tur invidiose. Declina à malo, & fac bonum, quaere pa∣cem & sequere eam, ib. v. 13. E. 87. T. 67, 119.
• Proximus est Dominus contritis corde, & humiles spi∣ritu salvabit, ib. v. 18. T. 63.
• Multae pressurae justorum, sed ex omnibus illis libera∣bit eos Dominus, ib. v. 19. E. 13. T. 63.
• Noli zelare bene ambulantem in via sua, Ps. 36. v. 8. T. 224.
• Observabit peccator justum, & stridebit ad eum den∣tibus suis. Deus autem irridebit eum, quoniam provi∣det quia veniet dies ejus, ib. v. 12. T. 224.
• Junior fui, etenim senui, & non vidi justum dereli∣ctum, nec semen ejus quaerens panem, ib. v. 26. T. 58, 148, 205.
• Tota die miseretur, & foenerat & semen ejus in bene∣dictione est, ib. v. 27. E. 127. T. 58.
• Vidi impium exaltatum, & extolli super cedros 〈◊〉〈◊〉 & transivi, & ecce non fuit, & quaesivi eum, & non 〈◊〉〈◊〉 inventus locus ejus, ib. v. 37. E. 127.
• Propter te interficimur tota die, aestimati sumus 〈◊〉〈◊〉 oves victimae, Ps. 43. v. 24. E. 63.
• Eructavit cor meum sermonem bonum, dico ego ope∣ra mea regi. Lingua mea calamus scriptoris acute scri∣bentis; decorus specie super filios hominum. Effusa est gratia in labiis tuis, propterea benedixit te Deus in secu∣la. Accingere ense tuo ad femur potentissime. Decori & speciei tuae & intende, & dirige, & regna propter verita∣tem, & mansuetudinem & justitiam, Ps. 44. v. 1. T. 32, 50. ¶ ib.
• Thronus tuus Deus in secula seculorum, virga aequita∣tis, virga regni tui. Dilexisti justitiam, & odisti iniquita∣tem; propterea unxit te Deus Deus tuus oleo exultatio∣nis super participes tuos, ib. v. 8. T. 35.
• Astitit regina ad dexteram tuam in veste inaurata, a∣micta est varietate, ib. v. 11. T. 50.
• Audi filia, & vide, & inclina aurem tuam, obliviscere populi, & domus patris tui; quoniam desideravit rex speciem tuam, quia ipse est Dominus Deus tu us, ib. v. 22. E. 224. T. 50.
• Vacate & cognoscite, quoniam ego sum Deus: exalta∣bor in gentibus, & exaltabor in terra, Ps. 45. v. 〈◊〉〈◊〉 T. 35. E. 224.
• Beatus qui intelligit super egenum & pauperem, in die malo liberabit eum Dominus, Ps. 46. v. 1. T. 58. 199.
• Deus Deorum Dominus locutus est & vocavit terram. A solis ortu usque ad occasum, ex Sion species 〈◊〉〈◊〉 ejus, Ps. 49. v. 1. T. 48.
• Deus manifestus veniet, Deus noster, & non 〈◊〉〈◊〉 Ignis ante eum ardebit, & in circuitu ejus procella ni∣mia. Advocavit coelum sursum, & terram deorsum; 〈◊〉〈◊〉 separet populum suum. Colligite illi justos ejus, eos 〈◊〉〈◊〉 disponunt testamentum ejus in sacrificiis, & annuncia bunt coeli justitiam ejus, quoniam Deus judex est, ib. v. 3. T. 48, 220. ¶ ib.
• Non edam carnes taurorum, aut sanguinem hircorum bibam. Sacrifica Deo sacrificium laudis, & redde 〈◊〉〈◊〉 simo vota tua. Invoca me in die pressurae, & eruam te, & clarificabis me, ib. v. 14. T. 25, 73.
• Peccatori autem dixit Deus: Ad quid exponis justificationes meas, & assumis testamentum meum per 〈◊〉〈◊〉 tu∣um? Tu autem odisti disciplinam & abjecisti sermones meos retro: si videbas furem, concurrebas ei, & 〈◊〉〈◊〉 moechos particulam tuam ponebas, ib. v. 17. T. 84, 92. E. 157, 175.
• Sacrificium laudis clarificabit me, & illic via est in qua ostendam illi salutare Dei, ib. v. 24. T. 25.
• Os tuum abundavit malitia, & lingua tua complecte∣batur insidias. Sedens adversus fratrem tuum detrahebas. & adversus filium matris tuae ponebas scandalum, 〈◊〉〈◊〉 v. 20. E. 87. T. 89.
• Ecce in iniquitatibus conceptus sum, & in delictis con∣cepit me mater mea, Ps. 50. v. 6. T. 80.
• Sacrificium Deo spiritus contribulatus, cor contritum & humiliatum Deus non despiciet, ib. v. 18. E. 12, 232. T. 63. 160.

• Qui hominibus placent, confusi sunt; quoniam Deus nihil fecit illos, Ps. 52. v. 7. T. 80, 94.
• In Domino speravi, non timebo quid faciat mihi ho∣mo, Ps. 55. v. 11. T. 64.
• Non nisi soli Deo subjecta est anima mea, Ps. 61. v. 1. T. 64. ¶ ib.
• Exsurgat Deus & dissipentur inimici ejus, & fugiant à facie ejus qui oderunt eum. Sicut desicit fumus, defici∣ant, sicut tabescit cera à facie ignis, sic pereant peccato∣res à facie Dei, & justi jucundentur, & exultent in con∣spectu Dei, & laetentur in jucunditate, Ps. 67. v. 1. T. 49. ¶ ib.
• Cantate Deo, psallite nomini ejus, viam facite ei, qui ascendit in occasum. Deus nomen illi, ib. v. 4. T. 35, 49.
• Turbabuntur à facie ejus patris orphanorum, & judi∣cis viduarum: Deus in loco sancto suo, Deus qui inhabi∣tare facit unanimes in domo, ib. v. 6. E. 24, 217. T. 49, 87, 90, 110. ¶ ib.
• Producens vinctos in virtute, similiter eos qui in iram provocant, qui inhabitant in monumentis. Deus dum prodires in conspectu populi tui, in transeundo in ere∣mum, ib. v. 7. T. 49.
• Deus judicium tuum regi da, & justitiam tuam filio regis judicare populum tuum in justitia, Ps. 71. v. 1. T. 50, 75. ¶ ib.
• Ecce qui longinquant se abs te, peribunt, Ps. 72. v. 26. E. 219.
• Deus autem rex noster ante seculum, operatus est salu∣tem in medio terrae, Ps. 73. v. 13, T. 50.
• Deus stetit in synagoga deorum, in medio autem deos discernens, Ps. 81. v. 1. T. 36.
• Humilem & pauperem justificate, ib. v. 3. T. 63.
• Non cognoverunt, neque intellexerunt, in umbra de∣ambulabunt, ib. v. 5. T. 21, 35.
• Ego dixi: Dii estis, & filii altissimi omnes; vos autem sicut homines moriemini, ib. v. 6. T. 36.
• Exsurge Deus: judica terram, quoniam tu extermina∣bis in omnibus gentibus, ib. v. 8. T. 49. ¶ ib.
• Quam dilectissimae habitationes tuae Deus virtutum! desiderat & properat anima mea ad atria Dei, Ps. 83. v. 1. T. 81, 165.
• Exclamavi ad te, Domine, tota die, extendi ad te manus meas, Ps. 87. v. 10. T. 45.
• Et ego primogenitum ponam eum, altissimum apud re∣ges terrae. In aet ernum servabo illi misericordiam meam, & testamentum meum fidele illi. Et ponam in seculum seculi semen ejus, Ps. 88. v. 27. T. 91.
• Si dereliquerint legem meam, & in judiciis meis non ambulaverint; si justificationes meas profanaverint, & praecepta mea non custodierint: visitabo in virga facinora eorum, & in flagellis delicta eorum. Misericordiam au∣tem meam non dispergam ab eis, ib. v. 30. E. 23, 111. T. 80, 124.
• Dominus cognovit cogitationes sapientium, quia stul∣tae sunt, Ps. 93. v. 11. T, 210.
• Omnes dii gentium daemonia, Dominus autem coelos fecit, Ps. 95. v. 5. T. 82.
• Dominus regnavit, exultet terra, jucundentur insulae multae, Ps. 96, v. 1. T. 50.
• Misit sermonem suum, & curavit illos, Ps. 106. v. 20. T. 32.
• Dixit Dominus Domino meo: Sede ad dexteram me∣am, quoadusque ponam inimicos tuos suppedaneum pe∣dum tuorum. Virgam virtutis tuae mittet Dominus à Sion, & dominaberis in medio inimicorum tuorum, Ps. 109. v. 1. T. 47.
• Ante Luciferum genui te. Juravit Dominus & non poenitebit eum: Tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech, ib. v. 4. E. 149. T. 26. ¶ ib.
• Initium sapientiae timor Domini, Ps. 110. v. 10. T. 71.
• Distribuit, dedit pauperibus, justitia ejus manebit in seculum seculi, ib. v. 8. T. 58.
• Idola gentium argentum & aurum, opera manuum ho∣minum. Os habent & non loquuntur; oculos habent & non vident; aures habent & non audiunt; neque 〈◊〉〈◊〉 est spiritus in ore ipsorum. Similes fiant illis qui faciunt ea, Ps. 113. v. 4. T. 82, 171. ¶ ib.
• Quid retribuam Domino pro omnibus quae retribuit mihi? Calicem salutaris accipiam, & nomen Domini invocabo, Ps. 115. v. 3. E. 232.
• Pretiosa est in conspectu Domini mors sanctorum ejus, ib. v. 5. E. 12, 21, 120. T. 69, 182.
• Non metuam quid faciat mihi homo. Dominus mihi auxiliator est, Ps. 117. v. 6. T. 64, 176.
• Bonum est confidere in Dominum, quam fidere in ho∣mine. Bonum est sperare in Dominum, quam sperare in principibus, ib. v. 8. T. 64.
• Emendans emendavit me Dominus, & morti non tra∣didit me, ib. v. 18. T. 80.
• Lapis quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in caput anguli. A Domino factus est iste, & est admira∣bilis in oculis nostris. Iste est dies quem fecit Dominus, exultemus & jucundemur in eo, ib. v. 21. T. 42, 154. ¶ ib.
• O Domine salva igitur. O Domine dirige igitur, be∣nedictus est qui venit in nomine Domini, ib. v. 24. T. 34.
• Beati qui immaculati sunt in via, qui ambulant in lege Domini. Beati qui perscrutantur martyria ejus, in toto corde exquirunt eum, Ps. 118. v. 1. T. 70. 182.
• Confige clavis de metu tuo carnes meas, ib. v. 119. T. 45. ¶. ib.
• Qui seminant in lacrymis, in exultatione metent. Am∣bulantes ambulabant, & plorabant, mittentes semina sua. Venientes autem venient in exultatione, tollentes gre∣mia sua, Ps. 125. v. 6. T. 69, 182. ¶ ib.
• Juravit Deus ipsi David veritatem, & non reprobavit eam: de fructu ventris tui ponam super thronum tuum, Ps. 131. v. 11. T. 38.
• Ecce quam bonum & quam jucundum habitare fra∣tres in unum, Ps. 132. v. 1. E. 217. T. 87.
• Idola gentium argentum & aurum, &c. sicut supra, Ps. 134. v. 15. T. 82, 171.
• Quod est imperfectum meum viderunt oculi tui, & in libro tuo omnes scribentur, Ps. 139. v. 16. T. 133. ¶ ib.
• Adlevatio manuum mearum sacrificium vespertinum, Ps. 140. v. 2. T. 45.
• Oleum peccatoris non ungat caput meum, ib. v. 6. E. 191.

EX PAROEMIIS SALOMONIS.

• QUaerent me mali, & non invenient; oderunt enim sapientiam, verbum autem Domini non recepe runt, c. 1. v. 28. T. 21.
• Fili, ne neglexeris disciplinam Dei, neque defeceris ab eo correptus. Quem enim Deus diligit, corripit, c. 3. v. 11. T. 84, 93.
• Ne dixeris: Abi & revertere, cras ego dabo cum possis continuo benefacere: non enim scis quid contin∣gat sequenti die, ib. v. 28. T. 58.
• Dominus condidit me initium viarum suarum in o∣pera sua, ante seculum fundavit me: in principio, ante∣quam terram faceret, & antequam abyssos constitueret, priusquam procederent fontes aquarum, antequam mon∣tes collocarentur, ante omnes colles genuit me Dominus. Fecit regiones & inhabitabilia, & fines inhabitabiles sub coelo. Cum pararet coelum, aderam illi, & cum secerne∣ret suam sedem, cum super ventos validas faceret desu∣per nubes, & cum confirmatos ponebat fontes sub coelo, quando fortia faciebat fundamenta terrae, eram penes illum disponens, ego eram cui adgaudebat: quotidie autem jucundabar ante faciem ejus in omni tempore, cum laetaretur otbe perfecto, c. 8. v. 22. T. 31. ¶ ib.
• Sapientia oedificavit sibi domum, & subdidit colum∣nas septem; Mactavit suas hostias, miscuit in cratera vi∣num suum, & paravit suam mensam, & misit servos suos convocans cum excelsa praedicatione ad craterem, dicens: 〈◊〉〈◊〉 est insipiens? declinet à me. Et egentibus sensu dixit: Venite, edite de meis panibus, & bibite vinum quod miscui vobis. Derelinquite stultitiam, & quaerite prudentiam, & corrigite scientiam in intellectu, c. 9. v. 1. E. 150. T, 27, 32. ¶ ib.

• Qui corripit impium, odietur ab eo. Corripe sapien∣tem, & diliget te, ib. v. 8. T. 89.
• Qui fidens est in falsis, hic pascit ventos, ib. v. 12. T. 231. ¶ ib.
• Ab aqua aliena abstine te, & à fonte alieno ne biberis, ib. v. 19. E. 19 〈◊〉〈◊〉 227. T. 231. ¶ ib.
• Non occidet Dominus fame animam justam, c. 10. v. 3. T. 148, 201.
• Qui ambulat simpliciter, ambulat fidenter, ib, v. 10. T. 79.
• Ex multiloquentia non effugies peccatum, parcens au∣tem 〈◊〉〈◊〉 sensatus cris, ib. v. 19. T. 89.
• Captans annonam maledictus in plebe est: benedictio autem ejus in capite est, qui communicat, c: 11. v. 26. T. 82.
• Imprudens eadem die enunciat iram suam; abscondit autem inhonorationem suam astutus, c. 12. v. 17. T. 64.
• Abominatio est Domino, labia mendacia, ib. v. 22. T. 89.
• Qui parcit baculo, odit filium, ib. v. 23. T. 89.
• 〈◊〉〈◊〉 diligere detrahere, ne extollaris, c. 13. v. 25. T. 89. ¶ ib.
• Liberat de malis animam martyr fidelis, c. 14. v. 27. T. 68. ¶ ib.
• In omni loco speculantur oculi Dei, bonos & malos, c. 15. v. 3. T. 80.
• Qui oderunt correptiones, consumentur turpiter, ib. v. 11. E. 9.
• Non diligit indisciplinatus castigantem se, ib. v. 13. E. 9.
• Eleemosynis & fide peccata purgantur, ib. v. 29. T. 58, 197.
• Cor viri cogitet justa, ut à Deo dirigantur gressus ejus, c. 10. v. 1. T. 228.
• Ne destiteris puerum emendando, ib. v. 18. T. 89.
• Perversus in ore suo portat perditionem, & in labiis suis ignem condit, ib. v. 27. E. 140. ¶ ib.
• Melior est vir patiens forti. Qui enim iracundiam continet, melior est, quam qui urbem rapit, ib. v. 32. T. 64.
• Malus obaudit lingua iniquorum, justus autem non intendit labiis mendacibus, c. 17. v. 4. E. 140, 167.
• Frater fratrem adjuvans exaltabitur, c. 18. v. 19. E. 108. ¶ ib.
• Testis falsus non erit impunitus, c. 19. v. 5. E. 225.
• Qui miseretur pauperem, Deo fenerat, c. 19. v. 17. T. 58, 203. 204.
• Qui conversatur sine vituperatione in justitia, beatos post se filios relinquit, c. 20. v. 7. T. 58, 205.
• Quis gloriabitur castum se habere cor, aut quis glori∣abitur mundum se esse à peccatis? ib. v. 9. T. 198.
• Cor regis in manu Dei est, c. 21. v. 1. T. 86.
• Ne dixeris: 〈◊〉〈◊〉 me de inimico meo, sed expe∣cta Dominum ut tibi auxilio sit, ib. v. 22. T. 192.
• Qui obturat aures suas ne audiat imbecillum, & ipse invocabit Deum, & non eirt qui exaudiat eum, c. 21. v. 13. T. 58, 199.
• In aures imprudentis noli quicquam dicere: ne quan∣do audierit, irrideat sensatos sermones, c. 23. v. 9. T. 79, 185.
• Ne adduxeris impium in habitaculum justorum, c. 24. v. 18. T. 88 ¶ ib.
• Si esurierit inimicus tuus, ciba cum: & si sitierit, po∣ta cum: hoc enim faciens carbones vivos superfundes in caput ejus, c. 25. v. 21. T. 58.
• Noli respondere imprudenti ad imprudentiam ejus, ne similis fias illi, c. 26. v. 4 T. 185.
• Qui fodit foveam proximo suo, ipse incidet in eam, ib. v. 26. T. 89.
• Beatus homo qui veretur omnia per metum, c. 28. v. 14. T. 71.
• Qui dat pauperibus, nunquam egebit: qui autem avertit oculum suum, in multa, penuria erit, ib. v. 〈◊〉〈◊〉 T. 58, 201.
• In locis impiorum gemunt justi: in illorum 〈◊〉〈◊〉 perditione abundabunt justi, ib. v. 28. T. 64. ¶ ib.
• Homo animosus parit lites, & vir iracundus 〈◊〉〈◊〉 peccata, c. 29. v. 22. E. 228.

EX ECCLESIASTE.

• VIdi universa opera quae facta sunt sub sole, & 〈◊〉〈◊〉 omnia vanitas, c. 1. v. 14. T. 65.
• Prout voveris votum Deo, ne moram feceris 〈◊〉〈◊〉 illud, c. 5. v. T. 73.
• Noli esse justus multum, & noli argumentari 〈◊〉〈◊〉 quam oportet, c. 7. v. 17. T. 79.
• Scindens ligna periclitabitur in eis, si exciderit 〈◊〉〈◊〉 c. 10. v. 9. T. 86. ¶ ib.

EX CANTICIS.

• VEni sponsa de Libano, advenies & pertransibis à principio fidei, c. 4. v. 8. E. 224. ¶ ib.
• Ingressus sum in hortum meum soror mea, sponsa, c. 5. v. 1. E. 224.
• Ego dormio & cor meum vigilat, ib. v. 2. T. 152.
• Una est columba mea, perfecta mea, una est matri suae, electa genitrici suae, c. 6. v. 9. E. 181. T. 108.
• Hortus conclusus, soror mea, sponsa fons 〈◊〉〈◊〉 puteus aquae vivae, paradisus cum fructu pomorum, 〈◊〉〈◊〉 v. 12. E. 216, 224. T. 181.

EX SAPIENTIA.

• IN simplicitate cordis quaerite illum, c. 1. v. 1. T. 79.
• Deus mortem non fecit, nec laetatur in perditione vivorum, ib. v. 13. E. 111.
• Circumveniamus justum, quoniam insuavis est nobis, & contrarius est operibus nostris, & exprobrat nobis pee∣cata legis. Promittit scientiam Dei se habere, & filium Dei se nominat. Factus est nobis in traductione cogitatio∣uum nostrarum, gravis est nobis etiam ad videndum; quo∣niam dissimilis est aliis vita illius, & mutatae sunt viae il∣lius. Tanquam nugaces aestimati sumus ab illo, & conti∣net se à viis nostris, quasi ab immunditiis, & praefert no∣vissima justorum, & gloriatur patrem se habere Deum. Videamus ergo si sermones illius veri sunt, & tentemu∣quae futura (vel ventura) sunt illi. Contumelia & tor∣mento interrogemus eum, ut sciamus reverentiam illius, & probemus patientiam illius. Morte turpissima con∣demnemus eum. Haec cogitaverunt & erraverunt; 〈◊〉〈◊〉 enim illos malitia ipsorum, & nescierunt 〈◊〉〈◊〉 Dei, c. 2. v. 12. T. 40.
• Invidia diaboli mors introivit in orbem terrarum; imitantur autem illum qui sunt ex parte ejus, ib. v. 24 T. 222.
• Etsi coram hominibus torementa passi sunt, spes eorum immortalitate plena est, & in paucis vexati, in multis 〈◊〉〈◊〉 disponentur, quoniam Deus tentavit illos, & 〈◊〉〈◊〉 dignos se. Tanquam aurum in fornace probavit il∣los, & quasi holocausta hostiae accepit illos, & in 〈◊〉〈◊〉 erit respectus illorum. Judicabunt nationes. & 〈◊〉〈◊〉 populis, & regnavit Dominus eorum in per∣petuum, c. 3. v. 4. E. 12. T. 68, 182. ¶ ib.
• Disciplinam qui abjicit, infoelix est, ib. v. 11. E. T. 84, 92.
• In locis impiorum gemunt justi, in illorum autem per∣ditionem, abundabunt injusti, ib. v. 11. E. 7. T. 84. 〈◊〉〈◊〉
• Raptus est ne malitia mutaret intellectum illius, 〈◊〉〈◊〉 ta enim erat Deo anima illius, propter hoc 〈◊〉〈◊〉 educere eum de medio iniquitatis, c. 4. v. 11. T. 81, 165.
• Tunc stabunt justi in magna constantia adversus cos qui se angustiaverunt, & qui abstulerunt labores corum. Videntes turbabuntur timore horribili, & mirabuntur in subitatione insperatae salutis, dicentes inter se, poeniten∣tiam agentes, & prae angustia spiritus gementes: Hi sunt quos aliquando habuimus in derisum, & in similitudi∣nem improperii. Nos insensati aestimabamus vitam illo∣rum insaniam, & finem illorum sine honore. Quomodo ergo computati sunt inter filios Dei, & inter sanctos sors illorum est? Ergo erravimus à via veritatis, & justitiae lumen non luxit nobis, & sol non est ortus nobis. Lassati sumus in iniquitatis via & perditionis, & ambulavimus solitudines difficiles, viam autem Domini ignoravimus. Quid nobis profuit superbia, aut quid divitiarum jacta∣tio contulit nobis? Transierunt omnia illa tanquam um∣bra, c. 5. v. 1. T. 68, 97, 182, 195.

• Judicium durissimum in his, qui praesunt fiet. Exiguo enim conceditur misericordia, potentes autem potenter tormenta patientur, c. 6. v. 6. T. 90.
• Neque opera attendentes, agnoverunt quis esset arti∣fex, sed aut ignem, aut spiritum, aut citatum acrem, aut gyrum stellarum, aut nimiam aquam, aut solem, aut lu∣nam rectores orbis terrarum deos putaverunt: quorum si propter 〈◊〉〈◊〉 hoc aestimaverunt, sciant quanto his Dominus sit speciosior; aut si virtutes & opera eorum mirati sunt intelligant ab ipsis, quoniam qui haec consti∣tuit fortia, fortior est illis, c. 13. v. 1. T. 82, 171.
• Omnia idola nationum existimaverunt deos, quibus ne∣que oculorum usus est ad videndum, neque nares ad per∣cipiendum spiritum, neque aures ad audiendum, neque digiti in manibus ad contrectandum; sed & pedes eorum pigri ad ambulandum. Homo enim fecit illos, & qui spi∣ritum mutuatus est, is finxit illos. Nemo autem sibi simi∣lem homo potcrit Deum fingere; cum sit enim mortalis, mortuum fingit manibus iniquis. Melior est autem ipse iis quos colit; quoniam ipse quidem vixit, illi autem nunquam, c. 15. v. 15. T. 81, 171. ¶ ib.

EX ECCLESIASTICO.

