Clievelandi Vindiciæ, or, Clieveland's genuine poems, orations, epistles, &c. purged from the many false and spurious ones which had usurped his name, and from innumerable errours and corruptions in the true copies : to which are added many never printed before, with an account of the author's life.

CLIEVELANDI Manibus, Parentalia.

UMbra diu Elisii lacrymabilis accola Pindi, Pieriis haesit quae taciturna vadis, Pegaseo meritae nudatáque remige primae Serpsit humi, gemino dignior illa jugo; Tandem cum cursum popularior awra negasset, Trajecit famae vela datura suae. Luce novâ radians, jam fulgida cernitu umbra, Cui numen Phoebus foenerat, atque facem. Ridet Hyampe•• que humilem de vertice vallem, Et volitat pennâ non nisi vecta suâ. Iam reparat famae damnosa silentia, totâ Qui canitúrque Deae, Pieridum que tubâ. Cumque suâ, quae jam durabunt carmina, cedro, Elusere minas temporis & tineae. Blatta suo vexet Clievelandum Critica morsu, Vsque suos ungues rodat, & usque virum; Commistum salibus tamen ut gustarit acetum, Deciduae ultricem mittet hirudo cutem. Vsque Cothurnato conculcent carmina socco, Queis, praeter fastum, nil sua Roma dedit; Vsque necet Vatem crudum de pegmate Drama, Et levis excipiat tam grave visus opus,

Attamen in meritos transibunt Sibila plausus, Clamosumque, premet murmur inane, Sophos▪ Altior incedit vates pumilone Cothurno, Grandius & superat pegmata celsa decus, Nostra quidem proavos aetas malè passa Poetas, Vix canos gemino suscipit ore dies: Sed resplendet adhuc aeterni nominis umbra, Atque Poetastris dat sine nube diem. Cui Tagus est Helicon, & Mons Auratus, Olympus, Qui totas numerat Carmine divitias. Plurima cui nitido collucet gemma libello, Quamvis non panxit Sardonychata manus. Dissimili ingenio qui plumbea saecla flagellat, Quique alter Musis praesit Apollo suis. Cedit in exemplar venturi temporis, aetas Seraque Clievelandum consulet Archetypum.

J. L.