Clievelandi Vindiciæ, or, Clieveland's genuine poems, orations, epistles, &c. purged from the many false and spurious ones which had usurped his name, and from innumerable errours and corruptions in the true copies : to which are added many never printed before, with an account of the author's life.

Ad Episcopum Lincolniensem tunc temporis è carcere laxatum.

CVjus laborantes fortunas pari animorum deliquio diu expressimus, ne graveris si ejus redivivo jubare experrecti triumphemus: hodie enim est quod vivimus postliminio, & in vindiciis honoris vestri, quotquot sumus, Virbii. Siquidem in moerore vestro, quid a∣liud fuit vita nostra quam nocturno lucubra∣tio, & occidenti tuo superesse quam ingratiis Naturae vivere? Sed salva res est. Reddi∣dit diem redux Phosphorus; & post tanta cum Astris jurgia, Collegium Mater jam tan∣dem fatetur Coelos. Incassum Tubas fatiga∣runt Veteres ut Eclipsin redimerent. Alma mater suspiriis suis magis sonoris prostigavit vestram; scilicet hic fuit faelicitatis vestrae somnus, qui tantum abest, ut illam extingue∣ret, ut reficiat potius & alacriorem reddat. Eccum tibi majorem mundum tuum ad exem∣plar compositum; vel (si mavis dictum) luce & tenebris distinctum! Sol si perpetuus splenderet, nec Aram, nec Mystam haberet Persicam. Enimvero caligantes oculi nostri pacti sunt inducias cum fulgore vestro, qui∣bus finitis ad pristinum redit seipsum. Aspi∣cias quaesumus Clientum nomina, & agnoscas

tot radios à luminoso tuo corpore diffusos; nihil enim de nostro habemus. Percurras sin∣gulos, & videas teipsum exiliorem semper ad modum, sed modo plenius, modo augustius, pro variâ speculorum indole reper••ussum; at∣que hinc est quod Imaginem vestram, tanquam Collegii Palladium, inter Archiva recondi∣mus; ut mater enixa sobolem ad picturam si∣stat, vultus comparet, & ita umbrâ vestrâ, plusquam splendore Phoebi; distinguat pullos. Gratulamur igitur vel nostro nomine novas hasce honorum induvias: Vivas in posterum fortunâ major. Ingens vester animus, tan∣quam illud aeternum jecur, indignetur vultu∣rem, quo magis consumitur, angeatur magis, & inter ipsos invidiae molares crescat virtus. Ita vovemus.

Paternitati vestrae quam maximè obnoxii Mag. & Socii Coll. D. I.

5. Decemb. 1640.