• INitium sapientiae metuere Deum, c. 1. v. 16. T. 71.
• Fili accedens ad servitutem Dei, sta in justitia & ti∣more, & praepara animam tuam ad tentationem, c. 2. v. 1. T 159. ¶ ib.
• In dolore sustine, & in humilitate tua habe patienti∣am: quoniam in igne probatur aurum & argentum; ho∣mines autem receptibiles in camino humiliationis, ib. v. 4. T. 159, 217.
• Altiora te ne quaesieris, & fortiora te ne scrutatus fu∣eris, c. 3. v. 22. T. 79.
• Sicut aqua extinguit ignem, sic eleemosyna extinguit peccatum, ib. v. 3 〈◊〉〈◊〉 T. 58, 197.
• Esto pupillis misericorsut pater, & pro viro matri il∣lorum, & eris velut filius Altissimi, si obedieris, c. 4. v. 10. T. 90. ¶ ib.
• Noli citatus esse in lingua tua, & inutilis & remissus in operibus tuis, ib. v. 34. T. 88.
• Ne dixeris: Peccavi, & quid accidit mihi tristc? Est enim Altissimus patiens redditor, c. 5. v. 4. T. 76.
• Ne tardes converti ad Dcum, & ne differas de die in diem. Subito enim venit ira illius, ib. v. 8. T. 88.
• Qui diligit argentum, non satiabitur argento, ib. v. 9. T. 82.
• Amicus fidelis medicamentum vitae & immortalitatis, c. 6. v. 16. T. 88.
• Ex tota anima tua time Deum, & sacerdotes ejus san∣ctifica, c. 7. v. 29. E. 5.
• Honora Deum ex tota anima tua, & honorifica sacer∣dotes ejus, ib. v. 31. E. 5.
• Ne pigriteris visitare infirmum, ex his enim in dilecti∣one firmaberis, ib. v. 39. T. 89.
• Longe abesto ab homine habente potestatem occiden∣di, & non suspicaberis timorem, c. 9. v. 18. T. 88.
• Viri justi sint tibi convivae, ib. v. 22. T. 88.
• Noli te extollere in faciendo opere tuo, c. 10. v. 29. T. 79.
• Ante mortem ne laudes hominem quenquam, c. 11. v. 28. E. 32.
• Fili si habes, bene fac tecum, & Deo dignas oblatio∣nes offer, memorare quoniam mors non tardat, c. 14. v. T. 58.
• Ne impediaris orare semper, & non cesses usque ad mortem justificari: quoniam merces Domini manet in aeternum, c. 18. v. 23. T. 91.
• Vir multum jurans replebitur iniquitate, & non dis∣cedet à domo ejus plaga; & si vane juraverit, non justi∣ficabitur; & si frustra juraverit, 〈◊〉〈◊〉 punietur, c. 23. v 12. T. 67. ¶ ib.
• Ego ex ore altissimi prodivi ante omnem creaturam. Ego in coelis feci, ut oriatur lumen indeficiens, & nebu∣la texi omnem terram. Ego in altis habitavi, & thronus meus in columna nubis. Cyrum coeli circuivi, & in pro∣fundum abyssi penetravi, & in fluxibus maris ambulavi, & in omni terra steti. Et in omni populo, & in omni gente primatum habui, & omnium excellentium & hu∣milium corda propria virtute calcavi. In me omnis spes vitae & virtutis. Transite ad me omnes qui concu∣piscitis me, c. 24. v. 5. T. 31. ¶ ib.
• Beatus qui invenit amicum verum, & qui enarrat ju∣stitiam auri audienti, c. 25. v. 12. T. 88. ¶ ib.
• Vasa figuli probat fornax, & homines justos tentatio tribulationis, c. 27. v. 6. T. 63, 161, 175.
• Susurro & bilinguis maledictus, multos enim turba∣bit pacem habentes, c. 28. v. 15. T. 90.
• Sepi aures tuas spinis, & noli audire linguam nequam, ib. v. 28. E. 140, 167. T. 115. ¶ ib.
• Conclude eleemosynam in corde pauperis, haec pro te orabit ab omni malo, c. 29. v. 15. T. 58, 199. ¶ ib.
• Dona iniquorum non probat Altissimus, c. 34. v. 23. T. 90.
• Qui haptizatur à mortuo, quid proficit lavatio ejus? c. 34. v. 30. E. 193. T. 235. ¶ ib.

EX ESAIA.

• AUdi coelum, & auribus percipe terra; quoniam Do∣minus locutus est: Filios generavi & exaltavi, ipsi autem me reprobaverunt. Agnovit bos possessorem su∣um, & asinus praesepe domini sui: Israel autem me non cognovit, & populus meus me non intellexit. Vae genti peccatrici, populo pleno peccatis. Semen nequam, silii scelesti; dereliquistis Dominum, & in indignationem misistis illum sanctum Israel, c. 1. v. 2. T. 21, 143, 227, ¶ ib.
• Terra vestra deserta, civitates vestrae igniexustae; re∣gionem vestram in conspectu vestro, alieni comedent eam; & deserta & subversa populis alienis derelinque∣tur filia Sion, sicut casa in vinea, & sicut custodiarium in cucumerario, quasi civitas quae expugnatur. Et nisi Dominus Sabaoth reliquisset nobis semen, quasi Sodoma fuissemus, & quasi Gomorra similaremur, ib. v. 7. T. 22.
• Quo mihi multitudinem sacrificiorum vestrorum, di∣cit Dominus? Plenus sum: holocaustomata arietum, & pinguamina agnorum, & sanguinem taurorum & hirco∣ruw nolo. Quis enim exquisivit ista de manibus vestris? v. 11. T. 25. ¶ ib.
• Jam non laxabo peccata vestra. Cum extenderitis ma∣nus, avertam faciem à vobis; etsi multiplicaveritis pre∣ces, non exaudiam vos. Manus enim vestrae sanguine plenae sunt. Lavamini, mundi estote, auserte nequitias ab animis vestris à conspectu oculorum meorum, cessate à nequitiis vestris, discite bonum facere, exquirite judi∣cium, conservate eum qui injuriam patitur, judicate pu∣pillo, & justificate viduam. Et venite disputemus, dicit Dominus: & si fuerint peccata vestra ut phoeniceum, ut nivem exalbabo: è si fuerint quasi coccinum, ut lanam inalbabo. Et si volueritis & audieritis me, bona terrae edetis. Si autem nolueritis & non audieritis me, gladius vos consumet. Os enim Domini locutum est ista, ib. v. 15. T. 29. ¶ ib.
• Erit in novissimis diebus (vel temporibus) manife∣stus mons Domini, & domus Dei super vertices monti∣um, & exaltabitur super colles, & venient super illum omnes gentes, & ambulabunt multi, & dicent: Venite ascendamus in montem Domini, & in domum Dei Jacob, & nunciabit nobis viam ejus, & ambulabimus in illa. De Sion enim procedet lex, & verbum Domini de Hie∣rusalem, & judicabit inter gentes, & redarguet populum multum; & concident gladios suos in aratra, & lanceas suas in falces, & jam non discent pugnare, c. 2. v. 3. E. 217. T. 23, 43. ¶ ib.

• Venite ambulemus in lumine Domini. Dimisit enim populum suum domum Israel, ib. v. 5. T. 23.
• Adoraverunt eos quos fecerunt digiti eorum, & cur∣vatus est homo, & humiliatus est vir, & non laxabo il∣lis, ib. v. 8. E. 162. T. 124, 172, 191.
• Dies enim Domini Sabaoth super omnem injuriosum & superbum, & super omnem elatum & excelsum, ib. v. 12. E. 127.
• Ecce dominator Dominas Sabaoth auferet à Juda & ab Hierusalem valentem & validum, valentiam panis & valentiam aquae, c. 3. v. 1. T. 29.
• Qui vos felices dicunt, in errorem vos mittunt, & semitam pedum vestrorum turbant, ib. v. 11. E. 67. T. 90. I. 8.
• Exaltatae sunt filiae Sion, & ambulaverunt alto collo, & nutu oculorum, & incessu pedum trahentes tunicas, & pedibus simul ludentes. Et humiliabit Deus principa∣les silias ion, & revelabit Dominus habitum earum, & auferet Dominus gloriam vestis illarum, & ornamenta ea∣rum & crines, & cincinnos, & lunulas, & discriminalia, & armillas & botronatum, & dextralia, & annulos, & inaures & serica contexta cum auro & hyacintho. Et erit pro odore suavitatis pulvis, & pro cingulo reste cingeris, & pro ornamento capitis aureo calvitium habebis, ib. v. 16. T. 98. ¶ ib.
• Septem mulieres apprehendent hominem unum, c. 4. T. 179.
• Vinca Domini Sabaoth domus Israel est, c. 5. v. 7. E. 153.
• Vae qui conjungunt domum ad domum, & agrum ad agrum continuant, ut auferant proximo suo aliquid. Nunquid habitabitis soli super terram? ib. v. 8. T. 82. ¶ ib.
• Vae qui arguti sunt in semetipsis, ib. v. 21. T. 29.
• Et in his omnibus non sunt conversi; igitur extollet signum in gentes quae longe sunt, & attrahet illos à sum∣mo terrae. Et ecce cito leviter venient, non esurient, ne∣que sitient, ib. v. 25. T. 28.
• Vade & die populo isti: Aure audietis & non intelli∣getis, & vi entes videbitis & non videbitis. Incrassavit enim cor populi hujus, & auribus graviter audierunt, & oculos suos concluserunt, ne forte videant oculis, & au∣ribus audiant, & corde intelligant, & revertantur, & cu∣rem illos, c. 6. v. 9. T. 16, 21.
• Si non credideritis, neque intelligetis, c. 7. v. 9. T. 22, 77.
• Et adjecit Dominus loqui ad Achaz, dicens: Pete tibi signum à Domino Deo tuo, in altitudinem sursum, & in altitudinem deorsum. Et dixit Achaz: Non petam, & non tentabo Dominum Deum meum. Et dixit: Audite ergo domus David: Non pusillum vobis certamen cum hominibus, quoniam Deus praestat agonem, Propter hoc dabit Deus ipse vobis signum: Ecce virgo in utero 〈◊〉〈◊〉 & pariet silium, & vocabitis nomen ejus Emma∣nuel. Butyrum & mel manducabit; priusquam cognos∣cat ut praeferat mala, commutabit bonum, ib. v. 10. E. 21. T. 37. ¶ ib.
• Tunc manifesti erunt, qui signant legem ne discant. Et dicet: Expecto Deum qui avertit faciem suam a do∣mo Jacob. & sidens ero in illum, c. 8. v. 16. T. 23. ¶ ib.
• Terra / abulon & terra Nephtalim via maris, & ceteri qui maritima inhabitatis, & trans Jordanem 〈◊〉〈◊〉 gen∣tium; populus ambulans in tenebris, videte lumen mag∣num. qui habitatis in regione umbrae mortis, lumen lu∣cebit super vos, c. 9. v. 1. T. 28.
• Ecce natus est nobis puer, & datus est nobis filius, cu∣jus imperium super humeros ejus, & vocatum est 〈◊〉〈◊〉 ejus magnae cogitationis nuncius, ib. v. 6. T. 45. ¶ ib.
• Verbum consummans & brevians in justitia: quoni∣am sermonem breviatum faciet Deus in toto orbe 〈◊〉〈◊〉 c. 10. v. 22. T. 32, 151.
• Et exibit virga de radice Jesse, & flos de radice ejus as∣cendet, & requiescet super eum spiritus Domini, spiritus sapientiae & intellectus, spiritus consilii & 〈◊〉〈◊〉 spiritus scientiae & pietatis, & implebit eum spiritus 〈◊〉〈◊〉 Domini, c. 11. v. 1. T. 38. ¶ ib.
• Et erit in die illa radix Jesse, qui surget imperare om∣nibus gentibus: in illum gentes sperabunt, & erit 〈◊〉〈◊〉 ejus honor, ib. v. 10. T. 28.
• Ululate, proximus est enim dies Domini, & 〈◊〉〈◊〉 à Deo erit. Ecce enim dies Domini venit, 〈◊〉〈◊〉 in∣dignationis & irae, ponere orbem terrae desertum, & 〈◊〉〈◊〉 perdere ex eo, c. 13. v. 9. T. 19.
• Tu autem dixisti in animo tuo, in coelum 〈◊〉〈◊〉 super stellas Dei ponam sedem meam, sedebo in 〈◊〉〈◊〉 alto super montes altos in Aquilonem, ascendam super nubes, ero similis Altissimo. Tu vero ad inseros de 〈◊〉〈◊〉 in fundamenta terrae, & qui te videbunt 〈◊〉〈◊〉 super te, c. 14. v. 13. E. 127. ¶ ib.
• Hic homo qui concitat terram, & commovet 〈◊〉〈◊〉 qui ponit orbem terrae totum desertum, ib. v. 16. T. 91.
• Edamus & bibamus, cras enim moriemur. Non remit∣tetur vobis peccatum istud, quoadusque moriamini, c. 22. v. 13. T. 82.
• Domine Deus, altum est brachium tuum, & non scie∣bant: cum cognoverint autem, confundentur, c. 26. v. 11. T. 33. ¶ ib.
• Ecce ego immitto in fundamenta Sion lapidem perti∣osum, electum, summum, angularem, honoratum, & qui crediderit in eum, non confundetur, c. 28. v. 16. T. 42.
• Et dedit illis Deus spiritum transpunctionis, ib. v. 〈◊〉〈◊〉 E. 134. T. 127. ¶ ib.
• Et erunt vobis hi omnes sermones, sicut sermones li∣bri qui signatus est: quem si dederis homini scienti lite∣ras ad legendum, dicet: Non possum legere, signatus est enim, c. 29. v. 〈◊〉〈◊〉 T. 21.
• Populus este labiis honorisicat me, cor vero eorum longe separatum est à me. Sine causa autem colunt me. mandata & doctrinas hominum docentes, ib. v. 13. E. 155, 170, 212. T. 22, 212.
• Sed in illa die audient surdi sermones libri, & qui in tenebris, & qui in nebula sunt; oculi caecorum vide∣bunt, ib. v. 18. T. 22.
• Perdam sapientiam sapientium, & prudentiam pruden∣tium reprobabo, ib. v. 14. T. 210.
• Vae vobis filii desertores: Haec dicit Dominus: 〈◊〉〈◊〉 consilium & non per me, & fecistis conventionem, & non per spiritum meum adjicere peccata super pecca∣ta, c. 30 v 1. E. 129. ¶ ib.
• Cum conversus gemueris, tunc salvaberis, & scies ubi fueris, ib. v. 15. E. 67. T. 138. ¶ ib.
• Nunc exsurgam dicit Dominus, nunc clarificabor, nunc exaltabor, nunc videbitis, nunc intelligetis, nunc confundemini: vana erit fortitudo spiritus vestri, ignis vos consumet, c. 33. v. 10. T. 47
• Confortamini manus resolutae, & genua debilia ex∣hortamini. Qui estis pusillanimi, nolite metuere. Deus noster judicium retribuet, ipse veniet, & salvos faciet nos. Tunc aperientur oculi caecorum, & aures surdo∣rum audient, tunc saliet claudus sicut cervus, & plana erit lingua mutorum, quia rupta est in deserto aqua, & rivus in terra sitienti, c. 35. v. 3. T. 36.
• Vox clamantis in deserto, parate viam Domini, rectas facite semitas Dei nostri. Omnis rivus implebitur, & om∣nis mons & collis humiliabitur: & erunt omnia tortuosa in directum, & aspera in campum, & videbitur claritas Domini, & videbit omnis caro salutare Dei, quoniam Dominus locutus est, c. 40. v. 3. T. 34. ¶ ib.
• Clama: Omnis caro foenum, & omnis claritas ejus ut flos foeni. Aruit foenum, & flos decidit: sermo autem Domini manet in aeternum, ib. v. 6. T. 81. 95.

• Ecce feci te sicut rotas vehiculi triturantis novas in serras formatas, & triturabis montes, & extenuabis col∣les, & sicut lanuginem pones, & ventilabis, & ventus oc∣cupabit illos, & procella disperget: tu autem jucunda∣beris in sanctis Israel, & exultabunt inopes & egeni; quae∣rent enim aquam, & non erit, lingua enim illorum à siti siccabit. Ego Dominus Deus, ego exaudiam Deus Israel, & non derelinquam eos; sed aperiam inter montes flumi∣na, & in mediis campis fontes. Faciam desertam in ne∣mora aquosa, & sitientem terram in aquaeductus; po∣nam in inaquosam terram cedrum, & buxum, & myr∣tum, & cupressum, & populum; ut videant & cognos∣cant & sciant & credant simul, quia manus Domini fecit ista, & sanctus Israel ostendit, c. 41. v. 15. T. 33. ¶ ib.
• Non clamabit, neque audiet quis in plateis vocem ejus; arundinem quassatam non confringet, & linum fumigans non extinguet; sed in veritate proseret judici∣um. Fulgebit & non quassabitur quoadusque ponat in terra judicium, & in nomine ejus gentes credent, ib. v. 3. T. 39.
• Ego Dominus Deus, vocavi te in justitia, ut teneam manum tuam, & confortabo te; & dedi te in testamen∣tum generis mei, in lumen gentium, aperire oculos caeco∣rum, producere à vinculis vinctos, & de domo carceris sedentes in tenebris. Ego Dominus Deus, hoc mihi no∣men est, claritatem meam alii non dabo, neque virtutes meas sculptilibus, ib. v. 6. T. 36.
• Dominus Deus virtutum prodibit, & comminuet bel∣lum. Excitabit certamen, & clamabit super inimicos suos cum fortitudine. Tacui. Nunquid semper tacebo? ib. v. 13. T. 48, 220.
• Quis dedit in direptionem Jacob, & Israel iis qui praedabantur illum? Nonne Deus cui peccaverunt, & nolebant in viis ejus ambulare, neque audire legem ejus? Et superduxit super eos iram animationis suae, ib. v. 24. T. 131, 150. ¶ ib.
• Noli timere, quia te redemi, & vocavi te nomine tuo, meus es tu. Et si transieris per aquam, tecum sum, & flu∣mina te non inundabunt. Et si transieris per ignem, non combureris, & flamma te non comburet. Quoniam ego Dominus Deus tuus, sanctus Israel, qui te salvum facio, c. 43. v. 1. T. 176. ¶ ib.
• Nolite ergo priora meminisse, & antiqua nolite re∣putare. Ecce facio nova, quae nunc orientur, & cognos∣cetis; & faciam in deserto viam & flumina in loco ina∣quoso, adaquare genus meum electum, plebem meam quam acquisivi, ut virtutes meas exponeret, ib. v. 18. E. 150. T. 24. ¶ ib.
• Sic dicit Dominus Christo meo Domino, cujus tenui dexteram, ut exaudiant eum gentes. Et fortitudinem regum disrumpam; aperiam ante ipsum portas, & ci∣vitates non claudentur, c. 45. v. 1. T. 28. ¶ ib.
• Sic dicit Dominus Deus Sabaoth: Fatigata est AEgy∣ptus, & negotiatio AEthiopum, & Sabaim viri alti ad te transgredientur, & tui erunt servi, & post te ambula∣bunt vincti compedibus; & adorabunt te, & in te pre∣cabuntur, quoniam in te Deus est, & non est Deus alius praeter te. Tu enim es Deus, & non sciebamus, Deus Is∣rael salvator. Confundentur, & reverebuntur omnes, qui adversantur tibi, & cadent in confusionem, ib. v. 14. T. 34.
• Si 〈◊〉〈◊〉 per deserta adducet illos, aquam de petra producet illis, scindetur petra, & fluet aqua, & bibet plebs mea, c. 48. v. 21. E. 151. T. 24.
• Non sum contumax, neque contradico, c. 50. v. 5. T. 39, 220.
• Dorsum meum posui ad flagella, & maxillas meas ad palmas, faciem autem, meam non averti à foeditate sputo∣rum, & fuit Deus auxiliator meus, ib. v. 6. T. 39.
• Revelavit Dominus brachium suum, illum sanctum, in conspectu omnium gentium, videbunt omnes gentes ipsa suprema terrae salutem à Deo, c. 52. v. 10. T. 33.
• Discedite, discedite, exite inde, & immundum nolite tangere. Exite de medio ejus, separamini qui fertis vasa Domini, ib. v. 11. T. 75, 126. ¶ ib.
• Quibus non est nunciatum de co, videbunt; & qui non audierunt, intelligent, ib. v. 15. T. 28.
• Domine, quis credidit auditui nostro, & brachium Do∣mini cui revelatum est? Annunciavimus coram ipso si∣cut pueri, sicut radix in terra sitienti. Non est figura ejus neque claritas: & vidimus illum, & non 〈◊〉〈◊〉 figu∣ram neque speciem; sed figura ejus sine honore, & de∣ficiens praeter ceteros homines. Homo in plaga positus; & sciens ferre imbecillitatem: quia aversa est facies ejus, inhonoratus est, & non est computatus. Hic peccata no∣stra porcat, & pro nobis dolet, & nos putavimus illum esse in dolore, & in plaga, & in vexatione: ipse autem vulneratus est propter facinora nostra, & infirmatus est propter peccata nostra. Doctrina pacis nostrae super il∣lum, & livore ejus sanati sumus. Omnes sicut oves erra∣vimus, homo à via sua erravit. Et Deus tradidit illum pro peccatis nostris, & ipse propterea quod vexatus est, non aperuit os suum, c. 53. v. 1. T. 33. 39.
• Sicut ovis ad victimam ductus est, & sicut agnus co∣ram tondente se sine voce, sic non aperuit os suum: in humilitate judicium ejus sublatum est, nativitatem ejus quis enarrabit? Quoniam auferetur à terra vita ejus à facinoribus populi mei adductus est ad mortem, & dabo malos pro sepultura ejus, & ipsos divites pro merte ejus: quia facinus non fecit, neque insidias ore suo. Propter ea ipse consequetur multos, & fortium dividet spolia: propterea quod tradita est ad mortem anima ejus. & in∣ter facinorosos 〈◊〉〈◊〉 est. Et ipse peccata 〈◊〉〈◊〉 pertulit, & propter facinora illorum traditus est, ib. v. 7. E. 30. T. 16, 40. 220.
• Jucundare sterilis quae non paris, erumpe & exclama quae non parturis, quia multi filii 〈◊〉〈◊〉 magis quam ejus quae habet virum. Dixit enim Dominus: Dilata lo∣cum tabernaculi tui, & aulaeorum tuorum, & fige. No∣li parcere, longas fac mensuras tuas, & palos tuos con∣firma. Adhuc in dexteram tuam, & in sinistram ex∣tende, & semen tuum gentes possidebit, & civitates desertas inhabitabit. Noli timere quia revinces, neque reverearis, quia maledicta es, quoniam confusionem aeternam oblivisceris, c. 54. v. 1. T. 26.
• Qui sititis, vadite ad aquam, & quotquot non habe∣tis pecuniam, euntes emite, & bibite sine pecunia, c. 55. v. 1. T. 89.
• Ecce testem manifestavi illum 〈◊〉〈◊〉 principem & imperantem gentibus. Gentes quae non noverunt te, invocabunt te; & populi qui ignorabant te, ad te consu∣gient, ib. v. 4. T. 28.
• Quaerite Dominum, & cum inveneritis, invocate eum. Cum autem appropinquaverit vobis, relinquat impius vias suas, & vir facinorosus cogitationes suas, & conver∣tatur ad Dominum, & misericordiam consequetur; quia in multum remittet peccata vestra, ib. v. 6. T. 65.
• Videte quomodo justus perit, & nemo 〈◊〉〈◊〉 & viri justi tolluntur, & nemo recognoscit. A sacie enim injustitiae sublatus est justus, & erit in pace sepultura ejus. c. 57. v. 1. T. 40.
• Illis fudistis libamina, & illis imposuistis 〈◊〉〈◊〉 su∣per haec non indignabor? dicit Dominus, ib. v. 6. E. 134, 162. T. 172.
• Exclama in fortitudine, & noli parcere: sicut tuba exalta vocem tuam, & annuncia plebi meae peccata ipso∣rum, & domui Jacob facinora eorum, &c, c. 58. v. 1. T. 57, 198. ¶ ib.
• Solve omnem nodum injustitiae, resolve suffocationes impotentium commerciorum. Dimitte quassatos in re∣quiem, & omnem consignationem injustam dissipa. Fran∣ge esurienti panem tuum, & egenos sine tecto induc in domum tuam. Si videris nudum, vesti, & domesticos se∣minis tui non despicies. Tunc erumpet temporaneum lu∣men tuum, & vestimenta tua cito orientur, & praeibit ante te justitia, & claritas Dei circundabit te. Tunc ex∣dicet: & Deus exaudiet te, & dum adhuc loqueris, dicet: Ecce adsum, ib. v. 6. T. 86, 153. ¶ ib.
• Nunquid non valet manus Domini ut salvos faciat, aut gravavit aurem ut non exaudiat? Sed peccata ve∣stra inter vos & Deum separant, & propter peccata vestra 〈◊〉〈◊〉 faciem suam à vobis ne misereatur. Manus enim vestrae inquinatae sunt sanguine, & digiti vestri in pecca∣tis. Labia autem vestra locuta sunt facinus, & lingua ve∣stra injustitiam meditatur. Nemo loquitur vera, neque est judicium verum. Fidunt in vanis, & loquuntur ina∣nia, qui parturiunt dolorem, & pariunt facinus, c. 59. v. 1. T. 78, 131, 190.

