Thesaurus medicinæ practicæ expræstantissimorum tum veterum tum recentiorum medicorum observationibus, consultationibus, consiliis & epistolis : summa diligentia collectus ordineq, alphabetico dispositus / studio & opera Thomæ Bvrnet ...

Sectio secunda. Pro Fame ingenti in viro quodam ex verme Cucurbitino.

VIR quidam opimo praeditus tem∣peramento, multoque sanguine abundans, anno suae aetatis 26. fames∣cere multùm coepit, mox sensim, in∣dies augescente fame, ad eum statum pervenit, ut inexplebilis omnino red∣deretur: atque licet opiparè viveret, & multùm ederet, faturatus tamen à mensa nunquam discedebat, imò co∣gebatur hora una, aut, quod summum erat, duabus à cibo transactis, denuo comedere: neque alimenta vomebat unquam, neque alvus fluebat illi, sed contra, siccior quotidie evadebat. Vo∣catus ad curationem accedo libenter, putans observaturum affectum memo∣ria dignum, & certè vanum non exti∣tit judicium· nam statim atque conve∣ni aegrotum, non quidem comeden∣tem, sed devorantem video, ita ut fu∣erit mihi admirationi maximae. ac rursus à prandio horis non dum duabus praeteritis, famescentem vidi ita, ut omnino cogeretur cibari, alioquin sta∣tim animo delinquebat. contemplor omnia, quae secundum naturam, & praeter naturam inderant in aegroto, & facta in omnibus, ut par erat, dili∣genti consideratione, dico nullam ad∣esse refrigerationem oris ventriculi, nullam melancholiae naturalis fluxio∣nem ad ventriculum, ut existimabant medici quidam, sed suspicari me ver∣mem cucurbitinum mali causam existe∣re, omne alimentum depascentem. hanc conjecturam praeter alia compro∣babant haec duo: Unum quod aegro∣tus dicebat se sentire aliquid moveri in inferiore ventre, & veluti manum quandam extendi ad ventriculum, ac omnem cibum ex eo rapientem. Ali∣ud verò, quod in pueritia multùm fu∣erit obnoxius vermibus, retuleritque pater illius sese recordari illum anno 17. suae aetatis, supra viginti vermes glomeratos ejec isse. Data mihi fuit sanandi hominem provincia; quae foe∣licem admodum successum habuit in hunc modum. primum omnium, ho∣ra

quinta ante prandium exhibeo illi lb iss. ol. amygd. d. rec. hoc potissi∣mum consilio, ut emolliendo alvum viam ad exitum vermi pararem: qui•• verò nolebam concitari vomitum, quo perperam & intempestivè ante usus fuerat, non unico haustu, sed quatuor vicibus totam exhibui quantitatem▪ jubens ut sextam horae partem inter unam ac aliam sorbitionem interpone∣ret: nec minori indigebamus in mag∣no corpore, multo potui assueto, quantitate. hora prandii statim ante cibum dedi bolos duos ex ʒj. spec. hi∣erae, & ℈j. rhei: ac statim jussi ut sumeret ℥vj. decoctionis sebesten. hu∣midum paravi cibum, sed acidum. Fu∣it panis contritus in jure pullae cum ℥iij. succi limonum. hisce peractis, jam coepit mitificari fames, neque e∣nim duarum horarum post cibum spa∣tio, esurivit. hinc non ille modo, sed omnes benè coep••runt sperare, maxi∣mè quod usque ad sextam à prandio si∣ne appetitu mansit. ante coenam pa∣rari jubeo clysterem ex lactis caprini lb ij. exhibeo ʒjss. pilul. ex aloe non lota, statim ante coenam, cum eadem quantitate decoctionis sebesten. in contrito pane decem amygdalas ama∣ras dissolvo. noctu emollita illi alvus, excrementa erant pituitosa, admodum viscida, subcineritia. nocte quievit, parum esurivit. eadem repeto secun∣do die remedia nulla fames hora coe∣nae, sed fere nausiabundus videbatur, emollitur alvus nocte media, ac paulo post sentit aegrotus exire aliquid soli∣dum, ac tangens, esse intestinorum portionem retur, clamans, vocarime jubet, accedo. ille statim, morior, inquit, nisi manus porrigas adjutri∣ces, en intestina ex ventre prosiliunt. video cucurbi••inum vermem, ac ri∣dens; bono sis animo, dixi, jam sa∣nus evasisti. Intestina non sunt ex ano prodeuntia, sed vermis ille, qui famem inexplebilem efficiebat, devorabatque omne alimentum. Erat longitudo il∣lius cubitorum 25. adhuc vivens mo∣vebatur. latitudo erat digiti minimi. erant plus quam mille cucurbitini ver∣mes adhaerentes illi muco aut mem∣branulae. ac una ferè vixit hora, & sic convaluit non sine admiratione as∣sistentium, ac artis nostrae honore. Horatius Augenius. tom. 2. epist. & consult. lib. 6. epist. 6.