Vitæ selectorum aliquot virorum qui doctrinâ, dignitate, aut pietate inclaruere

About this Item

Title
Vitæ selectorum aliquot virorum qui doctrinâ, dignitate, aut pietate inclaruere
Author
Bates, William, 1625-1699.
Publication
Londini :: Typis A.G. & J.P. & prostant venales apud Georgium Wells ...,
1681.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Biography.
Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/A26815.0001.001
Cite this Item
"Vitæ selectorum aliquot virorum qui doctrinâ, dignitate, aut pietate inclaruere." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A26815.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 24, 2025.

Pages

Quibus de causis Florentiam appulerit Hieronymus, ibique quam magna egerit, missusque fuerit ad Regem Ca∣rolum VIII. Legatus de Pace.

POST haec & Angelicis colloquiis monitus, & ab ejus praepositis accersit∣us, qui Joanni Pico patruo meo hac in re morem gerebant, Florentiam appulit, ubi & Joannis Evangelistae Apocalypsim è Lunari suggestu Florentinae plebi interpretari exorsus est in sacra aede Sancti Marci Ordinis Praedicato∣rum. Agebatur tunc annus corporati Verbi octogesimus nonus supra millesi∣mum quadringentesimum, coepitque tum ea quae futura praeviderat inter ex∣ponendum afferre, tametsi eas ipsas quas hausisset futurorum notas, citra cor∣ticem non proferret, sed velamentis illis Apostolicae revelationis obtectas da∣ret in vulgus, veritus ne multitudinis partem simpliciorem insolito propheti∣ci tonitrui fulgore terreret, duriorem autem & effrenem ad risum & scom∣mata concitaret, ob monstruosam illam persuasionem vulgo multis retrò sae∣culis inolitam, non esse scilicet postremis hisce temporibus Prophetas viros, neque post Joannem cognomento Baptistam hoc divinae providentiae munus in Ecclesiae visum. Quam quidem opinionem minuti & exiles Philosophi Theo∣logique comprobare ausi sunt, quamquam successu parùm felici. Nam & ab ipsomet propheta, & ab aliis atque etiam à meipso cùm rationibus, tùm au∣thoritatibus editis adhoc opusculis confutati sunt. Praedicabat itaque renovan∣dam siue reformandam Ecclesiam, sed caedendam prius & purgandam flagello gravi, nî poenitentiae partes susciperentur. Et quamquam idipsum ex Apo∣stolico textu decerpere videbatur, non potuit tamen effugere, quin & ri∣sus submoveretur ignaris, & invidorum linguae acuerentur, quas, ubi pub∣licè vitia eorum qui praeerant aggressus est persequi, in se atrocissimas exper∣tus est. Appropinquante verò calamitatum tempore apertius aliquid atque illustrius quàm consueverat, de arcanis ipsis deprompsit. Quo factum est, ut ob multiplices in se conflatas calumnias, à caelesti edicto promulgando peni∣tùs cessare statuerit, alioque animum convertere pavore quodam humano con∣sternatus. Pristino igitur praenuntiandi munere deposito, obju gandis so∣lum criminibus, virtutibusque suadendis operam dare decreverat; caelesti nihilominus ad idem voce & minis revocatus est. Adduxerat autem jam in eum nonnihil populi fidem, & praedicta nonnullis mors Innocentii VIII. Pon∣tificis, & praevisus ab eo praedictusque Caroli ejus nominis VIII. Gallorum Regis in Italiam adventus, qui jam accelerare ferebatur ad expugnandum A∣puliae regnum, & pari voce asseverata Mediceae familiae calamitas & ejus po∣tissimum capitis Laurentii. Is cùm eo tempore in republica Florentina prin∣ceps esset, & haberetur, sic ut ferè omnia ad ejus nutum agerentur, quam∣quam

Page 115

sub specie civilis instituti, audissetque Hieronymum apertiùs in tyranni∣cos usus invehi, eum ut sibi conciliaret multis tentavit; quod ubi frustra ces∣sisse comprehendisset, quinque urbis cives magnae authoritatis ad eum desti∣navit, monitos, uti ex sese Hieronymo suaderent, ex re esse & Religionis & reipublicae Florentinae, ut aliorum more concionaretur, hoc est, in univer∣sum, & à futuris rebus praenuntiandis abstineret, nec aggrederetur particu∣latim res non admodum necessarias.