• Spiritus Domini super me propter quod unxit me, be∣ne nunciare pauperibus misit me, curare contribulatos corde, praedicare captivis remissionem, & caecis visum, vocare annum Domini acceptabilem & diem retributio∣nis, c. 61. v. 1. T. 38.
• Quis est iste qui venit de Edom, rubor vestimentorum ejus ex Bosor? Quare rubicunda sunt vestimenta tua, & indumenta tua velut à calcatione torcularis pleni & percalcati? c. 63. v. 2. E. 150. ¶ ib.
• Torcular calcavi solus, filiae Sion, ib. v. 3. T. 36.
• Non senior neque angelus, sed ipse Dominus libera∣bit illos, quia diliget eos & parcet eis, & ipse redimet eos. ib. v. 9. T. 36. ¶ ib.
• Manifestus factus sum eis, qui me non quaerunt; in∣ventus sum ab eis, qui me non interrogabant. Dixi: Ec∣ce sum, genti quae non invocavit nomen meum, c. 65. v. 1. T. 28.
• Expandi manus meas tota die ad plebem contuma∣cem & contradicentem mihi, qui ambulant vias non bonas, sed post pecata sua, ib. v. 2. T. 44. ¶ ib.
• Ecce qui serviunt mihi, manducabunt; vos autem esurietis. Ecce qui mihi serviunt, jucundabuntur; vos autem confundemini. Vos interficiet Dominus; eis au∣tem qui serviunt mihi, nomen nominabitur novum, quod benedicetur in terra, ib. v. 13. T. 29.
• Sic dicit Dominus Deus: Coelum mihi thronus, & ter∣ra suppedaneum pedum meorum. Quam mihi sedem aedi∣ficabitis aut quis locus ad requiem mihi? Omnia enim ista fecit manus mea, & sunt mea omnia ista, c. 66, v. 1. E. 20. 51. T. 33, 62.
• Et super quem aspiciam alium, nisi super humilem & quietum, & trementem sermones meos, ib. v. 2. E. 29, 51. T. 62, 71.
• Ecce enim Dominus sicut ignis veniet, & sicut pro∣cella currus ejus, retribuere in ira vindictam. In igne enim Domini judicabuntur, & in gladio ejus vulnera buntur, ib. v. 15. T. 220. ¶ ib.
• Venio colligere omnes gentes & linguas, & venient & videbunt claritatem meam, & dimittam super eos sig∣num, & mittam ex eis conservatos in gentes quae longe sunt, quae non audierunt nomen meum, neque viderunt gloriam meam, & nunciabunt claritatem meam in gentes, ib. v. 18. T. 28.
• Vermis eorum non morietur, & ignis eorum non ex∣tinguetur; & erunt ad visionem universae carni, ib. v. ult. T. 195.

EX HIEREMIA.

• PRius quam te formarem in utero, novi te: & prius∣quam exires de vulva, sanctificavite, & prophetam in gentibus posui te, c. 1. v. 5. T. 28, 130.
• Me dereliquerunt fontem aquae vivae, & effoderunt sibi lacus detritos, qui non possunt aquam portare, c. 2. v. 13. E. 189. T. 21. ¶ ib.
• Sine causa percussi filios vestros, disciplinam non ac∣ceperunt, ib. v. 30, T. 188.
• Et moechata est in lignum & lapidem, & in his omni∣bus non est reversa ad me, c. 3. v. 9. E. 157.
• Et dabo vobis pastores secundum cor meum, & pas∣cent oves pascentes cum disciplina, ib. v. 15. E. 7. T. 24, 84. 93.
• Haec dicit Dominus viris Juda, & qui inhabitant Je∣rusalem: Renovate inter vos novitatem, & ne semina∣veritis in spinis; circumcidite vos Deo vestro, & cir∣cumcidite praeputium cordis vestri, ne exeat sicut ignis ira mea, & exurat, & non sit qui extinguat, c. 4. v. 4. T. 23. ¶ ib.
• Verberasti eos, nec doluerunt: flagellasti eos, nec vo∣luerunt credere, nec accipere disciplinam, c. 5. v. 3. T. 188.
• Ecce sermo Domini factus est eis in maledictum, & non volunt illum, c. 6. v. 10. T. 21.
• Audite vocem tubae. Et dixerunt: Non 〈◊〉〈◊〉 Propter hoc audient gentes, & qui pascent pecora in 〈◊〉〈◊〉 ib. v. 17. T. 28.
• Noli orare pro populo hoc, & noli postulare pro eis in prece & oratione, quia non exaudiam in tempore quo in vocabunt me, in tempore affictionis suae, c. 7. v. 16. T. 130, 172. ¶ ib.
• Haec dicit Dominus: Nunquid qui cadit, non sur∣get, aut qui avertitur, non convertetur? c. 8. v. 4. T. 90.
• Cognovit tempus suum turtur & hirundo, rurispas∣seres custodierunt tempora introitus sui: populus autem meus non cognovit judicium Domini. Quomodo dice∣tis, sapientes sumus, & lex Domini nobiscum est? Incas∣sum facta est metatura falsa, scribae confusi sunt, sapientes trepidaverunt, & capti sunt, quia verbum Domini re∣probaverunt, ib. v. 7. T. 21. ¶ ib.
• Non glorietur sapiens in sapientia sua, neque glorie∣tur fortis in fortitudine sua, neque glorietur dives in di∣vitiis suis; sed in hoc glorietur qui gloriatur, intelligere & nosse quoniam ego sum Dominus, qui facio 〈◊〉〈◊〉 & judicium & justitiam super terram; quoniam in his est voluntas mea, dicit Dominus, c. 9. v. 23. T. 64.
• Haec dicit Dominus: Secundum viam gentilium ne ambulaveritis, c. 10. v. 2. T. 75.
• Domine significa mihi & cognoscam, tunc vidi medita∣tiones eorum. Ego sicut agnus sine malitia perductus sum ad victimam, in me cogitaverunt cogitatum dicentes: Venite mittamus lignum in panem ejus, & eradamus 〈◊〉〈◊〉 terra vitam ejus, & nomem ejus non erit in memoria am∣plius, c. 11. v. 18. T. 41, 44. ¶ ib.
• Exterrita est quae parit, & taeduit anima ejus. Subiit sol ei cum adhuc medius dies esset; confusa est & maledi∣cta, reliquos eorum in gladio dabo in conspectu inimi∣corum eorum, c. 15. v. 9. T. 46.
• Ut quid, qui contristant me, praevalent? Plaga mea solida est, unde sanabor? Dum fit, facta est mihi quasi aqua mendax, non habens fidem, ib. v. 18. E. 201. ¶ ib.
• Et auferam de civitatibus Juda, & de quadriviis Hie∣rusalem vocem laetantium, & vocem gaudentium, vocem sponsi, & vocem sponsae, c. 16. v. 9, T. 43.
• Maledictus homo qui spem habet in homine c. 17. v. 5. T. 65, 129.
• Benedictus homo qui fidit in Domino, & erit in Deo spes ejus, ib. v. 7. T. 65.
• Et homo est, & quis cognoscet eum, ib. v. 9. T. 37. ¶ ib.
• Nolite audire sermones pseudoprophetarum, quoni∣am visiones cordis eorum frustrantur eos. Loquuntur, sed non ab ore Domini. Dicunt eis qui abjiciunt verbum Domini: Pax erit vobis, & omnibus ambulantibus in vo∣luntatibus suis: Omnis qui ambulat in errorem cordis sui, non venient super eum mala, c. 23. v. 16. E. 83. T. 112. ¶ ib.
• In novissimo dierum cognoscetis ea, ib. v. 20. T. 22.
• Non locutus sum ad eos, & ipsi prophetaverunt. Si stetissent in substantia mea, & audissent verba mea, & si docuissent populum meum; convertissem eos à malis co∣gitationibus eorum, ib. v. 21. T. 112. ¶ ib.
• Ego Deus approximans, & non Deus de longinquo? Si absconditus fuerit homo in absconditis, ergo ego non videbo eum? Nonne coelum & terram ego impleo, dicit Dominus, ib. v. 23. T. 80, 134, 140.
• Quid est paleis ad triticum? Propter hoc ecce ego ad prophetas, dicit Dominus, qui furantur verba mea n∣nusquisque à proximo suo, & seducunt populum meum in mendaciis suis & in erroribus suis, ib. v. 28. E. 157. T. 140.

• Misi ad vos servos meos prophetas, ante lucem mitte∣bam, (& non audiebatis me, neque intendebatis auribus vestris) dicens: Convertatur unusquisque à via sua mala, & à nequissimis affectationibus vestris; & habita∣bitis in terra ista, quam dedi vobis & patribus vestris à seculo & usque in secula, c. 25. v. 4. T. 20.
• In die illa contribulabo jugum a vertice illorum, & vincula illorum disrumpam, & non operabuntur aliis, sed operabuntur Domino Deo, & David regem suscita∣bo ipsis, c. 30. v. 8. T. 24.
• Audite verbum Domini gentes, & nunciate insulis quae longe sunt, dicite: Qui dispergit Israel congrega∣bit illum, & custodiet sicut pastor gregem suum; quia eruit Dominus Jacob, & eruit de manu fortioris illius, c. 31. v. 10. T. 24.
• Ecce dies veniunt, dicit Dominus, & consummabo domui Israel, & domui Juda testamentum novum. Non secundum testamentum quod disposui patribus eorum in die qua apprehendi manus eorum, ut educerem eos de terra AEgypti; quia non permanserunt in testamento meo, & ego neglexi eos, dicit Dominus. Quia hoc testamen∣tum, quod disponam domui Israel post dies illos, dicit Dominus: Dans leges meas, in sensum illorum scribam illas, & ero illis in Deum, & ipsi erunt mihi in plebem; & non docebunt unusquisque fratrem suum, dicentes: Dignosce Dominum, quia omnes scient me à minimo usque ad maximum corum; quia propitius ero iniqui∣tatibus eorum, & peccatorum eorum non ero memor amplius, ib. v. 31. T. 23. ¶ ib.
• Maledictus qui facit opera Dei negligenter, c. 48. v. 10. T. 73.

EX BARUCH.

• HIc Deus noster, & non deputabitur alius absque illo; qui in venit omnem viam prudentiae, & dedit eam Jacob puero suo, & Israel dilecto sibi: in terris visus est, & cum hominibus conversatus est, c. 3. v. 35. T. 35.
• In sensu debet tibi adorari, Deus, c. 6. v. 5. T. 141. ¶.

EX EZECHIELE.

• DIcit Deus: Transi per mediam Hierusalem, & no∣tabis signum super frontes virorum qui ingemunt & moerent ob iniquitates quae fiunt in medio ipsorum, c. 9. v. 4. T. 46, 194. ¶ ib.
• Vadite & caedite & nolite parcere oculis vestris. Noli∣te misereri senioris aut juvenis & virginis; & mulieres interficite ut perdeleantur. Omnem autem super quem signum scriptum est ne tetigeritis. ib. v. 5. T. 194. ¶ ib.
• Terra quaecunque peccaverit mihi ut delinquat deli∣ctum, extendam manum meam super eam, & obteram stabilimentum panis, & immittam in eam famem, & aufe∣ram ab ea hominem & pecora. Et si suerint tres viri hi in medio ejus, Noe, & Daniel, & Job; non liberabunt filios neque filias, sed ipsi salvi erunt, c. 14. v. 12. T. 130, 172.
• Homo autem qui erit justus, hominem non opprimet, & pignus debitoris reddet, & rapinam non faciet, & pa∣nem suum esurienti dabit, & nudum operiet, & pecuni∣am suam in usuram non dabit, c. 18. v. 7. T. 78. ¶ ib.
• Omnes animae meae sunt, sicut anima patris & anima filii. Anima quae peccaverit, ipsa morietur, ib. v. 20. E. 113.
• Justitia justi super eum erit, & scelus scelerati super eum erit, ib. v. 20. E. 113.
• Nolo mortem morientis, quantum ut revertatur & vivat, ib. v. 32. T. 138, 211.
• Malo poenitentiam peccatoris quam mortem, c. 33. v. 11. T. 90.
• Justitia justi non liberabit eum, in quacunque die ex∣erraverit, ib. v. 12. T. 174, 216.
• Ecce lac consumitis, & lanis vos tegitis: & quod cras∣sum est interficitis, & oves meas non pascitis. Quod in∣firmatum est non confortastis, & quod male habuit non corroborastis, & quod contribulatum est non consoli∣dastis, & quod errabat non revocastis, & quod periit non inquisistis, & quod forte fuit, confecistis labore. Et dis∣persae sunt oves meae, co quod non sunt pastores, & factae sunt in comesturam omnibus bestiis agri; & non fuit qui inquireret neque qui revocaret. Propterea haec di∣cit Dominus: Ecce ego super pastores, & inquiram oves meas de manibus corum, & avertam eos, ut non pascant oves meas, & jam non pascent eas, & extraham oves me∣as de ore corum, & pascain eas cum judicio, c. 34. v. 10. E. 16, 111, 119, 178. T. 24 ¶ ib.
• Et aspergam super vos aquam mundam, & mundabi∣mini ab omnibus immunditiis vestris, & ab omnibus si∣mulacris vestris emundabo vos, & dabo vobis cor no∣vum & spiritum novum dabo in vobis, c. 36. v. 25. E. 186, 190.
• Ipsi dicunt; Arida facta sunt ossa nostra, periit spes nostra, expiravimus; propterea prophetiza, & dic: Haec dicit Dominus: Ecce ego aperio monumenta ve∣stra, & educam vos de monumentis vestris, & inducam vos in terram Israel. Et dabo spiritum meum in vos, & vivetis. Et ponam vos in terram vestram, & cognosce∣tis quoniam ego Dominus locutus sum, & faciam, dicit Dominus, c. 37. v. 11. T. 81.

EX DANIELE.

• ET ecce imago nimis magna, & contemplatio ejus imaginis metuenda, & elata stabat contra te; cujus caput fuit ex auro bono, pectus & brachia ejus argentea, venter & femora aerea, pedes autem ex parte quidem 〈◊〉〈◊〉 ex parte autem fictiles; quoadusque abscissus est lapis de monte sine manibus concidentium, & percussit imaginem super pedes ferreos & fictiles, & comminuit eos minutatim, & fractum est simul ferrum & testa, & aera∣mentum & argentum & aurum: & facta sunt minuta quasi palca aut pulvis in area aestate. & ventilavit illa ventus, ita ut nihil remanserit ex illis: & lapis qui per∣cussit imaginem, factus est mons magnus, & implevit to∣tam terram, c. 2. v. 31. T. 43.
• Responderunt autem Sidrac, Misac, & Abdenago, & dixerunt regi Nabuchodonosor: Rex non opus est no∣bis de hoc verbo respondere tibi. Est enim Deus cui nos servimus potens eripere nos de camino ignis ardentis, & de manibus tuis, Rex, liberabit nos. Et si non, notum sit tibi, quia diis tuis non servimus & imaginem auream, quam statuisti, non adoramus, c. 3. v. 16. E. 13, 122, 114, 144, 175. T. 64, 178. ¶ ib.
• Stans Azarias precatus est, aperuit os suum, & exomo∣logesin faciebat Deo simul cum sodalibus suis in medio ignis, ib. v. 24. T. 113, 136.
• Tunc illi tres quasi ex uno ore hymnum. canebant, & benedicebant Dominum, ib. v. 51. T. 113 142
• Propterea Rex consilium meum placeat tibi, & pec∣cata tua eleemosynis redime, & injustitias tuas misera∣tionibus pauperum, & erit Deus patiens peccatis 〈◊〉〈◊〉 c. 4. v. 27. T. 199. ¶ ib.
• Videbam in visu nocte, & ecce in nubibus coeli quasi silius hominis veniens, venit usque ad veterem dierum, &c stetit in conspectu ejus, & qui assistebant ei obtule∣runt eum, & data est ei potestas 〈◊〉〈◊〉 & omnes reges tei∣rae per genus, & omnis claritas serviens ei, & potestas ejus aeterna quae non auferetur, & regnum ejus non cor∣rumpetur, c. 7. v. 13. T. 4. ¶ ib.
• Domine Deus magnus & fortis & metuendus, qui ser∣vas testamentum tuum & miserationes tuas iis qui te di∣ligunt & conservant imperia tua: peccavimus, facinus admisimus, impii suimus, transgressi sumus, ac deserui∣mus praecepta tua & judicia tua; non audivimus verba puerorum tuorum prophetarum, qui locuti sunt in no∣mine tuo super reges nostros, & omnes gentes, & omnem terram. Tibi Domine gloria, tibi justitia, nobis autem confusio, c. 6. v. 4. T. 136.
• Muni sermones, & signa librum, usque ad tempus con∣summationis quoad discant multi, & impleatur agnitio; quoniam cum fiat dispersio, cognoscent omnia haec, c. 12. v. 4. T. 22.

• Duo presbyteri Susannam pudicam corrumpere cona∣ti sunt c. 13. V. 20. E. 83.
• Daniel cum compelleretur adorare idolum Bel, dixit: Nihil colo nisi Dominum Deum meum, qui condidit coe∣lum & terram, c. 14. v. 4. E. 123. T. 178. ¶ ib.
• Prandium Danieli allatum est ab Abacuc, ib. v. 30. T. 148, 201.

EX OSEA.

• ERit enim quo loco dicetur, non populus meus, illo loco vocabuntur filii Dei vivi, c. 1. v. 10. T. 26.
• Vocabo non populum meum, populum meum, & non dilectam, dilectam, c. 2. v. 24. T. ib.
• Audite sermonem Domini filii Israel, quia judicium est Domini adversus incolas terrae, eo quod neque mise∣ricordia, neque veritas, neque agnitio Dei sit super ter∣ram. Sed execratio & mendacium, & caedes, & furtum, & adulterium diffusum est super terram. Sanguinem singuini supermiscent. Iccirco terra lugebit cum uni∣versis incolis suis, cum bestiis agri, cum serpentibus terrae, cum volucribus coeli, & deficient pisces maris, ut nemo judicet, nemo revincat, c. 4. v. 1. T. 78, 188.
• Diluculo vigilabunt, ad me dicentes: Eamus & rever∣tamur ad Dominum Deum nostrum, c. 6. v. 1. T. 154.
• Vivificabit nos. post biduum, die tertia resurge∣mus, ib. v. 2. T. 47. ¶ ib.
• Misericordiam volo magis quam sacrificium, & agniti∣onem Dei plusquam holocaustomata, ib. v. 6. T. 58. ¶ ib.
• Sibimetipsis 〈◊〉〈◊〉 regem, & non per me, c. 8. v. 4. E. 129, 172. ¶ ib.
• Sacrificia eorum tanquam panis luctus, omnes qui manducant ea, contaminabuntur, c. 9. v. 4. E. 129, 171, 184.
• Non faciam juxta iram indignationis meae, non sinam deleri Ephraim, quoniam Deus ego sum; & non homo in te sanctus, & non introibo in civitatem, post Deum ibo, c. 11. v. 9. T 35.

EX JOELE.

• REvertimini ad me ex toto corde vestro, in jejunio, in ploratione, & planctu: & discindite corda ve∣stra, & non vestimenta, & revertimini ad Dominum Deum vestrum, quoniam misericors est, & pius, & pati∣ens, & miserator, multae miserationis, & qui sententiam flectat adversus malitias irrogatas, c. 2. v. 12. E. 111. T. 134, 138, 211. ¶ ib.
• Canite tuba in Sion, sanctificate jejunium: & indici∣te curationem, aggregate populum, sanctificate Ecclesi∣am, excipite majores natu, colligite parvulos lactentes; procedat sponsus de cubili suo, & sponsa de thalamo suo, ib. v. 15. T. 43. ¶ ib.

EX AMOS.

• ET pluam super unam civitatem, & super aliam non pluam. Pars una compluetur, & pars super quam non pluero, 〈◊〉〈◊〉 Et congregabuntur duae & tres civi∣tates in unam civitatem potandae aquae causa, nec satia∣buntur; & non convertimini ad me, dicit Dominus, c. 4. v. 7. T. 187.
• Quaerite Deum, & vivet 〈◊〉〈◊〉 vestra, c. 5. v. 6. T. 195.
• Et erit in die illo dicit Dominus, occidet sol meridie, & obtenebrabitur dies lucis, & convertam dies festos vestros in luctum, & omnia cantica vestra in lamentatio∣nem, c. 8. v. 9. T. 46. ¶ ib.

EX MICHEA.

• QUoniam de Sion lex proficiscetur, & sermo Domini de Hierusalem; & judicabit inter plurimos popu∣los, & re vincet, & deteget validas nationes, c. 4. v. 2. T. 23.
• Et tu Bethleem domus Ephrata non exigua es, ut con∣stituaris in millibus Juda; ex te mihi procedet ut 〈◊〉〈◊〉 princeps apud Israel; & processiones ejus à 〈◊〉〈◊〉 diebus seculi, c. 5. v. 2. T. 15, 39. ¶ ib.

EX ABACUC.

• JUstus ex fide mea vivet, c. 2. v. 4. T. 22, 77. ¶ ib.
• Ille vero qui praesumit & contumax est, vir 〈◊〉〈◊〉 ja∣ctans, nihil omnino perficiet, qui dilatavit tanquam in∣fernus animam suam, ib. v. 5. E. 119, 178.
• Texit coelos virtus ejus, & laudis ejus plena est ter∣ra, & splendor ejus ut lux, cornua in manibus ejus erunt. Et illic constabilita est virtus gloriae ejus, & con∣stituit dilectionem validam: ante faciem suam ibit ver∣bum, & procedet in campos secundum gressus suos, c. 3. v. 3. T. 45. ¶ ib.
• Ficus non afferet fructum, & non erunt nascentia in vineis. Mentietur opus olivae, & campi non praestabunt cibum. Deficient à pabulo oves, & non erunt in 〈◊〉〈◊〉 boves. Ego autem in Domino exultabo, & gaude∣bo in Deo salutari meo, ib. v. 17. T. 193. ¶ ib.

EX SOPHONIA.

• DEfectione deficiat à facie terrae, dicit Dominus. De∣ficiat homo, & pecudes deficiant, volucres coeli & pisces maris: Et auferam iniquos à facie terrae, c. 1. v. 2. T. 78. ¶ ib.
• Metuite à facie Domini Dei, quoniam prope est dies ejus; quia apparavit Dominus sacrificium suum, sancti∣ficavit electos suos, c. 1. v. 17. T. 45. ¶ ib.
• AEdificabunt domos, & non inhabitabunt: & institu∣ent vineas, & non bibent vinum earum, quia prope est dies Domini, ib. v. 13. T. 82.
• Expecta me, dicit Dominus, in die resurrectionis 〈◊〉〈◊〉 in testimonium, quoniam judicium meum ad congrega∣tiones gentium, ut excipiam reges, & effundam super 〈◊〉〈◊〉 iram meam, c. 3. v. 1. T. 219.

EX AGGAEO.

• HAEc dicit Dominus Deus omnipotens: Eo quod do∣mus mea deserta est, vos autem sectamini unus∣quisque in domum suam; propterea abstinebit coelum 〈◊〉〈◊〉 rore, & terra subtrahet procreationes suas, & inducam gladium super terram, & super frumentum, & super vi∣num, & super oleum, & super homines, & super pecora. & super omnes labores manuum eorum, c. 1. v. 9. T. 18.

EX ZACHARIA.

• ET ostendit mihi Dominus Jesum sacerdotem 〈◊〉〈◊〉 magnum, stantem ante faciem angeli Domini, & di∣abolus stabat ad dexteram ejus adversari ei. Et Jesus 〈◊〉〈◊〉 indutus vestimenta sordida, & stabat ante faciem ipsius angeli, & respondit, & ait ad eos qui stabant ante faci∣em ejus, dicens: Auferte vestimenta sordida ab eo, 〈◊〉〈◊〉 dixit ad eum: Ecce abstuli iniquitates tuas, & induite eum poderem, & imponite cidarin mundam super caput ejus, c. 3. v. 1. T. 40. ¶ ib.
• Ecce ego adduco puerum meum, Oriens nomen est ei, quoniam lapis quom dedi ante faciem jesu, super lapi∣dem ipsum unum septem oculi sunt, ib. v. 8. T. 42.
• Dicite filiae Sion: Ecce rex tuus venit tibi justus & salvans, mitis, sedens super asinum indomitum, c. 9. v. 9. T. 49.
• Et transibunt per mare angustum, & percutient in ma∣ri fluctus, & arefacient omnes altitudines fluminum, & confundetur omnis injuria Aslyriorum, & sceptrum AE∣gypti auferetur: & confortabo eos in Domino Deo ip∣sorum, & in nomine ejus gloriabuntur, dicit Dominus, c. 10. v. 11. T. 35. ¶ ib.

• Et intuebuntur in me, in quem transfixerunt, c. 12. v. 10. T. 45.

EX MALACHIA.

• NOn est mihi voluntas circa vos, dicit Dominus, & sacrisicum acceptum non habebo ex manibus ve∣stris. Quoniam à solis ortu & usque in omni loco odores incensi offeruntur nomini meo, & sacrificium mundum; quoniam magnum est nomen meum apud gentes, dicit Dominus, c 1. v. 10. T. 25. ¶ ib.
• Rex magnus sum ego, dicit Dominus, & nomen me∣um illustre est apud gentes, ib. v. 14. T. 49.
• Et nunc praeceptum hoc ad vos est, ò sacerdotes: Si non audieritis & si non posueritis in corde vestro, ut detis honorem nomini meo, dicit Dominus: immittam in vos maledictionem, & maledicam benedictionem ve∣stram, c. 2. v. 1. E. 135, 214.
• Testamentum meum fuit cum Levi vitae & pacis, & dedi illi timorem ut timeret me, à 〈◊〉〈◊〉 nominis mei pro∣ficisci illum. Lex veritatis fuit in ore ejus, injustitia non est inventa in labiis ejus. In pace linguae corrigens, am∣bulavit nobiscum, & multos avertit ab injustitia. Quo∣niam labia sacerdotis servabunt scientiam, & legem ex∣quirent ab ore ejus, quoniam 〈◊〉〈◊〉 omni potentis est, c. 2. v, 5. T. 34.
• Nonne unus Deus condidit nos? Nonne pater unus est omnium nostrum? Quid utique dereliquistis unus∣quisque fratrem suum? ib. v. 10. T. 6, 20, 61.
• Derelictus est Juda, & abominatio facta est in Israel & in Hierusalem, quoniam profanavit Judas sancta Do∣mini, in quibus dilexit, & affectavit deos alienos. Exter∣minabit Dominus hominem qui facit haec, & humilis ef∣ficietur in tabernaculis Jacob, ib. v. 11. T. 20. ¶ ib.
• Et sedebit conflans & expurgans sicut aurum & ar∣gentum, & emundabit filios Levi, c. 3. v. 3. T. 80.
• Ecce dies Domini venit ardens velut clibanus, erunt∣que omnes alienigenae, & omnes iniqui stipula: & suc∣cendet illos adveniens dies, dicit Dominus, c. 4. v. 1. T. 48, 194, 219. ¶ ib.
• Vobis autem, qui timetis nomen Domini, orietur sol justitiae, & in alis ejus curatio, ib. v. 2. T. 154.

EX MACHABAEORUM. LIB. I.

• MAttathias interficit eum, qui ad aram sacrificatu∣rus accesserat, c. 1. v. 24. T. 173.
• Abraham nonne in tentatione inventus est fidelis, & deputatum est ei ad justitiam. ib. v. 52. T. 68.
• Daniel in sua simplicitate liberatus est de ore leonum, ib. v. 60. T. 79.
• Et verba viri peccatoris ne timueritis, quia gloria ejus in stercora erit & in vermes. Hodie extolletur, & cras non invenietur; quoniam conversus est in terram suam, & cogitatio ejus periit, ib. v. 62. E. 127. T. 62.

EX MACHABAEORUM. LIB. II.

• Non enim aetati nostrae dignum est fingere, ut mul∣ti adolescentium arbitrati Eleazarum nonaginta annorum ad alienigenarum morem, relicta & 〈◊〉〈◊〉 Dei lege, transisse: Nec tanti est lucrari brevia vitae momenta, ut offenso Deo incurram aeterna supplicia, c. 6. v. 22. T. 181.
• Domine, qui sanctam habes scientiam, manifestum est quia cum possem à morte liberari, durissimos dolores corporis tolero, flagellis vapulans, animo autem pro∣pter tui ipsius metum libenter haec patior, ib. v. 30. T. 181.
• Septem fratrum, matrisque martyria latissime prose∣quitur. Ad Fortunatum cap. 11. 89. & sequentibus, fit etiam mentio c. 7. T. 179, 100.
• Justum est subditum Deo esse, & mortalem non paria Deo sentire, c. 9. v. 12. T. 62. ¶ ib.

EX MATTHAEO.

• GAbriel Angelus ad Joseph: Joseph fili David, ne metueris assumere Mariam uxorem tuam. Quod enim ex illa natum fuerit, de Spiritu sancto est. Pariet autem filium, & vocabis nomen ejus Jesum; hic enim salvum faciet populum suum à peccatis eorum, c. I. v. 20. T. 36.
• Et vocabitis nomen ejus Emmanuel, quod est interpre∣tatum, nobiscum Deus, ib. v. 23. T. 36.
• Et cum natus esset Jesus in Bethleem Judae, in diebus Herodis regis, ecce Magi ab Oriente venerunt Hierolo∣lymam, dicentes: Ubi est qui natus est rex Judaeorum? Vidimus enim stellam ejus in Oriente, & venimus cum muneribus adorare illum, c. 2. v. I. T. 39, 50.
• A bimatu & infra, ib. v. 16. E. 123.
• Vox clamantis in deserto: Parate viam Domini, re∣ctas facile semitas Dei nostri, c. 3. v. 3. T. 94.
• Potens est Deus excitare de lapidibus filios Abrahae, ib. v. 9. E. 149.
• Omnis arbor non faciens fructum bonum, excidetur & in ignem mittetur, ib. v. 10. T. 72, 153, 206.
• Ego quidem vos baptizo in aqua in poenitentiam: qul venit autem post me, fortior me est, cujus non sum ido∣neus calceamenta portare: ipse vos baptizat in Spiritu sancto & igni, ib. v. II. T. 24, 26.
• Quia venit Dominus ferens palam in manu sua, & mundabit aream suam, ib. v. 12. E. 100. ¶ ib.
• Jesus baptizatus, ib. v. 15. T. 213.
• Sic enim decet nos implere omnem justitiam, ib. v. 16. T. 212.
• Et ecce vox de nube dicens: Hic est silius meus dile∣ctissimus, in quo bene sensi, ipsum audite, ib. v. 17. T. 23.
• Tunc ductus est Jesus in desertum à spiritu, c. 4. v. I. T. 212.
• Dominum Deum adorabis, & illi soli servies, ib. v. 10. T. 124.
• Populus ambulans in tenebris, videte lumen magnum, &c. ib. v. 16. T. 28.
• Beati pauperes spiritu. Beati mites, quoniam ipsi hae∣reditabunt terram, c. 5. v. 3. T. 63, 74.
• Beati plangentes, quoniam ipsi consolabuntur, ib. v. 5. E. III. T. 63.
• Beati qui esuriunt & sitiunt justitiam, quoniam ip∣si saturabuntur, ib. v. 6. E. 151. T. 58, 227.
• Beati misericordes, quoniam ipsi misericordiam con∣sequentur, ib. v. 7. T. 59.
• Beati mundi corde, quoniam ipsi Deum videbunt, ib. v. 8. E. 93. T. 86. ¶ ib.
• Beati pacifici, quoniam ipsi filii Dei vocabuntur, ib. v. 9. T. 61, 119, 228.
• Beati qui persecutionem passi fuerint propter justiti∣am; quoniam ipsorum est regnum coelorum, ib. v. 10. E. 62. T. 69, 182.
• Sic enim persequuti sunt prophetas, qui ante vos fue∣runt patres eorum, ib. v. 12. T. 65, 121.
• Vos estis sal terrae. Si autem sal infatuatum fuerit, in quo salietur? ib. v. 13. T. 87, 104, 146, 232.
• Luceat lumen vestrum coram hominibus, ut videant opera vestra bona, & clarificent patrem vestrum qui in coelis est, ib. v. 16. E. 29. T. 73.
• Qui solverit unum de mandatis istis minimis, & sic do∣cuerit homines, minimus vocabitur in regno coelorum: qui fecerit & sie docuerit, maximus vocabitur in reg∣no coelorum ib. v. 19 E. 155, 232. T. 88, 225.

• Audistis quia dictum est antiquis: Non occides, qui autem occiderit, reus erit judicio. Ego autem dico vo∣bis, quia omnis qui irascitur fratri suo sine causa, reus erit judicio, ib. v. 21. T. 64.
• Qui dixerit fratri suo: fatue, & qui dixerit Racha, reus erit in gebenna ignis, ib. v. 22. E. 120. T. 67. ¶ ib.
• 〈◊〉〈◊〉 manus tuum ad altare, & illic recordatus fueris, quia frater tuus habet aliquid adversum te, relin∣que illic munus tuum ante altare, & vade prius recon∣ciliari fratri tuo, & tunc veni & offer munus tuum ad al∣tare, ib. v. 〈◊〉〈◊〉 T. 62, 113, 149, 228. ¶ ib.
• Non exibis inde donec solvas novissimum quadran∣tem, ib. v. 26. E. 109. T. 80.
• Dico vobis non jurare in totum. Sit autem sermo ve∣ster, est, est, non, non. ib. v. 34. E. 137. T. 67.
• Non potest facere capillum unum album aut nigrum, ib. v. 36. T. 99, 149.
• Omni poscenti te da, & ab eo qui voluerit mutuari, ne adversatus fueris, ib. v. 42. T. 59.
• Audistis quia dictum est: Diliges proximum tuum, & odio habebis inimicum tuum. Ego autem dico vo∣bis: Diligite inimicos vestros, & orate pro eis qui vos persequuntur, ut sitis filii patris vestri qui in coelis est, qui solem suum oriri facit super bonos & malos, & pluit super justos & injustos, ib. v. 53. T. 79, 146, 212, 226.
• Nesciat sinistra tua quid faciat dextera tua, ut sit ele∣emosyna tua in abscondito. Et pater tuus qui videt in abscondito, reddet tibi palam. Cum facis eleemosynam, noli buccinare ante te, quomodo hypocritae faciunt in vicis & synagogis, ut clarificentur ab hominibus. Amen dico vobis; compleverunt mercedem suam, c. 6. v. 2. T. 77. 140. ¶ ib.
• Sic orate: Pater noster qui es in coelis, Sanctifice∣tur nomen tuum, ib. v. 9. T. 141, 142.
• Adveniat regnum tum: fiat voluntas tua sicut in coelo & in terra, ib. v. 10. T. 71, 140, 141, 173.
• Panem nostrum quotidianum da nobis hodie, ib. v. 11. T. 65, 71, 146.
• Et remitte nobis debita nostra, sicut & nos remittimus debitoribus nostris, ib. v. 12. T 72. 148.
• Et ne nos patiaris induci in tentationem, sed libera nos à malo, ib. v. 13. T. T. 150, 151.
• Nolite vobis condere thesauros super terram, ubi tinea & comestura exterminat, & ubi fures effodiunt & furan∣tur,. Thesaurizate autem vobis thesauros in coelo, ubi neque tinea neque comestura exterminat, & ubi fures non effodiunt nec furantur. Ubi enim fuerit thesaurus tuus, ibi & cor tuum erit, ib. v. 19. T. 59, 200.
• Non potestis duobus dominis servire, ib. v. 24. T. 133, 240.
• Aspicite volatilia coeli, quoniam non seminant, neque metunt, neque colligunt in horrea, & pater vester coele∣stis pascit illa. Nonne vos pluris estis illis? ib. v. 26. T. 65, 202.
• Nolite cogitare, dicentes: Quid edemus, aut quid bi∣bemus, aut quid vesticmur. Haec etiam nationes quae∣runt. Scit autem pater vester, quia horum omnium indi∣getis. Quaerite primo regnum Dei, & justitiam ejus & haec omnia apponentur vobis. ib. v. 31. T. 65, 148, 201.
• Nolite cogitare in crastinum; crastinus enim dies ipse cogitabit sibi. Sufficit diei malitia sua, ib. v. 34. T. 65, 147.
• In qua mensura mensi fueritis, remetietur vobis, c. 7. v. 2. T. 149.
• Ne dederitis sanctum canibus, neque miseritis mar∣garitas vestras ante porcos: ne forte inculcent eas pedi∣bus suis, & conversi elidant vos, ib. v. 6. E. 〈◊〉〈◊〉 T. 79, 185.
• Quis est ex vobis homo, quem si petierit filius ejus pa∣nem, lapidem porrigat illi; aut si piscem postulaverit, serpentem illi porrigat? Si ergo vos cum sitis nequam, scitis bona data dare filiis vestris; quanto magis pater vester coelestis dabit bona petentibus se? ib. v. 6. 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 T. 153.
• Quaecunque volueritis ut faciant vobis homines 〈◊〉〈◊〉 & vos facite illis. Haec est enim Lex & 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 v. 12. T. 151. ¶ ib.
• Quam lata & spatiosa via est quae ducit ad interitum, & multi sunt qui intrant per eum! Quam arcta & an∣gusta est via quae ducit ad vitam, & pauci sunt qui eam inveniunt, ib. v. 14. E. 2, 11. T. 64, 101. ¶ ib.
• Non omnis qui dicit mihi: Domine, Domine, introi∣bit in regnum coelorum, &c. ib. v. 21. E. 205. T. 71.
• Multi mihi dicent in illo die: 〈◊〉〈◊〉 Domine, non∣ne in nomine tuo prophetavimus, & in nomine tuo dae∣monia exclusimus, & in tuo nomine virtutes magnas fe∣cimus? Et tunc dicam illis: Nunquam vos novi, rece∣dite à me omnes qui operamini iniquitatem, ib. v. 22. T. 73, 114. ¶ ib.
• Qui audit verba mea, & facit ea, similabo eum viro sapienti qui aedificavit domum suam super petram. Descendit pluvia, venerunt flumina, flaverunt venti, & impegerunt in domum illam, & non cecidit; fundata enim fuit super petram. Et omnis qui audit verba mea, & non facit ea, similabo eum viro stulto. qui aedificavit domum suam super arenam. Descendit pluvia, venerunt flumina, & impegerunt in domum illam, & cecidit, & fa∣cta est ruina ejus magna, ib. v. 24. E. 101. T. 88, 105.
• Vade, & monstra te sacerdoti, & offer donum, c. 8. v. 4. E. 6, 120.
• Multi venient ab Oriente & Occidente, & recumbent cum Abraham & Isaac & Jacob in regno coelorum; filii autem regni expellentur in tenebras exteriores, illie erit ploratio & stridor dentium, ib. v. 11. E. 4. T. 29, 144. 163.
• Vulpes foveas habent, & volucres coeli diversoria 〈◊〉〈◊〉 autem hominis non habet ubi caput suum 〈◊〉〈◊〉 ib. v. 20. T. 65.
• Sine mortuos sepelire mortuos suos, ib. v. 22. T. 142.
• Quid nobis & tibi fili David? Venisti ante tempus pu∣nire nos? ib. v. 29. T. 49.
• Non est opus sanis medicus, sed male habentibus, c. 9. v. 12. E. 107. ¶ ib.
• In viam nationum ne ieritis, & in civitatem Samarita∣norum ne introieritis, ib. v. 10. E. 183.
• Gratis accepistis, gratis date, c. 10. v. 8. T. 88.
• Estote prudentes sicut serpentes, & simplices 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 lumbae, ib. v. 16. T. 87, 104, 221.
• Ante reges & potestates stabitis, ib. v. 18. E. 62.
• Cum autem tradiderint vos, nolite cogitare 〈◊〉〈◊〉 〈◊〉〈◊〉 quamini; dabitur enim vobis in illa hora quid 〈◊〉〈◊〉 mini. Non enim vos estis qui loquimini, sed 〈◊〉〈◊〉 pa∣tris vestri qui loquitur in vobis, ib. v. 19. E. 21, 63, 〈◊〉〈◊〉 232. T. 69, 176.
• Et tradet frater fratrem ad mortem, & pater 〈◊〉〈◊〉 ib. v. 21. E. 62.
• Qui perseveraverit usque in finem, hic salvus erit, ib. v. 22. E. 27, 32, 62. T. 93. 117, 174, 215.
• Cum persequentur vos in civitate ista, fugite ad 〈◊〉〈◊〉 ib. v. 23. E. 42.
• Si patrem-familias Beelzebub dixerint, quanto 〈◊〉〈◊〉 domesticos ejus? ib. v. 25. T. 86. ¶ ib.
• Ne timueritis eos, qui occidunt corpus, animum 〈◊〉〈◊〉 non possunt occidere. Magis autem metuite eum, qui potest animam & corpus occidere in gehennam, ib. v. 28. E. 12, 124. T. 69, 173. ¶ ib.
• Nonne duo passeres asse veneunt, & neuter 〈◊〉〈◊〉 dit in terram sine patris voluntate? ib. v. 29. E. 169. T. 127.
• Inimici hominis domestici ejus, ib. v. 30. E. 119.
• Quicunque in me confessus fuerit coram hominibus, & ego illum confitebor coram patre meo qui in coelis est; qui autem negaverit me coram hominibus, & ego 〈◊〉〈◊〉 eum coram patre meo qui in coelis est, & coram 〈◊〉〈◊〉 ejus, ib. v. 33. E. 27, 36, 60, 113, 134. T. 69, 173.
• Qui amat patrem aut matrem super me, non est 〈◊〉〈◊〉 dignus; & qui amat filium aut filiam super me, non est me dignus; & qui non tollit crucem suam, & sequi∣tur me, non est meus discipulus, ib. v. 37. E. 61. T. 71, 173, 204. ¶ ib.

• Qui potaverit unum ex minimis istis calicem aquae frigidae, in nomine discipuli; amen dico vobis, non per∣ibit merces ejus, ib. v. 4. T. 59.
• Inter prophetas non surrexit major Joanne Baptista, c. 11. v. 12. E. 62.
• Omnes Prophetae & lex usque ad Joannem propheta∣verunt, ib. v. 13. T. 23.
• Venite ad me omnes qui laboratis & onerati estis, & ego vos requiescere faciam. Tollite jugum meum super vos, & discite à me, quia mitis sum & humilis corde, & invenietis requiem animabus vestris, Jugum enim meum bonum est, & sarcina mea levis, ib. v. 24. T. 24, 91.
• Arundinem quassatam non confringet, &c. c. 12. v. 19. T. 39.
• Ejicit daemonia per Beelzebub, c. 12. v. 24. T. 16. 223.
• Qui non est mecum, adversus me est, & qui mecum non colligit, spargit, ib. v. 30. T. 87, 109, 235. ¶ ib.
• Quicunque dixerit verbum adversus filium hominis, remittetur illi; qui autem dixerit adversus Spiritum sanctum, non remittetur illi, neque in hoc seculo, neque in futuro, ib. v. 31. E. 36. T. 73. ¶ ib.
• Progenies viperarum, quomodo potestis bona loqui, cum sitis nequam? De abundantia enim cordis os emit∣tit. Bonus homo de bono thesauro emittit bona, & ne∣quam homo de nequam thesauro emittit nequam, ib. v. 34. E. 127.
• Dico autem vobis, quia omne verbum otiosum, quod locuti fuerint homines, reddent pro eo rationem in die judicii. De sermonibus enim tuis justificaberis, & de ser∣monibus tuis condemnaberis, ib. v. 37. E. 〈◊〉〈◊〉 T. 67.
• Progenies nequam & adultera signum quaerit, & sig∣num non dabitur illi, nisi signum Jonae Prophetae. Quo∣modo enim Jonas fuit in ventre ceti tribus diebus & tri∣bus noctibus, ita erit filius hominis in corde terrae tribus diebus & tribus noctibus, c. 13. v. 4. T. 47.
• Et dabunt fructus, aliud centenarium, aliud sexagesi∣mum, aliud tricesimum, ib. v. 10. E. 193. T. 101. ¶ ib.
• Multi prophetae & justi cupierunt videre quae videtis, & non viderunt, & audire quae auditis, & non audierunt, ib. v. 17. T. 48.
• Parabola de zizaniis, ib. v. 25. E. 99.
• Simile est regnum coelorum homini negotianti, quae∣renti bonas margaritas: ubi autem invenit pretiosam margaritam, abiit & vendidit omnia quae habuit, & emit illam, v. 45. T. 59, 200.
• Modicae fidei, quare dubitasti? c. 14. v. 31. T. 77.
• Qui maledixerit patri vel matri, morte moriatur, c. 15. v. 4. E. 207.
• Omnis plantatio quam non plantavit pater meus coe∣lestis, eradicabitur, ib. v. 16. E. 68, 131.
• Caeci sunt duces caecorum; caecus autem caecum du∣cens, simul in foveam cadent, c. 15. v. 14. E. 83. T. 116, 233.
• Ego tibi dico Petre, quia tu es Petrus, & super istam petram aedificabo Ecclesiam meam, & portae inferorum non vincent eam. Et tibi dabo claves regni coelorum. Et quae ligaveris super terram, erunt ligata & in coelis; & quaecunque solveris super terram, erunt soluta & in coe∣lis, c. 16. v. 18. E. 66, 83, 101, 116. T. 106. ¶ ib.
• Hic est filius meus dilectissimus, &c. ib. v. 20. E. 93, 155.
• Si autem & Ecclesiam contemserit, sit tibi tanquam ethnicus & publicanus, c. 18. v. 17. E. 140, 180.
• Dico autem vobis, quoniam si duo ex vobis conve∣nerint in terra de omni re quamcunque petieritis; con∣tinget vobis à Patre meo, qui in coelis est. Ubicunque enim fuerint duo aut tres collecti in nomine meo, ego cum eis sum, v. 19. E. 24. T. 61, 112, 113.
• Donavi tibi omne debitum, quia rogasti me, ib. v. 32. E. 60. T. 149.
• Servus qui post dimissum sibi debitum, conservo nolu∣it dimittere, in carcere relegatur, ib. v. 34. T. 149.
• Non omnes capiunt verbum, sed illi quibus datum est. Sunt enim spadones qui ex utero matris sic natisunt, & sunt spadones qui coacti sunt ab hominibus, & sunt spadones qui seipsos castraverunt propter regnum coe∣lorum. Qui potest capere, capiat, c. 19. v. 12. E. 9. T. 74, 94. 102. ¶ ib.
• Si vis ad vitam venire, serva mandata, &c. ib. v. 17. T. 59, 104. ¶ ib.
• Si vis perfectus esse, vade & vende omnia tua, & da pauperibus, & habebis thesaurum in coelo, & veni, se∣quere me, ib. v. 21. T. 126, 148, 200.
• Et acceperunt singulos denarios, ib. v. 23. T. 40.
• Deus non est mortuorum, sed vivorum, ib. v. 32. E. 66.
• Dicite filiae Sion: Ecce rex tuus venit, &c. c. 21. v. 5. T. 49, 225, 109.
• Deus ad convivium vocat, c. 22. v. 12. E. 60.
• Dixit Dominus Domino meo: Sede ad dexteram me∣am, &c. ib. v. 24. T. 47.
• Diliges proximum tuum tanquam te, ib. v. 39. E. 30.
• Diligunt primum recumbendi locum in coenis, & pri∣mam sessionem in synagogis, & salutationes in foro, & vocari ab hominibus Rabbi. Vos autem ne vocaveritis Rabbi; unus est enim vobis magister, c. 23. v. 6. T. 63. ¶ ib.
• Nolite vocare vobis patrem in terra, ib. v. 9. T. 142. 179.
• Vae vobis Scribae & Pharisaei, quia aedificatis monu∣menta Prophetarum, ib. v. 13. E. 36.
• Hierusalem Hierusalem, quae occidis Prophetas, & lapidas missos ad te; quoties volui colligere filios tu∣os sicut gallina pullos sub alas suas, & noluisti? Ecce re∣linquetur vobisdomus vestra deserta, ib. v. 37. T. 22.
• Non relinquetur in templo lapis super lapidem qui non dissolvatur, c. 24. v. 2. T. 25.
• Cavete ne quis vos fallat. Multi enim venient in no∣mine meo, dicentes: Ego sum Christus, & multos fallent. Incipietis autem audire bella, & auditus bellorum: vi∣dete, nolite tumultuari, oportet enim haec fieri, sed non∣dum est finis. Exsurget enim gens super gentes, & reg∣num super regnum: erunt fames & terrae motus, & pe∣stilentiae per singula loca. Omnia autem ista initia par∣turitionum sunt. Tunc tradent vos in pressuram, & in∣terficient vos; & eritis odibiles omnibus gentibus prop∣ter nomen meum. Et tunc scandalizabuntur multi, & invicem tradent & odient in vicem. Et multi pseudo-pro∣phetae exsurgent, & seducent multos: & eo quod faci∣nus abundet, refrigescet caritas multorum. Qui autem toleraverit usque in finem, hic salvus erit. Et praedica∣bitur Evangelium istud regni per totum orbem terrae in testimonium omnibus gentibus, & tunc veniet finis. Cum ergo videritis abominationem vastationis, quae di∣cta est per Danielem Prophetam, stantem in loco sancto (qui legit intelligat) tunc qui in Judaea sunt fugiant in montes, & qui in tecto est, non descendat tollere quic∣quam de domo, & qui in agro est, non convertatur re∣tro auferre vestimentum suum. Vae autem praegnantibus ad nutrientibus in illis diebus. Orate autem ne fiat fuga vestra hieme, neque sabbato. Erit enim tunc pressura magna, qualis non fuit ab initio mundi usque nunc, sed neque fiet: & nisi breviati essent dies illi, non esset salva omnis caro; propter electos autem breviabuntur illi di∣es. Tunc si quis dixerit vobis: Ecce hic est Christus, aut ecce illic, nolite credere. Surgent enim pseudochristi, & pseudoprophetae, & dabunt signa magna, & prodigia & errorem faciendum, si fieri potest, etiam electis. Vos autem cavete, ecce praedixi vobis omnia. Si ergo dixe∣rint vobis: Ecce in solitudine est, nolite exire; ecce in cubiculis, nolite credere, Sicut enim coruscatio exit ab Oriente, & apparet usque ad Occidentem, ita erit & ad∣ventus filii hominis: Ubi fuerit cadaver, illic colligentur aquilae. Continuo autem post pressuram dierum illo∣rum sol tenebrescet, & luna non dabit lumen suum, & stellae cadent de coelo, & virtutes coelorum movebuntur. Et tunc apparebit signum filii hominis de coelo, & lamen∣tabuntur omnes tribus terrae, & videbunt filium homi∣nis venientem in nubibus coeli cum virtute magna & claritate: Et mittet angelos suos cum tuba magna. Et colligent electos ejus à quatuor ventis, à summis coelo∣rum usque ad summitates eorum, ib. v. 4. E. 205, 229. T. 177.