Hos viros ad se venientes Hieronymus priùs benignè reprehendit, asseve∣rans non, uti dicebant ipsi, proprio, sed Laurentii Medices instinctu lo∣cutos. Deinde ejus nomine Laurentium monendum adjecit, ut erratorum poeniteret, quoniam ipsi, ejusque domui calamitas divinitùs imminebat. Tres alios misisse audivi, non jam opertis, sed apertis Laurentii nomine verbis locuturos, quibus palam respondit, se Florentiae manere, Laurentium autem ex ea discedere oportere. Cujus rei memor Laurentius, cùm aeger non mul∣tò post temporis jaceret, & proximus morti fieret, Hieronymum vocari jussit, virum scilicet intrepidum, & quem nec blanditiis nec ullis artibus à veritate flecti posse comperisset. Quem accersitum (praestò enim affuerat) comiter allocutus rogavit, ut Christiano more peccata ipsius audire vellet, cui factu∣rum se quod peteret annuit, si antequam noxas contractas confiteretur, tria praestaret. Primùm fidem habeas oportet, inquit, Laurenti: Adest, in∣quit, Pater. Secundum, restituas opus est, si quae injustè ablata sunt. Tum ille cogitabundus aliquantulum repressit verba, mox ait, hoc dubio pro∣cul efficiam Pater, aut haeredibus efficiendum meis relinquam, si ipse non possim. Tertium adjecit, Libertatem Patriae restitue, ut in statu pristino Florentina Respublica collocetur. Quibus verbis cùm nullum responsum de∣disset, paulò post discessit Hieronymus, nec multó pòst Laurentius excessit è vita.

Fuga deinde & exilium Petri Medices Laurentii filii, & nota Hieronymo, & praedicta fuerat, simulque Pisarum à Florentinis futura defectio, quo tem∣pore Rex Gallorum Etruriae Fines intrasset. Quamobrem cùm Carolus ipse Florentinorum cervicibus immineret, jam Pisas ingressus. Florentiam inde, deinde Romam petiturus, & Neapolim, potiundi ejus Regni avidus, quo obtento non difficile factu arbitrabatur, se posse ad invadendos Turcas Chri∣stiani nominis hostes instructa classe transmeare: tum missus est. Hieronymus à Florentina Republica ad Carolum Legatus de pace, ut Regis animum & fretum Regni potentia, & ipsius invicto calore excitatum, necnon Petri Me∣dices qui ei adversatus fuerat, urbisque vim omnem in ipsum duxerat, offen∣sis iratum, qua erat & sanctitate & prudentia leniret.

Pisas Hieronymus accessit, Regi quod volebat persuasit, subindeque Floren∣tiam pacatus venit, ibique cùm multa in Florentinos agitarentur, Hierony∣mi ingenio & authoritate sedata sunt. Eo ipso tempore quo Carolus VIII. Rex Francorum Florentiae morabatur, divina visa coepit confidentissime pa∣tefacere, ad idque venit ut Joannis Pici Patrui mei, viri utique doctrina & ingenio incomparabilis animam, quae inibi proxime migraverat è corpore pur∣gatorio igne torqueri, multis auditorum millibus (quibus ego tum forte ag∣gregatus fueram) asseveraret. Multa itidem de imminente clade, multa de

Page 116

Reformatione Ecclesiae praedicere, multa de Pontificum & Regum vita dice∣re, multa de iis quae passurus erat ob praedicatam veritatem praenuntiaredivi∣vino jussu palam exorsus est.

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.