• Vigilate, ib. v. 42. T. 221.
• Cum venerit silius hominis in claritate sua, & omnes angeli cum eo, tunc sedebit in throno claritatis suae, & colligentur ante eum omnes gentes, & segregabit illos ab invicem, quemadmodum pastor segregat oves ab hoedis, & statuet oves ad dexteram suam, hoedos autem ad sini∣stram. Tunc dicet Rex eis qui ad dextram ejus erunt: Venite benedicti patris mei, percipite regnum quod vo∣bis paratum est ab origine mundi. Esurivi enim, & dedi∣stis mihi manducare: sitivi, & potastis me: hospes fui, & adduxistis me: nudus, & texistis me: insirmus, & vi∣sitastis me: in carcere fui, & venistis ad me. Tunc re∣spondebunt ei justi, dicentes: Domine, quando te vidi∣mus esurientem, & pavimus? sitientem, & potavimus? quando autem te vidimus hospitem, & adduximus? nu∣dum, & vestivimus? quando autem te vidimus infirmum & in carcere, & venimus ad te? Et respondens Rex dicet eis: Amen dico vobis, quamdiu fecistis uni horum ex fratribus meis minimis, mihi fecistis. Tunc dicet & il∣lis qui ad sinistram ejus erunt: Discedite à me maledicti in ignem aeternum, quem paravit pater meus diabolo & angelis ejus. Esurivi enim, & non dedistis mihi mandu∣care: sitivi, & non potastis me: hospes fui, & non addux∣istis me: nudus, & non vestistis me: infirmus & in carce∣re, & non visitastis me. Tunc respondebunt & ipsi, dicen∣tes: Domine, quando te vidimus esurientem, aut sitien∣tem, aut hospitem, aut nudum, aut infirmum, aut in car∣cere, & non ministravimus tibi? Et respondebit illis: A∣men dico vobis, quamdiu non fecistis uni ex minimis his, neque mihi fecistis. Et abibunt isti in ambust onem aeter∣nam, justi autem in vitam aeternam c. 25. v. 31. E. 59, 144, 147. T. 51, 59, 89, 204, 207, 227. 〈◊〉〈◊〉 ib.
• Quid vultis mihi dare, & ego vobis eum tradam? c. 26. v. 7. E. 20.
• Calicem sub die passionis accipiens, benedixit, & dedit discipulis suis, dicens: Bibite ex hoc omnes. Hic est enim sanguis novi testamenti, qui pro multis effundetur in re∣missionem peccatorum. Dico vobis, non bibam à modo ex ista creatura vitis, usque in diem illum quo vobiscum bibam novum vinum in regno Patris mei, ib. v. 16. E. 152. T. 19. ¶ ib.
• Pater, si fieri potest, transeat à me calix iste; verunta∣men non quod ego volo, sed quod tu, c. 26. v. 39. T. 71. 145.
• Judas poenitentia ductus, sacerdotibus & senioribus dixit: Peccavi tradens sanguinem justum, c. 27. v. 3. T. 40.
• Expuentes in eum, &c. ib. v. 30. T. 30.
• Christus coronatus est spinis, &c. ib. v. 39. T. 213.
• A sexta autem hora tenebrae factae sunt super totam terram usque ad horam nonam, ib. v. 45. T. 47, 154.
• Data est mihi omnis potestas in coelo & in terra, c. 28. v. 18. E. 54, 157. T. 48, 232, 235, 237.
• Ite ergo & docete omnes gentes, tinguentes eos in no∣mine Patris, & Filii, & Spiritus sancti, docentes eos ob∣servare omnia quaecunque praecepi vobis, ib. v. 19. E. 48, 53, 54, 200, 206, 211, 232, 235, 237.
• Ecce ego vobiscum sum omnibus diebus usque ad con∣summationem seculi, ib. v. 20. E. 12.

EX MARCO.

• ITe in nomine meo, manum imponite, daemonia expel∣lite, c. 3. v. 15. T. 237.
• Omnia peccata remittentur siliis hominum, & blas∣phemiae; qui autem blasphemaverit in Spiritum sanctum, non remittetur illi, sed reus erit aeterni peccati, ib. v. 28. E. 36. T. 73. ¶ ib.
• In qua mensura mensi fueritis, in ea remetietur vobis, v. 24. T. 72.
• Rejicitis mandatum Dei, ut traditionem vestram sta∣tuatis, c. 7. v. 9. E. 84, 155, 171, 212. T. 117, 139.
• Qui me confusus fuerit, confundetur eum filius ho∣minis, c. 8. v. 38. E. 155. T. 134.
• Omnia postibilia credenti, c. 9. v. 24. T. 77.
• Nemo est qui relinquat domum, aut agrum, aut pa∣rentes, aut fratres, aut sorores, aut uxorem, aut filio, propter regnum Dei, & non recipiat septies tantum in isto tempore, in seculo autem venturo vitam aeternam, c. 10. v. 29. T. 127.
• Omnia quaecunque oratis & petitis, credite quia acci∣pietis, & erunt vobis, c. 11. v. 24. T. 77.
• Et cum steteritis ad orationem, remittite si quid habe∣tis adversus aliquem; ut & pater vester qui in coelis est, remittat vobis peccata vestra: si autem vos non 〈◊〉〈◊〉 neque pater vester qui in coelis est, dimitter vobis, ib. v. 25. T. 72, 113, 149.
• Audi Israel, Dominus Deus tuus Deus unus est. Et di∣liges Dominum Deum tuum, &c. sicut supra, ib. v. 29. T. 114, 151, 172.
• Multi venient in nomine meo, dicentes: Ego sum Christus, & multos fallent. Vos autem cavete, ecce prae∣dixi vobis omnia, ib. v. 6. E. 222. T. 114.
• Vigilate & orate, ne veniatis in tentationem. Spi∣ritus quidem promtus est, caro autem infirma, c. 14. v. 28. T. 150.
• Post triduum aliud excitabitur sine manibus, ib. v. 58. T. 25.
• Discipuli per orbem diffusi, c 16. v. 23. T. 16.

EX LUCA.

• REplebitur Spiritu sancto adhuc in utero matris suae, c. 1. v. E. 185.
• Ne timeas Maria; invenisti enim gratiam ante Deum. Ecce concipies in utero, & paries filium, & vocabis no∣men ejus jesum. Hic erit magnus, & filius 〈◊〉〈◊〉 vo∣cabitur, & dabit illi Dominus Deus thronum David pa∣tris sui, & regnabit super domum Jacob in secula, & reg∣ni ejus non erit finis, ib. v. 30. T. 38.
• Et respondens angelus dixit ad eum: Spiritus sanctus veniet super te, & virtus altissimi obumbrabit te. Qua∣propter qui nascetur ex te sanctus, vocabitur filius Dei, ib. v. 5. T. 38.
• Et factum est ut audivit salutationem Elizabet, exulta∣vit infans in utero ejus: & impleta est Spiritu sancto, & exclamavit voce magna, & dixit: Benedicta tu inter mulieres, & benedictus fructus ventris tui. Et unde hoc mihi contingit ut veniat mater Domini mei ad me? ib. v. 41. T. 37.
• Et Zacharias impletus est Spiritu sancto, & propheta∣vit, dicens: Benedictus Dominus Deus Israel, qui pro∣spexit redemtionem populo suo, & excitavit nobis cor∣nu salutis in domo David pueri sui, ib. v. 67. T. 6.
• Ne timueritis. Ecce enim adnuncio vobis quoniam natus est vobis hodie salvator qui est jesus Christus in civitate David, c. 2. v. 10. T. 36.
• Nunc dimittis servum tuum Domine secundum ver∣bum tuum in pace; quia viderunt oculi mei salutare tu∣um, c. 2. v. 29. T. 81, 157.
• Non 〈◊〉〈◊〉 de templo, jejuniis & orationibus ser∣ens nocte ac die, ib. v. 37. T. 155.
• Si filius Dei es, dic ut lapides isti panes fiant, c. 4. v. 10. T. 36.
• Ipse autem fuit secedens in solitudinem, & adorans, c. 5. v. 16. T. 151.
• Quid cogitatis nequam in cordibus vestris? ib. v. 22. T. 140.
• Exiit in montem orare, & fuit pernoctans in oratione Dei, c. 6. v. 12. E. 25. T. 151.
• Beati eritis cum vos oderint homines, & separaverint vos & expulerint, & maledixerint nomini vestro quasi nequam propter silium hominis. Gaudete in illa die & exultate; ecce enim merces vestra multa est in coelis, ib. v. 22. E. 113. T. 69,. 127, 182.
• Si diligitis qui vos diligunt, quae est vobis gratia 〈◊〉〈◊〉 ib. v. 32. T. 79.

• Estote misericordes, sicut & pater vester misertus est vestri, ib. v. 36. E. 107.
• Nolite judicare, ne judicemini: nolite condemnare, ne condemnemini, ib. v. 37. T. 72.
• Cui plus dimittitur, plus diligit: & cui minus dimit∣titur, modicum diligit, c. 7. v. 47. T. 90.
• Qui perdiderit animam suam propter me, hic salvabit illam, c. 9. v. 24. T. 182.
• Quid prodest homini lucrifacere totum mundum, se∣ipsum autem perdere? ib. v. 25. T. 82.
• Qui minimus fuerit in vobis, hic erit magnus, ib. v. 48. E. 30. T. 63, 224.
• Filius hominis non venit animas hominum perdere, sed salvare, ib. v. 56. T. 160.
• Nemo enim retro attendens, & superponens manum suam super aratrum, aptus est regno Dei, ib. v. 62. E. 26. T. 65, 174. ¶ ib.
• Qui vos audit, me audit; & qui me audit, audit eum qui me misit: & qui rejicit vos, me rejicit; & qui me rejicit, rejicit eum qui me misit, c. 10. v. 16. E. 128, 167.
• Sacerdotes & Levites praeterierunt, ib. v. 31. E. 109.
• Duxit illum in stabulum, ib. v. E. 13.
• Quaerenti dabitur, & pulsanti aperietur, c. 11. v. 10. E. 24.
• Qui non est mecum, adversum me est, & qui non colligit mecum, spargit. ib. v. 23. E. 180, 93, 224. ¶ ib.
• Qui fecit quod intus est, fecit & quod foris est, ib. v. 40. T. 60.
• Veruntamen date eleemosynam, & ecce vobis munda sunt omnia, ib. v. 41. T. 199.
• Qui confessus me fuerit coram hominibus, & ego con∣fitebor eum coram Patre, qui in coelis est, c. 12. v. 8. T. 131.
• Dixit autem illi Dominus: Stulte, hac nocte expostu∣latur anima tua: quae ergo parasti, cujus erunt? ib. v. 20. T. 148, 202.
• Res vestras vendite, & date eleemosynam, ib. v. 33. T. 60, 200.
• Sint lumbi vestri accincti, & lucernae ardentes, & vos similes hominibus expectantibus Dominum suum, quan∣do veniat à nuptiis: ut cum venerit & pulsaverit, aperi∣ant ei: Beati servi illi, quos adveniens Dominus invene∣rit vigilantes, ib. v. 35. T. 44, 65, 120, 174.
• Ille autem servus, qui cognoscit voluntatem Domini sui, & non paruerit voluntati ejus, vapulabit multis, ib. v. 47. E. 23. T. 71.
• Cui multum datur, multum quaeretur ab eo, ib. v. 18. T. 117.
• Habeo alio baptismate baptizari, ib. v. 50. E. 208.
• Qui sese extollit, humiliabitur; & qui se humiliaverit, exaltabitur, c. 14. v. 11. T. 63, 118.
• Cum facis prandium aut coenam, noli vocare amicos tuos, neque fratres, neque vicinos, neque divites, ne for∣te & illi reinvitent te, & siat tibi retributio. Sed cum facis epulum, voca pauperes, debiles, caecos, & claudos & beatus eris; quoniam non habent retribuere tibi, re∣tribuetur autem tibi in resurrectione justorum, ib. v. 12. T. 60. ¶ ib.
• Praemium in resurrectione justis promissum, ib. v. 14. E. 122.
• Qui non renunciat omnibus quae sunt ejus, non po∣test meus esse discipulus, ib. v. 33. T. 65, 147, 174.
• Dico vobis: Sic erit majus gandium in coelo super u∣no peccatore poenitentiam agente, quam super nona∣ginta novem justis, quibus non est opus poenitentia, c. 15. v. 7. E. 95, 217.
• Parabola filii prodigi, ib. E. 122.
• Filii hujus seculi prudentiores sunt filiis lucis in secu∣lo isto, c. 16. v. 8. E. 206.
• Si in injusto mammona fideles non fuistis; quod ve∣rum est quis credet vobis? Et si in alieno fideles non fu∣istis; quod est vestrum quis dabit vobis? ib. v. 11. T. 201.
• Audiebant haec omnia Pharisaei, qui erant cupidissimi, & irridebant eum, v. 14. T. 202.
• Mitte Lazarum ut refrigeret linguam meam, ib. v 23. E. 128. ¶ ib.
• Commemorare quoniam percepisti bona in vita tua, & Lazarus similiter mala. Nunc vero hic rogatur, tu au∣tem doles ib. v. 23. E. 120. T. 81. ¶ ib.
• Quis vestrum habens servum arantem, aut pastorem, & venienti de agro dicit continuo, transi, recumbe? Sed dicit illi: Para aliquid ut coenem, & accingere, & mini∣stra mihi, donec manducem & bibam, & postea tu man∣ducabis & bibes. Nunquid habet gratiam servo illi, quia fecit quae ei imperata sunt? Sic itaque & vos cum perfeceritis quae vobis imperata sunt, dicite: Servi su∣pervacui sumus, quod habuimus facere, fecimus, c. 17. v 7 E. 66. T. 79. ¶ ib.
• Sicut fulgur resplendet de Oriente usque ad Occiden∣tem, ita erit adventus filii hominis, ib. v. 14. T. 64.
• Regnum Dei intra vos est, ib v. 21. T. 79. ¶ ib.
• Et qui in agro est, non convertatur retro. Memores estote uxoris Loth, ib. v. 31. T. 174.
• Quidam qui nec hominem cogitant, nec Deum ti∣ment, c. 18. v. 2. E. 38. ¶ ib.
• Putas cum venerit filius hominis, inveniet fidem in terra? ib. v. 8. T. 120, 174, 215.
• Homines duo ascenderunt in templum adorare: unus Pharisaeus, & unus Publicanus. Pharisaeus cum sterisset, talia apud se precabatur: Deus, gratias tibi ago, quia non sum sicut ceteri homines, injusti, raptores, adulteri, quomodo & Publicanus iste. Jejuno bis in sabbato, de∣cimas do omnium quaecunque possideo. Publicanus au∣tem de longinquo stabat. & neque oculos ad lum vo∣lebat levare, sed percutiebat pectus suum, dicens: Deus propitius esto mihi peccatori. Dico vobis descendit hic justificatus in domum suam, magis quam ille Pharisaeus, ib. v. 10. T. 141.
• Quia omnis qui se extollit, humiliabitur; & qui se hu∣miliat, exaltabitur ib. v. 14. T. 63.
• Amen dico vobis, nemo est qui relinquat domum, aut agrum, aut parentes, aut fratres, aut uxorem, aut filios propter regnum, & non recipiat septies in isto tempore, in seculo autem venturo vitam aeternam, &c. ib. v. 19. E. 113 T. 69, 182.
• Ecce dimidium ex substantia mea do egenis, & si cui quid fraudavi, quadruplum reddo. Dixit autem Jesus; quia salus hodie domui huic facta est, quoniam & ipse filius est Abrahae, c. 19. v. 8. E. 149. T. 60, 200.
• Servus qui in minimo sidelis fuit, constituetur super decem civitates, ib. v. 17. E. 18.
• Filii hujus seculi generant & generantur; qui autem habuerint dignationem seculi illius, & resurrectionis à mortuis, non nubunt neque nubuntur. Neque enim in∣cipient mori; aequales enim sunt Angelis Dei, cum sint filii resurrectionis. Resurgere autem mortuos Moyses significat, cum dicit in rubo: Dominus Deus Abraham, & Deus Isaac, & Deus Jacob. Non est Deus mortuorum, sed vivorum, omnes enim illi vivunt, c. 20. v. 34. T. 74, 102. ¶ ib.
• Amen dico vobis, quoniam vidua ista plus omnibus misit in dona Dei. Omnes enim isti de eo quod abunda∣vit illis, miserunt in dona Dei; haec autem de inopia sua omnem quemcunque habuit victum misit, c. 21. v. 3. T. 203.
• Ponite in cordibus vestris non praemeditari excusare: Ego enim dabo vobis os & sapientiam, cui non pote∣runt resistere adversarii vestri, ib. v. 14. E. 252. T. 176. ¶ ib.
• Et eritis odibiles omnibus hominibus propter nomen meum, ib. v. 17. T. 73.
• Cum autem videritis haec omnia fieri, scitote, quoni∣am in proximo est regnum Dei, ib. v. 31. T. 157.
• Dixit Dominus ad Petrum: Ecce Satanas postulavit ut vexaret vos quomodo triticum; ego autem rogavi pro te, ne deficiat fides tua, c. 22. v. 31. E. 25. T. 152. ¶ ib.

• Erat autem hora quasi sexta, c. 23. v. T. 174.
• Hodie mecum eris in paradiso, c. 23. v. 43. E. 208.
• Isti sunt sermones quos locutus sum ad vos, cum ad∣huc essem vobiscum, quia oportet adimpleri omnia scrip∣ta in lege Moysi, & Prophetis & Psalmis de me. Tunc adaperuit illis sensum, ut intelligerent scripturas, & dix∣it illis: Quia sic scriptum est; & sic oportebat Christum pati, & resurgere à mortuis tertia die, & praedicari in nomine ejus poenitentiam & remissam peccatorum usque in omnes gentes, c. 24. v. 44. T. 22.

EX JOANNE.

• IN principio erat sermo, & sermo erat apud Deum, & Deus erat sermo. Hic erat in principio apud Deum: omnia per ipsum facta sunt, & sine ipso factum est nihil, quod factum est. In illo vita erat, & vita erat lux homi∣num, & lux lucet in tenebris, & tenebrae illam non com∣prehenderunt, c. 1. v. 1. T. 32, 35.
• Fuit lumen verum, quod illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum. In hoc mundo fuit, & mun∣dus per ipsum factus est, & mundus eum non cognovit, ib. v. 9. T. 23.
• In sua propria venit, & sui eum non receperunt. Quot∣quot autem receperunt, dedit eis potestatem ut filii Dei fierent, qui credunt in nomine ejus, ib. v. 11. T. 21, 142.
• Ego quidem baptizo in aqua, in medio autem vestrum stat, quem vos nescitis, ipse est enim de quo dixi: Post me veniens homo ante me factus est, cujus non sum dig∣nus corrigiam calceamenti solvere, ib. v. 26. T. 44.
• Ecce agnus Dei, qui aufert peccata mundi, ib. v. 29. T. 42.
• Aqua vinum facta, ib. v. 9. E. 153.
• Domum patris mei, domum fecistis negotiationis, ib. v. 16. T. 88.
• Nisi quis renatus fuerit ex aqua & spiritu, non potest introire in regnum Dei, c. 3. v. 5. E. 196. 208. T. 24, 72, 231.
• Oportet vos nasci denuo, ib. v. 7. T. 2.
• Quod natum est de carne caro est, & quod natum est de spiritu, spiritus est, ib. v. 6. T. 231.
• Sicut Moyses exaltavit serpentem in eremo; ita exal∣tari oportet filium hominis, ut omnis qui crediderit in filium, habeat vitam aeternam, ib. v. 14. T. 45.
• Qui non crediderit, jam judicatus est, quia non credi∣dit in nomine unici filii Dei. Hoc autem est judici∣um, quoniam lux venit in seculum, & magis dilexerunt tenebras quam lucem, ib. v. 18. T. 23. 74.
• Vos mihi testes estis, quoniam dixi eis qui missi sunt ab Hierosolymis ad me, quia non sum Christus, sed quoni∣am missus sum ante illum. Qui enim habet sponsam, spon∣sus est: Amicus autem sponsi est, qui stat & audit eum, & gaudio gaudet propter vocem sponsi, ib. v. 28. T. 44.
• Nemo potest quicquam accipere, nisi datum fuerit illi de coelo, ib. v. 27. T. 62, 239.
• Qui credit in Filium, habet vitam aeternam. Qui dicto non audiens est in Filium, non habet vitam: sed ira Dei manebit super eum, ib. v. 36. T. 48.
• Omnis qui biberit ex hac aqua, sitiet iterum: qui au∣tem biberit ex aqua quam dedero, non sitiet in aeternum, c. 4. v. 13. E. 151.
• Oportet adorare patrem in spiritu & veritate, ib. v. 24. T. 139.
• Ecce sanus factus es, jam noli peccare, ne quid deteri∣us tibi fiat, c. 5. v. 14. E. 29, 113. T. 73, 93, 144, 197.
• Nihil Pater judicat, sed omne judicium dedit Filio, ut omnes honorificent Filium, sicut honorificant Patrem, &c. ib. v. 24. T. 49. 75.
• Si testimonium dixero de me, testimonium meum non est verum: alius est enim qui testis est de me, ib. v. 31. E. 165. ¶ ib.
• Scrutamini scripturas, in quibus putatis vos vitam aeternam habere, &c. ib. v. 39. T. 26.
• Ego cibum habeo, quem vos non nostis. Meus cibus est ut faciam voluntatem ejus qui me misit, & perficiam opus ejus, ib. v. 33. T. 82.
• Ego veni in nomine patris mei, & non recepistis me: cum alius venerit in suo nomine, ipsum recipietis, ib. v. 43. T. 34.
• Si enim credidissetis Moysi, crederetis & mihi. De me enim ille scripsit. Si autem illius scripturis non creditis. quomodo verbis meis credetis? ib. v. 45. T. 26.
• Durus sermo, c. 6. v. 60. T. 2.
• Ego sum panis vitae, qui venerit ad me, non esuriet: & qui in me crediderit, non sitiet nmquam, c. 7. v. 35. T. 29.
• Non descendi de coelo, ut faciam voluntatem meam, sed voluntatem ejus qui misit me, ib. v. 38. T. 71, 96. 145.
• Ego sum panis vitae qui de coelo descendi. Si quis ede∣rit de meo pane, vivet in aeternum. Panis autem quem ego dedero, caro mea est pro seculi vita, c. 6. v. 51. T. 147.
• Nisi ederitis carnem filii hominis, & biberitis ejus san∣guinem, non habebitis vitam in vobis, ib. v. 53. T. 29. 72, 147.
• Nemo potest venire ad me, nisi datum illi fuerit à pa∣tre, ib. v. 65. E. 206.
• Dixit Jesus ad Apostolos: Numquid & vos vultis ab∣ire? Respondit Petrus: Domine ad quem ibimus? ver∣ba vitae aeternae habes; & nos credimus & cognovimus, quoniam tu es filius Dei vivi, ib. v. 67. E. 130, 131, 168.
• Si quis sitit, veniat & bibat. Qui credit in me, sicut dicit scriptura, flumina de ventre ejus fluent aquae vivae, c. 7. v. 37. E. 151. T. 29.
• Ego sum lumen seculi, qui me secutus fuerit, non am∣bulabit in tenebris, sed habebit lumen vitae, c. 8. v. 12. E. 157. T. 36. 225.
• Si enim non credideritis quia ego sum, moriemini in peccatis vestris, c. 8. v 24. T. 22.
• Si perman seritis in verbo meo, vere discipuli mei eri∣tis, & cognoscetis veritatem, & veritas liberabit vos, ib. v. 31. T. 174, 215.
• Omnis qui facit peccatum, servus est peccati, ib. v. 34. T. 143.
• Vos de patre diabolo nati estis, & concupiscentias pa∣tris vestri facere vultis. Ille enim homicida fuit ab initio, & in veritate non stetit, quia veritas non est in il∣lo, ib. v. 44. T. 142.
• Sputo caeci oculos Christus formavit, c. 9. v. 6. T. 213. ¶ ib.
• Deus peccatorem non audit, sed si qui Deum colue∣rit, & voluntatem ejus fecerit, illum audit, ib. v. 31. E. 163, 171, 191. T. 240.
• Ego sum ostium; per me si quis introierit, salvabi∣tur, ib. v. 10. T. 48. 72.
• Ego sum pastor bonus, qui pono animam meam pro ovibus meis; mercenarius autem & cujus non sunt oves propriae, cum viderit lupum venientem, relinquens ef∣fugit, & lupus dispergit oves, c. 10. v. 11. E. 17.
• Et erit unus grex & unus pastor, ib. v. 16. E. 182. T. 110.
• Nemo aufert animam meam à me, sed ego à me pono eam: Potestatem habeo ponendi eam, & potestatem ha∣beo iterum sumendi eam. Hoc enim mandatum accepi à Patre meo, ib. v. 18. T. 47.
• Ego & pater unum sumus, ib. v. 30. E. 182. T. 109.
• Nonne scriptum est in lege quoniam ego dixi, dii estis? Si illos dixit deos ad quos sermo Dei factus est, & non potest solvi scriptura: quem Pater sanctificavit & misit in seculum, vos dicitis: quoniam blasphemas quia dixi filius Dei sum? Quod si non facio facta Patris, nolite mi∣hi credere; quod si facio, & mihi non vultis credere; fa∣ctis credite, & cognoscite, quoniam in me est Pater, & ego in illo, ib. v. 34. T. 36.
• Ego sum resurrectio & vita, qui credit in me, licet mo∣riatur, vivet; & omnis qui vivit & credit in me, non morietur in aeternum, c. 11. v. 25. T. 164.
• Qui amat animam suam, perdet illam, & qui odit ani∣mam suam in isto seculo, in vitam aeternam conservabit illam, c. 12. v. 25. E. 12, 124. T. 69. 173.

• Dominus dignatus est lavare pedes discipuli ejus, c. 13. v. 3. T. 212.
• Nisi lavero te, non habebis patrem mecum, ib. v. 8. E. 32.
• Si ego lavi pedes vestros magister & Dominus, & vos debetis aliorum pedes lavare, &c. ib. v. 14. E. 32. T. 26, 77.
• Quis credidit auditui nostro, &c. ib. v. 38. T. 39.
• Non est servus major Domino suo, neque apostolus major eo qui se misit. Haec scientes eritis beati, si ea fece∣ritis, ib. v. 16. E. 30, 100, 123. T. 63.
• Quod facis, fac celerius, ib. v. 27. T. 86.
• In domo Patris mei habitationes multae sunt, c. 14. v. 4. T. 102.
• Ego sum via, veritas, & vita: 〈◊〉〈◊〉 venit ad Patrem nisi per me, ib. v. 6. E. 205, 215. T. 48, 72, 139.
• Pacem vobis remitto, pacem meam do vobis, ib. v. 27. T. 61. 119.
• Si me 〈◊〉〈◊〉 gauderetis; quoniam vado ad Pa∣trem, quia Pater major me est, ib. v. 28. T. 81, 158.
• Pater major me est, v. 20. T. 206.
• Ego sum vitis vera, c. 15. v. 1. E. 148.
• Hoc est mandatum meum ut diligatis invicem, quem∣admodum dilexi vos, &c. ib. v. 12. E. 24. T. 61, 114.
• Si feceritis quae mando vobis, jam non dicam vos ser∣vos, sed amicos, ib. v. 14. E. 155. T. 104.
• Si seculum vos odit, mementote quoniam me priorem vobis odit, &c. ib. v. 18. T. 73, 177. ¶ ib.
• Veniet hora, ut omnis qui intersicit vos, arbitretur se obsequium Deo facere. Sed & hoc facient, quoniam non cognoverunt Patrem, neque me, &c. c. 16. v. 2. E. 113. T. 69, 177.
• Amen amen dico vobis, quoniam vos plorabitis & plangetis, seculum autem gaudebit: vos tristes eritis, sed tristitia vestra in gaudium veniet, ib. v. 20. T. 158, 177.
• Quodcunque petierimus à Patre in nomine ejus, da∣bit nobis, ib. v. 23. T. 140., 200.
• Petite & accipietis, ib E. 24.
• Haec locutus sum vobis ut in me pacem habeatis, in seculo autem 〈◊〉〈◊〉 habebitis: sed fidite, quoniam ego vici mundum, ib. v. 33. T. 63, 177, 215.
• Haec autem est vita aeterna, ut cognoscant te solum & verum Deum, & quem misisti jesum Christum, c. 17. v. 3. E. 205. T. 32, 151, 172, 195.
• Ego te clarificavi in terra, opus perfeci quod dedisti mihi ut faciam, &c. ib. v. 4 T. 206.
• Non pro his autem rogo solis sed & pro illis qui cre∣dituri sunt per verbum ipsorum in me, ut omnes unum sint, sicut tu Pater in me, & ego in te, ut & ipsi in nobis unum sint, ib. v. 20. T. 152.
• Pater, quos dedisti mihi volo ut ubi ego fuero, & ip∣si sint mecum, & videant claritatem meam quam mihi de∣disti ante constitutionem mundi, ib. v. 24. T. 81, 164.
• Si male locutus sum, exprobra de malo: si autem be∣ne, quid me caedis? c. 18. v. 23. E. 6, 166. ¶ ib.
• Regnum meum non est de isto seculo; si de isto secu∣lo esset regnum meum, ministri mei turbarentur ne tra∣derer Judaeis: nunc autem regnum meum non est hinc. Dixit Pilatus: Ergo rex es tu? Respondit Jesus: tu di∣cis quoniam Rex sum; Ego in hoc natus sum; Ego in hoc veni in seculum, ut testimonium perhibeam veritati. Omnis qui est de veritate, audit vocem meam, ib. v. 36. T. 50. ¶ ib.
• Nullam haberes potestatem adversus me, nisi data es∣set tibi desuper, c. 19. v. 11. T. 86, 150.
• De tunica autem, quia de superiore parte non consu∣tilis, sed per totum textilis erat, dixerunt ad invicem: Non scindamus illam, sed sortiamur de ea cujus sit, ib. v. 25. T. 110.
• Sicut me misit pater, & ego mitto vos. Hoc cum dix∣isset, inspiravit, & ait illis: Accipite Spiritum sanctum. Si cui remiseritis peccata, remittentur illi: si cujus tenu∣eritis, tenebuntur, c. 21. v. 16. E. 185, 201, 225. T. 107.
• Dixit Simoni Jesus: Diligis me? Respondit, 〈◊〉〈◊〉 Ait illi: Pasce oves meas, ib. v. 17. E. 17. T 107, 225. ¶ ib.
• Dixit Dominus ad Thomam: Injice huc digitum tu∣um, & vide manus meas, & noli esse incredulus, sed fide∣lis. Respondit autem Thomas & dixit illi: Dominus meus & Deus meus. Dicit illi Jesus, quia vidisti me, cre∣didisti: felices qui non viderunt & crediderunt, ib. v. 27. E. 76. T. 35.

EX ACTIBUS APOSTOLORUM.

• NEmo potest cognoscere tempus, aut tempora, quae Pater posuit in sua potestate, c. 1. v. 7. T. 87.
• Jesus in nube sublatus est, ib. v. 9. T. 16.
• Et erant perseverantes omnes unanimes in oratione cum mulieribus, & Maria quae fuit Mater Jesu, & fratri∣bus ejus, ib. v. 14. E. 172. T. 142.
• Surrexit Petrus in medio discentium; fuit autem tur∣ba in uno, ib. v. 15. E. 172. ¶ ib.
• Et factus est subito de coelo sonus quasi ferretur flatus vehemens, & implevit totum illum locum in quo erant sedentes. Et visae sunt illis linguae divisae, quasi ignis, qui & insedit in unumquemque illorum; & impleti sunt omnes Spiritu sancto, c. 2. v. 2 T. 89.
• Cum sit hora diei tertia, ib. v. 17. T. 153.
• Poenitemini, & baptizetur unusquisque vestrum in nomine Domini Jesu Christi in remissionem peccatorum, & accipietis donum Spiritus sancti. Vobis enim est pro∣missio, & filiis vestris, & omnibus deinceps, quoscunque advocaverit Dominus Deus noster ib. v. 38. E. 205.
• Ad horam orationis nonam, ib. T. 134, ¶ ib.
• Argentum quidem & aurum non est mihi, quod au∣tem habeo hoc tibi do. In nomine Jesu Christi Naza∣reni, surge & ambula, & apprehensa manu ejus dextera, excitavit eum, c. 3. v. 6. T. 83, 97.
• Prophetam excitabo eis de fratribus eorum, &c. ib. v. 22. &c. 7. v. 27. T. 16.
• Principes populi & seniores Israel audite: Ecce nos hodie interrogamur à vobis super benefacto hominis in∣firmi, in quo iste salvatus est. Sit vobis omnibus notum, & omni populo Israel, quia in nomine Jesu Christi Na∣zareni, quem vos crucifixistis, quem Deus suscitavit à mortuis, in illo iste in conspectu vestro sanus adstat, in alio autem nullo. Hic est lapis qui contemtus est à vo∣bis aedificantibus, qui factus est in caput anguli. Non enim est nomen aliud sub coelo datum hominibus, in quo oportet salvari vos, c. 4. v. 8. T. 42. ¶ ib.
• Turba autem eorum qui crediderant, anima ac mente una agebant; nec fuit inter illos ullum discrimen, nec quicquam suum judicabant ex bonis quae eis erant, sed fuerunt illis omnia communia, ib. v. 32. E. 24. T. 62, 119, 208. ¶ ib.
• Cur implevit Satanas cor tuum mentiri te Spiritui san∣cto? &c. c. 5. v. 3. T. 74.
• Angelus adfuit Apostolis custodia clausis, ib. v. 19. T. 113.
• Et convocarunt illi duodecim totam plebem discipu∣lorum, & dixerunt illis, &c. c. 6. v. 2. E. 1, 172. ¶ ib.
• Et elegerunt septem diaconos, ib. v. 2. E. 6.
• Exi de terra & de cognatione tua, &c. c. 7. v. 3. T. 27.
• Coelum mihi thronus, & terra suppedaneum pedum meorum, &c. ib. v. 49. T. 33.
• Domine, ne statuas illis hoc peccatum, ib. v. 60. T. 216.
• Tunc imponebant manus super illos, & accipiebant Spiritum sanctum, c. 8. v. 14. E. 202, 221.
• Pecunia tua tecum sit in perditione, quia existimasti gratiam Dei per pecuniam possideri, ib v. 20. T. 88.
• Ait Eunuchus: Ecce aqua, quid est quod me impe∣dit baptizari? Tunc dixit Philippus: Si credis ex toto corde tuo, licet, ib. v 36. T. 77.
• Tabitha, exsurge in nomine Jesu Christi, c. 9. v. 36. T. 200.
• Cornelius Centurio fuit faciens multas eleemosynas in plebem & semper orans Deum. Huic circa horam no∣nam oranti astitit Angelus, testimonium reddens sui ope∣ris & dicens: Corneli, orationes tuae & eleemosynae tuae ascenderunt ad memoriam coram Deo, c. 10. v. 1. T. 153.

• Petrus ascendit in superiora, ut oraret circa horam sextam, ib. v. 9. T. 154.
• Dominus dixit mihi neminem communem dicendum & immundum, ib. v. 28. E. 161.
• Et jussit eos baptizari, ib. v. 48. E. 196.
• Filius meus est tu, ego hodie genui te, c. 13. v 33. T. 37.
• Vobis primum oportuerat indicari verbum Dei: sed quia repulistis illud, nec vos dignos aeternae vitae judica∣stis; ecce convertimus nos ad gentes. Sic enim dixit per scripturas Dominus: Ecce lumen posui te inter gentes, ita ut sis in salvationem usque ad 〈◊〉〈◊〉 terrae, ib. v. 46. T. 29.
• Visum est sancto Spiritui & nobis, nullam vobis impo∣nere sarcinam, quam ista quae ex necessitate sunt; absti∣nere vos ab idololatriis, & sanguinis effusione, & forni∣catione. Et quaecunque vobis fieri non vultis, aliis ne fe∣ceritis. c. 15. v. 8. T. 91.
• Circa mediam autem noctem Paulus & Silas orantes gratias agebant Deo. Audiebant autem eos vincti, c. 19. v. 25. T. 68.
• In quo sumus, vivimus, & movemur, c. 17. v. 28. T. 3.
• Baptizati prius baptismo Joannis, baptizati sunt in no∣mine Domini Jesu, c. 19. v. 5. E. 209.
• Beatus Paulus cum ei dictum esset, sic insilis in sacer∣dotem Dei maledicendo: Nesciebam (inquit) fratres, quia pontifex est. Scriptum est enim: Principem populi tui non maledices, c. 23. v. 4. E. 6, 120, 166. ¶ ib.

EX PAULI EPISTOLA AD ROMANOS.

• FIdes vestra praedicatur in universo mundo, c. 1. v. 8. E. 57. 136. ¶ ib.
• Justus fide vivit: ib. v. 17. T. 157.
• In viros viri proruunt, ib. v. 27. T. 6.
• Et coluerunt & servierunt creaturae, relicto creatore; propter quod & tradidit illos Deus in passiones ignomi∣niae, ib. v. 25. T. 65.
• Susurratores, detractores, abhorrentes Deo, injuriosi, superbi, jactantes sui, adinventores malorum. Qui cum justitiam Dei agnovissent, non intellexerunt, quoniam qui talia agunt, morte sunt digni; non tantum qui faci∣unt ca, sed & qui consentiunt eis qui haec agunt, ib. v. 30. E. 175. ¶ ib.
• Quare sine excusatione es, ô homo, omnis qui judicas; in quo enim judicas alium, teipsum condemnas: eadem enim agis, quae judicas. Speras autem tu qui judicas eos qui mala agunt, & eadem facis, quia ipse effugies judici∣um Dei, c. 2. v. 1. T. 72.
• An nunquid opulentiam bonitatis ejus, & sustinentiae, & longanimitatis contemnis, ignorans quoniam pa∣tientia & bonitas Dei ad poenitentiam te adducit? &c. ib. v. 4. T. 76, 211.
• Quotquot sine lege peccaverunt, sine lege peribunt. Et quotquot in lege peccaverunt, per legem & judicabun∣tur, ib. v. 12. T. 88.
• Non auditores legis justi sunt apud Deum; sed facto∣res legis justificabuntur, ib. v. 13. T. 88.
• Nomen Dei blasphematur, ib. v. 14. E. 29.
• Quid enim si exciderunt quidam illorum à fide? Nun∣quid infidelitas illorum fidem Dei evacuavit? Absit. Est enim Deus verax, omnis autem homo mendax, c. 3. v. 3. E. 131. T. 118, 238. ¶ ib.
• Faciamus mala. dum veniunt bona; quorum condem∣natio justa est, ib. v. 8. T. 88. ¶ ib.
• Omnes enim peccaverunt, & egent claritate Dei; justi∣fic abuntur autem dono ipsius, & gratia per redemtio∣nem quae est in Christo Jesu ib. v. 23. T. 48.
• Venenum aspidum sub labiis eorum, & os eorum male∣dictione & amaritudine plenum est. Veloces ad effun∣dendum sanguinem pedes eorum, contritio & calamitas in viis eorum. Qui viam pacis non cognoverunt, nec est timor Dei ante oculos eorum, ib. v. 13. T. 224.
• Gloriamur in spe claritatis Dei; non solum autem, sed gloriamur in pressuris: scientes quoniam pressura tole∣rantiam operatur, tolerantia autem probationem, pro∣batio autem spem. Spes autem non confundit, quia 〈◊〉〈◊〉 Dei infusa est in cordibus nostris per Spiritum san∣ctum qui datus est nobis, c. 5. v. 2. T. 63, 175.
• Si cum adhuc peocatores essemus, Christus pro nobis mortuusest; multo magis nunc justificati in sanguine il∣lius, liberabimur per illum ab ira, ib. v. 8. E. 〈◊〉〈◊〉
• Itaque fratres non secundum carnem vivamus. Si 〈◊〉〈◊〉 secundum carnem vixeritis, incipietis mori. Si 〈◊〉〈◊〉 Spiritu opera carnis mortificaveritis, vivetis. 〈◊〉〈◊〉 enim Spiritu Dei aguntur, hi filii Dei sunt, c. 8. v. 12. T. 226.
• Sumus filii Dei: Si autem filii; & haeredes Dei, 〈◊〉〈◊〉 autem Christi. Si quidem compatiamur, ut & com∣magnificemur, ib. v. 17. E. 12. T. 70, 175.
• Non sunt condignae passiones hujus temporis ad 〈◊〉〈◊〉 claritatem, quae revelabitur in nobis, ib. v. 18. E. 125, 233. T. 70, 183.
• Spe autem salvati sumus. Spes autem quae videtur non est spes. Quod enim videt quis, quid sperat? Si au∣tem quod non videmus, speramus; per expectationem speramus, ib. v. 24. T. 77, 215. ¶ ib.
• Quis nos separabit à caritate Christi? An pressura, an angustia, an persecutio, an fames, an nuditas, an pericu∣lum, an gladius? Sicut scriptum est: Quoniam causa tui occidimur tota die; deputati sumus ut oves victimae, sed in his omnibus supervincimus, pro co qui dilexit nos, ib. v. 35. E. 25, 63. T. 71, 173. ¶ ib.
• Optabam ego ipse anathema esse à Christo pro fratri∣bus cognatisque meis secundum carnem qui sunt 〈◊〉〈◊〉 quorum adoptio, & claritas, & testamentum, & legis constitutio & famulatus, & promissiones; quorum pa∣tres, ex quibus Christus secundum carnem, qui est super omnia Deus benedictus in secula, ib. v. 3. T. 35. ¶ ib.
• Quis credidit auditui nostro, &c. c. 10. v. 16. T. 33. 39.
• Inventus sum ab eis qui me non interrogabant, ib. v. 20. T. 28.
• Et dedit illis Deus spiritum transpunctionis. c. 11. 〈◊〉〈◊〉 8. T. 21.
• Noli altum sapere, sed time. Si enim Deus naturali∣bus ramis non pepercit; ne forte nec tibi parcat, ib. v. 20. E. 30. T. 63.
• O altitudo divitiarum, sapientiae, & scientiae Dei Quam incomprehensibilia sunt judicia ejus? Quam inve∣stigabiles sunt viae ejus? Quis enim cognovit sensum Do∣mini, quis aut consiliarius ejus fuit? Vel quis prior dedit ei, & non retribuetur illi? Quoniam in ipso, & per ip∣sum, & in ipso sunt omnia; ipsi claritas in secula se cu∣lorum, ib. v. 33. T. 79.
• Oro vos fratres per misericordiam Dei, ut 〈◊〉〈◊〉 corpora vestra hostiam vivam, sanctam, placentem Deo; nec configuremini seculo huic, sed transformamini in re∣novatione sensus, ad probandum quae sit voluntas Dei, bona, & placens, & perfecta, c. 12. v. 1. E. 232. T. 〈◊〉〈◊〉 ¶ ib.
• Domino servientes, ib. v. 11. E. 11.
• Benedicentes, & non maledicentes, ib. v. 14. T. 〈◊〉〈◊〉 ¶ ib.
• Cum plangentibus plangeo, &c. ib. v. 15. E. 〈◊〉〈◊〉 T. 123.
• Nemini malum pro malo reddentes, ib. v. 17. T. 72.
• Noli vinci à malo, sed vince bono malum, ib. v. 21. T. 72.
• Vis non timere potestatem? bonum fac, & 〈◊〉〈◊〉 laudem ex illa, c. 13. v. 3. T. 76.
• Reddite omnibus quae debentur; cui tributum, tri∣butum: cui vectigal, vectigal: cui timorem, 〈◊〉〈◊〉 cui honorem, honorem. Nemini quicquam debeatis, nisi ut invicem diligatis, ib. v. 7. T. 63.

• Nox transivit, dies autem appropinquavit. Abjicia∣mus ergo opera tenebrarum, & induamur arma lucis, tanquam in die decenter ambulemus: non in comessati∣onibus & in ebrietatibus, non in concupiscentiis & im∣pudicitiis: non in certaminibus & zelo, ib. v. 12. T. 224.
• Tu quis es qui judicas alienum servum? Domino suo stat aut cadit, stabit autem; potens est enim Deus 〈◊〉〈◊〉 eum, c. 14. v. 4. T. 72.
• Unusquisque nostrum pro se rationem Deo dabit, ib. v. 12. E. 188.
• Non est regnum Dei esca & potus, sed justitia, & pax, & gaudium in Spiritu Sancto, ib. v. 17. T. 82.
• Ventri serviunt, c. 16. v. 18. E. 163.

EX EPISTOLA AD CORINTHIOS I.

• OBsecro vos, fratres, per nomen Domini nostri Jesu Christi, ut idipsum dicatis omnes, & non sint in vo∣bis schismata. Sitis autem compositi in eodem sensu & in eadem sententia, c. 1. v. 10. T. 22, 87, 110.
• Nunquid in nomine Pauli baptizati estis? ib. v. 13. E. 136.
• Misit me Christus annunciare non in sermonis sapien∣tia, ne inanis fiat crux Christi. Verbum enim crucis stul∣titia est iis qui pereunt; iis autem qui salvantur, virtus Dei est. Scriptum est enim: Perdam sapientiam sapien∣tium, & prudentiam prudentium reprobabo. Ubi sapi∣ens? ubi scriba? ubi conquisitor hujus seculi? Nonne infatuavit Deus sapientiam hujus mundi? Quoniam qui∣dem in sapientia Dei non cognovit mundus per sapienti∣am Deum: complacuit Deo per stultitiam praedicationis salvare credentes. Quoniam Judaei signa desiderant, & Graeci prudentiam quaerunt; nos autem praedicamus Christum crucifixum, Judaeis quidem scandalum, genti∣bus autem stultitiam: ipsis autem vocatis Judaeis, & Grae∣cis Christum, Dei virtutem, & Dei sapientiam, ib. v. 17. T. 32, 85.
• Sapientia in perfectis, c. 2. v. 6. E. 221.
• Quod oculus non vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis ascendit, ib. v. 9. E. 125.
• Et ego quidem fratres, non potui vobis loqui quasi spiritalibus, sed quasi carnalibus: quasi infantibus in Chri∣sto: lac vobis potum dedi, non escam; dum adhuc enim pusilli eratis, non poteratis, sed neque nunc potestis: ad∣huc enim estis carnales. Ubi enim in vobis aemulatio & contentio, & dissensiones? Nonne carnales estis, & secun∣dum hom nem ambulatis, c. 3. v. 1. T. 61, 226. ¶ ib.
• Nescitis quia templum Dei estis, & spiritus Dei habi∣tat in vobis, ib. v. 16. E. 122, 146. T. 73, 93.
• Nemo se decipiat. Si quis putat sapientem se esse in vobis, mundo huic stultus siat, ut sit sapiens. Sapientia enim hujus mundi stultitia est apud Deum. Scriptum est enim: Reprehendes sapientes in astutia ipsorum. Et iterum: Cognovit Deus cogitationes sapientium quoni am stultae sunt, ib. v. 18. T. 85, 210. ¶ ib.
• Quid enim habes, quod non acceperis? Si autem acce∣peris; quid gloriaris quasi non acceperis? c. 4. v. 7. T. 62.
• Non in sermone est verbum Dei, sed in virtute, ib. v. 20. T. 88.
• Expurgate vetus fermentum, ut sitis nova conspersio sicut estis azymi. Nam & Pascha nostrum immolatus est Christus. Itaque festa celebremus, non in fermento ve∣teri, neque in fermento malitiae & nequitiae; sed in azy∣mis sinceritatis & veritatis, c. 5. v. 7. T. 67, 99. ¶ ib.
• Audet quisquam vestrum adversus alterum negotium habens disceptare apud injustos, & non apud sanctos? An nescitis quia sancti hunc mundum judicabunt? Jam quidem totum delictum in vobis est, quia judicia habetis cum invicem. Quare non magis injuriam patimini, aut quare non magis fraudamini? Sed vos injuriam facitis & fraudatis, & hoc fratribus? an nescitis quoniam in∣justi regnum Dei non consequentur? c. 6. v. 1. T. 77.
• Neque fornicarii, neque idolis 〈◊〉〈◊〉 neque adul∣teri, neque molles, neque masculorem adpetitores, ne∣que fures, neque fraudatores, neque ebriosi, neque male∣dici, neque raptores regnum Dei consequentur. Et haec quidem fuistis, sed abluti estis, sed justificati estis, sed sanctificati estis in nomine Domini Jesu Christi, & in Spiritu Dei nostri, ib. v. 10. E. 30, 128. T. 84, 87.
• Omnia licent, sed non omnia expediunt, &c. ib. v. 12. T. 96.
• Nescitis quoniam corpora vestra membra Christi sunt? Auferens membra Christi, faciam membra forni∣cariae? Absit. An nescitis, quia qui conglutinatur forni∣cariae, unum corpus sunt? Erunt enim duo in carne una. Qui autem se conjunxerit Domino, unus spiritus est, ib. v. 15. T. 65, 83, 9.
• Omne delictum quodcunque fecerit homo, extra cor∣pus est: qui autem fornicatur, in corpus suum peccat, ib. v. 18. E. 113. T. 83.
• Non estis vestri; emti enim estis pretio magno. Cla∣rificate & portate Deum in corpore vestro, ib. v. 19. T. 65, 84, 93, 143, 174. ¶ ib.
• Bonum est homini mulierem non contingere: prop∣ter fornicationem autem unusquisque uxorem suam ha∣beat, & unaquaeque virum suum habeat. Uxori vir de∣bitum reddat, similiter & uxor viro. Uxor corporis sui potestatem non habet, sed vir: similiter & vir poresta∣tem sui corporis non habet, sed uxor. Nolite fraudare invicem nisi ex conventione ad tempus ut vacetis oratio∣ni, & iterum revertimini ad idipsum, ne tentet vos Sata∣nas propter incontinentiam vestram: Hoc dico secun∣dum veniam, non secundum imperium; volo autem om∣nes homines esse, sicut & me, sed unusquisque proprium habet donum à Deo: alius sic, alius autem sic, c. 7. v. 1. T. 74.
• Quod si non se continent, nubant. Iis autem quae nupserunt praecipio, non ego sed Dominus, uxorem à vi∣ro non separari: si autem recesserit, manere innuptam, aut reconciliari viro, & virum uxorem non dimittere, ib. v. 9. E. 8. T. 87.
• Tempus collectum; superest ergo ut & qui habent uxores, quasi non habentes sint; & qui plangunt, quasi non plangentes; & qui gaudent, quasi non gaudentes; & qui emunt, quasi non ementes: qui possident, quasi non possidentes; & qui hoc mundo utuntur, quasi non utan∣tur. Praeterit enim figura hujus mundi, ib. v. 29. T. 66, 97. ¶ ib.
• Coelebs cogitat ea quae sunt Domini, quomodo placeat Deo: qui autem matrimonium contraxit, cogitat ea quae sunt mundi hujus, quomodo placeat uxori. Sic & mulier, & virgo innupta, cogitat ea quae sunt Domini, ut sit san∣cta & corpore & spiritu: quae autem nupsit, cogitat de iis quae sunt mundi hujus, quomodo placeat viro, ib. v. 32. T. 75. 94. ¶ ib.
• Mulier vincta est quamdiu vivit vir ejus; si autem dormierit, liberata est, ut cui vult nubat, tantum in Do∣mino: felicior autem erit, si sic permanserit, ib. v. 39. T. 83.
• Cibus nos non commendat Deo: neque si manducave∣rimus, abundabimus: neque si non manducaverimus, egebimus, ib. v. 8. T. 82.
• Si quis se putat scire aliquid, nondum scit quemadmo∣dum oportebat, c. 8. v. 2. T. 72.
• Si cibus scandalizat fratrem, non manducabo carnes in aeternum, ne fratrem scandalizem, ib. v. 13. E. 8.
• Factus sum infirmis infirmus, ut infirmos lucrarer, ib. v. 22. T. 107.
• Nescitis quoniam qui in stadio currunt, omnes qui∣dem currunt, unus tamen accipit palmam? Sic currite ut occupetis. Omnis enim qui agonizat. in omnibus continens est. Et illi quidem ut corruptibilem coronam accipiant, nos vero incorruptam, c. 9. v. 23. E. 21. T. 72, 174.

• Nolo enim vos ignorare fratres, quai patres nostri omnes sub nube fuerunt, & omnes per mare transierunt, & omnes in Moyse baptizari sunt in nube & in mari. Haec autem omnia figurae nostrae fuerunt, c. 10. v. 1. T. 22, 187.
• Et qui se putat stare, videat ne cadat, ib. v. 12. T. 72.
• Tentatio vos non occupavit, nisi humana. Fidelis au∣tem Deus, qui non patietur vostentari super quod po∣testis, sed faciet cum tentatione etiam evadendi faculta∣tem, ut possitis tolerare, ib. v. 13. T. 87.
• Non potestis calicem Domini bibere & calicem dae∣moniorum. Non potestis mensae Domini communicare, & mensae daemoniorum, ib. v. 21. E. 37. T 128.
• Tu quis es qui judicas alienum servuni? ib. v. 26, 108, 147.
• Omnia mihi licent, sed non omnia expediunt: Om∣nia licent, sed non omnia aedificant, ib. v. 28. T. 36.
• Imitatores mei estote, sunt ego Christi, c. 11. v. 1. E. 107.
• Omnibus per omnia placeo, non quaerens quod mihi utile est, sed quod multis, ut salventur, c. 11. v. 1. E. 107.
• Viri caput Christus est, ib. v. 3. E. 90.
• Si quis autem putatur contentiosus esse. nos talem consuetudinem non habemus, neque Ecclesia Dei, ib. v. 16. E. 210.
• Oportet & haereses esse, ut probati manifesti sint, ib. v. 19. T. 81, 111.
• Dominus Jesus in qua nocte tradebatur, accepit pa∣nem; & gratias agens, fregit ac dixit: Hoc est corpus meum, quod pro vobis tradetur; hoc facite in meam commemorationem. Simili modo & calicem, postquam coenatum est, accepit dicens: Hic calix novum testamen∣tum est in meo sanguine. Hoc facite, quotiescunque fe∣ceritis in meam commemorationem. Quotiescunque enim ederitis panem istum & calicem biberitis, mortem Domini adnunciabitis quoadusque viniat, ib. v. 26. T. 8, 1 8.
• Quicunque ederit panem aut biberit calicem Domini indigne, reus erit corporis & sanguinis Domini, ib. v. 27. E. 34, 37, 227.
• Si patitur unum membrum, compatiuntur & caetera, &c. E. 107. ¶ ib.
• Etsi habuero omnem fidem, ita ut montes transferam, caritatem autem non habeam, nihil sum. Etsi in cibos distribuero omnia mea. etsi tradidero corpus meum ut ardeam, caritatem autem non habeam, nihil proficio. Caritas magnanima est, caritas benigna est: caritas non zelat, non agit perperam, non inflatur, nou irritatur, non cogitat malum, non gaudet super injustitiam, conlae∣tatur autem in veritate. Omnia diligit, omnia credit, omnia sperat, omnia sustinet, caritas nunquam excidit, c. 13. v. 2. E. 114, 207. T. 61, 113, 150, 216. 225. ¶ ib.
• Videmus nunc per speculum in aenigmate, tunc autem facie ad faciem. Nunc scio ex parte, tunc autem cog∣noscam, sicut & ego cognitus sum. ib. v. 12. T. 79.
• Prophetae autem duo aut tres loquantur, & ceteri ex aminent. Si autem alii revelatum fuerit sedenti, prior taceat, c. 14. v. 29. E. 195, 215. 219.
• Mulieres in Ecclesia taccant. Si quae autem quid di∣scere volunt, domi viros interrogent, ib. v. 34. T. 78.
• Corrumpunt ingenia bona confabulationes pessimae, ib. v. 33. E. 140. T 88, 115.
• Stulte, tu quod seminas non vivificabitur, nisi prius mortuum fuerit, &c. ib. v. 36. T. 81.
• Stella à stella differt in claritate, sic & refurrectio mortuorum. Seminatur corpus in corruptione, resurgit sine corruptela. Seminatur in ignominia, resurgit in glo∣ria. Seminatur in infirmitate, resurgit in virtute. Semi∣natur corpus animale, resurgit spiritale, ib. v. 41. T. 81. ¶ ib
• Oporter enim corruptivum istud induere incorruptio∣nem. & mortale hoc induere immortalitatem. Cum au∣tem corruptivum hoc induerit incorruptionem, & mor∣tale hoc induerit immortalitatem, tunc fiet verbum quod scriptum est: Absorpta est mors in contentionem. Ubi est mors aculeus tuus? ubi est mors contentio tua, ib. 53. T. 81, 159. ¶ ib.
• Primus homo de terrae limo, secundus homo de 〈◊〉〈◊〉 qualis ille de limo, tales & qui de limo: & qualis 〈◊〉〈◊〉 tales & coelestes. Quomodo portavimus & 〈◊〉〈◊〉 ejus qui de limo est, portemus & imaginem ejus 〈◊〉〈◊〉 in coelis est, ib. v. 47. T. 38, 66, 103, 146, 226. ¶ ib.

EX EPISTOLA AD CORINTHIOS II.

• OBtusi sunt sensus eorum usque ad hunc diem 〈◊〉〈◊〉 eodem velamento in lectione Veteris testamenti ma∣nente, quod non revelatur, quia in Christo evacuatur: & usque in hodiernum, si quando legitur Moyses, 〈◊〉〈◊〉 mentum est super cor eorum. Mox autem ut 〈◊〉〈◊〉 fuerint ad Dominum, auferetur velamentum, c. 3. v. 〈◊〉〈◊〉 T. 22.
• Omnes nos manifestari oportere ante tribunal Christi ut reportet unusquisque sui corporis propria, 〈◊〉〈◊〉 quae egit sive bona sive mala, ib. v. 10. T. 49. 80.
• Nolite jugum ducere cum infidelibus. Quae autem participatio est justitiae, & iniquitati? Aut quae est 〈◊〉〈◊〉 luci ad tenebras? ib. v. 14. E. 204. T. 〈◊〉〈◊〉 123. ¶ ib.
• Si voluntas promta est, secundum quodcunque 〈◊〉〈◊〉 acceptabile est, non secundum quod non 〈◊〉〈◊〉 neque sit aliis refrigerium, vobia autem preslura, c. 8. 〈◊〉〈◊〉 12. T. 60.
• Vestra abundantia illorum inopiam suppleat, ut & il∣lorum abundantia vestrae inopiae sit supplementum, ut at aequalitas, sicut scriptum est: Qui multum habuit, 〈◊〉〈◊〉 abundavit; & qui modicum, non indiguit, c. 8. v. 14 T. 60.
• Qui parce seminat, parce & metet: & qui 〈◊〉〈◊〉 in benedictione, de benedictione & metet. 〈◊〉〈◊〉 autem sicut corde proposuit, non quasi ex 〈◊〉〈◊〉 vel ex necessitate; hilarem enim datorem diligit 〈◊〉〈◊〉 9. v. 6. T. 60.
• Sicut scriptum est; Distribuit, dedit pauperibus; ju∣stitia ejus manet in aeternum, ib. v. 9. T. 60.
• Qui administrat semen seminanti, & panem ad edendum praestabit. Et multiplicabit seminationem vestram, & au∣gebit incrementa frugum justitiae vestrae, ut in omnibas locupletemini, ib. v. 10. T. 60, 201. ¶ ib.
• Administratio hujus officii non tantum supplevit 〈◊〉〈◊〉 quae sanctis desunt, sed & abundavit per multam 〈◊〉〈◊〉 actionem in Deum, ib. v. 12. T. 60, 201.
• Despondi vos uni viro virginem castam adsignare Chri∣sto, c. 11. v. 2. E. 224.
• Transfigurat se velut angelum lucis, ib. v. 14. T. 105.
• Datus est mihi stimulus carnis meae, Angelus Satanae, qui me colaphizet, ut non extollar: propter quod ter Dominum rogavi ut discederet à me, & dixit mihi: Sut∣ficit tibi gratia mea; nam virtus in infirmitate perficitur, ib. v. 7. T. 63. 161. ¶ ib.
• Timeo ne forte veniens ad vos lugeam multos, ex 〈◊〉〈◊〉 qui ante peccaverunt, & non egerunt poenitentiam de immunditiis quas fecerunt, & fornicationibus & 〈◊〉〈◊〉 nibus, c. 12. v. 20. E. 113.

EX EPISTOLA AD GALATAS.

• Mror quod sic tam cito demutamini ab eo qui 〈◊〉〈◊〉 vocavit in gratiam, ad aliud Evangelium; quod non est aliud, nisi si sunt aliqui qui vos turbant, & 〈◊〉〈◊〉 convertere Evangelium Christi. Sed licet 〈◊〉〈◊〉 Angelus de coelo aliud adnunciet praeterquam quod 〈◊〉〈◊〉 vobis, anathema sit. Sicut praedixiniu & nunc iterum dico: Si quis aliquid vobis adnunciavent praeterquam quod accepistis, anathema sit, c. 1. v. 6. E. 53, 152. ¶ ib.
• Si hominibus placere vellem, Christi servus non estem, ib. v. 10. E. 10, 131. T. 80, 94.

• Reprehensio Petria Paulo, ib. E. 195.
• Deus non accepit personas, c. 2. v. 6. E. 165.
• Abraham credidit Deo, & deputatum est ei ad justiti∣am. Cognoscitis ergo quia quiex side sunt, filii sunt A∣brahae. Providens autem scriptura, quia ex side justificat gentes Deus, praenunciavit Abrahae quia benedicentur in illo omnes gentes. lgitur qui ex side sunt, benedicti sunt cum fideli Abraham, c. 3. v. 6. E. 149. T. 22.
• Quotquot in Christo baptizati estis, Christum indui∣stis, ib. v. 27. E. 146. 223.
• At ubi advenit impletio temporis, misit Deus filium suum natum de muliere, c. 4. v. 4. T. 37.
• Ergo inimicas factus sum vobis, verum dicens vo∣bis, c. 4. v. 16. E. 10.
• Diliges proximum tuum tanquam te Si autem morde∣tis & incusatis invicem, videte ne consumamini ab in∣vicem, c. 5. v. 15. E. 30. T. 61.
• Caro concupiscit adversus spiritum, & spiritus adver∣sus carnem. Haec enim invicem adversantur sibi, ut non quae vultis, ipsa faciatis. Manifesta autem sunt facta car∣nis, quae sunt, adulteria, fornicationes, immunditiae, spur∣citiae, idololatriae, veneficia, homicidia, inimicitiae, con∣tentiones, aemulationes, animositates, provocationes, si∣multates, dissensiones, haereses, invidiae, ebrietates, co∣messationes, & his similia. Quae praedico vobis sicut & praedixi, quoniam qui talia agunt, regnum Dei non pos∣fidebunt. Fructus autem Spiritus est caritas, gaudium, pax, magnanimitas, bonitas, fides, mansuetudo, continen∣tia, castitas, ib. v. 17. T. 84, 146, 231. ¶ ib.
• Qui enim sunt Christi, carnem suam crucifixerunt cum vitiis & concupiscentiis, ib. v. 24. T. 95.
• In contemplatione habentes unusquisque, ne & vos tentemini. Alterutrum onera sustinete, & sic adimple∣bitis, legem Christi, c. 6. v. 2. E. 108. T. 64. ¶ ib.
• Deus non deridetur, ib. v. 7. E. 108, 173.
• Ergo dum tempus habemus, operemur quod bonum est ad omnes, maxime autem ad domesticos fidei. Bonum autem facientes non deficiamus, tempore enim suo mete∣mus, ib. v. 10. T. 208, 215.
• Mihi autem absit gloriari nisi in cruce Domini nostri Jesu Christi, per quem mihi mundus crucifixus est, & ego mundo, ib. v. 14. T. 66, 95.

EX EPISTOLA AD EPHESIOS.

• ET cum venisset, adnunciavit vobis pacem his qui lon∣ge, & pacem iis qui prope; quia per ipsum habemus accessum ambo in uno Spiritu ad Patrem, c. 2. v. 17. T. 48.
• Obsecro vos ego vinctus in Domino, digne ambulare vocatione qua vocati estis, cum omni humilitate sensus & lenitate, cum patientia sustinentes in vicem iu dilectio∣ne, satis agentes servare unitatem spiritus in conjunctio∣ne pacis. Unum corpus & unus Spiritus, sicut vocati estis in una spe vocationis vestrae. Unus Dominus, una fides, unum Baptisma, unus Deus & Pater omnium, qui super omnes, & per omnia, & in omnibus nobis, c. 4. v. 1. E. 112, 228, 235. T. 110, 216. 230.
• Exponite prioris conversationis veterem hominem, qui corrumpitur secundum concupiscentias deceptionis. Innovamini autem spiritu sensus vestri, & induite no∣num hominem, eum qui secundum Deum constitutus est in justitia, & sanctitate, & veritate, ib. v. 22. T. 66. ¶ ib.
• Irascimini, & nolite peccare. Sol non oceidat super iracundiam vestram, ib. v. 26. T. 64.
• Nolite locum dare diabolo, ib. v. 27. E. 8.
• Omnis sermo malus de ore vestro non procedat, sed bonus ad aedificationem fidei, ut det gratiam audienti∣bus, ib. v. 29. E. 87. T. 67. ¶ ib.
• Nolite contristare Spiritum sanctum Dei, in quo sig∣nati estis in diem redemtionis, ib. v. 30. T. 64, 217. ¶ ib.
• Omnis amaritudo, & ira, & indigatio, & clamor, & blasphemia auferantur à vobis, c. 5. v. 3. T. 217.
• Stultiloquium & scurrilitas, quae ad rem non pertinet, non nominetur quidem in vobis. Hoc enimsci tote in∣telligentes, quia omnis fornicator, aut immundus, aut fraudator quod est idololatria, non habet haereditatem in regno Christi & Dei, ib. v. 4. E. 113. T. 77. ¶ ib.
• Nemo vos decipiat inanibus verbis: propterea enim venit ira Dei super filios conturmaciae; nolite ergo esse particeps eorum, ib. v. 6. E. 84, 164, 181. T. 119. ¶ ib.
• Christus dilexit Ecclesiam, & seipsum tradidit pro ea, ut eam sanctificaret, purgans eam lavacro aquae, ib. v. 25. E. 113, 181.
• Propter hoc relinquet homo patrem & matrem, & erunt duo in carne una. Sacramentum istud magnum est: Ego autem dico in Christum & Ecclesiam, ib. v. 31. E. 96. ¶ ib.
• Filii obsequentes estote parentibus vestris, hoc enim est justum. Honora patrem tuum & matrem tuam, quod est mandatum primum in promissione ut bene sit tibi, ut sis longaevus super terram, c. 6. v. 1. T. 85.
• Et vos parentes nolite in iracundiam mittere filios ve∣stros, sed nutrire eos in disciplina & correptione Domi∣ni, ib. v. 4. T. 85.
• Servi obedite dominis carnalibus cum metu & tremo∣re, & in simplicitate cordis vestri sicut Christo, non ad oculum servientes, quasi hominibus placentes, sed quasi servi Dei, ib. v. 5. T. 85.
• Et vos Domini eadem facite ad eos, laxantes iracundi∣am, scientes quia & vester & ipsorum Dominus est in coe∣lis, & exceptio personarum non est in illo, ib. v. 9. T. 85.
• Non est nobis colluctatio adversus carnem & sangui∣nem, sed adversus potestates & principes hujus mundi harum tenebrarum, adversus spiritalia nequitiae in coele∣stibus, Propter quod induite tota arma Dei, ut possitis, stetis accincti lumbos vestros in veritate Evangelii, indu∣entes loricam justitiae, & calceati pedes in praeparatione Evangelii pacis, in omnibus aslumentes scutum fidei, in quo possitis omnia ignita jacula nequissimi extinguere, & galeam salutis & gladium spiritus qui est verbum Dei, ib. v. 12. E. 124. T. 90.

EX EPISTOLA AD PHILIPPENSES.

• VEruntamen omni modo sive per occasionem, sive per veritatem, Christus adnuntietur, c. 2. v. 18. E. 204, 226. ¶ ib.
• Qui in figura Dei constitutus, non rapinam arbitratus est esse se aequalem Deo, sed semetipsum exinanivit, for∣man servi accipiens, in similitudinem hominum factus, & habitu inventus ut homo. Humiliavit se, factus obe∣diens usque ad mortem, mortem autem crucis, c. 2. v. 6. T. 40, 76, 118. ¶ ib.
• Deus exaltavit illum, & donavit illi nomen quod est super omne nomen: ut in nomine Jesu omne genu flecti∣tur, colestium, terrestrium & infernorum, ib. v. 9. T. 220.
• Omnia autem pro dilectione facientes sine murmura∣tionibus, & reputationibus, ut sitis sine querela & im∣maculati, filii Dei, ib. v. 14. T. 68.
• Lucete sicut luminaria in mundo, ib. v. T. 73.
• Omnes sua quaerunt, & non quae sunt Christi, ib. v. 21. E. 29. T. 66. ¶ ib.
• Attendamus non posteriora, c. 3. v. 14. E. 26.
• Quorum finis est interitus, quorum Deus venter est: & gloria in 〈◊〉〈◊〉 eorum, qui terrena sapiunt. No∣stra autem conversatio in coelis est, unde & salvatorem expectamus Dominum nostrum Jesum Christum, qui transformabit corpus humilitatis nostrae. conformatum corpori claritatis suae, ib. v. 19. E. 231. T. 66, 164.
• Mihi vivere Christus, & mori lucrum, ib. v. 21. T. T. 158.
• Saturatus sum recipiens ab Epaphrodito ea quae à vo∣bis missa sunt, odorem suavitatis, sacrificium acceptum & placitum Deo, c. 4. v. 18. T. 153.

EX EPISTOLA AD COLLOSSENSES.

• QUi est imago Dei in visibilis & primogenitus totius creaturae, c. 1. v. 15. T. 32.
• Primogenitus à mortuis, & fieret in omnibus ipse pri∣matum tenens, ib. v. 18. T. 32.
• Videte ne quis vos depraedetur per philosophiam & inanem fallaciam secundum traditionem hominum, se∣cundum elementa mundi, & non secundum Christum, quia in ipso inhabitat omnis plenitudo divinitatis, c. 2. v. 8. E. 107. T. 210.
• Circumcisi estis circumcisione non manufacta in expo∣liatione carnis, sed in circumcisione Christi, ib. v. 11. T. 23.
• Si mortui estis cum Christo ab elementis mundi; quid tanquam viventes in mundo vana sectamini? ib. v. 20. T. 66. ¶ ib.
• Si consurrexistis cum Christo; quae sursum sunt quae∣rite, ubi Christus est in dextera Dei sedens: quae sursum sunt sapite, non quae terrena sunt. Mortui enim estis, & vita vestra abscondita est cum Christo in Deo. Cum au∣tem Christus apparuerit vita vestra, tunc & vos cum eo apparebitis in gloria, c. 3. v. 1. T. 66. 226.
• Mortificate itaque membra vestra quae sunt in terra, exponentes fornicationem, immunditiam, libidinem, concupiscentiam malam, & avaritiam quae sunt idolo∣rum servitus, propter quae venit ira Dei, ib. v. 5. E. 113. ¶ ib.
• Instate orationi, vigilahtes in ea, c. 4. v. 2. E. 25. T. 91, 152.

EX EPISTOLA AD THESSALONICENSES I.

• NOn circumvenire in negotio fratrem suum; quia ultor est Deus de his omnibus, c. 4. v. 6. T. 87.
• Nolumus vos ignorare fratres de dormientibus, ut non contristemini sicut & ceteri qui spem non habent. Si enim credimus quia Jesus mortuus est & resurrexit, sic & Deus eos qui dormierunt in Jesu, adducet cum illo, &c. ib. v. 13. T. 81, 164.
• Dies Domini sicut fur in nocte ita veniet. Cum dixe∣rint pax & firmitas, tunc illis repentinus adveniet inte∣ritus, c. 5. v. 2. T. 87.

EX EPISTOLA AD THESSALONICENSES. II.

• NE quis vos seducat ullo modo: quoniam nisi dis∣cessio venerit primum, & revelatus fuerit homo peccati, filius perditionis qui adversatur & extollit se super omne quod dicitur Deus, aut quod colitur ita ut in templo Dei sedeat, ostendens se tanquam sit Deus. Et tunc revelabitur inimicus quem Dominus Jesus interfi∣ciet spiritu oris sui, & evacuabit illuminatione adven∣tus sui eum, cujus est adventus, secundum opera Satanae, in omni virtute signis & prodigiis mendacibus. Et ideo mitter illis Deus operationem erroris, ut credant menda∣tio, ut judicenter omnes qui non crediderunt veritati, dilectum veritatis non habuerunt ut salvi fierent, ac propterea mittet illis Deus operationem 〈◊〉〈◊〉 ut cre∣dant mendacio, ut judicenter omnes qui non crediderunt veritati, sed sibi placeant in injustitia, c. 2. v. 10. T. 137.
• Praecipimus autem vobis in nomine Domini nostri Je∣su Christi, ut discedatis ab omnibus fratribus ambulan∣tibus inordinate & non secundum traditionem, quam acceperunt à nobis, c. 3. v. 6. E. 140, T. 84, 119.
• Neque gratis panem manducavimus ab aliquo ve∣strum, sed in labore & fatigatione, nocte & die operan∣tes ne quem vestrum gravaremus, ib. v. 8. E. 32.

EX EPISTOLA AD TIMOTHEUM. I.

• QUi primo fui blasphemus, & persecutor, & 〈◊〉〈◊〉 sus; sed 〈◊〉〈◊〉 merui, quia ignorans 〈◊〉〈◊〉 c. 1. v. 13. E. 204.
• Sint mulieres vestrae cum verecundia & pudicitia com∣ponentes se, non in tortis crinibus, neque auro, 〈◊〉〈◊〉 margaritis, aut veste pretiosa, sed ut decet mulieres pro∣mittentes castitatem per bonam conversationem, c. 2. v. 9. T. 76, 96.
• Mulier in silentio discat in omni subjectione. Docere autem mulierem non permitto, neque praepositam esse vi∣ro, sed esse in silentio. Adam enim primus formatus est, deinde Eva; & Adam seductus non est, mulier autem se∣ducta est, ib. v. 11. T. 78.
• Nemo juventutem tuam perspiciat, c. 4. v. 10. E. 6.
• Viduas honora quae vere viduae sunt, &c. c. 5. v. 3. T. 85.
• Si quis autem suorum & maxime domesticorum non agit curam; fidem denegat, & est infideli deterior, ib. v. 8. T. 85.
• Juniores autem viduas praeteri. Cum enim indelicatae fuerint in Christo, nubere volunt, habentes judicium: quoniam primam fidem reprobaverunt, ib. v. 11. T. 85.
• Adversus majorem natu accusationem ne receperis, ib. v. 19. T. 86.
• Peccantes coram omnibus corripe, ut & ceteri me∣tum habeant, ib. v. 20. T. 86.
• Si quis aliter docet, & non acquiescit sanis verbis Do∣mini nostri Jesu Christi & doctrinae ejus, stupore elatus est. Discedendum ab hujusmodi, c. 6. v. 3. E. 84. ¶ ib.
• Nihil intulimus in hunc mundum, verum nec quid auferre possumus. Habentes itaque exhibitionem & te∣gumentum, his contenti sumus. Qui autem volunt divi∣tes fieri, incidunt in tentationem, & muscipulam, & de∣sideria multa, & nocentia, quae mergunt hominem in per∣ditionem & interitum. Radix enim omnium malorum est cupiditas, quam quidam appetentes naufragaverunt à fide, & inserverunt se doloribus multis, ib. v. 7. T. 83, 126, 147, 201. ¶ ib.

EX EPISTOLA AD TIMOTHEUM II.

• NEmo militans Deo, obligat se molestiis secularibus, ut possit placere ei cui se probavit. Sed si certave∣rit quis, non coronabitur, nisi legitime pugnaverit, c. 2. v. 4. E. 1. T. 66. ¶ ib.
• Si enim commorimur, & convivemus; si toleramus, & conregnabimus; si negamus, & ipse negabit nos, ib. v. 11. T. 173.
• Sermo eorum velut cancer serpit, ib. v. 17. E. 83, 140, 204. T. 86, 111, 137. ¶ ib.
• In domo autem magna non solum sunt vasa aurea & argentea, sed & lignea & fictilia; & quaedam quidem ho∣norata, quaedam autem inhonorata, ib. v. 20. E. 112.
• Stultas autem & ineruditas quaestiones devita; sciens quia lites generant, ib. v. 23. T. 80.
• Servum Domini non oportet litigare, sed mitem esse ad omnes, docibilem, patientem, cum omni modestia cor∣ripientem eos, qui resistunt veritati: ne forte det illis Deus poenitentiam ad cognoscendam veritatem, & resi∣piscant à diaboli laqueis, à quo captivi tenentur secun∣dum ejus voluntatem, ib. v. 24. E. 215.
• In novissimis diebus aderunt tempora molesta, & erunt homines sui placentes, superbi, tumidi, cupidi. blasphemi, parentibus inobedientes, ingrati impii, sine affectu, sine foedere, delatores, incontinentes, immites bonum non amantes, proditores, procaces, stupore 〈◊〉〈◊〉 voluptates magis quam Deum diligentes, habentes desormationem religionis, virtutem autem eis abnegan∣tes

• hos devita. Ex his sunt qui repunt in domos & prae∣dantur mulierculas oneratas peccatis, quae ducuntur va∣riis desideriis, semper discentes, & nunquam ad scienti∣am veritatis pervenientes, & quomodo Jamnes & Mam∣bres restiterunt Moysi, sic & hi resistunt veritati, homi∣nes corrupti sensu, reprobi circa fidem, sed non profici∣ent plurimum. Imperitia enim eorum manifesta erit om∣nibus, sicut & illorum fuit, c. 3. v. 1. E. 130, 174. T. 115. ¶ ib.
• Omnis scriptura divinitus inspirata utilis est ad do∣cendum, ib. v. 6. T. 134.
• Erit tempus quando sanam doctrinam non sustinebunt, sed secundum sua desideria coacervabunt sibi magistros prurientes in audiendo, scalpentes aures: Et à veritate quidem auditum avertent, ad fabulas autem converten∣tur, c. 4. v. 3. T. 84. ¶ ib.
• Ego jam delibor, & tempus instat meae assumtionis. Bonum agonem certavi, cursum perfeci, fidem servavi, jam superest mihi corona justitiae, quam mihi reddet Dominus in illo die justus judex: non solum autem mihi sed omnibus qui dilexerint adventum ejus, ib. v. 6. E. 21. T. 70. ¶ ib.

EX EPISTOLA AD TITUM.

• EPiscopum oportet esse sine crimine, quasi Dei dis∣pensatorem, c. 1. v. 7. E. 173.
• Omnia munda mundis, ib. v. 15. E. 160.
• De nullo male loqui, nec litigiosos esse, c. 3. v. 2. T. 89.
• Salvavit nos per lavacrum regenerationis, ib. v. 5. E. 213.
• Haereticum hominem post unam correptionem devita, sciens quoniam perversus est hujusmodi & peccat, & est à semetipso damnatus, ib. v, 10. E. 140, 182, 202, 211. T. 86, 116.

EX EPISTOLA AD HEBRAEOS.

• QUia per ipsum secula instituit, & per ipsum consti∣stituit universorum haeredem, c. 1. v. 2. T. 31.
• Deus quem corripit, diligit, c. 12. v. 7. E. 25.

EX EPISTOLA PETRI I.

• SIcut hospites & peregrini abstinete vos à carnalibus desideriis, quae militant adversus animam; ut dum detrectant de vobis, quasi de malignis, opera vestra aspi∣cientes magnificent Deum, c. 2. v. 11. E. 29. T. 67. ¶ ib.
• Christus passus est pro nobis, relinquens vobis exem∣plum, ut sequamini vestigia ejus; qui peccatum non fe∣cit, nec dolus inventus est in ore ejus: qui cum maledi∣ceretur, non maledixit; cum pateretur, non comma∣nabitur, &c. ib. v. 21. T. 76, 213, 225. ¶ ib.
• Sit in muliere non exterior ornamenti, aut auri, aut vestis cultus; sed cultus cordis, c. 3. v. 3. T. 76, 96.
• Christus semel pro peccatis nostris mortuus est, justus pro injustis, ut nos offeret Deo, ib. v. 18. T. 48.
• In arca Noe pauci, id est, octo animae salvae factae sunt per aquam, quod & vos similiter salvos faciet baptisma, ib. v. 21. E. 181, 216, 224. ¶ ib.
• In hoc enim & mortuis praedicatum est ut suscitentur, c. 4. v. 6. T. 48. ¶ ib.
• Carissimi, nolite mirari ardorem accidentem vobis, qui ad tentationem vestram fit; nec excidatis tanquam novum aliquid vobis contingat, sed quotiescunque com∣municatis Christi passionibus, per omnia gaudete, ut & in revelatione facta claritatis ejus gaudentes exultetis. Si improperatur vobis in nomine Christi, beati estis, quia majestatis & virtutis Domini nomen in vobis requiescit. Quod quidem secundum illos blasphematur, secundum nos autem honoratur, c. 4. v. 12. E. 113, 181. T. 175. ¶ ib.
• Nec quisquam vestrum tanquam fur aut homicida pa∣tiatur: aut tanquam maleficus, aut curas alienas agens, sed tanquam Christianus, ib. v. 15. T. 76.
• Sobrii estote & vigilate, quia adversarius vester dia∣bolus tanquam leo rugiens circuivit; aliquem devorare quaerens, c. 5. v. 8. T. 221. ¶ ib.

EX EPISTOLA PETRI II.

• HAEretici vitandi, c. 3. v. 17. E. 220.

EX EPISTOLA JOANNIS I.

• SI dixerimus quia peccatum non habemus; nos ipsos decipimus, & veritas in nobis non est: si autem con∣fessi fuerimus peccata nostra, fidelis & justus est Domi∣nus, qui nobis peccata dimittat, c. 1. v. 8. T. 149. 198.
• Filioli mei, haec scribo vobis, ne delinquatis, & si quis deliquerit, advocatum habemus apud Patrem Jesum Christum justum, & ipse est deprecatio pro delictis no∣stris c. 2. v. 1. E. 25, 108.
• In hoc intelligimus quia cognovimus eum, si praecep∣ta ejus custodiamus. Qui dicit quoniam cognovit eum, & mandata ejus non servat, mendax est & veritas in illo non est, ib. v. 3. E. 54.
• Qui dicit se in Christo manere, debet quomodo ille ambulavit, & ipse ambulare, ib. v. 6. E. 120. T. 67, 96, 213.
• Qui dicit se esse in luce, & fratrem suum odit, in tene∣bris est usque adhuc, & in tenebris ambulat, & non scit quo eat, quia tenebrae excaecaverunt oculos ejus, ib. v. 9. E. 120. T. 62, 225. ¶ ib.
• Nolite diligere mundum, neque ea quae in mundo sunt. Si quis dilexerit mundum, non est caritas Patris in illo. Quoniam omne quod in mundo est, concupiscentia car∣nis est, & concupiscentia oculorum, & ambitio seculi, quae non est à Patre, sed ex concupiscentia seculi, & mun∣dus transibit & concupiscentia ejus: qui autem fecerit voluntatem Dei, manet in aeternum, quomodo Deus ma∣net in aeternum, ib. v. 17. T. 71, 77, 96, 145, 165. ¶ ib.
• Audistis quia Antichristus venit, nunc autem antichri∣sti multi facti sunt, unde cognoscimus quia novissima hora est, ib. v. 18. E. 18, 192. T. 233.
• Ex nobis exierunt, sed non fuerunt ex nobis: si enim fuissent ex nobis, mansissent utique nobiscum, ib. v. 19. E. 131. T. 86, 111.
• Qui negat Filium, neque Patrem habet; qui confitetur Filium, & Filium & Patrem habet, ib. v. 25. T. 48, 173.
• In hoc apparent filii Dei & filii diaboli. Omnis qui non est justus, non est de Deo, & qui non diligit fratrem suum, c. 3. v. 10. T. 61.
• Qui fratrem suum odit homicida est, & scitis quia om∣nis homicida non habet in se vitam aeternam manentem, ib. v. 15. T. 61, 150, 225.
• Qui habuerit substantiam mundi, & viderit fratrem suum desiderantem, & clauserit viscera sua ab eo, quo∣modo caritas Dei manet in illo? ib. v. 17. T. 60, 204.
• Si cor nostrum nos non reprehendat; fiduciam habe∣mus apud Deum, & quodcunque petierimus, accipiemus ab eo, ib. v. 21. T. 86.
• Omnis spiritus qui confitetur Jesum Christum in car∣ne venisse, de Deo est; qui autem negat in carne venisse, de Deo non est, sed est de Antichristi spiritu, c. 4. v. 2. E. 205. T. 37.
• Major est qui in vobis est, quam in isto mundo, ib. v. 4. E. 29. T. 65, 176.
• Deus dilectio est, & qui manet in dilectione, in Deo manet, & Deus in eo, ib. v. 16. T. 62, 114.
• Si quis dixerit quoniam diligit Deum & fratrem suum odit, mendax est; qui enim non diligit fratrem suum quem videt; Deum quem non videt, quomodo potest diligere? ib. v. 20. T. 62.
• Et hi tres unum sunt, c. 5. v. 7. E. 203. T. 109. ¶ ib.

EX EPISTOLA JOANNIS II.

• SI quis ad vos venit, & doctrinam Christi non habet: nolite eum admittere in domum vestram, & ave illi ne dixeritis. Qui enim dixerit illi ave, communicat fa∣ctis ejus malis, c. 11. v. 10. T. 242.

EX APOCALYPSI JOANNIS.

• ET conversus respexi, ut viderem vocem quae mecum loquebatur; & vidi septem candelabra aurea, & in medio candelabrorum similem filio hominis vestitum po∣dere, & erat praecinctus supra mamillas zonam auream. Caput autem ejus & capilli erant albi velut lana aut nix, & oculi ejus ut flamma ignis, & pedes ejus similes auri∣chalco, sicut de fornace ignis, & vox ejus ut sonus aquarum multarum, & habebat in dextera sua septem stellas, & ex ore ejus gladius utraque parte acutus ex∣ibat, & facies ejus splendebat ut sol in virtute sua. Et cum vidissem eum, cecidi ad pedes ejus tanquam mortu∣us, & imposuit super me dexteram suam, dicens: Nol∣timere, ego sum primus & novissimus, & vivus qui fueram mortuus; & ecce sum vivens in secula seculorum, & habeo claves mortis & inferorum, c. 1. v. 12. T. 47, 101. ¶ ib.
• Septem stellae, septem Angeli, septem Candelabra, sep∣tem Ecclesiae, c. 1. v. 4. T. 27.
• Memor esto unde excideris, & age poenitentiam, & fac propria opera, si quo minus, veniam tibi nisi poeni∣tentiam egeris, c. 2. v. 5. E. 41, 67, 110. ¶ ib.
• Qui vincet, dabo illi edere de ligno vitae quod est in paradiso Dei, ib. v. 7. T. 70.
• Nihil eorum timeas quae passurus es, ib. v. 10. E. 27, 32. T. 176.
• Esto fidelis usque ad mortem, & dabo tibi coronam vitae, ib. v. 10. T. 70.
• Habeo adversus te multa, quod uxorem tuam Jezabel, quae se dicit Prophetam, sinis docere & seducere servos meos fornicari, & manducare de sacrificiis. Et dedi illi tempus ut poenitentiam ageret, & poenitere non vult à fornicatione sua. Ecce mitto eam in lectum, & qui cum ea fornicati sunt in tribulationem maximam, nisi poe∣nitentiam gesserint ab operibus suis, ib. v. 20. E. 110. ¶ ib.
• Et scient omnes Ecclesiae, quia ego sum scrutator renis & cordis, & dabo unicuique secundum opera sua, ib. v. 23. E. 22, 113. T. 80, 134, 140, 163.
• Tene quod habes, nc alius accipiat coronam tuam, c. 3. v. 11. T. 117, 175.
• Dicis: Dives sum, & ditatus sum, & nullus rei egeo, & nescis quoniam tu es miser, & miserabilis, & pauper, & caecus, & nudus. Suadeo tibi emere à me aurum ignitum de igne, ut sis dives, & vestem albam vestiaris, ut non ap∣pareat in te foeditas nuditatis tuae, & collyrio inunge oculos tuos ut videas, ib. v. 17. T. 203.
• Quos diligo, redarguo & castigo, ib. v. 19. T. 128.
• Vincenti dabo sedere super thronum meum, sicut & ego vici & sedi super thronum Patris mei, ib v. 21. T. 63.
• Et vidi librum in dextera Dei sedentis super thronum, scriptum intus & retro, signatum signis septem; & vidi angelum fortem praedicantem voce magna: quis dignus est accipere librum, & aperire signa ejus? Nec quisquam poterat, neque de coelo, neque super terram, neque sub terra aperire librum, sed neque perspicere eum. Et ego flebam multum, quod nemo dignus repertus esset qui aperiret librum, aut videret illum. Et unus ex seniori∣bus dixit mihi: Ne fleveris, ecce vicit leo de tribu Ju∣da, radix David aperire librum, & solvere septem signa ejus, c. 5. v. 1. T. 3.
• Et vidi in medio throni & quatuor animalium, & in medio seniorum agnum stantem qu 〈◊〉〈◊〉 occisum, haben∣tem cornua septem, & oculos septem; qui sunt septem spiritus Dei missi per orbem terrae. Et venit, & 〈◊〉〈◊〉 liburm de dextera Dei sedentis in throno. Et 〈◊〉〈◊〉 librum, quatuor animalia & viginti quatuor 〈◊〉〈◊〉 prostraverunt se ante agnum, habentes singuli 〈◊〉〈◊〉 & pateras aureas plenas odoramentis 〈◊〉〈◊〉 quae sunt orationes sanctorum, & cantaverunt 〈◊〉〈◊〉 novum, dicentes: Dignus es Domine accipereli∣brum & aperire singacula ejus, quoniam occisus es & re∣demisti nos sanguine tuo, ex omni tribu & lingua, & populo, & natione, & fccisti nos regnum Deo 〈◊〉〈◊〉 sacerdotesque fecisti, & regnabunt super terram, ib. v. 6. T. 41.
• Et cum aperuisset quintum signum, vidi sub ara Dei animas occisorum propter verbum Dei & 〈◊〉〈◊〉 sa um, & clamaverunt magna voce, dicentes: Quousque domine sanctus & verus non judicas, & vindicas 〈◊〉〈◊〉 nostrum, de his qui in terris inhabitant? Et datae sunt eis singulae stolae albae, & dictum est eis ut 〈◊〉〈◊〉 brevi adhuc tempore, donec impleretur numerus conservorum & fratrum eorum, quique postea occiden∣tur exemplo ipsorum, ib. v. 9. T. 69, 129, 219. ¶ ib.
• Post haec vidi turbam magnam quam dinumerare ex his nemo poterat, ex omni gente, & ex omni tribu, & ex omni populo & lingua, stantes in conspectu throni, & in conspectu agni, & erant amicti stolas albas, & pal∣mae fuerunt in manibus eorum, & magno clamore dice∣bant: Salus Deo nostro sedenti super thronum, & 〈◊〉〈◊〉 Et respondit unus ex senioribus, dicens mihi: IIi qui a∣micti sunt stolas albas, qui sunt, & unde venerunt? 〈◊〉〈◊〉 dixi ei: Domine mi, tu scis. Et ait mihi: Hi sunt qui venerunt ex magna tribulatione, & laverunt stolas 〈◊〉〈◊〉 & candidas eas fecerunt in sanguine agni. Ideo sunt in conspectu throni Dei, & serviunt ei diebus ac nocti∣bus in templo ejus. Et is qui sedet in throno, inhabi∣tat super eos, neque esurient neque sitient unquam, sed neque sol super eo cadet, nullum unquam aestum patientur, quoniam agnus qui in medio throni est, re∣get eos. Et deducet eos ad fontes vitae aquarum, & ab∣sterget Deus omnem lacrimam ab oculis eorum, c. 7. v. 9. T. 70, 181.
• Et vidi, & ecce agnum stantem in monte Sion & cum eo centum quadraginta quatuor millia, & habebant no∣men ejus, & nomen Patris ejus scriptum in frontibus suis, c. 14. v. 1. T. 46.
• Hi sunt, qui cum mulieribus se non coinquinaverunt, virgines enim permanserunt: hi sunt qui sequuntur ag∣num quocunque ierit, ib. v. 4. T. 75, 94.
• Et vidi alium angelum volantem in medio coelo ha∣bentem Evangelium aeternum, ut adnunciaret super om∣nem terram, & super omnes nationes, & tribus, & lin∣guas, & populos, dicentem voce magna: Metuire potius Deum, & date illi claritatem, quoniam venit hora judi∣cii ejus, & adorate eum; fecit coelum, & terram, & mare, & omnia quae in eis sunt, ib. v. 6. T. 171. ¶ ib.
• Si quis adorat bestiam & imaginem ejus, & accipit no∣tam in fronte sua & in manu; bibet & ipse de vino irae Dei, mixto in poculo irae ejus, & punietur igne & sul∣phure sub oculis sanctorum angelorum, & sub oculis agni, & fumus de tormentis eorum ascendet in secula seculorum: nec habebunt requiem die ac nocte, qui∣cunque adorant bestiam & imaginem ejus, ib. v. 9. E. 124, 162. T. 172.
• Beati erunt qui vigilabunt, & servabunt vestimenta sua ne nudi ambulent, & videant turpitudinem suam, c. 16. v. 15. T. 70.
• Et venit unus ex septem angelis habentibus phialas, & aggressus est me, dicens: Veni ostendam tibi damnati∣onem meretricis magnae, sedentis super aquas multas, cum qua fornicati sunt reges terrae. Et duxit me in spiri∣tu. Et vidi mulierem sedentem super bestiam, & mulier illa amicta erat pallium purpureum & coccineum, & a∣dornata erat auro & lapidibus pretiosis, & margaritis, tenens poculum aureum in manu sua plenum execratio∣num, & immunditiae, & fornicationis totius terrae, c. 17. v. 1. T. 76.

• Aquae quas vidisti super quas sedet meretrix illa, po∣puli sunt, & turbae, & gentes, & regna, ib. v. 17. E. 153.
• Et audivi aliam vocem de coelo dicentem: Exi de ea populus meus, ne particeps sis delictorum ejus, & ne perstringaris plagis ejus: quoniam delicta ejus usque ad coelum pervenerunt, & meminit Dominus Deus iniqui∣tatum ejus. Ideo reddidit ei dupla, & in quo poculo miscuit, duplum remixtum est ei, & in quantum se cla∣rificavit, & deliciarum habuit, in tantum datus est ei cruciatus & luctus: quoniam in corde suo dicit: Regi∣na sum. & vidua esse non possum, nec luctum visura sum, propterea una hora plagae ejus advenient, mors, luctus, & fames, & igni cremabitur; quoniam fortis est Domi∣nus Deus qui cam judicabit, & flebunt & plangent se in ea reges terrae, qui cum ea fornicati sunt, & in delictis conversati sunt, c. 18. v. 4. T. 75.
• Regnavit Dominus Deus omnipotens, gaudeamus & exultemus, & demus ei gloriae claritatem; quoniam ve∣nerunt nuptiae agni, & uxor ejus se praeparavit, c. 19. v. 6. T. 45.
• Vide ne feccris quia conservus tuus sum, & fratrum tuorum, Dominum Jesum adora, c. 22. v. 9. T. 220. ¶ ib.
• Et vidi coelum apertum, & ecce equus albus, & qui sedebat super eum vocabatur fidelis, & verus, aequum justumque judicat, & praeliatur. Oculi autem ejus erant tanquam flamma ignis, & super caput ejus diademata multa; & portabat nomen scriptum, nemini alii nisi sibi notum. Et erat coopertus vestem aspersam sanguine, & dicitur nomen ejus verbum Dei: & exercitus qui sunt in coelo, sequebantur eum in equis albis, induti byssi•••••• album mundum: & de ore ejus exibat gladius utrinque acutus, ut ex eo percuteret nationes, quas ipse pascitu∣rus est in virga ferrea & ipse calcabit torcular vini irae Dei omnipotentis. Habet etiam in veste & in femore suo nomen scriptum: Rex Regum & Dominus dominan∣tium, ib. v. 11. T. 33, 50.
• Et vidi animas occisorum propter nomen Jesu, & ser∣monem Dei, & quicunque imaginem bestiae non adora∣verunt, nec acceperunt inscriptionem in fronte aut in manu sua: & vicerunt & regnaverunt cum Christo, c. 20. v. 4. T. 183.
• Ego sum α & ω initium & finis. Ego sitienti dabo de fonte aquae vitae gratis, c. 21. v. 6. T. 31, 32, 89.
• Et venit unus ex septem angelis habentibus phialas, & aggressus est me, dicens: Veni, ostendam tibi novam nup∣tam uxorem agni: & duxit me in spiritu in montem magnum, & ostendit mihi civitatem sanctam Hierusalem descendentem de coelo à Deo habentem claritatem Dei, ib. v. 9. T. 43.
• Et dixit mihi: Ne signaveris verba prophetiae hujus, quia jam tempus in proximo est; & hi qui perseverant nocere, noceant, & qui in sordibus est, sordescat adhuc: justus autem adhuc justiora faciat, similiter & sanctus sanctiora. Ecce venio cito, & merces mea mecum est, red∣dere unicuique secundum facta sua, c. 22. v. 10. T. 72. 219.
• Ego sum α & ω, primus & novissimus, initium & finis, felices eos qui faciunt praecepta ejus, ut sit potessas co∣rum super lignum vitae, ib. v. 12. T. 13.
• Foris canes, ib.

Franciscus Turrianus in defensione Canonum Aposto∣lorum & Epistolarum decretalium, ait, meminisse se non ita pridem cum esset Cyprianus Romae imprimendus, suisse qui judicarent tunc in testimoniis veteris scripturae, quae sunt om∣nia apud Cyprianum ex interpretatione 70. pro inter pretatio∣ne 70. interpretationem Hieronymi substitui debere. Bene quidem habuit quod consilia ista temeraria minime ob∣tinuerint: Interim intelligimus quam lubrica fide agant nonnulli in tradendis antiquorum monumentis; qui scalpello & spongia armati, ad bonorum Auctorum edi∣tionem prodeunt, & siquid ad palatum eorum non faci∣at, protenus aut corrumpunt aut delent. Quanti vero intersit rei literariae, ne lectiones istae antiquae S. scriptu∣rarum intercidant, satis cognoscunt eruditi; non enim tantum versio graeca 70. interpretum, in Ecclesia Chri∣stiana per plurima secula ubique recepta, inde saepius confirmatur, & non raro restituitur; sed etiam novi te∣stamenti lectiones, quae olim invaluerunt, licet jam in desuetudinem abierint, denuo exhibentur. Qualis illa 1 Cor. 13. 7. ubi ait Cyprianus quod caritas omnia diligit, unde apparet legisse eum 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 non autem 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 quod nunc dierum obtinet. Sic 1 Cor. 6. 20. Cyprianus habet, glorisicate & portate Dominum in corporibus vestris, licet codices hodierni solummodo habeant 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. At vero Cypriani lectionem olim receptam suisse, suadet Ignatii Martyris 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 nomen; nec non Tertul∣liani suffragium, qui legit glorificate & tollite. Tertulli∣ani quidem lectio quae habet tollite, suspicionem faceret Graecam vocem in ejus exemplari fuisle 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, eamque à scriba pro 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 repositam; sed iste error alium supponit minime probabilem, substituisse eum prius 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 pro 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 Hujus generis plurima in Annotationibus nostris obser∣vavimus: & tamen omisimus plura, quae adhuc super∣sunt ab aliis, cum profectu, observanda.

In Codice vetustissimo Bibliothecae Bodleianae haec habentur quae ad Cyprianum spectant, & illius tempora.

CHristiani quartam persecutionem * 1.1 passi sunt à Decio Imperatore auctore malorum. Hac persecutione Cyprianus per Epistolas hortatus est Augustinum & Fe∣licitatem * 1.2, qui passi sunt apud civitatem Capuensem me∣tropolin Campaniae, Valeriano imperante. Tunc etiam Cyprianus passus est apud Carthaginem.

Notes

• * 1.1

  In persecutionum numero variant scrip∣tores. Lactanrius de mortibus persecut. post Neronis & Domitiani surores Decii collocat; & proinde illo supputance haec Decii tertia futura est per secutio; nisi Domini nostri paisio sub I••berio, perse∣cutionibus accenseatur: quod ad Lactantii mentem accedere vi∣detur, & hanc numerandi rationem confirmat.
• * 1.2

  Observat Franciscus Maria Florenti∣nius in notis ad vetust. Martyrolog. in Nov. 16. quod duplicem seri∣em sanctorum, qui Capuanam Ecclesiam faecundarunt assert hac die MS. Ant¦werpiense; quorum tamen nullibi memoriam invenire licuit. Augustinum & Felicitatem profert in limine laterculi &c. De Augustino quidem in hac die meminerunt Beda nostras & Rabanus, sed de Felicitate silent. Verba eorum sunt in Capua natale Augustini. Si quid veri narrationi huic subsit putandum Athletas hosce Africa extorres, in Italia oppressos fuisse. Interim fieri possit, civitatem Capuensim pro Capsensi, cum addiramento urbis Campaniae, à librario, cui notior erat Italia quam Africa, repositam.